ตอนที่ 15
ลมจากท้องทุ่งนาพัดผ่านต้นข้าว พัดเอาความเย็นจากผืนดินที่ชุ่มละอองน้ำฝนขยายความชื่นฉ่ำไปทั่วบริเวณบ้านผม ความหอมของธรรมชาติมันทำให้บรรยากาศในสวนมะม่วงยิ่งน่านอนเข้าไปใหญ่ ผมนั่งขัดสมาธิบนที่นอนปิกนิก มือหนึ่งยกขวดชาเขียวยี่ห้อดังขึ้นมาจิบ อีกมือถูกยึดไว้ที่ซอกคอของแขกจากแดนปลาดิบที่ชื่อ ‘ไท’
ไทนอนเหยียดขา หัวหนุนตักผม มือข้างหนึ่งอ้อมมาโอบเอวผม อีกข้างก็จับมือผมมาแนบที่ซอกคอตัวเอง เดี๋ยวดึงมาหอม เดี๋ยวดึงมาจูบ มันจั๊กจี้นะไอ้ไท555+
“..ป้าอรกลับกี่โมงครับพิ?” ไทละริมฝีปากออกจากปลายนิ้วผมมาถาม..แล้วก็เอานิ้วผมมาดมใหม่ กูอยากรู้นักว่าถ้ากูเอามือกูไปจกไหหมัก Tsukemono (ผักดองแบบญี่ปุ่น) แม่งยังจะกล้าเอามาหอมแบบพิศวาสรึเปล่า
“พรุ่งนี้เย็น ๆ มั้ง..ไทมันจักจี้ว่ะ555” ผมบอกมันแต่ผมก็ไม่ได้ดึงมือหลบปลายจมูกมันนะครับ ไทยิ้มแล้วเอามือผมมาปิดตาตัวเอง
“...หยุดก็ได้ ขอนอนพักนึงนะ ถ้าพิหิวก็ปลุกไทนะครับ” ผมนั่งนิ่งมองหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลง และเสียงลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอ ทวนความจำตัวเองไปด้วยตลอดเวลา อือฮึ..กูปลุกมึงได้เฉพาะตอนกูหิวเหรอ? ถ้ากูเมื่อยขาหรือเหน็บกินล่ะ...กูไม่มีสิทธิ์ปลุกสินะ ผมนั่งเป็นหมอนให้มันหนุน เป็นนาฬิกาปลุกมันถ้าผมเริ่มหิว... เอามืออีกข้างที่ว่างหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลา...โห ผมนั่งนิ่ง ๆ ได้นานตั้ง 45 นาทีอ่ะ นั่งสมาธินานสุดยังได้แค่ครึ่ง ชม.เองครับ (คือครึ่งชั่วโมงนี่ต้องเปลี่ยนท่านะครับ ขยับแข้งขาแล้วก็นั่งต่อ555) นานแล้วนะเว้ย!! ใจหนึ่งผมก็อยากปลุกให้มันตื่น ขยับเปลี่ยนท่านั่งแล้วก็ให้มันนอนต่อ แต่อีกใจ..ถ้ามันตื่นแล้วมันไม่นอนต่อ..มันหันมาชวนผมเล่นกีฬาในร่มล่ะ...ผมเคยปฏิเสธมันได้ที่ไหนครับ พวกคุณก็เห็นอ่ะ >///<
งั้น..ก็ให้มันนอนต่อน่ะแหละดีแล้ว หน้าไทตอนหลับน่ารักดีครับ เหมือนเด็กเลย แก้มใส ปากแดง ขนตายาวหนาเป็นแพทิ่มฝ่ามือผม..ขนตางอนเหมือนกันนี่หว่า จมูกโด่งได้รูป ไหนจะคางอีก...มึงหล่อว่ะ ผมแค่นึกอิจฉามันในใจเท่านั้นเองครับ5555
ผมหยิบหมอนอิงมาพิงกับโคนต้นมะม่วงและทิ้งน้ำหนักของตัวเองลงไป มือที่ว่างอยู่ข้างหนึ่ง..ผมเลือกที่จะเอามาแตะแก้มไท..
มือมันว่างเท่านั้นเองครับ..ผมไม่ได้อยากแตะเนื้อต้องตัวมันนะ!!..... อมยิ้มทำไมครับ? หยุดอมยิ้มกันเดี๋ยวนี้นะ! >///< นิ้วโป้งผมขยับไปมาบนแก้มใส..เผลอแป๊บเดียวผมก็เอาหลังมือไล้ไปตามโครงหน้า...ผิวมันลื่นมือดีครับ ผมกำลังทำสปาหน้าให้ไทใช่มั้ยครับเนี่ย555 ผมหัวเราะเพราะขำกับความคิดตัวเอง..ไม่ได้รู้เลยว่าเสียงหัวเราะของตัวเองมันจะทำให้ผมกลายร่างเป็นซุปเปอร์อายในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
ขนตาใต้ฝ่ามือผมขยับพร้อมกับฝ่ามืออุ่นจับมือที่ปิดตาตัวเองออก ดวงตาสีน้ำตาลสวยสื่อความรักมาให้ผมอย่างไม่ปิดบัง..อ่า เขินนิด ๆ แฮะ ผมหลบตาคู่นั้นอย่างเนียน ๆ ด้วยการค่อย ๆ เบือนหน้าออกไปมองท้องร่องในสวน..
“..หญ้าขึ้นเต็มเลยแฮะ ต้องบอกให้ลุงคนงานมาถางออกบ้างละ..” ไงครับ..ผมอ่ะเนียนชิบ555
ความหนักบนหน้าตักของผมหายไป..แต่ฝ่ามือชื้นยังคงกุมมือผมไม่ปล่อย ลมหายใจปะทะที่แก้ม มาพร้อมปลายจมูกแตะเบา ๆ ...ฝ่ามืออีกข้างประคองหน้าผมให้หันกลับมามองเจ้าของมือ..กูไม่ยอมหรอก..อย่าหวังไอ้ไท!!!
ผมขืนหน้าตัวเองแล้วเอามือข้างที่เหลือของผม ดันหน้ามันออกจากแก้ม
“..ไท..นี่มันในสวนนะ ไม่ใช่ในครัว..” ไทหยุด..แล้วยิ้มหวานให้ผม อึ๊..ไม่น่ามองมันเลย..หูผมร้อนไปหมดแล้วครับ ผมหลบตาเชื่อมของไทมามองมือตัวเองที่ดันคางของมันอยู่แทน
“คนงานพิไม่ได้มาทำงานซักคน มีแต่ไทคนเดียวที่อยู่...” จะคุยเฉย ๆ เหมือนชาวบ้านเค้าไม่ได้รึไงวะ? ผมดึงมือมันที่เลื้อยมาโอบเอวผมออก..มันเพิ่มแรงที่ข้อมือโอบผมเอาไว้แล้วพลิกให้ผมนอนราบลงกับที่นอน สว่างโร่..กลางแจ้งขนาดนี้มึงยังกล้าอีกเหรอไอ้ไท มึงเพิ่งจะชวนกูเล่นกีฬาไปเมื่อไม่กี่ ชม. มึงจะเล่นอีกเหรอ!!
ไทจูบริมฝีปากที่อ้าพะงาบเพราะความตกใจของผม ดันลิ้นเข้ามาสัมผัสลิ้นผมช้า ๆ ..ผมคิดอะไรไม่ออกแล้วครับ มือข้างหนึ่งสอดประสานกระชับแน่นกับมือผม อีกข้างที่ประคองหน้าผมกลับเลื้อยต่ำลงมาที่ชายกางเกงบอล..สอดมือเข้าไปแล้วไล้ปลายนิ้วช้า ๆ ไปที่ต้นขาด้านใน..ขนลุกอ่ะ
“..อืม..อ่ะ..” เสียงชวนจิ้นแบบนี้ไม่ได้เล็ดลอดออกมาจากหลอดลมผมครับ แต่มันกลับทำให้ผมมีอารมณ์ได้อย่างประหลาด..
ผมคลายมือข้างที่ไทประสานออกแล้วโอบรอบคอไท อีกข้างประคองหน้าไทให้รับสัมผัสร้อนแรงจากปลายลิ้นผม..มัน..มันตื่นเต้นครับ มันเหมือนมีใครแอบมองอยู่ทั้งที่ก็รู้ว่าไม่มีใครมาเพ่นพ่านในนี้อยู่แล้ว..หยุดไม่ได้แล้วครับ..ไม่ทันแล้ว
ไทดันตัวผมให้นั่งท่าเดิมโดยที่ริมฝีปากยังคงประกบติดดูดความหวานจากปากผม หลังพิงหมอนอิง และมีไทคุกเข่าแทรกตัวอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของผม ฝ่ามือชื้นเหงื่อของไทขยำเนื้อต้นขาด้านใน สอดปลายนิ้วลอดขอบกางเกงในเข้าไปแตะช่องทางและกดเข้าไปช้า ๆ ผมชันเข่าขึ้น..จิกเล็บเท้าลงบนที่นอนอย่างลืมตัวเมื่อปลายนิ้วหมุนวน
“อือ..” ไทลากปลายลิ้นขึ้นมาที่แก้ม ฉกลิ้นเข้ามาในหูแล้วกระซิบถาม..
“อยากให้หยุดมั้ย..พิ?” หือ..อะไร หยุดอะไร? ผมลืมตาขึ้นมามองไท..แต่ก็ต้องหลับตาและกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเมื่อไทสอดนิ้วเข้ามาอีกนิ้ว..ซบหน้าลงที่คางไท หายใจแรง..
ผมไม่ได้ตอบคำถามนั้น แต่..เงยหน้าขึ้นมาจูบปลายคาง ปรือตามองไทแล้วเผยอปาก..รอรับความสุขจากริมฝีปากสีแดงที่ลอยอยู่ตรงหน้า..หลับตาลงช้า ๆ เมื่อเห็นริมฝีปากที่ผมรอนั้นขยับเข้ามาชิดริมฝีปากผม
ปลายลิ้นไทแตะที่ริมฝีปากล่าง..ผมเปิดปากและส่งปลายลิ้นออกมาแตะ พัวพัน..นอกริมฝีปากของเราทั้งคู่..หัวใจผมมันใกล้จะระเบิดอยู่แล้วครับ
มือไทประคองหน้าผมแล้วกดริมฝีปากเข้ามาบดเบียด..ความลื่นและความอุ่นในปากมันทำให้สติผมกระเจิดกระเจิง..ยิ่งเรียกร้องสัมผัสที่ร้อนแรงกว่านิ้วที่อยู่ในร่างกายผม..ผมเบียดสะโพกของตัวเองเข้าหาสองนิ้วนั้น
ไทคงจะรู้ว่าผมส่งสัญญาณอะไรให้..ความแข็งขืนของไทเบียดส่วนปลายจดจ่ออยู่รอบ ๆ นิ้วที่ยังคาอยู่ในช่องทางของผม ความลื่นจากปลายท่อของไททำให้นิ้วเคลื่อนไหวได้ง่ายขึ้น ช้อนขาผมขึ้นมาอยู่บนหน้าตักของไท..แต่สองนิ้วนั้นยังคงวนเวียนอยู่ในร่างกายผม ..อาห์ ผมเลื่อนริมฝีปากออกมาเลียต่ำลงมาที่ซอกคอค่อนไปด้านหลัง
“ซี้ด..” ไทครางเมื่อผมกัดเต็มเขี้ยว ปลายลิ้นผมรับรสเค็มของเลือดที่ซึมออกมาจากแผล ตวัดและดูดปากแผลเบา ๆ ไทเอาคืนผมด้วยการสวนความแข็งขืนของไทเข้ามาทีเดียว
“อุก...อือ..” ผมสะดุ้งและร้องออกมาเบา ๆ ไทจับคางผมให้เงยหน้ามารับจูบร้อนแรง..ผมถูกดูดที่ปลายลิ้นจนเจ็บจี๊ด..มันกลับยิ่งทำให้อารมณ์ผมเตลิดไปไกล ไทล้วงมืออีกข้างเข้ามาในกางเกง..ใช้นิ้วขยี้ที่ส่วนปลายของร่างกายผม
“..ซืดดด..ฮะห์” ไทผละริมฝีปากออกมาให้ผมได้ระบาย....ผมอ้าปากรับอากาศเข้าปอดก่อนที่ไทจะประกบริมฝีปาก..แนบแน่น..แลกความหวานจากปลายลิ้น แลกลมหายใจ...กับไท
ไทขยับสะโพกดันความต้องการเข้ามา..ผมดันสะโพกรับส่วนนั้นอย่างเต็มใจ
“อือ..ซี้ด..อ่ะ” ไทกับผมครางใส่ริมฝีปากของกันและกัน..สัมผัสหยาบจากกางเกงที่ผมกับไทยังสวมอยู่ไม่ได้ทำให้ความต้องการของผมกับไทสะดุด..มันกลับยิ่งทำให้เราตื่นเต้นขึ้นไปอีก
ไทช้อนต้นขาผมขึ้น แล้วค้างไว้ที่ข้อพับแขนตัวเอง..สะโพกขยับเข้า และออกจนสุด ช้า ๆ ตาสบตาผมตลอดเวลาที่รักผม..ผมหลับตาลงเพื่อหนีตาสีน้ำตาลเชื่อมเต็มไปด้วยความต้องการคู่นั้น
“พิ..มองผม” ..ไทกระซิบ ผมจำต้องลืมตาขึ้นมามอง..ผมจะละลายแล้วครับ
ผมขยับตัวกอดคอ คางเกยไหล่ไท..มันทำให้ส่วนล่างของเราชิดกันขึ้น..สัมผัสจากส่วนแข็งของไทมันทำให้ผมยิ่งเรียกร้องสัมผัสวาบหวามนั้น ผมดึงขอบเอวกางเกงตัวเองลง เลิกเสื้อไทขึ้น..กดให้ส่วนปลายผมถูเข้ากับหน้าท้องไท..
“ไท..แรง..อีก..อือ..” ผมกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเมื่อไทขยำมือลงที่ก้นผมแล้วกระชากเข้าหาตัว
“ซี้ด..”ผมครางยาวเมื่อไทเร่งจังหวะและจับสะโพกผมขยับรับจังหวะการกระแทกจากไท หลังผมเบียดเข้ากับหมอนอิงจนแสบไปหมด
“พิ..ฮ่าฮ์..จูบหน่อย” ผมเบี่ยงหน้ามารับปลายลิ้น และสัมผัสจากริมฝีปากนุ่ม..
“อือ..อื้ม..” ผมผละออกมากัดปลายคางไทเหมือนเด็กที่ฟันเพิ่งจะขึ้น และปลดปล่อยพร้อม ๆ กันกับไท ไทเสร็จในตัวผม..ผมเสร็จใส่หน้าท้องไท
ไทจูบริมฝีปากผม..คลอเคลียไม่ห่าง
“พิ..” ผมลืมตามามองหน้าไท มอง..ริมฝีปากสีแดงที่บวมจากการระดมจูบของผม เหลือบแล..ปลายคางที่ผมกัดเมื่ออารมณ์พุ่งสูงสุด ลดสายตาลงมา..มัดกล้ามหน้าท้องเปรอะคราบที่เหมือนแป้งมันละลายน้ำ จ้องส่วนแข็งขืนของไท..มีน้ำตาสีขาวขุ่นติดตรงปลายสงบนิ่งอยู่ในอุ้งมือของมันเอง สัมผัสสุดท้าย..ความเหนอะหนะจากบั้นท้ายผม..ไม่ต้องอธิบายความอะไรหรอกครับ แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วที่ผมจะ... อาย
.. เหมือนภูเขาไฟฟูจิมาประทับที่ตัวผมแล้วระเบิดออกมา ผมรู้สึกได้ว่าความร้อนมันพวยพุ่งออกมาจากหน้า ลามลงมาทุกสัดส่วนของร่างกาย..ถ้าใครเอาเข็มมาจิ้มที่แก้มผมเลือดมันคงพุ่งออกมาเหมือนน้ำตกจากสวนสาธารณะเลยล่ะครับ..อาย โคตรอาย อายชิบหาย ..อายเหี้ยยยยยยยย
เหอะเหอะ ผมจะเอาอะไรมาปิดแก้อายล่ะครับ ที่นอนปิกนิกก็โดนผมกับมันนั่งทับ หมอนก็ใบไม่ใหญ่พอจะบังตัวผมได้หมด ผมก้มหน้าลงแล้วค่อย ๆ หันออกด้านข้าง..มือขยำชายกางเกงแน่น
กัดริมฝีปากจนเจ็บเพื่อจะข่มใจให้ตัวเองเลิกอาย..
อายจนน้ำตาปริ่มที่หางตา..
อายจนไม่รู้จะขยับตัวไปทางไหนได้อีก..
อายจนไม่กล้าจะหายใจแรง ๆ ..
ไม่ให้ผมอาย..ไม่ให้ผมเขินได้ยังไงครับ นี่มันในสวนมะม่วง! กลางวันแสก ๆ ! ร้องครวญครางกันดังลั่นไปถึงไหนต่อไหน! รอบต้นก็มีใบมะม่วงร่วงลงมาหนาตายิ่งกว่าเดิม..ตอกย้ำกันเข้าไป!!
ผมเป็นลมไปเลยมันจะเนียนกว่ามั้ยครับ?
ไทถอดเสื้อตัวเองออกแล้วเอามาเช็ดทำความสะอาดนั่น นี่ โน่นของผม >///< แล้วค่อยเช็ดของตัวเองทีหลัง มึงมัน..หน้าหนา หน้าด้าน หน้าปูนซีเมนต์ไอ้ไท...
“พิ..” ..อย่ามาเรียกนะ!! ผมกลั้นหายใจเมื่อสัมผัสถึงลมหายใจอุ่น ๆ เป่ามาแถวแก้ม
ริมฝีปากนุ่มหยุ่นประทับลงที่มุมปาก แตะเลาะเล็มไปทั่ว อืม..ผมค่อย ๆ หันหน้ามารับปลายลิ้นตรง ๆ
“เข้าบ้านกันดีกว่า..เดินไหวมั้ย ขี่หลังไทดีกว่าเนอะ” ไทใช้นิ้วเกลี่ยที่ริมฝีปากผมเบา ๆ แล้วกระซิบข้างหู ผมลืมตามองคอแล้วพยักหน้าให้ไท อ่า...เขินนน
ปีนขึ้นขี่หลังแล้วซบหน้าลงกับหลังทันที..เขินนนนนน
ดันเหลือบไปเห็นรอยกัดที่ผมฝากไว้ที่คอนั่นอีก..อึก!! เขินนนนนนนนนนน
มือปิดหูตัวเองเพราะได้ยินเสียงหัวใจเต้นดัง..ดังเกินไปแล้ว
“หิวข้าวมั้ยครับ..เดี๋ยวพิกินข้าวแล้วค่อยกินยาเนอะ..” ผมขมวดคิ้วทันที
“ไทไม่กินข้าวด้วยกันเหรอ?” ไทหยุดเดิน ปล่อยให้ผมลงยืน แล้วหันมามองผมช้า ๆ ก่อนจะโปรยยิ้ม..
“ผมกินพิอิ่มแล้วครับ..”...ผมยืนอึ้ง ม่านตาขยาย ปากอ้าค้าง
ค่อย ๆ เม้มริมฝีปากเข้าหากัน ก้มหน้าหลบตา..จิกเล็บลงฝ่ามือตัวเองจนเจ็บ หลับตาลงทั้งสองข้าง
สูดลมหายใจเข้า และผ่อนออกช้า ๆ ...ผมทำไม่ได้ครับ
ผมเลิกเขินมันไม่ได้อ่ะ!!
ผมเดินหนีมันอย่างดื้อ ๆ ไทวิ่งตามมากอดผมแล้วหัวเราะ..ขำกูเข้าไป เกิดมาเป็นชีวิตมึงไม่เคยเขินใครรึไงวะไอ้เหี้ยไท?
“เขินเถอะ เขินผมคนเดียวก็พอ...
ผมอยากให้พิเขินผมตลอดชีวิตพิ...ได้มั้ย?” คุณคิดว่าผมจะทนฟังคำพูดหวานเลี่ยนจากปากมันได้นานแค่ไหนครับ...ในเมื่อผมสลัดอ้อมกอดที่เหนียวยิ่งกว่ากาวตราช้างของไทไม่หลุด แล้วไหนจะหัวใจผมที่มันเต้นรัวไม่เกรงใจเจ้าของ แล้วไหนจะหน้าผมที่ร้อนผ่าวอีก ปากผมก็พยายามกลั้นยิ้มอย่างถึงที่สุด...ไม่ไหวแล้วครับ ยกขึ้นมือมาปิดหน้า..มันเป็นวิธีสุดท้ายที่ผมนึกออกแล้วครับ ไม่ต้องเห็นกันไปเลย..ไอ้หน้าด้านนนนนนนนน
ไทหอมที่หลังมือผมทั้งสองข้าง..กอดผมไว้หลวม ๆ
“ไปอาบน้ำแล้วลงมารอไทในครัวนะ..ไทเก็บเสื่อกับของแล้วจะตามไป” หอมหัวผมแล้วเดินผละไปเก็บของ..ผมยืนนิ่ง ขามันตายอ่ะ..ไทเก็บของเสร็จผมก็ยังยืนเอามือปิดหน้าอยู่ที่เดิม..อาห์...อานุภาพของความเขินมันช่างแผลงฤทธิ์ยาวนานนัก >//<
“...” ไทเดินมาโอบเอวผมให้เดินไปพร้อมกัน
“เห็นทางรึไง..เดี๋ยวก็ล้มหรอกพิ หึหึ” ผมเลื่อนมือลงมากอดอกแล้วหันข้างให้ไท..มันตามมาหอมที่ขมับ ผมเม้มปากอัตโนมัติ หูแดงตอบสนองริมฝีปากที่เลื่อนมาจูบทันที..
ต่อมรับความรู้สึกอายของมึงมันเสื่อม..ไอ้ไท!! ผมเร่งฝีเท้าหนีมันเดินเข้าบ้านแล้ววิ่งเข้าห้อง..รีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวลงมาห้องครัวด้วยเวลาเพียง 5 นาที ยูเซียง โบลท์ (แชมป์วิ่ง 100 เมตร โอลิมปิกปีล่าสุด) ยังต้องยกกูให้เป็นไอดอลถ้าเห็นฝีเท้าลมกรดของกู555 หย่อนตูดนั่งให้ไท...ที่ท่อนบนปราศจากเสื้อ โชว์ซิคแพ็คลอนสวยงาม สวมกางเกงบอลตัวเดียวบริการตักข้าว ตักกับข้าวและเสิร์ฟน้ำให้ผม..รอบนี้กินน้ำเองครับ ไม่ใช้สแตนอิน ^///^
กินเสร็จก็รีบออกจากห้องครัวมานั่งดูทีวีห้องนั่งเล่น ผมนอนแผ่หลาบนโซฟายาว มือกดรีโมทเลือกช่อง แอร์ก็เย็น..ตาจะปิดแล้วครับ มือเย็นของไทลูบแก้มผมเบา ๆ..สบายจัง ฝืนเปลือกตามองก็เห็นว่าไทอาบน้ำแล้ว..ก่อนผมจะหลับ..ริมฝีปากนุ่มสัมผัสที่หน้าผาก ไทนั่งลงที่มุมโซฟา ยกขาผมมาพาดตักแล้วลูบขาเบา ๆ อีกมือก็จับมือผมมากุม..
น่ารัก..
น่ารัก...
น่ารัก....
ผมนึกคำไหนไม่ออกแล้วครับ ไทเหมาะกับคำนี้จริง ๆ ผมกระชับมือแน่นขึ้นแล้วหลับไป
หลับทั้งที่มือยังกุมกันอยู่..
หลับทั้งที่หน้าผมยังเปื้อนยิ้ม..
หลับทั้งที่ผมยังเขินไม่เลิก..
แต่..ผมกลับมีความสุขที่ได้หลับ...ใกล้ ๆ ไท
...................................
กาม..หื่น..เขิน
เป็นนิยามของตอนนี้ค่ะ555..เขียนไปก็เพิ่งรู้สึกว่า..มันไม่ได้หนีจาก nc เลยนี่? ..ยังดีไซน์ท่าได้อีกหลายท่าเลยนะคะ555 เบื่อรึยังคะ? ตอนหน้าเอาอีกมั้ยคะ5555 บอกและแนะนำได้นะคะ
ช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะ..อาจจะมาต่อช้าหน่อยนะคะ แต่ก็จะไม่ให้ห่างกันเกินอาทิตย์ค่ะ555
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ
ปล. แต่งตอนนี้เสร็จก็นั่งพิมพ์ ปล. แล้วฮัมเพลงนี้ไปด้วยค่ะ....
หื่นกันเถอะเรา เศร้าไปทำไม
อย่าคิดอะไร ให้มากไปกว่าหื่น
เกิดมาเป็นคน จะทนทำไม
อยากเลิฟตรงไหน ก็จัดไปทันที...
มาหื่นกันเถอะค่ะ 555555555555555555
ปล.2 ฮ่าฮ์....เอาท์ดอร์
นั่งจิ้มบวกคืนและบวกขอบคุณนะคะ
หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56 (อ่าน 792822 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก