.
.
.
.
จูบอรุณสวัสดิ์ของไท ปลุกผมให้ตื่นจากฝันดี...เพื่อพบกับความหวานจากปลายลิ้นที่สอดแทรกเข้ามา พัวพันจนแทบจะหลอมรวมเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งในปากผม
จะต่างไปก็เพียง...
อวัยวะส่วนนี้มันทำให้ผมไม่เป็นตัวของตัวเอง
สองมือที่ตั้งใจจะผลัก...กลับดึงรั้งต้นคอไทไม่ให้ผละจาก
สองขาที่ตั้งใจจะพลิกหนี...กลับแยกออกเมื่อไทแทรกตัวเข้ามา
สะโพกที่ตั้งใจจะเบี่ยงหลบ...กลับดันให้สัมผัสกับความแข็งขืนของไทอย่างจงใจ
ปากที่ตั้งใจจะบอกให้ไทหยุด...กลับเปิดปากรับปลายลิ้นอย่างห้ามไม่ได้
หัวใจที่เต้นตามจังหวะปกติ...กลับเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนคิดว่าหัวใจตัวเองผิดปกติ..เต้นดังจนกลัวว่าไทจะได้ยิน
ปลายลิ้นฉกเข้ามาในหูผม..ขนลุกจนครางฮือ
จูบไล่ลงมาที่ซอกคอ หัวไหล่ และหน้าอก
โทรศัพท์ผมจากหัวเตียงดังขึ้น..ไท..เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์แต่ริมฝีปากยังจูบที่ยอดอกผม มองโทรศัพท์แวบหนึ่งแล้วลากริมฝีปากจูบขึ้นมาจนถึงหู
“..ตาโทรมา รับมั้ย?” ไทกระซิบข้างหู และใช้ปลายลิ้นเลียซอกคอผม ระหว่างรอคำตอบ..
ถ้าผมรับ..ผมจะมีสติฟังที่ตาพูดมั้ยครับ?
แต่ถ้าผมไม่รับ..ตาจะสงสัยรึเปล่า?
ผมนอนหายใจรวยริน ตาปรือปรอยมองไทให้ช่วยตัดสินใจ
แต่ไทเลือก...ที่จะสอดโทรศัพท์ไว้ใต้หมอน และก้มมาจูบริมฝีปากผม ปลายลิ้นแตะไปทุกส่วนของร่างกาย
ไทพลิกตัวผมให้นอนคว่ำ จูบที่หัวไหล่ และเลียไปตามแผ่นหลัง..ผมซุกหน้าลงกับหมอน
ไทช้อนเอวผม และใช้เข่าดันข้อพับผมให้คุกเข่า
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อมือที่บีบเคล้นก้นผม..กลับแทนที่ด้วยปลายลิ้นร้อน
เลียช่องทางผมช้า ๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็ว ไทห่อลิ้นและส่งเข้ามารุกล้ำ..
ผมกอดหมอน กัดริมฝีปากตัวเองแน่นขึ้น...แต่ก็ยังไม่แน่นพอที่จะกลั้นเสียงครางของตัวเอง
“อ๊ะ!!...ซืด..” ผมจิกเล็บลงบนหมอน
เมื่อสัมผัสถึงนิ้วที่สอดเข้ามาทางช่องทางด้านหลัง ปลายลิ้นเลียรอบสองนิ้วที่บุกรุกช่องทางข้างหลังผมให้หล่อลื่นยิ่งขึ้น..
มืออีกข้างอ้อมมาขยับรูดรั้งร่างกายผม...ซี้ด
ผมแยกไม่ออกแล้วครับ มันทั้งเจ็บทั้งเสียว..
เมื่อร่างกายผมพร้อม ไทค่อย ๆ ถอนนิ้วออก..เปลี่ยนเป็นส่วนแข็งขืนของไทเอง
มันใส่ถุงตอนไหนวะ ?...
ไทกดเข้ามาช้า ๆ จนหลังผมสัมผัสกับหน้าอกไท..มืออีกข้างของไทก็ดึงความสนใจได้อย่างดี
“..พิ...” ไทกระซิบเรียก..ผมหันไปรับจูบจากริมฝีปากนุ่ม ปลายลิ้นเกาะเกี่ยว ฝ่ามืออุ่นประคองหน้าผมให้รับความหวานจากปลายลิ้นไท..ฝ่ามืออีกข้างกลับขยับกระตุ้นร่างกายผม..เป็นจังหวะ
“อือ..ฮ่าฮ์..ซี้ด” ผมสะบัดหน้าออกเมื่อไทเริ่มขยับสะโพก..ส่วนแข็งของไทมันเข้ามาลึกมากกว่าเดิม..
สองมือของไทเลื่อนมาจับสะโพกผม..
พร้อมกับขยับสะโพกตัวเองเข้าหาตัวผม..
ผมจับขอบเตียงพยุงตัวรับแรงกระแทกจากไท..ขยับแยกขาให้กว้างขึ้นเพื่อรับร่างกายที่สอดแทรกเข้ามา เผยอปากรับออกซิเจน..
เหงื่อจากตัวผมและตัวไทไหลท่วม...ทั้งที่เครื่องปรับอากาศห้องผมเพิ่งล้างมา
เสียงเนื้อกระทบกัน...ดังกลบเสียงเต้นแรงในหัวใจผม
เสียงครางของผม..รับกับเสียงหายใจแรงของไท
ผมละมือที่พยุงตัวข้างหนึ่งมาขยับรูดรั้งร่างกายตัวเอง..
ไทกัดที่ซอกคอผมเบา ๆ ดูดจนน่าจะเป็นรอย แล้วไล้เลียขึ้นมาที่กกหู..
ผมเสียวแปลบที่ส่วนปลายร่างกาย..เร่งขยับข้อมือสาวให้เร็วขึ้น
อาห์...ผมใกล้ถึงสวรรค์แล้วครับ..
“ซี้ด...ฮะฮ์...ไท” ไทจับหน้าผมมาจูบ และกอดผมแน่นหลังจากที่ผมปลดปล่อยความต้องการ..ไม่นานร่างกายไทก็กระตุก ขยับสะโพกเข้าออกอีกสองสามที และ...
“...ซืดดดดดด
พิ..สุดยอด..” ไทกระซิบเสียงแหบพร่าที่ริมฝีปากผม ก่อนจะบดจูบและค่อย ๆ ถอนร่างกายออกช้า ๆ
“อึ๊ห์..” ไทกัดกรามแน่น และถึงถุงออก...น้ำเกือบเต็มถุงเลยครับ
“..พิไปอาบน้ำก่อนเลยนะครับ ผมเปลี่ยนผ้าปูแป๊บนึง..” ไทจูบแก้มผมเบา ๆ แล้วดึงมือผมให้ยืนขึ้น
ผมพยักหน้าและเดินกระย่องกระแย่งไปเข้าห้องน้ำ..นั่งลงที่ชักโครก
แสบมากครับ
ผมดึงกระดาษทิชชู่มาเช็ดเบา ๆ แล้วเอาออกมาดูผลงาน..เลือดออกไม่มากเหมือนที่ผมกลัวแฮะ ลุกมาอาบน้ำ ล้างตัว แล้วก็เดินออกมา..
ไทยืนถือผ้าเช็ดตัวรออยู่หน้าห้องน้ำ เช็ดหน้า เช็ดตัว แล้วพันผ้าให้อย่างดี..
ผมใกล้จะง่อยแดกจริง ๆ แล้วครับ
“ไปอาบน้ำเถอะ..เดี๋ยวลงไปหาอะไรกินกัน” ผมบอกพร้อมเบี่ยงตัวหลบริมฝีปากไทไปด้วย ไทไม่ยอมแพ้..คว้าแขนผมเอามากอดไว้ทั้งตัว
“..รัก..ผมไม่เคยคิดเลยนะว่าจะรักใครได้มากเท่านี้” ผมยืนหลับตาฟัง..ก้มหน้าลงต่ำจนคางชิดกับอกตัวเอง
“อืม..หิวอ่ะ ไปหาอะไรกินกันนะ” ผมเลี่ยงที่จะบอกความรู้สึกกับไท..ถ้าเวลาปกติผมอาจจะมีความกล้า
กล้าที่จะบอก..ว่าผมก็รักไท
แต่เวลาแบบนี้...
ฆ่าผมให้ตายผมก็ไม่มีทางพูดออกไปเด็ดขาด..ผมไม่ได้หน้าด้านเหมือนมันนี่!!!
ไทหัวเราะชอบใจ หอมหน้าผากผมฟอดใหญ่ ก่อนจะยอมปล่อยผม และเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมแอบมองประตูห้องน้ำที่ปิดลง แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
อยู่กับมันแล้วความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศมันลดลงฮวบฮาบ..เป็นอันตรายต่อระบบสูบฉีดเลือดมาเลี้ยงหัวใจผมอย่างยิ่ง
ผมเดินไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองแล้วกดโทรออกไปหาตา..
“ครับตา...เมื่อกี้พิลงไปหาอะไรกินข้างล่างแล้วลืมหยิบโทรศัพท์ไปด้วยน่ะครับ..” ตาแค่จะโทรมาบอกว่าตาสนุกมากเท่านั้นเองครับ ตาบอกว่าคราวหน้าจะพาผมกับเพื่อน ๆ มาเที่ยวบ้าง บรรยากาศดี อาหารก็อร่อย ได้ยินเสียงพี่เล็กกับอินแย่งกับข้าวกันด้วยครับ555
วางโทรศัพท์ผมก็เดินลงมาดูว่าจะทำอะไรกินได้บ้าง..หือ..มันอะไรครับเนี่ย?
ในตู้เย็นบ้านผมมีกับข้าวสำเร็จเต็มตู้ไปหมดเลยครับ..แต่ก็ยังดีที่ไม่วางทับพวกของสด ไม่งั้นต้องเสียเวลารื้อออกมาแล้วจัดเข้าไปใหม่แน่...
“ผมให้คนที่บ้านซื้อมาให้เมื่อเช้าน่ะ เราจะได้ไม่ต้องทำไงครับ อุ่นแล้วกินได้เลย..หรือถ้าพิไม่ชอบ เราทำกินกันเองก็ได้นะครับ ผมพอจะทำกับข้าวได้..แต่ก็ไม่กี่อย่างนะ “ ไทสวมกอดผมจากด้านหลัง เอาคางมาเกยบนไหล่แล้วกระซิบที่ข้างหู
ผมสะดุ้ง ห่อไหล่ ก่อนจะเอามือมาตะปบหูตัวเอง..
ไอ้ไทมึงจะหวานเว่อร์ไปแล้ว..กูหวั่นไหวนะไอ้เหี้ยยยยย
ผมเอาหลังมือบังหน้าผม..หลบตาไท
“กินกับข้าวที่ซื้อมานี่แหละ ไม่ต้องมานั่งทำใหม่หรอก..อุ่นให้หน่อยนะ” ผมพูดรวดเดียวแบบไม่หายใจ แต่ประโยคสุดท้าย..ผมหวังว่ามันจะปล่อยผม..แล้วไปยืนอุ่นกับข้าวให้ไกลจากหัวใจผมหน่อยก็ยังดี
ไทยิ้มรับคำขอ..คลายอ้อมกอดผมแล้วหันไปจัดการกับข้าวที่มันให้คนหามา
จนป่านนี้แล้ว...ทำไมผมยังเขินมันอยู่ล่ะครับ!!!
กินทั้งวันก็ไม่หมดว่ะไท..ผมนั่งท้าวคางมองไทเลือกกับข้าว แกะใส่ชามเข้าไมโครเวฟ
ที่เหลือก็เอามาอุ่นกับกระทะ..ดูแล้วมันคล่องดีนะครับ ไม่เหมือนผมแฮะ เรื่องกับข้าวนี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ 555
กับข้าวถูกเรียงรายวางบนโต๊ะ ไทตักข้าวให้ แล้วเดินไปหยิบน้ำมาให้ผม
“ไทหุงข้าวเองเหรอ? แล้ว..หุงตอนไหนอ่ะ” ผมตักข้าวเข้าปากก็ถามมันไปด้วย
“เปล่าครับ ผมให้คนซื้อข้าวเปล่ามาให้ด้วย แล้วก็เอามาเทใส่หม้อ กดอุ่นทิ้งไว้น่ะครับ...อันนี้อร่อยนะพิ” ไทตอบผมพร้อมตักกับข้าวให้ผมไปด้วย..ผมอมยิ้มกับอาการเอาใจของไท
“...ชอบเหรอครับ วันหลังผมจะซื้อมาให้ทานอีกนะ ตาจะได้ชิมด้วยไง
เออ..พิโทรกลับตารึยังครับ?” ผมพยักหน้าและเล่าให้ไทฟัง
“ก็ดีนะครับ..ผมก็อยากไปเที่ยวกับพิเหมือนกัน คราวหน้าเราไปกันเนอะ” ผมอิ่มกับอาหารมื้อนี้มากครับ
อิ่ม..ที่มีผู้ชายคนนี้นั่งข้าง ๆ
อิ่ม..ที่มีคนคอยใส่ใจกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
อิ่ม..ที่มีคนป้อนน้ำจากปาก...เป็นของหวานตบท้าย
อิ่ม..ที่มีคนช่วยล้างจานคอยแอบจับมือผมในอ่างล้างจาน
อิ่ม..กับฝ่ามือชื้นที่จับมือผมมาเช็ดหลังล้างจานเสร็จ
มันจะทำให้ผมเหลิงแล้วนะครับ555
ไทโอบเอวผม กดจมูกลงที่แก้ม แล้วถาม...
“..ไปนั่งในสวนมั้ยครับพิ เอาเสื่อไปปูนั่งรับลมกัน” ผมพยักหน้า ซบหน้าลงกับไหล่ไท
โอย..ใครช่วยบอกที่ตั้งร้านขายยาแก้หน้าบางให้ผมหน่อยครับ?
ผมจะเหมามากิน อาบ แถมเอามาพอกหน้าด้วย
ยิ่งอยู่กับมันผมก็ยิ่งเขินอ่ะ >///<
แล้วอนาคตของผม..ผมยังต้องอยู่กับไทสองคนอีกตั้งเกือบสองวัน
ผมจะหายจากอาการเขินขั้นโคม่ามั้ยครับนี่?
.........................................
เขียนไปก็เขินไป..
เขินกับฉากอิโรติก..เขินกับฉากกุ๊กกิ๊กหน้าห้องน้ำ และโต๊ะกับข้าว
เขินแทนมากมายค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
หัวข้อ: ดั่งจันทราซ่อนกายในเงามืด : ตอนพิเศษ 30/07/56 (อ่าน 792822 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก