ตอน หึง 3
“นี่ อ๋อง กลางวันนี้มึงจะแดก อะไรว่ะ”เต้ยถามผม
“เออ กินอะไรก็ได้”ผมตอบมันไป
สรุปผมก็ไปนั่งกินข้าวกับพวกมันที่ข้างๆ มหา’ลัยแหละครับ
“โอ้โห่ ทำไมวันนี้คุณชายอ๋อง มาทานข้าวกับ พวกกระผมได้ล่ะครับ”ไอ้ต่อ (เพื่อนในกลุ่มแหละครับ) เหน็บผมทันทีที่รู้ว่าผมมากินข้าวกับพวกมัน ซึ่งพวกมันมานั่งรอที่ร้านนานแล้ว
“มาถึงก็แดกดันกูเลยนะมึง พวกเวร”ผมด่ามันไป
แล้วพวกมันก็หัวเราะกันครับ
ผมนั่งกินข้าวกับเพื่อนๆไปได้สักพัก
แน่นอนครับ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ชัยเดินเข้ามาในร้านครับ พร้อมกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่ง แน่นอนผู้ชายคนนั้นหล่อมาก โอ้โห่ถ้าผมไม่ติดที่ผมรักชัยก่อนนะ ผมว่าผมคงชอบผู้ชายคนนี้แน่ๆ
ดูจากการแต่งตัวผู้ชายคนนั้นยังผูกไทด์อยู่เลยแสดงว่า แม่งเป็นเด็กปีหนึ่งแน่ๆ
ชัยมันมองไม่เห็นผมหรอกครับ ก็จะไปเห็นได้ยังงัยล่ะก็พวกผมนั่งโต๊ะหลังสุด
แต่ชัยกับน้องคนนั้นนั่งอยู่โต๊ะหน้าๆ แถมยังนั่งหันหลังให้ผมอีกมองเห็นผมก็เวอร์แล้ว
ส่วนผมนะหรอ ตอนนั้นพูดได้คำเดี่ยวว่าหึงมาก ที่มึงบอกว่ามึงไม่ว่าเพราะนัดเด็กมาแดกข้าวสินะ
ที่มึงบอกกูไม่ว่างเพราะอย่างนี้ใช่มั้ย โอ้ยแล้วทำไมมึงต้องรินน้ำให้มันด้วย
ทำไมมึงสองคนถึงดูสนิทกันจังว่ะ
แสดงว่าที่มันคุยโทรศัพท์แม่งคุยกะไอ้เด็กนี่แน่ๆ
ตอนนั้นความคิดชั่วร้ายต่างๆนาๆผ่านมาในสมองผมครับ
กูจะเอายังงัยดี กูจะทำยังงัยดีว่ะ จะเดินเข้าไปถามแม่งให้รู้เรื่องไปเลยดีมั้ยว่ะ แล้วจากนั้นถ้ามันบอกว่าเด็กใหม่แล้วขอเลิกกะกูจะทำยังงัยดีว่ะ
“เห่ย อ๋อง มึงเป็นอะไรไปว่ะ”ไอ้เต้ยเรียกผมครับ
“แหมเรียกแค่นี้ต้องสะดุ้งด้วย”ไอ้ต่อเสริม
“เป็นอะไรรึป่าวว่ะ ไม่อร่อยหรอ”เต้ยถามต่อ
“อ้อ ป่าว มันร้อนน่ะ”โอ้โห่ คิดได้งัยว่ะกู ผมแก้ตัวไปครับ
สรุปผมก็ได้แต่นั่งดูชัยกะเด็กคนนั้นกินข้าวครับ
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ ฉิบหายล่ะกูต้องเดินผ่านมันนิ
แล้วกูต้องทำยังงัยว่ะ จะแกล้งทำเป็นไม่เห็นดีมั้ยว่ะ
แล้วถ้ากูจะทักมัน กูจะทักมันว่าอะไรดีล่ะ
โอ้ย กลุ้มโว้ย!! สรุปได้ว่าเข้าไปทักแม่งดีกว่า
ผมรอจนเพื่อนๆเดินออกไปนอกร้านก่อนแล้วจึงค่อยเข้าไปทักชัยมันครับ
“ชัย วันนี้ชัยกลับไปก่อนเลยนะ ไม่ต้องรอเรา”ผมบอกมันไปในขณะที่มันกำลังจะตักข้าวเข้าปาก ชัยดูมันตกใจมากที่เจอผม
แล้วน้องคนนั้นก็ดูตกใจเหมือนกันที่ ที่อยู่ดีๆผมเดินเข้ามาคุยกับชัย
“ทำไมง่ะ”ชัยถามผมต่อ
“เราต้องช่วยเพื่อนรับน้อง”ผมบอกมัน
“ไม่เป็นไรกูรอได้”ชัยบอกผม
“ไม่ต้องเดี๋ยวเรากลับเอง นายไปส่งน้องเค้าเถอะ”เอาแล้วมั้ยล่ะ ปากดีเชียวนะมึง
พูดเสร็จผมก็เดินออกมาจากร้านเลยครับ
หลังจากเดินออกมาจากร้าน ทำไมผมไม่สบายใจเลย
มันยิ่งกลุ้มใจเข้าไปใหญ่ ทำไมกูพูดไปอย่างนั้นว่ะ
นี่ถ้ามันไปส่งไอ้น้องคนนั้นที่บ้านจริง แล้วกูจะทำยังงัย
โอ้ย!!! กลุ้มจริง
วันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย ตอนรับน้องก็ไม่ได้ช่วยอะไรเพื่อนๆมากนัก
ก็ได้แต่ยกน้ำ ไปให้น้องๆกินครับ
“อ๋อง มึงโทรหาน้องรหัสยัง”เต้ยพูดขึ้น
“ยังเลยว่ะ”ผมตอบมันไป
“มึงไม่ต้องโทรแล้ว วันนี้พวกกูจะพาน้องรหัสไปแดกข้าวกัน มึงไปกับพวกกูเลย
แล้วมึงก็เอาน้องรหัสมึงไปด้วย”เต้ยบอกผม แล้วผมก็ตอบตกลงมันไป
ก็มันยังไม่อยากจะกลับบ้านนี่หว่า
สรุปแล้วผมก็ไปกับพวกมันครับ แล้วน้องรหัสผมก็ไปด้วยครับ
น้องรหัสผมเป็นผู้หญิงครับ หน้าตาก็น่ารักดีนะครับ
พวกผมไปกินหมูย่างเกาหลีกันครับ
วันนี้พี่เคนมาด้วย ผมเพิ่งรู้นะครับว่า พี่เคนเป็นพี่ พี่ สายรหัสไอ้ต่อมัน
“อ้าว นี่พวกมึงไปพา ไอ้อ๋องมาได้งัยเนี้ย”พี่เคนพูดขึ้นหลังจากเห็นผมนั่งปิ้งหมูอยู่ครับ
“ทำไม มาไม่ได้หรอ”ผมพูดใส่พี่เคนครับ แม่งคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่
“ล้อเล่น นา ทำไปอารมณ์เสียไปได้”พี่เคนพูดครับ แล้วเพื่อนๆก็ขำกัน แม่งจะขำห่าอะไรว่ะ ไม่เห็นตลกเลย
วันนั้น เพื่อนผมมันสั่งเบียร์มากินกันครับ
ด้วยความที่ผมก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไรก็กินกับเค้าด้วย
แต่ด้วยความที่ไม่เคยกิน
ผมเลยเมาเร็วไปหน่อย ไม่สิไม่ได้เมาแค่ไม่ได้สติเฉยๆ
พี่เคนเห็นท่าไม่ดี ก็เลยจะไปส่งผมที่บ้านครับ
“นี่พี่ว่าเราไม่ไหวแล้วนะ อ๋อง กลับบ้านดีกว่า”พี่เคนพูดขึ้น
“ครับ”ผมก็ว่างายครับไม่ใช่ว่าผมอยากกลับบ้านหรอกนะครับ
อยากคุยกับพี่เคนมากกว่า
ส่วนน้องรหัสผมหรอครับ ตอนนี้ไอ้ต่อมันหม้ออยู่ครับ
ต่อมันเลยอาสาจะไปส่งที่บ้านครับ
พอมาถึงที่รถผมก็เล่าทุกอย่างให้พี่เคนฟังทุกอย่างเลยครับ
พี่เคนก็ดีครับ รับฟังผมทุกอย่าง แต่ทำไมพี่เคนไม่ออกรถซะทีว่ะ
“อะ พี่ว่าพี่ไม่ต้องไปส่งเราแล้วหล่ะ”พี่เคนพูดขึ้น
“ทำไมง่ะ”ผมสงสัยมาก
“นั้นงัย คนที่จะไปส่งเรามานั้นแล้ว”พี่เคนพูด ผมหันไปมองดูตอนนี้ชัยเดินตรงมาที่รถพี่เคนแล้ว
“ชัย”ใช่ชัยจริงๆ ชัยรู้ได้งัยว่าผมอยู่ที่นี่
“ใช่ ชัย พี่โทรไปบอกชัยเองแหละ คุยกันดีๆนะ”พี่เคนพูดพร้อมกับปลดล็อคประตูด้านผมออก
แล้วชัยเปิดประตูรถ
“ไป กลับบ้าน”ชัยพูดเรียบ
“ขอบคุณนะครับพี่เคน”ชัยพูด
ตอนนี้ผมเดินกลับมาที่รถกับชัยแล้ว ชัยเอาหนังสือของผมไปถือหมด
แล้วเดินนำหน้าผมไปที่รถแล้ว
ส่วนผมนะหรอก็เดินตามตูดมันไปแหละครับ
ในใจก็เอาแต่คิดว่า ซวยแล้วกู ซวยแล้วกู ซวยแล้วกู
พอผมขึ้นรถได้ ชัยก็ออกรถเลยครับ
ชัยขับรถน่ากลัวมาก ปาดซ้าย ปาดขวาตลอดเลย
ตอนนี้ชัยมันดูน่ากลัวมาก มันไม่พูดอะไรกับผมเลย
ผมก็ได้แต่นั่งตัวรีบอยู่บนรถ
โดยได้แต่เหลือบไปมองมันเป็นครั้งคราว
มันยังคงนิ่งและเงียบจนถึงบ้าน
“ขึ้นไป อาบน้ำแล้ว เราต้องคุยกัน”ชัยพูดก่อนลงจกรถไป
ง่า กูจะโดนอะไรมั้ยว่ะเนี้ย