ตอนที่60.2 บุคคลที่โดนผ่า
พลั่กโครมมมมม!!!!…………. เสียงนี้ดังขึ้นครับ……………..ทุกคนหันไปที่สนามทันที……………… ภาพที่พวกผมเห็นก็คือ…………….ไอ้ชาร์คที่ล้มนอนกองอยู่กลางสนามพร้อมกับแขนขวาที่งอผิดรูป!!!!!!!
การแข่งขันยุติลงชั่วคราวครับ……....ผมและไอ้พีรีบวิ่งไปหาไอ้ชาร์คที่นอนร้องโอดโอยอยู่โดยมีพวกพี่ๆรีบวิ่งตามเข้ามา ………. แน่นอนครับสภาพไอ้ชาร์คตอนนี้ก็คือแขนมันหัก………..พี่ๆคณะผมเลยรีบช่วยกันพาไอ้ชาร์คไปโรงพยาบาลทันทีโดยมีผมและไอ้พีไปด้วย……..
พอมาถึงห้องฉุกเฉินที่โรงพยาบาลพี่อั้มก็รีบพาไอ้ชาร์คไปหาอาจารย์เพื่อx-ray ทันทีครับ…….ส่วนผมและไอ้พีพี่อั้มสั่งให้มานั่งรออยู่ข้างนอกก่อน………ด้วยเหตุที่ว่าในห้องฉุกเฉินนั้นไม่ควรมีคนไปยืนออกันมากไปโดนไม่จำเป็นครับ เพราะอาจจะทำให้เป็นอุปสรรคในการทำงานของทีมผู้รักษาได้………ถ้ามีอะไรจำเป็นจริงๆเค้าจะประกาศเรียกกันเองครับ
“พีเห็นมั๊ยว่าเกิดอะไรขึ้น” ผมถามพีขึ้นมาเป็นครั้งแรกหลังจากที่เงียบไปอยู่พักใหญ่ อาจเป็นเพราะผมพึ่งหายตกใจด้วยมั้งครับ………ระหว่างทางที่มาทุกคนไม่ได้พูดอะไรกันเท่าไหร่ได้แต่คอยสังเกตุอาการของไอ้ชาร์คเท่านั้น
“อืมมมม……คงเป็นเพราะชนกับทีมฝ่ายตรงข้ามแล้วล้มลงเอาแขนยันพื้นน่ะ…….พีก็เห็นไม่ถนัดแต่คิดว่ามันคงเป็นอุบัติเหตุ……..ยังดีนะที่หัวไม่ฟาดพื้นไปด้วยน่ะ” ไอ้พีตอบพร้อมกับหันมามองผม
“……..เออใช่…..ว่าแต่เอกเถอะเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น….”พีนึกได้ถึงอาการที่มันเกิดขึ้นกับผม…….เออนั่นสินะ……..
“……คือ…”
“เฮ้ย….น้องเอก…..ไอ้พี….”ผมยังไม่ทันตอบ เสียงพี่อั้มก็ลอยออกมาก่อนพร้อมกับกวักมือเรียกที่หน้าประตู……ผมกับไอ้พีเลยรีบวิ่งไปหา……..สรุปว่าส่วนอื่นไอ้ชาร์คคงไม่เป็นไรมากครับ………หัวไม่ฟาดรู้สึกตัวดี……..มีแค่แผลถลอกตามตัวบ้างนิดหน่อย…….แต่แขนขวาที่งอหนักนั้นต้องผ่าตัดด่วนครับ!!!!!
หลังจากการผ่าตัดหลายชั่วโมงผ่านไปเสร็จเรียบร้อยดีไอ้ชาร์คก็ถูกย้ายมายังห้องผู้ป่วย…… ผมกับไอ้พีก็ไปนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียง………เฝ้าไปเฝ้ามาก็ไม่รู้ว่าผมเผลอหลับไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็สองทุ่มแล้วครับ……….พอตื่นมาผมเงยหน้าขึ้นก็เจอสายตาของไอ้ชาร์คที่กำลังมองมาและส่งยิ้มให้อยู่……….บอกตรงๆว่าดีใจมากครับที่มันปลอดภัย
สักพักอาจารย์ก็เข้ามาเยี่ยมครับและบอกว่าคงต้องให้อยู่โรงพยาบาลดูอาการก่อนอีกสักช่วงหนึ่ง……. รอให้แผลดีขึ้นก่อนครับ……….. แล้วก็คงต้องมีคนคอยช่วยดูแลไปก่อนสักระยะ…………พออาจารย์ออกไปไอ้ชาร์คก็รีบหันมาบอกผมเลยว่า
“เอกครับ ช่วยอยู่ดูแลชาร์คหน่อยนะครับ….. นะ……. นะครับ……” พูดไม่พูดเปล่าเอามือข้างที่ดีมากุมมือผมไว้แถมส่งสายตาวิงวอนออดอ้อนอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนซะงั้น………
“อ้อ….เอ่อ….ได้สิได้” ผมตอบ………..ขอกันขนาดนี้จะไม่ดูแลก็คงไม่ได้อะนะครับ
“เย้….ขอบคุณครับ….ดีใจจัง” ไอ้ชาร์คยิ้มให้ผมเหมือนเด็กๆเลยครับ……..ดูๆไปก็น่ารักดีเหมือนกันนะครับเนี่ย………สักพักไอ้ชาร์คก็กุมมือผมไปแนบกับแก้มแล้วก็บอกว่ามือผมอุ่นดีจัง…….แล้วก็หน้าแดง ผมก็เริ่มหน้าแดงตามไปด้วยแล้วสิครับ
“เอกครับ……”สักพักไอ้ชาร์คก็เรียกผม
“ว่าไง อยากทานน้ำเหรอ”ผมถาม
“เปล่า…..เอ่อ……อยากให้เอกเช็ดตัวให้อะ”
แว๊ก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!251@#%$!@#%$!@#$%!#@$%@#$^@^@#^$#^&%
ต่อตอนหน้าอะดิ แหะๆๆๆ
ปล.ไม่ได้มาต่อนานเลยพิมพ์ช้าอะครับ พิมพ์ได้นิดเดียวก็ดึกซะละ แต่ไม่ลงไม่ได้ครับเพราะที่รักบอกว่าไม่เขียนจะโป้งอะครับ แหะๆๆ
ปล2ที่รักผมก็ไม่สบายอยู่อะแต่ไม่เห็นเรียกให้เช็ดตัวให้เลยอิอิ
หัวข้อ: รักจากpanic!!ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ) (อ่าน 319148 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก