✿✿ ธุรกิจนี้มีรัก ✿✿
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ✿✿ ธุรกิจนี้มีรัก ✿✿  (อ่าน 111636 ครั้ง)

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
วันพฤหัสบดีแล้วน้อ~ :m12:

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
วันพฤหัสบดีแล้วน้อ~ :m12:

จริงๆ เสร็จตั้งแต่วันพุธแล้วล่ะครับ แต่มันยังไม่ถูกใจเท่าไหร่ก็เลยไม่เอาลง ขอแก้ไขแล้วก็หามุกเด็ดๆ อีกหน่อยละกันครับ ไหนๆ เป็นส่วนหนึ่งของตอนจบแล้วก็เลยอยากให้มันออกมาดีๆ กว่านี้

Sarawatta

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1

ออฟไลน์ Wtftt

  • โอกาสก็เหมือนไอติมถ้าไม่กินมันก็ละลาย
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 250
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
✿✿ อัปไลน์ที่รัก ✿✿
CHAPTER 30-1 ❋ อู๊ดดี้ เกิดมาคุยคุ้ยคุย




อู๊ดดี้ "คุณผู้ชมครับ วันนี้รายการอู๊ดดี้เกิดมาคุยคุ้ยคุยของเรามีโอกาสได้ต้อนรับคู่รักคู่ใหม่ของวงการบันเทิง ทั้งสองท่านเพิ่งแต่งงานกันมาสดๆ ร้อนๆ เลย ที่สำคัญ...ไม่ใช่คู่บ่าวสาวอย่างที่เรามักจะคุ้นเคยกันนะครับ ทั้งสองท่านเป็นคู่แต่งงานชาย-ชายคู่แรกของวงการบันเทิงบ้านเรา จะเรียกได้ว่าเป็นคู่แรกของวงการบันเทิงทั่วโลกเลยก็ว่าได้ นอกจากนี้ ยังเป็นคู่แรกในวงการธุรกิจเครือข่าย ทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศด้วย ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คุณผู้ชมทุกท่านคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว และคงมีโอกาสได้ทราบความเคลื่อนไหวกันเป็นระยะๆ จากข่าวบันเทิงต่างๆ ใช่แล้วครับ แขกรับเชิญทั้งสองท่านของเราในวันนี้ก็คือคุณเล็ก เจษฎา พรผลดี และคุณเจ วรภพ ตันติวินิจกุลครับ สวัสดีครับ"


เจ+เล็ก "สวัสดีครับ สวัสดีครับคุณอู๊ดดี้ สวัสดีครับคุณผู้ชม"


อู๊ดดี้ "จะบอกว่าผมไม่ได้เจอคุณเล็กมาเกือบๆ ปีได้แล้ว เมื่อก่อนเจอกันบ่อยๆ ตามงานต่างๆ แต่หลังจากที่คุณเล็กหันไปเอาดีทางด้านธุรกิจเครือข่ายแล้วก็รับงานน้อยลง เราก็ไม่ได้ค่อยเจอกันเลย ผมจะบอกคุณเล็กว่า...คุณดูดีมาก หน้าตาคุณสดใส ผิวพรรณดี ออร่าจับ ดูเด็กลงมากๆ เหมือนกับนักแสดงเพิ่งเข้าวงการใหม่ๆ เลย แสดงว่าชีวิตช่วงนี้คงต้องดีสุดๆ"


เล็ก "ก็พอได้อยู่ครับ กินอิ่ม นอนหลับสบาย อยากทำอะไรก็ได้ อยากไปไหนก็ได้ เวลาไหนก็ได้" (หัวเราะเบาๆ)


อู๊ดดี้ "มาทางคุณเจบ้าง ต้องขอบคุณมากๆ ที่ยอมมาออกรายการนี้กับเรา ทราบมาว่ามีคนติดต่อให้มาออกรายการเยอะมาก แต่คุณเจเลือกมารายการนี้ ครั้งแรก ครั้งเดียว แล้วก็ครั้งสุดท้ายด้วย ไม่รู้จะขอบคุณยังไง รายการของเราโชคดีมากๆ เลย"


เจ "ยินดีครับ" (ยิ้มเขินๆ)


เล็ก "คุณเจเขาไม่ชอบออกรายการครับ ให้พูดบนเวที ให้สาธิตสินค้า ให้ทำอะไรทำได้หมด ยกเว้นออกทีวีนี่แหละ กว่าจะยอมมาผมก็ทั้งปลอบทั้งขู่" (หัวเราะชอบใจ)


อู๊ดดี้ "ครับ อ้อ...ทั้งสองคนคงทราบแล้วใช่ไหมครับว่าถ้ามาออกรายการเราแล้ว ต้องตอบทุกคำถามที่เราถาม ไม่ว่าจะอยากตอบหรือไม่ก็ต้องตอบ เพราะรายการของเรา อู๊ดดี้เกิดมาคุยคุ้ยคุยจะถามซอกถามแซก ถามลึกถามล้วง ถามหน้าถามหลัง ถามซ้ายถามขวา ถามสามร้อยหกสิบองศากันเลยทีเดียว" (หัวเราะ)


เจกับเล็กพยักหน้ายอมรับ


อู๊ดดี้ "เอาล่ะครับ เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า ตอนนี้ทั้งสองท่านแต่งงานกันแล้ว จดทะเบียนสมรสกันแล้ว แต่งงานกันเมื่อไหร่ครับ"


เล็ก "น่าจะสองอาทิตย์ได้แล้วครับ"


อู๊ดดี้ "คิดนานไหมครับก่อนจะตัดสินใจแต่งงานกัน"


เล็ก "ก็คุยกันมาเรื่อยๆ นะครับ พอได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันสักพักก็รู้สึกว่ามันลงตัวดี ก็เลยคิดว่า...แต่งงานกันดีกว่า แล้วก็สบโอกาสที่เราเพิ่งมีกฎหมายขจัดการเลือกปฏิบัติด้วยเหตุแห่งเพศสภาพด้วย เราก็เลยอยากเป็นคู่ชาย-ชายคู่แรกที่ได้แต่งงานแล้วก็จดทะเบียนสมรสกัน"


อู๊ดดี้ "แล้วเจอกันได้ยังไงล่ะครับ"


เล็ก "อันนี้ต้องให้คุณเจเล่าแล้วล่ะ" (หัวเราะ)


เจ "ก็...ตอนนั้นผมมีแฟน แฟนผู้หญิงครับ"


อู๊ดดี้ "เดี๋ยวนะครับ คุณเจมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อน ส่วนคุณเล็ก เท่าที่ผมทราบก็มีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อนด้วยกันทั้งคู่ แสดงว่าไม่เคยคิดที่จะชอบผู้ชายด้วยกันมาก่อนเลย"


เจ "ครับ ก็ประมาณนั้น"


อู๊ดดี้ "ขอโทษๆ เชิญเล่าต่อเลยครับ"


เจ "แฟนผมเป็นแฟนคลับของคุณเล็ก เวลามีงานอะไรเขาก็จะชอบตามไปเชียร์ไปให้กำลังใจคุณเล็กตลอด ตอนนั้นผมก็มีแอบๆ หึงอยู่บ้าง เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ด้วยครับ ทีนี้...เมื่อประมาณสองปีที่แล้ว แฟนผม อ้อ...ขอเรียกร้องน้ำฝนละกันนะครับ วันนี้ก็มาด้วย ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ในทีมธุรกิจเดียวกันแล้ว"


กล้องจับภาพไปที่น้ำฝนและกลุ่มแฟนคลับที่มาให้กำลังใจในห้องส่ง มีอาร์ทนั่งอยู่ข้างๆ ด้วย


เจ "น้ำฝนชวนผมไปงานแฟนคลับมีตติ้งของคุณเล็ก ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่ แต่พอดีเห็นว่าน้ำฝนจะกลับดึกก็เลยยอมมาด้วย ขากลับจะได้ไปส่งที่บ้าน ก็เลยได้มีโอกาสเจอกับคุณเล็กครั้งแรกตอนนั้น"


อู๊ดดี้ "เจอกันปุ๊บก็ปิ๊งกันปั๊บเลยไหมครับ"


เจ "ไม่เลยครับ เกลียดขี้หน้าด้วย" (หัวเราะชอบใจ)


เล็ก "แทบจะกินหัวผมเลยครับ ไม่ใช่แบบนี้ ถ้าใครเจอคุณเจตอนนั้นคงคิดว่าเป็นคนละคนแน่ๆ" (หัวเราะและหันไปมองหน้ากัน)


อู๊ดดี้ "ทำไมล่ะครับ เกิดอะไรขึ้น"


เจ "ผมหึงแฟนผมไงตอนนั้น ก็เลยไม่ชอบหน้าคุณเล็ก พอดีผมแอบหลบมานั่งคนเดียว คุณเล็กเขาก็คงหวังดีก็เลยเดินมาถามว่าจะเข้าไปนั่งข้างในด้วยกันไหม จะได้กินข้าวด้วยกัน ผมก็ว่าคุณเล็กใหญ่เลย จำไม่ได้ว่าว่าอะไรไปมั่ง ก็คงประมาณว่า...คิดว่าเป็นดาราแล้วจะต้องมีแต่คนชอบหรือไง ไม่ต้องมายุ่งกับผม อะไรประมาณนี้"


เล็ก "ผมตกใจมากตอนนั้น ผมก็ถามเค้าดีๆ นะ แต่เค้ากลับตะคอกกลับมา ยังไงไม่รู้ สุดท้ายคุณเจก็เข้ามาแจมด้วย สงสัยจะหิวข้าวมั้ง แล้วตอนที่ผมร้องเพลงให้แฟนคลับฟัง คุณเจก็ขำผมใหญ่เลย ผมก็มีปมว่าตัวเองร้องพลงเพี้ยนอยู่ด้วย พอร้องเพลงไปแล้วมีคนนั่งขำผมก็เสียเซลฟ์ เกือบจะเลิกร้องกลางคัน ตอนนั้นจำได้ว่าโมโหมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้"


อู๊ดดี้ "โอ้โห ฟังดูเหมือนละครเลยนะครับ พระเอกกับนางเอกไม่ถูกกันตอนแรก ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมาก็รักกันซะงั้น ของคุณเป็นอย่างงั้นหรือเปล่าครับ"


เล็ก "ก็ไม่เชิงครับ คุณเจมีแผนสูงก็เลยทำให้เราสองคนได้มีโอกาสรู้จักกันมากขึ้น"


อู๊ดดี้ "คุณเจนี่ไม่ธรรมดานะครับคุณผู้ชม วางแผนแกล้งดารา แล้วก็ทำสำเร็จด้วย"


เล็ก "พอร้องเพลงเสร็จผมก็ไปเข้าห้องน้ำ ทีนี้คุณเจก็ตามมา แล้วก็มาขอเบอร์โทร ตอนนั้นผมไม่ให้เพราะว่ายังโมโหอยู่ แล้วก็งงๆ ด้วยว่ามาขอเบอร์ผมทำไม เมื่อกี้ยังตวาดใส่ผมอยู่เลย คุณเจก็เลยใช้วิธีไปขอเบอร์ผมจากน้ำฝนแทน พอดีน้ำฝน...ตอนนั้นน่าจะเรียกได้ว่าเป็นแฟนคลับตัวแม่ของผมเลย เขาช่วยจัดงานให้ผมบ่อยๆ ผมก็เลยให้เบอร์ไปเผื่อติดต่องานกัน"


อู๊ดดี้ "คุณมีแผนอะไรครับคุณเจ ได้ข่าวว่าแผนของคุณนี่ทำให้คุณเล็กเสียหายหลายแสนเลย"


เจ "นึกถึงทีไรผมก็รู้สึกผิดนะครับ แต่ถ้าไม่ใช่เพราะแผนนั้น ผมกับคุณเล็กก็คงไม่มีวันนี้หรอก ใช่ไหมครับ"


หันไปถามผู้ชมในห้องส่ง เรียกเสียงกรี๊ดดังลั่น


เจ "พอดีน้ำฝนไม่ชอบธุรกิจที่ผมทำอยู่ ตอนนั้นผมกับน้ำฝนก็ระหองระแหงกันเรื่องที่ผมทำธุรกิจ ทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก ผมก็เลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่า ถ้าชวนคุณเล็กมาทำด้วย น้ำฝนน่าจะเลิกตามคุณเล็กเพราะเค้าไม่ชอบคนทำธุรกิจนี้ ผมก็คิดแค่นั้น พอได้เบอร์มาแล้วผมก็เลยส่งไลน์คุยกับคุณเล็ก ตั้งใจจะนัดมาสปอนเซอร์นั่นแหละครับ"


เล็ก "ตอนนั้นผมก็ชักรู้สึกว่ามันแปลกๆ คือ...ไม่ชอบหน้ากัน แต่ไลน์มาหาผมบ่อยๆ จนผมคิดว่า...เอ...เขาชอบผมหรือเปล่า แล้วก็ชอบส่งคำคมเกี่ยวกับชีวิตมาบ่อยๆ ผมอ่านไปก็เออ...ได้แง่คิดดีเหมือนกันนะ ไปเอามาจากไหน ทำไมบางเรื่องผมไม่เคยรู้เลย แล้ววันนึง...คุณเจก็นัดไปกินข้าว"


อู๊ดดี้ "แล้วคุณก็ไป"


เล็ก "ใช่ครับ พอผมรู้ว่าคุณเจจะชวนทำธุรกิจด้วยผมก็ตกใจมาก คือ...เขาพูดดีทุกอย่าง มีข้อคิดเยอะแยะไปหมด สุดท้าย...ชวนเราไปสมัครทำธุรกิจที่ผมเคยมองว่าขายของเล็กๆ น้อยๆ ขายได้ก็ขาย ขายไม่ได้ก็ไม่ขาย ผมแทบจะตกเก้าอี้เลย"


อู๊ดดี้ "แต่คุณก็สมัคร"


เล็ก "ใช่ครับ คือ...พอพิจารณาที่คุณเจพูดมาหลายอย่างผมก็ว่ามันมีเหตุผลอยู่ ก็เลยอยากลอง"


อู๊ดดี้ "คุณไม่กลัวถูกหลอกเหรอตอนนั้น เพราะมีหลายคนถูกหลอกไปทำจนหมดตัว เจ๊ง ขายบ้านขายช่องกันไปเยอะแยะก็มี"


เล็ก "ตอนสมัครไม่กลัวครับ แต่เริ่มกลัวหลังจากสมัครไปแล้ว พอสมัครปุ๊บก็เจอวิกฤติชีวิตปั๊บ ช่วงนั้นผมโดนแซวๆ ว่าเป็นดาราตกอับ เล่นละครไปกี่เรื่องก็โดนดอง งานก็น้อย สู้ดาราหน้าใหม่ๆ ไม่ค่อยได้ พอไปทำธุรกิจนี้ก็มีคนเอาไปซุบซิบนินทา บางคนบอกว่าทำให้ภาพลักษณ์ดูไม่ดี ผมถูกยกเลิกงานไปหลายงานเลยตอนนั้น รายได้หายไปเยอะมาก เสียหายหลายแสน แล้วบังเอิญผมก็ดันไปถ่ายแบบนิตยสารเกย์ฉบับหนึ่ง เซ็กซี่พอสมควร น่าจะเคยเห็นกันแล้ว ได้เงินมาเยอะก็จริงแต่ก็โดนผู้ใหญ่ต่อว่าหนักเลย แฟนคลับบางคนก็รับไม่ได้ เลิกเป็นแฟนคลับไปเลยก็มี ปัญหาเยอะเลยตอนนั้น จนผมจะไปขอลาออกจากธุรกิจเลย"


อู๊ดดี้ "เหตุการณ์นี้คือที่มาของความรักของคุณทั้งสองคนหรือเปล่า"


เจ "ใช่ครับ ตอนนั้นผมก็รู้สึกแย่มาก น้ำฝนก็มาต่อว่าผมด้วยว่าไปแกล้งคุณเล็กทำไม คุณเล็กมาทำอะไรให้ถึงไปแกล้งเค้า ก็มีอยู่วันนึง ติดต่อคุณเล็กไม่ได้ผมก็เลยเป็นห่วง ขับรถมานั่งรอที่หน้าบ้าน รอจนดึกเลย แล้วคุณเล็กก็กลับบ้านมาพร้อมกับ...ใครบางคน เมามาทั้งคู่เลย ตอนนั้นผมแอบเคืองนิดๆ เพราะผมอุตส่าห์มานั่งรอตั้งนาน เป็นห่วงก็เป็นห่วง ก็เลยเดินหนีกลับมาที่รถ แล้วคุณเล็กก็เดินโซซัดโซเซตามมา แล้วก็กอดผมไว้ เค้าพูดกับผมว่า...คุณเจช่วยผมด้วย อย่าทิ้งผมไป ผมไม่เหลือใครแล้ว"


เสียงกรี๊ดในห้องส่งดังลั่น


เจ "ผมก็เลยใจอ่อน คืนนั้นก็เลยยอมอยู่ด้วย แต่ยังไม่ได้ทำอะไรนะครับ คุณเล็กเมามาก อ๊วกหลายรอบ ผมต้องคอยพาไปห้องน้ำ ทำความสะอาดห้องน้ำให้ด้วย พอจะนอนผมก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดเลยเพราะเขาเปียกไปทั้งตัว"


เสียงกรี๊ดดังลั่นอีกครั้ง


อู๊ดดี้ "แสดงว่าตอนนั้นคุณเจเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่างแล้ว"


เจ "อืม...น่าจะเป็นเพราะผมสงสารเค้าด้วยครับ ปัญหาเกิดขึ้นก็เพราะผม ก็เลยรู้สึกผิด วันนึงก็เลยสารภาพผิดกับคุณเล็กไปว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของผมเอง"


อู๊ดดี้ "โห...แล้วคุณเล็กว่าไงครับ"


เล็ก "ก็ให้อภัยครับ วันนั้นคุณเจมานั่งคุกเข่าสารภาพเลย ผมว่าคนที่ทำผิดแล้วกล้ายอมรับผิดเป็นคนที่กล้าหาญมาก ผมก็เลยประทับใจ อีกอย่าง...ตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกชอบคุณเจแล้วล่ะ เขาดูแลผมดีมาก คอยเป็นห่วงเป็นใยตลอด ก็เลย...ยอมให้อภัย ตอนแรกว่าจะลาออกจากธุรกิจแล้ว แต่พอเจอการสารภาพผิดด้วยการคุกเข่า ผมก็ใจอ่อนยอมอยู่ต่อ"


อู๊ดดี้ "แล้วรักกันจริงๆ ตอนไหนครับ"


เล็ก "ตอนที่ผมตัดสินใจจะทำธุรกิจให้สำเร็จขั้นต้น ช่วงนั้นมีดาวน์ไลน์หลายคนของคุณเจตัดสินใจสำเร็จพร้อมกัน คุณเจทำงานหนักมากเพราะต้องช่วยหลายคน อย่างผม...คุณเจก็คอยช่วยหลายอย่าง ไปพบลูกค้า ไปช่วยสปอนเซอร์ ช่วยสอนแผนการตลาด สาธิตสินค้า ให้มุมมองความคิด ช่วยแก้ปัญหา แทบจะไม่ได้หลับได้นอนกันเลย ช่วงนั้นผมกับคุณเจเจอกันตลอด เจอกันแทบทุกวัน พอเห็นความดี เห็นความอดทน เห็นความตั้งใจ ผมก็เลยตกหลุมรัก ตอนนั้นผมบอกตัวเองเลยว่าผมต้องรักคนนี้ จะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้แหละ แต่ผมรักเค้าไปแล้ว จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันปิดยอด ผมผ่าน 21% ได้อย่างเฉียดฉิว ก็ได้อัปไลน์คนนี้นี่แหละที่คอยช่วย ผมก็เลยถือโอกาสวันนั้นบอกรักคุณเจซะเลย"


อู๊ดดี้ "นี่คุณบอกรักเขาก่อนเลยเหรอ"


เสียงกรี๊ดดังลั่นห้องส่ง


เล็ก "ครับ ตอนนั้นเก็บความรู้สึกไม่ไหวแล้ว ผู้ชายคนนี้เป็นคนดีมาก เขายอมเหนื่อยเพื่อให้คนอื่นๆ เอาประสบการณ์ของตัวเองไปต่อยอดสร้างความสำเร็จใหม่ๆ ขึ้นมา ไม่บ่นสักคำว่าเหนื่อย บางวันได้นอนแค่สองสามชั่วโมงเอง เจออย่างนี้ก็...ไม่รักไม่ได้แล้วครับ" (หัวเราะเขิน)


อู๊ดดี้ "คุณเจตกใจไหมครับตอนนั้น"


เจ "ไม่ครับ รู้อยู่แล้ว" (หัวเราะ)


เจ "ดีใจครับที่เขารักเรา ตัวผมเองก็เริ่มรู้สึกว่าแค่เดือนสองเดือนแรกที่รู้จักกัน ทำงานด้วยกัน ใช้ชีวิตด้วยกัน ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เราเข้ากันได้ดีในแทบทุกเรื่อง ทะเลาะกันน้อยมาก หลังจากกนั้นผมก็เลย...บอกรักคุณเล็กบ้าง แล้วก็...ตัดสินใจคบกันเป็นแฟน"


อู๊ดดี้ "ช่างน่าอิจฉาจริงๆ เลยครับ แหม...ผมน่าจะเจอแบบนี้บ้าง แล้ว...น้องน้ำฝนล่ะครับ ถ้าผมเป็นน้องน้ำฝนผมคงช็อกเหมือนกันนะครับที่แฟนของตัวเองกับดาราที่ตัวเองชื่นชอบเป็นแฟนกันซะงั้น"


เจ "ก็ใช้เวลาทำความเข้าใจกันอยู่พอสมควรครับ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี น้ำฝนเข้าใจ ทุกวันนี้ผมกับน้ำฝนก็เป็นเหมือนพี่ชายน้องสาวกัน จริงๆ เราก็เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วล่ะครับเพราะว่าเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ เลย ที่บ้านรู้จักกัน"


อู๊ดดี้ "ถือว่าโชคดีมากเลยครับที่น้องน้ำฝนเข้าใจ"


เจ "มันเหมือนกับว่าเราเจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะแล้ว อดทนกันมาเยอะแล้ว พอถึงวันหนึ่งฟ้าก็เปิดโล่งให้เราเลย"


อู๊ดดี้ "ผมชื่นชมคุณสองคนอย่างหนึ่งก็คือ...พอคบกันเป็นแฟนแล้ว คุณสองคนก็วางแผนเปิดตัวเลย เล่าให้ฟังหน่อยครับว่าเปิดตัวยังไงกันบ้าง"


เล็ก "ก็...หลังจากนั้นอีกเดือนนึง ผมก็ทำยอดเป็นทับทิมได้ ก็มีเซ็นเตอร์แห่งหนึ่งเชิญผมไปแบ่งปันประสบการณ์ คุณเจกับผมก็เลยตัดสินใจเปิดตัวว่าเราคบกันไปเลยบนเวทีนั้น ก็...ดีนะครับ แรกๆ ก็กลัวว่าคนจะรับไม่ได้ แต่ที่ไหนได้...ปรบมือกันทั้งห้องประชุมเลย มีคนมาแสดงความยินดีด้วยเยอะมาก มีคนมาขอถ่ายรูปเยอะจนเจ้าของสถานที่ต้องมาเตือนว่าให้เลิกเพราะว่ามันดึกมากแล้ว เขาจะปิดห้องประชุม" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "นั่นคือครั้งแรก แต่ครั้งที่สองนี่เด็ดกว่าเพราะว่าเป็นแผนซ้อนแผน ไปทำอีท่าไหนครับถึงได้คุณโฮปมาร่วมสังฆกรรมด้วย เป็นข่าวใหญ่โตกันอยู่พักหนึ่ง คิดว่าคุณผู้ชมคงจะพอจำได้ นี่...ผมให้ดูพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์ มีหลายฉบับเลย ในโซเชี่ยลมีเดียก็มี ในเว็บต่างๆ ก็มี เรียกว่าบอกเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์เลยตอนนั้น"


เล็ก "ช่วงนั้นผมก็วางแผนกับคุณเจว่าผมจะรับงานแสดงเกี่ยวกับเกย์เพิ่มขึ้น ค่อยๆ ทำให้คนสงสัยแล้วเราค่อยเปิดตัว แต่ทีนี้ผู้ใหญ่ในวงการท่านหนึ่งทราบเรื่องนี้เข้าก็เลยแอบยื่นมือเข้ามาช่วยโดยที่ผมกับคุณเจไม่รู้ตัวเลย ตอนนั้นผมรับเล่นเรื่องต้น-สน คงจำกันได้นะครับ เล่นกับคุณโฮปนี่แหละ ตอนนั้นผมก็รู้สึกแปลกๆ แล้วล่ะเพราะว่าคุณโฮปเค้าทำท่าเหมือนจะจีบผม จนคุณเจหึง ก็มาเกิดเรื่องตอนที่ผมจัดงานแฟนคลับมีตติ้ง ผมกับคุณเจตั้งใจว่าจะเปิดตัวกับแฟนคลับก่อนว่าเป็นแฟนกัน พอดีวันนั้นเชิญคุณโฮปมาในงานด้วย คุณโฮปก็ดันขึ้นไปประกาศบนเวทีว่าชอบผม แฟนคลับผมก็ฮือฮากันใหญ่ คุณเจก็โมโหมาก เกือบจะมีเรื่องกันด้วย ก็อย่างที่เห็นกันในข่าวนั่นแหละครับ ตอนนั้นผมก็แอบสงสัยเหมือนกันว่าเป็นการจัดฉากเพื่อจะเรียกเรตติ้งละครหรือเปล่า แล้วผู้ใหญ่ก็ขอให้ผมแถลงข่าว วันแถลงข่าวคุณโฮปก็ขึ้นมาพูดอะไรนิดหน่อยแล้วก็ปล่อยผมไว้ที่โต๊ะแถลงข่าวคนเดียว ผมก็...อ้าว...แล้วไม่แถลงข่าวด้วยกันเหรอ ไปไหนซะล่ะ แถมไอ้ป้ายข้างหลังก็ดันเขียนว่า The Grand Opening ผมก็ชักรู้สึกว่ามันแปลกๆ แล้วล่ะ พอถึงเวลาแถลงข่าวนักข่าวก็ถามคำถามแปลกๆ ไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเลย สุดท้าย ก็กลายเป็นงานเปิดตัวว่าผมเป็นเกย์ไปซะอย่างงั้น" (หัวเราะ)


อูดดี้ "เรามีภาพบรรยากาศและบทสัมภาษณ์งานแถลงข่าววันนั้นมาให้ฟังด้วยครับ เผื่อใครจำไม่ได้ ลองไปดูกันครับ"


รายการตัดภาพไปที่ฉากแถลงข่าวของเล็กประมาณสามนาที


อู๊ดดี้ "คุณกล้าหาญมากคุณเล็ก คุณทำอย่างงั้นได้ยังไงครับ"


เล็ก "ต้องขอบคุณธุรกิจที่ผมทำเลยครับ ขอบคุณบรรยากาศและคนสำเร็จที่คอยสอนแง่คิดดีๆ ให้ ขอบคุณอัปไลน์ที่รักของผมด้วย"


หันไปยิ้มกับเจพร้อมกับมีเสียงกรี๊ด


เล็ก "พอเราได้ใช้ชีวิตคลุกคลีกับคนสำเร็จมากขึ้น อยู่ในบรรยากาศของการคิดบวกตลอดเวลา มุมมองความคิดต่อชีวิตก็เปลี่ยนไป ทำให้เราไม่รู้สึกกลัวต่อปัญหา พอชีวิตมีทางเลือกมากขึ้นก็ไม่มีอะไรต้องกลัว วันนั้นผมก็เลยตัดสินใจเปิดตัวไปเลย ไหนๆ ก็ชงกันมาซะขนาดนั้นแล้ว ถ้าไม่มีใครรับได้ชีวิตผมก็ยังโอเคอยู่ ธุรกิจที่เราทำก็โอเค รายได้เริ่มตีตื้นมาพอๆ กับรายได้ในวงการบันเทิง วันนั้นก็เลยไม่กลัวอะไรเลย เป็นไงก็เป็นกัน" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "คุณรู้ไหมว่าคุณเป็นไอดอลของดาราหลายๆ คนเลย มีดาราหลายคนที่เป็นแบบคุณ อยากทำแบบคุณแต่ก็ไม่กล้า แต่หลังจากที่คุณเปิดตัวแล้วก็มีดาราอีกหลายคนที่ค่อยๆ เปิดเผยรสนิยมของตัวเองบ้าง เอ้า...อย่างผมก็เหมือนกัน วันนี้ผมก็กล้าบอกว่าผมเป็นเกย์ ไม่รู้สิ ผมเห็นคุณเปิดตัวอย่างมั่นใจ ไม่สะทกสะท้าน ผมว่ามันเท่ห์มาก เท่ห์สุดๆ คุณคือสุดยอดของผู้นำคนนึงเลยล่ะคุณเล็ก อันนี้ผมพูดจากใจจริงเลย"
 

เสียงฮือฮาของผู้ชมดังขึ้นไปทั้งห้องส่ง


เล็ก "ขอบคุณครับ"


เสียงปรบมือในห้องส่งดังขึ้น จากนั้นรายการตัดไปที่โฆษณาเจ็ดนาที


อู๊ดดี้ "กลับมาในช่วงที่สองแล้วนะครับ ช่วงที่แล้วคุณเล็กกับคุณเจเล่าให้เราฟังถึงการเปิดตัวว่าเป็นแฟนกันในวงการธุรกิจแล้วก็วงการบันเทิง ก็ผ่านไปด้วยดีทั้งสองครั้ง ทีนี้...ที่บ้านล่ะครับ ที่บ้านรับได้ไหมที่เราเปิดตัวว่าคบกันเป็นแฟน"


เล็ก "ที่บ้านผมโอเค แม่ น้องชาย พี่สาว อาจจะตกใจนิดหน่อยตอนรู้ครั้งแรก แต่ทุกคนเห็นว่าเราโตแล้ว รับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ก็เลยไม่มีใครว่าอะไร แม่ผมปลื้มคุณเจมาก เวลาผมพาคุณเจไปหาทีไรแม่จะเตรียมอาหารการกินไว้ให้ยังกะจะจัดงานวัด นึกว่าจะกินกันทั้งหมู่บ้านเลย" (หัวเราะ)


เจ "ของผมอาจจะยากหน่อยเพราะว่าผมโตในครอบครัวคนจีน ป๊ากับม๊ามีลูกสองคน พี่สาวคนนึง แล้วก็ผมอีกคนนึง ผมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว ก็...รู้ตัวเองเลยครับว่าที่บ้านคาดหวังให้เราทำอะไรหรืออยากให้เป็นอะไร เพราะฉะนั้น...ตอนที่ตัดสินใจคบกับคุณเล็กผมก็เลยยังไม่กล้าบอก ถ้าผลีผลามบอกอาจจะไม่มีวันนี้ก็ได้"


อู๊ดดี้ "แล้วคุณเจทำยังไงครับ"


เจ "ตอนนั้นพาป๊ากับม๊าแล้วก็พี่สาวไปเที่ยวกับทริปของบริษัทด้วยกันที่กุ้ยหลิน ผมก็ขึ้นไปประกาศเป้าหมายบนเวทีว่าจะสำเร็จมากขึ้น แล้วก็จะรับผิดชอบภาระทุกอย่างในบ้านเอง อยากให้ป๊ากับม๊าได้พักผ่อนเพราะท่านทำงานหนักเลี้ยงดูลูกๆ มาเยอะแล้ว ท่านเหนื่อยพอแล้ว"


อู๊ดดี้ "คุณผู้ชมครับ ปกติรายการนี้ผมจะกัดแขกรับเชิญไม่ปล่อยเลย ถามแรงๆ ตรงๆ ด่าก็มี แต่สำหรับแขกรับเชิญสัปดาห์นี้ ผมทำอย่างนั้นไม่ลงจริงๆ ครับ นี่คือแบบอย่างของชีวิตที่ดีและมีคุณค่ามาก หาไม่ง่ายนะครับสมัยนี้ที่จะมีลูกที่กตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่ใช่แค่คำพูด แต่ลงมือทำอย่างจริงจังด้วย แล้วหลังจากนั้นป๊ากับม๊าก็เปิดใจเลยเหรอครับ"


เจ "ยังครับ ผมอาศัยโอกาศนี้ขอความช่วยเหลือจากนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จท่านหนึ่ง ผมทราบมาว่าท่านจะเป็นคนพูดปิดท้ายบนเรือ ก็เลยไปคุยกับท่านว่าผมมีปัญหาอย่างนี้ อยากให้ท่านช่วยหน่อย ท่านก็ใจดีมาก ยินดีช่วยพูดบนเวทีให้ คือเนื่องจากทริปนี้เป็นทริปลูกกตัญญู มีนักธุรกิจหลายคนที่ประสบความสำเร็จพาพ่อแม่ไปเที่ยวด้วย ท่านก็เลยพูดกับพ่อแม่ของนักธุรกิจบนเวทีว่า...ผมสรปๆ สั้นๆ ละกันนะครับ ท่านพูดว่าพ่อแม่ที่มาบนเรือโชคดีที่มีลูกกตัญญู ลูกๆ หลายคนขึ้นไปประกาศบนเวทีว่าจะดูแลพ่อแม่ รับภาระให้ครอบครัว ในขณะที่พ่อแม่หลายๆ คนไม่โชคดีอย่างนี้ เพราะฉะนั้น อยากให้เชื่อใจลูกๆ ของท่านว่าเขาโตและดูแลชีวิตตัวเองและครอบครัวได้ อย่าไปบังคับลูกให้เป็นไปอย่างที่ตัวเองอยากให้เป็น แล้วท่านก็พูดถึงเคสนักธุรกิจท่านหนึ่งที่เจอปัญหาคล้ายๆ ผม คือ...พ่อแม่ไม่ยอมรับเหมือนกันนี่แหละครับ กลัวลูกเป็นเกย์แล้วจะมีปัญหา ท่านก็เลยบอกไปว่าลูกท่านไม่มีปัญหาเรื่องนี้หรอก คนที่มีปัญหาก็คือพ่อแม่ ลูกทำธุรกิจจนสำเร็จเป็นเพชรแล้วไม่มีปัญหากับเรื่องแค่นี้หรอก เขาดูแลตัวเองได้ เขาแก้ปัญหาได้ ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงอีกแล้ว พ่อแม่ล่ะ แก้ปัญหาตัวเองได้หรือยัง ทำไมเรื่องแค่นี้เราถึงยอมรับไม่ได้ ถ้าเราแก้ปัญหาตัวเองไม่ได้เราจะไปสอนลูกได้ยังไง ท่านก็พูดประมาณนี้ พอท่านพูดจบ ป๊าก็พูดขึ้นมาเองเลยว่าให้ผมพาคุณเล็กมาที่บ้าน ผมก็เลยรู้ว่าป๊ากับม๊าเปิดใจแล้ว"


อู๊ดดี้ "โอ้โห...คุณผู้ชมครับ ผมไม่รู้ว่าคุณเล็กกับคุณเจทำบุญมาด้วยอะไรกันนะครับถึงได้โชคดีขนาดนี้ สำเร็จในธุรกิจ สำเร็จในความรัก สำเร็จในครอบครัว เป็นชีวิตที่น่าอิจฉาจริงๆ ครับ เอาล่ะ กลับมาคุยกันต่อ หลังจากนั้น คุณเล็กกับคุณเจก็วางแผนที่จะแต่งงานกันเลยหรือเปล่าครับ"


เจ "ยังหรอกครับ ช่วงนั้นเรามีดาวน์ไลน์หลายคนที่อยากเติบโต แล้วผมกับคุณเล็กก็เริ่มเปิดธุรกิจในต่างประเทศด้วย ช่วงนั้นก็เลยทำงานกันหนักมาก ผมอยู่อังกฤษ คุณเล็กไปอเมริกา ผมไปออสเตรเลีย คุณเล็กไปอินเดีย ผมอยู่ไทย คุณเล็กไปเวียดนาม เป็นอย่างนี้ตลอด บางช่วงไม่เจอกันเกือบสามเดือนก็มี พอธุรกิจในประเทศต่างๆ เริ่มอยู่ตัวถึงได้มีเวลาคุยกันเรื่องนี้ครับ"


อู๊ดดี้ "โอ้โห...นี่คุณมีธุรกิจหลายประเทศขนาดนี้เลยเหรอครับ"


เล็ก "เป็นเรื่องที่เกินฝันผมเหมือนกันนะครับ ให้คิดก็ไม่กล้าคิดหรอก แต่พอเราทำที่ประเทศไทยได้แล้ว เราก็ใช้ประสบการณ์ที่เรามีไปทำประเทศอื่นๆ ได้ ลงทุนค่าสมัครแค่ไม่เท่าไหร่เราก็มีธุรกิจได้แล้ว มันก็เลยทำให้เราเริ่มต้นได้ง่าย ช่วงนั้นผมกับคุณเจสนุกกันมาก ลุยทำงานกันสุดๆ เลย ผมนี่แทบไม่ได้โผล่หน้าในจอทีวีเลยตอนนั้น ก็เลยไม่ค่อยได้เจอคุณอู๊ดดี้" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "ครับ แต่ยังไม่ทิ้งวงการบันเทิงใช่ไหมครับ"


เล็ก "ยังครับ ตอนนี้ก็เพิ่งคุยกับผู้ใหญ่ว่าจะเล่นละครสักเรื่อง เร็วๆ นี้คงได้เจอกันครับ"


อู๊ดดี้ "พอคุยกันเรื่องแต่งงานแล้ว เป็นยังไงบ้างครับ ที่บ้านว่ายังไงบ้าง"


เจ "ไม่มีปัญหาเลยครับ ป๊ากับม๊าผมเห็นด้วย แม่คุณเล็กก็โอเค แล้วเราสองคนก็วางแผนด้วยว่าจะสร้างบ้านใหม่ ให้พ่อกับแม่เราสองคนมาอยู่ด้วยกัน"


อู๊ดดี้ "สร้างบ้านใหม่เลย โอ้โห...ใช้เงินจากธุรกิจทั้งหมดเลยหรือเปล่าครับ"


เล็ก "ใช่ครับ เราเลือกแถวๆ นอกเมืองหน่อย อากาศดีกว่าในเมือง แม่ผมไม่ชอบกรุงเทพด้วยแหละครับ ถ้าสร้างในเมืองแม่ก็คงไม่ยอมมาอยู่ด้วย ก็ได้ที่แถวๆ เลยบางใหญ่ไปหน่อย ขับรถออกมาหน่อยก็จะเจอรถไฟฟ้าพอดีเลย ที่ก็ประมาณเกือบๆ ห้าไร่ได้ครับ ไม่ใหญ่มาก ตอนนี้บ้านเสร็จแล้ว เหลือตกแต่งอีกนิดหน่อยก็น่าจะย้ายเข้าไปอยู่ได้แล้วครับ"


อู๊ดดี้ "น่าอิจฉาจริงๆ เลยครับคุณผู้ชม ผมไปสมัครทำธุรกิจด้วยได้ไหมเนี่ย" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "เรามีภาพบ้านใหม่ของคุณเล็กกับคุณเจมาให้ดูด้วย เชิญรับชมได้เลยครับ"


ตัดภาพไปที่วิดีโอชมบ้านหลังใหม่ของเล็กกับเจ มีเล็กกับเจเป็นคนเดินพาไปชมส่วนต่างๆ ของบ้าน


อู๊ดดี้ "บ้านสวยมากๆ เลยครับ น่าอิจฉาจริงๆ วันหลังถ้าเกิดผมไปถ่ายรายการแถวๆ นั้นแล้วไม่มีที่นอน ผมขอไปพักด้วยได้ไหมครับ"


เล็ก "ยินดีครับ เชิญเลยๆ"


อู๊ดดี้ "เอาล่ะ ทีนี้เราจะเริ่มถามคำถามซอกแซกแล้ว ยังไงๆ ก็หนีไม่พ้นครับถ้ามารายการเรา พอแต่งงานกันแล้ว ชีวิตเปลี่ยนไปเยอะไหมครับ"


เจ "ไม่มากครับ เพราะว่าก่อนหน้านี้เราก็ใช้ชีวิตด้วยกันอยู่แล้ว ที่ต่างก็คงเป็นความรู้สึกว่าเราผูกมัดกันด้วยกฎหมายแล้วมากกว่าครับ"


อู๊ดดี้ "แล้วมีอะไรไหมครับที่ก่อนแต่งงานเราไม่เจอ แต่พอแต่งงานไปแล้วกลับเจอซะงั้น" (หัวเราะ)


เล็ก "ผมเจออย่างหนึ่ง คุณเจเป็นคนรักความสะอาดมาก กลับบ้านมาดึกๆ ดื่นๆ แค่ไหนก็จะต้องจัดโต๊ะ จัดเก้าอี้ เอารีโมททีวีไปเก็บ กวาดพื้น เช็ดโต๊ะเก้าอี้ ผมยืนดูแล้วก็เอ...อะไรของเขานะ เป็นอะไรมากหรือเปล่า" (หัวเราะ)


เจ "จริงๆ ผมจะบอกว่าผมเกือบจะทำอย่างนี้หลายครั้งแล้วตอนเป็นแฟนกัน แต่พอนึกได้ว่า...ไม่ใช่บ้านเรานี่นาก็เลยยั้งมือไว้ แต่พอแต่งงานกันแล้วมันทำให้รู้สึกว่ามันเป็นบ้านเราละ ก็เลยออกลาย" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "โห...น่ารักสุดๆ อิจฉาจริงๆ ครับคู่นี้ เอาล่ะ เดี๋ยวเราไปพักเบรกโฆษณากันก่อน ตอนหน้าเราจะมาดูกันว่าสองคนนี้เขาหวานกันขนาดไหน หลังจากประสบความสำเร็จแล้วชีวิตเป็นยังไง อนาคตวางแผนจะทำอะไรกันบ้าง อ้อ...ใครอยากรู้ว่าเขามีรายได้เดือนละเท่าไหร่ อย่าพลาดช่วงหน้าครับ"


TBC


ขอรณรงค์ให้คนอ่านสละเวลาเล็กน้อยบวกเป็ด/คอมเมนต์ให้ 'นักเขียนทุกคน' ทุกเรื่อง ทุกตอนนะครับ สร้างสรรค์ชุมชนแห่งการแลกเปลี่ยนแบ่งปัน
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2016 20:14:52 โดย sarawatta »

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
นอกจากจะตอบคำถามได้ดีแล้ว สีหน้าท่าทางรวมไปถึงคำพูดคำจาของคุณเจกับคุณเล็กยังแสดงออกถึงความจริงใจจนคนฟังสัมผัสได้ด้วยล่ะค่ะ คุณอู๊ดดี้ถึงได้มีปฏิกิริยาไปในทิศทางบวกมากกว่า ^^

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
น่ารักมากเลยคุณเจคุณเล็ก เห็นภาพเลยค่ะ..รักกันนานๆนะค่ะ แต่งงานกันแล้วด้วย  :L2: :z10:

ออฟไลน์ Min*Jee

  • เอวรี่ติงจิงกะเบล
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-5
ทำไมพี่อิจจจจจจจจฉาาาาาาาาาาา แบบนี้คะน้องงงงง
ว่าแต่คุณอู๊ดดี้นี่ จิกกัดไม่ออกเชียว :laugh:
รอตอนต่อไปน้าาาา

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
อ๊ากกก คุณเล็ก คุณเจ พอแต่งงานกันกันแล้ว น่ารัก จุ๊งจิ๊ง มุ้งมิ้ง กระดิ่งแมวมากกกกก  :impress2: :impress2: :impress2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
 :กอด1: น่ารักมาก ๆ เลย อยากให้มีตอนพิเศษแบบนี้แหละ มันอ่านแล้วรู้สึกว่ามันชื่นใจ เหมือนเราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขน่ะ แม้ชีวิตจริงจะไม่ได้เป็นแบบในนิยายแต่ก้ออยากอ่านเพื่อจรรโลงใจตัวเอง  :impress3:

ออฟไลน์ Magis

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-1
แหนะ ตอนพิเศษ โผล่มาเงียบๆๆ แต่อ่านแล้วยิ้มไปทั้งตอนเลยอะผม มีความสุขมากที่อ่านตอนนี้ครับ

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
แหนะ ตอนพิเศษ โผล่มาเงียบๆๆ แต่อ่านแล้วยิ้มไปทั้งตอนเลยอะผม มีความสุขมากที่อ่านตอนนี้ครับ

ขอชี้แจงเล็กน้อยครับ

เรื่องนี้ไม่มีตอนพิเศษนะครับ ที่ผมมาเขียนต่อเพราะว่ามันยังไม่จบดี ที่ต้องย้ายมาห้องนี้เพราะตอนนั้นมีเหตุผลเชิงจิตวิทยาบางอย่าง
เหลืออีกประมาณ 2 ตอนจะจบครับ ตอนหน้าต่อเรื่องคุณอู๊ดดี้อีกเล็กน้อย ตามด้วยการรับรางวัลบนเวทีใหญ่
แล้วจะจบด้วยฉากหวานๆ สวีทๆ ของทั้งสองคนที่บ้านของคุณเล็กก่อนจะย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ครับ

ตอนพิเศษไม่มีครับ ต่อไปนี้นิยายของผมทุกเรื่องจะไม่มีตอนพิเศษ ไม่อยากให้เจอแบบเรื่อง "ต้น-สน"
ไม่อยากรู้สึกสังเวชกับนิยายที่เราตั้งใจเขียนมาอย่างดีอีกแล้ว ให้เขาจบไปดีๆ ดีกว่าครับ

Sarawatta

ออฟไลน์ snowboxs

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5445
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-7
อ่านไปยิ้มไป ลุ้นไป ตื่นเต้นตามไปด้วยเลยค่ะ
ชอบคนแบบคุณเล็กมากๆเลยล่ะค่ะ


จะบอกว่าแวะมาดูเรื่องนี้บ่อยอยู่นะ
แต่แค่ไม่ได้เม้นทวงเท่านั่นเอง
พลาดตรงไม่ได้มาส่องช่วงอัพ
ก็เลยทำให้ได้อ่านช่าไปนิดนึง

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
อ่านๆไปได้บรรยากาศเลยค่ะ
เราแทบจะไม่เคยได้ดูรายการไทย(ช่วง 20 ปีมานี้) แต่อ่านๆอู๊ดดี้แล้วให้ความรู้สึกเหมือนดูรายการเมืองนอกเลยค่ะ   คืออู๊ดดี้ดำเนินรายการแบบสุภาพอบอุ่น   
ชอบบรรยากาศการร่วมชีวิตของทั้งคู่ค่ะ    โดยเฉพาะที่คุณเล็กว่าเจเป็นอะไรหรือเปล่าที่ทำนั่นทำนี่ แล้วเจบอกตัวเองออกลายทำงานบ้านให้คุณเล็ก   ให้อารมณ์พ่อบ้านใจกล้ามากๆ

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
✿✿ อัปไลน์ที่รัก ✿✿
CHAPTER 30-2 ❋ อู๊ดดี้ เกิดมาคุยคุ้ยคุย (ช่วงฟินจิกหมอน)




อู๊ดดี้ "คุณผู้ชมครับ กลับมาสู่ช่วงสุดท้ายของรายการของเราแล้วครับ เราก็ยังคงอยู่กับแขกรับเชิญสุดพิเศษสองท่านเช่นเดิม คุณเจกับคุณเล็ก สองตอนที่แล้วเราพูดถึงเหตุการณ์ในอดีตซะเป็นส่วนใหญ่ ในช่วงสุดท้ายผมอยากจะชวนทั้งสองท่านมาคุยถึงเหตุการณ์ในปัจจุบันและอนาคตกันบ้าง เพราะว่าอย่างที่เห็นในตอนนี้ เรามีผู้ชมในห้องส่งล้นหลามมากเป็นพิเศษจากทั่วทุกสารทิศ บางคนมาจากต่างจังหวัดก็มี ทุกคนมาเพื่อที่จะเสพความฟินแบบจิกหมอนให้ขาดกันไปข้างหนึ่งเลย เพราะฉะนั้น เรามาคุยเรื่องฟินๆ กับชีวิตในปัจจุบันกันเลยดีกว่า เรื่องแรกที่ผมจะถามเนี่ยเป็นของคุณเจครับ ทราบมาว่าคุณเจเป็นคนที่ขี้หึงมาก หึงขนาดไหนเหรอครับ"


เล็ก "อย่างเวลาไปงานอีเวนต์เนี่ย คุณเจก็จะคอยไปส่งแล้วก็นั่งเฝ้าจนงานเลิกเลย บางทีผมก็เกรงใจ พอบอกให้กลับไปก่อนก็ไม่ยอมกลับ แล้วเค้าเป็นคนตาดุไงครับ สาวๆ หนุ่มๆ คนไหนมาอยู่ใกล้ๆ ผมปุ๊บ เขาก็จะเริ่มหรี่ตาปั๊บ เวลาผมหันไปเห็นผมก็จะเริ่มรู้ละว่าเค้ากำลังจับตาดูอยู่ แต่ก็ไม่เคยจับผิดแล้วเอามาทะเลาะกันนะครับ คุณเจแค่จะคอยดูให้เฉยๆ ว่ามีใครมาเกาะแกะกับผมหรือเปล่า เขาจะดูออกไง แต่ผมดูไม่ค่อยออก แล้วก็มีอยู่ครั้งนึงตลกมาก วันนั้นมีเพื่อนดาราชวนไปงานเปิดร้านอาหาร ก็รู้จักกัน ผมก็เลยไปแสดงความยินดีกับเขาหน่อย แล้วบังเอิญวันนั้นคุณเจว่างก็เลยไปด้วย ส่วนมากคนก็จะรู้กันนะครับว่าผมกับคุณเจเป็นแฟนกัน แต่มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเขาไม่รู้ไงครับ เขาเห็นผมมากับคุณเจก็นึกว่าเป็นเพื่อนกัน พอดีผมไปห้องน้ำ แล้วน้องคนนี้ก็เข้าไปคุยกับคุณเจ เขาไม่รู้ว่าผมเป็นดาราก็เลยถามคุณเจว่าผมเป็นใคร เป็นเพื่อนกันหรือเปล่า รู้จักกับเจ้าของร้านได้ยังไง อะไรทำนองนี้"


อู๊ดดี้ "อ้าว...ชะตาขาดซะแล้วน้องคนนี้" (หัวเราะ)


เล็ก "ครับ คุณเจก็เลยพูดเสียงนิ่มๆ ไปว่า อ๋อ...คุณเล็กไง คุณไม่รู้เหรอว่าเขาเป็นดารา แล้วที่สำคัญ...เขาเป็นแฟนผมด้วย"


เจ "น้องเค้าหน้าเหวอไปเลย" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "เท่าที่ฟังดูนี่เหมือนคุณเล็กจะเป็นคนเสน่ห์แรงนะครับ ว่าแต่คุณเล็กไม่หึงคุณเจมั่งเหรอครับ"


เล็ก "ไม่รู้เหมือนกัน ก็รักนะครับ แต่ว่าไม่ค่อยแสดงออกว่าหึงเท่าไหร่ ผมจะเฉยๆ มากกว่า"


เจ "ผมอยากให้คุณเล็กเค้าหึงผมมั่ง แต่เขาก็เฉยๆ ผมนี่ไม่ได้เลย มีแฟนน่ารักก็ต้องหวงเป็นธรรมดา" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "โอ้โห...อันนี้ผมเห็นด้วย ว่าแต่คุณเล็กไม่มีหึงสักนิดเลยเหรอครับ"


เล็ก "ก็มีบ้าง แหม...แฟนผมทั้งคนนะครับ จะไม่หวงได้ยังไง รักนะ...แต่ไม่แสดงออก" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "โว้วๆๆๆๆ อะไรจะฟินเว่อร์ขนาดนี้ อย่าเพิ่งจิกหมอนขาดนะครับคุณผู้ชม ยังมีให้ฟินอีกเยอะเลย ต้องเก็บหมอนเอาไว้ฟินต่อ"


พูดจบเสียงกรี๊ดก็ดังสนั่นไปทั้งห้องส่ง


อู๊ดดี้ "นอกจากผู้หญิงแล้ว เคยมีผู้ชายมาชอบไหมครับคุณเล็ก หรือคุณเจก็ได้"


เจ "ของผมมีผู้หญิงมาชอบบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยหรอกเพราะผมชอบทำหน้าดุๆ แต่ไม่มีผู้ชายมาชอบเลย ก็ดีแล้วแล้ว ส่วนคุณเล็กเนี่ย...มีทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชายมาชอบเยอะเลย เขาเป็นคนมีเสน่ห์ ยิ้มง่าย หัวเราะง่าย ใครๆ ก็ชอบ" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "อันนี้ผมเห็นด้วยอีกแหละ ผมพูดตรงๆ นะครับคุณเจ หวังว่าจะไม่โกรธกัน ถ้าคุณเล็กยังไม่มีแฟนเนี่ย ผมจีบแน่ๆ จริงๆ นะครับ คือ...แบบนี้สเป๊กผมเลยล่ะ"


เสียงกรี๊ดในห้องส่งดังขึ้นเมื่อพิธีกรพูดจบ


อู๊ดดี้ "อ้าวๆ นั่นๆ ยังไม่ทันไร ผมโดนคุณเจหรี่ตาใส่แล้ว ตอนนี้ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่น่ากลัวมากๆ" (หัวเราะ)


เสียงกรี๊ดดังสนั่นหวั่นไหวยิ่งกว่าเดิมจนบางคนต้องอุดหูไปกรี๊ดไป


อู๊ดดี้ "โอเคๆ ผมล้อเล่นนะครับคุณเจ ผมไม่แย่งคุณเล็กจากคุณมาหรอก เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ถามจริงๆ...เคยงอนกันไหมครับ แล้วใครง้อใครก่อน"


เจ "ผมนี่แหละง้อก่อน ส่วนคนที่งอนบ่อยกว่าก็ผมอีกนั่นแหละ" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "พอจะยกตัวอย่างได้ไหมครับว่าคุณเจงอนอะไรคุณเล็กมั่ง"


เจ "จริงๆ ก็มีไม่ค่อยเยอะหรอกครับ ไม่ค่อยมีเรื่องให้งอนกันเท่าไหร่ อืม...อ้อ นึกออกแล้ว คือ...ปกติก่อนนอนผมจะต้องทาโลชั่นใช่ไหมครับ พออาบน้ำเสร็จผมก็จะเดินไปที่เตียงนอนแล้วก็วางขวดโลชั่นไว้บนหัวเตียง คุณเล็กเขาก็จะรู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อ แต่มีวันนึงคุณเล็กเขากำลังยุ่งๆ มัวแต่คุยธุรกิจกับดาวไลน์อยู่ ก็เลยลืมทาโลชั่นให้ผม"


เล็ก "อ๋อ...ตอนนั้นผมไม่รู้ไง แต่ก็มีเอะใจนิดหน่อยตอนที่ได้ยินคุณเจพูดว่า...ทาเองก็ได้ แล้วก็หยิบขวดโลชั่นเดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็ยังไม่รู้ตัวว่าเค้างอน พอออกมาจากห้องน้ำคุณเจก็ไม่ยอมพูดไม่ยอมจา แล้วก็นอนไปเลย ผมก็มัวแต่พิมพ์ไลน์คุยกับดาวน์ไลน์อยู่ ตอนนั้นไปอเมริกาด้วยกัน เวลาไปต่างประเทศเราก็จะคุยไลน์กับดาวน์ไลน์เป็นหลักใช่ไหมครับ พอผมคุยเสร็จคุณเจก็หลับไปแล้ว ผมก็งงๆ ว่าทำไมหลับไวจัง ปกติจะต้องคุยกันสักหน่อยก่อนนอน นี่หลับไปเลย"


อู๊ดดี้ "แค่คุยกันอย่างเดียวเองเหรอครับ ไม่ทำอย่างอื่นด้วยเหรอ" (หัวเราะ)


เสียงกรี๊ดดังสนั่น เจกับเล็กยิ้มเขินแล้วก็หัวเราะ


อู๊ดดี้ "ล้อเล่นๆ แหม...คิดลึกกันไปได้ ผมหมายถึงไม่นวดแขนนวดขาให้กันก่อนนอนบ้างเหรอ ไม่ใช่เรื่องนั้นซะหน่อย เอ้า...กลับมาที่เรื่องงอนกันต่อดีกว่า แล้วคุณเล็กทำไงครับ"


เจ "คุณเล็กเค้าก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ ตอนเช้าพอผมตื่นมาผมก็ทำเป็นเงียบๆ แล้วคุณเล็กเขาก็มาถามผมว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูเงียบๆ ไป"


เล็ก "พอผมถามปุ๊บ คุณเจก็เข้ามาคลอเคลียทันทีเลย ผมก็ยังไม่ได้ง้อนะ แค่ถามเฉยๆ ไม่รู้ด้วยว่างอน แล้วคุณเจก็บ่นๆ ว่าเนี่ย...เมื่อคืนไม่มีใครทาโลชั่นให้เลย คุณเล็กคงยุ่งน่าดูเลยเนาะ ผมก็เลยถึงบางอ้อ" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "โอ๊ยคุณผู้ชม ฟินมาก ฟินเว่อร์ งอนกันได้น่ารักมาก ตั้งแต่เป็นพิธีกรมาก็มีครั้งนี้แหละครับที่ผมอยากลงไปกรี๊ดกับคุณผู้ชมในห้องส่งด้วย ว่าแต่...คลอเคลียนี่คลอเคลียยังไงเหรอครับ ผมไม่เห็นภาพ ช่วยทำให้ดูหน่อยได้ไหมครับ"


เสียงกรี๊ดดังลั่นห้องส่งพร้อมกับเสียงเชียร์ให้เล็กกับเจทำท่าคลอเคลียให้ดู


เจ "ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็แค่กอดเฉยๆ"


พูดจบแล้วเจก็กอดเล็กเบาๆ เรียกเสียงกรี๊ดที่ดังอยู่แล้วให้ดังยิ่งขึ้นไปอีก ดังอยู่นานทีเดียวกว่าจะสงบลงได้


อู๊ดดี้ "คุณผู้ชมครับ ตอนนี้ปรอทความฟินแตกไปแล้ว หมอนขาดกระจุยกระจาย ไม่รู้จะเอาอะไรมาจิกแล้ว สุดยอดจริงๆ เลยคู่นี้ เอาล่ะ...มาคุยกันต่อดีกว่า เก็บเสียงไว้กรี๊ดด้วยนะครับ อย่าเพิ่งใช้หมด ครับ...แล้วทำงานเยอะๆ อย่างนี้ พอมีเวลาไปสวีทหวานแหววด้วยกันไหมครับ"


เล็ก "มีครับ ก็บ่อยนะ อย่างบางทีคิดถึงมากๆ ผมก็จะบินไปหาคุณเจที่ต่างประเทศเลย อยู่ด้วยกันสองสามวันแล้วก็บินกลับ แต่ก็มีบางช่วงเหมือนกันที่ต่างคนต่างก็มีเป้าหมาย สนุกกับการทำงาน ไม่เจอกันเกือบสามเดือนเลย แต่ก็...คุยกันทุกวันครับ พอมาเจอกันเราก็จะไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน พาพ่อกับแม่ไปเที่ยว ไม่ได้รู้สึกว่าไม่มีเวลาที่จะอยู่ด้วยกันนะครับ เพราะธุรกิจนี้เรากำหนดเองว่าเราจะใช้เวลายังไง บางทีเราก็แค่เลือกที่จะไปทำอย่างอื่นก่อน แต่อยากเจอกันเมื่อไหร่ก็มาหากันได้ ไม่ต้องขออนุญาตใคร"


อู๊ดดี้ "ได้ข่าวว่าคุณเล็กเดี๋ยวนี้ซื้อของไม่ค่อยออกเวลาไปเที่ยวคนเดียว แต่ถ้าไปกับคุณเจเมื่อไหร่...ช็อปกระจาย"


เจ "ก็ประมาณนั้น ก็มีอยู่วันหนึ่งผมนัดดาวน์ไลน์ที่อังกฤษว่าจะไปเจอ เขาอยู่นอกๆ เมือง ไกลหน่อย แต่วันนั้นคุณเล็กเขาเกิดอยากจะไปซื้อของเพราะว่าตั้งแต่มาถึงยังไม่ได้ไปซื้ออะไรเลย เราก็เลยตกลงกันว่าให้คุณเล็กไปซื้อของละกัน ผมจะไปหาดาวน์ไลน์เอง เราก็เลยแยกกันไป พอตอนเย็นกลับมาเจอกัน ปรากฎว่า...คุณเล็กไม่ได้ซื้ออะไรเลย ไม่มีอะไรติดมือมาเลย เขาบอกว่า...ไม่รู้จะซื้ออะไร พอไปซื้อคนเดียวแล้วมันไม่สนุก วันต่อมาผมก็เลยต้องพาเขาไปซื้อของด้วยกัน โอ้โห...คราวนี้แทบจะใส่กระเป๋าเดินทางได้ไม่หมดเลยครับ ของฝากญาติๆ กับดาวน์ไลน์ทั้งนั้น" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "แสดงว่าคุณสองคนเริ่มรู้สึกถึงการเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันไปแล้วนั่นแหละ คล้ายๆ กับเพื่อนผู้หญิงคนนึงของผมเลย เวลาไปซื้อของคนเดียวไม่สนุกหรอก ซื้อไม่ค่อยได้ แต่พอไปกับลูกๆ ไปกับสามี ช็อปกันกระจายเลย เอาล่ะ..มาที่คำถามต่อไป ดูๆ ไปพวกคุณสองคนก็ค่อนข้างชัดเจนดีนะครับในแง่ของการเปิดเผยตัวตน แต่ผมก็อยากรู้จริงๆ ว่าการเป็นคู่รักชาย-ชายเนี่ย...ลำบากไหม พวกคุณเจอปัญหาอะไรบ้าง ได้รับการยอมรับมากน้อยแค่ไหน"


เล็ก "ก็เจอมาหมดครับ ทั้งรับได้และรับไม่ได้ แต่ผมกับคุณเจจะคุยกันตลอดว่าเราจะไม่โกรธใครก็ตามที่ไม่เข้าใจเราหรือรับเราไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร เราแค่อยู่ห่างๆ กัน ไม่ใช่ไม่แคร์นะครับ แต่ว่าเรามีอะไรที่สำคัญมากกว่าต้องทำ เราจะไม่มัวมาสนใจกับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่รับรู้ไปก็ไม่มีประโยชน์กับชีวิต เราไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากคนทั้งโลกหรอกครับ แล้วที่สำคัญก็คือว่า...เราสองคนจะไม่ปิดบังใครว่าเราเป็นอะไรกัน ไม่ว่าจะเจอใคร ไปงานไหน เราก็จะพยายามไปด้วยกันให้มากที่สุด และทุกครั้งเราก็จะบอกว่าเราเป็นอะไรกันตลอด บางคนรู้แล้วทำหน้าเหวอๆ ก็มี แต่ไม่ใช่ปัญหาของผมกับคุณเจหรอก เป็นปัญหาของเค้าเองที่คิดไม่ได้ พอเราคิดแบบนี้แล้วเราก็สบายใจ ไม่ต้องไปคอยคิดกังวลว่าใครจะมองหรือคิดยังไงกับเรา"


อู๊ดดี้ "แล้วคุณสองคนเคยได้ยินไหมที่เขาว่ากันว่า...ไม่มีรักแท้ในหมู่เกย์ สุดท้ายก็เลิกกันอยู่ดี คุณสองคนมองเรื่องนี้ยังไงครับ กลัวไหมว่าวันหนึ่งเราอาจจะต้องเลิกกันเหมือนคู่เกย์หลายๆ คู่"


เจ "อืม...ถ้าวันนึงมันจะต้องเป็นอย่างนั้นมันก็ต้องเป็นแหละครับ ผมว่าเราสองคนก็เหมือนคู่รักทั่วๆ ไป หลายๆ คู่ที่เป็นคู่ชายจริงหญิงแท้ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันจนตายทุกคู่นี่ครับ หลายๆ คู่ก็เลิกกันไปด้วยสาเหตุหลายๆ อย่าง ถ้าวันนึงมันจะมีเหตุให้เราอยู่ด้วยกันไม่ได้ ถ้าเราพยายามที่สุดแล้วมันก็ยังยื้อไม่ได้ เราก็ต้องเลิกกันเหมือนคู่อื่นๆ เลิกกันไม่ใช่เรื่องแปลกนะครับ แต่ว่าตอนนี้...ผมกับคุณเล็กก็มีความสุขดีที่ได้อยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน สิ่งที่ช่วยได้มากอย่างหนึ่งก็คือ...เราสองคนทำอาชีพเดียวกัน กลับบ้านมาเจอกันก็คุยเรื่องเดียวกัน ไปทำงานด้วยกันบ่อยๆ ถ้าต่างคนต่างมีอาชีพไม่เหมือนกันก็อาจจะมีช่องว่างได้ เหมือนที่เขาว่า...อาชีพต่างกันก็เหมือนมีภูเขาอยู่กั้นกลาง แต่เราไม่มีปัญหานี้เลย เราไปด้วยกัน กินด้วยกัน เที่ยวด้วยกันตลอด อีกอย่าง...ในธุรกิจที่เราทำก็ได้สอนมุมมองความคิดเกี่ยวกับชีวิตดีๆ ให้เรานำมาปรับใช้หลายอย่าง แม้กระทั่งเรื่องความรักที่จะทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันไปได้ตลอดรอดฝั่ง เราก็สอนกันบ่อยๆ ไม่รู้สิ...ความรักมันก็เหมือนกับเรื่องอื่นๆ ในชีวิตนั่นแหละครับ คิดบวก ทัศนคติดีก็ทำให้เรามีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว แต่ไม่ว่าจะยังไง ณ เวลานี้ ผมมีความสุขมากที่มีคุณเล็กอยู่ข้างๆ คอยดูแลกันและกัน ผมมีความสุขที่ได้รักเค้า แล้วคุณเล็กเองก็มีความสุขที่ได้รักผม แค่นี้ก็มากพอที่จะทำให้เราสองคนประคับประคองความรักกันต่อไปได้อีกนานแล้ว ใช่ไหมครับ"


อู๊ดดี้ "ซี๊ด...ตาผมร้อนผ่าวๆ เลยครับคุณผู้ชม โอย...อยากมีแบบนี้บ้างจัง มีวางขายที่ไหนไหมครับความรักแบบนี้ ผมจะได้ไปซื้อมาใช้บ้าง เฮ้อ...พวกคุณสองคนนี่ทำให้ผมสงสารตัวเองจังเลย เอ้า...แล้วคุณเล็กล่ะครับ คิดยังไงกับเรื่องนี้"


เล็ก "คุณเจว่าไงผมก็ว่าตามนั้น" (หัวเราะ)


เสียงกรี๊ดดังสนั่นหวั่นไหวอีกรอบ


อู๊ดดี้ "เชื่อละๆ แหม...สองกายหัวใจเดียวกันไปแล้วก็ต้องคิดเหมือนกันใช่ไหมครับ ว่าแต่คุณสองคนนี่...บอกรักกันบ่อยไหมครับ"


เจ "ก็บอกเรื่อยๆ นะครับ ผมไม่เคยรอโอกาสพิเศษแล้วค่อยบอกรัก วันไหนนึกได้ผมก็จะบอกว่ารักเค้า อย่างตอนนี้...ผมก็บอกได้นะ ผมรักคุณเล็กนะครับ"


เล็กยิ้มเขินแล้วก็โผเข้ากอดกับคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตามทะเบียนสมรสอย่างรักใคร่ เสียงกรี๊ดครั้งที่นับไม่ถ้วนดังขึ้นมาอีกแล้ว


อู๊ดดี้ "โอ๊ย คุณผู้ชม ผมอิจฉาจนทำตัวไม่ถูกแล้วครับ บอกรักกันกลางรายการโดยที่ผมไม่ต้องขอเลย แต่ก็ฟินสุดๆ ครับ ใครมีหมอนช่วยโยนมาให้ผมหน่อย ผมไม่มีอะไรจะจิกแล้ว"


พอเสียงกรี๊ดซาลงพิธีกรก็ดำเนินรายการต่อ


อู๊ดดี้ "เมื่อกี้คุณเจบอกรักคุณเล็กแล้ว คุณเล็กล่ะครับ มีอะไรจะบอกคุณเจไหมครับ"


เล็ก "อืม...ผมก็อยากบอกคุณเจว่า...ไม่ต้องงอนผมนะครับเวลาที่ผมไม่ทาโลชั่นให้ ไม่ใช่...ล้อเล่นครับ ก้อ...ผมอยากบอกคุณเจว่า...ขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณเจให้มา ไม่ว่าจะเป็นความรัก ความห่วงใยหรือสิ่งของต่างๆ ถ้าวันนั้นไม่ได้เจอกันผมก็อาจจะไม่ได้มีชีวิตที่เหนือฝันอย่างวันนี้ แล้วก็...ถึงผมจะไม่หึงคุณเจเท่าไหร่ แต่ผมก็รักคุณเจเสมอนะครับ ก็หวังว่าเราสองคนจะได้รักกันอย่างนี้ไปนานๆ มีความสุขด้วยกันไปนานๆ อย่าทำให้ฟ้าผิดหวังนะครับคุณเจ"


เจเอื้อมมือไปจับมือของเล็กไว้แล้วก็บีบเบาๆ ให้กำลังใจเพราะตอนนี้เล็กมีน้ำตามาคลอๆ แล้ว ไม่ใช่เพราะเล็กเสียใจหรอก แต่เป็นน้ำตาแห่งความปีติและซาบซึ้งใจต่างหาก


อู๊ดดี้ "เอ้าๆ กอดกันก็ได้ครับ ไม่ว่ากัน ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว"


เจก็เลยดึงเล็กเข้ามากอดไว้อย่างรักใคร่อีกครั้ง เรียกเสียงกรี๊ดดังสนั่น ในธุรกิจนี้สอนกันเสมอว่าความรักไม่ใช่แค่คำนาม แต่ความรักที่มีคุณค่าต้องมีคำกริยาด้วย หากปราศจากซึ่งการกระทำที่แสดงว่ารักก็เท่ากับไม่มีความรักนั้นอยู่


อู๊ดดี้ "คุณผู้ชมครับ ก็มาถึงช่วงสุดท้ายของรายการแล้วนะครับ รู้สึกเลยว่าวันนี้รายการของเรามีเวลาน้อยจริงๆ เลย เอาล่ะครับ ผมมีสองคำถามสุดท้ายที่อยากถาม ความจริงผมก็อยากถามเรื่องธุรกิจเยอะๆ เหมือนกัน แต่คุณเล็กกับคุณเจบอกไว้ว่าไม่อยากให้ถามมากเพราะถือว่าเป็นการผิดกฎจรรยาบรรณ โดยทั่วไปแล้วนักธุรกิจจะต้องไม่ใช้สื่อสารมวลชนโฆษณาตัวเองเพราะถือเป็นการเอาเปรียบนักธุรกิจคนอื่นๆ ที่อาจจะเข้าถึงสื่ออย่างนี้ไม่ได้ อย่างที่หลายๆ คนน่าจะเคยรู้จัก ปกติในธุรกิจนี้เขาจะมีคำคมเยอะ แต่จะเห็นว่าคุณเล็กกับคุณเจแทบจะไม่ได้ใช้คำคมเหล่านั้นในรายการของเราเลยด้วยเหตุผลเดียวกัน ผมขอชื่นชมจากใจจริงเลยว่าทั้งสองคนเป็นนักธุรกิจที่ยึดมั่นในหลักความถูกต้องได้ดีมากๆ ทีเดียว แต่ยังไงๆ ผมก็ขอถามหน่อยละกันสักสองคำถาม ผมเช็คมาก่อนแล้วล่ะว่าถามได้ คำถามแรกผมอยากถามเรื่องรายได้ครับ คุณสองคนตอนนี้มีรายได้เดือนละเท่าไหร่"


เล็ก "ถ้ารวมๆ กันทุกประเทศ ตอนนี้ก็...เฉียดๆ เจ็ดหลักต่อเดือนแล้วครับ"


เสียงร้องว้าวจากผู้ชมดังขึ้น


เจ "แต่ก็เป็นรายได้ในประเทศไทยมากกว่าครึ่ง ที่เหลือก็จะมาจากหลายๆ ประเทศ พอรวมๆ กันแล้วก็ตามที่คุณเล็กบอกครับ"


อู๊ดดี้ "ว้าว...มีคนช่วยใช้หรือยังครับ ถ้านึกไม่ออก หาใครไม่ได้ ผมว่างเสมอนะ อยากให้ไปช่วยใช้บอกผมได้เลย"


เล็ก "จะดีเหรอครับ" (หัวเราะ)


อู๊ดดี้ "แล้ววางแผนอนาคตธุรกิจกับอนาคตครอบครัวไว้ยังไงบ้างครับ อ้อ...อนาคตในวงการบันเทิงด้วย"


เจ "ในด้านธุรกิจเราก็อยากจะก้าวไปสู่ตำแหน่งสูงสุดของธุรกิจเลยครับ ไม่ใช่เพราะโลภหรือไม่รู้จักพอนะครับ เพราะว่าทุกครั้งที่เราสำเร็จมันหมายถึงว่าจะมีอีกหลายๆ ครอบครัวที่เขาจะมีชีวิตที่ดีขึ้น ความสำเร็จของเราขึ้นอยู่กับว่าเราช่วยเปลี่ยนแปลงชีวิตผู้คนให้ดีขึ้นได้มากน้อยแค่ไหน เพราะฉะนั้น ตราบเท่าที่เราสองคนยังมีลมหายใจอยู่ ยังมีแรงทำไหวอยู่ เราก็อยากเห็นชีวิตของคนอื่นๆ ประสบความสำเร็จและเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ ก็จะทำไปจนกว่าจะทำไม่ไหวนั่นแหละครับ"


เล็ก "ผมตอบเรื่องวงการบันเทิงก่อนละกัน ผมก็ยังอยู่นะครับ ถ้ามีคนจ้างผมเล่นละครผมก็จะยังเล่นอยู่ อาจจะไม่บ่อยแต่ก็คงไม่ถึงกับหายไป ยกเว้นว่าจะไม่มีใครจ้างแล้วนั่นแหละ ส่วนเรื่องครอบครัว ก็อย่างที่บอกไว้ว่าเราสองคนได้สร้างบ้านไว้แล้ว พร้อมที่จะพาพ่อกับแม่มาอยู่ด้วยกัน ต่อไปเราก็คงจะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ไปกิน ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตด้วยกัน มีเวลาอยู่ด้วยกัน แค่นี้ผมว่าเราก็มีความสุขมากแล้วนะครับ เราสองคนพอใจกับชีวิตตอนนี้มาก ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยรู้สึกว่าพอใจกับชีวิตได้เท่านี้มาก่อนเลย แล้วเราก็อยากให้คนอื่นๆ ที่ไว้ใจและติดตามเราสองคนมาได้ชีวิตแบบนี้ไปเหมือนกันครับ"


เสียงปรบมือและเสียงกรี๊ดดังกึกก้องไปทั่วห้องส่งด้วยความชื่นชม แต่แล้วจู่ๆ ไฟก็ดับลงทั้งห้อง ไม่นานนักก็มีเสียงเพลงดังขึ้นพร้อมกับไฟสปอตไลท์ส่องไปที่คนๆ หนึ่ง พอเสียงร้องดังขึ้น คนทั้งห้องก็ร้องกรี๊ดกันสนั่นหวั่นไหว เจทำเซอร์ไพรส์ให้กับเล็กด้วยการแอบไปซ้อมร้องเพลงๆ หนึ่งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เป็นเพลงโปรดของเล็กเสียด้วย แต่ที่รู้แน่ๆ ตอนนี้เล็กนั่งอ้าปากค้างไปแล้ว


"คุณเจ...สุดยอด ร้องเพลงเพราะกว่าผมอีก"


เล็กอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้เมื่อเห็นสามีเปลี่ยนมาดจากนักธุรกิจเป็นนักร้องไปเสียแล้ว เล็กยิ้มอย่างปลื้มปริ่มแล้วก็นั่งฟังเจร้องเพลงไปตั้งแต่ต้นจนจบเพลง


ใช่หรือเปล่า

https://www.youtube.com/v/P_iyx4_0ZMM

ที่มาเจอกัน...ทุกครั้ง เหมือนว่าเป็นเพียงแค่เหงา
และไม่มีใคร อาจเป็นอารมณ์...นั้นพาไป
เหมือนใจเพียงต้องการที่พักพิง ชั่วข้ามคืน

แต่ผ่านอะไรมานานจนเราก็รู้ดี ที่แท้ รอคอย อะไร
ก็อาจจะเคยเป็นคนโลเล ไม่คิดจะจริงใจ นานไป ก็อยากได้รักแท้

ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็เห็นและคิดไว้อย่างนั้น
ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็หวังจะจริงจัง อยู่เหมือนกัน
ใช่หรือเปล่า ที่เธออยากกุมมือกันไปแสนนาน
คำตอบของฉัน...ก็คือต้องการจริงจัง เธอว่าดีไหม

ก็อยากจะมี...รักแท้ รักที่เติมเต็มให้กัน ด้วยความเข้าใจ
ไม่อยากรอนแรม ค้นหาใคร หัวใจฉันต้องการหยุดที่เธอ...แค่ผู้เดียว

เมื่อผ่านอะไรมานานจนเราก็รู้ดี ที่แท้ รอคอย อะไร
ก็อาจจะเคยเป็นคนโลเล ไม่คิดจะจริงใจ นานไป ก็อยากได้รักแท้

ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็เห็นและคิดไว้อย่างนั้น
ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็หวังจะจริงจัง อยู่เหมือนกัน
ใช่หรือเปล่า ที่เธออยากกุมมือกันไปแสนนาน
คำตอบของฉัน...ก็คือต้องการจริงจัง เธอว่าดีไหม

solo:

ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็เห็นและคิดไว้อย่างนั้น
ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็หวังจะจริงจัง อยู่เหมือนกัน
ใช่หรือเปล่า ที่เธออยากกุมมือกันไปแสนนาน คำตอบของฉัน...

ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็เห็นและคิดไว้อย่างนั้น
ใช่หรือเปล่า ที่เธอก็หวังจะจริงจัง อยู่เหมือนกัน
ใช่หรือเปล่า ที่เธออยากกุมมือกันไปแสนนาน
คำตอบของฉัน...ก็คือจะฝากรักไว้ ให้กับเธอแล้ว



จบเพลงแล้วเล็กก็เดินไปหาเจ พอถึงตัวก็กอดกันกลม ส่วนพิธีกรก็ถือโอกาสนี้ร่ำลากับคุณผู้ชมไปเลย นับว่าเป็นการปิดรายการที่แปลกดีทีเดียว


"คุณผู้ชมครับ รายการของเราหมดเวลาลงแล้ว ต้องบอกว่าวันนี้เต็มอิ่มมากๆ นอกจากจะได้รับฟังเรื่องราวความรักที่น่าอิจฉาแล้วเราก็ยังได้มุมมองความคิดที่ดีๆ หลายอย่าง ได้เห็นแบบอย่างคนสู้ชีวิตจนกระทั่งสามารถเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเองและคนอื่นๆ ได้ ได้เห็นแบบอย่างของคนที่กล้าหาญมากพอที่จะลุกขึ้นมาบอกกับสังคมว่าตัวเองเป็นอะไร แถมยังกล้าที่จะลุกขึ้นมาทวงสิทธิที่จะมีพื้นที่ยืนในสังคมเหมือนคนทั่วไปอย่างมีศักดิ์ศรี วันนี้รายกายอู๊ดดี้เกิดมาคุยคุ้ยคุยต้องขอขอบคุณคุณเล็กและคุณเจเป็นอย่างยิ่งที่ให้เกียรติสละเวลาอันมีค่ามาให้สัมภาษณ์ในรายการของเรา ผมขอลาไปด้วยภาพความรักของคนสองคนที่แสนจะน่าประทับใจนี้ละกันนะครับ แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้า สวัสดีครับ"


จบ 3


ผมสุขที่จะเขียน หวังให้คุณสุขที่ได้อ่าน เสพสุขแล้วอย่าลืมแบ่งปัน บวกเป็ด/คอมเมนต์ให้นักเขียนทุกคน ทุกเรื่อง ทุกตอน ทุกคนทำได้ครับ :)


วันนี้ตอนเย็นๆ จะลงตอน "อวสาน" ให้นะครับ เขียนเสร็จแล้ว กำลังปรับแก้
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2016 20:15:24 โดย sarawatta »

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
โอ้ยๆๆๆๆ ฟินมากกกก ยิ้มแก้มแตกแล้วววว คุณเจ คุณเล็ก ทำไมน่ารักขนาดนี้เนี่ยยยยย  :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
คุณเล็กก็ยังคงเป็นคุณเล็กนะคะซื่อแบบไหนก็แบบนั้นเลยจริงๆ ^^ ขนาดว่าถูกงอนอยู่ก็ยังไม่รู้ตัวจนคุณเจที่งอนเองต้องเป็นฝ่ายเข้ามาง้อเองไปเสียได้นะคะนั่น :m20: น่ารักมากๆ เลยค่ะ โดยเฉพาะตอนที่เข้าไปคลอเคลียคุณเล็กแบบนั้น อย่างกับเราได้เห็นภาพของคุณเจซ้อนทับกับน้องเหมียวอย่างไรอย่างนั้นเลยล่ะค่า~~ :m3:   

ปล. เป็นบทสัมภาษณ์ที่อ่านไปก็ยิ้มตามไปด้วยตลอด จนตอนนี้เมื่อยแก้มไปหมดแล้วนะคะเราเนี่ย :-[

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
✿✿ อัปไลน์ที่รัก ✿✿
CHAPTER 31 ❋ ชีวิตที่มีแต่คำขอบคุณ (อวสาน)




เสียงเพลงสุดอลังการกระหึ่มขึ้นพร้อมกับแสงไฟที่สาดส่องมาที่หน้าประตูทางเข้ากลางของชาเลนเจอร์ฮอลล์ เมืองทองธานี ไม่นานนักขบวนเกียรติยศก็ค่อยๆ ปรากฎขึ้น คนหลายหมื่นคนที่นั่งอยู่ตามเก้าอี้ที่จัดเรียงไว้ต่างก็ลุกฮือขึ้นยืนและโห่ร้องแสดงความยินดี แสงแฟลชและแสงระยิบระยับจากโทรศัพท์มือถือที่ถูกหยิบขึ้นมาถ่ายภาพแห่งประวัติศาสตร์วูบวาบขึ้นจากทุกจุดที่มีคนอยู่


รถเปิดประทุนค่อยๆ ปรากฎขึ้นตามมาพร้อมกับนักธุรกิจยัวร์เวย์ที่ประสบความสำเร็จคู่หนึ่งที่นั่งอยู่บนนั้นด้วยกัน ทั้งคู่อยู่ในชุดสูทสากลสมัยใหม่ที่เรียบหรูและดูเท่ห์สีดำสลับขาว เพียงโผล่เข้ามาอยู่ในวงแสงไฟก็เรียกเสียงโห่ร้องแซ่ซร้องยินดีให้ดังกระหึ่มขึ้นแข่งกับเสียงดนตรีจนฟังไม่ได้ศัพท์ นับว่าการจัดงานครั้งประวัติศาสตร์เพราะมีผู้เข้ามาร่วมแสดงความยินดีกับนักธุรกิจยัวร์เวย์ที่ประสบความสำเร็จรายใหม่อย่างล้นหลาม ทั้งไทยและต่างประเทศมากกว่าห้าหมื่นคน จากที่ตอนแรกจะใช้อิมแพคอารีนาฮอลล์ แต่พอเริ่มเห็นกระแสการตอบรับแล้วทางบริษัทจึงเปลี่ยนมาเป็นฮอลล์ชาเลนเจอร์ที่จุคนได้มากกว่าแทน


นอกจากคู่ธุรกิจแล้ว ในขบวนเกียรติยศยังมีเจ้าหน้าที่ระดับสูงของบริษัทยัวร์เวย์ประเทศไทย ตัวแทนจากยัวร์เวย์ภาคพื้นแปซิฟิค รวมทั้งญาติสนิทคนสำคัญๆ รวมอยู่ด้วย ขบวนค่อยๆ เคลื่อนตัวอย่างช้าๆ มาตามทางเดินที่ปูพรมแดงยาวหลายร้อยเมตร บรรดาคนที่ยืนอยู่ตามทางเดินต่างก็รายล้อมเข้ามาขอจับไม้จับมือคู่ธุรกิจที่อยู่บนรถเพื่อแสดงความยินดีด้วยตลอดทาง ทั้งคู่โบกไม้โบกมือและคอยจับมือกับแทบทุกคนโดยไม่รังเกียจและไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ดูจากสีหน้าก็พอจะรู้ว่ามีความสุขมากแค่ไหน แม้ว่าจะไม่รู้จักกันเลยก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะเราทุกคนสามารถถ่ายทอดความรู้สึกดีๆ ให้แก่กันในฐานะเพื่อนร่วมโลกได้เสมอ


ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ขบวนเกียรติยศก็สามารถนำคู่ธุรกิจฝ่าคลื่นมหาชนมานั่งบริเวณด้านหน้าสุดของเวทีที่จัดไว้อย่างสวยงามร่วมกับคนในครอบครัวได้ เมื่อทุกคนนั่งลงเรียบร้อยแล้วการแสดงสุดอลังการบนเวทีก็เริ่มขึ้นเพื่อนำเข้าสู่พิธีการในค่ำคืนนี้


เมื่อการแสดงจบลง ซีอีโอของบริษัทยัวร์เวย์ก็ขึ้นไปกล่าวต้อนรับคู่ธุรกิจใหม่ที่เพิ่งประสบความสำเร็จรวมทั้งแขกเหรื่อที่มาในงาน หลังจากนั้นจึงโชว์ภาพสไลด์งานเลี้ยงน้ำชาเพื่อเลี้ยงฉลองให้กับคู่ธุรกิจที่โรงแรมโอเรียนเต็ลเมื่อสองวันที่แล้วเป็นเวลาสั้นๆ งานเลี้ยงน้ำชาจะจัดขึ้นก่อนเริ่มงานมอบเข็มประกาศเกียรติคุณเสมอจนกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ


เมื่อจบสไลด์งานเลี้ยงน้ำชาแล้ว ซีอีโอจึงได้กล่าวเชิญนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับเพชรคู่สองผู้สถาปนาขึ้นไปบนเวทีเพื่อรับมอบเข็มรางวัลประกาศเกียรติคุณและเงินรางวัลประจำตำแหน่งนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับเพชรคู่สองผู้สถาปนา เนื่องจากทั้งคู่ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว จึงกวาดเงินรางวัลทีเดียวหลายก้อนพร้อมกันดังต่อไปนี้


ก้อนที่หนึ่ง 190,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชร
ก้อนที่สอง 250,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชรสองผู้สถาปนา
ก้อนที่สาม 320,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชรบริหาร
ก้อนที่สี่ 380,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชรบริหารสองผู้สถาปนา
ก้อนที่ห้า 650,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชรคู่
ก้อนที่หก 975,000 บาท สำหรับตำแหน่งเพชรคู่สองผู้สถาปนา


เมื่อรวมทั้งหมดหกก้อนจึงเป็นเงินกว่า 2,765,000 บาท แน่นอนว่าเงินก้อนนี้ยังไม่รวมรายได้รายเดือนจากประเทศไทยและต่างประเทศที่ได้อีกต่างหาก


เล็กให้เกียรติเจในฐานะผู้มาก่อนเป็นคนรับเช็คเงินสดนั้นจากซีอีโอ จากนั้นเจจึงนำเข็มตำแหน่งเพชรคู่สองผู้สถาปนามาติดให้ที่หน้าอกของเล็ก เรียกเสียงกรี๊ดและเสียงฮือฮาจนแทบถล่มทลาย เพราะปัจจุบันทั้งคู่กลายเป็นไอดอลในวงการธุรกิจเครือข่ายไปแล้ว


เมื่อเสร็จสิ้นพิธีการแล้วซีอีโอท่านนั้นจึงเดินลงเวทีไป มอบเวทีทั้งเวทีให้สองหนุ่มดำเนินต่อไป เล็กยังคงให้เกียรติเจเป็นผู้แนะตัวเองก่อนว่าเป็นใครมาจากไหน เข้ามาสู่ธุรกิจได้ยังไง จากนั้นเล็กจึงเป็นฝ่ายแนะนำตัวบ้าง นอกจากนี้ สิ่งสำคัญที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ทุกคนต้องทำเสมอก็คือ การกล่าวขอบคุณผู้สปอนเซอร์และผู้ที่ให้ความช่วยเหลือในธุรกิจ ทุกคนมักจะพูดกันเสมอๆ ว่า "ไม่มีอัปไลน์วันนั้นก็ไม่มีวันนี้"


และสิ่งสุดท้ายที่ต้องทำสำหรับการกล่าวขอบคุณก็คือการให้พ่อกับแม่ลุกขึ้นยืนรับเสียงปรบมือจากคนทั้งฮอลล์ เพราะท่านคืออัปไลน์คนแรกในชีวิตที่รักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข นี่คือสิ่งที่แตกต่างจากอาชีพหรืองานอื่นๆ ในงานอื่นนั้น ต่อให้ประสบความสำเร็จมากแค่ไหน พ่อแม่ก็ไม่เคยถูกกล่าวถึงหรือได้รับเสียงปรบมือจากใคร ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงแล้ว พ่อกับแม่นี่แหละคือจุดเริ่มต้นของความสำเร็จทุกอย่างอย่างแท้จริง


บนเวทีแห่งความสำเร็จครั้งนี้เจกับเล็กไม่ได้ตั้งใจจะมาพูดเรื่องของตัวเองมากนัก ทั้งคู่จึงฉายสไลด์และวิดีโอเพื่อให้ดูภาพความสำเร็จในธุรกิจ ภาพการทำงาน ภาพการท่องเที่ยวกับครอบครัวและบ้านหลังใหม่ที่สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้วเป็นเวลาสั้นๆ สิ่งที่เจกับเล็กอยากพูดถึงมากที่สุดก็คือคุณค่าที่เกิดขึ้นกับผู้คนมากมายผ่านการทำธุรกิจนี้ต่างหาก นั่นคือสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุดเมื่อเทียบกับความสำเร็จในเชิงวัตถุสิ่งของหรือเงินทอง


เจ "ดาวน์ไลน์คนแรกที่ผมอยากพูดถึงก็คือ...น้องน้ำฝน หรือคุณนภัสสร ศิริพินทุ์กุลครับ ปัจจุบันก็เป็นนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับมรกตสองผู้สถาปนา ผมกับน้ำฝนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะที่บ้านเราสองคนรู้จักกัน ถ้าพูดกันตรงๆ ก็คือ...เราสองคนเคยเป็นแฟนกันด้วยช่วงหนึ่ง ช่วงที่เป็นแฟนกันผมก็พยายามพาน้ำฝนเข้ามาในธุรกิจ ด้วยความเกรงใจเธอก็เลยยอมมาเรียนรู้ด้วย ก็เข้าๆ ออกๆ ใช้สินค้าบ้างไม่ใช้บ้างอยู่หลายปี แต่น้ำฝนก็ไม่ได้ตัดสินใจทำจริงจัง แถมยังแอนตี้สุดๆ และเราก็มีปัญหาทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยๆ จุดเปลี่ยนสำคัญเกิดขึ้นตอนไหน ลองไปฟังจากน้องน้ำฝนในคลิปวิดีโอได้เลยครับ อ้อ น้องน้ำฝนจะเรียกผมว่าพี่ขนมนะครับ เป็นชื่อที่ที่บ้านเรียกกัน"


น้ำฝน "ขอบคุณพี่ขนมมากนะคะสำหรับความรักและความอดทนที่มีให้น้องสาวที่แสนจะดื้อคนนี้ตลอดมา น้ำฝนรู้ตัวเลยว่าเมื่อก่อนดื้อมาก เอาแต่ใจ คิดลบ มองคนในแง่ร้าย แต่พี่ขนมก็ได้พิสูจน์ให้น้ำฝนเห็นว่าพี่ขนมรักและให้อภัยน้องสาวคนนี้เสมอมา ไม่ว่าน้ำฝนจะทำอะไรที่ไม่ดีมากแค่ไหน พี่ขนมก็ไม่เคยถือโกรธ เพราะความอดทนของพี่ขนม น้ำฝนก็เลยยอมรับและตัดสินใจที่จะทำธุรกิจนี้อย่างจริงจัง น้ำฝนขอบคุณพี่ทั้งสองคนมากที่คอยช่วยเหลือน้ำฝนมาตลอดจนกระทั่งสามารถประสบความสำเร็จได้ ธุรกิจนี้ทำให้ชีวิตของน้ำฝนเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นในทุกๆ ด้าน ขอบคุณมากๆ ที่พี่ขนมกับพี่เล็กไม่ถอดใจจากน้องสาวคนนี้ไปซะก่อน แล้วก็...เนื่องในโอกาสพิเศษนี้ น้ำฝนก็อยากจะขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของพี่ขนมกับพี่เล็กกับตำแหน่งเพชรคู่สองผู้สถาปนา แล้วก็...ขอแสดงความยินดีกับชีวิตคู่ของพี่ที่น่ารักทั้งสองคนด้วย รักกันให้นานๆ นะคะ" (เสียงปรบมือหลังคลิปจบลง)


เจ "คนต่อมาที่ผมอยากจะพูดถึงก็คือ...น้องอาร์ต ชิราวุธ ยศยอเกียรติครับ ปัจจุบันเป็นนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับมรกตสองผู้สถาปนาเช่นกัน น้องอาร์ตเป็นรุ่นน้องในคณะวิศวะที่ผมเคยเรียนอยู่ เพื่อนๆ ผมแนะนำให้รู้จักเพราะเห็นว่าน้องอาร์ตเป็นคนขยันแล้วก็กำลังมองหาโอกาสทางธุรกิจอยู่พอดี ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอาร์ตถึงประสบความสำเร็จได้ไว น้องอาร์ตไม่มีข้อแม้และคิดบวกมาก ช่วงเริ่มต้นยอมกินมาม่า กินอาหารในโรงอาหาร ไม่ไปกินเคเอฟซีหรือพิซซ่ากับเพื่อนๆ เก็บเงินไว้ทำธุรกิจอย่างเดียว เพื่อนๆ หลายคนก็ไม่เข้าใจว่าอาร์ตจะรีบทำงานไปทำไม ทำไมไม่ใช้ชีวิตวัยรุ่นในมหาลัยให้ค้มก่อน พอจบไปแล้วก็จะไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตแบบนี้อีกแล้ว แต่น้องอาร์ตเลือกที่จะคิดต่างจากคนทั่วไป ชีวิตวัยรุ่นไม่ควรมีแค่ที่มหาลัย น้องอาร์ตอยากมีชีวิตวัยรุ่นตลอดไป การยอมเหนื่อยมากกว่าคนทั่วไปเพียงไม่กี่ปีเพื่อแลกกับชีวิตวัยรุ่นตลอดไปก็เป็นสิ่งที่คุ้มค่ามากสำหรับน้องอาร์ต ที่ผมประทับใจน้องอาร์ตอีกอย่างก็คือ...น้องอาร์ตช่วยงานในเซ็นเตอร์ได้ทุกอย่าง ทำเป็นทุกเรื่องตั้งแต่จัดเก้าอี้ ปัดกวาดเช็ดถู สาธิตสินค้า เป็นพิธีกร หรือเป็นนักสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นๆ พี่อยากขอบคุณน้องอาร์ตที่มาเป็นส่วนหนึ่งของทีมเรา แล้วก็ขอแสดงความยินดีกับน้องอาร์ตและครอบครัวสำหรับความสำเร็จที่น้องอาร์ตได้มาด้วยครับ" (เสียงปรบมือ)


เจ "ก่อนจะให้คุณเล็กพูดบ้าง ผมอยากพูดถึงอีกสายงานสำคัญหนึ่งของผม ไม่ใช่ใครที่ไหน ป๊ากับม๊าผมเอง แม้ว่าในธุรกิจท่านจะเป็นดาวน์ไลน์ แต่ในชีวิตจริงป๊ากับม๊าคืออัปไลน์คนแรกที่สอนผม เลี้ยงดูผมกับพี่สาวมาจนทำให้ผมมีวันนี้ ขอเสียงปรบมือให้ป๊ากับม๊าอีกครั้งครับ (เสียงปรบมือดังขึ้น) เมื่อก่อนป๊ากับม๊าแอนตี้ยัวร์เวย์มาก ตอนที่รู้ว่าผมทำก็ถึงขนาดบอกผมว่า...ถ้ารู้ว่าจะมาทำยัวร์เวย์ ไม่ส่งเรียนวิศวะซะก็ดี แต่พอป๊ากับม๊าได้เห็นว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมา ชีวิตผมเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีเสมอ ท่านก็เลยเปิดใจเข้ามาทำธุรกิจด้วย ไปเซ็นเตอร์ด้วยกันทุกอาทิตย์ ปัจจุบันเป็นนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับแพลตตินัมสองผู้สถาปนาแล้วครับ (เสียงปรบมือ) แล้วก็ได้ขายกิจการอะไหล่รถยนต์ที่ทำมากว่าสามสิบปีไปแล้ว พี่สาวผมก็เริ่มหันมาทำอย่างจริงจังมากขึ้น คุณแม่ของคุณเล็กกับญาติๆ คนอื่นๆ ก็เริ่มสนใจเข้ามาทำเหมือนกัน ต่อไปพวกเราก็จะทำธุรกิจเดียวกัน พูดคุยเรื่องเดียวกัน ไปกิน ไปเที่ยว ไปใช้ชีวิตด้วยกัน แค่คิดก็มีความสุขแล้ว ต่อไป...เชิญคุณเล็กครับ"


เล็ก "ขอบคุณครับคุณเจ ดาวน์ไลน์คนแรกที่ผมอยากพูดถึงก็คือพี่สมาน ทองสุขแก้ว ปัจจุบันก็เป็นนักธุรกิจยัวร์เวย์ระดับเพชรสองผู้สถาปนา ผมเจอพี่สมานสามสี่ครั้งเมื่อสองปีที่แล้ว พี่สมานมารับจ้างตัดหญ้าที่บ้านผม ผมเห็นพี่สมานเป็นคนขยันก็เลยลองเปิดโอกาสธุรกิจให้แล้วเราก็ได้มาทำงานด้วยกัน พี่สมานคิดบวกมาก ตอนเริ่มต้นพี่สมานมีเงินติดตัวไม่กี่บาท แถมยังถูกเจ้านายไล่ออกเพราะแอนตี้ยัวร์เวย์อีก วันนั้นเรากลุ้มใจกันมากแต่คุณเจก็ช่วยหาทางออกให้จนได้ คุณเจสอนพี่สมานขายยาสีฟันกับคนแปลกหน้า ไม่ใช่แค่สอนอย่างเดียวนะครับ แต่ทำให้ดูด้วย พี่สมานก็ยอมที่จะลองทำดู ก็แค่คิดง่ายๆ ว่าขายยาสีฟันได้หกหลอดก็ได้รายได้เท่ากับทำงานโรงงานวันละแปดชั่วโมงแล้ว ที่สำคัญ ขายยาสีฟันหกหลอดไม่ต้องใช้เวลาแปดชั่วโมง ไม่มีใครมาโขกสับด้วย จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ ตรงนั้น วันนี้ชีวิตพี่สมานกับครอบครัวเปลี่ยนแปลงไปมาก พี่สมานบอกผมบ่อยๆ ว่ามันเกินฝัน หลายๆ สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ จะมีอาชีพอะไรครับที่คนจบปอสี่จะสำเร็จยิ่งใหญ่ได้เท่าเทียมกับคนที่มีต้นทุนชีวิตมากกว่า ถ้าให้ผมช่วยพี่สมานให้เป็นดาราเหมือนผม ผมยังนึกไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าจะช่วยได้ยังไง อย่างมากพี่เขาก็คงเล่นได้แค่บทคนสวน ได้เงินเล็กๆ น้อยๆ แต่จะให้มาเป็นพระเอกรับค่าตัวเป็นแสนเป็นล้านก็คงจะยาก มันทำให้ผมได้คิดว่า...อาชีพดีๆ มีอยู่เยอะ แต่มันอาจไม่ใช่โอกาสของทุกคน อ. เหวินสอนว่าความไม่มีอะไรก็เป็นความมั่งคั่งอยางหนึ่งเพราะมันช่วยผลักดันให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมดีใจมากที่ได้เห็นชีวิตของพี่สมานเปลี่ยนไปมากขนาดนี้" (เสียงปรบมือ)


จากนั้นเจกับเล็กก็ผลัดกันเล่าถึงดาวน์ไลน์แต่ละคนที่ประสบความสำเร็จจนครบทั้งสิบสองสายงาน ไม่ว่าจะเป็นพี่ประสิทธิ์ บี น้องชายของเล็ก คุณสนิทและคนอื่นๆ ที่ตามมาอีกในภายหลัง สิ่งที่น่าทึ่งมากๆ ก็คือ ทุกๆ สายงานล้วนแต่พ่วงตำแหน่งสองผู้สถาปนาหรือการมียอดเป็น 21% ติดต่อกันตลอด 12 เดือนมาด้วย


เล็ก "วันนี้มีดาวน์ไลน์ที่บินมาจากอังกฤษเพื่อมาร่วมงานนี้โดยเฉพาะหลายคน รบกวนช่วยยืนขึ้นแสดงตัวด้วยครับ (เสียงปรบมือ) สิ่งหนึ่งที่ผมดีใจมากก็คือ ผมกับคุณเจได้เห็นคนไทยหลายคนที่ไปทำงานอย่างหนักที่อังกฤษกลับมาเยี่ยมบ้านที่ประเทศไทยครั้งแรกในรอบหลายปีได้ เราอาจจะรู้สึกว่าคนไทยที่ไปทำงานต่างประเทศนั้นดูโก้หรู ก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกครับ พอผมได้ไปเห็นด้วยตาตัวเองถึงรู้ว่าหลายคนลำบากมาก บางคนต้องไปทำงานทำความสะอาดหรือเป็นแม่บ้าน บางคนเป็นเชฟที่ต้องยืนทั้งวันในครัวจนเป็นเส้นเลือดขอด สูดดมควันอาหารจนปอดมีปัญหา รายได้อาจจะเยอะแต่คุณภาพชีวิตแย่ จะกลับมาบ้านทีก็คิดหนักเพราะรู้ว่าเงินจะหายไป กลับมาก็ต้องเหนื่อยหาใหม่ หลายคนจึงเลือกส่งเงินกลับบ้านมากกว่าที่จะกลับมาเยี่ยมพ่อแม่ พอเราสองคนมีโอกาสแนะนำธุรกิจนี้ให้พี่ๆ น้องๆ คนไทยที่นั่น เราสองคนก็เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นของหลายๆ คน บางคนเลิกทำงานทำความสะอาดไปแล้วก็มี บางคนมีเงินมากพอที่จะกลับบ้านมาหาพ่อแม่ที่เมืองไทยได้โดยไม่ต้องห่วงอะไร เพราะถึงกลับมา ธุรกิจยัวร์เวย์ที่อังกฤษก็ยังรันได้ต่ออัตโนมัติ ไม่ต้องไปนั่งเฝ้า แถมยังกลับมาเปิดตลาดที่บ้านเกิดตัวเองได้ด้วย" (เสียงปรบมือ)


เล็ก" ถ้าถามผมว่า...ยัวร์เวย์คืออะไร ผมบอกได้เลยว่ามันคือโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้คน วันที่เริ่มต้นมันอาจดูเล็กๆ กระจอกๆ แต่วันที่สำเร็จแล้วหรือแม้กระทั่งในระหว่างทางที่เดินไป เราจะพบแต่เรื่องราวดีๆ และการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกมากมายที่เกิดขึ้นกับผู้คนที่ยอมรับในเงื่อนความสำเร็จ ส่วนคนที่ไม่ยอมรับ เขาก็แค่เดินจากไปตามทางของตัวเอง ทุกวันนี้...ผมรู้สึกขอบคุณใครก็ตามที่นำพาผมมาจนได้มาเจอธุรกิจนี้ ผมรักธุรกิจนี้มากและจะทำต่อไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ผมรักความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากการช่วยเหลือกัน ไม่ใช่แข่งขันกัน ผมอยากสรุปในช่วงท้ายนี้ว่า...ชีวิตสำคัญที่การเลือก ทิศทางผิดความพยายามก็จะสูญเปล่า ความเร็วไม่สำคัญเท่ากับทิศทาง วิธีคิดสำคัญกว่าวิธีการ ความรู้สึกสำคัญกว่าความรู้ ขอบคุณธุรกิจนี้ที่สอนให้เราเลือกเป็น ขอบคุณคนสำเร็จทุกๆ คนที่ได้ช่วยสอนเราจนกระทั่งเรามีวันนี้ ขอบคุณปัญหาและอุปสรรคที่ทำให้เราแก้ปัญหาได้เก่งขึ้น เข้มแข็งขึ้น ขอบคุณและขอบคุณและขอบคุณ แล้วเจอกันที่ความสำเร็จครับ" (เสียงปรบมือ)


✢ ✣ ✤ ✥ ✦ ✧ ✩ ✪ ✫ ✬ ✭ ✮ ✯ ✰ ★ ✱ ✲ ✳ ✴ ✵ ✶ ✷


กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็เกือบๆ ตีหนึ่งไปแล้ว หลังจากงานรับเข็มประกาศเกียรติคุณ ดาวน์ไลน์ของเจกับเล็กก็พาไปเลี้ยงฉลองที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งต่ออีก หลังจากเลี้ยงฉลองกัน เล็กกับเจก็ไปส่งพ่อกับแม่ที่บ้านหลังใหม่ ก่อนที่จะกลับมาที่บ้านหลังเดิมของเล็กเพื่อเก็บของอีกเล็กน้อยในวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้นก็คงจะใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านหลังใหม่อย่างถาวร


ลงจากรถคันเดิมของเจแล้ว เล็กกับเจก็มองไปที่ตัวบ้าน รู้สึกใจหายเหมือนกันที่จะไม่ได้กลับมาอาศัยซุกหัวนอนเหมือนอย่างเคยอีกแล้ว เจมาที่บ้านหลังนี้ตลอดสองปีที่ผ่านมาจนรู้สึกผูกพัน บ้านหลังนี้มีความทรงจำหลายอย่างเพราะมันได้ช่วยบ่มเพาะความรักของคนทั้งสองให้เติบโตเบ่งบานมาจนถึงทุกวันนี้ แม้จะทำใจลำบากแต่การเปลี่ยนแปลงก็ย่อมต้องมาถึงในสักวัน เล็กประกาศขายบ้านไปแล้ว อีกไม่นานเจ้าของคนใหม่ก็คงจะมาอยู่ที่นี่แทน


"คุณเล็กง่วงหรือเปล่าครับ"


"นิดหน่อยครับคุณเจ"


"แล้วเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า คืนนี้จะต่อเวลาอีกสักหน่อยได้ไหมครับ"


เล็กหยุดเดินและขมวดคิ้วมองสามีตามกฎหมายอย่างสงสัย


"มีอะไรหรือเปล่าครับคุณเจ"


เจยิ้มกรุ้มกริ่มเขินอาย


"ก็...เราสองคนไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเลยช่วงหลังๆ มานี้ อีกอย่าง...คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายของเราที่บ้านหลังนี้แล้วนะ ไม่อยากทำอะไรพิเศษๆ หน่อยเหรอครับ"


"ทำอะไรล่ะครับ" เล็กก็ยังไม่หายสงสัยอยู่ดี


เจเดินเข้ามากอดเล็กทางด้านหลังไว้แล้วก็เอาคางเกยไหล่ สีหน้าและแววตายิ้มอย่างมีความสุข


"คุณเล็กก็น่าจะรู้อยู่นะว่าเราควรจะต้องทำอะไรกัน"


"อ๋อ...ทาโลชั่นเหรอครับ" เล็กแกล้งทำเป็นไขสือ


"ก็ด้วย แต่ยังไม่ใช่แค่นั้น"


"อ๋อ...นวดขาใช่ไหมครับ"


"ก็ได้ แต่ยังมีอีกอย่างนะ คุณเล็กรู้ดี"


เล็กแกะมือของเจออกแล้วก็วิ่งแจ้นเข้าไปในบ้าน ก่อนจะหันมาทำหน้าล้อเลียน


"เรื่องอะไร"


เจเดินแกมวิ่งตามเข้าไปแล้วก็หัวเราะชอบใจ "แล้วอย่ามาอ้อนผมตอนก่อนละกัน"


เสียงหัวเราะของเล็กค่อยๆ เงียบหายไปเพราะเจ้าตัววิ่งขึ้นบันไดไปแล้ว เจเข้ามาในบ้านแล้วก็หันรีหันขวางเหมือนมองหาอะไร


เล็กเดินลงบันไดมาสองสามขั้นแล้วก็หยุดยืนมองพร้อมกับรอยยิ้ม "ไม่มีอะไรให้ทำความสะอาดแล้วคุณเจ ย้ายไปหมดแล้ว"


เจหันไปมองภรรยาตามกฎหมายแล้วก็หัวเราะแหะๆ แม้ว่ากฎหมายจะยอมให้คู่เกย์แต่งงานและจดทะเบียนกันได้ แต่สิ่งที่ยังขัดใจอยู่ก็คือการที่ต้องมีสามีและภรรยาอยู่นี่แหละ เล็กก็เลยตกลงให้เจเป็นสามีไป เอาเถอะ อย่างน้อยก็ยังได้จดทะเบียนสมรสกัน ต่อไปมันคงจะมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น


สองหนุ่มคู่ชีวิตเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็รีบอาบน้ำเพราะเหนียวตัวมาทั้งวัน เล็กอาบเสร็จก่อนแล้วก็นั่งคุยไลน์กับดาวน์ไลน์รอไปพลางๆ สักพักเจก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวพันเอวไว้ เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วก็ทาครีมก่อนนอนเหมือนเช่นเคย จากนั้นก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบชุดชั้นในแบบทรังค์สีขาวตัวโปรดมาใส่ เอาผ้าขนหนูไปตากแล้วก็หยิบขวดโลชั่นมาวางไว้บนหัวเตียง


เจนั่งลงบนเตียงพร้อมกับหันหลังให้ เล็กวางโทรศัพท์ลงแล้วก็ลุกขึ้นนั่ง หยิบขวดโลชั่นมาแล้วก็บรรจงทาที่หลังให้เจก่อนอย่างเบามือ


"ผิวคุณเจข๊าวขาว เนียนด้วย หลังก็ไม่มีสิวเลย"


"ก็ผมอยากให้คุณเล็กทั้งรักทั้งหลงจนโงหัวไม่ขึ้นไง ก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ สิครับ" เจพูดพลางหันไปหัวเราะด้วย


"อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าทำไมช่วงหลังๆ นี้หัวผมมันหนักๆ ชอบกล"


เล็กสัพยอกเล่นด้วยมุกที่เจเคยใช้นานแล้ว ทำเอาคนนั่งหันหลังหัวเราะชอบใจใหญ่


"หันหน้ามาครับคุณเจ เดี๋ยวผมทาข้างหน้าให้"


เจยกขาขึ้นแล้วก็เปลี่ยนเป็นนั่งขัดสมาธิบนเตียงอย่างว่าง่าย เล็กบีบโลชั่นแบบโฟมใส่มือแล้วก็บรรจงทาแขนให้ จากนั้นก็ทาที่ลำตัวบริเวณท้องน้อยไล่ขึ้นมาจนถึงหน้าอก


"อูย...เสียวจังเลย"


เล็กมองหน้าสามีแล้วก็ทำหน้าเหรอหรา


"แค่นี้เสียวแล้วเหรอ"


"เสียวสิ ก็ร้างมือคุณเล็กไปตั้งหลายวันนี่นา" เจยิ้มกรุ้มกริ่ม


ช่วงที่ผ่านมาเจกับเล็กนอนดึกติดต่อกันหลายวันเพราะต้องเตรียมตัวสำหรับงานประกาศเกียรติคุณ กลับมาถึงบ้านต่างคนจึงต่างนอนหลับเป็นตาย แทบไม่มีเวลาสวีทกันเลย


"แค่ไม่กี่วันเอง"


"ไม่กี่วันก็เสียวได้ มีแฟนน่ารักอย่างนี้...ใครบ้างจะไม่เสียวล่ะครับ"


"ดูพูดเข้า"


"ผมรู้ว่าคุณเล็กชอบ" เจพูดพร้อมกับทำตาเจ้าชู้ใส่


"พอแล้วๆ ทาโลชั่นให้เสร็จก่อน" เล็กรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่จะเขินไปมากกว่านี้


พอทาตัวเสร็จแล้วเจก็เหยียดขาออกให้เล็กทาโลชั่นที่ขาทั้งสองข้าง แม้ว่าจะเหนื่อยจากงานในวันนี้แค่ไหน ทั้งคู่ก็ดูมีความสุขและมีรอยยิ้มระบายบนใบหน้าตลอดเวลา


"มา...เดี๋ยวผมทาให้คุณเล็กมั่ง คุณเล็กทาหรือยัง"


เจถามเมื่อเล็กทาขาให้เสร็จแล้ว เล็กส่ายหน้าแล้วก็ส่งขวดโลชั่นให้เจช่วยทาให้บ้าง เริ่มจากหลัง แขน หน้าท้องและปิดท้ายด้วยขาทั้งสองข้างเช่นเดียวกัน


"คุณเล็กรู้ไหม ตอนนี้ผิวคุณเล็กขาวเนียนมากกว่าแต่ก่อนเยอะเลย หอมด้วย"


เจพูดพร้อมกับก้มหน้าลงแล้วฝังจมูกลงที่หัวไหล่ สูดดมกลิ่นกายอีกฝ่ายอย่างมีความสุข


"ก็ได้อัปไลน์คนเก่งช่วยสอนเรื่องการดูแลตัวเองไงครับ"


"ผมไม่ได้เก่งแต่เรื่องธุรกิจอย่างเดียวนะ อย่างอื่นก็เก่งเหมือนกัน"


เอาละ พูดมาแบบนี้เล็กก็พอจะรู้ว่าอีกคนกำลังพยายามชงเข้าเรื่องอะไร แม้จะรู้จักกันมาสองปีแล้วแต่ก็ยังอดที่จะเขินอีกไม่ได้


"นอนดีกว่า ดึกแล้ว"


จู่ๆ เจก็ทำในสิ่งที่ผิดคาดไปมากทีเดียว หยิบขวดโลชั่นไปวางไว้บนหัวเตียงแล้วเจก็ล้มตัวลงนอน ห่มผ้าหลับตาพริ้ม ปล่อยให้เล็กนั่งมองอย่างงงๆ


"อ้าว นอนแล้วเหรอครับคุณเจ ไหนว่าจะ..."


"จะอะไรเหรอครับ" เจลืมตาขึ้นมาถามพลางทำหน้าไขสือ


"ก็...ที่คุณเจบอกผมก่อนขึ้นมาที่ห้องไง"


"เหรอครับ เอ...ผมก็จำไม่ได้แล้วว่าบอกอะไรคุณเล็กไป คุณเล็กจำได้ไหมครับว่าผมจะทำอะไร"


เจอแบบนี้เข้าไปเล็กก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน จึงได้แต่ยิ้มแหะๆ พร้อมกับทำหน้าเหรอหรา


"ก็...ไม่มีอะไรมั้งครับ นอนดีกว่า"


"ครับๆ นอนดีกว่า ดึกแล้ว จะได้พักผ่อน พรุ่งนี้ต้องย้ายของแต่เช้าด้วย"


เล็กพยักหน้าเห็นด้วยแต่ก็ยังมีท่าทางเหมือนเสียดายบางอย่าง พอเจหลับตาไปแล้วเล็กจึงค่อยๆ นอนลงไปบ้าง แต่ก็ไม่วายคอยแอบชำเลืองมองเป็นระยะๆ


"อ้าว...แล้วไม่ปิดไฟเหรอครับ" เจพลิกตัวหันมาถาม


"อ้อ...จริงด้วยสิ ผมลืมไป"


เล็กยิ้มแหยๆ แล้วก็ลุกขึ้นนั่ง กำลังจะลุกออกจากเตียงไปปิดไฟก็เดินใครบางคนคว้าตัวมากอดไว้เสียแล้ว


"นี่แน่ะ ผมอดใจไม่ไหวแล้วนะ ก็คุณเล็กอยากแกล้งผมก่อนทำไมล่ะ เดี๋ยวผมจะลงโทษให้สาสมเลยคืนนี้"


"ผมเปล่าแกล้งคุณเจนะ แค่ล้อเล่นเฉยๆ เอง"


"ก็นั่นแหละ เป็นไงล่ะ สุดท้ายก็ต้องมาอ้อนผมอยู่ดี"


เล็กยังไม่ทันจะได้โต้ตอบอะไร ร่างของเล็กก็ถูกใครอีกคนผลักลงไปนอนบนเตียงเสียแล้ว  ไม่นานก็โดนริมฝีปากของอีกคนประกบตามลงมา เจเริ่มต้นรสจูบอย่างนุ่มนวลแสนหวานอย่างที่คุ้นเคย สักพักก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นหนักหน่วงเร่าร้อนจนเล็กต้องโอบกอดอีกคนไว้แน่นอย่างลืมตัว


จะว่าไปสัมผัสคราวนี้ก็ดูเสียวซ่านรัญจวนใจมากกว่าทุกครั้ง นี่ขนาดไม่ได้มีอะไรกันแค่ไม่กี่วันยังขนาดนี้ ตอนที่ไม่ได้เจอกันสามเดือนนั้นคงไม่ต้องคิดว่าจะขนาดไหน พอหนำใจแล้วเจจึงหยุดพร้อมกับเสียงหอบหายใจของแต่ละคน


"พรุ่งนี้เราตื่นสายๆ กันหน่อยนะครับคุณเล็ก คืนนี้ของเราคงอีกยาวไกล คุณเล็กไหวนะครับ"


เล็กพยักหน้าพร้อมกับยิ้มเขินอาย เจอสายตาเสน่หาของเจทีไรก็ยากที่จะห้ามตัวเองไม่ให้เขิน


"แล้วแต่คุณเจละกัน"


"ให้มันได้อย่างงี้สิ ที่รักของผม"


เจหยุดเว้นจังหวะไปแล้วก็ทำสีหน้าจริงจังมากขึ้น


"ผมรักคุณเล็กนะ ขอบคุณที่เลือกผมเป็นคู่ชีวิต ถ้าไม่มีคุณเล็กอยู่ข้างๆ เป็นกำลังใจให้ ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะมีวันนี้ได้หรือเปล่า"


ก็คงจะจริงอย่างที่เจว่า ไม่ว่าพลังใดๆ จะยิ่งใหญ่สักแค่ไหน หากปราศจากซึ่งพลังแห่งความรักมาคอยเสริมหนุนแล้ว พลังอื่นๆ ที่มีก็อาจจะค่อยๆ หดหายและสิ้นแรงได้ นั่นเป็นเพราะว่าความรักช่วยทำให้ความฝันและเป้าหมายในชีวิตมีความหมายมากขึ้น ทำให้ความสำเร็จไม่แห้งแล้งจนเกินไป


"ผมก็รักคุณเจครับ ขอบคุณที่เข้ามาทำให้ชีวิตที่ไร้ทิศทางของผมมีความหมายมากขึ้น ถ้าผมไม่เจอคุณเจ ป่านนี้...ผมก็ไม่รู้ว่าชีวิตผมจะเป็นยังไง ไม่รู้จะจมอยู่กับความทุกข์ไปอีกนานแค่ไหน ขอบคุณความรักของคุณเจที่มีให้ผมมาตลอดนะครับ"


ตั้งแต่ได้มาเจอกับเจ ชีวิตของเล็กก็อยู่ในโลกของการขอบคุณเสมอ


"เพราะเราได้เจอกันไงครับคุณเล็ก ชีวิตเราถึงมีแต่สิ่งดีๆ อยู่กับผมอย่างนี้ไปนานๆ นะครับคุณเล็ก"


เล็กพยักหน้ายอมรับอย่างช้าๆ จ้องตากับคู่ชีวิตอีกคนแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข


"ไม่ให้อยู่กับคุณเจ แล้วผมจะไปอยู่กับใครล่ะครับ"


เล็กหัวเราะชอบใจเบาๆ แต่พอเห็นสายตาที่บ่งบอกว่าอีกคนพร้อมจู่โจมแล้วก็ต้องหยุดยิ้มเขิน ไม่ว่าคืนนี้จะยาวนานสักแค่ไหนเล็กก็ไม่หวั่น เมื่อมีเจอยู่เคียงข้างแนบชิดอย่างนี้แล้วก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกต่อไป


ว่ากันว่าสิ่งที่สวยงามที่สุดบนท้องฟ้าก็คงหนีไม่พ้นแสงระยิบระยับของดวงดาว และสิ่งที่สวยงามที่สุดบนโลกนี้ก็ยังคงเป็นความรักเสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปอีกกี่ร้อยกี่พันปี ไม่ว่าโลกจะทันสมัยและเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหน ชีวิตของมนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ก็ขาดซึ่งความรักไม่ได้


เหมือนชีวิตของเจกับเล็ก ในธุรกิจที่ทำก็ต้องใช้ความรักต่อผู้คนเป็นเครื่องนำทางไปสู่ความสำเร็จ เช่นเดียวกัน ชีวิตคู่ก็ต้องการความรักนำทางไปสู่ครอบครัวที่มีความสุขสมบูรณ์ แม้ว่าชีวิตคู่ชาย-ชายอาจไม่ง่ายเหมือนหนุ่มสาวทั่วไป แต่เครื่องมือที่เลือก ทัศนคติที่คิดบวกและความรักที่มีอยู่อย่างเปี่ยมล้น คงจะช่วยนำพาชีวิตคู่ของคนทั้งสองให้เดินต่อไปได้อย่างมั่นคงจนวันสุดท้ายของชีวิต


จบบริบูรณ์
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 11-08-2016 20:15:55 โดย sarawatta »

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
ในที่สุดผมก็เขียนเรื่องนี้มาจนถึงตอนจบ ใช้เวลาไปกว่า 4 ปีกว่าจะพาเรื่องนี้มาถึงจุดนี้ได้
ผมเริ่มเขียนเรื่องนี้ในปี 2012 เขียนได้ 10 ตอนก็ต้องหยุดเพราะเจอมรสุมชีวิต
ดีใจมากที่ผมได้กลับมาเขียนเรื่องนี้จนจบอย่างที่ตั้งใจอีกครั้ง ไม่ตัดใจทิ้งมันไปเสียก่อน

ไม่รู้ว่าจะมีใครมาอ่านบ้าง ที่เหลือมาส่งกันจนถึงปลายทางก็คงจะมีเท่าที่เห็น
ผมจะไม่ลืมน้ำจิตน้ำใจของทุกคนเลยครับ อย่างน้อยก็ยังพอมีคนที่ไม่ทอดทิ้งกันไปไหน ตามมาส่งกันจนถึงปลายทาง

อ. เหวินสอนการใช้ชีวิตเรื่องหนึ่งได้ดีมาก และมันช่วยให้สติกับผมได้มากทีเดียว

อ้างถึง
จงใช้ชีวิตของเราในโลกของการขอบคุณ
ขอบคุณคนที่ทำร้ายคุณ เพราะเขาเคี่ยวกรำให้ปณิธานของคุณแข็งแกร่ง
ขอบคุณคนที่หลอกลวงคุณ เพราะเขาทำให้คุณรู้เท่าทันมากขึ้น
ขอบคุณคนที่ทอดทิ้งคุณ เพราะเขาทำให้คุณรู้จักยืนหยัดด้วยตนเอง
ขอบคุณคนที่ทำให้คุณล้ม เพราะเขาทำให้คุณมีความสามารถมากขึ้น
ขอบคุณคนที่ดุด่าคุณ เพราะเขาทำให้ปัญญาของคุณเพิ่มพูน
ขอบคุณทุกๆ คนที่ทำให้คุณประสบความสำเร็จอย่างมั่นคง

เพราะฉะนั้น ขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนกันมาโดยตลอดครับ ขอบคุณคนที่ติดตามได้ไม่ตลอดด้วย ขอบคุณที่สนใจเข้ามาอ่าน

ขอโทษถ้าที่ผ่านมาได้ล่วงเกินหรือทำให้ใครไม่พอใจด้วย ขอให้รู้ว่าผมไม่เคยมีเจตนาไม่ดีกับใครและหวังว่าจะให้อภัยกันนะครับ
ผมเสียใจอยู่เรื่องเดียวคือมีคนเดินจากเรื่องนี้ไปโดยที่ไม่บอกกล่าวอะไรเลย ถ้าไม่พอใจอะไรกันผมก็ขอโทษด้วย
หวังว่าสักหนึ่งพวกคุณจะกลับมาอ่านเรื่องนี้อีกสักครั้งจนจบ ผมตั้งใจเขียนให้ทุกคนที่ชอบอ่านนะครับ รวมถึงพวกคุณด้วย
แต่ก็ดีใจที่ยังมีคนใหม่ๆ เข้ามาอ่านและชื่นชอบเรื่องนี้ ถึงจะไม่มากแต่มันก็เป็นน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตนักเขียนคนนี้ได้เป็นอย่างดี

บางคนอาจจะไม่เดินไปด้วยกันต่อแล้ว แต่ยังไงก็ขอบคุณที่เดินมาส่งกัน
ผมจำคนอ่านที่ติดตามงานเขียนของผมได้เสมอ ไม่ว่าจะติดตามจนจบหรือไม่จบ
ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีๆ ผมจะไม่ลืมทุกคนครับ หวังว่าจะมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งบ้างในวันข้างหน้า
ขออำลาไว้ ณ ที่นี้และขออวยพรให้ทุกคนโชคดีและมีความสุขในชีวิตต่อไปนะครับ

ส่วนคนที่ยังสนับสนุนกันต่อไป ขอบคุณมากๆ นักเขียนคนนี้ไม่มีอะไรจะให้นอกจากขอบคุณที่ไม่ทอดทิ้งกัน

ไม่ว่าจะยังไง วันหนึ่งที่ผมเดินไปถึงสิ่งที่ฝันแล้ว ผมก็คงเป็นหนี้บุญคุณของทุกคน
สิ่งที่พอจะสัญญาว่าจะตอบแทนได้ก็คือการเขียนนิยายให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ครับ

ขอบคุณ ขอบคุณและขอบคุณครับ
:L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:

Until later...

Sarawatta
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-11-2015 23:22:21 โดย sarawatta »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
 :impress3: ขอบคุณมาก ๆ น่ะจ้ะสำหรับเรื่องราวดี ๆ แบบนี้ได้ทั้งข้อคิดที่มีสาระและความบันเทิงที่จรรโลงใจ ไม่ได้หลงลืมอ่านไปน่ะจ้ะ แต่เมื่อคืนอ่านจบแล้วแต่ไม่สามารถเข้าไปเม้นท์ได้ ก้อยังงง ๆ เหมือนกันน่ะ เรื่องนี้ก้อจบไปแล้วกำลังติดตามเรื่องใหม่ที่แสนน่ารักอยู่ ชอบจ้า  :กอด1:

ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
สำหรับคนที่เคยปรามาสคุณเจกับคุณเล็กเอาไว้ก็คงจะได้เห็นกันในวันนี้แล้วล่ะค่ะว่าต่อให้ระหว่างคนทั้งคู่จะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ไม่ใช่ผู้หญิง ทั้งสองคนก็ยังสามารถที่จะนำพานาวาชีวิตไปพบเจอแต่กับสิ่งดีๆ ได้

แถมสิ่งดีๆ เหล่านั้นก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่คนเพียงสองคน แต่มันกลับถูกแบ่งปันไปให้กับอีกหลายๆ ครอบครัวที่เคยร่วมทั้งสุขและก็ทุกข์ (ในฐานะนักธุรกิจ) มาด้วยกันอีกต่างหาก

ดีใจกับทั้งสองคนด้วยนะคะ ที่ทำความฝันให้กลายเป็นความจริงได้สำเร็จอย่างที่ตั้งใจเอาไว้จนได้ :m4: สมกับที่อดทนและทุ่มเทกันมา
ตลอดจริงๆ เลยค่ะ ^^

แต่พอกลับมาบ้านแล้ว ตอนที่คุณเล็กทำท่าอึกๆ อักๆ เหมือนอยากจะพูดแต่ก็พูดไม่ออกนี่ก็น่าแกล้งอย่างที่คุณเจกำลังทำอยู่จริงๆ ด้วยนะคะนั่น :m3:

แต่ถ้าคุณเจเฉลยช้ากว่านี้อีกนิดว่าเอาคืนที่ถูกคุณเล็กตีมึนใส่ก็เกรงว่าอาจจะได้เห็นคนน่ารักเขาน้ำตาปริ่มๆ เพราะเขินจนทำอะไรไม่ถูกแน่ๆ เลยเน้อ~ :-[

ปล. ถึงแม้ไม่ได้ทำธุรกิจเหมือนอย่างในเรื่อง แต่ข้อคิดดีๆ ที่ได้รับจากการอ่านก็สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตจริงได้เยอะมากๆ เลยค่ะ

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายสนุกๆ และสำหรับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาแบ่งปัน :pig4:

ออฟไลน์ sarawatta

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-10
:impress3: ขอบคุณมาก ๆ น่ะจ้ะสำหรับเรื่องราวดี ๆ แบบนี้ได้ทั้งข้อคิดที่มีสาระและความบันเทิงที่จรรโลงใจ ไม่ได้หลงลืมอ่านไปน่ะจ้ะ แต่เมื่อคืนอ่านจบแล้วแต่ไม่สามารถเข้าไปเม้นท์ได้ ก้อยังงง ๆ เหมือนกันน่ะ เรื่องนี้ก้อจบไปแล้วกำลังติดตามเรื่องใหม่ที่แสนน่ารักอยู่ ชอบจ้า  :กอด1:

อ้อ พอดีเมื่อวานผมเผลอไปกดปุ่มล็อกหัวข้อโดยไม่รู้ตัวน่ะครับ ก็เลยทำให้หัวข้อถูกล็อก ตอบโพสต์ไม่ได้
พอจะแก้กลับคืนก็ทำไม่ได้อีก บราวเซอร์มีปัญหากับหน้าเว็บ เหมือนมีสคริปต์อะไรสักอย่างที่ทำให้หน้าเว็บทำงานหนักจนค้างไปเลย
เพิ่งจะแก้ได้วันนี้เองครับ

Sarawatta

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
 :กอด1: คิดอยู่แหละจ้ะว่ามันคงเป็นปัญหาอะไรสักอย่าง พักหลัง ๆ เวลาอ่านในที่ทำงานจะไม่สามารถเม้นท์ได้เลยน่ะ ก้อเลยจะเหมือนหาย ๆ ไปบ้างแต่ก้อติดตามตลอดเลยจ้า ถ้ากลับมาบ้านแล้วไม่ลืมก้อจะเข้าไปเม้นท์ให้ตลอดเลยจ้า  :mew1:

ออฟไลน์ viewwy-lovely

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 2
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ขอบคุณคนเขียนมากๆนะค่ะ สำหรับข้อคิดดีๆทั้งหมดในเรื่องนี้ เขียนดีมากๆเลยค่ะ

รักคนเขียน รักคุณเจ รักคุณเล็ก

 :กอด1: :กอด1: :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 464
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-14
เหมือนจะเน้นหนักและลงรายละเอียดตรงยัวร์เวย์เยอะไปหน่อยนะ ไม่หน่อยหละเยอะมากๆเลย คือมันเลยยังไงไม่รู้บอกไม่ถูกน่ะ แต่ก็สนุกดี ให้ข้อคิดในหลายๆแง่เหมือนกัน

 :katai2-1: :katai2-1:

ออฟไลน์ Wut_Sv

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 902
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
โอ้ยยย ตายๆๆ ฟินมาก อ่านแล้วมีความสุข :impress2: :impress2: :impress2:

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ข้อคิดดีๆ ที่มีมาตลอดเรื่อง  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

อ่านแล้วอยากทำบ้างเลยอ่ะ  :z2: :z2: :z2:

ออฟไลน์ black sakura

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-8

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
Happy ending ซะทีคุณเจคุณเล็ก  จากวันแรกที่คุณเจเจอคุณเล็ก ก็ไม่ค่อยจะปลื้มกันเท่าไหร่ แถมยังเข้ามาสนิทสนมทั้งที่เป็นแฟนของ แฟนคลับและการเข้ามาก็เพื่อธุรกิจยัวเวย์ ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าธุรกิจยัวเวย์จะเป็นสื่อรักให้คนสองคนที่เหมือนจะมีมุมมองที่ต่างกันสุดขั้ว จากการที่คุณเล็กตัดสินใจเข้าร่วม ลองผิดลองถูก พอมารู้ใจตัวเองกันก็ต้องมาฝันฝ่าอุปสรรค์ด้วยกัน เป็นกำลังใจให้กัน จนทุกอย่างลงเอ่ยด้วยดี สมกับชื่อจริงๆค่ะ ธุรกิจนี้มีรัก ถ้าไม่ใช่เพราะยัวเวย์คุณเจคุณเล็กคงไม่ได้รักกันชินะ  :mew1:

ฟินมากเลยอ่านแล้วฟินตลอดทุกตอนเลย   :mew1:

ขอบคุณคนแต่งนะค่ะแต่งนิยายดีดีมาให้ได้อ่าน ได้รับความบันเทิงและความรู้ในอีกแง่มุมของการทำธูรกิจของยัวเวย์ ขอบคุณจริงๆ  :L2: :L2: :L2:


ออฟไลน์ yymomo

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 921
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-3
รู้สึกดีใจแทนเจและเล็กที่เดินทางมาถึงจุดรี้ได้อย่างงดงาม

แต่ก็แอบใจหายนะที่จะไม่ได้อ่านเรื่องนี้แล้ว

เรื่องนี้ให้ความรู้สึกมากกว่านิยาย จนเราสัมผัสได้

บางครั้งในบางมุมมองความคิด แนวทางที่คิดบวก

ก็ส่งผ่านมาถึงเราเช่นกันนะ เหมือนไม่ได้อ่านนิยาย

แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเราติดตามใครสักคนที่เค้าแชร์

ประสบการณ์ ความคิด และแนวคิดมากกว่า

ขอบคุณนะครับ ที่แต่งเรื่องดีๆแบบนี้ขึ้นมาให้อ่าน

 :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด