หนึ่งชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนโกหก กร๊ากกกกก โทษทีน้องอาร์ต
ต่อๆกันเลยค๊าบ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
แล้ววันประกวดก็มาถึง วันนั้น ผมมีเรียนตอนเช้า ส่วนบ่ายก็ว่างพอดี เค้าประกวดกันตอนบ่าย 2 เรียน เสร็จพี่ก็มารับไปแต่งตัว (ทำอย่างกับประกวดดัชชี่บอย หะหะ) มาถึงงานเข้ารายงานตัวที่หลังเวที พร้อมกับแมร์คู่ประกวดของผม โดยมีพี่ผู้หญิงคนเมื่อวันก่อนเข้ามาทักทายผม และอธิบายถึงรอบการแข่งขัน โดยเข้าจะแบ่งเป็น 3 รอบ
แต่ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจเพราะคิดว่ายังงัยก็ตกรอบแรก แน่ๆ แล้วผมก็ไม่ได้เตรียมตัวมาเลย
ผู้สมัครคนื่นๆก็เริ่มทยอยมากันเกือบครบล่ะ โดยที่รอบแรกจะใส่ชุดนักศึกษา เป็นชุดแนะนำตัวอ่ะครับ อันนี้ก็สบายเลยครับ ก็ผมใส่ไปเรียนอยู่แล้วนิ หะหะ (อ่ะ ไม่ใช่ครับ พี่เค้าเตรียมชุดใหม่มาให้เรียบร้อยเลยครับ ผมก็แค่ไปเปลี่ยนหลังเวที )
ซักพัก พี่เค้าก็เรียกไปเตรียมตัวเพื่อขึ้นเวที แนะนำตัว อืม วันนั้น ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกผมจะได้เบอร์สุดท้ายมั้ง ยอมรับว่าตื่นเต้นมากๆครับ เพราะผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน อย่างมากก็แค่ประกวดในมหาวิทยาลัยเท่านั้น เวทีนี้ มันเป็นที่สาธารณะ ตอนนั้นผมหวังอย่างเดียวว่าคนคงไม่เยอะหรอก และไม่มีคนรู้จักผม เดี๋ยวขึ้นไปก็ได้ลงมาแหละ คงได้เจอผมแค่วันนี้วันเดียวเองหรอก เอาว่ะ มาถึงขนาดนี้แล้วไอ้ไอซ์ เปงงัยเป็นกาน
“ขอเสียงปรบมือต้อนรับ ผู้เข้าประกวดทั้งหมดเลยคราบ” พิธีกร ดังขึ้น จากหน้าเวที
ทุกคนรวมทั้งผมเดินขึ้นเวที โอ้ พระเจ้า จอร์ซ อะไรคนมันจะเยอะขนาดนี้ แฮะๆ เริ่มยิ้มไม่ออกเลยซิตรู พุทโธ พุทโธ ใจเยนๆ ไอซ์ แกต้องใจเยนๆ
“แมร์ แมร์ เราตื่นเต้นอ่ะ” ผมยิ้ม พร้อมกับพูดกับแมร์
“ไอซ์ ใจเยนๆ เดี่ยวก็ดีเอง ”
“อืม ๆ หวังว่าเปนอย่างนั้น ” คำปลอบไม่ได้ช่วยผมเลย แมร์เค้าผ่านเวทีมาเยอะ ระดับดาวมหาลัยแล้วแค่นี้ชิลๆ ผมนี่ดิ ระหว่างนั้นคนอื่นๆก็แนะนำทีละคู่ แล้วก็ถึงคู่ของผม
ระหว่างที่เดินออกมาเสียงเพลงเปิดบรรเลงเร่งฝีมือให้เป็นจังหวะคึก เหมือนม้าศึก ออกรบเสียนี่ ผมเลยเดินออกมาแบบไม่เกร็งเกือบเต้นตามจังหวะด้วยซ้ำ (ยังขำตัวเอง ว่าตอนนั้นทำไปได้ยังงัยเนี้ย ตรู)
“xxxxx xxxxxx ไอซ์ ครับ อายุ xx ปี กำลังศึกษา ม. xxxxxxx คณะเศรษฐศาสตร์ ชั้นปีที่ 3 คับ“
“xxxxx xxxxxx แมร์ ค่ะ อายุ xx ปีกำลังศึกษา ม. xxxxxxx คณะนิเทศศาสตร์ ชั้นปีที่ 3 ค่ะ”
สิ้นเสียงแนะนำตัวจบเสียงเพื่อนๆผมก็เฮมาจากข้างเวที มานขนยกกานมาเกือบหมดเลย อุตสาห์ไม่บอกใคร
แล้วน่ะเนี้ย ว่ามาประกวด เดินกลับเข้าที่แล้วเค้าก็ให้เดินวนโชว์ตัวอีกรอบแล้วก็ลงจากเวทีเพื่อรอตัดสินรอบแรก
“เป็นงัยไอซ์ เหงื่อแตกเลย ” แมร์ถามผม น่ารากเจรงๆ
“อืม จะเปนลม ถ้ารู้ว่างานใหญ่อย่างนี้ไม่มาหรอก ” ระหว่างนั้น พี่ช่างแต่งหน้าก็วิ่งมาซับเหงื่อปะแป้ง ให้อีกรอบ ชักจะรำคาญเพราะผมไม่ค่อยถูกกะแป้งซะเท่าไหร่ ปกติก็ไม่เคยทาแป้งอยู่แล้ว
“อ่ะ น้องเปลี่ยนชุด เพื่อขึ้นรอบต่อไป ”
“ไรน่ะพี่ เปลี่ยนชุดเหรอ ” หูผมไม่ฝาดไปครับ
“อืม เปลี่ยนหมดทุกคนเลยค่ะ ”
ผมหันไปมองชุด มานออกแนว on the beach ครับ เป็นชุดลำลองสีสดใสทีเดียว ผมไปเปลี่ยนตามคำสั่งพี่เลี้ยงแล้วมานั่งรอ ส่วนแมร์ก็มาแนวเดินชายหาด น่ารักมีดอกไม้ทัดหู ส่วนผมมีหมวกสาน 1 ใบ
“แหม น่ารักเชียว ” ผมชม
“ขอบใจจ๊ะ”
“ชุดน่ะ น่ารักดี ”
“เดี๋ยวเถอะ ๆ “
“ล้อเล่น น่ารักทั้งชุดทั้งคนแหละ ฮะฮะ”
“ไปเถอะ พี่เค้าเรียกล่ะ ”
พี่เลี้ยงเรียกไปเตรียมตัวรอบสอง ข้างเวที แล้วพิธีกรก็ประกาศเข้าสู่รอบ 2 แล้วทุกคนก็เดินขึ้นเวทีพร้อมเสียงดนตรีแนวสนุกสนาน ต้องเดินโชว์ตัวอีกรอบก่อนเดินมาเข้าที่ประจำ เพื่อรอประกาศผลรอบสุดท้าย
“และแล้วก็ถึงเวลา ที่ทุกท่านรอคอย น่ะครับ ว่าใครจะได้เข้ารอบสุดท้ายของการประกวดในวันนี้”
“เพื่อไม่เป็นการเสียเวลา เรามาทราบฝ่ายหญิงก่อนเลยน่ะครับ ”
“ผู้เข้าประกวดหมายเลข อะไรครับ หมายเลข 1 น้อง xxxx ต่อไป หมายเลข 7 , 9,13, 20, 29 ”
“เบอร์ 29 แมร์นี่หน่า” แมร์เดินออกไปข้างหน้า ดีจายด้วยครับ แล้วผมจะได้เข้ารอบไหมเน้อ (แอบมีลุ้นดิคับ ทีแรกอยากตกรอบ แต่ตอนนี้ไม่อยากล่ะเพราะเพื่อนมาเชียร์ ตกรอบก็อายตายดิ)
“ต่อไปฝ่ายชาย อีก 5 ท่าน ครับ” พิธีกรประกาศต่อโดยเร็ว
“หมายเลข 3 หมายเลข 14, 15, 18” เหลืออีกคนเดียวจาเปนไหมหว่า แต่ตอนนั้น มานก็เหลืออีกตั้งหลายเบอร์กว่าจะถึงผม เพราะผมมันเบอร์สุดท้าย
“เบอร์ไรครับ ” เสียงกองเชียร์ก็พากานบอกเอบร์ต่างๆ ที่เหลือ ใจผมเต้น ไม่เป็นจังหวะเลยครับ
“หมายเลข 30 ครับ ” เสียงกองเชียร์ดังขึ้น ดังมาก ผมนิ เบอร์ผมนิหน่า สติผมกลับมาอีกครั้ง ผมรอจังหวะแล้วเดินออกไปข้างหน้า
แล้วเค้าก็ให้ผู้เข้ารอบทั้งหมดเดินอีกครั้ง ก่อนที่จะลงเวที เพื่อเตรียมการแสดง
“ไอซ์ ดีจายด้วยน่ะที่เข้ารอบ เราลุ้นแทบแย่แหนะ” แมร์รีบมาทัก
“เราก็เหมือนกัน ตื่นเต้นแทบแย่ นึกว่าจะไม่เข้าล่ะ ”
“เราต้องแสดงด้วยอ่ะ ”
“เออ ใช่ ลืมไปเลย ” ตายแน่ๆ ผมไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย ก็นึกว่าจะไม่ได้เข้ารอบนี่หว่า
“เราไม่ได้เตรียมไรมาเลยอ่ะแมร์ เอางัยล่ะทีนี้ ”
“แล้วไอซ์ ทำไรเปนบ้างล่ะ ” แมร์ถามผม ผมก็พยายามนึกว่าตัวเองพอจะเปนไรบ้าง จะร้องเพลงเล่นกีตาร์ก็ซ้ำกับชาวบ้านเค้า ไม่ดีๆ
ปิ๊ง แล้วผมก็คิดออก ผมเดินไปบอกพี่เลี้ยง ให้เตรียมบางอย่างให้ผม
แล้วถึงนาทีที่ต้องออกไปโชว์ล่ะ โดยที่เค้าให้โชว์ทีละคน ผมเปนคนสุดท้าย แมร์ขึ้นไปล่ะ โชว์ไวโอลิน ถือว่าได้เป็นการแสดงที่ดีทีเดียว แมร์เดินลงมาพร้อมกับความมั่นใจเต็ม 100% และอวยพรผมให้โชคดี เพราะถึงคิวผมแล้วซิครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++