หัวข้อ: อิงแอบ ... แนบชิด ตอนพิเศษ....14/10/58 p.44

[oss_tw]

 

ลุ้นมากอ่ะ

 เหนื่อยเลย

ดีใจด้วยนะพี่เขื่อน

รอตามอ่านจ้า

ติดเลย อิอิ

 

[ice.sp0211]

สั้นอ่าาาา

[☥ŹeMî☠kändä☥]

สนุกมากกกกกกกกก บอกตรงๆ อ่านแล้วอยากอ่านเรื่องของสายฟ้าเลย เฮียแกอย่างเท่ 
ชอบมากๆ  เป็นกำลังใจให้ 

[SOMCHAREE]

เกือบไปแล้วพี่เขื่อน ลุ้นแทน

[ReiSei]

เอาล่ะ ต้องคุมความประพฤติตัวเองแล้วนะเขื่อน
ถึงจะคิดว่าไม่มีอะไร แต่บอกเลยใจตัวเองนี่แหละที่เชื่อไม่ได้ คิดเหมือนสายฟ้าทุกประการ ถ้าคืนนั้นไม่ไปเจอกันซะก่อนจะเป็นยังไง อะไรๆมันก็เกิดจากที่ว่าไม่มีอะไรเนี่ยแหละ

[oumpatta]

คืนดีกันก็ดีแล้ว ต่อไปก็เป็นฉาก 

[iamtsubame]

ต่อไปนี้กราบเมียเช้า-ก่อนนอนด้วยนะเขื่อน

[valenna yy]

อ๊ายยยยยยยยยย~  อยากได้สายฟ้าเปนฝาชีอ้ะ  อยากได้ๆ

[มิวม๊าว]

สถานการณ์เข้าสู่สภาวะสงบสุข

[Nankoong]

เฮ้ออออออ.....


ลุ้น...ซะ..!!!

[buathongfin]

ยังไม่สมใจเล้ยยยย 

[ka[ze]na]

+1 ให้กับความกล้า....

[Yara]

ดีแล้วที่คืนดีกัน อย่าให้ความหวังผู้หญิงอื่นเลย
แล้วก็สมควรที่จะสั่งสอนผู้ชายให้สำนึก แต่ก็ต้องไม่ทำร้ายหัวใจตัวเองด้วยนะ

[boboman]

สายฟ้าของเจ้เด็ดจริงๆ >..<
ชอบมากกกก <3
รอน้าาา

[kun]

สานฟ้าสุดยอดๆๆๆๆๆเขื่อนจำให้ขึ้นใจเลยน่ะ

[4559]

ฟ้าสายแข็ง

[naoai]

ดี๊ดี

[Freja]

เขื่อนท่าจะได้เป็นผุ้นำคนต่อไปของสมาคมพ่อบ้านวิศวะใจกล้าแล้วมั๊งนี่

ใจฟ้าเองก็รักแฟนมากๆนะ   ใจอ่อนไปตั้งนานแล้วแต่ยังอยากจะให้เขื่อนได้รับบทเรียน  มาเจอชะนีตามมาหาเรื่องแบบนี้ก็ลำบาก

ถึงต่อให้ไม่มีอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นแต่เล่นมาตามราวีออกตัวแรงแบบนี้เป็นใครๆก็คิดมากเข้าใจผิดอยุ่ดี  มีใครที่ไหนที่แค่ตามหนีบหนุ่มยังไม่ได้ซั่มก็ตามมารังควาญเมียเขา

เขื่อนฟ้าเราไม่ห่วงนะ  ฟ้าแกร่งพอที่จะจัดการกับเขื่อนได้  เขื่อนเองก็น่าจะสำนึกแล้ว
เหลือแต่เกียร์แหละที่มั่วนิ่ม พาลพาเลแล้วก็ลากน้องไปจัดการ   เจ็บตรงที่เกียร์ว่าตัวเองคงจัดการกับเกรซได้แค่นี้

ให้เกียรติผู้หญิงเป็นเรื่องที่ดีค่ะ  แต่ต้องดุด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่น่าได้เกียรติหรือเปล่า    อย่างฟ้ากับอินก็เหมือนกันโดนหาเรื่องนะคะ   จะกลับไปซัดชะนีสองคนนั้นเราคิดว่าไม่ผิดค่ะ  เพราะว่านางมาหาเรื่องก่อน    ต่อให้ชะนีสองคนนั้นเป็นลูกสาวเราๆก็จะด่าว่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง  เพราะไปเริ่มราวีเขาก่อน

จากตอนนี้ก็พากันเอาคืนนังสองตัวนั่นดีกว่าค่ะ  น่าจะเอาคลิปลงโซเชี่ยล  คนจะได้รู้ว่าทั้งนี้ทั้งนั้นเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจากพวกนางมาหาเรื่องก่อน ขนาดโดนผู้ชายด่าแล้วยังไม่วาย

[Pam_ban]

นึกว่าฟ้าจะไม่ยอมลงให้ซะอีก เพราะยังดูมีอารมณ์คุกรุ่นกับผู้หญิงคู่กรณีอยู่ แต่ตามความคิดของเราคิดว่าฟ้ากับพี่เขื่อนคบกันมานานแล้ว เพียงคำพูดของคนอื่นแค่นี้ไม่น่าจะมีผลอะไรกับความสัมพันธ์ของทั้งสองมากนัก  แต่ฟ้าก็ดูจะโกรธมาก บางทีก็งง สับสน ว่าตกลง ฟ้าโกรธเรื่องมีคนมานั่งทับที่ หรือโกรธที่เค้าว่าต่อหน้าแล้วแฟนไม่ปกป้อง หรือคิดว่าเขื่อนนอกใจ  หรือทั้งหมด    แต่ไม่ว่ายังไงก็ดีใจกับพี่เขื่อนด้วยนะคะที่คืนดีกันได้


รอตอนต่อไปค่ะ


 

[keepout]

รักสายฟ้าาาาาาาาาาาาาา
ทีมสายฟ้าาาาาาาาาาาาา

[farfarneenee]

สายฟ้าาาาาา เท่มากกกก 

[่patsaporn]

ไม่เข็ดคราวนี้จะเข็ดคราวไหน หึๆๆ น้องเคะเรื่องนี้ชนะเลิศทุกคนเลยค่า จัดว่าเด็ด

ขอยคุณค่ะ

[taltal020441]

สายฟ้าขาโหดดด ดีแล้วที่คืนดีกันได้

[Kelvin Degree]

สุดยอดเลยครับ หน่วงและเศร้ามาก

[snowboxs]

ดีใจที่กดเข้ามาอ่าน เพราะเห็นชืีอเรื่องมาสักพัก
วันนี้อยากรู้ว่าจะเป็นความรักแบบไหนกันนะ
พอได้อ่านเท่านั้นแหล่ะ อ่านรวดเดียวทันเลย
จะบอกว่า ภาษาเขียนดีมาก อ่านลื่นไหลมาก
นิสัยตัวละครแต่ล่ะตัวก็มั่นคงกันดีมาก

่สองคู่นี้เขาเป็นคู่ที่เหมาะกันนะ
คือไม่มากไปไม่น้อยไป
สรุปคือชอบอ่ะ

มาต่ออีกนะ

[mystery Y]

เย้!คืนดีกันแล้ว~ ^^

[ROCKLOBSTER]

27


“พ่อ...”
  ร่างสูงเรียกผู้ให้กำเนิด ขณะท่านนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รอกินข้าวเช้าอยู่ เขานั่งลงไม่ห่างจากท่านมากนัก
เสียงแม่เขาทำอะไรก๊องแก๊งเคร๊งคร๊างอยู่ในครัว

 “หือ?..”
 ช่างเครื่องมากอายุรับคำลูกชายคนโต  แต่ยังไม่เงยหน้าละสายตาจากหน้ากีฬาแต่อย่างใด

 “พ่อ...”
 คนที่มีเรื่องจะพูดด้วยเรียกอีก เมื่อเห็นท่าว่าพ่อยังไม่สนใจตัวเองเท่าที่ควร

 “ บ๊ะ..ไอ้นี่  มีอะไรก็พูดมาสิวะ อ้ำๆอึ้งๆ ยังกะไปทำใครเขาท้องมายังงั้นล่ะ”
  คนแก่ปิดหนังสือพิมพ์ในมือฉับ  มองหน้าเข้มๆของลูกชาย ปกติมันไม่ค่อยทำตัวมีพิรุจอย่างนี้

 “ ใครทำใครท้องยะ?”
  คนมีอำนาจมากที่สุดในบ้านถือถ้วยกับข้าวมาวางบนโต๊ะ ยืนเท้าเอวถามหลังจากได้ยินเสียงสามี
 พูดกับลูกชายแว่วๆ

 แต่คำพูดที่คนเป็นแม่ถามมานั้น ทำให้ชายหนุ่มอดคิดในใจไม่ได้ว่า
 สงสัยพ่อกับแม่เขาต้องผิดหวังแล้วล่ะ  ก็ในเมื่อแฟนเขา.. มันท้องไม่ได้

  “ ผมมีแฟนแล้วนะ จะพามาให้รู้จัก”
เกียร์ทำหน้าบอกไม่ถูก หลังจากบอกพวกท่านแล้ว

   “ คนนี้เอาจริงเหรอวะ ทุกทีเห็นแต่ควงไปควงมา”
  คนควงมันเยอะแยะกิ๊กกั๊กอะไรก็มีให้เพียบ แต่ไม่เคยเห็นบอกว่าเป็นแฟนเลยสักคน
 แต่ก็ไม่เห็นสาวมาตามมันที่บ้าน นานแล้วเหมือนกันนะนี่

 แต่ก็นะ....นึกว่าเรื่องอะไร  คนเป็นพ่อเปิดหนังสือพิมพ์อ่านต่อ

แต่ไหนแต่ไรมาเรื่องคนรักเรื่องหัวใจของลูก  พวกท่านก็ไม่ได้เข้มงวดอะไรอยู่แล้ว
ในเมื่อพวกท่านเองก็หนีตามกันมา เพราะปู่ย่าตายายของพวกมัน  ไม่ยอมให้พวกท่านรักกัน
 ห้ามคนรักกัน ก็เหมือนกับฆ่ากันนั่นล่ะท่านคิดอย่างนั้น
 ในเมื่อไม่มีหัวใจ  มันก็เหมือนกับตายทั้งเป็นไม่ใช่หรือ

 “ ก็แค่มีแฟน  แล้วทำไมต้องทำหน้าหนักอกหนักใจอย่างนั้นเจ้าเกียร์?”
  นางพิมลวรรณ  เดินเข้ามาจ้องใบหน้าคมสันของลูกชาย ที่นั่งอยู่ข้างคนเป็นพ่อแต่เก้าอี้คนละตัว.. หรือว่า

 “ นี่แกไปทำใครท้องมาจริงๆเหรอเจ้าเกียร์  แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใครลูกเต้าเหล่าใคร โอ๊ย..ฉันจะเป็นลม”
  ถ้าเป็นลูกคุณหนูผู้ดีนี่  นางคงไม่มีปัญญาหาค่าสินสอดไปสู่ขอ ไปขอขมาลาโทษฝ่ายนั้นแน่

 “ ไปกันใหญ่แล้วแม่ ไม่มีใครท้องทั้งนั้น แฟนผมเป็นผู้ชายพ่อแม่ มันท้องไม่ได้ เกย์น่ะรู้จักไหม?”

  เมื่อเห็นว่าแม่ตัวเองจะคิดไปเตลิดถึงไหนต่อไหน  เขาเลยตัดสินใจรีบบอก เพราะยังไงก็ต้องบอกอยู่ดี
 แม้จะรู้ว่าพ่อกับแม่คงพอยอมรับได้ แต่มันก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้อยู่ดี



  “ตุบ..ห๊ะ!?”

   “ห๊ะ /ห๊ะ”

   พ่อทำหนังสือพิมพ์หล่นลงบนตัก แม่กับน้องชายที่กำลังจะลงมาจากบนบ้านอ้าปากาค้าง

“วะ..ว่าไงนะ!?”

  แม่เขาทำท่าจะเป็นลม  ร่างสูงเลยรีบลุกไปพยุงท่านมานั่งแทนที่ตัวเอง

    “ ยะ..อย่าบอกนะว่า..พี่ไฟเป็นผัวพี่!?”

 ที่เห็นกอดคอโอบไหล่กันบ่อยๆ ที่ไม่เห็นพี่เขามันควงผู้หญิงนานแล้วก็เพราะอย่างนี้ใช่ไหม? ไม่นะ..
 ไอ้ครัชน้องชายเขามันชี้มือสั่นๆมาที่เขา แล้วอ้าปากพะงาบๆ

  “ นะ...นี่แกเป็นตุ๊ดเหรอเจ้าเกียร์!?”

 พ่อเขาก็ไม่ต่างจากน้องชายเท่าไหร่นัก  แม่เขาได้ฟังพ่อกับน้องชายว่าอย่างนั้น
อาการยิ่งแย่ลงถึงขั้นเรอเอิ้กๆกันเลยทีเดียว แต่มันชักจะไปกันใหญ่ละ เขากับไอ้ไฟเนี่ยนะ คิดได้ไงเนี่ย

   เกียร์หรี่ตาลงพร้อมส่ายหน้าช้า  อย่างรับไม่ได้   เมื่อคิดสภาพเขากับเพื่อนสนิทมานั่งจูบปากกัน

  “ ผมมีเมียพ่อ ไม่ได้เป็นเมียใคร วู้ คิดได้ไงเนี่ย กับไอ้ไฟเนี่ยนะ?  มึงก็คิดได้นะไอ้ครัช”
เขามองแม่เขาที่ดูท่าอาการหนักสุดกว่าใครแล้ว

 “ แม่ว่าไง รับได้หรือเปล่าถ้าผมจะไม่มีหลานให้แม่เลี้ยง?”
  นี่แหละที่เขาหนักใจ  กลัวพวกท่านรับไม่ได้ กลัวเรื่องลูกเต้าสืบสกุลนี่แหละ

 ” ตกลงแกไม่ได้มีผัวใช่ไหมเจ้าเกียร์  เฮ้อ..ค่อยยังชั่ว ฉันนึกไม่ออกจริงๆถ้าแกจะเป็นเมียใคร คงสยองพิลึก
 แล้วเรื่องลูกหลานนะ  แค่เลี้ยงพวกแกมาฉันก็เหนื่อยจะตายแล้ว ญาติพ่อแก ก็ออกกันมาเต็มไม่เห็นเหรอ?”

   มือเหี่ยวๆลูบอกตัวเองเบาๆ เอนหลังพิงโซฟาไม้ขัดเงา ทำท่าโล่งอกโล่งใจขึ้นมาหน่อย
 ที่จริงนางก็ว่าไปอย่างนั้นเอง ให้ลูกสบายใจ คนแก่ที่ไหนจะไม่ชอบถ้ามีหลานตัวเล็กๆน่ารักๆมาให้เลี้ยง

  “ ว่าแต่ผมรู้จักหรือเปล่าพี่?”
  “ นั่นสิ ลูกเต้าเหล่าใครล่ะฮึเจ้าเกียร์?”
 พอหายตกใจก็ทำท่าสนอกสนใจกันขึ้นมาทันที
 น้องชายเขาที่ความสูงกับความหนาไล่เลี่ยกัน กับพี่ชายซอยเท้าลงมาจากบันไดที่มันยืนนิ่งค้างก่อนหน้า

  “ รุ่นน้องที่ม.คนละคณะ มึงไม่รู้จักหรอก”
  ก็น้องเขามันเรียนคนละที่กับเขา คงจะไม่รู้จักอิงหรอก คงไม่เคยเจอกัน

   “ ผมจำชื่อพ่อกับแม่เขาไม่ได้  แต่พ่อแม่เขาก็ดีอยู่ เดี๋ยววันหยุดจะพาแฟนผมมาแล้วกัน
    ส่วนเรื่องฐานะเขาก็ดีกว่าเรามากอะแม่”
  นี่ก็อีกเรื่องที่เขาหนักใจ  ถ้าเกิดพ่อแม่อิงเรียกค่าสินสอดแพงๆเขาจะทำอย่างไร

  “ แล้วถ้าเขาให้ไปขอลูกเขาเราสู้เขาไหวเหรอลูก”
 นั่นล่ะที่กำลังคิดอยู่พอดี แม้ว่าทุกคนในครอบครัวอิงจะ ไม่ได้ดูเขาที่ฐานะเลยก็ตาม

  “ ไม่รู้สิแม่ คงต้องทำงานหาเงินมาแต่งจนได้นั่นล่ะ”

   เกียร์จับมือแม่ให้ลูกขึ้น ไปนั่งข้างกันกับผู้เป็นพ่อที่โซฟาไม้ตัวยาวเคียงข้างกัน
   คุกเข่าลงต่อหน้าท่านทั้งสอง ที่ผ่านทุกข์ผ่านสุขผ่านร้อนหนาวมาด้วยกัน
 ฝ่ามือที่บัดนี้ใหญ่หนากว่าผู้ที่อุ้มท้องจนเบ่งคลอดเขาออกมา
 พนมแนบชิดอกแกร่งแล้วก้มลงกราบกับตักท่าน

  “ ผมขอโทษนะแม่ ถ้าผมทำให้แม่ต้องผิดหวัง แต่คนนี้ผมรักของผมจริงๆครับ”

  แล้วหันไปก้มกราบแทบเท้าผู้เป็นบิดา ผู้ที่เลี้ยงดูเสี้ยมสอนเขามาด้วยความรักความเข้าใจที่สุด
  ฝ่ามือเหี่ยวย่นตามอายุขัยของท่านทั้งสอง วางลงบนไหล่หนาของลูกชาย

  “ แกจะเป็นอะไร ยังไงแกก็เป็นลูกแม่ ความรักบางทีมันก็เลือกไม่ได้ว่าเราจะรักใคร
ดูอย่างแม่สิยังมาตกหลุมรักพ่อแกได้เลย”

  นางปรายตามองคู่ชีวิตที่เคยหนีตามกันมา กว่าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายจะให้อภัยก็ตอนลูกๆโตกันหมดแล้ว
   น้ำตาคนเป็นแม่เอ่อคลอหากแต่ไม่หยดไหล ไม่ใช่เพราะผิดหวัง

 เพราะพวกท่านไม่เคยหวังอะไรจากตัวลูกเลย แค่ให้ความรักความอบอุ่น  ให้เอาตัวรอด ไม่ให้เห็นแก่ตัว
   ไม่เอาเปรียบคนอื่น นั่นคือสิ่งที่พวกท่านพร่ำสอนกันมา

   “ ขอบคุณพ่อกับแม่มากเลยนะครับที่เข้าใจ”

   รวบกอดเอวอวบๆของสตรีที่เขารักที่สุดในชีวิตแน่น ซุกใบหน้ากับอกที่เขาได้รับแต่ความอบอุ่นมาตลอด

  เกียรติคุณยืนน้ำตาซึมอยู่ไม่ไกล  พลางคิดว่าพวกเขาช่างโชคดีอะไรอย่างนี้
  จะมีสักกี่คนที่คิดจะยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็นอย่างพ่อแม่เขา เพราะอย่างนี้พอมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
 พวกเขาสองพี่น้องเลยไม่คิดจะปิดบังพวกท่านเลยสักอย่าง ปัญหาเล็กใหญ่มากน้อยช่วยได้ไม่ได้
 พวกเขาก็เอามาเล่าสู่พวกท่านฟังหมด ไม่เคยคิดว่าพ่อกับแม่เป็นคนแก่ล้าหลังเลยสักครั้ง
 และนี่คือครอบครัว ที่เขากับพี่ชายเติบโตมา

  “ แล้วน้องเป็นคนยังไง เล่าให้ฟังหน่อยสิ”

  หลังจากนั้นเกียรติภูมิ  ก็เริ่มเล่าเรื่องราวของคนรักของเขา ให้ทุกคนในครอบครัวได้ฟังกัน
 แล้วก็ไม่ลืมเล่าเรื่อง ที่เขาทำให้อีกคนต้องเสียใจผิดหวังในตัวเขา
 จนโดนมะเหงกจากมืออูมๆของมารดาไปทีสองที เพราะหมั่นไส้ลูกชายตัวเอง

     ครัชมองใบหน้าคมสันของพี่ชาย ที่นัยน์ตาแสดงออกแต่ความสุขออกมา เมื่อพูดถึงคนที่รัก
 พี่ชายที่ห่างจากเขาแค่สามปี  แต่ดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่มากกว่านั้นในสายตาเขา

  พี่ชายเขาเป็นคนเก่ง ทั้งด้านเรียนและกีฬา เป็นคนมีเสน่ห์ในตัวเองอย่างไม่ต้องปรุงแต่ง
เป็นพี่ชายที่ดี  เป็นฮีโร่สำหรับเขาอีกคนนอกจากพ่อ
  ก็คนที่ยอมซ้ำชั้นตอนประถมต้น เพื่อที่จะได้ดูแลน้องชายอย่างเขาที่เพิ่งพ้นวัยอนุบาล
   ไม่ยอมย้ายไปแผนกประถมปลายที่อยู่กันคนละตึก
 ทั้งที่พี่เขาเข้าก่อนเกณฑ์ แล้วเขาเข้าช้าหนึ่งปีเพราะเป็นเด็กขี้โรค
คนที่ยอมกินผักขมๆแทนเขา ยอมกินนม รร.คาวๆ แทนเขา
 คนที่ให้เขาขี่หลังไปถึงตึกเรียนตอนน้ำท่วม คนที่รับผิดแทนเขาตอนขโมยเงินแม่ไม่ซื้อลูกแก้ว
  ที่ตั้งแต่พี่โดนไม้เรียวแม่หวดก้นครั้งนั้น เขาก็ไม่เคยทำอีกเลย
  และอีกเรื่องราวสารพัดที่พี่ชายคนนี้ทำเพื่อเขา
  ฉะนั้นจะแปลกอะไร  ถ้าเขาจะมองว่าพี่เขาดีเลิศประเสริฐศรี

  เรื่องที่จะไม่ยอมรับในสิ่งที่คนที่เขาเอาเป็นแบบอย่างเท่ๆอย่างนี้ มันจึงไม่มีทางเกิดขึ้น

 แม้ตอนแรกที่ได้ยินจะตกใจบ้างก็ตาม   แต่ก็แค่ตกใจ...เท่านั้นจริงๆ

@@@@

@@@

@@

@


“ มันตาถึงว่ะ”
 “ แม่ก็ว่างั้น”

 คนสูงอายุมากประสบการณ์สองคนนั่งคุยกัน
สายตาทั้งสองคู่ที่ยังไม่ถึงกับฝ้าฟาง  มองเด็กหนุ่มที่ลูกชายพวกท่านบอกว่าเป็นคนรัก

  “ ตอนแรก แม่นึกว่า จะได้ลูกสะใภ้สาวๆปากแดงๆเหมือนเจ้านิดซะอีก”
  “ ฮ่าๆ”

  คนเป็นสามีถึงกับหัวเราะลั่น เมื่อนึกถึงหลานแท้ๆของภรรยาตัวเอง เจ้านิดที่ว่าเพิ่งจะ16เท่านั้นเอง
 เป็นเกย์ออกสาวมาก กรีดมือกรีดนิ้วยิ่งกว่าผู้หญิง ตัวผอมๆหน้าขาวจนวอก ทาปากแดงๆเป็นสก๊อย
สะดีดสะดิ้งเป็นที่สุด แต่พวกท่านก็ไม่นึกรังเกียจอะไร แค่มองแล้วตลกดีก็เท่านั้น

  คนเรามันเลือกเกิดเลือกเป็นไม่ได้ในบางครั้ง ไม่ใช่ว่าอยากเป็นอย่างนี้แล้วจะได้เป็นเสียเมื่อไหร่

  “ แฟนพี่เกียร์..แม่ง.. น่ารักว่ะ”
นี่ก็ชมไม่ขาดปากตั้งแต่เจอหน้ากันแล้ว แซวแฟนพี่จนโดนไล่เตะเอา

  “ ทำไม? อยากลองมีแฟนเป็นผู้ชายอย่างพี่เขาว่างั้น”
แม่เขาใช้พัดกระพือพัดเบาๆคลายร้อน หรี่ตามองลูกชายคนเล็ก

  “ มีปัญญาหาได้เหมือนพี่เขาหรือเปล่าหรอก น่ารักๆอย่างนี้น่ะ”
คนเป็นแม่ยังค่อนขอดไม่เลิก

  “ ถ้ามีอย่างอิงอีกคนก็ไม่แน่หรอกแม่ เตรียมแห้งเหี่ยวไม่มีหลานให้เลี้ยงได้เลย โธ่..ดูถูกครัชคนนี้ซะแล้ว”

  ลูกชายคนเล็กของบ้านกอดอกยักคิ้ว ทำท่ากวนๆผู้ให้กำเนิดทั้งสอง
 ที่แม่เขาบอกว่าน่ารักๆนั้นไม่ได้หมายถึง แค่หน้าตาของอีกคนเท่านั้น

 แต่นิสัยของคนที่พูดถึงกันอยู่นั้นก็ค่อนข้างดีมากทีเดียว อิงไม่ใช่คนเรียบร้อยอะไรขนาดนั้น
 แต่ก็ไม่ใช่ประเภทแรงๆด้วยเช่นกัน  สัมมาคารวะกับผู้ใหญ่ก็พอดิบพอดี ไม่หงอจนเกินไป
 ไม่แกล้งถ่อมตัวไปเสียทุกอย่าง แต่ก็ไม่ได้ยินคำโม้โอ้อวดเลยสักคำ

 อย่างนี้ล่ะที่พวกท่านหมายถึงคำว่าพอดิบพอดี

 คนเราอ่อนมากก็ไม่ดี แต่แข็งมากทำเป็นเก่งมากก็ไม่ดีอีกเช่นกัน

[ROCKLOBSTER]

 “ ครอบครัวพี่น่ารักดีนะครับ”
  เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากเลยทีเดียว ไม่คิดว่าพวกท่านจะหัวสมัยใหม่กันมากขนาดนี้
 อชิรวิชณ์ถูกต้อนรับอย่างดี ด้วยกับข้าวฝีมือแม่ของคนรัก
 ที่กำลังแทบจะจูบกับเจ้าสีนิลลูกรักอยู่ขณะนี้

  “ บ้านมึงก็เป็นอย่างนี้ไม่ใช่เหรอ?”
  คนสวมเพียงชุดบอลที่เคยให้เขายืมใส่ ลากแตะ ก้มๆเงยๆ ขัดๆถูๆเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากของตัวเอง
 จนฟองฟอดเต็มไปหมดทั้งคัน

  “ พวกเราโชคดีจังนะครับ ที่ผู้ใหญ่รับเรื่องของเราได้”
 ไม่ต้องฝ่าฟันกับครอบครัวฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือทั้งสองฝ่ายอย่างนี้

 เกียร์ยืดตัวขึ้น ในมือยังมีฟองน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำยาล้างรถ
 มองหน้าหวานของคน ที่พับกางเกงจนถึงครึ่งหน้าแข้ง ในมือมีสายยางเตรียมฉีดน้ำล้างช่วยเขาอยู่
  ใบหน้าติดสวยมีเหงื่อซึมเล็กน้อย เพราะอากาศค่อนข้างร้อน

  “ ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับพวกเราแล้วนะอิงว่าจะไปกันได้ขนาดไหน กูไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง
กับพวกเรา กูบอกไม่ได้ สัญญาไม่ได้  บางทีกูอาจจะเลวจนพี่อิทต้องมากระทืบซ้ำอีกก็ได้
หรือบางทีอาจจะเป็นมึงเองก็ได้ ที่ต้องทำให้กูเสียใจ ฉะนั้นคำสัญญาห่าเหวอะไรพวกนั้นกูไม่มีให้หรอก”
   เขาไม่ใช่ประเภทโรแมนติกอะไรพวกนั้น อีกคนน่าจะรู้ดี

อิงแค่ยิ้มรับคำพูดอีกคน ฉีดน้ำเปล่าล้างฟองแชมพูออกจากนินจาคันดำเมี่ยม
 คำสัญญาอะไรพวกนั้น อชิรวิชณ์ไม่เคยนึกอยากได้มันเลย เพราะรู้รสชาติของการผิดสัญญากันดี
 ดีแล้วที่อีกคนพูดอย่างนี้  ไม่ต้องยึดมั่นกันด้วยคำสัญญาใด หากแต่อยู่ด้วยใจที่ยึดมั่นต่อกันแทน

   “ไปเถอะ”
 หลังจากล่ำลาพ่อแม่ของคนรักแล้ว  อิงก็วาดขาเรียวขึ้นซ้อนท้ายรถมอร์เตอร์ไซค์คันใหญ่
ที่ช่วยกันเช็ดช่วยกันขัดจนเงาวับไปทั้งคัน แนบลำตัวคนขับจนไร้ช่องว่างเว้นระหว่างกัน

 สองมือโอบกอดเอวสอบ ของคนที่กำลังจะพาเขาพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยกัน
  มือใหญ่ละจากแฮนด์จับ มากอบกุมทับมือเรียวของอีกคน ประสานนิ้วครอบเกี่ยวกันแน่น

 ฝ่ามือเขาข้างนี้ จะพยายามประคองมือที่กุมอยู่นี้ไปด้วยกัน ตราบเท่าที่จะทำได้

   ราวกับรับรู้ความรู้สึกที่ส่งผ่านฝ่ามือใหญ่กว่า อชิรวิชณ์แย้มยิ้มภายใต้หมวกนิรภัยที่สวมทับปิดใบหน้า
  อย่างไรเสียห้วงเวลาความสุขนี้ก็กำลังเป็นของพวกเขา ให้ได้นึกถึงมันเมื่อเวลาผ่านไปอีกเท่าใดก็ตาม

... หรือบางที....ความสุขนี้จะคงอยู่กับพวกเขาตลอดไปจนตายจากกัน.....ก็เป็นได้



END.



จบแล้วนะคะ บางท่านอาจจะบอกว่าทำไมมันจบเร็วจัง คือจริงๆคนเขียนก็แต่งพล็อตไว้ประมาณนี้แหละค่ะ

ต้องขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เผลอกดเข้ามาอ่านมาเม้นท์ให้ ถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้างว่ากันไป
ขอบคุณพื้นที่บร์อดที่ให้คนเขียนได้สิงได้ลงนิยายหลังจากเป็นผู้อ่านมานาน

พรุ่งนี้ จะลงตอนพิเศษให้จากนั้นก็คงจะจบลงจริงๆ มีคนเดาถูกด้วยล่ะ

ปล. ลืมแนะนำตัวคนเขียนชื่อกุ้งค่ะ  อยากจะเปลี่ยนชื่อยูสเซอร์ไม่รู้ต้องแจ้งที่ไหน  ขนาดตอนลงนิยายแรกๆ ยังนั่งงมอยู่ตั้ง3ชั่วโมง



ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามจนจบค่ะ

[keepout]

เดี๋ยวนะ เหมือนเห็นคำว่า end
นี่จบแล้วเหรออออออ ฮืออออออ คู่สายฟ้าหละ ขอคู่สายฟ้าด้วยยยยยยยยยยยย
มันยังไม่จบหรอกใช่ไหม งื้อออออออ 

[double9JH]

ห๊ะ จบแล้วจริงหรอ

รอตอนพิเศษแล้วกันนนน