ป.ล. นี่เป็นเรื่องพิเศษเล็กๆ น้อยๆ จากเรานะคะ
โดยเนื้อเรื่องเป็นเรื่องที่แปลงมาจากฟิคที่เราแต่ง แปลงแค่ชื่อตัวละครเท่านั้นเนื้อเรื่องทุกอย่างเหมือนเดิม จบภายในตอน ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักใดๆ ทั้งสิ้น
[กามเทพ]
ย้อนกลับไปเมื่อสมัยกรีก ยุครุ่งเรืองของอาณาจักรยุโรป มีความเชื่อเรื่องเทพเจ้าและเทพีต่างๆ มากมาย แล้วคุณล่ะ. . .
‘คุณเชื่อเรื่องกามเทพหรือไม่ แล้วถ้า. . .
. . .กามเทพถูกแผลงศรรักเสียเองล่ะ’
13 กุมภาพันธ์ เวลาเจ็ดนาฬิกา
“ฮือออ ท่านกามเทพ ท่านเทพผู้ศักดิ์สิทธิ์องค์ใดก็ได้ ได้โปรดช่วยข้าด้วย ข้าอยากมีความรัก”
เสียงสั่นเครือมาพร้อมด้วยหยดน้ำตาแห่งความเศร้า ชายหนุ่มร่างเล็กที่เกิดมาจนวัยจวนจะยี่สิบห้าปี ในในเที่ยงคืนของคืนนี้ วันเกิดของเขา สิบสี่กุมภาพันธ์ ‘วันแห่งความรัก’
ทั้งที่หน้าตาจัดว่าเป็นคนสวยน่ารัก จนถึงขั้นว่า ผู้ชายที่ไหนได้เห็น ก็เป็นอันมองกันจนต้องเหลียวหลัง แต่ที่ชายหนุ่มไม่เข้าใจคือ เหตุใดคนเหล่านั้นถึงแค่มองไม่คิดสานสัมพันธ์กับเขาแม้แต่น้อย และเพราะไม่มีใครสานสัมพันธ์กายใจ มันจึงทำให้เขาเป็นโสดมาตลอดอายุเกือบยี่สิบห้าปี
“เมื่อไหร่ข้าจะมีความรักเหมือนคนอื่นเขาบ้างล่ะ ท่านกามเทพ”
เสียงคร่ำครวญของชายหนุ่ม ผู้มีนามว่า ‘ปลายฟ้า’ ยังคงดังต่อเนื่อง และดูเหมือนว่าเสียงนี้จะดังจนเข้าถึงหูของเทพีวีนัสผู้เป็นตัวแทนของความสวยและงดงามทั้งหลาย
“เจ้าได้ยินรึยังกามเทพ เจ้าควรจะทำอย่างไรกับมนุษย์ผู้นี้”
เทพีวีนัส กล่าวกับ ‘กามเทพอเล็กซ์’ ลูกชายผู้งดงามยิ่งกว่ากามเทพองค์ไหนๆ ส่วนกามเทพตัวสูงเมื่อได้ยินคำของผู้เป็นมารดา ก็พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบอันเป็นเอกลักษณ์
“ได้ยินครับท่านแม่ ลูกจะรับผิดชอบเรื่องโชคชะตาความรักของมนุษย์ผู้นี้เอง”
กล่าวกับผู้เป็นแม่จบ ปีกที่ซ่อนอยู่กลางหลังก็สยายออกอย่างงดงาม ปีกสีขาวบริสุทธ์ยิ่งกว่าขนนกชนิดใดบนโลกมนุษย์หรือแม้แต่บนสรวงสวรรค์จะเปรียบได้ ผิวพรรณที่ผุดผ่องสะอาดบริสุทธิ์ ชุดเสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นสีขาวที่งดงามสมกับเครื่องแต่งกายของเทพยิ่งทำให้กามเทพหนุ่มดูสง่างามราวกับรูปวาดสมัยกรีกโบราณ และที่สำคัญที่สุดอาวุธประจำกาย ‘ธนูและลูกศร’ ที่กามเทพหนุ่มถือไว้ ยิ่งทำให้เขาเป็นกามเทพที่สมบูรณ์แบบที่สุดบนสรวงสวรรค์แห่งนี้
“ส่งลูกไปยังโลกมนุษย์ครั้งนี้ แม่คงไม่ได้เจ้ากลับมาแล้วสินะ ลูกชาย”
เทพีวีนัสกล่าวกับตัวเองเบาๆ เมื่อมองดูลูกชายอันเป็นที่รักบินลงไปยังโลกมนุษย์ นางรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง ลูกชายของนางจะต้องจากนางไปเมื่อเด็กคนนั้นอายุครบยี่สิบห้าปีบริบูรณ์
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ เมื่อยี่สิบห้าปีที่แล้ว
“โอ้ยยยย ปวดเหลือเกิน ข้าปวดท้องเหลือเกิน”
หญิงสาวท้องแก่ส่งเสียงโอดครวญอย่างคนเจ็บปวดแสนสาหัส เมื่อเธอปวดท้องจะคลอด หากแต่ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุใด ที่เธอไม่สามารถคลอดลูกออกมาได้เสียที ทั้งที่หมอทำคลอดก็บอกว่าช่องคลอดเปิดกว้าง จนนางสามารถเบ่งลูกออกมาได้แล้ว แต่ไยลูกน้อยของนางจึงไม่ยอมออกมาเสียที เพราะอะไรกัน
ร้อนถึงเทพีวีนัสที่คอยเฝ้ามองอยู่จากบนสรวงสวรรค์อย่างร้อนใจ ไม่รู้เพราะสาเหตุอันใด นางเกิดสงสารหญิงสาวท้องแก่นี่จับใจ เทพีแห่งความงามจึงเหาะจากสรวงสวรรค์ลงไปยังโลกมนุษย์ ที่บ้านของหญิงสาวผู้นั้นทันที
เมื่อลงมาถึงแล้ว นางก็เป่ามนต์ให้ทุกคนในบ้านหลับใหล ยกเว้นเสียแต่มารดาของเด็กเท่านั้นที่ตื่นอยู่ เทพีความงามเดินเข้าไปใกล้มารดาของเด็ก ใช้มือขาวสะอาดจับไปยังท้องใหญ่นั่น และเพียงมือสัมผัสที่หน้าท้องนั้นแค่ปลายนิ้ว เด็กน้อยก็คลอดออกมาอย่างง่ายดาย ในตอนที่นาฬิกาลูกตุ้มบอกเวลาเที่ยงคืน เข้าสู่วันที่สิบสี่กุมภาพันธ์พอดี เทพีวีนัสยิ้มสวย ร่ายมนต์ทำความสะอาดร่างกายเด็กน้อยจนสะอาดผุดผ่อง
และก่อนที่จะกลับไปยังสรวงสวรรค์ตามเดิม เทพีวีนัสได้กล่าวคำอวยพรเด็กน้อย ที่ลืมตายิ้มมองนางอยู่อย่างน่ารักนั่น
“เจ้าเป็นเด็กที่เกิดจากเรา เทพีแห่งความงาม เจ้าจะงดงามจนไม่มีใครสามารถเทียบได้ และเพื่อเป็นของขวัญสำหรับเจ้าเด็กน้อย ในวันเกิดครบรอบยี่สิบห้าปีของเจ้า หากเจ้าต้องการหรือประสงค์สิ่งใด เราจะให้ตามปรารถนาทันที”
ทันใดนั้น แสงและกลุ่มควันสีชมพูก็ลอยไปทั่วร่างกายเด็กน้อย และโอบอุ้มร่างเล็กนั้นไว้เข้าสู่อ้อมกอดของมารดา
กลับมายังปัจจุบัน
กามเทพหนุ่ม ผู้มีนามว่า ‘อเล็กซ์’ ขณะนี้ได้บินลงมายังโลกมนุษย์ เมื่อถึงที่หมายเขาร่ายมนต์ใส่หนุ่มน้อยผู้ที่เขาจะกุมโชคชะตาไว้ให้นอนหลับทันที เพื่อที่เขาจะได้ทำความคุ้นเคยกับคนตรงหน้านี้
และเพียงแค่กามเทพหนุ่มมองเห็นคนตรงหน้า หัวใจของเขารู้สึกเหมือนมีดอกกุหลาบนับพันนับร้อยดอกผุดขึ้นมาที่กลางใจ เขาไม่สามารถละสายตาไปจากความงดงามตรงหน้านี้ไปได้ กามเทพหนุ่มเกิดความรู้สึกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน หัวใจที่เต้นเป็นจังหวะปกติพลันเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ มือไม้ที่จับคันธนูอยู่ก็พลอยอ่อนแรงจนธนูเกือบตก ปีกที่สยายอยู่พลันหุบลงโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ด้วยซ้ำ
เขาเป็นกามเทพ เขารู้ดี. . .
มันคือการตกหลุมรัก. . .
แต่ก็อีกนั่นแหละ เขาเป็นกามเทพ เขาจะรักมนุษย์ได้อย่างไร คำถามนี้ผุดขึ้นมาในใจอย่างช่วยไม่ได้ มันเป็นสิ่งธรรมดา เทพกับมนุษย์จะครองคู่กันได้อย่างไร มันไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นไม่ว่าจะเป็นบนโลกหรือสรวงสวรรค์ เขาจะต้องหักห้ามใจจากมนุษย์ผู้นี้
“ท่านเป็นใคร เข้ามาในบ้านข้าได้อย่างไร”
เสียงเล็กที่ตะโกนออกมา เรียกให้กามเทพอเล็กซ์ที่สติหลงใหลไปกับรูปโฉมนั้นกลับมาอยู่กับเจ้าตัวเหมือนเดิม คนตัวเล็กยืนขึ้นบนที่นอน ในท่าเตรียมพร้อมต่อสู้ ทำให้กามเทพหนุ่มต้องรีบแสดงตัว
“ช้าก่อนท่าน ข้าคือกามเทพอเล็กซ์ ข้าได้รับมอบหมายให้ช่วยเรื่องความรักของเจ้า”
“ข้าจะเชื่อท่านได้อย่างไร”
ทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น กามเทพหนุ่มรูปงามจึงทำการพิสูจน์ด้วยการสยายปีกและยกคันศรธนูขึ้นมา คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง นึกขอบคุณเทพทั้งหลายที่ฟังคำขอร้องขอเจ้าตัว
“ทีนี้เจ้าเชื่อรึยัง”
“เชื่อแล้ว ข้าเชื่อแล้ว แล้วท่านจะช่วยข้าได้อย่างไรท่านกามเทพ”
“เพียงแค่เจ้าเชื่อใจข้า ข้าจะนำพาให้เจ้าได้พบเนื้อคู่”
เพียงแค่คิดว่าคนตรงหน้าจะต้องตกเป็นของชายอื่น หัวใจของกามเทพหนุ่มก็พลันเจ็บปวดเหมือนมีมือที่มองไม่เห็นมาบีบไว้แน่น เพิ่งรู้ว่าความรักที่ไม่อาจสมหวังจะเจ็บปวดเพียงนี้
แต่ดูเหมือนกามเทพหนุ่มจะหลงลืมสิ่งหนึ่งไป ปกติมนต์ของเขาจะไม่คลายถ้าเขาไม่ได้เป็นคนคลายมนต์เอง แต่ครั้งนี้. . .
มนต์ของเขาเกิดผลกับหนุ่มน้อยคนนี้แค่อึดใจเดียวเท่านั้น. . .
.
.
.
.
.
ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นว่าหนุ่มน้อยตรงหน้านี้งดงามเพียงใด งดงามจนกามเทพหนุ่มไม่อาจละสายตาไปได้ งดงามจนเจ้าตัวกลัวว่าอาจจะทำผิดกฎเทพ ด้วยการรักกับมนุษย์ แม้เขาจะพยายามหักห้ามใจเพียงใด แต่หนุ่มน้อยตรงหน้านี้กลับดึงดูดสายตาของเขาจนไม่อาจละไปไหนได้ เขาควรทำอย่างไรดี
ถ้าเกิดเทพอย่างเขาเกิดจะอยากเห็นแก่ตัว ลองทำเพื่อตัวเองดูซักครั้งจะได้หรือไม่ ถ้าเขาจะทำให้เขากับหนุ่มน้อยคนนี้รักกันจะได้หรือเปล่า
ความเห็นแก่ตัว มีอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน ไม่เว้นแม้แต่กามเทพอย่างอเล็กซ์ก็มีความเห็นแก่ตัว ถ้าเขายังรู้ตัวเขาก็จะไม่มีความกล้าพอที่จะรักหนุ่มน้อยคนนี้ แต่ถ้าเขาไม่รู้ตัว เขาก็จะกล้ารักหนุ่มน้อยคนนี้อย่างเต็มหัวใจ
และใช่. . .นี่คือสิ่งที่กามเทพหนุ่มเลือก
กามเทพอเล็กซ์เลือกที่จะร่ายมนต์ให้หนุ่มน้อยหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ ยกธนูขึ้นมาเพื่อเตรียมตัวแผลงศรรัก และแค่อึดใจเดียว ศรรักก็ลอยไปปักอกหนุ่มน้อยก่อนที่ศรนั้นจะกลายเป็นละอองสีชมพูและหายไปในที่สุด
กามเทพอเล็กซ์หยิบศรรักขึ้นมาอีกดอก และใช่. . .คราวนี้กามเทพหนุ่มเลือกที่จะเล็งศรรักมาที่อกข้างซ้ายตำแหน่งเดียวกับหัวใจของตนเอง ไม่นานเกินรอ เขาปล่อยให้ลูกศรนั้นปักอกตัวเอง ก่อนที่ศรนั้นจะสลายกลายเป็นละอองสีชมพูเช่นเดียวกับอันที่ปักอกปลายฟ้า
เมื่อโดนฤทธิ์ของศรรักกามเทพหนุ่มก็ไม่มีความเกรงกลัวต่อกฎของเทพอีก เขารู้แค่ว่าเขารักหนุ่มน้อยตรงหน้านี้ และทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด
แค่อึดใจเดียว ปลายฟ้าที่หลงเข้าสู่ห้วงนิทราก็ได้สติขึ้นมา กามเทพหนุ่มเข้าไปตระกองกอดคนรัก และเอ่ยในสิ่งที่เขาอยากจะเอ่ยที่สุด
“ปลายฟ้า. . .ข้ารักเจ้า”
เช่นเดียวกันกับปลายฟ้า เมื่อมาอยู่ในอ้อมกอดของคนที่ตัวเองรัก เขาไม่มีความลังเลใจเลยที่จะบอกรักตอบอีกคน
“ข้าก็รักท่าน”
“ข้าไม่อาจจะอยู่กับเจ้าตลอดไป แต่ข้าจะอยู่กับเจ้า. . .ให้นานที่สุด”
กามเทพอเล็กซ์กอดคนตัวเล็กแน่นกว่าเดิม ก่อนที่คนทั้งสองจะผละออกจากอ้อมกอดกันและกัน และมอบจูบที่แสนหวานที่สุดให้แก่กันแทน
หนุ่มน้อยรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังบินได้ ตัวของเขาเบาหวิวราวกับปุยนุ่น ไม่เคยมาก่อน ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อนในชีวิต กามเทพหนุ่มค่อยๆ ผลักร่างเล็กให้นอนราบกับที่นอนนุ่มอีกครั้ง ก่อนที่ร่างของเขาจะตามไปทาบทับ เพื่อหลอมรวมสองกายให้เป็นหนึ่งเดียว
เสื้อผ้าที่สวมใส่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้น ริมฝีปากทั้งคู่ก็ยังประกบกันอย่างไม่มีใครผละออกไป ด้วยเกรงว่าทันทีที่ผละริมฝีปากออก อีกคนจะหายไป
มือหนาค่อยๆ นวดเฟ้นสำรวจร่างกายอีกคนอย่างหวงแหน เขาอยากจะสัมผัสทุกส่วนให้มันตราตรึงใจมากที่สุด เพื่อที่เมื่อเขาจากไป ทุกสัมผัสจะยังซึมซาบอยู่ในหัวใจ
ปลายฟ้าสะดุ้งเฮือกน้ำตาไหล เมื่อสัมผัสถึงความเจ็บปวดจากการเชื่อมสองร่างให้เป็นหนึ่งเดียว กามเทพหนุ่มค่อยๆ จูบปลอบประโลมคนรัก ให้ลืมความเจ็บปวด และรับรู้แค่ความสุขเท่านั้น
ทุกจังหวะรักราวกับเพลงรักที่ทั้งไพเราะและอบอวลไปด้วยความสุขของทั้งคู่ หัวใจที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน ร่างกายที่เคลื่อนไปทิศทางเดียวกัน สองร่างที่กลายเป็นคนเดียวกัน มันจะตราตรึงอยู่ในใจทั้งคู่ไปนานแสนนาน
..........................................
13 กุมภาพันธ์ ยี่สิบสามนาฬิกา
กามเทพอเล็กซ์โอบกอดคนรักที่หลับอยู่ข้างกาย รอยยิ้มละมุนถูกส่งไปให้ร่างเล็กทั้งๆที่อีกคนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ริมฝีปากอิ่มค่อยๆ ประกบจูบหน้าผากมนอย่างห่วงแหน ต่อจากนี้จะเป็นเช่นไรเขาก็ไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว ขอแค่เขามีคนรักข้างกาย เขาจะไม่กังวลอะไรทั้งสิ้น
กามเทพหนุ่มค่อยๆ หลับตาลงเพื่อเข้าสู่ห้วงนิทราตามอีกคนไป แต่แล้วร่างกายของเขากลับรู้สึกร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก มันเหมือนมีไฟเผาร่างกายจวนจะสลายไปเสียให้ได้ ร่างใหญ่บิดเร่าทรมานอย่างแสนสาหัส จนคนตัวเล็กที่หลับอยู่ข้างกายรู้สึกตัวขึ้นมา
“อเล็กซ์ ท่าน. . .ท่านเป็นอะไร”
เมื่อเห็นว่าอีกคนมีท่าทางแสดงอาการเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ร่างเล็กถลาลุกขึ้นมาตระกองกอดคนรักอย่างต้องการแบ่งเบาอาการเจ็บปวดนั่น
“ข้าร้อน. . .ร้อนเหลือเกิน”
ความเจ็บปวดร่างกายของคนตรงหน้าทำให้หัวใจคนตัวเล็กเจ็บปวดยิ่งกว่า ใจจะขาดเสียให้ได้เมื่อเห็นคนรักเจ็บปวดแทบขาดใจ
“ข้าต้องทำอย่างไร ที่รัก. . .ข้าจะช่วยท่านได้อย่างไร”
เอ่ยถามคนที่กำลังเจ็บอยู่ด้วยน้ำตาไหลพราก เขาทนไม่ได้ที่ต้องเห็นชายที่รักต้องเจ็บปวดถึงเพียงนี้ ถ้ามีอะไรที่เขาช่วยได้ แม้แต่ต้องแลกด้วยชีวิต ปลายฟ้าก็ยอม
“อย่าร้อง. . .ข้าไม่เป็นไร”
“ไม่เป็นไรได้อย่างไร ท่านกำลังเจ็บปวด”
“ข้าไม่เจ็บ. . .ขอแค่เจ้าอย่าร้องไห้เลยนะ”
พูดพร้อมกับส่งมือที่สั่นเทาเพราะความเจ็บปวดไปเกลี่ยน้ำตาที่ข้างแก้มใส แต่ดูเอาเถิด ยิ่งเกลี่ยเท่าไหร่ น้ำตาก็ยังไหลมาอาบแก้มซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่แห้งเสียที
“ฮึก. . .ได้โปรด”
ยิ่งห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลเพียงใด แต่มันก็ทำไม่ได้ในเมื่อคนรักยังไม่คลายอาการเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว มิหนำซ้ำ ยังเหมือนจะเจ็บปวดมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
ยิ่งเวลาล่วงเลยไปนานเท่าไหร่ อาการเจ็บปวดนั้นก็ไม่ทุเลาลงเลย จนเทพีวีนัสผู้เป็นมารดาที่เฝ้ามองอยู่สงสารลูกชายจับใจ และดูเหมือนว่าจะถึงเวลาทำตามสัญญาที่นางเคยมีให้เด็กน้อยเมื่อยี่สิบห้าปีก่อนแล้ว
“กามเทพ. . .”
เทพีแห่งความงามเอ่ยเรียกลูกชายเสียงสั่นเครือ กามเทพอเล็กซ์หันมามองตามเสียงเรียก ก็เห็นมารดาของตนเองกำลังยืนอยู่ข้างเตียงของปลายฟ้า
“ท่านแม่. . .”
“เจ้าไม่น่าเลยกามเทพ ไม่น่าฝ่าฝืนกฎแห่งเทพเลย”
“เรารักกัน. . .ให้เรารักกันไม่ได้หรือท่านแม่”
กามเทพหนุ่มเอ่ยเสียงเว้าวอน แต่เทพีวีนัสก็ทำเพียงแค่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ เท่านั้น
“เจ้าฝืนกฎเทพ อีกไม่กี่อึดใจ. . .ร่างของเจ้าก็จะสลายไป”
ทันทีที่สิ้นคำพูดของเทพีแห่งความงาม ปลายฟ้าที่กอดร่างของคนรักไว้แน่นอยู่แล้วก็กอดแน่นยิ่งกว่าเดิม ใบหน้างดงามที่เปื้อนน้ำตานั้นซุกไปยังซอกคอของคนรัก กามเทพหนุ่มที่เห็นคนรักร้องไห้น้ำตาจะเป็นสายเลือดนั้นก็เจ็บปวดยิ่งกว่า การที่เห็นคนรักร้องไห้ มันทรมานกว่าอาการเจ็บปวดที่ร่างกายเสียอีก
“ท่านเทพี. . .ไม่มีทางเลยหรอ ที่จะช่วยเขา”
ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามเทพีแห่งความงาม เสียงสั่นเครืออย่างน่าสงสารที่สุด จะมีวิธีใดที่จะช่วยคนรักของเขาได้บ้าง เขาจะทำทุกอย่าง
“ฮึก. . .อเล็กซ์. . .ไม่นะ”
ปลายฟ้าหวีดร้องออกมาเมื่อตอนนี้ร่างกายของคนรักค่อยๆสลายไปกับตา เริ่มจากปลายนิ้วที่ค่อยๆกลายเป็นผง และลามขึ้นมาเรื่อยๆ ยิ่งลามมากเท่าไหร่ปลายฟ้าก็ยิ่งร้องไห้หนักราวกับจะขาดใจ ในขณะที่สติของอเล็กซ์ก็เลือนรางเข้าไปทุกที
“ท่านเทพี. . .ฮึก. . .ไม่นะ อย่าให้เขาเป็นอะไรนะ”
เอ่ยคำอ้อนวอนไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ แค่หวังว่าคนฟังจะเห็นใจยอมช่วยเหลือคนรัก แต่ไม่. . .เทพีวีนัสทำเพียงแค่ยืนมองอย่างช่วยไม่ได้ ไม่ใช่ว่านางไม่อยากจะช่วย หากแต่นางช่วยไม่ได้ต่างหาก
ในขณะที่ร่างกายของกามเทพหนุ่มค่อยๆสลาย เวลาก็ดำเนินล่วงเลยมาจวนจะเที่ยงคืน ปลายฟ้ายังคงร้องไห้ตระกองกอดร่างที่ไร้สติของคนรัก จากที่ร่างกายสลายเป็นผงแค่ปลายนิ้ว ตอนนี้มันไปถึงปลายเท้าและลามขึ้นมาเรื่อยๆ จนร่างของอเล็กซ์เกือบจะเหลือครึ่งตัวอยู่รอมร่อ
ปลายฟ้ายิ่งกอดคนรักแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิม ร้องจนหายใจแทบไม่ทัน หัวใจมันเจ็บปวดราวกับว่าจะโดนกระชากให้หลุดออกจากอก เขาเพิ่งจะมีคนรัก แล้วนี่เขาต้องเสียคนรักไปแล้วหรอ
ไม่นะ เขาไม่อยากเสียอเล็กซ์ไป
ติ้ก ติ้ก
เข็มนาฬิกายังดำเนินไปเรื่อยๆ พร้อมๆกับที่ร่างกายของอเล็กซ์สลายไปเรื่อยๆ
23 นาฬิกา 59 นาที
“ฮึก. . .อเล็กซ์. . .ตื่นสิ”
23 นาฬิกา 59 นาที 10 วินาที
“ท่านเทพี. . .ฮึก. . .ช่วยด้วย”
23 นาฬิกา 59 นาที 20 วินาที
“ท่าน. . .ฮึก. . .”
23 นาฬิกา 59 นาที 30 วินาที
“รักนะ. . .”
23 นาฬิกา 59 นาที 40 วินาที
“ข้ารักท่านนะ. . .”
23 นาฬิกา 59 นาที 50 วินาที
“ฟื้นขึ้นมาเถิดนะ. . .”
เที่ยงคืน เข้าสู่ 14 กุมภาพันธ์
“ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของข้า. . .ข้าก็ยอม”
.
.
.
.
.
“ฟ้า. . .ปลายฟ้า”
กามเทพหนุ่มค่อยๆ ปรือตาขึ้นมาก่อนที่จะปรับสายตาให้ชินกับแสง ตอนนี้ในหัวของเขามีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น ตอนนี้เขาตายหรือยัง ถ้าเขาตายไปแล้ว คนรักของเขาล่ะ
“กามเทพ. . .”
เสียงที่คุ้นเคยเรียกให้กามเทพหนุ่มลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่เดิม บนเตียงของปลายฟ้า
“ท่านแม่. . .”
“. . .”
“. . .ปลายฟ้า. . .อยู่. . .ไหน”
เอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วไม่พบคนรัก หัวใจของเขาร้อนรุ่มไปหมด เขากลัว. . .กลัวว่าจะไม่ได้เจอคนรักอีก
“มนุษย์ผู้นั้น. . .คนรักของเจ้า”
“ใช่. . .คนรักของข้า เขาอยู่ที่ไหนท่านแม่”
“มนุษย์ผู้นั้นจากเจ้าไปแล้ว. . .เขาแลกชีวิตตัวเอง. . .กับเจ้า”
“ไม่. . .ไม่จริง”
ทันทีที่ได้รับคำตอบจากผู้เป็นมารดา น้ำตากามเทพไหลออกมาเป็นทางทันที เขาจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรหากปราศจากคนรักของเขา เขาไม่สามารถทนอยู่ได้กับชีวิตที่ไร้ปลายฟ้า
“ไม่จริง. . .ปลายฟ้า. . .ทำไมเจ้าต้องทำเช่นนี้. . .ข้าจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรหากไร้เจ้า. . .ฮึก”
“ไม่ได้นะกามเทพ เจ้าต้องมีชีวิตอยู่ต่อ”
“ท่านแม่. . .คนรักของข้าจากข้าไปแล้ว. . . ไม่มีวันกลับมา. . .ข้าไม่รู้จะใช้ชีวิตอยู่เพื่อใคร”
“เพื่อคนรักของเจ้าไงกามเทพ. . .เจ้าอยากให้คนรักของเจ้าตายเปล่าอย่างนั้นหรือ”
มือขาวค่อยๆลูบหัวของลูกชายอย่างแผ่วเบา ในใจก็นึกขอบคุณมนุษย์ผู้นั้น พรที่เขาขอตอนอายุครบยี่สิบห้าปีบริบูรณ์
แลกชีวิตของตัวเองกับกามเทพ. . .ลูกชายของนาง
“มีชีวิตต่อไปเถอะนะกามเทพ. . .เพื่อคนรักของเจ้า”
และแล้วกามเทพอเล็กซ์ก็มีชีวิตอยู่ต่อด้วยความเจ็บปวด ชีวิตที่ไร้คนรักอย่างปลายฟ้า เขาต้องทำหน้าที่กามเทพ ช่วยให้คนอื่นรักกันด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว จวบจนถึงวันนี้ วันที่สิ้นอายุขัยของกามเทพอเล็กซ์
“ที่รัก. . .ข้ากำลังจะไปหาเจ้าแล้วนะ”
เสียงสุดท้ายเอ่ยออกมาเพียงแผ่วเบา ก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายของกามเทพหนุ่มจะหมดไป. . .
.
.
.
.
.
14 กุมภาพันธ์ 2015
Happy birthday to you
Happy birthday to you
Happy birthday
Happy birthday
Happy birthday to you. . .
เสียงเพลงอวยพรวันเกิดที่ร้องโดยเพื่อนๆ ทำให้เจ้าของวันเกิดร่างเล็กยิ้มแก้มแทบแตก ปีนี้เป็นวันเกิดปีที่ยี่สิบห้าของ ‘ปลายฟ้า’ เพื่อนๆจึงมาร่วมกันฉลองกันที่บ้านของเขา
“มีความสุขมากๆนะ ฟ้า”
ปลายฟ้ายิ้มรับคำอวยพรจากเพื่อนๆ ก่อนจะก้มหัวขอบคุณเพื่อนๆทุกคนอย่างจริงใจ
“น้ำค้าง พี่ชายนายมารับแล้ว”
เสียงเรียกของทิว เรียกให้ทั้งน้ำค้างและปลายฟ้าหันไปมองผู้มาใหม่ คนที่ยืนอยู่ข้างหลังทิวทำให้ร่างกายของปลายฟ้าแข็งทื่อไปทันที
ร่างสูงสง่า หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรจุติลงมาเกิด หัวใจของปลายฟ้าราวกับว่าโดนกามเทพแผลงศรรักใส่ . . .รักแรกพบ
เช่นเดียวกับร่างสูง หัวใจของเขากระตุกเมื่อเห็นหน้าของร่างเล็กตรงหน้า มันคุ้นเคยราวกับว่าเคยรู้จักกันมาก่อน เขารับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เรียกร้องในหัวใจของเขา. . .ความรู้สึกรัก
“แฮ่มๆ จะมองกันอีกนานมั้ยฟ้า. . .พี่อเล็กซ์”
และเป็นทิวที่มองอยู่ เป็นคนเรียกสติของทั้งคู่ให้กลับมา ปลายฟ้าเพื่อนของเขาหลุบตาลงต่ำ ทั้งๆที่ใบหน้าแดงก่ำราวกับมะเขือเทศ ส่วนอเล็กซ์พี่ชายของเขาก็เสไปมองทางอื่นทั้งๆที่หูทั้งสองข้างก็แดงไม่แพ้กัน
“จะจีบก็รีบจีบครับพี่ชาย ผมให้เวลาสิบนาที”
น้ำค้างเดินไปกระซิบที่ข้างหูพี่ชาย ก่อนที่ตัวเองจะเดินออกไปรอข้างนอก เมื่อได้ยินคำพูดของน้องชายแล้ว อเล็กซ์ก้าวเดินไปหาคนตัวเล็กช้าๆ ก่อนจะค่อยๆก้มลงกระซิบที่ข้างหูเล็ก
“ปลายฟ้าใช่มั้ย. . .ดูเหมือนว่ากามเทพจะเล่นตลกกับเราแล้วล่ะ. . .หลังจากนี้พี่จะจีบเราแล้วนะ เตรียมตัวให้ดีล่ะ”
พูดแค่นั้นก็ผละออกแล้วเดินกลับออกไปข้างนอก ทิ้งให้คนฟังยืนหัวใจเต้นแรงอยู่ที่เดิม
อ่า ปลายฟ้ากำลังจะมีรักครั้งแรกแล้ว. . .
........................................
“ข้าทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าแล้วนะ. . .หนุ่มน้อย”
‘เกิดกี่ชาติ ขอให้เราได้รักกันนะ. . .อเล็กซ์’
END
หวังว่าจะชอบกันนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งตอนวันวาเลนไทน์ อยากเอามาให้อ่านเล่นๆ ระหว่างรอเนื้อเรื่องหลักกันเน่อ
ส่วนพี่คีนน้องฟีฟ่า รอสักครู่ค่าาาา