อ่านเรื่องนี้แล้วหดหู่เหมือนกันค่ะ ต่อให้มีคนมาอธิบายว่า
ผ่านตัวอักษรอาจจะอธิบายความรู้สึกได้ไม่หมด
แต่คนที่เขียนอะไรก็ตามขึ้นมา ท้ายที่สุดแล้วก็กล้่นกรองมาจากความรู้สึกไม่ใช่หรือ
ไม่ว่าจะปิดบังส่วนใดส่วนหนึ่งไว้ หรือเปิดให้เห็นแค่ด้านใดด้านหนึ่ง
มันก็ปิดความรู้สึกแท้จริงไม่ได้หรือเปล่า?
เราเห็นด้วยกับหลายคนที่มองว่าพระเอกเรื่องนี้ รัก'ปลาบึก'น้อยกว่าโม
และเรารู้สึกด้วยว่า พระเอกเห็นปลาบึกเป็น 'ของตาย'
เราไม่เชื่อถ้าบอกว่าคนใดคนหนึ่งไม่อิจฉาเมื่อโดนพระเอกแสดงความรักใส่
ส่วนลึกของหัวใจมันต้องมีอยู่แล้ว
อ่านจนถึงหน้าสุดท้าย ก็ยังอยากถอนหายให้กับความรู้สึกนี้อยู่
แต่นี่อาจจะเป็นความต้องการของปลาบึก ส่วนลึกของเขาที่ไม่ยอมทิ้งพระเอกไปเพราะอะไรหลายคนย่อมรู้ดี
ลึกๆอยากให้ปลาบึกลองให้พระเอกกับโมอยู่กันสองคนดู
มันคงได้เห็นอะไรกันเยอะกว่านี้
ขอโทษที่แสดงความคิดเห็นเยอะ และอาจจะรุนแรง
แต่ทั้งหมดทั้งมวลเพราะมาจากความรู้สึกของคุณเองที่ตีแผ่มาเป็นตัวอักษรให้พวกเราได้รับรู้
ท้ายสุดขอบคุณที่นำเรื่องนี้มาให้ได้อ่าน