ตอนที่ 25
ตอนนี้พวกผมอยู่บ้านพี่พายและก็พี่หวายกัน อีออย อีโมนิค ไอ้โอม ไอ้อาร์มส นังชะนีสองตนมาไม่ได้ติดงานด่วน ทำเอาพี่หวายกับพี่เจย์บ่นเสียดายไม่ได้เจอมันสองคน พอดีเมื่อสองอาทิตย์ก่อนพวกมันแวะมาหาผมที่ ม. เจอกลุ่มเพื่อนไอ้ไผ่ด้วยเลยแนะนำให้รู้จักกัน
“เสียดายอ่ะ งานอะไรวะเดี๋ยวกูไปบอกเลิกแม่งเลย”พี่เจย์พูดแบบป๋ามาก ดูแกจะสนใจยาหยีเป็นพิเศษมีการแลกเบอร์แลกพินกันด้วย พวกผมมารู้เมื่อนี่เอง นังหนูจ๋าบอกว่าตอนแรกมันไม่กล้าบอกกลัวจะด่ามัน แต่มึงมาบอกตอนนี้พวกกูก็ด่า กิตติศัพท์พี่เจย์ใช่ย่อย
“ไอ้เจย์ มึงนอกหน้าไปมั้ย”พี่หวายขัดคอขึ้นมาทันที
“ถามจริงๆเถอะพี่ เปิดอกแบบเกย์ๆเลย”อีออยยกเบียร์ดื่มก่อนจะมองหน้าพี่เจย์
“อะไรน้องออย”แกถามครับเสียงอ่อนมาก
“พี่ชอบอีหยีมันเหรอ”อีออยเรียกชื่อได้เสียวมาก
“อืม พี่รู้สึกดีนะแต่น้องบอกคุยกันแบบนี้ไปก่อนดีกว่า พี่ชวนไปกินข้าว ดูหนัง ก็ไม่ไปบอกว่าถ้าไม่มีเพื่อนคนใดคนหนึ่งไปด้วยไม่ไปหรอก”พี่เจย์ยอมรับก่อนจะพูดบ่นนิดหน่อยแต่แกก็ยิ้มสดใสเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
“มันกลัวพี่ฟันมันนะสิ”อีออยโพล่งตรงๆเลยครับ
“เฮ้ย ตรงไปเปล่า”พี่เจย์อุทาน
“กูว่าน้องมันพูดถูกแล้ว หน้ามึงหื่นจะตายพอกับไอ้ไผ่นั่นแหละ อ้อ ไอ้เหี้ยบลูด้วย ยกเว้นกู ฮ่าๆๆๆ”พี่หวายพูดอย่างเห็นด้วยพร้อมกับว่าเพื่อนแกแต่อวยตัวเอง ไอ้ไผ่ตบกระบาลแกไปที
“ไอ้สัด พวกกูหน้าหื่น มึงก็ก็บ้ากาม ไอ้ฉิบหาย หนูจ๋ารู้ทันมึงนะสิว่าไปจีบน้องนุ่นที่ร้านพี่กี้อยู่เลยไม่เล่นด้วย”พี่เจย์ด่าพร้อมประจาน
“ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยะ”ผมถามเลยครับ
“แค่คุยกันเฉยๆไม่ได้จีบโว้ย”พี่หวายรีบพูดทันที ผมหรี่ตามองแก
“อย่าให้รู้นะว่าคิดจะหลอกฟันเพื่อนหนูเล่นๆอ่ะ”อีโมนิคเอามั่ง ทำเอาขำกัน ที่จริงพวกผมไม่ได้กีดกันอะไรหรอกมันเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนอีกอย่างพวกพี่ๆเขาก็รู้ว่ามันสองคนก็เพื่อนผมคงไม่คิดที่จะทำอะไรที่มันเกินเลยไปนักแต่ถ้าเต็มใจกันเองก็แล้วไป
“โอ้โห ไอ้พายกูนึกว่ามึงโดนปล้ำในครัวไปแล้วซะอีก กว่าจะออกมาได้”พี่หวายแซวพี่พายที่เดินหน้างอออกมา แต่พี่บลูยิ้มปากบานยกกับแกล้มมาเพิ่ม แกเดินมานั่งข้างๆผม
“แดกๆเข้าไปไอ้หวาย พูดมากจะได้แดกอย่างอื่นแทน”พี่พายถลึงตาด่าพี่หวายที่ยิ้มกริ่ม
“แหม หวายหยอกเล่นเอง พายอ่ะ”พี่หวายแซวอีก ทำท่าแอ๊บมาก
“ต๊าย เพิ่งรู้ว่าพี่หวายแอ๊บแมน เปิดตัวเลยมั้ย”อีออยหันไปแซวพี่หวาย พี่พายที่อ้าปากเลยเปลี่ยนเป็นขำแทน
“Noooooo”เสียงพี่หวายที่สำเนียงได้ชัดมากและยาวไกล
“มึงไม่ร้อง Oh Yesssss ด้วยล่ะ”พี่เจย์แซวพี่หวายทำหน้าแบบหื่นๆใส่ด้วย
“มึงสิไอ้เจย์ ไอ้เหี้ยดูแม่งทุกคืน”พี่หวายโบ้หัวเข้าให้
“แสดงว่าพวกมึงได้กันแล้วล่ะสิถึงได้รู้ใจกัน”ไอ้ไผ่พูดเสริม แบบหน้ากวนมากๆ
“ไอ้ส้นตีน มึงน่ะตัวดี”พี่เจย์หันมาด่ามันก่อนจะใส่มั่ง
“เออ ไอ้เชี่ยะพูดเอาความชั่วออกจากตัวนะมึง”พี่หวายหันมาว่ามัน ผมหันไปมองหน้ามัน แทนที่มันจะตกใจกับแสยะยิ้มใส่
“กูเป็นคนชอบศึกษาหาความรู้ เพราะฉะนั้นไม่แปลก”มันพูดหน้าตาเฉย แต่ทำไมผมต้องหน้าแดงด้วยวะ
“ถุยทำเป็นพูดให้ดูดี”พี่หวายทำท่าใส่ พี่บลูเอามือปิดหูพี่พายแบบไม่ให้ฟังแต่โดนปัดออกถลึงตาใส่ด้วย หดเลยครับ มือครับมือ ไม่ต้องจิ้นไกล
“มึงด้วยไอ้เชี่ยะบลู ไม่ต้องมาเนียน”พี่เจย์พูดอย่างหมั่นไส้พี่บลู แกเลยยกนิ้วกลางให้ไป ไม่สลดหรอกครับ
“แล้วมึงได้ท่าใหม่เปล่าวะ”อีออยกระซิบถามผม ไอ้พวกนั้นคิกคัก
“อีบ้ามึงจะพูดทำห่าไร”ผมกัดฟันบอกมัน หันไปมองไอ้ตัวต้นเรื่องก็ทำหน้าไม่ทุกข์ร้อน
“นั่นสิ ไอ้ไผ่มึงได้เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันเปล่าวะ”พี่เจย์แม่งหูดีถามมาได้แต่ยิ้มกริ่ม
“ใช้เปล่าวะ”มันหันมาถามผม ทำเอาเหวอเลย ไอ้บ้าจะหันมาถามกูทำไม
“หอยหลอด มึงบอกสิว่าได้ใช้เปล่า กูอยากรู้อ่ะ”อีโมนิคเอามั่ง
“ไม่รู้ ไม่เคยจำ”ผมตอบแม่งอย่างนี้แหละ กลายเป็นขำกันก๊าก
“ เหรอ แสดงว่าเยอะ เลยจำไม่ได้ แน่จริงๆมึงไอ้ไผ่ ฮ่าๆๆๆๆ”พี่หวายได้ทีใส่ใหญ่เลย ไอ้ต้นเรื่องเงียบกริบแต่อมยิ้ม
“ทำสตอจำไม่ได้ กูเห็นเดินที อุ๊บ อี๊”อีออยจะพูดอีกผมปิดเปิดมันเอาไว้ ไอ้บ้านั้นก็นิ่งไม่หือไม่อือ นี่มึงไม่คิดจะพูดอะไรเลยใช่ไหม
“หุบไม่ลงนะเหรอ”ไอ้โอม โพล่งออกมา ทำเอาขำกัน มันก็พูดเวอร์แค่เดินช้ากว่าปกตินี๊ดสสนึง ยิ่งไม่ได้เจอกันมันยิ่งจัดหนัก
“ไอ้เชี่ยะ ไอ้ควาย พวกมึงหยุดเลยนะ”ผมด่าพวกมันครับ หันไปจิกตาใส่ไอ้หน้านิ่งเป็นเป่าสาก
“มึงก็จี้เส้น ยิ่งมึงอายก็ยิ่งโดนล้อ”มันว่าผมอีกไม่มีสำนึก
“ไอ้หน้าด้าน”ผมหยิกแขนมัน มันจิ๊ปากก่อนจะเอาปัดมือผมออก
“ไอ้บลู ไอ้สัดยิ้มอยู่ได้เมื่อคืนเสียงอะไรวะ”นั่นไงโดนจนได้ พี่พายอ้าปากหวอ เอาเถอะครับผมรอดแล้วเชิญพี่ตามสบาย
“อะไรของมึง”พี่พายถามพี่หวาย
“กูรู้กูจะถามเหรอ”พี่หวายก็ย้อนมั่ง
“อะไรกันวะ”พี่เจย์เสนอหน้าทันที พวกผมก็ลุ้นอย่างตั้งใจ
“เมื่อคืนไม่รู้แม่งอะไรกัน ซี๊ด ซ๊าด มึงบอกกูมาเลยว่าแอบกินอะไรกันถึงได้เผ็ดขนาดนั้น”พี่หวายทำเป็นบ่นใส่
“ไอ้สัด มึงหูฝาดนะสิ”พี่พายด่าแต่หน้าแกแดงมาก
“เมื่อคืนเหรอ”พี่บลูพูดลอยๆเหมือนนึกอะไรอยู่
“อะไร ไอ้ห่ารีบเล่ามาเลย”พี่เจย์ตาโตเลยครับ
“พาย อืม เสี้ยน”พี่บลูพูดออกมาแต่เว้นวรรคเหมือนจะนึก
“ไอ้พายเสี้ยน”ตะโกนแทบพร้อมกัน ไอ้ไผ่ยิ้มมุมปาก พวกผมอึ้งเลยครับ
“ไอ้เชี่ยะ มึงไม่พูดให้มันถูกๆ ว่ากูโดนเสี้ยนตำ”พี่พายหันไปด่าพี่บลูที่ยัง งง อยู่ พี่จะงงอะไร
“เออใช่ เมื่อคืนบ่งเสี้ยนให้พายอยู่ บอกว่าอย่าร้องดังเห็นมั้ยไอ้หวายล้อเลย”พี่บลูนึกได้แล้วมีหน้าไปว่าพี่พายอีก
“ก็มึงทำกูเจ็บนิ ไอ้เชี่ยะแทงเข้ามาได้”พี่พายด่าอีก แต่คงจะติดเรท
“สงสัยจะเจอเข็มใหญ่แน่เลยว่ะ”พี่เจย์พูดยิ้มๆกับพี่หวาย
“ขนาดเข็มเย็บผ้าแม่งยังร้องซะ แล้วถ้าเข็มไอ้บลูไม่ตายห่าเลยเหรอ”พี่หวายก็พูดแบบเดียวกับพี่เจย์ ยิ้มให้กัน
“สัด ลามกจกเปตร มึงเห็นมั้ยว่าน้องมันนั่งอยู่ด้วย ไอ้เหี้ยยยย”พี่พายด่าปิดหน้าปิดหลัง
“โอ้ย ไอ้พายมีแต่มึงนั่นแหละที่ยังรักษาประตูได้ยอดเยี่ยม เขารุดหน้าไปไหนต่อไหนกันแล้ว มึงดูคู่ไอ้ไผ่สิยิงไปกี่ประตูแล้ว”พี่หวายว่าใส่แกก่อนจะหันมาแซวผมอีก ผมเลยเขวี้ยงถุงขนมยังไม่ได้แกะใส่แกไป
“พี่หวาย จะบ้าเหรอพวกหนูก็อายเป็นนะ”อีออยทำเสียงวี๊ดว๊ายแต่หัวเราะคิกคัก
“นี่มึงอายแล้วเหรอ อีห่าหน้าระรื่นเชียว”อีโมนิคจิกหัวมันเข้าให้ ไอ้ไผ่มองหน้าผมยิ้มๆ ไม่ต้องมายิ้มกูยังสะโพกครากไม่หายเลย
“กูก็อยากนะ แต่พายแม่งไม่ยอม”พี่บลูสงสัยแกจะเก็บกดโพล่งออกมา
“ไอ้บลู นี่มึงจ้องจะฟันกูทุกวินาทีว่างั้นเถอะ”พี่พายหันไปตบตีใหญ่เลย
“อ้าว มันเหมือนเห็นอาหารอยู่ตรงหน้าแต่ปล่อยนานไปมันบูดเสียของเลยกินไม่ได้”พี่บลูยอมรับแถมพูดอะไรก็ไม่รู้ ทำเอางง แต่พี่พายนี่ปรี๊ดเลย
“มึงว่ากูหมดอายุเหรอ ไอ้บลู”พี่พายแม่งเข้าใจได้ไงวะ
“เปล่า บลูไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น โธ่ยังไม่ได้เสพเลยจะหมดอายุได้ไง”พี่บลูแถไปเรื่อยๆแต่ไม่รอดเงื้อมมือและง่ามตีนงามๆของพี่พายไปได้ที่ถีบจนกลิ้งไปซบพี่เจย์ พวกผมหัวเราะเลยไม่เคยเห็นพี่บลูที่ดูดีต่อหน้าสาวๆมาตลอดจะมาจอดให้คนๆนี้ได้ เป็นไงครับคล้องจองมั้ย ชักเริ่มติดอีออยแล้วผม
“เฮ้ย ไอ้บลูมึงคิดจะงาบกูเหรอมาซบกูน่ะ ไม่นะ เจย์ไม่ยอม”พี่เจย์ทำเสียงแมนมากในตอนแรก ก่อนจะสาวแตกในตอนท้าย ตอนนี้หัวเราะกันจนน้ำตาเล็ดแล้วครับ
“จวยเหอะ แค่คิดกูก็จะอ้วก”พี่บลูด่าเข้าให้ ก่อนจะหันไปง้อพี่พายต่อ
“มันยอมไอ้หวายคนเดียว”ไอ้ไผ่แม่งพูดใส่พี่เจย์ที่ทำท่าจนหยุด
“ไอ้ไผ่ ไอ้หน้าเหี้ยน มึงนั่งเงียบๆก็ดีแล้ว”พี่เจย์บอกมัน
“ไอ้พาย มึงก็ยอมๆๆมันไปเถอะดูสิน้ำไม่ออกมานานแล้วมั้งมึง หน้าตาหมองคล้ำ”พี่หวายเอาอีกดอกพี่บลูรีบพยักหน้าทันที
“มึงก็ยอมมันสิ ไอ้เชี่ยะ นี่กูยังไม่ได้ชำระเรื่องวันนี้อีกนะ แม่ง”พี่พายแว๊ดใส่ ก่อนจะหันไปเขม่นพี่บลู อีกแล้วครับมีเรื่อง
“โธ่ พายนึกว่าเข้าใจแล้วซะอีก”พี่บลูทำหน้าปลงเลยครับ
“กูเข้าใจ แต่มันแสยะยิ้มใส่กูทำไม อีกากนั้นน่ะ”พี่พายหน้าตาเอาเรื่องมาก
“ใครวะ อีกาก สงสัยแม่งสกปรก”พี่เจย์มึงเล่นมุกเปล่านี่ เขากำลังซีเครียดกัน
“ไอ้สัดเจย์ มึงอย่าเพิ่งเล่นมุก ให้มันเคลียร์ก่อน ใครวะ”พี่หวายหันไปด่าพี่เจย์ที่เล่นไม่เลิก
“ไอ้กาย คณะบัญชีเป็นรุ่นน้องกูตอนเรียนมัธยม มันเข้ามาทักและกอดกูแค่นั้น”พี่บลูพูดเอง หันไปทางพี่พาย
“เออ แล้วมึงเป็นอะไร”พี่หวายซักต่อ อย่างกับในศาลที่มีการถามทั้งโจทย์และจำเลย
“ไอ้กอดกูไม่ว่าอะไร แต่มันมองกูแปลกๆตอนไอ้บลูบอกว่ากูเป็นแฟน แสยะยิ้มใส่แถมพูดรำลึกสมัยอยู่ที่โน่นว่าเคยเข้าค่าย กินนอนด้วยกัน ไปนั่นไปนี่ กูรำคาญเลยเดินหนี ไอ้นี่ก็ยังดึงให้กูอยู่ฟังอยู่นั่นแหละ”พี่พายใส่เป็นชุดเลยครับ
“กาย คณะบัญชี เฮ้ย เด็กเก่ามึงนี่หว่า ไอ้แฝด”อีออยทำท่านึก ก่อนจะโพล่งออกมา ไอ้สองคนมองหน้ากัน
“คนที่มึงพาไปวันเกิดกูเปล่าวะ คนตัวขาวๆ หน้าดูเรียบร้อย แต่แรดฉิบหาย”อีโมนิคเอ่ยมาบ้าง ทุกคนหันไปมองหน้าไอ้แฝด
“เออ”มันยอมรับแต่ไม่พูดอะไร
“แล้วคบกับคนไหนวะ”พี่หวายถามต่อ
“ทั้งคู่นั่นแหละพี่ เห็นหงิมๆแม่งปลาไหลผสมแรดจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเลย”อีออยด่าใส่เลย
“เออ ใช่ที่มันนั่งร้องไห้กระซิกๆที่มึงจับได้ไง ไอ้โอม”อีโมนิคพูดขึ้นหันไปทางไอ้โอม ไอ้อาร์มส
“กูงงว่ะ”พี่เจย์ทำหน้างง
“พวกมึงจะถามอะไรมาก ไม่ใช่เรื่องของเรา”ไอ้ไผ่ขัดขึ้นมา ผมว่ามันคงไม่อยากให้มองว่ายุ่งเรื่องเพื่อนผม
“ไม่เป็นไรหรอกพี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร คือผมเป็นคู่แฝดมักจะชอบอะไรๆที่มันเหมือนกันเป็นธรรมดารวมทั้งคนด้วย พูดตรงก็สามผี นั่นแหละ แต่กายไม่ได้คบแค่ผมสองคนตามที่ตกลงกันไว้ ยอมรับว่าผมกับไอ้อาร์มสชอบมันมากในตอนนั้นแต่มันหายหน้าไปประมาณสองอาทิตย์บอกว่ามีธุระที่บ้านบอกมีปัญหานิดหน่อยพวกผมก็เป็นห่วงตามไปดู แม่บ้านบอกมันไปหัวหินกับเพื่อนผู้ชายอีกคนในคณะ ผมก็ตามไปที่นั่นจับได้จะๆว่ามีอะไรกัน ก็เลยเลิก”ไอ้โอมเล่าจบก็ยกเบียร์ดื่ม
“แต่ก่อนเลิกผมก็กระทืบไอ้นั่นไปเกือบตายเสือกเบ่งเอาพวกมาเล่นพวกผม แค่หกเจ็ดคนไม่คณามือผมสองคนหรอก ไอ้กายมันกลัวเลยร้องไห้บอกว่าไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้ มันอ้างว่ามันไม่อยากมีผัวสองคนแต่ก็ทำใจเลือกไม่ได้ เหตุผลแม่ง”ไอ้อาร์มพูดเยาะในตอนท้าย
“ตอแหลสิไม่ว่า มันรู้อยู่แล้วตั้งแต่ตกลงคบเสือกมากระแดะทำใจไม่ได้”อีออยใส่อีก
“หนูกลัวว่ามันจะมายุ่งกับพวกพี่ไม่เลิกน่ะสิ อีนี่นะถ้ามันจ้องใครมันต้องเอาแน่”อีโมนิคพูดอย่างมั่นใจว่ามันทำแน่ถ้ามีโอกาส
“พี่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ ไม่ใช่ว่าดูไม่ออกว่ามันเป็นยังไง ไม่เคยมีอะไรกับเขาเลย สักนิดก็ไม่คิด”พี่บลูพูดและหันไปทางพี่พาย
“กูรู้ แต่มันมองได้กวนตีนมาก เอาเถอะถ้าไม่เลิกกูได้ถวายตีนใส่แน่มึง”พี่พายกระแทกเสียงใส่ ผมว่าแกเอาจริง ไอ้ไผ่บอกว่าพี่พายดูอินโนเซ็นท์ในบางเรื่อง แต่เรื่องต่อยตีแกก็ไม่เป็นรองใครเหมือนกัน
“แม่ง กูเห็นมึงวนเวียนอยู่แต่อักษร ก. อยู่นั่นแหละ อักษรกาลกิณีมึงควรเลี่ยง ไม่งั้นอาจโดนตีน อักษร พ. ได้”พี่หวายพูดเป็นอักษรย่อ
“มึงเป็นซ้อแปดเปล่าวะ”พี่เจย์แซวแก
“เออ กูเขียนอยู่ที่นิตยสาร อึ๊บ คู่แข่งอุ๊บโว้ย”พี่หวายก็ย้อนกลับแก นิตยสารบ้าไรวะ
“อุ้ย หนูอยากไปเจอบอกอ นิตยสารนี้มั่กๆ”อีออยรีบบอก ทำเอาพวกผมขำกับมุกหื่นๆของแก
“อยากโดนสิมึง ถึงได้อยากไป”อีโมนิคแสยะปากว่ามัน
“อีห่า กูก็ลากมึงไปด้วยไงจะได้แบ่งๆกัน ไม่ใช่อีฝิ่นเดี๋ยวนี้เขามีส่วนตัว”มันพูดใส่อีโมนิค หันมากัดผม
“แน่นอน ของส่วนตัวใครจะแบ่งให้คนอื่นใช้โดยเฉพาะแฟน”ผมว่ามันก่อนจะหุบปากแทบไม่ทัน
“ฮิ้ว ไอ้ไผ่ ระวังนะมึง”พี่หวายโห่ล้อ เอาอีกแล้วกูปล่อยแม่งทั้งฟาร์มเลย
“ประกาศขนาดนี้ เผลอไปโดนเชือดแน่”พี่เจย์ทำท่าเอามือเฉือดคอ ชักแง่กๆ ตลกมาก
“ดอกกกก แล้วบอกว่าไม่หวงไม่หึง แต่อย่าเผลอนะพี่อีนี่เอาจริง”อีออยแม่งประกาศสันดานผมอีกแล้ว
“ใช่ๆๆ ปากมันพูดไปอย่างนั้นแหละ แต่อย่าได้มาเกาะแกะแทะเล็มเป็นเด็ดขาด หนูเชื่อแล้วว่าของพี่นี่ดีจริง ทำเอาอีนี่องค์ลงได้”อีโมนิคเสริมทัพคู่หูมันเข้าไปอีก ไอ้สองแฝดหัวเราะใส่หน้าผม ที่ตอนนี้ทำหน้าไม่ถูกเลย
“หึหึ อย่าให้รู้บ้างแล้วกัน”ไอ้ไผ่หัวเราะสองหึ เอามือบีบคางผมจนปากจู๋
“รู้อะไร”ผมสะบัดหน้าออกก่อนจะแหวใส่
“รู้ว่า เด็กพี่มีชู้ไง”มันพูดใส่หน้าผมยิ้มๆ แถมยักคิ้วกวนตีนด้วย
“ฮิ้วววววว ไอ้เชี่ยะ ทำข่มขู่แต่ตาเยิ้มนะมึง”พวกเพื่อนมันล้อและก็หัวเราะรวมถึงเพื่อนผมด้วย ไม่รู้จะเอาหน้ามุดที่ไหนมุดอกมันดีไหมเนี่ยะ พวกเราอยู่คุยกันต่ออีกจนเกือบสี่ทุ่มก็กลับ ผมกลับกับไอ้แฝด ตอนแรกมันจะไปส่งแหละแต่ผมเห็นว่ามันมีเรียนตอนเช้าจะได้กลับไปพัก หอมแก้มมันเสร็จกำลังจะเดินออก ก็ถูกดึงเข้าไปกอดอย่างแรงก่อนจะโดนจับให้แหงนหน้าไปบดจูบมันลากผมไปจูบตรงหน้าห้องครัว
“อื๊อ อือ”เสียงครางปนประท้วงเมื่อรู้สึกว่ามันจูบนานไปแล้ว เกิดใครมาเห็นเข้า ผมจิกไหล่ประท้วงมันแต่ก็ยังไม่รู้สึก มึงจะหนาไปถึงไหนทั้งหน้าทั้งตัว เมื่อสี่วันก่อนก็เล่นกูซะสะโพกคลาก ขนาดป่วยนะมึง
“อะไรวะ”เสียงมันหงุดหงิดเมื่อโดนดึงหัวให้ปล่อย นี่ต้องแบบนี้
“พอแล้ว”ผมบอกมันก่อนจะมองซ้ายมองขวาแบบล่อกแล่กมาก
“ทำไม”
“เดี๋ยวคนเห็น”
“ก็ใช่ไง หมามันไม่มามองหรอก”แม่ง กวนตีนกูอีก ผมเลยเตะขามัน
“กูหมายถึงเพื่อนมึงกับเพื่อนกูเดินมาเห็นโว้ย ไอ้ อะ อุ๊บ อื้อ”ผมเลยพูดใส่หน้ามัน เข้าทางอีกมันจูบปิดปากผมทันทีเลย ไม่รู้จะทำไงเลยปล่อยเลยตามเลย มันผละออกยักคิ้วกวนๆให้ ผมเลยกัดปากล่างมันซะเลยก่อนจะปล่อยให้กลับออกมา แต่คงหนักไปหน่อยปากเลยเจ่อประจานให้พวกมันล้อผม อีออยไปนอนกับอีโมนิค ช่วงนี้เขาสามัคคีกันมาก กัดผมอีกบอกเรื่องของคนโสดจะไปทำตัวโฉดแต่ไม่สำส่อนกับใครก็ได้
“กลับบ้านแน่นะ”มันถามผมเดินมาส่งที่รถ
“เออ กูไม่ไปหาชู้ที่ไหนหรอก”ผมเลยประชดมันกลับแต่อมยิ้มหน่อยๆ มันเลยเอานิ้วจิ้มหน้าผมก่อนจะดันขึ้นรถที่ไอ้แฝดสตาร์ทรออยู่แล้ว
“ไม่ไปนอนด้วยกันซะเลย”ไอ้โอมแซวผม มันหัวเราะ
“ปล่อยให้พักมั่ง เดี๋ยวเครื่องในพังหมด”มันพูดจบไอ้สองตัวหัวเราะชอบใจ
“เชี่ยะ”ผมเน้นใส่มันส่งท้าย ก่อนไอ้สองคนจะออกรถ หันไปมองก็เห็นมันยืนมองก่อนจะคร่อมมอไซด์ออกตัวไป ผมหันกลับไปไอ้สองคนก็ยิ้มล้อเลียน จนผมต้องเขกหัวมันสองคน พอถึงบ้านขึ้นห้องอาบน้ำได้ ก็ได้รับข้อความที่จะทำให้ผมนอนได้สักที “ถึงห้องแล้ว มึงล่ะถึงที่ยัง” ดูมัน ใช้คำกับผม กูยังไม่ตายโว้ย ผมเลยส่งมั่ง”กูถึงแล้ว ดีใจด้วยที่มึงก็ถึงฮวงซุ้ย” อิอิ ฮ่าๆๆๆๆ สบายใจกูแหละ
**********************************************************************************
ปล. เสร็จธุระสักที คงไม่ลืมกันเน๊าะ ตอนนี้สั้นๆสบายๆ ขอบคุณทุกคนเลยทั้งคนเม้นท์คนอ่าน ถึงไม่มากมายแต่ดีใจที่มีคนอ่านและติดตามจ๊ะ