ตอนพิเศษ พระเจ้าในโลกทั้งใบของฉัน
กาจน์ TALK
มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนเรียนจบ ผมมีโอกาสได้กลับบ้านหลังจากต้องโหมทำโปรเจ็คจบแบบหามรุ่งหามค่ำ เมื่อกลับมาถึงบ้านพ่อก็ทำหน้าเครียดใส่ผมทันที ตอนแรกก็ตกใจคิดว่ามีเรื่องอะไรหนักใจ
ผมคิดมากถึงขั้นที่ว่าพ่อจะบังคับให้ผมไปเรียนต่อเมืองนอกเลยล่ะนะ
อันที่จริงผมก็ต้องไปแหละ ยังไงไอ้กิตต์ก็ไปสายแพทย์ คนที่จะรับช่วงดูธุรกิจต่อก็คือผม แต่ผมกะรอไปต่อนอกพร้อมนิทานไง ส่งแฟนเรียนแค่นี้จิ๊บๆ รวยอ่ะจะทำไม เหมือนจ้างให้ไปอยู่เป็นเพื่อนมากกว่าด้วยซ้ำเพราะผมต้องขาดใจตายแน่ถ้าต้องไปเรียนต่อโดยไม่มีสุดที่รักของผม
“ผมเรียนต่อแน่แต่ต้องรอนิทานนะ”ผมดักคอ
“รู้แล้วน่า”
“อ้าว แล้วพ่อทำหน้าเครียดไมอ่ะ”
“มีจดหมายที่ลังเลอยู่ว่าจะให้แกดีมั้ยแล้วแกก็กลับมาพอดี”
“จากใคร”
“เหมียว”
ผมนิ่ง พ่อก็นิ่ง ในห้องนั่งเล่นมีแค่ป้าแม่บ้านที่เครื่อนไหว แกเอาน้ำมาเสริฟให้ผมพลางเหลือบมองหน้าผมแบบลุ้นๆ
หลังจากประมวลผลในสมองอยู่ยกใหญ่ผมก็พรูลมหายใจจออกมา
“เอามาสิ”
พ่อมีสีหน้าแปลกใจเมื่อผมยื่นมือออกไปหา ท่านลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนหยิบซองจดหมายข้างตัวใส่มือผมพร้อมกล่าวว่า”อันที่จริงมีส่งมาหลายฉบับ แต่พ่อกรองแล้วฉบับนี้เนื้อหาโอเคสุด”
“...”
_____________________________________
ถึงพระเจ้าของฉัน
ฉันคือมนุษย์ที่อาศัยอยู่ในห้องขนาด 5ตร.ม. ในห้องเช่าแคบๆที่แม่จ่ายเพื่อให้ฉันอยู่ ส่วนตัวเธอก็ออกไปดูแลลูกของคนอื่น ทุกๆวันฉันจะนั่งมองประตูบ้านนั้นด้วยความหวังว่าแม่จะเปิดเข้ามา ฉันเฝ้าอธิษฐานกับพระเจ้า แต่เสียงของฉันก็ไม่เคยส่งไปถึงพระองค์ คนที่มักเปิดเข้ามาคือคุณลุงข้างห้อง บางครั้งเขาก็มาคนเดียว บางครั้งเขาก็ชวนเพื่อนมาด้วย แต่วันไหนที่แม่กลับมาพวกเขาก็จะเงียบหายไป ช่วงเวลานั้นคือความสุขของฉัน ฉันนั่งยิ้ม นั่งฟังแม่เล่าเรื่องของคุณ ถึงแม้ว่าคุณจะไม่เคยพูดกับฉันสักครั้ง แต่ก็จินตนาการถึงคุณต่างต่างนานา
คุณคือพระเจ้าในโลกขนาด 5ตร.ม.ของฉัน
พระเจ้าผู้ไม่เห็นค่าในมนุษย์ตัวเล็กๆอย่างฉัน แต่ฉันก็ยังเฝ้าศรัทธาในตัวของคุณ
จากมนุษย์คนหนึ่ง
_____________________________________
“...”
มีเหตการณ์หลายๆอย่างเกิดขึ้นและชีวิตของผมก็ได้รับผลกระทบมากมายจากผู้หญิงคนนี้ แต่ผมไม่เคยคิดเลยว่าตัวตนของผมในสายตาของเธอจะสำคัญเหมือนสมบัติที่มีเพียงชิ้นเดียวในโลกกระทั่งนั่งอ่านจดหมายจนจบ ทุกตัวอักษรที่เธอส่งมาถึงผมอัดแน่นด้วยความรู้สึกทั้งหมดของเธอ
“หมายความว่าเหมียว...”ผมไม่กล้าถามตรงๆ แต่ตามความเข้าใจผมคิดว่าเธอถูกล่วงละเมิดทางเพศซ้ำๆตั้งแต่เด็ก
“จะตอบอะไรกลับไปมั้ย”พ่อถาม
ผมส่ายหน้าโดยไม่ลังเล
“ให้ผมเป็นผมที่ไม่เห็นเธอในสายตาต่อไปดีกว่าครับ ความเห็นใจจากผมมีแต่จะทำให้อาการของเหมียวแย่ลง”ผมตอบอย่างไม่ลังเล
ผมรู้สึกสงสารเธอ แต่การเขียนจดหมายตอบเพื่อกำลังใจไม่ใช่ทางออกที่ดีต่อใคร ผมนำกระดาษในมือทิ้งลงถังขยะ เป็นการกระทำที่โหดร้ายพอตัว ผมนึกขำตัวเองที่เดินกลับมานั่งบนโซฟาและพูดคุยกับพ่อราวกับเนื้อความในจดหมายเมื่อครู่ไม่มีการเอ่ยพาดพิงถึงผมเลย
สิ่งเดียวที่ผมทำให้เหมียวได้คือการภาวนาในใจ ขอให้วันที่เธอสามารถปล่อยวางความทุกข์ในอดีตได้มาถึงในเร็วๆ
---------------------------
ตัวละครทุกตัวได้ถ่ายทอดสตอรี่ของตัวเองครบถ้วนแล้ว
ทุกอย่างมีที่มาเสมอ ตัวร้ายเองก็เช่นกัน
.
.
เหลือแค่สีครามคนเดียว!! เพราะฉะนั้น เชิญค่ะ
เชิญไปตามกันต่อที่เรื่องของน้อง #หนึ่งใจสีคราม
#กวักมือเรียก 555 http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=65771.0
หัวข้อ: --- ✦ เจ้าชายต้องห้าม ✦ --- ตอนพิเศษ P.48 --- 17-02-18 (อ่าน 322816 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก