มาแย้ววว ปล่อยให้รอกันนานเลย คุณแบะไม่สบายแล้วก็งานยุ่ง ติดเกมส์ เนทเล่นไม่ได้อะ ประมาณนั้น
ต้อนรับน้องใหม่พงษ์กระพี้ กับเควินคุงคร๊าบบ ดีใจด้วยที่ตามอ่านทัน (ชาติเศษ)
Lullaby เป็นเต้แฟนคลับเหรอตัวเอง เป็นตามลูลู่ดีก่า ลูลู่ว่าไงว่าตามกัน จุ๊บๆๆ
หมูพูห์ ค้างเหรอ ใครทำให้พูห์ค้างงงง ปล่อยเองดิ
Age เขียนถึงใครอิฉันก็มะยู้ รออ่านต่อเน้อ
เรย์ที่ร๊ากก เต้อาจจะเป็นคนโรแมนติคก็ได้นา แต่แกล้งทำเป็นไม่สนใจใครบังหน้า
น้องเริม (เอ้ย น้องราม) น้องรามคิดไรอยู่เอ๋ย แต่เต้ก็น่ารักเนอะ อิอิ
หมูพูห์ จารออ่านของเต้ แล้วความลับพูห์อะ เอามาเล่าสู่กันฟังหน่อยจิ หุหุ
Shumi นั่นจิ อยากรู้เหมือนกัน เต้เขียนถึงใครหนอ
Bebe จางับหัวใครเหยอ งับหัวคุณแบะเอาเน้อ 555
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในขณะที่ฉันเพ่งสายตาจับจ้องอยู่ที่เจ้ากลอนปริศนาบนกระดาษแผ่นนั้น ไอ้เต้ ก็เปิดประตูและทะยานเข้ามา
"เฮ้ยยย ทำไรอ่ะ" มันรีบคว้ากระดาษใบนั้นออกจากมือของฉัน "เหอๆๆ เสียมารยาท เรียนหนังสือมามั่งเป่าเนี่ย" มันด่าช๊านนน - -*
"อิโด่ ก็แค่เป็นเกย์ ทำเป็นต้องอายด้วย" ฉันกึ่งด่ากึ่งผ่าน มีแอบทำหน้าแฉล้มใส่มันนิดหน่อย
"ใคร ใคร เป็นเกย์" ไอ้เต้ทำบ้องแบ๋ว เดี๋ยวกรูตบขี้หูไหลเรย
"ไม่ต้องมาปิดหรอก เห็นนะ ว่าเขียนถึง ... " ฉันเว้นวรรคไว้ เพราะไม่แน่ใจว่าถึงใคร แต่ก็ทำนองนั้นแร่ะ
"ไม่ใช่เกย์ เสียหายนะเนี่ย" ไอ้เต้ทำหน้าบูด มันนั่งลงบนเตียง ทั้งที่ยังเช็ดตัวไม่แห้งดี มือมันยังกำกระดาษใบนั้นไว้แน่น ฉันเข้าใจและเห็นใจหัวอกเพศที่สามเหมือนกัน เวลานั้น ฉันเลยยย
"เกย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ไปบอกอีต๋องดีกว่า" ฉันหัวเราะร่วน วิ่งออกไปจากห้องไอ้เต้ รู้สึกเหมือนกับเก็บสตางค์ได้ 20 บาท ประมาณนั้น
+ + + + + + + +
บ่ายแก่ๆ ฉันพาอีต๋องไปโรงบาล เพราะไข้ไม่ลดเลยซักนิด มันตัวร้อนมากและไม่มีแรง ฉันแบกสังขาร ลากมันไปเกยตื้นไว้ท้ายรถมอไซด์รับจ้าง ก่อนที่ฉันจะนั่งตามไปอีกคัน จนถึงโรงบาล รอคิวอยู่ 2 ชั่วโมงครึ่ง (รพ.รัฐ) ก็ได้เข้าตรวจ
"เป็นอะไรมาครับ" หมอหล่อโคดๆ ถาม (นี่ถ้ารู้ว่าแมร่งเป็นไร คงไม่ถ่อมาถึงนี่หรอก หมอนี่ก็ถามแปลกๆ)
"มันเป็นไข้น่ะค่ะ ตั้งแต่เมื่อคืน ประมาณตี 3 ให้กินยาแก้ไข้ไป 3 ครั้ง ห่างกันทุก 4 ชั่วโมง ยังไม่ดีขึ้น เลยพามาหาหมอนี่หล่ะค่ะ" ฉันรีบพูดแย่งความสนใจ อีต๋องคนป่วย มองหน้าฉันอย่างเคืองๆ ใครดีใครได้โว๊ย
"เจ็บคอไหมครับ" หมอถาม อีต๋องพยักหน้า 10 ตลบ
"อืมม ไหนอ้าปากหน่อยครับ กว้างๆ ครับ" หมอสั่งอีต๋อง แล้วเอาไฟฉายส่องเข้าไปดูขี้ฟัน แค่ส่องไม่พอ ยังชะโงกหัวเข้าไปอีก ตั้งแต่เมื่อคืน อีนี่ยังไม่แปรงฟันเรย ฉันละสงสารหมอจริงๆ
"คอแดงเชียว" หมอพูด พลางจับโน่นจับนี่มาวัดมาตรวจอีต๋องอีกยกใหญ่ สรุปได้สุดท้าย ว่าต้องฉีดยา
"อ๊ายยย ฉีดยา ไม่อาวค่ะหมออ หนูกลัวเข็ม" อีต๋องออกจริต ระหว่างเข็ม กะส้นตรีนกรู เมิงจะกลัวอะไร ฉันมองหน้ามัน
"ฉีดตรงไหนคะหมอ ก้นหรอคะ" ขนาดมันป่วย มันยังแรดได้ขนาดนี้ ฉันก้มไปหัวเราะใต้โต๊ะแทบไม่ทัน หมอออกอาการอายๆ ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่ คนอะไรก็ไม่รู้ น่าชัง
"ฉีดแขนก็พอครับ" หมอพูดยิ้มๆ ก่อนจะให้พยาบาลส่งเครื่องไม้เครื่องมือให้ ไม่เกิน 3 นาที ก็เสร็จเรียบร้อย
เฮ้อ เห็นหมอแล้วอยากป่วยมั่งจัง อยากเจอ เข็มใหญ่
หุหุ
* * * * * * * * * * * *
กลับถึงห้อง อีต๋องหลับปุ๋ย ไม่รู้ว่าด้วยฤทธิ์ยา อีฤทธิ์ราดหน้าจานใหญ่ที่เพิ่งโซ้ยด้วยกันเสร็จเมื่อตะกี้ เฮ้ออ วันหยุดฉันทั้งที กลับไม่ได้พักซะเรย ฉันเองก็โรยแรงบ้างเหมือนกัน กินราดหน้าเสร็จ จานชามยังไม่ทันล้าง ก็มานั่งเปิดละครซิทคอมยอดฮิตในสมัยนั้นดู พอไม่ได้ทันคิดอะไร ก็สบายใจดีเหมือนกัน ชีวิตเรามันก็อยู่ที่ตัวเรากำหนดเองแท้ๆ
ฉันผลอยหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ ตื่นมาตอนสองทุ่มครึ่ง เพราะเอกโทรมาหาพอดี
"ฮัลโหลจ๋า" ฉันขานรับ
"หลับหรอ เหอๆ ถึงว่าไม่โทรหาเลย" เอกพูด ว่าไป ฉันก็ลืมโทรไปเลยเหมือนกัน วันนี้ยุ่งๆ ด้วย
"ต๋องเป็นไงบ้าง" เอกถาม
"ไปฉีดยามาเข็มนึงแล้ว นี่มันนอนอยู่ข้างๆ" ฉันบอกเบาๆ เพราะกลัวเพื่อนตื่น ตอนนี้กำลังหลับสบายๆ ไม่อยากรบกวนมัน
"อืมจ้า ตัวเองก็ระวังติดไข้นะ ดูแลตัวเองด้วย" เอกพูดอย่างเป็นห่วง
"จร้าา" ฉันตอบ แอบสุขใจเล็กๆ ตั้งแต่เกิดเหตุคราวนั้น เค้าดีกับฉันมาก ไม่มีเรื่องเจ้าชู้ เรื่องผู้หญิง หรือแม้แต่เรื่องหยุมหยิมมารังควาญใจฉันอีกเลย ตรงกันข้ามกลับห่วงใย และคอยเอาใจฉันตลอด ฉันชอบจังเลย
เราคุยกันไม่ได้เท่าไร ก็ต้องวางสาย เพราะฝนตกจ้ากลงมา ฉันรีบวิ่งไปเก็บผ้าขี้ริ้วที่ตากไว้ตรงระเบียง เสร็จแล้วถึงได้มาเก็บจานชามไปล้าง จากนั้นก็อาบน้ำ ก่อนนอนว่าจะเล่นเกมส์สักหน่อย แต่เน็ตก็ยังใช้ไม่ได้อีก เลยกลายเป็นได้นอนแต่หัวค่ำ ในรอบปีเรยนะเนี่ย
ZZZZZZZZZZZZ
หัวข้อ: [story]!!! เป็นตุ๊ดหง่ะ บัดซบจริงๆเลยยยยยย !!! โดย ตุ๊ด ตจว. (อ่าน 203050 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก