แกร๊ก..
เสียงตื้ดๆดังขึ้นทำให้อเล็กซิสขมวดคิ้วน้อยๆ ชายหนุ่มมองหน้าจอตู้โทรศัพท์ที่ว่างเปล่าแล้วค่อยๆเดินออกมา มองสบตาฮาซานที่ยืนอยู่เบื้องนอก..ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือกับชายตรงหน้าช้าๆ
"...ฝากบอกเขาด้วย..ว่าจะทำตามที่บอก "
" ครับ..ยินดี..." ฮาซานรับคำ จ้องมองใบหน้าของพี่ใหญ่ตระกูลวาลกัสสักครู่ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาน้อย " ผมขอพูดด้วยแล้วกัน..ว่าเขา...ถูกสั่งสอนมาเพื่อจะเป็นมาเฟียจริงๆ"
" ขอบคุณที่ชม "
อเล็กซิส รับคำ ชายหนุ่มรับนามบัตรของบุรุษตรงหน้ามาไว้ในมือ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปยังตึกผุ้ป่วยที่อยู่ตรงข้าม มือหนาลูบฝบหน้าช้าๆพยายามตั้งสติเมื่อรู้ว่าหากบอกข่าวการเสียชีวิตของน้องชายออกไป อะไร จะเกิดขึ้น..
"ไร้มารยาทจริงๆ "คาวัลโลบ่นเมื่อถูกแย่งโทรศัพท์ไปจากมือ "ปล่อยให้คนเขาร่ำลากันสักนิดตามประสาพี่น้องก็ไม่ได้ "
" พี่น้องเหรอ? "อัลชาอ์ทำสีหน้าพึลึกพิลั่น "ผมนึกว่าคุณกับเขาเป็นคู่อริกันซะอีก "
" ...พุดแบบนี้ได้ไง พวกผมพูดกันแบบจริงใจหรอก หึ " คาวัลโลแบะปาก ก่อนจะหรี่ตาลงช้าๆ "กลัวอ่ะเซ่ ว่าผมจะบอกอะไรออกไป..กลัวว่าจะมีคนมาช่วยผมหนีรึไง?"
" ไม่จำเป็นต้องกลัว " อัลชาอ์ยักไหล่
" ...แน่นอน..ผมก็ไม่จำเป็นต้องหนีเหมือนกัน ที่นี่ก็อยู่กินสบาย สงบเงียบจากเรื่องหนวกหูเหมือน...แถมยัง...หลับสบายเสียด้วย " คาวัลโลว่าพลางหรี่ตาลงและหัวเราะเบาๆ
อัลชาอ์ชะงัก มองหน้าเจ้าตัวที่ยิ้มแย้มด้วยท่าทีรู้ดี แล้วขบริมฝีปากเข้าหากันช้าๆ
" งั้นหรือ? เมื่อคืนผมคิดว่าเห็นใครสักคนนอนไม่หลับ"
"อึก......." วาจานั้นทำเอาคนฟังชะงัก คาวัลโลเม้มปากแน่นเมื่อคิดถึงเหตุการ์ณที่ผ่านมา แต่ก็เงียบได้เพียงชั่วครู่ เพราะอีกวินาทีต่อมาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปากด้วยท่าทีเริงร่า
" แต่วันนี้ผมนอนหลับน่ะ โดยเฉพาะเมื่อกี้...หลับฝันเห็นใครไม่รู้กำลังจะ....."
".............." อัลชาอ์ไม่ตอบ แต่จ้องหน้าคนพุดด้วยสีหน้าตกตะลึง
"......จุ๊ๆ คนอย่างผมน่ะ ใครเข้ามาใกล้ขนาดนั้นแล้วไม่รู้ตัวเนี่ย มีชะตากรรมตายไวชัดๆนะครับ.." คาวัลโลจุ๊ปากเบาๆแล้วหรี่ตาลงช้า "แต่ก็ช่วยไม่ได้ด้วยน้า ก็ผมมันคงสเน่ห์แรงนี่นา...อัลชาอ์..เฮ้ !! ที่จริงก็อยากจะจูบผมใช่มั้ยล่ะ 555+ "
คาวัลโลหัวเราะร่วน มองตามแผ่นหลังหนาที่ลุกพรวดออกจากห้องไปแล้วด้วยแววตาขบขัน...
"..ถือว่าตอบแทนที่ทำผมอึ้งไปตอนเช้าล่ะกัน " คาวัลโลยักไหล่ พึมพัมบอกอีกฝ่ายไปตามความเงียบ ก่อนจะขยับตัว หันไปมองเตียงหนาในห้องแล้วตัดสินใจทุ่มตัวลงนอนอีกครั้งอย่างสบายอารมณ์...
.. ความจริง..เมื่อกี้ก็แอบหลับอยู่ล่ะนะ มาตื่นก็โดนเล่นผมนี่แหละ ..จะตื่นก็นึกเสียดาย..เพราะปลายนิ้วที่ลูบไปมาเบาๆมันรู้สึกดีไม่น้อยเหมือนกัน..
...แต่ใครจะให้อัลชาอ์รู้ล่ะ..
..........................................................
ตอนนี้มันตอนโชว์"แมน"ของพวกเมะๆเขารึไงเนี่ย..
รายแรกคาวี่..รู้ฤิทธ์"จูบรับคำขอบคุณ"ของอัลชาอ์รึยังจ๊ะ เหอๆ จะว่าไปตอนนี้คาวี่เขาก็ห่วงพี่ๆน้องๆอยุ่นา ใครว่าไม่ห่วงแหมๆ เขาเรียก อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆต่างหาก 555+
ส่วนอเล็กเซย์ ลุกแม่ โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ... คุณแม่ขาทำร้ายหนูมากไปป่ะนี่ อาการหนักเลยนะอเล็กซ์ จ๋า แต่อดทนไว้ค่ะ เพื่ออนาคต(ของคนแต่ง 555+)
ส่วนอัลชาอ์ แมนมากค่ะท่านชีค ตอนนี้ท่านแมนมากกกก เมะมากกกกกกกก 555+ อย่างหวานเหอะตอนนี้ มีแอบมองแอบเคลิ้ม ท่านชีคเคลิ้มแล้วค่ะ แต่ปัญหามันไม่ได้อยุ่ที่ชีคมันอยู่ที่คาวี่ต่างหาก หึหึหึ
และสุดท้ายอเล็กซิสจ๊ะ..โมโหได้น่าโฮกอ่ะ คุณแม่ขาชอบคำว่า"แกทำหัวใจฉันเจ็บ"สุดๆเลยค่ะ
อนึ่ง..เราลอกเลียนแบบประโยคนี้มาจาก ก๊อกฟาเธอร์ภาค 2 555+
ปล. ในที่สุด...นิยายเรื่องนี้ก็เป็นนิยายโรแม้งกับเขาได้ซะที ฮริ้วววววว
ปล. สอง เรื่องการเรียกชื่อของแฝด คงมีหลายคนสังเกตว่าบางทีมึงก็เซย์มึงก็อเล็กซ์เอาไงแน่.. 555+ เรื่องของเรื่องคือ แฝดสองคนเนี้ย จะมีชื่อเรียกกันสองต่อสองว่า"เซย์"กับ"อเล็กซ์" น่ะค่ะ
อเล็กซิส = อเล็กซ์ อเล็กเซย์ = เซย์ ส่วนถ้าอยู่กับคนนอกก็จะเรียกชื่อเต็มกันตามปกติค่ะ ส่วนคาวี่ ไอ้รายนั้นมันเกรียน จะเรียกพี่ชายสองคนว่าอเล็กซี่ทั้งคู่ ประมาณว่าคุยกับคนพี่ก็จะเรียกคนน้องว่าอเล็กซี่ ถ้าคุยกับคนน้องก็จะเรียกว่าอเล็กซี่เหมือนกัน และถ้าคุยกับคนอื่นก็จะเหมาว่า"อเล็กซี่ทั้งสอง" ไปเลย..
สุดท้าย..ตอนนี้ยาวมากกกกกกกกกก
หัวข้อ: Stone rose's line:กุหลาบทรายใต้เงาหิน-จบ- UP>>แจ้งข่าวส่งหนังสือ+โด 28/2/55 (อ่าน 1002981 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก