หัวข้อ: Stone rose's line:กุหลาบทรายใต้เงาหิน-จบ- UP>>แจ้งข่าวส่งหนังสือ+โด 28/2/55

[DEMON3132]

ยังมองไม่เห็นหนทางที่ชีคกับมาเฟียจะรักกันได้เลย
เห็นเจอหน้าก็เอาแต่กัดกัน ลอบทำร้ายกันทั้งด้วยวาจา
และร่างกาย และเมื่อไหร่จะจะได้สวีทกันล่ะจ๊ะ ...

[littleFiNgeR]

ในที่สุดก็มาต่อแล้ว ตอนนี้หวานกันแบบเจ็บๆแฮะ 555

[heefever]

สรุป มันจะรักกันตอนไหน

มีแต่กัดกันไปวันๆ 

[fannan]

โอ้สุดยอดเล่นละครกันได้ยอดเยี่ยม


รออ่านตอนต่อไปค้าบบบบบบบ

[pooinfinity]

สงสัยต้องให้คาวี่กระโดดคร่อมเองแล้วออนทอปเลย พี่แกถึงจะเข้าใจ 555555555
เรื่องก็ยังคงงึมงำๆกันต่อปายยยย

[cocoaharry]

ท่านชีคของเราช่างไม่มีน้ำยาในเืรื่องบางเรื่องจริงๆ

[☥ŹeMî☠kändä☥]

ถึงจะคร่อมแล้ว ถึงจะถอดแล้ว... แต่ทำไมยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น? 

ยังคงแกล้งกันได้แม้ในการแสดงละครจริงๆ คู่นี้ เหอะๆ

รอน้องเนม + รอหนูคาวี่ขอรับ

เป็นกำลังใจให้เสมอ 

[lazewcielo]

เวลาอ่าน 2 คนนี้หยอดคำหวานกันทีไร ขนลุกทุกที ฮา...

[ToffeE_PrincE]

หนทางความรักของทั้งคู่ยังคงอีกยาวไกล

 

 

 

[both^^]

ฮาจริงจัง
สองคนนี้อาจขาดกันไม่ได้โดยที่ไม่รู้ตัวก็ได้
อารมณ์ประมาณหายไปไหน ทำไมเหงาๆ ปาก

เอิ้กกก

ต่อไปถ้าเซทว่ามาเฟียอิตาลีตายแล้ว อาจทำงานง่ายขึ้นก็ได้

[iiดาวพระสุขლii]

กรรม..เมื่อไหร่คู่นี้จะพัฒนาฟ่ะ      หรืออาจจะฆ่ากันตายก่อนรักกัน   กร๊ากกกกกก
รออ่านคู่ ฝาแฝดอ่ะ  ชอบ 

[dezzetoeiiz]

  เล่นละครลิงกันแนบเนียนใส่หน้ากาก กระชากสีหน้ากับสุดฤทธิ์จริงๆ ทั้งสองคนเนี่ย
กำลังแอบคิดว่าถ้าละครลิงกลายเป็นละครจริงขึ้นมานี่ .. เราควรจะกรี๊ดกร๊าด จริงมั๊ย ?
แม้ว่าคาวี่จะไม่เคยมีความรัก แต่เชื่อว่าอีกไม่นานคงจะมี ..

อาจจะเกิดขึ้นอย่างเถื่อนผิดปกติล่ะนะ 

[yagin]

ชอบมากมาย    พึ่งได้เข้ามาอ่าน

เป็นแรงใจให้น่ะ รอติดตามจร้า

[Sorso]

555+
ไอชีคตายด้านนนนนนนนนนนนนน
เราก็ว่าหามาให้ชีคกินเหอะ
จะได้มีความรู้สึกกับเขาบ้าง

[thaitanoi]

เป็นเรื่องที่แปลกมากเลย จะติดตามต่อไปครับ

[SuSaya]

ยังมองไม่เห็นอนาคตของสองนี้แฮะ...เหมือนจะเริ่มหวั่นไหว แต่ก็ปัดความรู้สึกนั้นทิ้งกันง่าย ๆ 
เรื่องความสัมพันธ์ของคนในวังชักจะซับซ้อนขึ้น...คงมีเรื่องสนุก ๆ ให้คาลเล่นแก้เบื่อได้ล่ะนะ จะได้มีเวลากวนโมโหอัลน้อยลง

[dea]

มาต่อได้แล้ว ทวงๆๆๆๆ

[nutgen]

โอยช่วงนี้ชีวิตมีแต่เรื่องซีเรียส ขอยลคาวี่ให้ชื่นใจหน่อยเต๊อะ ซู้ดๆ ผิวๆขาวๆ แขนขาเรียวๆ โฮะๆๆ
(ฮัลซายังไม่รู้สึกใช่มิ งั้นเราฉกเลยดีกว่า หุหุ)

[pattybluet]

สนุกดีค่ะ นั่งอ่านรวดเดียวจนตามทันแล้ว
เลิฟๆน้องคาวี่มาก นิสัยน่ารักน่าหยิกเป็นที่สุด 
ชอบคู่พี่ชายด้วยค่ะ หวานดี 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[Noi]

อัพด่วนค่ะ  รอมาหลายวันแล้ว

 
 
 
 
 
 

[heefever]

คนแต่งหายยยยยยยยยยยยยยยย

[lolilo]

      มาค่อไวๆ นะจ๊ะ อิอิ

[katte]

พรุ่งนี้ตอนเย็นๆอัพนะค่ะทุกท่าน
* เอาอเล็กซี่ไปซ่อมมา เล็กซี่ฟื้นคืนชีพแล้วววววววววว (ชื่อโน๊ตบุ๊ค)

[dea]

^
^
^

จิ้มข้างบนจ๊า งั้นฝากอัพพี่โต&น้องเนมด้วยเลยล่ะกันนะค่ะ


จะได้มิต้องเปิดคอมบ่อย ประหยัดไฟช่วยชาตินะค่ะ 

[Serin]

อูยยยยย
จะบอกว่าเอาลอกอินชาวบ้านมาเม้น ลืมตัว อร้ากกก (แบบว่าล้ออินนี้ต้องขอไว้มาเปลี่ยนหัวข้อในแบดกายแหะๆ)
ปล. รีบน เค้าอัพแล้วอ่ะตัว ไปอ่านได้เลยจ๊ะ
ปล.2 อเล็กซี่อ่ะ คอมพ์คนเขียนเอ๊ง T T

[Serin]

Line : 10

        ท่ามกลางอากาศร้อนระอุของเมืองทะเลทราย อาจจะทำให้คนขี้หงุดหงิดตบะแตกได้ง่ายๆ เพราะแบบนี้รึเปล่า พวกที่เติบโตมาท่ามกลางทะเลทรายหรือพวกที่อยู่ในเขตร้อนๆนี่มักจะมีจุดเดือด "ต่ำ" เป็นพิเศษ

   คาวัลโลคิดแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว ยิ่งเมื่อได้มาพบกับท่านชีคอัลชาอ์แล้ว ความคิดนี้ของเขาก็ชักจะเป็นทฤษฏีอะไรที่จริงจังมากกว่าเดิม ก็คิดดูเถอะ ไอ้ตัวเขาที่รุ่งเช้ามาก็โดนลากไปจัดการ"ทำศพ"ตัวเองจนถึงเย็นเนี่ย ทั้งเหนื่อยทั้งร้อน แถมยังเหนะหนะเหนียวตัวอยากจะอาบน้ำจะแย่ แล้วกว่าจะมาถึงวังของท่านชีคอัลชาอ์ที่รักน่ะ เล่นเอาซะหน้าเกรียมไปเลยเชียว

       เพราะงั้น คาวัลโลถึงไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจจริงๆว่าจะมาโกรธอะไรนัก กับเรื่องเล็กๆน้อยๆแค่...พอมาถึง เขาก็โผล่ไปทักทายอย่างมีมารยาท แถมยังอุตส่าป้อนคำหวานให้ชื่นใจด้วยอีก แล้วมีเหตุผลอะไรจะมาโกรธกันละครับเนี่ย...

ก็แค่ตอนโผล่หน้าไป"ทักทายที่รัก" มีนายพลหนวดเฟิ้มหน้ายักษ์นั่งคุยธุระกับอัลชาอ์แค่นั้นเอง..

 แค่นั้น..ทำไมท่านชีคต้องทำหน้าโมโหเหมือนจะกินหัวกัน แถมยังให้ฮาซานมันลากคอเขาไปนั่งจ๋องอยู่ในห้องลายดอกสีหวานชวนสยองคนเดียวด้วยล่ะ

ไม่มีเหตุผลกันจริงๆ..

   มาเฟียหนุ่มแห่งอิตาลีบ่นงึมงัมอยู่คนเดียว ขณะที่นอนแช่น้ำผ่อนคลายอารมณ์อยู่ในห้องน้ำที่เดิมกับเมื่อวาน สมองก็คิดไปถุงเหตุการ์ณที่ทำให้เขาโดนลากออกมาเมื่อครู่..

     หลังจากลงจากรถจี๊บเปิดประทุนที่นั่งแล้วเศษทรายติดหน้าแทบล้างไม่ออก คาวัลโลก็รีบดึงคาฟียะห์ที่ใช้คลุมหน้าตาออก  หนุ่มชาวอิตาเลียนเดินขึ้นไปยังห้องทำงานของอัลชาอ์ การที่ต้องมาทนร้อนทนเหนื่อยทั้งวันนี่มันชวนหงุดหงิดเป็นบ้า เพราะงั้น..หึหึ

  ต้องไปคลายเครียดกันซะหน่อย..

แล้วคลายเครียดแบบไหน จะสนุกที่สุด ถ้ามันไม่ใช่การเข้าไปยั่วโมโหท่านอัลชาอ์สุดที่รักของเขากัน เล่า

   ว่าแล้วก็เปิดประตุออกทันที ขณะที่ปากก็ไปก่อนตัวเสียแล้ว คาวัลโลฉีกหน้ายิ้ม ส่งเสียงหวานชวนสยองขวัญไปทันที

" กลับมาแล้วครับ..ที่รัก........................................................."

        และโยคคำพูดถึงกับกลายเป็นความเงียบสงัดวังเวงยาวนาน เมื่อหันไปมองเบื้องหน้าแล้วได้พบกับชายวัยกลางคน ในชุดทหารสีเข้ม คลุมหน้าด้วยกุตราสีขาวเช่นเดียวกับท่านชีคซึ่งนั่งนิ่งอยูบนโต๊ะทำงาน ไรหนวดหนาของนายทหารตรงหน้าถึงกับกระตุกถี่ยิบ เช่นเดียวกับใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความโมโหโทโส ช่างสอดคล้องกับสีหน้าราวกับจะฆ่าคนได้เของอัลชาอ์เสียจริงๆ..

     "^&$^%*(^*(()))_)^%$% " วาจาภาษาอารบิคดังขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับฝ่ามือของนายพลท่านนนั้นชี้มายังตัวเขา ด้วยอาการเคืองโกรธเสียจนตัวและหนวดสั่นระริก ก่อนจะหันไปถามท่านชีคด้วยท่าทีไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง

    "....ฮาซาน...." น้ำเสียงที่เปล่งออกมา ไม่ใช่ชื่อของเขา แต่เป็นชื่อขององค์รักษ์หนุ่มหน้าตายที่ยืนตะลึงอยู่หน้าประตู คาวัลโลหันกลับไปมองหน้า พบเพียงนัยน์ตาที่ฉายแววเคืองโกรธที่ทำเอาขนหัวลุก..

    "^%*&^*(*)_)+_*&$%%%$ " อัลชาอ์หันไปพูดกับนายทหารคนนั้นที่ยังมีท่าทีเคืองโกรธไม่หาย ขณะที่คาวัลโลค่อยๆถอยเท้าพาร่างตัวเองออกมาจากห้องทำงานของชีคหนุ่ม โดยที่แขนขวาของเขาถูกบีบแน่นด้วยฝ่ามือขององค์รักษ์หนุ่มที่ตอนนี้โกรธเสียจนไม่อยากมองหน้าตนเอง..

     "..........เอ่อ..........." หลังจากโดนลากมาถึงหน้าห้องแล้ว..คาวัลโลรีบเอามือกั้นประตูที่กำลังจะถูกปิดพร้อมกับร้องทักฮาซานที่เหมือนโกรธจนแทบขาดสติ..

     ".........."

     ".....เมื่อกี้..ผมทำให้ใครไม่พอใจรึเปล่า..? "คาวัลโลเลิกคิ้วถาม ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนห่วงใยความรู้สึกของคนอื่นหรือว่าอะไรหรอก แต่ว่า.. แค่รู้สึก ว่าการไปทำร้ายจิตใจชาวบ้านหรือโผล่ไปไม่รุ้เวลาของตัวเองตอนนี้ จะนำพาความโชคร้ายอย่างยิ่งมาให้ในอนาคตอันใกล้

    "...ทุกคนที่พบคุณ ไม่มีใครพอใจทั้งนั้นแหละ !! " ฮาซานตอบเสียงห้วน แววตาที่มองมามันฉายแววเกลียดชังชัดเจนเสียจนคาวัลโลต้องปล่อยมือที่กุมบานประตูไปแล้วปล่อยให้องค์รักษ์หนุ่มปิดประตูใส่หน้าตัวเอง..

ปัง !!!

    "เฮ้อ....." คาวัลโลถอนหายใจเบาๆ ขณะที่สะบัดปลายเท้าเล่นกับฟองสบู่ในอ่างน้ำ.. ปกติเขาก็ไม่ชอบแช่น้ำนักหรอก แต่กับที่นี่ ไม่แช่นานๆแล้วรุ้สึกว่าตัวเองยังไม่สะอาด ตัวเหนียวเหนอะหนะตลอดเวลายังไงไม่รู้สิ..

   อืม...แล้วตกลงว่าที่โผล่ไปนี่..ไปทำความเดือดร้อนให้ใครอีกล่ะ?

    "อูยยยยย " ครางอู้เมื่อฝ่ามือที่มีรอยแผลถูกน้ำทำให้แผลเปิดออก วันนี้เขาถูกลากไปยังบริเวณทะเลทรายนอกเมืองที่ห่างไกลผู้คน พร้อมกับเสื้อผ้าข้าวของและ"ศพ" ที่อยู่ในสภาพโครงกระดูกของตัวเองเพื่อทำศพปลอมของตัวเองเป็นการสกัดการค้นหาเบื้องตนไปก่อน ว่ากันตามสภาพแล้ว คนที่ตายไปสองสามวันเนี่ย มันก็คงจะอยู่ในสภาพเกือบอืด แต่ว่าหากอยู่ในสภาพเกือบอืดแล้วแน่นอนว่าต้องถูกจับได้ สุดท้ายเลยต้องเอาศพที่ถุกเลาะเนื้อเถือหนังจนเหลือแค่โครงกระดูกขาวโพลนมาใส่เสื้อผ้าตัวเองและฝังไว้กลางทะเลทราย แต่เพื่อความแนบเนียน นอกจากเขาต้องใส่เสื้อผ้าให้โครงกระดูกนี้เองแล้ว ยังต้องกรีดเลือดตัวเองให้เปื้อนเสื้อผ้าและเอาใส่แถวๆโครงกระดูกเพื่อความแนบเนียนในการทำหลักฐานเสียด้วยสิ

  แล้วไม่ได้คิดไปเองด้วยนะ ว่าไอ้พวกที่พาเขาไปทำศพนี่..มันจงใจใช้งานให้เขาจัดการใส่เสื้อให้โครงกระดูก และกรีดเลือดเขาลงไปด้วยสีหน้าสะอกสะใจสุดๆ
 หึหึ คอยดุเถอะ ถ้ามีโอกาสจัดการละก็ พวกแกต้องเจอดีแน่ๆ..

    คาวัลโลหัวเราะหึหึ ขู่อาฆาตเหล่าองค์รักษ์และคนสนิทของอัลชาอที่พาเขาไปจัดการศพในวันนี้ เนื่องจากท่านชีคสุดที่รักของเขาติดภารกิจทั้งวันจนไม่มีเวลาไปร่วมกับสะใจอีกแรง..

     มาเฟียหนุ่มปรือตาลงช้าๆ ขณะที่คำนวนถึงผลลัพท์ของผลการปฏิบัติงานนี้ คนของเขาไม่ได้โง่พอที่จะถุกหลอกง่ายๆจากศพปลอมทั้งหลาย ดังนั้น เพื่อความแนบเนียน นอกจากจะใส่เสื้อผ้าเหมือนกันแล้ว ยังต้องมีพวกเลือดของเขา รวมถึงเส้นผมที่ถูกดึงไปประกอบด้วย แม้โครงกระดูกนี้จะขาวโพลนแทบไม่มีเนื้อติด(ฮาซานบอกว่าเป็นลักษณะของการตายที่ถูกเลาะเนื้อออกสดๆ) ก็ยังต้องมีเส้นผมเลือดและอื่นๆไปด้วย

   เพราะการตรวจเลือดนั้นมีวิธีที่ทำให้รู้ผลว่าเป็น ศพเขาจริงหรือไม่แค่ภายในสามวัน แม้จะเป็นการตรวจคร่าวๆก็เถอะ ส่วนพวกเส้นผมและโครงกระดุกหรือฟันพวกนั้น มันก็ต้องยันผลแน่นอนตั้งสามเดือน เพราะแน่นอนว่าลุงของเขาไม่พอใจแค่กับการพิสูจน์เบื้องต้นแน่ๆ เพราะอย่างนั้นแผนทุกอย่างจึงต้องรัดกุมให้มากที่สุด

  แต่ในเบื้องต้นแล้ว เมื่อพบศพ การค้นหาก็จะต้องถูกระงับชั่วคราว และเมื่อผลตรวจเลือดออกมาว่าเป็นเขา อาจจะทำให้การค้นหาถูกหยุดลง และพรรคพวกถูกเกณฑ์กำลังไปซ้อมรบ..แทนที่จะมาหาคนอยู่อย่างนี้..

    เมื่อไม่ถูกค้นหาแล้ว ที่ต้องให้ท่านชีคเตรียมตัวแน่ๆก็คือพวกสายลืบที่จะเข้ามาหาตัวการ ว่าใครกันแน่เป็นคนสังหารเขา และยังต้องให้เตรียมคนรับการลอบสังหารและการถูกไล่ล่าจากมาเฟียตระกูลวาลกัสอีกด้วย

  แน่นอนอยู่แล้วว่าเมื่อข่าวออกมาว่าเขาตาย.. เฟรเดริโก้ วาลกัส ผู้เป็นลุงของเขาย่อมไม่ยอมให้หลานรักตัวเองต้องตายเปล่า จะต้องมีการเริ่มไต่สวนสาเหตุและสืบหาคนทรยศในกลุ่ม และเตรียมการรบกับคนที่ฆ่าเขาด้วย เพื่อศักดิ์ศรีและเพื่อทวงความยุติธรรม นั่นเป็นเรื่องปกติที่ควรทำอยู่แล้ว..

     ส่วนพ่อแม่..... คิดมาถึงตรงนี้ก็ต้องนิ่วหน้า พ่อแม่เขาคงเสียใจไม่น้อย ยิ่งเเม่ที่ห้ามเขาตั้งแต่แรกที่คิดจะสืบทอดอาณาจักรของผู้เป็นลุงแล้ว..น่ากลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่..

  รวมทั้งพวกพี่ๆทั้งสี่คนของเขา อเล็กซิส.. อเล็กเซย์   เฮเลนน่า  และคาร์โล

  แต่จะทำยังไงได้...

   ถึงจะเสียใจไม่น้อยที่ต้องโกหก แต่ก็ต้องทำเพื่อความอยู่รอดของตัวเองและ..เพื่อหาคนทรยศ กำจัดพวกมันก่อนที่จะกัดกร่อนฐานที่นั่งของเขาไปมากกว่านี้..
อีกหกเดือนเขาจะขึ้นรับตำแหน่ง..ทุกอย่างต้องเรียบร้อย พวกศัตรูและคนทรยศต้องถูกกำจัดให้สิ้นซาก..

  คนที่ติดว่าตัวเองเหมาะสมที่จะขึ้นเป็นบอสของวาลกัส และจะกำจัดเขาไปให้พ้นทาง..พวกมัน ต้องตาย

เพราะคนที่เหมาะสมที่สุด คือเขา คาวัลโล เตอเกียเร่ วาลกัส

ลุกชายคนที่ห้าของตระกูลวาลกัลแห่งอิตาลี เชื้อสายซิซิเลียน-เยอรมัน ผู้ที่ถูกกำหนดมาแล้วว่าจะต้องขึ้นเป็นบอสมาเฟีย

    ทุกอย่างในวงการมือนั้นคือของเขา นับแต่เกิด ทุกอย่างนั่นต้องกลายเป็นของเขา..เขาที่ถูกกรอกหูมาทุกเมื่อเชื่อวันว่าต้องขึ้นเป็นบอสมาเฟียที่เเข็งเเกร่งที่สุด..

พวกมดปลวดทั้งหลายที่กล้ามาท้าทายอำนาจ..ต้องพบกับความหายนะ..

...

แกร๊ก..

   เมื่อแต่งตัวและเดินออกมาจากห้องน้ำ คนแรกที่เขาเห็นคือฮาซานที่ยืนนิ่งอยุ่ตรงประตูห้อง คาวัลโลเลิกคิ้วขึ้นช้าๆ มองหน้าองค์รักษ์หนุ่มอย่างงวยงงไม่น้อย

    " มีอะไรงั้นเหรอ? อัลชาอ์ให้มาเรียกรึไง? "ออกปากถามพลางเอาผ้าขนหนูสีขาวผืนนิ่มเช้ดเส้นผมที่เปียกชื้นไปพลาง คาวัลโลก้มลงมองกระจกตรงหน้า ไม่ได้สนใจสีหน้าถมึงทึงของฮาซานและอัปกริยาสูดหายใจแรงขึ้นเฮือกหนึ่งเมื่อได้ยินเขาเรียกชื่อท่านชีคของตัวเองสั้นๆแบบไม่มี"ท่าน"อยู่ตรงหน้า

    "..เปล่า.." นั่นทำให้คาวัลดเลิกติ้วอีกรอบ เป็นเชิงว่าแล้วมีอะไร แต่ก็ยังก้มตัวส่องกระจกในห้องและมองหน้าองค์รักษ์หนุ่มผ่านกระจกบานใหญ่..

    " การกระทำของคุณวันนี้... " ฮาซานเอ่ยช้าๆ พลางเม้มปากแน่น " มันเป็นการลบหลู่ชีค.."

   " ยังไง? ไม่เข้าใจ " คาวัลโลถามกลับสั้นๆ สนใจปลายผมที่แตกปลายมากกกว่าสีหน้าของฮาซานเสียอีก

    "...คุณหยามเกียรติชีค ทำให้ชีคกลายเป็นตัวตลก.." น้ำเสียงที่ชักเข้มขึ้นทำให้คาวัลโลชะงักพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากันอีกครั้ง มือที่แตะอยู่บนเส้นผมเปียกชื้นเริ่มขยับลงจากศรีษะ และดึงผ้าขนหนูที่เช็ดผมมาคล้องอยู่บนไหล่ตัวเองช้าๆ

   "...แล้ว........."

  ผลั่วะ !!!

     ร่างขององค์รักษ์หนุ่มปราดเข้ามาประชิดตัวอย่างรวดเร็ว คาวัลโลยังไม่ทันเอ่ยประโยคนั้นเสร็จเสียด้วยซ้ำ ชายหนุ่มรู้สึกถึงวัตถุสีดำมะเมื่อมและความเย็นที่แสนคุ้นเคย เขาเงยหน้าไปจ้องสบตาแข็งกร้าวของฮาซานที่จับแขนข้างหนึ่งของเขาไว้แน่นและผลังลงบนเตียงสีหวานนั้นอย่างรวดเร็ว..

   มาเฟียหนุ่มหรี่ตาลงน้อยๆ แน่ล่ะว่าคนที่พกปืนไปโรงเรียนตั้งแต่เจ็ดขวบ และถูกลักพาตัวไม่ต่ำกว่าสิบครั้งอย่างเขาชินชากับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว บางทีหากฮาซานรู้มันคงไม่ทำแบบนี้ แต่ก็นั่นล่ะ.. เพราะมั้นไม่รู้ไง มันถึงทำ

     "..คุณไม่น่าทำแบบนี้..." คาวัลโลสบตาคู่นั้นพลางเอ่ยออกมาช้าๆ " คุณก็รู้ว่าเขารักผม...ถ้าทำแบบนี้ อัลชาอ์จะเกลียดคุณไปชั่วชีวิต"

    "..ผมยอมถูกชีคเกลียด ดีกว่าต้องยอมให้ท่านถูกหยามเกียรติ !! " ฮาซานเอ่ยเสียงหนัก มือไม่แม้แต่จะสั้นไหว ยาวที่กดปากกระบอกปืนลงบนลำคอของชายหนุ่มตรงหน้า แต่ทว่าแววตากับสั้นไหว..กับคำว่าเกลียดที่เขาได้ยิน

    " หยามเกียรติ..อะไร.. "คาวัลโลยิ้มมุมปากออกมา เขารีบตีสีหน้าขื่นขมอย่างรวดเร็ว " ถุกเหยียดหยาม เพราะเขารักผม..ที่เป็นผุ้ชายรึไง..? "

     " ใช่สิ..เพราะถ้าไม่มีแก ชีคต้องไม่เป็นแบบนี้ !!! " ฮาซานตะโกนลั่นพลางกัดฟันกรอด ปืนในมือเขาเริ่มสั่นไหวด้วยความอัดอั้นตันใจ " ข้าจงรักภักดีทำงานกับชีคมาทั้งชีวิต..กว่าท่านจะครองราชย์ได้มันยากแค่ไหน แกจะรู้บ้างไหม? ทั้งที่เซเนียยาจำต้องมีผู้นำที่เพียบพร้อม แต่แกกลับทำมันพัง เพราะชีครักแก !! "

    "..............." คาวัลโลจ้องหน้าเจ้าตัวนิ่ง ไม่พูดอะไรออกมา...

    ".. คาวัลโล เตอเกียเร่...คุณน่ะ มันเป็นจุดอ่อน เป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตของฝ่าบาท.." ฮาซานสูดหายใจลึก พลางค่อยๆขึ้นไกปืนช้าๆ " เพราะฉะนั้น ถ้าเพียงคุณจะไม่มีชีวิตอยู่..นั่น คือทางออกของทุกอย่าง ชีคจะได้แต่งงานกับท่านฟาติมะห์ หญิงสาวที่เพียบพร้อมที่สุด และจะบริหารประเทศนี้ต่อไป..ทุกอย่าง..จะสวยงามและสมบูรณ์แบบ..."

    " เพียงแค่ไม่มีผม..." คาวัลโลยิ้มมุมปาก ขณะที่สมองวิ่งพล่านหาทางรอด ฮาซานมันไม่ใช่คนโง่ ไม่ได้เป็นคนใช้ที่สมองทึบ มันฉลาดและจงรักภักดี รวมทั้งพร้อมทิ้งชีวิตไว้กับอัลชาอ์ด้วยซ้ำ..คนแบบนี้...จะฆ่าก็น่าเสียดาย แต่จะเอาไว้ ก็อันตรายพอกัน..

    "...ถ้ารักชีคจริงๆ.." ฮาซานเอื้อมมือหยิบหมอนบนหัวเตียงมาไว้ในมือ " ก็จงยอมสละชีวิตเพื่อความเจริญรุ่งเรื่องของเซเนียยา และเพื่อตัวฝ่าบาทเอง..แล้วผมจะให้คุณไปแบบสบายๆ ไม่เจ็บปวด.."

    "....อย่า.... "คาวัลโลเอ่ยเสียงสั่น น้ำตาไหลพราก ระหว่างบีบน้ำตาให้ฮาซานมันไขว้เขว เขาก็กระชับผ้าขนหนูในมือแน่น...

     "...หลับตาซะ..ผมจะเอาหมอนปิดไว้ ไม่ให้เสียงดังและสมองกระจุย จะเลือกยิ่งขมับแบบที่ครั้งเดียวก็ตาย คุณจะได้ไม่ทรมาณ..และศพจะดูได้..." ฮาซานเอ่ยช้าๆ มองร่างคนรักของชีคผู้เป็นนนายเหนือหัวของเขาที่ตัวสั่นอยู่เบื้องล่าง หยดน้ำตาไหลอาบสองแก้มของเจ้าตัว พร้อมกับส่ายหัวช้าๆด้วยท่าทีหมดแรง..

    ".. คุณจะต้องเสียใจภายหลัง..ถ้าทำแบบนี้.." คาวัลโลเอ่ยช้าๆ น้ำตาแห้งเหือดไปแล้วพร้อมกันนนั้นเขาก็กระชับผ้าขนหนูในมือแน่น รอจังหวะ

    " ไม่เป็นไร ถ้าคุณตาย เดี๋ยวผมก็จะตายตามเอง.. " ฮาซานเอ่ยช้าๆ ขยับปืนออกมาพลางเอาหมอนเตรียมปิดศรีษะของชายหนุ่มตจรงหน้าเป็นการเก็บเสียงไปในตัว... "...จงสวดขะ........อุ๊ก !!"

     ผ้าขนหนูสีขาวพาดใส่ใบหน้าพร้อมกับฝ่าเท้าที่พุ่งตรงเข้ากลางลำตัวมาจากคนที่แสร้งกลัวจนตัวสั่น ปืนที่เตรียมลั่นไกนั้นถุกหักปากกระบอกปืนไปด้านอื่น พร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดิมที่ตวัดเข้ากับลำคอหนา คาวัลโลใช้ฝ้าเท้าข้างหนึ่งเหยียบเท้าฮาซานไว้พร้อมกับออกแรงรัดลำคอหนาแน่น..


ปัง !! ปัง !!!ปัง !!!

  ปืนในมือถูกปลายนิ้วที่เกร็งแน่นแตะเหนี่ยวไกจนมันพุ่งทะลุเข้าไปยังกำแพงห้องหลายนัด คาวัลโลรีบแตะปลายปืนที่หลุดลงพื้นไปที่อื่น พร้อมกันนั้นก้ออกแรงดึงผ้าหนหนูในมือแน่นขึ้นจนฮาซานเริ่มกระตุกร่างถี่ๆ..

   ปึงๆๆๆ

     " คาวัลโล !!! เกิอะไรขึ้นน่ะ..." เสียงทุบประตูดงังขึ้นพรร้อมกับเสียงเรียก แต่เหมือนว่าประตุจะถุกล้อกจึงไม่อาจจะเปิดออกมาได้ คาวัลโลได้ยินเสียงเหล่าองค์รักษ์และทหารวิ่งวุ่นไปตามเสียงสถบด่าเป็นภาษาอารบิคของอัลชาอ์ดังยาวเหยียดข้างนอก เขาแสยะยิ้ม ขณะที่กระตุกผ้าในมือแน่นขึ้นอีก

   " จะบอกอะไรให้นะ... ฮาซาน "มือเรียวเกร็งข้อมือเม็ง ส่งผลให้ฮาซานเริ่มตาเหลือก ส่งเสียงขลุกขลักในลำคอ " ชั้นเป็นคนอิตาลี..เชื้อสายซิซิเลียน.."

   ปึงๆๆๆๆๆๆ

    เสียงทุบประตูและเขย่าประตูดังขึ้นภายนอกช่างพร่ามัว ขณะที่ประสาทหูอึ้งอึงส่งเสียงวิ้งๆไม่หยุด ฮาซานรู้สึกมือเท้าชาไปหมด นัยน์ตาที่เบิกกว้างของตนเองมองเห็นแต่วงหน้าของหนุ่มต่างชาติที่ตนตั้งใจจะมาปลิดชีวิต ใบหน้าที่เคยเปื้อนน้ำตาและยอมแพ้บัดนี้จางหายไปราวกับไม่ปรากฏ เหลือเพียงแววตากร้าวเเข็งและรอยยยิ้มมมุมปากเย็นยะเยือกประดับบบนใบหน้าแข็งกร้าวแปลกตา..

ก่อนสติจะเลือนหาย เขาได้ยินคำๆหนึ่งในประโยคที่ชัดเจน แต่ไม่รู้..ว่าเขาจะหูฝาดไปรึเปล่า..

     ".. วิธีการฆ่าคนของมาเฟียซิซิลี..ที่พวกเราถนัดที่สุดคือการ"ฆ่ารัดคอ" .. "

ปัง !!!

     " คาวัลโล.... ฮาซาน !!!!! " เสียงตะโกนของอัลชาอ์ดังลั่น ขณะที่นัยน์ตามองเห็นร่างของมาเฟียหนุ่มกำลังจัดการกับองค์รักษ์คนสนิทของเขา คาวัลโลละมือจากผ้าขนหนูที่รัดอยู่บนลำคอของฮาซาน ทำให้ร่างสูงใหญ่นั้นโซซัดโซเซลงบนพื้น ไอโขกด้วยดวงตาแดงก่ำและท่าทีทรมาร..

    "...นี่มันเกิดอะไรขึ้น !!! " อัลชาอ์ตวาดลั่น ด้วยนัยน์ตาคุโชนด้วยความไม่พอใจ..

    "..เขาจะฆ่าผม... " คาวัลโลเอ่ยเสียงเรียบ มององค์รักษ์หนุ่มที่ทรุดตัวลงปรือตาหอบสั่นไปทั้งตัว ฮาซานเงยหน้ามามองนายเหนือหัวของตนก่อนจะหรุบตาลงด้วยความละอายใจ

   หางตามองเห็นปืนที่ถูกเตะทิ้ง เขารีบคว้ามันออกมาจ่อลงบนขมับ ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของเหล่าองค์รักษ์ที่กรุกันเข้ามาในห้อง..

     " ฮาซาน !!! อย่า..."

ผลั่วะ !!

ปัง !!!!


   ปืนกระบอกนั้นกระเด็นออกจากมือขององค์รักษ์หนุ่ม ขณะที่ใบหน้าอาบไปด้วยเลือดที่ไหลออกจากจมูกนัยน์ตาปิดลงและลำคอพับทันที ใบหน้าและคางปรากฏรอยแดงเถือกชัดเจน ขณะที่ทุกคนเงียบ พากันจ้องมองชีคหนุ่มด้วยแววตาตกตะลึงไม่น้อย..

   " พามันไปหาหมอ ทำแผลเสร็จแล้วขังมันไว้ซะ ! " อัลชาอ์เอ่ยช้าๆ พลางหันไปมองหน้าชายหนุ่มข้างตัวที่ทำตาโตมองเขา ชีคหนุ่มมองเห็นรอยน้ำตาที่ไหลเปื้อนข้างแก้มของคนตรงหน้า คิ้วหน้าจึงขมวดเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจ แต่ก็เอื้อมมือคว้าแขนของอีกฝ่ายให้ออกจากห้องและเดินตามเขาไป..

    

[Chk~a]

เลือดเยนมากมากเลยน้อง 

[Serin]

    ตุบ..

  คาวัลโลถูกพามาเหวี่ยงตัวลงบนเตียงหนา ขณะที่ชีคหนุ่มมีสีหน้ายุ่งยากใจ พลางเดินสั่งเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้ในห้อง

    " ผมไม่เป็นไรซักหน่อย.. "คาวัลโลขมวดคิ้ว ถามงงๆ

    " แน่ใจเหรอ ?.." อัลชาอ์กระตุกยิ้มเย็นชา ขณะที่ลากคนไม่เจ็บไปส่องกระจกให้ดุกันชัดๆ

    "อ่า............" คาวัลดลมองตัวเองในกระจกแล้วหัวเราะเเหะๆ เพิ่งรู้ตัววว่าเขามีแผลที่ศรีษะและหางคิ้วจนเลือดไหลออกมามากพอดู.. มันคงจะเป็นแผลจากการชุลมุนตอนเเย่งปืนจากฮาซานซึ่งเขาไม่ทันรู้ตัว

     "มานี่.... " อัลชาอ์ถอนหายใจหนักๆ พลางลากแขนอีกฝ่ายมานั่งบนโซฟาหน้าเตียง ขณะที่คาวัลโลมองไปรอบๆห้อง เมื่อเห็นโต๊ะทำงานที่ถูกกันไว้ก็ร้องอ้อเมื่อรู้ว่านี่คือห้องนอนของอัลชาอ์นั่นเอง..

    "มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น.. " อัลชาอ์กอดอกพลางทิ้งตัวลงบนเก้าอี้อย่างอ่อนออกอ่อนใจ " ตั้งแต่คุณมานี่ทำเรื่องให้ผมปวดหัวตลอกเลยนะ ทั้งเย็นนี้ที่จู่ๆก็โผล่เข้ามา ทั้งเรื่องฮาซาน..ตกลงว่ามีอะไรกัน? "

   " ก็บอกแล้วไงว่าหมอนั่นจะฆ่าผม " คาวัลโลขมวดคิ้ว ก่อนจะครางซี้ดออกมาเมื่อรู้สึกปวดแปลบ ตอนแรกๆแผลเกิดยังชาๆไม่รู้ตัว แต่พอรู้ว่ามีแผลแล้ว ขยับนิดขยับหน่อยมันก็พาลเจ็บไปซะได้ " ฮาซานมันเข้ามา ถือปืนมาเล็งแล้วพล่ามห่าเหวอะไรของมันไม่รู้ แต่สรุปแล้วคือมันจะฆ่าผม เพราะผมทำให้ท่านชีคของมันต้องเสียเกียรติ ..ไม่รู้เกียรติบ้าบออะไร ผมไปได้ทำอะไรกันเล่า !! "

     "...ฮาซานพูดแบบนั้น ? " อัลชาอ์ออกปากถามช้าๆ

    " เออสิ...แล้วบอกว่าผมต้องตาย ท่านชีคจะได้แต่งงานมีเมียอย่างคนปกติเขา " คาวัลโลยกมือแตะหัวคิ้วตัวเองแล้วครางอู้ " ให้ตายสิ แสบชะมัด.."

   " เดี๋ยวจะทำแผลให้ อย่าไปแตะมัน " อัลชาอ์ปรามเสียงเข้ม พอดีกับเสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆและองค์รักษ์นายหนึ่งเดินเข้ามาเอากล่องปฐมพยาบาลมาให้..

     "...ฮาซานเป็นยังไงบ้าง.. " ชีคหนุ่มเอ่ยปากถามอีกฝ่ายเป็นภาษาอารบิค ซึ่งนั้นทำให้คนฟังไม่รู้เรื่องหน้ามุ่ย..

     " มันฟื้นแล้วครับชีค แต่มันพยายามจะฆ่าตัวตายตลอดเลย ตอนนี้จับมันไปขังที่คุกได้ดินแล้วครับ.."

       "อา..ดี เฝ้ามันไว้ล่ะ "

           องค์รักษ์คนนั้นหนักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปจากห้อง..

       "..ฮาซานฟื้นแล้ว " อัลชาอ์บอกสั้นๆเมื่ออีกฝ่ายทำหน้าตาสงสัย " แต่มันคลั่ง พยายามฆ่าตัวตายอยู่ตลอดเวลา "

       " โห..เจอคุณแตะปลายคางจนสลบแล้วยังคิดอีกเหรอเนี่ย ? "คาวัลโลหัวเราะหึหึ ยามนึกถึงเหตุการ์ณเมื่อครู่ ฮาซานมันจะฆ่าตัวตาย แต่โดนท่านชีคเตะทีเดียวเอาซะสลบเหมือดไปเลย..

       " มันคงช๊อก... ขยับมานี่.. " อัลชาอ์เปิดกล่องปฐมพยาบาลพลางเรียกอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้

       "..เหรอ?  ตอนมันบอกผม มันว่าถ้าฆ่าผมแล้วก็จะฆ่าตัวตายตาม..คงรับชีวิตที่ถูกคุณเกลียดไม่ได้ละมั้ง.." คาวัลโลว่า ก่อนเขาจะขมวดคิ้วมุ่นเมื่อถุกมือหนาแตะเข้าตรงแผล "เจ็บนะคุณ..มือหนักขนาดนี้ไปเรียกหมอมาเลยไป...มาทำเองเพื่ออะไรเนี่ย.."

       " ..มีคนบาดเจ็บเพราะผม ถือเป็นความรับผิดชอบของผม.." อัลชาอ์ตอบเสียงห้วน.. พลางหยิบสำลีชุบเเอลกอร์ออล์มาแตะลงบนหัวคิ้วของมาเฟียหนุ่ม ทำเอาคาวัลโลสะดุ้งสุดตัว..

       " ถ้าแบบนี้ไม่รับผิดชอบดีกว่า...อูย...มันแสบนะ !! " หันไปด่าคนที่กดสำลีลงบนหน้าผาก ก่อนจะร้องจ๊ากแทบไม่ทันเมื่ออีกฝ่ายกดแรงขึ้นอีก..

       " เป็นมาเฟียประสาอะไร แผลแค่นี้มาทำเป็นร้อง " อัลชาอ์ว่าให้เจ้าคนที่แสบจนน้ำตาเล้ด...

      " แล้วไง...มาเฟียก็คนน่ะเฟ้ย !!  " คาวัลโลบ่น ก่อนจะเบ้หน้า มากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายยังไม่ลดแรงลงเลยสัดนิด " พอๆเลย ไม่ต้องทำนะ ไปเรียกหมอมาเลย !!

       "ทำไม ? "ชีคหนุ่มถาม หน้าตาบูดบึ้ง

      " เจ็บสิถามได้ !! มือหนักจะตาย " คาวัลโลร้องว้ากกลับ "ไปเรียกหมอ ไม่ก็สาวๆสวยๆมาทำแผลให้ผมเลย วันนี้มันเป็นอะไร โดนคนมาฆ่าไม่พอ ยังเจอผู้ชายตัวยักษ์มาทำแผลให้อีก..สยองขวัญตายชัก "

     " บอกแล้ว ว่ามันเป็นความรับผิดชอบของผม " อัลชาอ์ตอบสั้นๆพลางจ้องหน้าเจ้าตัว " ไม่ว่าคุณจะพอใจรึไม่ก็เถอะ แต่ถ้าเจ็บเพราะผม..ผมก็ต้องรับผิดชอบผล ของการกระทำของตัวเอง.."

     "..............." คาวัลโลจ้องหน้าอัลชาอ์แล้วถอนหายใจเฮือก ก่อนจะหลับตาลงช้าๆ "เบาๆนะ.. " เขาสั่งสั้นๆ ก่อนจะเอนตัวลงบนพนักเก้าอี้ ปล่อยให้ชีคหนุ่มจัดการรอยแผลของตัวเองตามลำพัง..

     " ..รู้รึเปล่า ว่าใครจ้างมันมา.... " เงียบได้ไม่นาน ชีคหนุ่มก็ออกปากถามขึ้นมากลางความเงียบ..

     "...ไม่มีหรอก " คาวัลโลถอนหายใจพรู " มันทำเอง..."

     " รู้ได้ยังไง ? " อัลชาอ์ที่โน้มตัวเหนือร่างที่นั่งหลับตาบนเก้าอี้บุนวมถามสั้นๆ ขณะที่มือกดสำลีที่ใส่ยาทำแผลลงบนศรีษะเจ้าตัว ท่ามกลางแสงโคมไฟสลัวเขามองเห็นแพขนตาสีอ่อนขยับไหวก่อนเจ้าตัวจะเริ่มขยับริมฝีปากสีพีช

     "  ฮาซานมันจงรักภักดีกับคุณ.." คาวัลโลรู้สึกจักจี้กับปลายนิ้วที่แตะลงบนหางคิ้วไม่น้อย ได้แต่ขยับเปลือกตาถี่ๆ " ที่มันทำ เพราะมันหวังดี..ไม่อยากให้คุณถูกดูหมิ่นหยามเกียรติอะไรก็ว่าไป..และที่มันคิดอีก..ก็คือ คุณไม่สมควรจะมีคนรักเป็นผู้ชาย เพื่อขจัดรอยด่างในชีวิตของท่านชีคอัลชาอ์..มันเลยคิดจะฆ่าผม แต่ก็ไม่อยากจะใช้ชีวิตท่ามกลางความเกลียดชังของคุณ เลยคิดจะฆ่าตัวตายตาม.."

      ".....งั้นเหรอ?" อัลชาอ์รับคำแค่นั้น แล้วเงียบเสียงไป ขณะที่ติดสำลีและผ้าก๊อซลงบนหางคิ้วร่างตรงหน้า..

      " จะทำไงกับหมอนั่นต่อ.." คาวัลโลถามกลับ

      " ไม่แน่ใจ..บางทีก็คงต้องกำจัด.." อัลชาอ์ตอบช้าๆ ก่อนจะแทบสะดุ้งเมื่อนัยน์ตาสีน้ำทะเลคู่นั้นลืมขึ้นมาจ้องหน้าเขาทันควัน..

      " เดี๋ยวขอผมคุยกับหมอนั่นก่อนได้ไหม?.." มาเฟียหนุ่มต่อรอง หรี่ตาลงน้อยๆเมื่อฝ่ามือหนาหยิบผ้าก๊อซหันลงตรงขมับ จากหางตามองเห็นลำคอและปลายคางมนที่มีไรหนวดสั้นๆอยู่ประปราย และสันจมูกโด่งขัดเจน..

      " จะคุยอะไร? "อัลชาอ์หันมาจ้องมองนัยน์ตาสีน้ำทะเลคู่สวยอย่างจริงจัง..

      "..ผมจะทำให้หมอนั่นเลิกฆ่าผมไง.." คาวัลโลขยับรอยยิ้มประดับบนใบหน้า

       "...ยังไงโทษที่ขัดคำสั่งก็ไม่เปลี่ยนไปหรอก.." อัลชาอ์ละสายตาจากดวงตาคู่นั้น และก็เก็บอุปกรณ์ทำแผลลงในกล่องปฐมพยาบาล..

       " ผมรู้..แต่น่าเสียดายหากคิดจะกำจัดคนที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีขนาดนี้.."

       " ไม่โกรธรึไง? "อัลชาอ์ยืดตัวขึ้น หันมาถามคนที่นั่งเอนตัวสบายๆอยู่บนเก้าอี้..

         "จะโกรธก็ไม่เห็นเกี่ยว หมอนั่นมันคนของคุณ..และผมก็มีวิธีแก้แค้นในแบบของตัวเอง.." คาวัลโลยิ้มมมุมปากพลางสบมองแววตาของอีกฝ่ายด้วยแววตาพราวระยับ " เพราะงั้น..ให้ผมไป..โอเคนะครับ?"

         "...คืนนี้กลับมานอนที่นี่ด้วยล่ะ.." คำสั่งสั้นๆทำเอาคาวัลโลกระพริบตาปริบๆ เขาหันมามองหน้าอัลชาอ์พลางเลิกคิ้ว แต่ชีคหนุ่มไม่มองหน้าเพียงแต่หันไปทำอะไรวุ่นอยุ่กับเอกสารอย่างไม่ยอมสบตา

         "..ห้องนั้นมันพังไปแล้วนี่..อีกอย่าง..เป็นแฟนผมไม่ใช่รึไง?.."

         "อ้อ......" คาวัลโลพยักหน้ารับสีหน้าไม่รู้สึกรู้สา พลันมาเฟียหนุ่มก็จุดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ตรงมุมปาก ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปใกล้อัลชาอ์ สบโอกาสก็วาดแขนกอดรวบบั้นเอวหนาไว้ทันควัน

จุ๊บ...

       " แล้วจะรีบกลับมานะครับ..ที่รัก..."

     ว่าแล้วหนุ่มอิตาเลียนตัวแสบก็เผ่นแล้วออกมาจากห้องทันควัน ทิ้งให้ชีคหนุ่มผุ้ถูกแอบหอมแก้มชะงักค้าง ตัวแข็งทื่อ โดยมีเอกสารในมือร่วงพรูลงไปกองกับพื้นพรม..

..................................................................TBC.

 กลับมาแล้วค่ะ หุหุหุหุ
หายไปนานเพราะอเล็กซี่ที่รัก(โน๊ตบุ๊คจ๊ะ) ไม่สบาย เพิ่งดีๆมาคืนนี้ล่ะ
ส่วนตอนนี้..ฮาซานเอ๊ย..เล่นกับไผไม่เล่น ไม่โดนรัดคอจนขี้แตกดีเท่าไหร่ (ปรากฏการ์ณนี้เกิดขึ้นบ่อยมากในเรื่อง The godfather )
   เหมือนว่าเวลาไม่เถียงกัน อัลชาอ์กับคาวี่มันก้เข้ากันได้ดีอยู่หรอก เหอๆ.. และคาวี่..เล่นแบบนี้ ระวัง ระวังเข้าตัวนะจ๊ะเบบี๋ ถ้าอัลชาอ์มันเอาจริงขึ้นมา เถอะจะขำไม่ออกนะเอ๊า..555+
นี่ถือเป็นฉากประวัติศาสตร์นะเคอะ หวีดโดยไม่ต้องแสดงละคร หุห และหวังว่าจะพัฒนาอย่างเร็วในเร็ววัน
ปล. ตอนต่อไป ฝาแฝดจะมาเรียกคะแนนอีกแล้ว (ฮ่าๆ)

[pooinfinity]

จิ้มตูดก่อนนนนนนนนนน

อูยยยย ตอนประวัติศาสตร์จิงๆ หอมจิง ไม่มีตัวแสดงแทน
คาวี่ เหมือนถูกเลี้ยงมาให้อยู่เหนือทุกคน ไม่มีความรัก ความเห็นใจ
มีแต่ว่า ทำอะไร กับใครแล้วจะสร้างประโยชน์ให้ตัวเองมากที่สุด

แล้วถ้าวันนึงคาวี่รักอัชลาห์ขึ้นมาจริงๆล่ะ จะทำไง

ปล. อยากเห็นอิหนูคาวี่โดนแกล้งคืน 5555555

[zombiepe]

ขอสารภาพค่ะ
เผลอจิ้นฮาซานกะคาวี่ไปแล้ว
กร้ากกกกก

ลุ้นท่านชีคจนเหน็ดเหนื่อย ลุ้นฮาซานดีกว่ามั้ง
555

ท่านชีคที่ทำของหล่นตอนโดนหอมนี่ อารมณ์ไหน
เขิน? โมโห? อยากโดนหอมอีกข้าง?