COCOA ADD WHIPPED CREAM
พิเศษเฉพาะพี่กัลป์
วันนี้ร้านกาแฟพี่กัลป์มีอะไรแปลกใหม่.. ไม่ใช่เครื่องดื่มไม่ใช่เมนูของหวานไม่ใช่การตกแต่งของร้านแต่เป็น..
กลุ่มหมอ..ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไรกลุ่มก้อนบรรดาคุณหมอที่อยู่ดีๆ ก็ยกโขยงกันมาทั้งโรง’บาลมานั่งประชุมดื่มกาแฟกันอยู่ที่นี่ ตอนนี้บรรดานักศึกษาต่างหันไปมองโต๊ะกลางร้านกันเป็นจุดเดียวปกติหมอเขาก็มีห้องประชุมอะไรของเขาที่โรงพยาบาลอยู่แล้วไม่ใช่เหรอวะแล้วทำไมวันนี้ถึงมานั่งประชุมท่ามกลางเด็กมหา’ลัยแบบนี้
“กัลป์..เราไปโม้ไว้เยอะเลยว่าเครื่องดื่มร้านกัลป์อร่อยมากหมอก็เลยมาลองชิมกันทั้งโรง’บาล ดีเนอะวันนี้เราจะรวย”
อ้อ..ตัวต้นเหตุอยู่นี่เองคุณหมอนาทีคงอยากให้ร้านเขามีลูกค้าระดับนายแพทย์หน้าตาดีสินะ เออทำไมหมอโรง’บาลนี้หน้าตาดีเหมือนพระเอกขนาดนี้วะมีแสงออร่าตั้งแต่เปิดประตูเข้ามาในร้านแล้วขนาดไอ้ฟ้าครามยังบอกว่าวันนี้เหมือนโดนกลบความหล่อด้วยแสงรัศมีจากเพื่อนพี่หมอนาทีของดกวนตีนหนึ่งวันสู้ไม่ได้ถอยทัพออกจากร้านไปแล้ว
จริงๆ กัลป์ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับคุณหมอหรอกใครมาอุดหนุนร้านกาแฟก็ยินดีแต่มีหมอคนนึง…ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่าว่ามีอะไรแปลกๆ หมอแทนไท…กัลป์รู้สึกว่าหมอแทนจะต้องมีอะไรสักอย่างในใจแน่ๆ ตั้งแต่เจอกันที่โรงพยาบาลแล้ว มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาเองจะไปหานาทีที่โรงพยาบาล ยอมรับว่าตอนแรกโคตรจะเกร็งคิดทั้งคืนด้วยนะว่าจะใส่ชุดอะไรไปพอแต่งตัวหล่อกว่าวันอื่นคุณหมอจอมยุ่งก็ขมวดคิ้วแถมยังทักว่า
“กัลป์จะไปไหนมีธุระต่อเหรอแต่งตัวเหมือนจะไปถ่ายแบบ”ถ้าไม่ใช่แฟนนี่บางทีอาจโดนเขาต่อยคว่ำไปแล้ว…ตอนแรกก็จะไม่บอกความจริงแต่พอคุณหมอถามไม่หยุดก็เลยต้องบอกก็นะพอรู้เหตุผลจริงๆ ก็หัวเราะไม่หยุดว่าจะแกล้งโกรธแต่นาทีก็เดินเข้ามากอดเอวไว้ทำหน้าอ้อนๆ ที่นานๆ ครั้งจะได้เห็น
“กัลป์เป็นตัวของตัวเองเถอะ จะใส่อะไรมาตามสบายเลยแค่มาหากันทีก็ดีใจมากแล้ว”
เจออย่างนี้ใครจะไปโกรธลงวันต่อมาเลยมาทั้งผ้ากันเปื้อนที่ร้านกาแฟเลยเกือบโดนพยาบาลเรียกตัวไว้เพราะอยู่ดีๆ เขาเองที่ไปเปิดประตูห้องพักแพทย์หน้าตาเฉยดีที่นาทีออกเวรพอดีนึกว่าจะโดน รปภ กักตัวไว้ซะแล้ว นาทีไม่ได้แนะนำตัวว่าเขาเป็นใครเพียงแต่บอกว่าชื่อ กัลป์ แต่คิดว่าพอเขามาที่โรงพยาบาลบ่อยๆ พยาบาลที่คุ้นหน้าคุ้นตาก็คงรู้อะไรขึ้นมาบ้างชอบทำหน้าตากรุ้มกริ่มแถมยังบอกว่า
“มิน่าหมอนาทีถึงไม่ยอมใจอ่อนกับหมอแทน”นั่นคือครั้งแรกที่ได้ยินชื่อหมอแทน? แต่ไม่เคยเห็นหน้าหรอกนะเห็นทีบอกอยู่เหมือนกันว่ามีหมอคนใหม่ย้ายมากจากโรงพยาบาลอื่น จนวันนึงที่กัลป์กำลังนั่งรอนาทีอยู่ในห้องพัก นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ดีๆ ประตูก็เปิดออกคิดว่าเป็นนาทีกำลังจะเอ่ยปากทักแล้วแต่คนที่เดินเข้ามาเป็นหมอหน้าตาก็หล่อละมั้ง? หล่อแบบไทยๆ ผิวสีแทนหน้าตาเหมือนพวกพระเอกละครจักรๆ วงศ์ ๆ คมเข้มทีเดียวนี่ก็ยืนมองหน้ากันอยู่นานเพราะเขาเองก็ไม่รู้จะทักยังไง
“แทน”นี่น่ะเหรอหมอแทนในตำนาน นาทีโผล่หน้าเข้ามาในห้องแล้วทักคนทื่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูแต่พอเห็นเขายืนอยู่กลางห้องพักก็รีบเดินเข้ามาหากัลป์เองก็ไม่รู้ว่านาทีเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเรามากแค่ไหน แต่กัลป์ไม่โกรธหรอกนะถ้านาทีจะไม่บอกใครว่ามีแฟนแล้วแต่ถ้ามีหมอหล่อๆ เข้ามาจีบนี่เขาก็เริ่มหวั่นๆ เหมือนกัน
กัลป์ยืนมองทั้งคู่ที่ยืนคุยเรื่องชาร์ตคนไข้ภาษาหมอเขาคงเข้าใจกันสองคน จนกระทั่งหมอแทนต้องไปตรวจคนไข้ต่อว่ากัลป์ว่าจะไม่สนใจแล้วนะแต่อยู่ดีๆ หมอแทนก็เงยหน้าขึ้นมามองเขามีการยิ้มมุมปากกวนส้นตีนมากๆ แต่มันก็เพียงแค่เสี้ยวนาทีเท่านั้น
ในฐานะผู้ชาย...ประกาศเป็นศัตรูใช่ไหม ได้!
“กัลป์”
“หมอแทนนี่...”
“หมอแทนทำไมเหรอ”
“ช่างเถอะ วันนี้ลูกค้าเยอะมากโคตรเหนื่อยเลยขอกอดหน่อย”
คุณหมอนาทีทำหน้า งงๆ แต่ก็เดินเข้ามาหายกมือขึ้นมากอดเอวเจ้าของร้านกาแฟไว้หลวมมีการตบหลังเบาๆ ให้หายเหนื่อยถ้าไอ้แพทมาเห็นมันต้องด่าว่าตอแหลแน่ ๆ พอคุณหมอปลอบด้วยท่าทางน่ารักกัลป์เลยถือโอกาสซบหน้าลงตรงไหล่คุณหมอแต่สายตาเหลือบมองไปยังประตูที่ยังปิดไม่สนิทกัลป์รู้ว่าหมอแทนยังยืนอยู่หน้าห้องเลยยิ้มให้หนึ่งที
ยิ้มมายิ้มกลับไม่โกง!กลับมาที่ร้านกาแฟ
“คู่แข่งพี่โคตรหล่อเลย อีกนิดนึงจะคิดว่าหมอแทนคือเกรท วรินทร”
“คู่แข่งบ้านมึงสิแพท ระดับหมอแทนเรียกว่าคนแอบชอบแฟนชาวบ้านเท่านั้นเว้ย”
“มั่นใจมาก หลายปีก่อนยังทำได้แค่ชงโกโก้หลังเคาน์เตอร์ไม่แสดงตัวอะไรเลย”
“กูยังเป็นคนจ่ายเงินเดือนมึงอยู่นะถ้ามึงจะลืม”
“พี่กัลป์หล่อที่สุด ใครจะสู้บอสของผมได้ไม่มี”
กัลป์อยากจะตัดเงินเดือนไอ้แพทมากดี๋ยวนี้เหิมเกริมใหญ่เลยไล่ให้มันไปทำงานทำการ บรรดาคุณหมอยังคงนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะใหญ่กลางร้าน ในบรรดาเพื่อนหมอของนาทีกัลป์รู้จักแค่ไม่กี่คนที่สนิทถึงขั้นไปกินข้าวด้วยกันก็มีหมอบี หมอที่กำลังไปเยอรมันในปีหน้าคิดว่าหมอบีก็น่าจะรู้ว่าระหว่างเขากับทีเป็นอะไรกัน ส่วนหมอคนอื่นก็รู้จักกันผิวเผิน
“ขอน้ำเปล่าแก้วนึงครับ”
กัลป์หันหลังกลับมาที่เคาน์เตอร์เจอหมอแทนยืนยิ้มมาแต่ไกล พอมองอย่างนี้เขาก็รู้สึกว่าคุณหมอหน้าตาดีคนนี้ก็ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรเห็นบรรดานักศึกษาผู้หญิงแอบมองอยู่เหมือนกัน กัลป์ตอบรับก่อนจะยื่นน้ำเปล่าให้
“ร้านสวยดีนะครับ ผมชอบรูปถ่ายที่ติดอยู่ตรงบอร์ด”
“ขอบคุณมากครับ ฝีมือถ่ายรูปของนักศึกษาที่นี่จ้างไปถ่ายงานได้นะถ้าคุณหมอสนใจ”
“ผมจะไปถ่ายใครล่ะครับๆ วันๆ ผมก็เจอแต่คนไข้ไม่ก็หมอนาทีจ้างไปถ่ายหมอนาทีดีไหมครับ”
อื้อหือ...นี่พูดตามความจริงหรือกวนตีนกูอยู่วะกัลป์พยายามใจเย็นให้มากที่สุดนี่นับหนึ่งถึงสามสิบแล้วโอเค..ยังไงเขาก็ไม่อยากมีเรื่องยิ่งเป็นเพื่อนร่วมงานของทีด้วยแล้วเขาไม่อยากมีปัญหา
“นาทีชอบรูปถ่ายพวกโปสการ์ดแต่ก็ไม่ชอบถ่ายรูปเท่าไหร่”
“ดูคุณสนิทกับหมอนาทีรู้จักกันมานานแล้วเหรอครับ”
“อืม….ก็นานแล้วครับ”
“อย่างนี้ผมขอถามได้ไหมครับผมอยากรู้ว่าหมอนาทีมีแฟ.. ”
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมาถูกจังหวะกัลป์เลยเอ่ยขอตัวจากหมอแทนที่ยังยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ กัลป์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเพราะเขาเองก็ไม่รู้จะตอบคำถามนั้นว่ายังไง ดีที่เพื่อนโทรมาถามเรื่องงานโฆษณาที่เขาเองรับปากจะช่วย ตอนแรกก็พอช่วยเล็กๆ น้อยๆ ความรู้ตอนเป็นเด็กนิเทศยังไม่ตายจากไปไหนหลังๆ เลยรับทำฟรีแลนซ์เกี่ยวกับงานโฆษณาบ้างเพราะมีงานที่ต้องแก้กัลป์เลยชงโกโก้แล้วเดินไปยังห้องพักด้านหลัง
เสียงเปิดประตูห้องพักดังขึ้นแต่กัลป์ไม่ได้หันหลังกลับไปมองก็พอรู้ว่าใคร แค่เพียงไม่นานก็มีอ้อมกอดจากด้านหลังแถมยังโถมตัวยื่นหน้ามามองงานที่ทำอยู่ คุณหมอนาทีมีการบอกว่าเขาทำงานเยอะเกินไปไม่รู้จะเอาตังค์ไปทำอะไรนักหนา
“เอาตังค์มาซื้อข้าวให้เจ้าวินาทีไงหมาทีกินเยอะจะตาย”
“เวอร์แล้ว..กัลป์ก่อนหน้านี้ยืนคุยอะไรกับหมอแทนเหรอ”
กัลป์ปิดงานที่เปิดค้างไว้ท่าทางจะไม่ได้แก้เพราะมีเรื่องที่ต้องเคลียร์ เจ้าของร้านกาแฟจับมือคุณหมอที่กอดอยู่ออกก่อนจะรั้งตัวนาทีให้นั่งลงบนตักสองมือกอดเอวไว้แน่นท่าทางคุณหมอจะเขินอยู่หน่อยๆ บอกตามตรงว่ากัลป์เองก็ไม่ได้เป็นคนหวานแหววโรแมนติกอะไรเท่าไหร่ แต่คนเป็นแฟนกันมันก็ต้องมีช่วงเวลาแบบนี้กันบ้างต้องสวีทสวีตตี้กันหน่อยเดี๋ยวมีใครไม่รู้เข้ามาแทรกแซง
“ทีรู้ใช่ไหมว่าหมอแทนจีบ”
“ก็พอรู้”
“แล้วยังไงต่อ”
“ก็ไม่ได้เล่นด้วย”
“แล้วถ้าเขาไม่เลิกยุ่ง”
“ให้กัลป์ช่วย”
“ให้ช่วยยังไง”
“แฟนโดนจีบนี่เขาต้องทำแบบไหนล่ะครับ”เออ..เริ่มสงสารหมอแทนขึ้นมาบ้างแล้วกัลป์รู้ว่านาทีฉลาดแถมยังเจ้าเล่ห์ที่หนึ่ง เชื่อได้เลยว่าในหัวนี่มีแผนอยู่แล้วแน่ๆ แต่กัลป์ยอมรับเลยว่ามันไม่ทันใจจากวันนี้ที่หมอแทนเข้ามาถามเรื่องทีกับเขานี่รู้อยู่หรอกว่าจงใจอย่างน้อยก็ต้องสงสัยความสัมพันธ์ของเขากับทีบ้างไม่งั้นไม่เจาะจงเดินเข้ามาถามแบบนี้หรอก
เอาเถอะ..เขารู้แล้วกันว่าถ้ามีคนมาจีบแฟนตัวเองต้องทำยังไง
“วันนี้โกโก้มีวิปครีมด้วย”
“อยากกินก็เลยบีบใส่มา”
นาทียิ้มตาหยีแล้วยื่นแก้วโกโก้มาตรงหน้าแต่พอกัลป์จะก้มลงมาดื่ม คุณหมอกลับยกแก้วดื่มซะเองจนวิปครีมเลอะขอบปากกัลป์ที่มองอยู่อมยิ้มอย่างรู้ทันสองมือกระชับคนที่นั่งอยู่บนตักให้เข้ามาใกล้มากขึ้น
“เดี๋ยวนี้ร้ายจังนะ”
“อ้าว..ก็แก่แล้วป่ะทำตัวจืดชืดทุกวันเดี๋ยวกัลป์เบื่อทำไง”
“คุณหมอนี่ผมหลงหัวปักหัวปำขนาดนี้แล้ว”
“ไม่เชื่อ”
ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ก็ยังยิ้มให้กัลป์เลยก้มลงมาหาคนที่(ตั้งใจ)ทำวิปครีมเลอะปาก จูบรสโกโก้ผสมวิปครีมหวานมาก กว่าจะชิมหมดคุณหมอก็หมดแรงหอบหายใจจนต้องก้มหน้าลงมาพิงกับอกกว้างไว้เลยโดนล้อว่า อ่อน~ แน่นอนว่ากำปั้นหนักๆ ทุบดังปั๊ก! นั่งเล่นกันอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจออกมาข้างนอกเพราะหายไปนานอยู่เหมือนกัน นาทีเดินมาตรงหลังเคาน์เตอร์ว่าจะช่วยกัลป์เก็บของนี่ก็ดึกมากแล้วในร้านเหลือแค่โต๊ะของบรรดาหมอเพียงเท่านั้น นักศึกษาโต๊ะอื่นกลับไปหมดแล้ว
“ทีอะไรติดอยู่ตรงปากอ่ะขาวๆ”หมอแทนเป็นคนทักขึ้นมา นาทีคิดว่ามันก็คงเป็นวิปครีมตั้งใจจะหยิบกระดาษมาเช็ดแต่อยู่ดีๆ กัลป์กลับคว้าแขนคุณหมอไว้แล้วก้มหน้าลงมาเช็ดวิปครีมที่เลอะอยู่ด้วยปากของตัวเองมีการยักคิ้วใส่นาทีที่ยังคงยืนช็อคค้างพอเห็นท่าทางแบบนั้นก็เลยแนบจูบไปอีกหนึ่งที หลังจากนั้นเสียงแซ็วจากเพื่อนหมอก็ดังลั่นไปทั่วร้าน
“ก็ว่าอยู่พามาร้านกาแฟนี่จะเปิดตัวแฟนใช่ไหม”
“คนนี้เองเหรอที่มึงเพ้อตั้งแต่อยู่ที่อเมริกา”
“เดี๋ยวๆ กูไปเพ้อตอนไหนไอ้หมอเมฆ”
“เอ๊า..ใครไลน์มาหากูวะมึงว่าเขาจะมีแฟนรึยัง จะมีคนมาจีบเยอะไหม ถ้าเขาไม่รอกูทำไง เขาจะลืมกูไปแล้วรึเปล่ารู้งี้กูจับปล้ำก่อนมาเมกาก็ดีอีกล้านอย่างที่มึงพรรณนากับกู”
“กัลป์อย่าไปฟังนะ”
คุณหมอนาทีพอสู้ไม่ได้เลยหันไปปิดหูคนที่ยืนหัวเราะอยู่ด้านหลัง กัลป์ไม่เคยรู้เลยว่านาทีก็มีมุมแบบนี้กับเขาด้วยเคยคิดเหมือนกันว่าตอนอยู่ที่อเมริกานาทีจะคิดถึงเขาบ้างหรือเปล่าหรือเรียนหนักจนไม่ได้นึกถึงกันพอมาได้ยินแบบนี้หัวใจมันก็พองโตขึ้นมาทันที คุณหมอทุกคนหัวเราะชอบใจเมื่อสามารถเอาคืนนาทีสุดแสบได้ คุณหมอนาทีเลยขอตัวไปจัดการเพื่อนที่เอาแต่ล้อไม่หยุดแต่เหลือคนนึงที่ยังยืนหน้านิ่งไม่ยิ้มไม่พูดไม่จาอยู่หน้าเคาน์เตอร์
“แพท บางทีร้านเราก็น่าจะมีน้ำสมุนไพรขายบ้าง”
“น้ำอะไรดีล่ะพี่ต้องน้ำไทยๆ นะรับรองเด็ด” กัลป์เดินมาตรงหน้าเคาน์เตอร์ ก่อนจะยิ้มให้หมอแทนที่ยังคงยืนกำหมัดแน่นไม่ขยับไปไหน
“น้ำใบบัวบกก็น่าสนใจนะแก้ช้ำใน หมอแทนคิดว่ายังไงครับ”
คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเองนะ บาย..
THE END
หายไปนาน..5555 #นิยายร้านกาแฟ
นิยายเรื่องนี้จะตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ รักคุณ นะคะฝากไว้ด้วยค่ะ^^ โค้ง
ตอนนี้เรามีหน้าปกเรียบร้อยแล้วไว้รออะไรเสร็จสมบูรณ์จะมาแจ้งข่าวอีกรอบจ้า
อยากให้ทุกคนมีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านนิยายที่เราเขียนนะคะ
ps,ขอบคุณค่ะ
Twitter @ribbinbo