มาแว้ววววว หนังสือพิมพ์รายวัน
ตอนที่ 21 เปิดศึกแอรอน
“อะ...............” เอาล่ะสิ ต่างฝ่ายต่างเงียบกันไป... สายตาผมไล่ไปเห็นสิ่งของในมือของแอรอน...บันทึกประจำวันของผู้ตรวจตราความสะอาดห้องน้ำพนักงาน....หมายความว่าคนที่เข้าไปเมื่อกี๊นี่มัน......ไอ่แอรอนเหรอ!?!
ชิบหาย....ชิบหายแล้วววว ผมกระตุกแขนไอ่แจ๊คเบาๆจะให้มันหันมา แต่มันก็ไม่หันมา ตอนนี้มันกับแอรอนจ้องหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ อะไรกันเนี่ย
“แจ๊ค...” ผมเอามืออีกข้างที่ไม่ได้โดนไอ่แจ๊คจับไว้ดึงเสื้อที่ไหล่มันเบาๆ ท่าทางมันตอนนี้ทั้งดูน่ากลัวและ...เอ่อ....ผมว่าดูกวนตีนๆพิกล
“อยู่เงียบๆเลยเราน่ะ...” ซะงั้น ไม่ทันที่ผมจะว่าอะไร ไอ่แอรอนวิ่งเข้ามากระชากคอเสื้อไอ่แจ๊ค ไอ่แจ๊คปล่อยมือผมแล้วสวนหมัดเข้าที่ลำตัวของแอรอนทันที อีกฝ่ายงอตัวเป็นกุ้ง....ท่าทางจะหนักเอาการ ท่าทางไอ่แจ๊คมันหมัดหนักนะนั่น
ไอ่แจ๊คยืนล้วงกระเป๋าอย่างสบายใจ มองดูอีกฝ่ายที่ใบหน้าเหยเก ไอ่แอรอนเอามือกุมท้องตัวเองอย่างเจ็บปวด มืออีกข้างชี้หน้าไอ่แจ๊ค
(*ขออนุญาตพิมพ์ภาษาไทยในส่วนของแอรอน เพื่อความสะดวกของทั้งผู้แต่ง และผู้อ่านเน้อ)
“มึง....อุก” ไม่ทันที่คำสบถจะหลุดมาหมดคำ ก็พูดไม่จบ....เว้ยยยยย ท่าทางจะเจ็บน่าดู ผมวิ่งเข้าไปจะดูอาการแอรอน แต่ไอ่แจ๊คก็กระชากมือผมไว้แล้วดึงไปอยู่ข้างๆตัวมัน เง้ออออ
“เฮ้ย.....เหี้ยแจ๊ค มึงเห็นมั้ยน่ะ เค้าเจ็บจะตายแล้ว”
“ช่างมัน.....”
ไอ่แอรอนถลาเข้ามาอีกรอบในสภาพมือข้างหนึ่งกุมท้อง อีกข้างกำหมัดแล้วสวนเข้ามาที่ลำตัวไอ่แจ๊คทีเผลอ เพราะมันหันมาคุยกับผมอยู่ แต่ท่าทางหมัดคงไม่แรงมากนัก เพราะไอ่แจ๊คคว้าตัวไอ่แอรอนไว้แล้วต่อยสวนเข้าที่แก้มหนักๆอีกหมัดหนึ่ง ไอ่แอรอนก็ใช่ย่อยสวนกลับมาเหมือนกัน ผมยืนดูอย่างตะลึง กัดกันเป็นหมาเลย ถ้าซุบฯเดินมาเห็นซวยหมู่แน่ว้อยยยยยยย
“หยุด....เดี๋ยว....นี้.....ว้อยยยยยยยยยยย” ผมตะโกนใส่พวกมันสุดเสียงด้วยความโมโห แม่งจะซวยกันหมด ถ้าพ่อมึงมาน่ะเห็นมั้ยยยยยยยยย
แต่พวกแม่งสองตัวก็ไม่หยุด ผมคิดๆๆๆๆๆ และ....
‘ผัวะ!’
‘ผลัก!’
“พวกมึงจะหยุดบ้ากันได้รึยัง!!!!!!”
ได้ผล....มันสองตัวหยุดตีกันทันที แม่ง.....หน้าแม่งหนาชิบหาย ทั้งคู่เลย ผมกำหมัดตัวเองแน่นๆด้วยความโมโห มืออีกข้างกุมหมัดตัวเองไว้....เจ็บครับไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ตอนนี้ขอด่าหน่อยเถอะ
“เหี้ยเอ๊ย!!!” ลืมตัวครับ หลุดด่าเป็นภาษาไทยหมดเลย แหะๆ แต่ไอ่แอรอนเหมือนจะรู้ตัวนะว่าโดนด่าอะ ก็ภาษาฟังไม่ออก แต่สำเนียงที่สื่อออกไป คงไม่ใช่ผมกำลังชมพวกแม่งแน่นอน... จนปัญญาครับ คิดไรไม่ออก ผมเดินหันหลังออกมาเลย ปล่อยให้พวกแม่งยืนงงกันสองตัวไปเถอะ ไอ่แจ๊คทำท่าจะวิ่งตามมาแต่ผมหันไปมองดุๆ...แล้วหันหลังเดินไปเลย
เดินสวนกับซุบฯอีกต่างหาก แม่งงงงง ดีนะห้ามมวยทัน ไม่งั้นซวยกันหมดแน่ๆมีเรื่องอะ อาจถึงขั้นพักงาน....ไม่รู้พวกแม่งเป็นไง แต่ผมขอหนีไปสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนดีกว่า....
เห็นอย่างนี้ผมใจร้อนนะครับทุกท่าน.....หมัดหนักมั้ย?....ลองไปถามไอ่บ้าสองตัวนั่นแล้วกัน...
ตัดมาที่ไอ่แจ๊ค—
หมัดหนักว่ะที่รัก.....ใช้ได้เลย เล่นเอามึน
ไอ่แอรอนหันมามองหน้าผมซะอาฆาต...ฮึ แม่งพาล...
ไม่จบแค่นี้แน่??? กูยินดีอยู่แล้วว่ะ อ่อนๆอย่างมึง ชาติหน้าก็ไม่ได้แดก
ไม่ทันที่มวยจะเริ่มกันอีกยก ซุบฯดันเดินมาตรวจพอดี...มวยล้มเลิก
มันคงรู้แหล่ะ...ว่าผมกับเชนทร์เข้าไปทำอะไรในนั้น...
เสียงฝีเท้าหนักๆ เดินวนไปมาหน้าห้องน้ำ ทำไมผมจะไม่รู้
จริงๆผมเห็นมันตั้งแต่เดินตามเชนทร์ตอนเปลี่ยนเวรแล้ว....คงจะเข้ามาทำคะแนนล่ะมั้ง....ฮึๆ
เสียใจด้วย.....ของๆกู กูคงยกให้ใครไม่ได้หรอก...
แต่ท่าทางมันก็อึ้งอยู่นะ....ตอนโดนต่อย
จริงๆผมก็อึ้งแหล่ะ....แปลกใจ ได้เห็นมุมที่ไม่เคยเห็น
ที่สำคัญ...หมัดหนักดี แรงใช้ได้เลย ฮึๆ
ผมเรียกแอรอนไว้ แล้วชี้ให้ดูรอยเล็บจางๆที่หัวไหล่ผม....
พอมันเห็นก็ตาโต ชี้หน้าผมซะหมายมั่น....
ไม่กลัวอยู่แล้ว ยินดีเสมอ....ว่าแต่มึงจะสู้กูได้รึเปล่าเถอะ
เห็นสีหน้าไอ่เหี้ยแอรอนตอนนี้แล้ว…
ฮึๆ...ขำว่ะ
ว่าแต่ไอ่ตัวแสบแถมหมัดหนัก เดินหายไปไหนแล้วนี่...
ตัดมาที่เชนทร์—
ผมเดินไปเรื่อยๆเพื่อสงบสติอารมณ์ มองนาฬิกาก็เห็นว่าเหลือเวลาพักแค่ 10 นาทีกว่าๆ....เฮ้อ เสียเวลากับเรื่องบ้าๆแท้ๆ ตัดสินใจเดินกลับซุ้มตัวเอง ด้วยความห่างของระยะทาง กว่าจะเดินไปถึงคงได้เวลาเปลี่ยนกะพอดีแหล่ะ...
เกือบจะเดินถึงซุ้มตัวเอง เลี้ยวหัวมุมปุ๊บ ผมก็ชนเข้ากับร่างๆหนึ่ง…
ไอ่เหี้ยแอรอน....
(*ขออนุญาตพิมพ์ภาษาไทย เพื่อความสะดวกของทั้งผู้แต่ง และผู้อ่านเช่นเดิม)
“เดี๋ยวเชนทร์ ฟังก่อน” มันคว้าข้อมือผมไว้ ผมหันหน้าไปมองมันด้วยอาการเซ็งสุดชีวิต แม่งงงงง หนีไม่เคยจะพ้น ห่าไรนักหนาวะ
“แต่กูไม่มีอะไรจะฟัง ทะเลาะกันอย่างกับหมา แม่ง!” ผมพูดไปด้วยความโมโห อีกฝ่ายหน้าสลดทันที...ใช่ครับ ผมไม่ได้โง่...ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันคิดยังไงกับผม...แต่ผมแค่ไม่คิดว่า มันจะบานปลายขนาดนี้...
เรื่องที่พวกมันทะเลาะกัน....มันไม่ได้ทำให้ผมโมโหมากเท่า...พวกมันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็น ‘ผู้หญิง’….
ผมไม่ได้ต้องการการปกป้องจากใคร ตัวผม ผมดูแลตัวเองได้....ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูเหมือนผมต้องพึ่งคนอื่นตลอด....แต่จริงๆมันไม่ใช่...
เรื่องที่เกิดขึ้น....มันทำให้ผมยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่...
“ปล่อยกู....” ไอ่แอรอนยังคงส่ายหน้าเช่นเดิม แต่ผมจับอารมณ์มันได้... หวาดหวั่น...
“กู บอก ให้ ปล่อย” ก่อนที่กูจะระเบิดลงมากกว่านี้....ผมต่อท้ายประโยคตัวเองในใจ....ซึ่งถ้ามันไม่ปล่อย....ฝรั่งก็ฝรั่งเถอะ ตัวโตกว่าแค่ไหนผมต่อยหมดอะ
เวลาโมโห....แรงบ้ามันมาเยอะครับ แหะๆ… ^ ^’
คราวนี้มันปล่อยครับ ก็ดี....ต่อยคนทีไรกลับไปนั่งเจ็บมือทุกทีอะ.... ผมมองหน้ามันนิ่งๆ แล้วเดินหนีไปที่ซุ้มตัวเอง พอไปถึงก็คว้าเอาน้ำแข็งกับผ้าขนหนูของผม ประคบซ้ำๆที่มือตัวเองข้างที่ต่อยตัวเหี้ยไปสองตัว....ตอนนี้อารมณ์ผมเย็นขึ้นเยอะ....เฮ้อ....
แมทเข้ามาถามไถ่อาการผม ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร....จะบอกได้ไงว่าไปต่อยคนอื่นมา เหอะๆ
ซักพักไอ่แจ๊คก็เดินมาตรงหน้าผม มันตอนนี้ดูท่าทางแปลกๆ...คือ ยังไงดีอะ ผมนึกว่ามันจะโกรธผมซักหน่อย....หรืออะไรซักอย่าง แต่มันดัน....ยิ้มอะ -*-
“เจ็บมั้ย...” มันจับข้อมือผมเบาๆ ยกขึ้นดูใกล้ๆ แล้วถามผมยิ้มๆ....เอ่อ....
“ก็....นิดหน่อย” ผมตอบมันงงๆ ที่แก้มมันมีรอยช้ำเล็กน้อย เดาว่าน่าจะหมัดผม...นะ แหะๆ
“แล้ว....เจ็บมั้ย....” ผมถามกลับ มันปล่อยมือผมลง แล้วลูบเบาๆที่ข้างแก้มตัวเอง
“เล็กน้อย....แต่หมัดหนักดี...น่าสนใจ…” ผมมองมันด้วยความงง....คือ นึกว่ามันจะโกรธผมซักหน่อย หรืออะไรซักอย่างอะ.....หรือมันไม่เจ็บจริงๆหว่า...
“แจ๊ค....เอาดีๆ....เจ็บรึเปล่า” อดถามไม่ได้แฮะ…
“ก็เจ็บ....แต่แค่นี้ทนได้ อีกอย่าง มุมนี้ของเชนทร์แจ๊คไม่เคยเห็น....ได้เห็นแล้วก็....รู้สึกดี” ว่าแล้วก็ยิ้มต่อ....มันยังไงเนี่ย....แหะๆ มึนกับคนอย่างมันจริงๆแฮะ -*-
“อ่า....เหรอ” มันยังยิ้มไม่เลิก.....เอ่อ....ตกลงผมคบกับคนโรคจิตรึเปล่าครับ?????
จบตอนที่ 21 เปิดศึกแอรอน
*****************************
ปี๊ดปิ๊วววววววว
มีเรื่องมาบอกกกกกกกกก
เนื่องจากว่า คนแต่งอะ จะเปิดเทอมอาทิตย์หน้าแหล่ว ชีวิตซีเนียร์แสนสุข (เหรอ?)
เรียกว่าแสนสาหัสจะดีกว่า ตัวจบจะทำงานอะไรยังคิดไม่ออกเลย แม่งเอ้ยยยยยยยย
นั่นแหล่ะๆ ง่ายๆคือจะบอกว่าจะขออนุญาติ
ไม่ตอบเม้นท์ เด้อออ
เพราะเปิดเทอม งานน่าจะยุ่ง แต่จะเจียดเวลามาพิมพ์นิยาย และลงนิยายแน่นอน แต่เวลาจะตอบเมนท์คงไม่มีอะ
เพราะงั้นถ้าใครมีคำถามอะไรที่อยากให้ตอบเป็นพิเศษ แจ้งไว้ได้นะ ถ้าจะให้ดี เขียนไว้เลยว่าสงสัย อยากถามนู้นนี้นั้นโน้น ไรเงี้ย จะเข้ามาตอบให้ โอเคบ่???
เดี๋ยวไปอัพอีกเรื่องก่อน วู้ววววววว ฟิตจริงจริ๊งกรู.....ทำไมไม่ฟิตแบบนี้กับเรื่องเรียนมั่งว้า
ป.ลลลล ตอนเย็นไปแดรกเอมเคมา แม่งงงงงงงงงง เห็นเคะ (มั้ง...เดาว่าน่าจะเคะ) แม่ง น่ารักจ๊าดง่าวววว เล่นเอาอยากรุก
ไม่ค่อยเห็นน่ารักๆงี้นานแระ ที่ใกล้มือใกล้ตรีนมันโหดกันเหลือเกินน่ะ
แดกสุกี้ไป แอบมองหน้าไป โคะ! สุกี้อร่อยขึ้นเป็นกอง เล่นเอาอยากแต่งนิยายอีกซักเรื่องเป็นที่ระลึก
"รักเกิดที่ร้านสุกี้"
กว่าจะมาได้ ไปไหนมา ตอบด่วน
ส่วนนี่...XTeND
ไปต่างจังหวัดมางับ ร้อนง่าวววววววววว โอ้วแม่เจ้า บ้านเราดีที่สุด
โทษทีๆๆๆ ที่หายไปหลายวัน เห็นนายมาเมนท์ดันกระทู้ให้ก็ชื่นใจน่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะ ทั้งที่แอบอ่านและอ่านแล้วเมนท์ ร๊ากกก จริงๆจังๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
