หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61)

[หัวเเม่มือ]

ปอยังคงความน่ารักเหมือนเดิมจริงๆ

[ppmayuree]

เข้ามาต่อเรื่อย ๆ นะคะ นาน ๆ ครั้งก็ไม่เป็นไร ขอให้ได้รับรู้เรื่องราวบ้างเท่านั้น ชอบความคิดของคุณทีจังเลยค่ะ

[z-Time]

 

[buffalo]

น่ารักกันอีกแล้วนะคู่นี้ .... อิจฉา อ่าาาาาาาาาาาาาา
 

[Flowersteel]

โห .. น้ารักไม่เปลี่ยนเลยๆ

ว่างๆ .. ก็มาต่อตอนพิเศษบ้างน้าครับๆ

[LEO]

...เอาตอนใหม่มาส่งครับ...
...น้องทีฝากบอกว่า...ลงให้ที่นี่ก่อนอีกที่เลยน่ะ...

ช่วยด้วย! ผมได้แฟนเหี้ยไอ้เด็กช่างยนต์ 42…ซวยซ้ำซ้อน

COMMENT
S=UUllnJllSJ
ฉากเรทอ่านแล้วรู้สึกขำ
…นั้นสิ พี่ก็ว่ามันขำๆนะ  เขียนไปมีอารมณ์(เครียด)ไป
คิดถึงพี่ทีตอนที่เขียนฉากรักเร่าร้อนของตัวเอง แล้วมานั่งอ่าน แล้วตัดสินใจว่าจะเอามาลง
….น่านนนนโดนแซว อายนะเว้ยยย  
อีกหน่อยคงเป็นเสี่ยปอ
…อนาคตอันไกลเป็นเสี่ยปอ  แต่ตอนนี้มันเป็นเหี้ยปออยู่  
พีเอสสอง ฮี่ฮี่ฮี่ สรุปพี่ทีเกิดวันพฤหัสใช่ป่ะ เพราะนิสัยแม่งโคตรเหมือนกันเลย เกือบทุกจุด
…ม่ะใช่พี่เกิดวันจันทร์ ขอของขวัญวันเกิดด้วย(ทุกวันจันทร์)
Uonlii_I
คำพูดที่พูดกับน้องทีแต่ละประโยคช่างทำให้มีความสุขไปด้วย
…เหรอครับ มันก็กวนตีนตามประสามัน
fakelove
ชอบพี่ทีกับพี่ปอมาก กกกก  อยากมีแบบนี้บ้าง  เสียดายไม่ได้เกิดมาเปนเกย์
…เพิ่งมีคนอิจฉาเกย์  ผมจะดีใจดีไหมเนี้ย  เฮ้ยยยย ไม่อยากเป็นมันก็เป็นไปแล้ว ก็คงต้องอยู่กับมันให้มีความสุขนี่แหละ
beautyless
พวกคุณทำให้ผมน้ำตาแตกเลยนะ พูดดีมาก ดีแล้วครับ
…จริงดิครับ  ขนาดนั้นเลยเหรอ ขอบคุณครับ ไม่คิดว่าจะมีคนชอบขนาดนี้
jimmyjimmy
ไม่ยอม ไม่ยอม ตกลงว่า ขอสองรอบไม่ใช่หรือ ทำไม ทำไม รอบเดี๋ยวเองอ่ะ
…อ้าวๆ ได้คืบจะเอาศอกนะเราน่ะ  ครั้งเดียวล่ะครับ ครั้งเดียวก็อายซะ  เพิ่มรอบอีกคงไม่ไหวม้าง
nano
ปอน่ารัก แถม เก่งเรื่องอย่างนั้นๆอีก โอ้ว อยากได้มาเป็นแฟนซะจริงๆ ฮ่าๆๆ
…ปอน่ารัก ปอเก่ง  ไอ้ทีเศร้าเลย T_T ไอ้ทีเล่าไอ้ปอมีแฟนคลับ ก๊ากกกกกกก
kongkilmania
ปอเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะเลยน้า แต่ความหื่นยังเหมือนเดิม ที.....เป็นเมียปอต้องอดทนนะ
….เมีย เมีย และเมียเปลี่ยนเป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่บ้านได้ป่าว  เป็นแฟนมันต้องอดทนจริงๆ เพราะมันกวน มึน โวย  ส่วนความหื่นมันก็เป็นโรคเรื้อรังประจำตัวมันไปล่ะ
arewhy
พี่ทีเขียนฮาตลอดอ่ะ ตอนนี้ก็ฮา ฮาจนเลือดพุ่งเยย ย
…พี่เขียนฉากเรท60+นะ  มันยังฮาอีกเหรอ  งี้แหละพี่เป็นคนอารมณ์ดี เอิ๊กๆ
Uonlii_I
แล้วตอนนี้สุขภาพน้องทีตกลงมั้ย
…ปกติแล้วครับ ขอบคุณครับ แต่คนที่จะแย่ต่อไปคือไอ้ปอ
CaroL
คำเดียวที่บอกได้ขอบคุณ  อ่านที่ไร ยิ้มได้ทุกทีจริง บ้าก็บ้าสิเอา อิอิอิอิ ชอบมากครับ
…ขอบคุณเหมือนกันครับที่อ่านและเม้นด้วย  ไม่บ้าหรอกแค่เกือบ เอิ๊กๆ
Little Devil
ขำตั้งแต่ชื่อตอน
…น่านนนนคนนี้บ้ากว่า ยังไม่ได้อ่านเลย ขำแย้ววว
TANYAjip
อยากอ่านปอที ทุกวัน เช้า สาย บ่าย ค่ำ อยากอ่านไปถึงตอนปอทีแก่จัง
…จะอ่านจริงป่าว จะมีใครอ่านถ้าผมบรรยายถึงสภาพตาแก่ๆสองคน55555
kongkilmania
ใช้เบนซินล้างมือแล้วเป็นมะเร็งจริงอ่ะ
…จริง  ชัวร์ จากผลงานวิจัยหลายๆชิ้น ทั้งการสัมผัสและสูดดม
ลูกน้องที่อู่ใช้ทินเนอร์มั่ง เบนซินมั่งล้างมือเกือบทุกวันเลยยยยย เวนแระ
…นั้นน่ะสิ เปลี่ยนเป็นป้องกันโดยใช้ถุงยางดิครับ เอ้ยยย ถุงมือยาง (ตกตัวเดียวความหมายเพี้ยนเลย)
icyblue
กวนจังแก ตั้งฉายาให้เข้ากับ กวนมึนโวย
…มีคนตั้งฉายาให้ไอ้ทีด้วย กวนจังแก555+ฮาดี ว่าแต่ผมไม่ได้กวนนะ(มั้ง)
knightofbabilon
คนเราการศึกษาสูงไม่ได้หมายความว่าจิตใจจะสูงตามการศึกษานี่นะ ใช่ป่ะคุณที
…อืมมมก็อาจจะเป็นบางคนมั้งครับ  คนส่วนน้อยแหละที่เป็น ช่างเหอะครับ ผมก็อยู่ส่วนผมเป็นที ต้นไม้เล็กๆในเมืองหลวง  คอยให้อากาศดีกับคนที่อยู่ใกล้ 555

……………………….++++++++++++++++++++++++++++++………………………
   ในระหว่างพักเที่ยงผมเดินลงมาซื้อน้ำผลไม้ปั่นข้างล่าง  ได้ยินข่าวแว่วๆว่า สิ้นงบประมาณปีนี้(ก่อนเดือนตุลา) จะพาไปเที่ยวจีนกัน  (สาธุขอให้ได้ไปจริงๆ อยากไปกำแพงเมืองจีนมานานแล้ว…ข่าวกรองรึป่าววะ  อย่างงี้ต้องมีสืบ) ผมเดินขึ้นตึก  เห็นกลุ่มนึงอยู่ข้างหน้าแอบมองผมแล้วคุยกัน(นินทากู ชัวร์) เอาเหอะ เอาให้สนุกปากไม่ว่ากัน ไม่จองเวรแล้วกัน  ผมเดินเลี้ยวเข้าห้องน้ำชั้นล่าง (หลังกลุ่มนั้นแหละ) เดินเอาแก้วน้ำไปทิ้งและสำรวจความหล่อตัวเองนิดหน่อย 555 เป็นงั้นไป
   “คนนี้เหรอที  ยังเด็กอยู่เลยนี่หว่า”  ผมที่กำลังเดินออกจากห้องน้ำได้ยินชื่อตัวเอง เลยพลางให้กลายเป็นจิ้งจก ทำตัวกลมกลืนกับผนัง ยื่นนิ่ง
“ที่ว่ากล้าปะทะกับ ดร.  …. เล่นกับใครไม่เล่น ไปเล่นกับด๊อกเตอร์….” จำได้ไหมก็ ดร.คนนี้แหละที่เข้าฟังวิจัยแทนผม ที่ผมหน้าแตกละเอียดยับ  จากนั้นก็มีเล็กๆน้อยๆมาเรื่อย  สงสัยหน้าไปเหมือนญาติฝ่ายเมียแกมั้ง ถึงไม่ชอบกันขนาดหนัก  เรื่องของผมเป็นที่นินทาสนุกปากของกลุ่มนี้เลยล่ะ  ผมยืนฟังสักพัก หลายๆประโยคจนคิดว่า (นั้นมันตัวกูเหรอ)  กลุ่มนี้ก็เป็นลูกน้องแกทั้งหมดแหละ ซึ่งก็มีปุย เลขาหมายเลข1อยู่ด้วย…ช่างเหอะ  ไม่ใส่ใจหรอก คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก
ผมต้องย่องๆเข้าไปในห้องน้ำใหม่แล้วเดินลากเสียงให้รู้ว่า คนเดินมา  จะได้หยุดนินทาและรู้ว่าผมไม่ได้ยิน เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติดเฉยๆ  ถึงผมจะปากหมา(บางครั้ง) แต่ผมจะเลี่ยงเสมอ ไม่อยากสร้างศัตรูกับใคร  
ในตอนเย็นผมกลับที่พัก เล่าให้ไอ้ปอฟัง
“ปอ มีคนนินทากูด้วย  ระยะเผาขนเลยล่ะ  กูก็เฉยๆ คิดซะว่าไม่ได้นินทากู เพราะมันไม่ใช่ตัวกูเลย”
“มึงไม่เอาตีนเหยียบปากมันไปเลยวะ  รู้อยู่แท้ๆว่าคนไหนพูด” เหมือนไอ้ปอมันโกรธมากเลย
“ใจเย็นปอ  เค้าว่ากูไม่ได้ว่ามึง”
“ไอ้พวกไม่มีสมอง  พูดมากอย่างเดียว  ถ้ากูไปหามึงแล้วมึงบอกกูนะว่าใคร” (แน่ใจนะว่ามึงจะปกป้องกู รึมึงจะพากูเข้าตาราง)
“เล็กน้อยน่า  ช่างเหอะ …ปอกูมีเรื่องจะบอกอีก อาทิตย์หน้ากูจะไปจีนนะเว้ย”
“ไปทำไม”
“ไปเที่ยว  เค้าจัดไปเที่ยวกัน  หลังจากทำงานหนักมาทั้งปี”
“ไปกี่วัน”
“7วันเลย ไปเช้าวันจันทร์มั้ง  กูฟังคร่าวๆ เริ่มจากเชี่ยงไฮ้ เจียงซู เหอหนาน เหนอเป่ย ปักกิ่ง นั่งรถไฟไปออกมองโกเลียเลย555 กูอยากไป แต่กูคงไปได้5 วัน เสาร์-อาทิตย์ต้องเรียน คงต้องกลับมาก่อน คงไม่ได้ไปมองโกเลีย 555”  ผมพูดไปก็ยิ้มไป จินตนาการตัวเองกำลังเดินไต่กำแพงเมือง
“ไม่ให้ไป” จ๊ากกกกกกกกก  อย่าทำลายกำแพงเมืองจีนยังงี้สิ  ไม่ได้ปอ  มึงพูดใหม่ซิ  กูฟังผิดใช่ไหม
“อะไรนะ”  ผมขมวดคิ้ว
“ไม่ให้ไป” เสียงเข้มเหมือนเดิม
“ทำไมล่ะปอ  กูไม่มีโอกาสอีกแล้วนะ  ต่อไปถ้าจะไปก็คงต้องออกเอง”
“ชาตินี้กูมีปัญญาพามึงไป  ตอนนี้ไม่ต้องไป  กลับมาบ้าน”
“ปอ แยกแยะให้ออก  อันนี้ไปโดยไม่ต้องเสียอะไร แล้วกูก็ไม่ได้ไปสองต่อสองกับใคร  กูไปกันเป็นฝูง” ผมก็เริ่มอารมณ์เสีย
“กูไม่ให้มึงไป  มึงลองไปดูสิ”  มันมีขู่
“ไปหาเหตุผลมา  ทำไมถึงไม่ให้กูไป อย่าเอาเหตุผลปัญญาอ่อน”
“ถ้ากูบอกว่ากูไม่สบาย มึงยังจะห่วงกูไหม”
“มึงเก่งขนาดที่จะเดาอนาคตอีกข้างหน้า1อาทิตย์ มึงจะต้องป่วยเลยเหรอ  งั้นกูขอใบรับรองแพทย์”
“เออ  มึงมันเก่ง  อยากไปไหนก็ไป ไม่ต้องห่วงกู” น่านนนน ปัญญาอ่อนว่ะปอ มึงมาโกรธกูเรื่องอะไรเนี้ย  
“เอาล่ะ วันนี้คุยกันไม่รู้เรื่อง พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน จะได้มีเวลาคิด”  ผมพูดปัดๆ ไม่อยากทะเลาะกับมันเลย
“ไม่ต้อง คุยวันนี้ให้รู้เรื่อง”
“………” ผมเงียบ มันก็เงียบ
“ก็พูดมาสิ  มีอะไรอีก  กูไม่มีอะไรจะพูดแล้ว”  ผมพูดขึ้น
“ทุกวันนี้ไม่อยากจะพูดกับกูแล้วใช่ไหม”  ดูมันพูดเข้า  ไปกันใหญ่แล้ว
“เออ …กูไม่อยากพูดกับมึงตอนที่มึงยังไม่มีสติ  ตอนนี้มึงอาจจะโกรธ  พูดไปก็ทะเลาะกันป่าวๆ กูว่าใจเย็นๆก่อนแล้วค่อยมาพูดกันใหม่  อาบน้ำ กินข้าว แล้วไปนอนซะ”  ผมพูดเบาลงแล้วกดวาง
ผมคิดในหัว ไอ้ปอมันเป็นอะไร (แม่งวันนี้ไปกินรังแตนมารึไงวะ กูซวยจริงๆโดนสองเด้ง โดนคนนินทาแล้วยังมาทะเลาะกับไอ้ปออีก)
ผมอาบน้ำ นั่งอ่านหนังสือนิดหน่อยแล้วนอน  
…………………………………………………………………………….
“ปังๆๆๆๆๆ” เสียงเคาะประตูจนผมตกใจ   เพราะไม่เคยมีใครมาเคาะประตูผมในเวลาดึกขนาดนี้  ผมดูนาฬิกา ตี1 (ใครวะ)
“ปังงๆๆๆๆ” รอบสอง (เห้ย  โจรรึป่าว…โจรมันจะมาปลุกทำไม)  ผมลุกจากเตียงเดินไปดูตาแมวที่ประตู  (เห้ย ตายห่าล่ะ  ไอ้เหี้ยปอ มันมาทำไม)  ผมเปิดประตู เห็นไอ้ปอยื่นอยู่กับยาม
“เพื่อนผมเองครับ  ขอโทษครับที่รบกวน” ผมยิ้มให้ยาม  ก่อนที่ยามจะเดินจากไป
“เห้ยปอ  มาทำไมดึกดื่น…แล้วเข้ามาได้ไง”  ผมถาม ผมดึงมันเข้าห้องแล้วปิดประตู
“กูมาฟังจากปากมึง มึงยังจะไปอีกไหม” (โห้ ไอ้เหี้ยแดกเหล้ามาด้วย แล้วยังขับรถมาเองอีก  กูจะบ้า)
“ใครบอกให้มึงกินเหล้า  มีหน้ามาขับรถอีก  เผื่อตายไปจะว่าไง”
“กูกินเหล้าไม่มีใครบอกหรอก กูอยากกินก็กิน ใครมันจะมาสนใจกู  กูตายก็เรื่องของกู” เข้าขั้นงอนหนักพอสมควร  เรื่องเล็กๆกลายเป็นเรื่องใหญ่โตได้ขนาดนี้  เอาไงดีละทีนี้
“ไปนอน  พรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกัน” (คุยกับไอ้ปอก็ว่าหนักแล้ว  ดันมาเมาอีก  ความไม่รู้เรื่องเพิ่มเป็นสองเท่า) ผมเดินเข้าไปนอน ไอ้ปอเดินตาม
ผมนอนลงไอ้ปอล้มทับตัวผม (โอ้ย  ไอ้เหี้ยปอกูจุกท้อง) มันกอดผมไว้  คอผมสัมผัสหน้ามัน  ทั้งหน้ามันร้อนมาก  ลมหายใจมันยิ่งร้อน
“มึงไม่สบายจริงๆเหรอปอ”  ผมสงสารกึ่งๆตกใจ
“ไม่มีใครสนใจกู”  น้ำตามันเริ่มไหล  
“ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสนใจ  แล้วมึงไม่สบายยังงี้  มึงบอกใครไหม  พ่อแม่ก็ไม่รู้”  ปกติดูมันไม่ออกหรอกป่วยรึไม่ป่วย เพราะมันจะทำตัวเหมือนๆเดิม ถ้ามันไม่ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาล
“คนแรกที่กูบอกก็คือมึง  มึงยังไม่เชื่อกู  มึงยังคิดจะทิ้งกู”  ผมอึ้ง ไม่รู้ว่าพูดทำร้ายใจมันขนาดนี้  เพราะเจอผู้ป่วยมาเยอะ ทุกคนก็ต้องการกำลังใจอย่างมาก  เพราะจะรู้สึกว่าไม่อยากได้อะไรขอแค่ให้ร่างกายดีขึ้น  ครั้งที่ตัวเองไม่สบายมาก็คิดแบบนี้เช่นกัน  
“ปอ  กูขอโทษ” ผมพูดเบาๆ มือโอบกอดเอวมันไว้  มือผมไปสะดุดกับแผ่นกระดาษที่ม้วนๆเหน็บกระเป๋าหลังมันไว้  ผมหยิบแล้วคลี่ออกมาดู ยิ่งรู้สึกผิดไปกันใหญ่เพราะมันคือ ใบรับรองแพทย์ โรงพยาบาลเอกชล ระบุเวลา 20.43 น. หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จมันคงไปหาหมอ
“กูดีใจทุกครั้งที่เห็นมึงกลับบ้าน  กูจะยิ้มทุกครั้งที่เห็นมึงเดินลงมาจากรถ  กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกูถึงได้บ้าขนาดนี้  กูอยากอยู่กับมึงนานๆ แต่เวลามึงมีน้อย เราเจอกันแต่ละอาทิตย์นับชั่วโมงได้  (ผมกอดมันแน่นขึ้น) ….เวลาที่มึงจะไปเที่ยวจีนเจ็ดวัน   เจ็ดวันกูขอนะ ไปเที่ยวกับกูได้ไหม  กูเตรียมของมาแล้วอยู่ในรถ” ไอ้ปอพูดช้าๆ  แม่งเอ้ยย น้ำตากูไหลออกมาจนได้
“ได้สิปอ  เจ็ดวันที่เค้าไปเที่ยว  กูไม่ไปแล้ว”  ผมก็ตอบแบบเสียงสั่นๆ
“ขอบใจนะที”  (โอ้ยยยย ปออ อย่าพูดให้กูรู้สึกผิดไปกว่านี้ดิ) ผมพลิกตัวมันนอนลง แก้เสื้อผ้ามันออก เช็ดตัวให้
“กินข้าวยัง”  ผมถาม
“ยัง”  
“อ้าวไมไม่กิน”
“ไม่หิว”
“มันต้องมีอะไรรองท้องก่อนกินยา” ผมเช็ดตัวให้มันเสร็จ
“เดี๋ยวหาไรให้กิน”
“ไม่เอาไม่กิน  แถวนี้ร้านปิดหมดแล้ว ไม่ต้องหรอก”
“มึงเพิ่งมาจะรู้อะไร กูรู้ดีรอแป๊ป”  ผมออกจากห้องได้รีบวิ่งเลยครับ  กลัวมันจะรู้ว่าโต้รุ่งอยู่ไกล เพราะมันเกือบกิโลได้เหมือนกัน ได้ข้าวผัดหมูมาให้กิน (ไอ้ปอไม่ชอบกินข้าวต้ม ) กลับมาถึงไอ้ปอหลับแล้ว
“ปอออ  ตื่นๆ  กินข้าว กินยาก่อนแล้วค่อยนอน”  มันสลึมสลือ  งัวเงียลืมตา
“มากินข้าวก่อน” ผมหอมหน้าผากมันเบาๆแล้วยิ้ม
“ป้อนหน่อยดิ”  ไอ้ปอพูด  (ไอ้ปอมึงจะอ้อนทำไม)
“อะไร อะไร ป่วย ไม่ได้แขนหัก”
“น่า นะ”
“มึงจะกินดีๆ  รึมึงจะกินไปด้วยร้องไห้ไปด้วย”
“ทำไมต้องร้องไห้ไปด้วยล่ะ”
“เห็นเด็กแถวบ้านไม่ยอมกินข้าว โดนแม่เอาไม้เรียวฟาด55 อยากโดนไหม”
“โห  ใจร้ายวะ” ไอ้ปอเดินลากขาไปกินข้าวที่โต๊ะ (กูวิ่งไปซื้อให้มึงกินก็บุญเท่าหัวแล้ว)
กินข้าว  กินยาเสร็จ ก็นอนต่างคนต่างเพลีย  ตื่นอีกทีตีห้าครึ่ง  ผมต้องลงไปซื้อของกินมาถวายไอ้ปอ  (ป่วยเฉยๆหรอกมึง ถ้ามึงไม่ป่วย กูไม่มีทางทำแน่นอน) ผมอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย 7โมง  ไอ้ปอยังนอนตายเหมือนเดิม
“ปอ” ผมสัมผัสขามันเบาๆ
“ข้าวเช้ากะเที่ยงอยู่บนโต๊ะ ยากินหลังอาหาร  นมอยู่ในตู้เย็นเอามาอุ่นให้ร้อนแล้วค่อยกิน  ขนมเคี้ยวเล่นเผื่อปากว่างๆ วางอยู่หลังตู้เย็น อืมมม…อะไรอีก ไม่มีแล้วแค่นี้แหละ เดี๋ยวเที่ยงจะโทรมาหา ไปทำงานก่อนนะ” ผมเอามือออกจากขามัน เดินออกไป
“เดี๋ยว” ไอ้ปอเรียก “สั่งไว้เยอะขนาดนี้จำไม่ได้หรอก” มันพูดเบาๆ
“เยอะไร  มีแต่กินกับนอน  อย่าลืมกินยา เข้าใจ๋”
“ไม่เข้าใจ มานี่ใกล้ๆ กูไม่อยากพูดเสียงดังเจ็บคอ”  มันพุดเสียงเบาลงกว่าเดิม
“เรื่องมากวะ พูดเร็วๆดิ  กูจะสายแล้ว”
“เอาหูมาใกล้ๆ” มันพูด ผมนั่งลงข้างๆ เอียงหูเล็กน้อย
“จุ๊บ…กลับมาเร็วๆนะที่รัก”  มันหอมแก้มผม  อ๊ากกกก เขินๆ ทำไงล่ะ( กัดฟันไว้ไอ้ที…แล้วตบกระโหลกมัน)
“โพล๊ะ” เสียงมือผมสัมผัสหัวมันเบาๆ “เลิกเล่นได้แล้ว  ไปล่ะ”
“ไรวะ ไม่ได้เล่นนะเว้ย  เอาจริงๆ”
“ยัง  ยังจะพูดอีก” ผมเดินออกนอกห้องไป  ในตอนเที่ยงก็ไม่ลืมที่จะเอาโทรศัพท์ในล๊อคเกอร์ โทรหาไอ้ปอ (เผื่อตายคาห้อง) และในช่วงบ่าย ผมก็ได้ข่าวดี  ไปจีนผมเห็นในหนังสือ ระบุไปได้1คนกับอีก1ผู้ติดตาม  (เห้ย  อะไรกูจะดวงดีขนาดนี้  อุตส่าห์ตัดใจแล้วว่าไม่ได้ อย่างงี้ไปได้สองคน  555เสร็จกู) เอ๊…ไอ้ปอจะว่าไงวะ  เดาอารมณ์มันไม่ถูกเลย  ถ้าเลือกผู้ติดตามไปได้อีกคน คนนั้นจะเป็นใครล่ะ  แม่  พ่อ  พี่  รึไอ้ปอ  ถ้าให้เรียกลำดับความสำคัญก็คงลำดับตามนั้นแหละ แม่ พ่อ พี่ ไอ้ปอ คิดหนักกว่าไปคนเดียวอีกที่นี้
คำถามประจำตอน  พอเดาได้ไหมว่าผมจะให้ใครไป
ก.   แม่
ข.   พ่อ
ค.   พี่
ง.   ไอ้ปอ
จ.   อื่นๆ…...............
ตอนหน้าจะมาเฉลยนะครับบบบบ

[naiin]

สรุปแล้วไม่ได้ไปชัวร์เพราะว่า เจียดโควต้ามาให้ไม่ถึงข้างล่าง เพราะต้องทำงานไปไหนไม่ได้ เขาให้แต่พวกใช้ปากทำงานไป      

[aeecd]

สุรปแล้วจะได้ไปมั้ยนั่น

[ash]

จากตัวเลือกแล้วถ้าไม่เลือกปอก็จะไม่ได้ไปเมืองจีนแน่
แต่ถ้าเลือกปอที่มีฉายาว่า กวน มึน โวย แล้วล่ะก็พี่ทีต้องคิดหนักหน่อย
ดังนั้นคิดว่าไม่ได้ไปแน่เลย ฮ่าๆ

[pdolphin]

ให้พ่อกับแม่ไป  แล้วตัวเองไปเที่ยวกับปอ แทน

[Flowersteel]

555+ อ่านทีไรก็ได้รอยยิ้มทุกทีอ่าๆ

ก็ .. ไปกะ ปอ ดิๆ

[torto]

ฮากันจริงๆนะ ขนาดป่วยก็ยังขำ   

สงสัยจัง ถามหน่อย ทีแคร์รึเปล่าถ้าไอ้คุณน้องปอแอบไปเล่นจ้ำจี่กับคนอื่นตอนไม่ได้เจอกันน่ะ  หรือว่าตอนนี้เลิกนิสัยไม่ดีแล้ว  กลับตัวกลับใจจนทีเชื่อใจได้แล้ว

แต่เท่าที่อ่านก็ดูรักกันมากมายนะ  ถึงไอ้น้องปอจะเถื่อนแต่ก็น่ารักดีนะ  ส่วนทีก็คงน่าฟัดดีเน๊อะ ไม่งั้นไอ้น้องปอคงไม่หื่นได้ขนาดนี้


รออ่านตอนต่อไป  มาต่อเรื่อยๆๆแบบนี้รักทีจัง

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

หึหึหึ ปอช่างงอนได้น่ารักจริงๆ มาให้ง้อถึงที่เลย ^^

แอบเหมือนมีประชดตรงที่ไปเอาใบรับรองแพทย์ด้วยนะ แต่ก็ดีตรงที่ได้ไปหาหมอแล้วไง

พี่ทีจ๊ะ~ ปอเขาแคร์พี่มากเลยนะ ถ้าจีนปอไม่ได้ไป สงสัยพี่ก็คงจะไม่ได้ไปหรอก 55555+

รอพี่ทีมาเฉลยค่ะ ดูแลปอดีๆเน้ออออออ คนป่วยมักอยากให้ได้กำลังใจจากคนรักมากมายเสมอ ^^

ขอกอดปอที และขอจุ๊บพี่ทีด้วย

[kitty]

  คงต้องเป็นปอแน่ๆเลยยยย


ไม่งั้นทีก้อม่ายไปจะได้หมดปัญหา


ปอป่วยแล้วขี้อ้อนนนนนนนน

[nunamicky]

ต้องปอดิเนอะ
เอแต่ปอจะหายทันมั๊ยน้า
รึอย่าไปมันเลยจีน
อยู่สวีทกันสองคนที่เมืองไทยดีกว่า
 

[Too Me]

เลือก ปอ เพราะไม่งัยปอ ก็ไม่ให้ ที ไปแน่

[arewhy]

โหยย พี่ปอทำซึ้งอ่า

รักพี่ปอรักพี่ที แต่เลือก จ.อื่นๆ...
ซึ่งมันก็คือเค้านั้นเอง ฮ่าๆ
อยากไปจีนไปคาราเต้คิดส์

[CaroL]

CaroL
คำเดียวที่บอกได้ขอบคุณ  อ่านที่ไร ยิ้มได้ทุกทีจริง บ้าก็บ้าสิเอา อิอิอิอิ ชอบมากครับ
…ขอบคุณเหมือนกันครับที่อ่านและเม้นด้วย  ไม่บ้าหรอกแค่เกือบ เอิ๊กๆ

ดีใจครับคุณทีตอบเม้มด้วย ว่ะฮ่ะฮ่ะ

คุณปอโคตรรักคุณทีเลย
ขนาดงอนนะแต่ก็ยังเก็บรายละเอียดว่าคุณทีพูดอะไรยังไปเอารับรองแพทย์ด้วย
จะมีสักกี่คนที่ใส่ใจคำพูดที่เรา

ส่วนคำถามขอตอบเป็น จ. จะเป็นจีนหรือไทยขอให้เจ็ดวันมีทีปออยู่ด้วยกันทุกเวลา
มันสำคัญตรงคำว่าเวลา
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่ครับ
ขอบคุณ
ที่ทั้งสองแบ่งบันเรื่องราวของคุณวันนี้
อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆครับ

[mamacub]

จะได้ไปมั้ยน้อเมืองจีน

ไม่ใช่ตาด๊อกเตอร์จะแกล้งอีกเหรอ

[QUE1]

ปอแน่มาก แค่วางสายก็รีบเคาะประตูถึงที่
แล้วอย่างนี้..ไปจีนจะเอาใครไปดีคะ หุหุ

[Little Devil]

อยากอ่านต่อน้องที
ค้างงง นะ
+1

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

เสี่ยปอแม่งโคตรเลยอ่ะ

ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาบรรยายดี

รู้แต่ว่าพี่ปอโคตรรักพี่ทีเลย

อ่านไปก็จะร้องไห้ตามพี่ทีไป

อารมณ์ซีรี่ย์เกาหลีเลยนะเนี่ย 555 

+1 เสี่ยปอ แล้วฝากเสี่ยปอ'บวก'พี่ทีอีกที


* รออ่านเสมอ

[bbyuqin]

เหอเหอ...อยากให้กาถูกทุกข้อ แต่โควต้าก็จำกัด
ถ้าเอา พ่อ หรือ แม่ไป ปอ งอนชัวร์ แต่ถ้าเอาปอไป พ่อแม่ก็คงเข้าใจ..
แต่ไปเที่ยวกับปอสองคนแล้วกันซัก 5 วัน อีก 2 วันที่เหลือ ก็กลับไปรวมตัวกับที่บ้านไง ทีนี้ได้เที่ยวได้เจอกันครบทุกคนเลย..อิอิ

ปล. ตอนปอป่วยๆแบบนี้น่าสงสารอ่ะ

[konjingjai]

น่ารักว่ะปอ   อยากให้ไอ้คนที่บ้านเป็นอย่างนี้จัง

แต่งานขอโหวตว่าไม่ได้ไปชัวร์ 

[Pumpkin]

น่าร๊ากกกกน่ารัก!!

แต่ว่านะ ตัวเลือกเยอะเกินไปไหมนั่น? เอาเป็นว่า โหวตไม่ได้ไปแล้วกัน ฮ่าๆๆ

[Lin-G]

พี่ปอน่าร้ากกกก ง่องแง้ง กะแฟน ไม่ผิดค่ะ

ฟัง ๆ พี่ทีพูดถึงด๊อกเตอร์...อ่ะรัยนั้นอ่ะ สงสัยอิตาด๊อกเตอร์นั้นจะเป็น ศัตรูคู่แค้นประจำชาติของของพี่ทีมั้ง

ประมานว่า พี่ทีก็ไม่ได้ทำไรให้ แต่ก็ยังโดนก่อกวน กลั่นแกล้ง สารพัด เหมือนที่พระพุทธเจ้าก็มี เจ้าชาย...อะรัยนี่แหละ

เป็นศัตรูคู่แค้น คู่อาคาตร อย่างพวกนี้เราทำรัยไม่ได้ นอกจากสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้ แล้วทำใจให้สบาย

เป็นกำลังใจให้ พี่ที  :n1:พี่ปอ เสมอนะเจ้าคะ

[roseen]

ใครจะได้ไปอ่ะ

[subaru]

มาลุ้นให้ปอได้ไปกะที 

[TANYAjip]

ปอน่ารักอ่ะ  แต่ถ้าเราเป็นทีตอนแรกก็คงไม่ยอมให้ปอหรอก เรืองอะไรมาบอกเราไม่ให้ไปจีน  มันดูไม่มีเหตุผลสำหรับเราอ่ะ
 แต่พอมารู้ว่าป่วย ใจอ่อนเลยอ่ะ มาให้อ้อนถึงที่เลย  อย่างงี้แสดงว่า ปอเคยไปหาทีที่กรุงเทพหรอค่ะ  มาซะถูกที่ถูกห้องเชียว  

ทีเกิดวันจันทร์เหมือนกันกับเราเลยอ่ะ คนวันจันทร์เป็นคนที่มีเสน่ห์ที่สุดแล้วก็เจ้าชู้เงียบ อันนี้จริงรึเปล่า ที  สำหรับของเรานี่ เจ้าชู้เงียบ ตรงมาก เจอคนถูกใจจะทำเฉยๆ ไม่มีอาการหรอก แต่สายตานี่หยาดเยิ้มเชียว ที่สำคัญเจอใครก็สนใจไปหมด   ฮ่าๆ    (ขอเรียกแทนตัวเองว่า เรา แล้วกันเพราะเกิดปี 30 เหมือนกันใช่ป่าว)

TANYAjip
อยากอ่านปอที ทุกวัน เช้า สาย บ่าย ค่ำ อยากอ่านไปถึงตอนปอทีแก่จัง
…จะอ่านจริงป่าว จะมีใครอ่านถ้าผมบรรยายถึงสภาพตาแก่ๆสองคน55555

อ่านจริงๆ ไม่ได้โกหก  ถ้าเขียนถึงตอนนั้นเราคนอ่านก็คงเป็นยายแก่เหมือนกันแหละ แก่พร้อมกันไปทั้งบอร์ด  

ปล  ตอบข้อ ง เป็นคำตอบสุดท้าย

[NUTTYZERO]

แหม่ะ....เป็นคำถามที่ถูกทุกข้อ แต่มีข้อที่ถูกที่สุดเพียงข้อเดียว

และนั่นก็คือข้อ................


ไว้รออ่านเฉลยดีก่า อิอิ