หัวข้อ: เปิดจอง+โอน :[นิยายขนาดสั้นๆ] ด้าย..''เเดง'':P.1:21/03/56:21.02น.

[Jthida]

น่ารักคร้าาาา

[takara]

โอ้ มันเป็นเช่นนี้เอง มิน่าล่ะ

[PazZ]

คนที่ถามกันว่า เรื่องใหม่ชื่ออะไร ก็ ตามลิ้งค์ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=34567.msg2109175#msg2109175



เป็นเรื่องของ ทะเล ลูกพี่ลูกน้องของหมอนิทานนั่นเเอง 5555


ส่วนเรื่องนี้ จะมาอัพช่วงวันศุกร์นี้ค่ะ รอหน่อยนะค่ะ จะจบเเล้วจริงๆ 555

[mentholss]

คนที่ถามกันว่า เรื่องใหม่ชื่ออะไร ก็ ตามลิ้งค์ค่ะ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=34567.msg2109175#msg2109175



เป็นเรื่องของ ทะเล ลูกพี่ลูกน้องของหมอนิทานนั่นเเอง 5555


ส่วนเรื่องนี้ จะมาอัพช่วงวันศุกร์นี้ค่ะ รอหน่อยนะค่ะ จะจบเเล้วจริงๆ 555

โอ้วววววว ขอบพระคุณคนแต่งมากๆ
ตามไปอ่านด่วนๆๆๆๆ

[nightsza]

ว้าววว น่าติดตามๆ

[sukaz]

 

[=นีรนาคา=]

ตามไปอ่านเรื่องใหม่ แต่รอเรื่องเก่าอยู่น้าาา

[นอนกินแรง]

จบแล้วหรอ น่าเสียดายจังเลย

[PazZ]

เส้นที่เก้า   



“ โอ้ยยย !!!!!!!!!!!!!!!!! ”

   เสียงนายอุดมการณ์ร้องโอดครวญทันทีที่หมออายุกรรมกดลงที่แผล บริเวณหน้าท้องที่มีรอยเขียวๆม่วงๆรูปร่างลักษณะคล้าย ‘เท้า’

   ถามว่าผมมายืนดูอยู่ตรงนี้ทำไม? ที่จริงคือหมอที่ทำแผลให้การณ์คืออาจารย์หมอของผมเอง ผมจะมาคุยกับท่านเรื่องที่ผมขาดการไปราวด์วอร์ดของเมื่อวานนี้ แต่ไอ้คนไข้คนนี้มันดันมาเจ็บแผลตอนนี้พอดี

   “ โอ้ยยย หมอ! พอเลยๆ คนหรืออะไร ทำไมมือหนักอย่างนี้ ”

   ดูมันซิด่าอาจารย์หมอด้วยอ่ะ  มึนชิบหายเลย

   “ โธ่! แล้วคุณการณ์จะให้หมอทำอย่างไร? ถ้าไม่ให้หมอตรวจก็รับยากลับห้องไปเถอะ เพราะทั้งวอร์ดไม่มีใครจะมือเบาเท่าหมอแล้ว”

   ท่านบ่นน้อยๆก่อนจะลงมือตรวจต่อ กดไปที่แผลสองสามที ส่วนไอ้คนเจ็บก็ร้องทุกครั้งที่หมอโดน แต่ถึงปากมันจะร้อง แต่ตามันซิจ้องผมประมาณว่า ‘ เพราะมึงแท้ๆ’


   “ เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวผมจ่ายยา.......... ให้นะครับ”

   “ ครับ แต่หมอครับช่วยเขียนใบรับรองแพทย์ให้ด้วยว่าผมถูกหมอคนนี้ทำร้าย”

   พรึ่บ!
   
   มันชี้มาที่ผมง่ะ TT

   อาจารย์ท่านมองผมแบบปลง อ่ะนะ..ก็รอยเท้ามันเด่นสง่าต่อสายตาท่านรวมถึงการณ์และผมด้วย...

   เท้าเบอร์ 41 ประทับอยู่บนตัวของนายการณ์ได้ด้วยเหตุที่ว่า....


.
.
.
.
.
.
“ ผมมีเรื่องจะบอกคุณ....”

“ ครับ? ”

นาทีนั้นผมหยุดร้องไห้ไป ปรับสายตาให้เห็นคนตรงหน้าชัดๆ ... การณ์ไม่พูดอะไรต่อจนผมสงสัย แต่พอผมจะอ้าปากถาม.. ปากผมก็ไม่ได้ว่างพอให้เสียงถูกส่งออกไป...

การณ์จูบผม ไม่ใช่จุ๊บแบบที่แล้ว จูบแบบจูบ(?) ถึงจะไม่ได้แลกลิ้นอะไร แต่มันก็เรียกว่าจูบ

เนินนาน ... อ่อนโยน ...แผ่วเบา คล้ายๆกับกำลังลอยอยู่ชั้น12ของโรงพยาบาล...

การณ์ฉุดผมกลับจากภวังค์ตอนที่ริมฝีปากล่างของผมถูกเขาขบเบาๆ
ตกใจจนผมตื่นจากภวังค์และดิ้นขัดขืนเขา  เหมือนผมจะขาดหายใจเอาดื้อๆ จนต้องอ้าปากหายใจ

ทำไมเวลาจูบถึงกำหนดให้หายใจที่จมูกไม่ได้ว่ะ?

“ อือ....อื้มมม!”

ผมรับอากาศเข้าปอดไปไม่เท่าไร ... นายอุดมการณ์ เกิดคึกอะไรไม่รู้สอดลิ้นเข้ามา.. ฉิบหายแล้ว! ผมไม่เคยจูบแบบแลกลิ้นกับใคร ความรู้สึกแปลกๆ

ลิ้นของการณ์อยู่ในปากผม!

คิดได้ดังนั้นสมองประมวลไม่ทันเสร็จเท้าผมก็ลอยไปที่หน้าท้องของนายการณ์ เป็นอันเรียบร้อย...


.
.
.
.
.


“ สำออยชะมัดผู้ชายอะไร? โดยแค่นี้บ่นอยู่ได้ว่าเจ็บๆๆ ”

“ ชิส์...นิทำพี่แล้วยังมาบ่นว่าเป็นความผิดพี่อีกนะ ใช่ไม่ได้เลยนิทานเอ๊ย! ”
คนเจ็บนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนเตียงเอื้อมมือข้างที่ไม่เจ็บ มาขยี้หัวผม รู้สึกดีนะ..... ไม่ใช่แค่มือที่กำลังยีผมของผมอยู่ แต่รวมถึงสรรพนามน่ารักๆ

พี่.กับ.นิ

ฟังแล้วหน้าร้อนชะมัด คนอะไรทำให้เราหวั่นไหวได้ขนาดนี้...เจอกันไม่ถึง3วันเลยนะ ทำไมเรายอมขนาดนี้

ทั้งกอด..ทั้งหอม......ทั้ง...จูบ

   ผมร่ำด่าตัวเองในใจ....’ใจง่ายชะมัด’


   “ คิดอะไรอยู่หืม? แล้วไม่มีเรียนรึไง?”

   “ ไม่อ่ะ ...อ๋อ...ที่พูดนี่ไล่ป่ะ? งั้นผมไปก็ได้ สวัสดี !”

   ผมลุกขึ้น ยกมือไหว้ตามมารยาทไทยแบบลวกๆ ไปทีหนึ่ง แล้วสะบัดหน้าเดินตรงไปประตู  การณ์กระโดดลงจากเตียงตามมาคว้าตัวผมไว้...แต่แปลก

   แทนที่มันจะคว้าแขน ขา มือ คอ แต่มัน คว้าเอวด้วยมือทั้งสองข้าง...หรือแถวบ้านเราเรียกว่ากอดจากด้านหลังรึเปล่า? ไม่แน่ใจ

   “ เอ้ยยย ไอ้เราก็แค่ถามเฉยๆ งอนพี่เหรอนิ?”

   โอ้ย..ขนลุก ไม่ให้ลุกได้ไงก็เล่นมาพูดข้างหูกันแบบนี้ เสียวเลย55555


   “ เฮ้ย! คุณว่าใคร? ใคร? ใครงอน ไม่มีเหอะ มั่วตลอด”
   
   “ อ๋อ..เหรอ ก็คนนี้ไง ”

   ฟอดดดดดดดดดดดด


   แล้วผมก็หน้าแดงอีกครั้ง 555555


   .
.
.
.
.
.

   “ นิทาน...”

   สภาพล่อแหลมมาก ณ จุดนี้ คือผมกำลังนั่งตักคนป่วยอยุ่ คนป่วยก็กอดผมอยู่ ถ้าใครเปิดประตูเข้ามาต้องคิดแน่ๆว่าผมกับอีตาการณ์นี้มีซัมติ้งกัน

   “ ครับ?”

   ผมตอบรับคนที่ผมใช้ตักพร้อมกับไหล่ของเขาเป็นที่พักพิงอยู่...

.
.
.
.
.
.
.

   “ เชื่อเรื่องด้ายแดงป่ะ?”












--------------



มาลงเรียบร้อยยยยยยยยยยยยย


ฝากเรื่องใหม่ ด้วยนะค่ะ ><



ขอบคุณทุกรีทุกเม้นท์ทุก +ค่ะ


เเล้วเจอกันในด้ายเส้นสุดท้ายค่ะ !

[nunnan]

เชื่อออออออออ

[cher7343]

โอ๊ยยยย  ฟินนนนนนน

[patchylove]

เชื่อด้วย 

[mentholss]

แงะ ค้างอย่างแรงงงงงงงง

ผมร่ำด่าตัวเองในใจ....’ใจง่ายชะมัด’
อันนี้ยังไม่ง่ายหรอกจ้ะ ถ้าง่ายจริงต้องยอม.....

แจกเป็ดให้ไปกอดนอน

[jimmyFG]

ค้างงงงง

[goosongta]

แล้วอย่างเรามีคนที่ผูกด้ายแดงเหมือนกันหรือเปล่านะ อยากรู้จัง
อยากได้แบบพี่การณ์สักคนต้องไปถึงโคราชหรือเปล่า

[nongrak]

การณ์ไม่ต้องถามนิทานหรอก ไม่งั้นจะคอยมาดูแลการณ์เหรอ

บวกหนึ่งค่ะ

[Olivia23]

บทจะหวานก็หวานซะ 

[hello_lovestory]

หมอนิทาน กับพี่การณ์ น่ารักเวอร์

[Poes]

ทันเส้นที่ 9 แล้ว รออ่านต่อจ้า ขอหวานๆแบบนี้ไปตลอดนะ  ช่วงนี้ขาดน้ำตาล

[=นีรนาคา=]

เชื่ออออออ

หว่าจะเส้นสุดท้ายแล้วหรอ ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ เค้าชอบหมอนิทานอ่า 

[takara]

อัยย๊ะ เชื่อจ้า

[Pippin_Fujoshi]

น่ารักจังเลยยยย 

เติมน้ำตาลให้กับร่างกาย ฟินค่ะ ฟินนนน
น้องนิทาน ...น่ารักทั้งชื่อและนิสัย ชอบชื่อนี้จัง

พาร์ทของคุณแม่น้องนิก็น่ารักไม่แพ้กันเลย


คำถามสุดท้ายของพี่การณ์...ขอตอบแทนได้มิเค่อะ? 

รู้สึกว่าสั้น ...อยากให้ต่อยาวๆอ่ะ 

[arty136]

มาต่อเดี่ยวนี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[kyoya11]

ถ้านิทานบอกไม่เชื่อนี่คงขำกลิ้ง

[PEENAT1972]

ทันเส้นที่ 9 แล้ว รออ่านต่อจ้า ขอหวานๆแบบนี้ไปตลอดนะ  ช่วงนี้ขาดน้ำตาล

ระวังน้ำตาลในเลือดขึ้นสูงเน้อ ป้าเป็นห่วง อิๆ

[nightsza]

ตอบไปเลย ว่า เชื่อจ้าาา

[sukaz]

เชื่อคร๊า 

[nu-tarn]

ค้างอ่ะ
เราเชื่อนะคะว่ามีจริง

[rakna]

ดูท่าการณ์เขาอยากอ่านนิทานก่อนนอน

แต่มันค้างงงงงง

[นอนกินแรง]

โอ๊ย มดกัด!