อ่านเรื่องของอาร์มแล้วคิดถึงตัวเอง เหงาเนอะ เราก้อเหงา มีผู้คนรอบกายแต่ก้อเหมือนอยู่ตัวคนเดียว อยากกลับไทยจัง
ไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านเราอีกแล้ว
อ่านมาถึงตอนนี้ นึกว่าจะไม่ร้องแล้ว พอเหนอาร์มร้อง ใจมันก้ออ่อนยวบอีกแระ เฮ้อ หนีหัวใจตัวเอง หนีเท่าไหน่ก้อไม่พ้นเนอะ ทำยังไงถึงจะลบล้างมันออกไปได้นะ
อ้อ อาร์มบรรยายฉากเอเชี่ยนเกมส์ได้ขนลุกสุดๆ เลือดรักชาติมันพลุ่งพล่านในตัวเราเลยอ่า จากที่นอนอ่านอยุ่ดีๆ ผุดขึ้นนั่งเฉย หึหึ
อาร์มเขียนเรื่องราวเก่งนะ ทำให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วมไปด้วย อาร์มเคยเปนนักเขียนหรอ??
ปล.รอตอนต่อไปอยุ่น้า
เปนกำลังใจให้เสมอจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
