“ทั้งที่ชอบทะเลขนาดนี้..แต่ก็ไม่เคยเห็นมึงลงไปเล่นน้ำเลย”
“ผมแค่ชอบมองน่ะครับ..”
“...”
“แค่ได้ฟังเสียงคลื่นก็รู้สึกดีแล้ว..”
“ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ..”
“ครับ ?”
“ก็ชอบฟังเสียงลมแบบนี้”
“หมายความว่ายังไงครับ”
มันเงียบไปไม่พูดอะไรออกมาอีก..ผมเลยขยับตัวเข้าไปใกล้ ค่อยๆ เอนหัวซบที่ไหล่มันแล้วหลับตาลง ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้พักผ่อนแล้วจริงๆ
“เข้าไปนอนในบ้านเถอะ..”
“ขอนั่งต่ออีกหน่อยเถอะครับ”
“อืม..”
.
.
ผมนั่งฟังเสียงทะเลเงียบๆ ไปแบบนั้น..จนกระทั่งถูกมันอุ้มขึ้นมา “หลับจริงหรือแกล้ง..”
“...”
“ปัญญาอ่อนจริงๆ” ผมหลุดยิ้ม..เมื่อมันว่าออกมาแบบนั้น “เดี๋ยวกูจะปล่อยให้ตก..”
“จะปล่อยผมร่วงลงไปจริงเหรอครับ..”
“หึ”
“คุณนัท..”
“กูว่าคืนนี้มึงคงไม่ได้นอน”
“ผมก็ว่างั้นแหละครับ”
แล้วคืนนั้น..ผมก็ไม่ได้นอนจนถึงสว่างเลยจริงๆ
.
.
ผมตื่นขึ้นมาตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น..ลุกออกจากเตียงมานั่งฟังเสียงลมอยู่ที่เก้าอี้ยาวตรงระเบียงห้อง หลับตาฟังมันอยู่อย่างนั้น..จนกระทั่งรู้สึกถึงลมร้อนๆ ที่เป่าเข้ามาในหู “คุณนัท..”
“ทำไมไม่ปลุก..” มันว่าแล้วนั่งลงข้างๆ “..กูก็นึกว่ามึงหายไปไหน”
“ก็เห็นคุณนัทกำลังหลับสบายเลยไม่กล้าปลุก..แล้วนี่รีบลุกขึ้นมาทำไมครับ”
“กูสะดุ้งตื่นก็เพราะมึงหายไปนี่แหละ”
ผมอมยิ้มไปกับคำตอบของมัน..ก่อนจะโดนขโมยจูบแรกของวันตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ทันได้ขึ้น “อื้อ..”
“ลงโทษ”
“ไม่ได้ทำผิดผมก็โดนอยู่ดี”
“หึๆ”
“อยู่ต่ออีกสักอาทิตย์หนึ่งได้ไหมครับ” ผมถามเมื่อคิดได้ว่าพรุ่งนี้จะต้องกลับแล้ว “ยังไม่อยากกลับเลย”
“ได้คืบจะเอาศอก”
“ผมชอบที่นี่..นี่นา” ผมว่าเสียงอ่อย “อยากอยู่ไปตลอดเลยด้วยซ้ำ”
“ถ้ามึงอยู่นี่..แล้วกูจะอยู่กับใคร”
ผมหันไปสบตามัน..จ้องลึกเข้าไปในดวงตามันแบบนั้น ก่อนจะหันกลับมามองทะเลอีกครั้ง ไม่รู้สิ..ผมไม่รู้จริงๆ ว่าควรจะตอบอะไรมัน กับคำถามที่แสดงออกชัดเจนว่ามันขาดผมไม่ได้เลยแบบนี้..
“ไม่มีมึง..กูคงอยู่ไม่ได้หรอก”
“คิดไปเองหรือเปล่าครับ” คำถามนี้..ผมก็แค่ถามไปอย่างนั้นเอง “คุณอาจแค่..”
“ที่ผ่านมามันยังพิสูจน์ไม่มากพออีกหรือไง !”
“คุณนัท..”
“กูไม่อยากทะเลาะกับมึง”
เมื่อมันบอกอย่างนั้น..ผมเลยเงียบไม่พูดอะไรต่ออีก ขี้เกียจจะทะเลาะกับมันเหมือนกัน..ยิ่งกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ ยิ่งไม่อยากมีเรื่องเข้าไปใหญ่
“ไปเดินเล่นกันไหมครับ..”
“อืม”
ได้ยินคำตอบแบบนั้น..ผมเลยลุกขึ้นแล้วดึงแขนมันให้เดินตาม เราเดินไปตามชายหาดเรื่อยๆ ย่ำเท้าลงไปในน้ำเย็นเยียบแบบนั้นจนกระทั่งเห็นแสงอาทิตย์แรก
.
.
“ถ้าเปลี่ยนเป็นว่าเรามาอยู่ด้วยกันที่นี่..ตื่นมาดูดวงอาทิตย์ขึ้นด้วยกันแบบนี้..”
“...”
“คุณนัทอยากมาอยู่กับผมไหมครับ..”
ไม่มีคำตอบอะไรจากปากมัน..มีเพียงแค่ริมฝีปากอุ่นๆ ของมันที่ทาบทับลงมาบนริมฝีปากผม เราจูบกันอย่างนั้นนาน..จนกระทั่งได้ยินเสียงคนดังมาไกลๆ มันถึงผละออกไป
“มึงก็รู้ว่ามันยาก..”
“...”
“แม่กูคงไม่ยอม”
“อย่าให้ท่านรู้สิครับ”
“...”
“เราหนีมากันแค่สองคน”
“พูดเหมือนมันง่าย..” มันว่ายิ้มๆ “ถนัดเรื่องหนีมากสินะ”
“คุณนัท !”
“รีบกลับห้องไปอาบน้ำ..แล้วไปหาอะไรกินกันดีกว่า”
Ma-NuD_LaW
หายหัวไปนานเลยเนอะ.. 
ขอโทษนะครับ 
.
.
หวานๆ อีกสักตอน.. แล้วเตรียมเข้าปมอีกเรื่องที่เหลือนะ 
ยังไง FC นายวี ก็เตรียมต้อนรับด้วยน้า 
.
.
หัวข้อ: Bitch or Friend ? -มี Ebook แล้วน้าาาาาาา (อ่าน 536587 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก