หัวข้อ: [Novel] Sorry Friend ใกล้เกินไป...หัวใจสปาร์ครัก

[beernp]

รออ่านนะครับ

[haeinpark]

ขยันลงจริงๆ
ยังตามอ่านไม่ทันเลย
พึงถึงตอนที่หกเอง
เนื้อเรื่องน่ารักดี
เพื่อนรักเพื่อนแนวนี้ชอบอยู่

 ตามต่อก๊าบ


 ยินดีต้อนรับซามาชิกหม่าย



 เข้ามาบ่อยๆน้ากั๊บ

[haeinpark]

รออ่านนะครับ

กั๊บ ๆ

 

[DexTunG]

อยากรู้แต่ไม่อยากถาม


+1ให้นะครับ  ที่ทำให้เรื่องนี้น่าติดตาม


อ่านแล้วเพลิน อยากอ่านอีก  เห็นว่าใกล้จบแล้วหรอ


   ปาล์มจะช่วยปอนด์อย่างไรนะ


รอลุ้นดีกว่า


   

[haeinpark]

อยากรู้แต่ไม่อยากถาม


+1ให้นะครับ  ที่ทำให้เรื่องนี้น่าติดตาม


อ่านแล้วเพลิน อยากอ่านอีก  เห็นว่าใกล้จบแล้วหรอ


   ปาล์มจะช่วยปอนด์อย่างไรนะ


รอลุ้นดีกว่า


   

ก๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โค้งสุดท้ายแล้ว



มะอยากหั้ยจบเรย



เง้อ....


แต่ก้อขอบคุนมากกั๊บที่บวกให้ ปลื้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[teenza]

อ่านทันแล้ว
น้องซันผูกปมใช้ได้
พลิกไปพลิกมาดี
แต่ช่วงแรกๆรู้สึกบรรยายการกระทำของตัวละครเยอะไปหน่อย
พอมาตอนหลังๆอ่านแล้วลื่นไหลขึ้น
ส่วนการเว้นวรรค และการจัดบรรทัดก็ดีคับอ่านง่ายดี
ค่อยๆพัฒนาการเขียนไปนะคับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนหน้าใหม่
ปล ตอนหน้าเมื่อไหร่ รออยู่นะคับน้องซันนี่

[haeinpark]

อ่านทันแล้ว
น้องซันผูกปมใช้ได้
พลิกไปพลิกมาดี
แต่ช่วงแรกๆรู้สึกบรรยายการกระทำของตัวละครเยอะไปหน่อย
พอมาตอนหลังๆอ่านแล้วลื่นไหลขึ้น
ส่วนการเว้นวรรค และการจัดบรรทัดก็ดีคับอ่านง่ายดี
ค่อยๆพัฒนาการเขียนไปนะคับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนหน้าใหม่
ปล ตอนหน้าเมื่อไหร่ รออยู่นะคับน้องซันนี่

ปลื้มกั๊บ


เปนคำแนะนำที่ดีและก้อมีประโยชน์มากๆๆๆๆๆๆๆ

 


จาเก็บเอาคำเหล่าเน้ไปใช้ในครั้งต่อไป



แล้วแวะมาอีกน้า พี่ทีน



ตอนหม่ายคงเร็วๆๆๆนี้



ความจริงก้อเขียนจบแล้ว


แต่ว่าอยากอยู่โลดแล่นในบอร์ดนานๆๆๆๆ


ก้อเลยเว้นช่วงไป



ขอบคุนอีกครั้งที่ติดตามแล้วเข้ามาติชมได้อีกน้ากั๊บ

[Solar cell]

มาอ่านรวดเดียว จนทัน

แอบงงกับตัวเองว่าทำไมเราไม่รู้สึกสงสารปอนด์เลยสักนิด
แต่กลับชอบเตอร์ปาล์มและก็ไปป์ด้วยอ่ะ
ส่วนเจ้าทอปก็เฉย ๆ

แต่ก็หนุกดี
รอตอนต่อไปจ้า

[haeinpark]

มาอ่านรวดเดียว จนทัน

แอบงงกับตัวเองว่าทำไมเราไม่รู้สึกสงสารปอนด์เลยสักนิด
แต่กลับชอบเตอร์ปาล์มและก็ไปป์ด้วยอ่ะ
ส่วนเจ้าทอปก็เฉย ๆ

แต่ก็หนุกดี
รอตอนต่อไปจ้า

ขอบคุนกั๊บสำหรับคอมเม้น


ยินดีต้อนรับซามาชิกหม่าย


แล้วมาอีกน้า


 

[maxtorpis]

 

[haeinpark]

ยินดีต้อนรับซามาชิกหม่าย



 แล้วมาตามต่อนะกั๊บ

[BeeRY]

แวะมาให้กำลังใจคุณน้องคร้า

[haeinpark]

แวะมาให้กำลังใจคุณน้องคร้า

 มาถูกวันมั่กมาก



 วันเน้ได้ฤกษ์ลงอีกตอน




555+++




ตามด้วยน้า มิส มิส

[DexTunG]

มารอล้วครับ สำหรับตอนต่อไป





 

[haeinpark]

มารอล้วครับ สำหรับตอนต่อไป





 

จาลงแร้วก๊าบ

[teenza]

 
เต้นรอ โยว่ โยว่

[Cha Ris Ma]

  ผ่านไป17ตอน ตัวร้ายพึ่งเผยตัว

[haeinpark]

มาต่อแล้วน้า ตอนที่ 18

ความเดิม นอกจากปอนด์จะได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องที่ไปป์ตอบตกลงเป็นแฟนกับท้อปแล้ว ยังมีอีกเรื่องที่ปอนด์ต้องทุกข์หนักเมื่อได้รู้นั่นก็คือ ไปป์ไม่ต้องการให้เค้าไปส่งที่สนามบินก่อนที่เค้าจะบินไปเรียนต่อ เมื่อเรื่องออกมาจากปากของท้อปเรื่องนั้นจะจริงเท็จประการ ติดตามต่อเรยก๊าบ ตอนที่ 18
                                                           ................................................

ตอนที่ 18 หน้ากาก

             ผมทิ้งต้วลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้าเมื่อกลับมาถึงบ้าน ชีวิตผมตอนนี้อาจเรียกได้ว่าเป็นชีวิตที่ว่างเปล่าก็เป็นได้ ผมไม่มีใครอีกแล้ว ไปป์ ปีเตอร์ ทุกคนได้เลือกทางของตัวเองที่ปราศจากผม

“เหงาว่ะ กูไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย” ผมบ่นกับตัวเอง แล้วค่อยๆยันกายลุกขึ้นเดินไปที่ริมหน้าต่าง ทอดอารมณ์ว้าเหว่ออกไปนอกหน้าต่าง ถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ใจที่บอบช้ำดีขึ้นมาเลย

             รถคอนเทนเนอร์คันใหญ่วิ่งเข้ามาในซอยแล้วค่อยๆจอดตรงข้างๆบ้านผม คนงานหนุ่มสามสี่คนลงมาจากรถ แล้วค่อยๆขนของที่วางกองอยู่หน้าบ้าน จำพวกเฟอร์นิเจอร์ต่างๆขึ้นรถไป

“ย้ายบ้านเหรอ หึหึ ขนาดข้างบ้านที่อยู่ร่วมรั้วกันมานานยังย้ายหนีกูเลย แล้วนับประสาอะไรกับมึง” ผมหยิบรูปไปป์ที่ใส่กรอบวางไว้ที่ข้างหน้าต่างขึ้นมารำพันเบาๆ เรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกันก็เอามาโยงกันได้เป็นเรื่องเป็นราวนะผมเนี่ย ผมคงเริ่มมีอาการทางจิตนิดๆแล้ว

“กริ๊ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!” โทรศัพท์จากปาล์ม

“ฮัลโหล ปาล์มมีอะไรเหรอ”ผมถามเสียงแห้ง

“นายอยู่ที่ไหน”

“อยู่บ้าน”

“ถ้างั้นเดี๋ยวเราไปหานะ มีเรื่องสำคัญมากจะบอก เรื่องนี้นายจำเป็นต้องรู้” ปาล์มเล่าเสียงตื่น

“เรื่องอะไรเหรอปาล์ม น้ำเสียงไม่ค่อยสบายใจเลย”

“เออน่า เดี๋ยวไปถึงนายก็รู้เองแหละ” ปาล์มเล่าร้อนรนจนผมร้อนใจ เริ่มนั่งไม่ติดที่ เดินไปเดินมาด้วยความกังวลใจจนกระทั่งปาล์มมาถึงที่บ้านผม

“ปอนด์ เรามีอะไรอยากให้นายฟัง มันสำคัญกับนายมาก ฟังให้ดีนะ” ปาล์มมาถึงก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไฟล์เสียงไฟล์หนึ่งให้ผมฟัง
                                         
                                                                ..........................................
   
    ^
    ^
    ^




“อะไรเลวๆที่ตัวเองทำลงไปถึงคนอื่นจะไม่รู้ แต่ตัวเองเท่านั้นที่รู้ว่าการกระทำของตัวเองเลวแค่ไหน” บทสนทนาแรกเริ่มที่คำทักทายอันเผ็ดร้อนของปาล์ม

“ปาล์ม... นายพูดอะไรของนาย เราไม่เข้าใจ” คู่สนทนานั้นก็คือท้อปเขาตอบเสียงเหมือนถูกกล่าวหา

“เลิกเฟคซักทีเถอะ หน้ากากที่นายสวมอยู่ตอนนี้มันถูกกระชากออกแล้ว” เสียงเงียบไปซักพัก
                       
                                                        ...................................................................

“นายทำลายความรักของคนอื่นมากเกินไปแล้ว เลิกทำแบบนี้เถอะ นายทำไปเพื่ออะไร” ปาล์มพูดต่ออย่างไม่ลดละ

“นายเองก็ดีแต่พูดเหมือนกัน ตัวเองดีตายแหละถ้านายดีจริงทำไมนายไม่ยอมปล่อยปีเตอร์ไปหล่ะ ทำแบบนี้มันก็เลว.. ไม่แพ้กันหรอก” ท้อปตอบกลับ ผมถึงกับอึ้ง

“ท้อป ฟังเราให้ดีนะอีกไม่กี่วันนายกับไปป์ก็จะได้ไปเรียนต่อด้วยกัน ทำไมนายไม่ให้ปอนด์กับไปป์ปรับความเข้าใจกันล่ะ” อารมณ์ปาล์มเริ่มเย็นลง

“ไม่มีประโยชน์ เพราะเราไม่อยากให้ทั้งคู่เจอกันอีก ภาพทั้งคู่อยู่ด้วยกันมันเป็นภาพที่เราเกลียดที่สุด เพราะไปป์สนิทกับมันมากเกินไปไงเราก็เลยเกลียดมัน เราก็เลยทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดมัน”

“หรือว่าเรื่องนั้น.....” เสียงปาล์มถามปนความระทึก

“ใช่!!!! นายเข้าใจถูกแล้ว วันที่มันถูกขังในห้องน้ำเราเป็นคนขังมันเองกับมือ แต่มันดวงดีรอดมาได้ ถ้ามันตายไปตั้งแต่วันนั้นเรื่องก็จบไปแล้ว หึหึหึ” ท้อปตอบด้วยเสียงสะใจ ผมตกใจที่คำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากท้อป

“นายมันซาตานกลับชาติมาเกิดชัดๆ นายทำแบบนี้ได้ยังไง” ปาล์มถามแกมตำหนิ

“ที่เราทำทั้งหมด เหตุผลง่ายๆก็คือไปป์ ใช่เราต้องการครอบครองเค้า แต่ไปป์เองก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเราเลย เค้าบอกว่าจะคบกับเราแต่ดูแววตาก็รู้ว่าเค้าพูดไปอย่างนั้นแหละ ขนาดสัญญาที่เราให้เค้าไปเค้ายังไม่สนใจ และไม่ยอมรับด้วย นี่ไง!!!! สัญญาอันเนี้ยไง แล้วที่เห็นมีชื่อเขาเขียนอยู่บอกอีกก็ได้ว่าเราเป็นคนเขียนเองทั้งหมด แผนการของเราจะได้สำเร็จง่ายๆ ไอ้ปอนด์มันโง่ตามใครก็ไม่ทัน สมควรแล้วที่จะต้องเป็นผู้สูญเสีย” ผมไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลยในสิ่งที่ได้ยิน

“ท้อป.นาย” ในสถานการณ์แบบนี้ทำให้ปาล์มพูดไม่ออก

“นายจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครก็เชิญ เราไม่มีอะไรจะเสียแล้ว หรือจะไปบอกไปป์ก็ได้นะแต่บอกไว้ก่อนว่ายังไงก็ไม่มีวันเจอหรอก ไปป์เค้าย้ายบ้านออกไปถาวรแล้ว พรุ่งนี้เรากับไปป์จะได้ไปที่ไกลแสนไกลที่ไม่มีปอนด์ ไม่มีมารหัวใจอีก ไปป์จะได้ลืมปอนด์เสียที”

“ท้อปนายจะไปไหน กลับมาก่อนท้อป นายยังเปลี่ยนใจได้นะท้อป.....”

                 เมื่อฟังจบ ผมก็หน้าซีด ใบหน้าชาวาบ ปาล์มเห็นสภาพอันย่ำแย่ของผมก็กระเถิบเข้ามาใกล้แล้ว แล้วโอบผมไว้ในอ้อมแขนเพื่อปลอบใจ

“เราเห็นว่าท้อปมีอาการแปลกๆตั้งแต่เช้า เราก็เลยสะกดรอยตามเพราะเรารู้สึกเหมือนว่าท้อปกำลังตามหาใครอยู่ แล้วก็เป็นอย่างที่เราคิดท้อปตามหานาย เพื่อเล่าเรื่องโกหกที่เค้ากุขึ้นให้นายฟัง ตอนแรกเราก็คิดเหมือนนายว่าท้อปคงพูดความจริง แต่หลังจากที่นายกลับไปแล้ว ท้อปก็ยิ้มกริ่มแล้วพูดคำที่ทำให้เรามั่นใจว่าเค้ากุเรื่อง เค้าพึมพำกับตัวเองว่า  “นายหลอกง่าย...ไม่เปลืองแรง” อะไรทำนองนี้แหละ เราก็เลยแสดงตัวและตัดสินใจพูดลองใจเค้าดู แต่ไม่คิดว่าเค้าจะยอมเปิดเผยง่ายขนาดนี้”

“ปาล์ม งั้นพาเราไปหาไปป์นะ เราอยากเจอเค้า” ผมอ้อนวอน

“ก็อย่างที่ท้อปบอก ไม่มีประโยชน์หรอก ก่อนหน้านี้เราไปหาไปป์มาแล้ว เขาย้ายออกไปแล้วจริงๆ ไม่ใช่ย้ายแค่ตัวนะปอนด์ ที่หน้าบ้านยังปิดประกาศขายบ้านด้วย” ปาล์มเล่าหน้าสลด

“แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ” ผมถามด้วยเสียงเป็นกังวล

“งั้นเราลองโทรหาไปป์ดูนะ วิธีง่ายๆแค่เนี้ยทำไมคิดไม่ออกนะ” ปาล์มเสนอแล้วรีบกดเบอร์ติดต่อ

“เฮ้ย!!! กดทิ้งเฉยเลย เดี๋ยวลองใหม่นะ”

“ตู๊ด ๆ ๆ”

“ปิดเครื่องไปแล้วอ่ะ” ปาล์มทำเสียงผิดหวัง

“เค้าคงรู้ว่าเป็นเรามั้ง ก็เลยไม่อยากคุยด้วย” ผมพูดเสียงอ่อน
         
 “ไม่เอาน่าปอนด์อย่าคิดแบบนั้น เอางี้เดี๋ยวเราส่งข้อความเสียงอันนี้ไปให้ไปป์ก็ได้ ถ้าเค้าเปิดเครื่องเมื่อไหร่เค้าก็จะได้รู้ความจริงทั้งหมดว่าเป็นยังไง” ปาล์มไม่รอช้ารีบส่งข้อความไปทันที

“เออ!!! ปอนด์เรายังมีอีกวิธีนะ ไปดักรอเค้าที่สนามบิน รู้มั้ยว่าเครื่องออกกี่โมง” ปาล์มถามอีก ท่าทีของปาล์มที่พยายามช่วยผมทำให้ผมซึ้งใจมากๆ

“เก้าโมงเช้า” ผมตอบสั้นๆเริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว
“
โอเค!!!งั้นพรุ่งนี้เรามารับนะ เราคงต้องโดดเรียนกันซักวันนึง ปอนด์ว่ายังไง ดีมั้ย”

“ขอบคุณนายมากเลยนะปาล์ม ถ้าไม่ได้นายช่วยไว้เราคงรู้สึกว่าเป็นคนโง่ไปตลอด ยังไงเราก็ต้องไปให้ได้เราต้องบอกความจริงทั้งหมดกับไปป์ เราจะไม่ยอมให้คนอื่นทำร้ายเราฝ่ายเดียวอีกต่อไปแล้ว” ผมพูดเสียงจริงจัง

                วันพรุ่งนี้จะเป็นโอกาสสุดท้ายที่ผมจะได้แก้ไขอดีตที่ผิดพลาดไป ผมจะไม่ยอมปล่อยให้ความรักครั้งแรกและจะเป็นรักครั้งสุดท้ายของผมหลุดลอยไปเด็ดขาด อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด!!!!

[DexTunG]

แวะมา      ทักทายก่อนอ่านนะครับ


+1 ให้เลยก็แล้วกันที่ทำให้หายคิดถึง


แล้วเดี๋ยวกลับไปอ่าน





 

[BeeRY]

ปอนด์จาปายทันมั้ยยยอ่า...

เอาอิท็อบไปถ่วงน้ำเลยยย

[yunchun]

ว่าแล้ววววว ไอ่ท๊อปป

สู้ๆน้าปอนด์เอ้ย ตามไปป์ให้ทันนะ

 

[Chatcha]

ปอนด์จาตามไปทันป่าวเนี่ย

เกลียดท๊อปสุดๆๆๆๆๆๆ

[beernp]

รออ่านนะครับ

[haeinpark]

แวะมา      ทักทายก่อนอ่านนะครับ


+1 ให้เลยก็แล้วกันที่ทำให้หายคิดถึง


แล้วเดี๋ยวกลับไปอ่าน





 

เย้ๆๆๆ บวกหนึ่ง


แต่ว่าคะแนนมะขึ้นเรยง่ะ



อยากได้ๆๆๆๆ กั๊บ


 

[haeinpark]

ปอนด์จาปายทันมั้ยยยอ่า...

เอาอิท็อบไปถ่วงน้ำเลยยย

 ขอจับถ่วงด้วยคน  55555

[haeinpark]

ว่าแล้ววววว ไอ่ท๊อปป

สู้ๆน้าปอนด์เอ้ย ตามไปป์ให้ทันนะ

 

ลุ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[haeinpark]

ปอนด์จาตามไปทันป่าวเนี่ย

เกลียดท๊อปสุดๆๆๆๆๆๆ

ท้อปร้ายได้มากก่านี้อีก 5555 

[haeinpark]

รออ่านนะครับ

 รอลงนะกั๊บ   

[art]

รู้ตั้งแต่เเรกแล้วว่าเป็น ท๊อป

อย่างงี้ต้องโดน   

 

ปล.จ๋งจ๋านปอนด์

[haeinpark]

รู้ตั้งแต่เเรกแล้วว่าเป็น ท๊อป

อย่างงี้ต้องโดน   

 

ปล.จ๋งจ๋านปอนด์

เย้ๆๆๆๆๆ



 ซามาชิกหม่ายมาอีกแย้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




ยินดีต้อนรับกั๊บ




ติชมกันได้ต่อไป ใกล้จาถึงตอนสุดท้ายแล้วกั๊บ