ตอนที่1
ตอนนี้ผมกำลังหลับ..........................แต่ทำไมยังมาคุยอยู่กับผู้อ่าน ก็เพราะคุยในฝันไง เหอะๆ เริ่มแบบฝืดๆ
เอาเป็นว่าผมชื่อคิโบ คิโบ เป็นภาษาญี่ปุ่นที่แปลว่าความหวัง อันที่จริงผมเป็นไทยญี่ปุ่น พ่อไทยเเม่ญี่ปุ่น
อยู่ที่เมืองไทยผมก็ชื่อไทยๆนั่นแหละครับ แต่ชื่อเล่นแค่ชื่อคิโบเฉยๆ แม่ผมเป็นคนตั้งชื่อเล่นให้เอง
ออ ตอนนี้ผมกำลังหลับ หลับอยู่บนเครื่องบิน ที่กำลังมุ่งหน้าไปญี่ปุ่น
ซึ่งการมาครั้งนี้ไม่ได้มาเพียงผู้เดียวแต่มีเพื่อนร่วมทางถึงสิบกว่าคนแต่คนเหล่านั้นผมไม่ได้เคยรู้จักมาก่อนหรอก
อันที่จริงผมแค่อาศัยมากับกรุ๊ปทัว ของเพื่อนพี่แค่นั้น แต่เป้าหมายจริงๆก็คือมาเที่ยวคนเดียวนั่นแหละ
"ฮ้าว" ผมหาวอย่างงัวเงีย เมื่อได้ยินสัญญานเมื่อบ่งบอกว่าเครื่องใกล้จะลงจอดเเล้ว
(ท่าอากาศยานฮะเนดะ)
ผู้คนมากมายหลายเชื้อชาติ เดินผ่านกันไปมา มันดูยั้วเยี๊ยะ ต่างจากเมืองไทยเล็กน้อย
ผมเดินรั้งท้ายของกลุ่มผม ซึ่งมีคนแปลภาษาให้กับพวกเขา พอเดินตามได้ซักพัก
ผมเห็นผู้หญิงญี่ปุ่นผิวขาวโบกมือมาทางกลุ่มของผม
เค้าทักทายเเบบญี่ปุ่น ซึ่งผมพอจะเข้าใจอยู่บ้าง
"พี่พลครับ" ผมเรียกพี่พล ซึ่งเป็นล่ามให้กับพวกผมส่วนไกด์นำเที่ยวนั่นคือสาวญี่ปุ่น
"ครับคุณ คิโบ" พี่พลหันมาแล้วยิ้มตอบ
"ผมว่ามันยังมีเวลาอีกมาก ผมขอไปเที่ยวก่อนได้ไหม" ผมขอพี่แกทั้งๆที่มีสัมภาระเต็มไม้เต็มมือ
"จะดีหรอ ผมว่าเราไปดูที่พักกันดีก่อนไหม แล้วเดี๋ยวค่อยเที่ยวพร้อมกัน" คำตอบของพี่แกทำให้ผมถึงกับหงอย
"เอาน่าเดี๋ยวก็ได้เที่ยวเเล้ว" แล้วพี่พลก็ขยี้ผมเเรงๆจนทรงเสียทรง
(โรงแรมเอเอ็นเอ อินเตอร์คอนติเนนตัล)
โรงแรงระดับ5ดาวที่พวกผมต้องพัก5วัน4คืน อย่างหรูเว้ยเฮ้ย! ซึ่งมันก็คุ้มกับเงินที่ต้องจ่ายกระเป๋าแทบฉีกแต่ใครหรือจะสน
ถ้าคุณเป็นพวกมีเงิน แต่อย่าได้คิดว่าผมจะรวยขนาดจ่ายเงินเพื่อเข้าพักโรงแรมนี้อย่างสบายๆ เป็นบุญแค่ไหนแล้วที่จับฉลากได้รางวัลใหญ่ของทางบริษัท
ที่ได้มาเที่ยวกับพวกบรรดาลูกคุณหนูทั้งหลาย และได้พัก โรงแรม5ดาวอย่างนี้ มีหรือคนอย่างคิโบจะพลาด! 555!
"ว้าวห้องอย่างหรู"ผมทิ้งสัมภาระทั้งหมดลงกับพื้นแล้วกระโดดขึ้นเตียงนอนนุ่มๆทันที
"เป็นไงชอบไหม"พี่พลถาม ผมกับพี่พลต้องพักอยู่ห้องเดียวกัน
"ชอบดิ่พี่ ครั้งแรกเลยนะที่ได้มาเที่ยวแบบนี้เนี่ย" ว่าแล้วก็กลิ้งบนที่นอนอย่างชอบใจ
"หืม มีแม่เป็นคนญี่ปุ่นยังไงไม่เคยมา"
"ไม่รู้อ่าแต่แม่ผมไม่เคยกลับมาที่นี่เลย แม่บอกว่าถูกตัดหางปล่อยวัดไรประมาณนี้"
"ออ งั้นอย่าเพิ่งมานอนกลิ้งอยู่เลยปะนี่ก็ค่ำแล้วลงไปทานอาหารค่ำกัน" พี่พลชวนผมลงไปทานอาหารเพราะช่วงเวลานี้มันใกล้กำหนดของอาหารค่ำแล้ว
"ขอเสริมหล่อแป๊ปเดี๋ยวตามไป" พี่พลก็พยักหน้าหงึกๆก่อนจะออกจากห้องไป ส่วนตัวผมก็ตรงไปที่กระจก
ผมไม่ใช่คนช่างสำอางหรอกนะ แต่ผมมันพวกอีโมแต่งตัวแบบเจ็บๆ เเรงๆ อ่ะ
ขอเติมตาก่อนออกจากห้องซักหน่อยก่อนออกเถอะเพื่อเรียกความมั่นใจ ขยี้ผมเล็กน้อย
"หล่อได้อีก" ชมตัวเองซักนิดเเล้วก็ลั้นลาออกไปข้างนอก
"โหคิโบ หล่อมาแต่ไกล"พี่พลเเอบเเซวเล็กน้อย
"พี่พล อย่างนี้เค้าไม่เรียกว่าหล่อหรอก เค้าเรียกน่ารัก คิโบจัง เนี่ยธรรมดาก็น่ารักอยู่เเล้ว แต่งแบบนี้คนอื่นเค้าก็เข้าใจผิดหมดสิ"
นี่เป็นอีกคำชมของเพื่อนผมเองครับเหตุที่ผมจับรางวัลใหญ่ขนาดนี้ได้ก็เพราะลูกประธานคนนี้นี่แหละ
"ขอบใจที่ชม"แล้วก็ยักคิ้วให้
"คิโบ คิโบ"ไนท์เรียกผมเบาๆขณะนั่งทานอาหารค่ำ
"มีอะไร"ผมถามมันพร้อมคีบปลาดิบใส่ปาก
"เราหนีไปเที่ยวกลางคืนกัน"
"จริงอ่ะอยากไปเหมือนกัน"แล้วเหล่ไปมองพี่พล
"แต่เราไม่รู้สถานที่นะถ้าหลงจะทำยังไง"
"นี่คิโบ แกเรียนภาษามาทำไมไม่ใช้ล่ะเรียนมาก็ใช้ให้คุ้มหน่อยดิ่ ถามอ่ะถามเป็นมะ" แล้วมันก็ย้ำถาม เน้นๆ
"ถ้างั้นก็ โอเค"แล้วเราสองคนก็หัวเราะอยู่สองคน
ตอนนี้เวลาสามทุ่มของญี่ปุ่นแล้วผมกับไนท์นัดเจอกันหน้าโรงแรม พอผมแต่งตัวเสร็จก็รีบลงมาทันที
"คิโบทางนี้ฉันเรียกแท๊กซี่แล้ว" ไนท์กวักมือเรียก
"โหเรียกเป็นด้วย เขาเข้าใจภาษาอิ้งนายหรอ แท๊กซี่เขานี่การศึกษาสูงจัง"
"ป่าวหรอ แค่โบกมาแล้วบอกให้เค้ารอแค่คำเดียวน่ะ"แล้วมันก็ยิ้มฟันขาว
"ไปไหนครับ"พอเข้ามาแท๊กซี่ก็ถาม
"ไปรปปงหงิแถวๆ.....นี้ครับ" ผมบอกแท๊กซี่อย่างชำนาญ
"โหคิโบ รู้ด้วยหรอว่าต้องไปแถวไหน" ไนท์ถามด้วยความประหลาดใจกับครั้งแรกของการเที่ยวกลางคืนในญี่ปุ่น
"ป่าวหรอก แค่จำเขามา 555" แล้วไนท์ก็ทำหน้าเจื่อนอย่างผิดหวัง
พอ แท๊กซี่บอกว่าถึงแล้วไนท์จึงต้องจ่ายเงินแล้วลงรถ
"ว้าว แถวๆนี้กลางคืนสวยดีนะ" ไนท์ทำท่าทางตื่นเต้นออกหน้าออกตา
"ช่ายสวยมาก คนเยอะด้วย "ผมเห็นด้วยกับไนท์ แสงสีที่ประดับประดาตามร้านต่างๆเพื่อดึงดูดความสนใจของลูกค้า
แต่ก็ยังไม่เท่าสาวๆที่แต่งชุดเมด ที่พยายามเรียกลูกค้าเข้าร้านของตนเอง
"เอาล่ะไปไหนกันต่อดี"ไนท์เริ่มออกความคิด
"แล้วแต่ไนท์ดิ่อยากไปไหนนำเลย"ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันเลยโยนให้ไนท์ออกความคิดอีกที
ไนท์หันมาทำตาเหมือนเป็นประกาย แล้วยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย
"อะไร" ผมถามเพราะสายตาที่มองมา
"ฉันอยากไปผับเกย์ว่ะ"
ห๊ะ!
...........................
ผมมองไนท์ด้วยอาการตะลึง เอาจริงหรือเปล่าวะหรือว่าแค่อำ แต่คนอย่างไอ้ไนท์หน่ะหรือจะอำ
"พูดจริงหรืออำกันเล่นอ่ะ" ผมถามเพื่อย้ำความตั้งใจของมัน
"อื้มจริงดิ่" มันทำเป็นตีหน้าซื่อบวกจริงจัง
"ชอบหรือไง"
"ชอบ......ป่าวหรอก แค่อยากรู้ว่าของเค้ากับของเราต่างกันยังไง" คำตอบของไนท์ทำให้อึ้งไปอีก
"เคยไป หรอ โหว " ทำน้ำเสียงแบบไม่ค่อยน่าเชื่อเท่าไร
"อืมทำไม เคยไปแต่ อย่าเข้าใจผิดนะว่าชอบเเบบนั้นจริงๆ 5 5 5"แป่ว ไอ้เราก็นึกว่าชอบไม้ป่าเดียวกันซะอีก
เซงคนอยากรู้อยากเห็น
"งั้นปะเราก็อยากเห็นลองซักหน่อยไม่เสียหายหรอกเนอะ" พอผมออเออไปกับลมันด้วย มันก็กระดี้กระด๊าจนออกนอกหน้าทันที
"แกถามทางนะ ฉันไม่รู้ว่าเเถวนี้มันมีแบบนั้นหรือเปล่าอ่ะ" จ๋อยไปเลยไอ้เพื่อนไนท์พอผมว่าแบบนี้
ก็มันจริงอ่ะก็เพิ่งเคยมาพร้อมกันเราจะไปรู้ได้ไงว่าแถวไหนมี
"โอเคเดี๋ยวฉันถามเอง" มันยกมือโอเคยักคิ้วนิดๆ แล้วก็เดินนำผม ผมก็เดินตาม จนมันไปหยุดหน้าผับที่มีชายใส่สูทเหมือนการ์ดหน้าผับ
หรือจะพูดง่ายๆคนตรวจบัตรหน้าผับของไทยน่ะเเหละ แต่เค้าจะดูใส่ชุดดูดีกว่าของเราหน่อย
"ขอโทษครับ ช่วยแนะนำอะไรเราหน่อยได้ไหม" ไนท์พูดแบบภาษาอิ้ง จนการ์ดทำหน้างง ผมแอบขำที่มันกับเขาสื่อสารกันไม่ได้
จนมันหันมาแยกเขี้ยวใส่ผมที่ผมแอบหัวเราะเยาะมัน
"คิโบ หัวเราะอยู่นั่นแหละมาช่วยพูดหน่อยดิ่" แล้วมันก็ดันผมมาสนทนาแทน
"เอ่อ คือว่าเราเพิ่งมาเที่ยวที่นี่ นะครับ" การ์ดพยักหน้า
"เราต้องการหาผับ แบบผับพวก ผับที่ชายกับชายเค้าไปกันไรประมาณนี้อยากได้ที่แบบหรูๆดูดีหน่อยนะครับไม่เอา แบบ พื้นๆอ่ะพอจะช่วยได้ไหม"
คนถูกถามได้ฟังก็พยักหน้า แล้วยิ้มตอบกลับมา
"ครับผมรู้จักอยู่ที่นึง เพื่อนผมทำงานอยู่ที่นั่นพอดี" ผมรู้สึกโล่งอกกับคำตอบที่ได้รับ อย่างน้อยผมก็ไม่ต้องขัดเขินที่จะสนทนา
ผู้ชายคนนั้นหยิบนามบัตรเหมือนเป็นนามบัตรของร้านแล้วกลับด้านหลังวาดเเผนที่เล็กๆมาให้
"ไปตาม ที่ผมเขียนเลยนะครับ" แล้วเขาก็ยื่นให้แล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร ผมโค้งขอบคุณเล็กน้อยเเล้วดึงไนท์ตามผมมา
"ได้แล้วหรอ" มันถามอย่างดีใจ
"อืมรีบไปเหอะก่อนที่จะดึกมากกว่านี้" ผมรีบดึงไนท์แล้วเดินไปตามแผนที่ไปตามตรอกซอกซองที่เขาเขียนมาให้
"แกเเน่ใจหรอวะว่าซอยนี้"มันถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"คงน่าจะ....มั้งดูจากบรรยากาศรอบๆแล้ว" ใช่ครับบรรยากาศนี่ต้องใช่แน่ๆดูจากผู้คนในซอยที่ออกมากันเป็นคู่หรือแม้แต่
ชายกับชายที่กำลังดูปากกันอย่างเมามัน
"สวัสดีครับ" ชายใส่สูทโค้งต้อนรับอย่างยิ้มแย้ม
"ว้าวแขกมา เด็กๆมาต้อนรับหน่อยเร็ว" กระเทย ที่ดูเหมือนกับมาม่าซังใส่ชุดแบบเหมือนจะเซ็กซี่เรียกเด็กๆมาต้อนรับ
"เพิ่งเคยมาหรือเปล่าค้า ไม่เคยเห็นเลย" เธอพยายามชวนคุยถ่วงเวลา เเต่ดูเหมือนไนท์มันจะไม่ได้สนใจตเท่าไร สายตาเริ่มมองไปทั่วด้วยความตื่นเต้น
"ครับเราเพิ่งเคยมา เราเป็นนักท่องเที่ยวน่ะครับ" คำตอบที่ผมให้ ดูเหมือนจะทำให้นัยตาเจ้แกส่องประกายจนน่าขนลุก
"แล้วหนุ่มๆชอบแบบไหนล่ะคะ แบบน่ารัก หล่อ หรือ แบบเจ้" เธอทำท่าแบบยั่วยวนผมและไนท์เต็มที่
"ชอบเเบบไหนไนท์เจ้แกบอกให้เลือก น่ารัก หล่อ หรือแบบเจ้แก" ผมหันไปถามไอ้คนต้นคิดที่ดูเหมือนจะสนใจในผับนี้มาก
"อยากได้แบบน่ารักอ่ะ " มันว่างั้นผมเลยบอกเจ้แกไป
"ขอเเบบน่ารักละกันครับ เอามาแค่คนเดียวก็พอ" พอว่างั้นเจ้แกก็เรียกเด็กออกมา สองคน
เออผมบอกให้เอามาคนเดียวเจ้แกดันเรียกมาตั้งสองคน
"เชิญครับ" ชายหนุ่มหน้าใสดูน่ารักกล่าวพร้อมนำทางมาที่นั่ง
ตอนนี้ไอ้ไนท์มันดูกระดี๊กระด๊าแสดงออกมาจนชัด พอถึงที่ปุ๊บ มันก็เริ่มคุยปั๊บ เกินหน้าเกินตาจริงๆ
"รับเครื่องดื่มอะไรไหมครับ" ชายอีกคน ที่ตอนนี้นั่งข้างๆผมถาม ผมเลย บอกให้เขาเเนะนำมา โชคดีที่ไอ้ไนท์มันได้คนที่พูดภาษาอิ้งกับมันได้มันเลยดูพูดถูกคอหน่อย
ส่วนผมอ่ะหรอนั่งจิ๊บไวน์ ที่คนข้างๆที่ชื่อ ทาคุ รินมาให้ ขอสำรวจบรรยากาศนิดนึง บรรยากาศที่ดูเหมือนผับ ทั่วๆไปแต่ดูหรู ตรงที่เครื่องประดับของร้่านและการจัดมุม
ของโซนที่นั่งที่ทำแบบลับตาคนทำให้มองไม่ค่อยเห็นโต๊ะด้านข้างซักเท่าไร โซฟานุ่มที่นั่งได้สองคนและมีโต๊ะรับแขกตรงกลาง ยอมรับเลยว่าที่นี่หรูจริงๆ
และมันทำให้่ดูดีเข้าไปอีกกับบรรดา หนุ่มสาว หน้าตาดี มาใช้บริการหลากหลาย
"คุณมาจากประเทศไหนหรือครับ" ทาคุเริ่มที่จะสนทนากับผม คงเพราะผมไม่ค่อยสนใจก็ได้มั้ง แน่สิก็กฎของผับก็คือการให้ความสุขลูกค้า
ผมรู้ได้ไงอ่ะหรอ ก็มันเป็นของตายอยู่แล้ว ถ้าไม่ได้รับความสนใจก็อดได้เงินน่ะสิ
"ผมเป็นคนไทยครับ"ผมตอบเเล้วยิ้มให้
"แต่คุณดูเหมือน" ทาคุใช้ความคิดนิดหน่อย
"ออ ผมเป็นลูกครึ่งน่ะ ไทยญี่ปุ่น" แล้วยิ้มโชว์ฟันขาวนิดนึง
"ครับ แล้วคุณ............ผมว่าดูคุณไม่เหมือน แบบที่จะชอบอะไรอย่างผมเลยนะครับ" แล้วทาคุก็หัวเราะน้อยๆ ผมเองก็เช่นกัน
"ครับที่จริงผมมาที่นี่ก็เพราะไอ้คนที่มันกระดี๊กระด๊าเหมือนปลากระดี่ได้น้ำนี่แหละ" ผมหัวเราะกับคำว่าปลากระดี่ได้น้ำที่ตอนนี้ทาคุกำลังงง
"ครับ คุณดูดีมากเลยครับ ผมชอบนะสไตล์ ของคุณ" ทาคุแอบสำรวจผม
"ครับขอบคุณ ว่าแต่เรียกผมว่าคิโบก็ได้ "
"ครับคุณคิโบ" แล้วทาคุก็ยกแก้วเพื่อมาชนกับผม พอเราเริ่มรู้จักกัน ผมเเละทาคุก็เริ่มพูดคุยกันถูกคอ นั่งดริ๊งกันอย่างออกรส
ผมโม้ถึงประเทศไทยไปหลายอย่างทาคุเองก็สนใจเป็นอย่างดี
"เอิ๊ก กูสนุกจังเลยว่ะคิโบ" ไอ้ไนท์สงสัยโดนเด็กมอมแน่เลยดูจากท่าทางแล้ว
"โหมึงนี่ ดื่มซะเมาเลยหรอวะ" ผมแอบเหน็บมันเล็กน้อยเพราะนานๆทีจะพูดมึงกูกับมันซักครั้ง
"ดูท่าเพื่อนคุณจะเมานะ" ทาคุมองด้วยท่าทางตลกกับท่าทีของเพื่อนผม
"มันเมามันก็เป็นแบบนี้แหละ ไปกลับที่พักกันไนท์" ผมชวนมันกลับโรงแรม
"อื้มกูจะไปต่อกับเรน มึงกลับไปก่อนเถอะ" มันว่าแล้วกอดคอเด็กมัน
"ได้ไงเดี๋ยวพี่พลเป็นห่วง" ผมปรามมันแต่มันยังรั้นครับ
"เอาน่ากูโตแล้วนะ เอาตัวรอดได้" แล้วมันก็กอดคอเด็กของมันเดินจากไป รู้สึกเป็นห่วงหมือนกันนะ
ไหนว่าไม่ชอบแบบนี้ไง แต่เสือกเอาให้เค้าหิ้วไปซะงั้นอยากรู้จิงว่าจะไปเอาเค้าหรือให้เค้าเอากันแน่
ผมหันไปยิ้มให้กับทาคุ
"โดนทิ้งซะแล้ว"ยักไหล่เล็กน้อย
"งั้นเดินกลับกับผมไหม" ทาคุชวน ผมเองก็ตกลงเพราะไม่อยากเดินคนเดียวในที่แปลกๆในซอยเปลี่ยวๆแบบนี้หรอก
ตอนนี้ผมกับทาคุดูจะสนิทกับผมหน่อยเเล้วหล่ะ ผมเองก็อยากมีเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นเหมือนกันถึงแม้ว่าเค้าจะเป็นเกย์ทำงานแบบนี้
แต่เค้าก็ดูเป็นคนที่จริงจัง และดูนิสัยดี
"นี่ทาคุพักอยู่ที่ไหนหรอ"ผมถามทาคุ
"ผมพักอยู่ที่ โรงแรมเอเอ็นเอ อินเตอร์คอนติเนนตัล " อ้าวนั่นมันที่เดียวกันกับที่พักของผมเลย
"อ้าวผมก็พักอยู่ที่นั่น" ผมพูดแบบประหลาดใจ
"จริงหรอ บังเอิญจัง ฮะๆ" ทาคุหัวเราะน้อยๆ เเละทำตาหยี
"นี่ อย่าหาว่าผมล่วงเกินเลยนะ แต่งานอย่างทาคุเนี่ยรายได้ดีถึงกับนอนพักโรมแรมแบบนี้ได้เลยหรอ"
"อืม ว่าไงดีล่ะ" ทาคุชะงักเเบบใช้ความคิด
"คือผมเป็น ผู้จัดการโรงแรมที่นั่นน่ะ" คำตอบของทาคุทำเอาผมถึงกับอึ้ง ผู้จดการ เราหูฟังผิดไหมเนี่ย
"เห~ "
"ฮะ ฮะ ฮะ ตกใจหรอครับ"
"อื้ม ตกใจสิ ทำไมทาคุทำงานดีๆแล้วยังมาทำงานแบบนี้อีกละ"
"ออ ที่จริงผมไม่ได้เป็นเด็กนั่งดริ๊งหรืออะไรแบบเรนหรอก พอดีวันนี้ผมมาดูผับให้พี่ชายน่ะ" เเล้วทาคุก็ทำให้ผมอึ้งอีกรอบ
"ทาคุทำให้ผมงงน่ะเนี่ย" ผมว่าแล้วเกาหัว แต่ความงงก็ต้องหยุดลงเมื่อทาคุหยุดชะงักฝีเท้าและทำหน้าตื่น รีบมาเกาะหลังผมทันที
ผมมองไปยังทาง ที่สายตาของทาคุที่มองไป
"เป็นอะไรทาคุ" ผมถามทาคุอย่างตกใจ พอมองไป ก็พบรถลีมูซีน และชายใส่สูทประมาณ5-6คนยืนปิดทางออกอยู่
ทาคุดูท่าทางตื่นๆ ผมเองก็รู้สึกไม่ดีตาม ชายใส่สูทพวกนั้นเดินปรี่เข้ามาทางพวกผมและหยุดมองพวกผมห่างกันประมาณสองก้าว
"มาอยู่นี่เองหรอทาคุ" ผู้ชายสูงๆเท่ๆที่แต่งกายยังกับพวกมาเฟียเริ่มพูด และมองผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"อย่ามายุ่งกับผม" ทาคุตะโกนมา โดยมีผมเป็นโล่
"หึ จะให้เลิกยุ่งอย่างนั้นหรอ......................เพราะผู้หญิงคนนี้หน่ะหรอที่ทำให้นายเปลี่ยนไปหน่ะ" ผมว่า ผมหูฝาด หรือ เพราะว่าผมเมา หรือคนข้างหน้ามันตาถั่วกันแน่วะ กูเป็นผู้ชายนะเฟ้ย
"เฮ้ย จะพูดอะไรหันดูให้ดีซะมั่งนะกูเป็นผู้ชายเฟ้ย!" ไอ้ผู้ชายใส่สูทเลิกคิ้วเหมือนไม่เชื่อ แถมมองผมตั้งเเต่หัวจรดเท้า ดีนะมันไม่มองเท้าก่อนที่จะมองหน้าผมไม่งั้นมีเฮ
"ผู้ชายหรอนายดูไม่เหมือนเลยนะ ฮึๆ"แล้วมันก็ยิ้มเยาะ จนผมรู้สึกไม่พอใจอย่างแรง
"ไปทาคุ อย่าไปยุ่งกับหมาให้หมามันเลียปากเถอะ" ผมดึงทาคุเลี่ยงพวกมัน แต่ทาคุโดนดึงแขนออกไป
"ทาคุ เธอต้องไปกับฉัน ส่วนนายกล้ามากที่กล้าพูดแบบนี้" เออดีว่ะมันเข้าใจสำนวนที่ผมพูดด้วย ผมกะจะดึงทาคุกลับมาแต่ก็พ บอดี้การ์ดของมันมาขวางไว้
"เฮ้ย จะสู้หรอ กูน่ะ10ลุมหนึ่งเจอมาเเล้ว" ทำทีเป็นสู้สบายๆแต่ที่จริง อ่ะผมคงสู้พวกมันไม่ไหวแน่ก็เพราะหุ่นมันคนละไซต์เลย ตอนนี้กำลังตั้งรับอย่างเต็มที่
"ทำเป็นอวดดี ไม่ดูสภาพตัวเองหน่อยหรอ ว่าเหมือนลูกแมว กำลังขู่เสืออยู่หน่ะ" โหยดูมันพูด ถึงผมจะเป็นลูกเเมวขู่แต่ผมว่าพวกมันเหมือนหมามากกว่าจะเป็นเสือนะ
"เข้ามาเด้ไอ้พวกหมาหมู่ เดี๋ยวพ่อจะ ใส่ท่าหนุมานถวายแหวนตบด้วยท่าจระเข้ฟาดหางเข้าให้" แล้วที่พูดมามันทำท่ายังไงวะ เอาน่าขู่ไว้ก่อน
พวกลูกน้องหันไปมองเจ้านายมันเเล้วถามว่าจะเอาไงกับผมดี
"น่าสนใจ เอาตัวไปด้วย" แค่นั้นแหละพวกมันก็กรูจับล๊อกแขนอย่างง่ายดาย สิ่งที่โม้มาจบกัน
"ปล่อยกูนะโว้ย ไอ้พวกบ้า ไอ้พวกหมาหมู่ ไอ้เลว ว๊ากกกก"ผมทั้งด่าทั้งดิ้นจนเกือบจะหลุด
"ปิดปากซะ" สิ้นเสียงเจ้านายมัน ผมก็ถูกชกที่ท้องอย่างแรงจนไวน์และอาหารที่อยู่ในกระเพาะแทบออกมาคืน
"อึก" จุ๊กอย่างแรงจนไม่มีแรงจะดิ้นต่อผมและทาคุถูกยัดเข้าไปในลีมูซีน ซึ่งผมมีคนนั่งประกบซ้ายขวา ส่วนทาคุ ก็ถูกไอ้บ้านั่นจูบ อย่างไม่เกรงใจสายตาชาวบ้าน
ผมที่กำลังจุกนอนเกร็งตัวงอ ได้แต่นอนหลับตาปี๊
ไอ้ไนท์ พี่พล ช่วยคิโบด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!~
................................
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
