เพิ่งจะหม่นๆกับน้องกระต่าย แต่นี่ทำเอาเราร้องไห้เลย
เพิ่งจะได้ฟังจากปากของพ่อทิว ความรู้สึกก่อนหน้านี้เทียบไม่ติดเลย
สุดท้ายคุณก็รักแต่ตัวเอง ที่บอกว่ารักครอบครัวมันก็เป็นเพียงแค่คำพูดสวยหรู
อย่าโทษความมักมาก มักง่าย เพราะถ้ารักจริงคงไม่นอกลู่นอกทาง
เหตุการณ์นี้ก็จะไม่เกิด และอย่าโทษตัวเองเพราะเราไม่ให้อภัย
อย่าคิดว่าการสำนึกผิดจะทำให้ได้รับการเห็นใจ มันตรงกันข้ามต่างหาก
ต่างก็มีแผลกันทั้งนั้น ไม่มีทางหายสนิท เมื่อสะกิดก็ต้องเจ็บอยู่ดี
ที่บ้านเดียวบ่งหนองออกให้ทิวแล้ว อีกหน่อยก็จะไม่เจ็บอีกต่อไป
ทิวมีที่ๆเรียกว่าบ้านแล้ว ขอให้เป็นที่รักของทุกคนตลอดไปนะจ๊ะ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดจ้า