ต่อจากด้านบน<<<<<<<<<<<<<<<<<
"คิน...ผู้หญิงพวกนั้น?"
"ไม่ต้องสนใจ"
"เขามาจีบคินเหรอ" เสียงใสถาม ทำให้ขายาวหยุดเดิน คิ้วเข้มเลิกนิดๆ "พวกเธอสนใจคินเหรอครับ?"
ตอนแรกเขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกันแหละ แต่พอชะเอมเดินมาเจ้าตัวก็กลายเป็นเป้าไปซะงั้น นี่อย่าบอกว่าเจ้าตัวไม่รู้อีกแล้ว
เสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ ก็ดีอยู่หรอกที่อีกฝ่ายเป็นคนใสซื่อ แต่ว่าบางทีก็ตามความคิดของคนอื่นไม่ทัน...ซึ่งอันตรายจนน่าเป็นห่วง
ร่างสูงยกมือปัดหน้าม้าเปียกๆ ที่ปรกออก ก่อนจะจรดริมฝีปากแนบชิดตรงกลางหน้าผากมนเรียกลมร้อนตีขึ้นจนใบหน้าหวานผะผ่าวแก้มแดง "คะ คิน?"
"วี้ดวิ้ว หวานเกินไปแล้วนะเว้ย"
" ‘ไรเนี่ย กลางทุ่งเลยเหรอ"
"ไม่ใช่กลางทุ่ง กลางทะเลต่างหาก"
กลุ่มเพื่อนที่มองอยู่ก็ส่งเสียงแซวเป่าปากกันดังสนั่น ทำให้ชะเอมยิ่งต้องเม้มปากก้มหน้างุดๆ เขินอายจนไม่กล้ามองหน้าใครเลย แต่ก็โดนมือของคนตรงหน้าเชิดให้เงยสบตา
"คินไม่สนใจหรอกนะ ไม่ว่าจะผู้หญิงคนไหน"
"...คิน"
"ยังไงก็ไม่น่าสนใจเท่าคนตรงหน้าคินตอนนี้...เพราะงั้นไม่ต้องงอนนะ" คินพูดยิ้มๆ ทำให้ปากบางมุ่ยๆ
"อะ เอมไม่ได้งอนซักหน่อย"
"เหรอ?"
"ก็แค่...แค่คิดว่าถ้าเอมเป็นผู้หญิงคงจะดีกว่านี้...เพราะยังไงผู้ชายก็ต้องชอบร่างกายผู้หญิงมากกว่าอยู่แล้วนี่นา" ร่างสูงฟังแล้วนิ่งอึ้ง ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง ที่แท้น้อยใจอยากให้เขาสนใจมากกว่านี้เหรอ
"ที่เอมพูดมันก็จริง" คินพยักหน้าเห็นด้วย ทำให้ชะเอมหน้าบูดบึ้งทันที "แต่ว่านะ...เรื่องของคนรักก็อีกเรื่องไม่ใช่เหรอ"
"ก็คนที่คินรักเป็นเอม คินไม่สนใจหรอกว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง"
ร่างบางเม้มปากแน่น ยิ่งฟังยิ่งหน้าแดงเรื่อ
"ถึงจะมีผู้หญิงสวยๆ มาถอดเสื้อเปลือยร่างอยู่ตรงหน้า คินก็ไม่มีอารมณ์เท่าเห็นร่างเปลือยของคนรักหรอก" มือดึงแขนบางและโอบเอวเข้าใกล้ กระซิบเสียงทุ้มแหบพร่าข้างหู "เมื่อกี้ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ"
ใบหน้าหวานมีสีแดงพาดผ่าน เมื่อนึกถึงตอนที่อยู่ในบ้านพัก
"หรือเอมอยากจะให้คินพิสูจน์อีกทีคืนนี้ด้วย"
"มะ ทะ ทะลึ่ง!" แขนบางดันอกแกร่งออกทันที แต่สู้แรงที่โอบเอวนี้ไม่ได้ พอชะเอมเผลอแขนแกร่งอีกข้างก็ช้อนใต้ข้อพับยกคนตัวเบาจนเท้าลอย "อ๊ะ คินปล่อยเอมนะ...ปล่อย งือ ไม่เอานะ เอมว่ายน้ำไม่เป็น!"
ร่างบางตีเท้าดิ้นขลุกขลักหนักเมื่อร่างสูงเดินเข้าหาทะเลค่อยๆ จมลง...จมลง
"ไม่ต้องห่วง เอม คินไม่ปล่อยให้เอมจมหรอก"
เสียงทุ้มเหมือนมนต์สะกดให้ชะเอมค่อยๆ หยุดดิ้น...รู้สึกไว้ใจ
แต่ก็ยังกลัวอยู่ดี
แขนบางโอบกอดลำคอร่างสูงแน่นขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งห่างจากชายฝั่งมากเท่าไหร่ร่างกายบางยิ่งสั่นระริกจนคินหยุดนิ่ง ดวงตากลมมองซ้ายมองขวากะระยะทางแล้วอยู่ห่างจากฝั่งพอสมควร เขาเคยยืนในน้ำทะเลมากสุดก็แค่ระดับเอว...ไม่เคยมาลึกขนาดนี้
"ไม่ต้องกลัว ยังยืนได้อยู่นะเอม"
"ไม่เอา เอมกลัว" ชะเอมส่ายหน้าเบะปาก เสียงใสสั่นเครือ แม้อีกฝ่ายจะยืนยัน แถมระดับน้ำถึงแค่ไหล่ร่างสูงก็เถอะ...แต่ก็กลัวอยู่ดี
คลื่นในทะเลพัดให้ร่างสองร่างลอยห่างออกไป ยิ่งทำให้ชะเอมตัวสั่นกอดคอแน่น "เอมกลัว คิน เอมว่ายน้ำไม่เป็น"
คินเห็นท่าไม่ดี จึงค่อยๆ เดินกลับเข้าฝั่งจนน้ำทะเลถึงแค่ระดับอก "ขอโทษ คินขอโทษครับเอม" มือใหญ่ลูบแผ่นหลังบางปลอบคนที่ยังกอดคอตนหลับตาปี๋แม้จะมาถึงในส่วนที่อีกฝ่ายก็ยืนได้แล้ว
"เอม...ยืนได้แล้วนะ..."
"จัดไปน้อง!"
ผัวะ! พลั่ก!
"โอ๊ย!"
เสียงทุ้มร้องดัง ทำให้ชะเอมรีบเปิดตามองอย่างตกใจ เห็นคินกำลังยกมือจับตรงศีรษะและมีสีหน้าเจ็บปวด ร่างบางปล่อยแขนออกจากคอทันทีและถามไถ่อาการ "คิน เป็นอะไร เจ็บตรงไหนเหรอ"
ดวงตากลมสีดำกวาดมองไปรอบกายก็เห็นลูกวอลเล่ย์บอลสีขาวลูกหนึ่งลอยเติ่งอยู่เหนือน้ำข้างๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าสิ่งนี้น่าจะลอยมากระแทกหัวของคิน
"เฮ้ย คิน ขอโทษว่ะ!" ดินว่ายมายกมือขอโทษขอโพยราวกับไม่ได้ตั้งใจ "แต่พวกมึงสวีทหวานเกินจนน้ำทะเลมันเปลี่ยนเป็นน้ำหวานแทนแล้ว...กูเห็นแล้วหมั่นไส้อะ"
สรุปคือจงใจสินะ
ชะเอมทำหน้ายุ่งขมวดคิ้วมุ่น คว้าและโยนบอลกลับไป "ดิน! เล่นเบาๆ หน่อยสิ ถ้าหัวคินเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ!"
เพื่อนตัวสูงอึ้ง ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเพิ่งเคยเห็นสีหน้าดุๆ จริงจังของอีกฝ่ายเป็นครั้งแรก "เอ่อ...โทษทีเอม"
พอสายตาของดินเหลือบมองไปด้านหลัง เห็นคินมองมาริมฝีปากยิ้มกริ่มไม่มีท่าทางเจ็บปวดเหมือนเมื่อครู่...ไอ้ห่าเอ๊ย มันแกล้งทำเป็นเจ็บนี่หว่า!!?
ดินเดาะลิ้นขัดใจ "ร้ายนักนะ"
"เมื่อกี้ดินว่าอะไรนะ?"
"ปะ เปล่าจ้า..."
"คินหายเจ็บหรือยังครับ" ชะเอมหันไปมองกะทันหัน ทำให้คินเปลี่ยนท่าทีแทบไม่ทัน จับหัวร้องโอดโอย
"อ่า อืม เอมช่วยดูหน่อยสิ คินยังเจ็บๆ อยู่เลย"
"ให้ตายสิ ดินนี่เล่นอะไรก็ไม่รู้...คินเจ็บตรงไหนเหรอ" เสียงใสบ่นอุบอิบ เพราะเป็นห่วงร่างสูงจับใจทำให้ดินที่ยืนหันหลังให้อยู่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันที่ตอนแรกกะจะให้เจ็บจริงแต่ดันโดนมันตลบหลังเสียได้...แถม
โดนชะเอมโกรธใส่แบบนี้ไม่คุ้มเลย
“ไม่เป็นไรนะคิน เพี้ยง! หาย” ชะเอมเป่าเบาๆ เข้าตรงที่ศีรษะคนตัวสูงกว่า ไม่พบรอยแดงหรืออะไรก็โล่งอก
คินอมยิ้มขำกับวิธีรักษาเหมือนผู้ใหญ่ปลอบเด็ก แต่จริงๆ แล้วคนรักษานั่นแหละที่เด็กกว่า “ขอบคุณครับ”
หัวใจรู้สึกอิ่มเอมเหลือเกินเมื่อเห็นชะเอมเป็นห่วงและนึกถึงเขาอยู่ตลอดเวลา...ในสายตามีเพียงเขาคนเดียว
"โฮ่ย เอม คิน...มาเล่นลิงชิงบอลด้วยกันสิ!" ตาลโบกมือตะโกนเรียก ทำให้ทั้งสอง
"โอเค เดี๋ยวเราไป! คินไปเล่นด้วยกันนะ" ริมฝีปากบางยิ้มกว้างตาใสแบบเด็กๆ ทำให้คนมองยิ้มตาม
"ครับ"
ไม่ว่ายังไง ก็อยากจะเห็นรอยยิ้มนี้ตลอดไป
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ท้องฟ้าเริ่มมืดและท้องของใครหลายคนเริ่มร้องประท้วง จึงกลับห้องพักเพื่ออาบน้ำทำความสะอาดร่างกายกัน
"เอม ขึ้นได้แล้วนะ" คินเอ่ยกับร่างบางที่นั่งขมักเขม้นก่อทรายอยู่แต่ก็ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเสียที
ชะเอมหน้ามุ่ยนิดๆ อดมองกลับไปที่ทะเลไม่ได้ "เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเช้าๆ ค่อยมาเล่นอีกทีดีไหม ก่อนกลับ"
ดวงตากลมโตประกายวาววับ "ครับ" พยักหน้าหงึกหงักว่าง่าย ทำให้คินอดหัวเราะในลำคอไม่ได้ หลอกล่อง่ายๆ เหมือนเด็กน้อยไม่มีผิด
"งั้นขึ้นกัน ดูสิ มือเปื่อยหมดแล้ว" คินจับมือบางที่เลอะทรายหงายขึ้น และไล้ปลายนิ้วเล็กที่ยับย่นเป็นคลื่น
ทั้งสองคนเดินเข้าบ้านพักพร้อมกัน ทั้งๆ ที่เมื่อกี้ล้างตัวจากฝักบัวด้านนอกริมชายหาดมาแล้วแต่ก็ยังเปื้อนทรายอยู่บ้างเล็กน้อย
"อีกประมาณเกือบชั่วโมงค่อยออกไปหาอะไรกินนะ ไอ้เอกบอก"
"ครับ" ชะเอมตอบรับ นั่งยองๆ หน้ากระเป๋าค้นเสื้อที่จะใส่ออกมาวาง เตรียมเพื่อเข้าห้องอาบน้ำ
"เอมหยิบให้คินด้วยสิ"
"ครับ...แล้วคินอยากใส่ตัวไหน"
"ตัวไหนก็ได้"
ร่างบางวางเสื้อกับกางเกงของร่างสูงไว้บนเตียงตามคำขอ ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อแขนยาวเข้ามาโอบเอว "คิน...ตกใจหมดเลย"
อีกฝ่ายหัวเราะ "ตกใจอะไรอยู่กันสองคน ไปอาบน้ำได้แล้ว อากาศหนาวๆ แบบนี้เดี๋ยวไม่สบาย"
"ครับ...อ้าว คินปล่อยเอมสิ" มือบางแงะแขนแกร่ง กอดแบบนี้แล้วจะอาบยังไง
"คินหมายถึงอาบด้วยกัน" ร่างสูงยกคนตัวเบาเท้าลอย แน่ล่ะต้องดิ้นโวยวายอยู่แล้ว
"คะคิน ไม่เอา เอมจะอาบคนเดียว" ใบหน้าหวานแดงก่ำเมื่อในหัวนึกถึงแต่เรื่องน่าอาย จนมาถึงในห้องน้ำที่มีส่วนที่เป็นอ่างน้ำจากุชชี่กับฝักบัวแยกกัน คินจัดการปิดประตูและล็อคกลอนแน่นหนา
"อาบสองคนเร็วกว่า"
"คิน!" เสียงใสดังก้องสะท้อน มันจะช้ากว่าเดิมน่ะสิไม่ว่า!
"ครับ? เอมเรียกคินทำไม" ทั้งๆ ที่รู้ดีแต่ร่างสูงก็ทำเป็นไม่รู้ ใบหน้าหวานงอง้ำ แก้มแดงเรื่อ ทำไมต้องให้อธิบายออกมาเป็นคำพูดด้วย...มันน่าอายจะตาย
"ก็คินไม่อาบน้ำอย่างเดียวใช่ไหมล่ะ"
"...เอมไม่ชอบเหรอ"
"..." แก้มใสแดงปลั่งเขินอาย
"ถ้าเอมไม่ชอบคินจะไม่ทำ" คินยิ้มบาง "เอมรีบอาบเถอะเดี๋ยวเป็นหวัด"
ร่างสูงถอดเสื้อไม่พูดอะไรอีก ทำให้ริมฝีปากบางขบกัดกัน ตัดสินใจพูดออกมาจนได้
"มะ ไม่ได้...ไม่ชอบ"
มือใหญ่ที่กำลังปลดซิบกางเกงชะงัก "...?"
"ก็ ท ที่คินทำ เอมแค่อาย...แต่ไม่ได้ไม่ชอบนะ"
กลัวว่าร่างสูงจะน้อยใจ เลยพูดออกมาอย่างไม่ปิดบัง
"ไม่ได้ไม่ชอบ...แปลว่าชอบสินะ"
ชะเอมกำชายเสื้อแน่น แก้มใสแดงก่ำพองลม ไม่พูดแล้ว...อีกฝ่ายชอบหลอกให้พูดแต่เรื่องน่าอาย
"เอม ถอดเสื้อสิ เร็ว" คินเดินไปรองน้ำอุ่นใส่อ่าง "จะได้มาแช่น้ำอุ่น"
"อะ เอมจะ...อาบฝักบัว" เสียงใสพูดอุบอิบ ดวงตากลมโตมองที่อ่างสีขาว จะให้ไปแช่ในอ่างแคบๆ นั่นสองคนมัน...และรีบหลุบตาลงเม้มปากหน้าแดงเมื่อเห็นร่างกายกำยำเปลือยเปล่าหันหน้าเดินมาโทงๆ ไม่อายใคร
"อ๊ะ คิน เอมถอดเองได้นะ!" ชะเอมคู้ตัวขัดขืนคนที่เดินเข้ามาถอดเสื้อออกให้ แต่สุดท้ายก็สู้คนแรงมากกว่าไม่ได้อยู่ดี
"มัวแต่ลีลาวันนี้ก็ไม่ต้องอาบกันพอดี"
แปปเดียวก็ต้องเข้ามานั่งแช่ในอ่างน้ำร้อนสองคนพร้อมกัน ร่างบางนั่งซ้อนตักแกร่งแนบชิด แม้จะเป็นท่าประจำที่คินชอบให้นั่งแต่มันสัมผัสถึงความร้อนของร่างกายต่างกันลิบลับ
"ไม่ต้องเกร็ง คินไม่ทำอะไร" มือใหญ่บีบสบู่ไล้คนตัวบางให้ เน้นตรงเอว อก และขาเรียวบางเป็นพิเศษพอนิ้วยาวสะดุดโดนตรงจุกสีชมพูที่แข็งเป็นไตเพราะความหนาว ชะเอมก็สะดุ้งเฮือกๆ ตัวเกร็ง แถมหลุดเสียงครางแผ่ว...ท่าทางแบบนี้ไม่เรียกอารมณ์หื่นให้ตื่นขึ้นมาได้ ผู้ชายคนนั้นก็ตายด้านเกินไปแล้ว
"เอม..."
แผล่บ
"อ๊ะ...คิน ไหนบอกว่าไม่ทำอะ...ไร ฮึก ไงครับ"
สัมผัสเปียกชื้นร้อนตรงหลังคอ ลิ้นร้อนไล้เลียและขบเม้มไม่สนใจเสียงท้วง
หอมหวาน...
"ไม่ทำอะไรๆ แค่นิดหน่อยเท่านั้น" ไล้เลียจากคอลงมาลาดไหล่บางสีขาวอ้าปากกัดมันจนเป็นรอยฟันร่างกายบางกระตุกเฮือก แถมนิ้วเผลอเลื่อนขึ้นบีบจุกนมน่ารักทั้งสองจนเสียงใสแหวลั่น
"อ๊ะ!! คิน!"
"ขอโทษครับ คินเผลอ" ร่างสูงหายใจแรงตั้งสติ พยายามควบคุมลมหายใจให้ไม่ร้อนไปมากกว่านี้ กัดฟันแน่นจนกรามปูดอย่างอดทน เสียงทุ้มเอ่ยพร่า "คินอยากมีเซ็กส์กับเอม"
ริมฝีปากบางอ้าค้าง หน้าแดงเถือกเมื่อได้ยินอะไรที่ไม่คาดคิดมาก่อน
"เซ็กส์..."
"ครับ เวลาคนรักทำรักกัน เรียกว่าเซ็กส์นะ เอมรู้จักมั้ย"
"..." ใบหน้าหวานพยักหงึกหงักเบาๆ "แต่เอมไม่รู้ว่า...เซ็กส์...เขาทำกันยังไง"
"เดี๋ยว 'คืนนี้' คินสอน...นะครับ" เสียงทุ้มพร่าเอ่ยขอ จมูกโด่งไล้แก้มใสของคนบนตัก สูดดมความหอมที่เป็นเอกลักษณ์แล้วยิ่งรู้สึกร้อนมากขึ้นไปอีก
มือใหญ่ไล้ลงไปเบื้องล่าง ไล้นิ้วตรงช่องทางที่ปิดสนิททำให้ร่างบางหุบขาหนีบมือนั้นแน่นแล้วครางอือ
"ตรงนี้...คินจะใส่ของคินเข้าไป นั่นคือเซ็กส์นะเอม" ว่าแล้วก็ใช้นิ้วกดคลึงหนักให้ร่างบางดิ้นเร่า ชะเอมเม้มปากหน้าแดงก่ำ
ทำรัก...กับคินเหรอ
"แต่ถ้าเอมอนุญาตนะ คินจะไม่ฝืนใจหรอก"
"..."
"เอม?"
คินบอกว่าจะใส่ของคิน...เข้ามา...ตรงนั้นของเรา
ริมฝีปากบางเม้มแน่น "...มัน...เจ็บมั้ย"
"คินก็ไม่รู้เหมือนกัน" ริมฝีปากร้อนจูบหลังใบหูเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว "แต่คินจะไม่ทำให้เอมเจ็บ"
"..."
"คินรักเอมนะ เพราะงั้นถึงได้อยากทำรักกับเอมแค่คนเดียว"
ก่อนที่ริมฝีปากสีเข้มจะยิ้มกว้างเพราะคำตอบที่ได้รับคือการพยักหน้างุดๆ ของร่างบาง
"ขอบคุณนะครับ" คินจูบลาดไหล่กลมกลึงที่แดงก่ำแรงๆ
ดีใจสุดๆ
"ตะ แต่ถ้าเจ็บล่ะก็...คะ คราวหน้าไม่มีอีกแล้วด้วยนะ!" ชะเอมพยายามทำหน้าดุ แต่แก้มใสแดงปลั่งมันน่ารักมากกว่าน่ากลัว
"ครับๆ รับทราบแล้วครับ"
จากนั้นเสียงหัวเราะทุ้มก็ดังก้องสะท้อนในห้องน้ำ พร้อมกับเสียงใสแหวแกมด่าและมีเสียงครางเครือดังปนแทรกออกมาเป็นระยะๆ
************************Whose fault? ************************
สนใจรูปเล่มทักได้ที่เพจ H.Rui Novels นะคะ ส่วนอีบุ๊ควางจำหน่ายแล้วที่ ookbee ค่ะ ^^
คู่ของติมราม เรื่องทดแทนรักนะคะ ->
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=69548.0#lastPost
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
