อีกสักพักเจิ้นคงลากน้องลงไปกินในสระ
จันทร์ดูโตขึ้น การออกไปอยู่ในสังคมที่เปิดกว้างด้านเซ็กส์และของมึนเมาทำให้จันทร์ยอมรับและเข้าใจอะไรๆได้มากขึ้น
ก่อนหน้านี้จันทร์ก็เหมือนเด็กที่ถูกผู้ใหญ่(อย่างเจิ้น)ปลูกฝังว่าอันนั้นไม่ดีอย่างนั้น อันนี้ไม่ดีอย่างนี้ บวกกับการที่น้องอยู่แต่ในช่อฟ้าแทบไม่ออกไปเผชิญโลกเลยทำให้เชื่อเจิ้นหมดใจ โลกเล็กๆของจันทร์หมุนอยู่แค่รอบๆตัวเจิ้นเท่านั้น สิ่งที่จันทร์ได้รู้ เอามาคิด เอามาตัดสินใจ ส่วนใหญ่ล้วนมาจากข้อมูลที่เจิ้นเคยป้อนเอาไว้ให้ ทำให้จันทร์ดูไม่เข้าใจอะไรที่เราเข้าใจกันง่ายๆ เพราะการเลี้ยงดูของเจิ้นทำให้น้องมีประสบการณ์ด้านอื่นๆน้อยจนน่าตกใจ
พอห่างเจิ้นห่างสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคยออกมาเจออะไรๆมากขึ้น น้องก็เข้าใจได้มากขึ้น ก่อนหน้านี้ที่จันทร์ดูงงๆไม่เข้าใจอะไรเลยเพราะเจิ้นไม่เคยสอน ส่วนสภาพแวดล้อมก็ไม่อำนวยให้จันทร์ได้เรียนรู้ มาตอนนี้จันทร์รู้ด้วยตัวเองแล้ว แต่เจิ้นยังรีๆรอๆไม่กล้าพูด กลัวเป็นคนไม่ดีในสายตาน้อง
ลุ้นๆว่าเจิ้นจะสารภาพไหมว่าคิดไม่ซื่อกับน้องมาตั้งแต่เด็ก แต่พี่เอ็มเชียร์ซะขนาดนั้นเจิ้นคงจะพูดเข้าสักวัน และคงจะเหวอน่าดูเพราะตอนนี้จันทร์เองก็เข้าใจมันแล้ว โตขึ้นจนเจิ้นตกใจได้ตีนกามาอีกหลายรอย