ขอบคุณมากนะครับสำหรับเรื่องราวดี ๆเรื่องนี้ ที่ทำให้ผมเข้าใจความรักมากขึ้น...
แต่รู้สึกว่าตัวเองมาช้าไปหน่อย(หรือมากหว่า)
ผมตามอ่านมาได้อาทิตย์นึงแล้วครับ คืออ่านช้านิดหน่อยเพราะไม่ค่อยจะมีเวลา (งานมันเยอะๆๆๆๆๆ)
ผมมีความสุขนะที่เห็นปริ้นซ์สมหวังได้ครองรักกับโค้ก
แต่พอนึกถึงโอ้ต บ่อน้ำตาก็แทบแตก มันเกินบรรยายจริงๆ ถึงความรู้สึกของโอ้ตที่.....เกินจะบรรยายจริงๆๆ
ขอบอกนะครับว่า ในใจผมมีแต่โอ้ตคนเดียวจริงๆๆ คืออยากให้เค้ามีความสุขสมหวังกับคนที่รัก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้...
...และโอ้ตรักใครไม่ได้อีกแล้ว.. ผมอินมากๆๆๆๆๆจนอาจดูเวอร์เลยครับสำหรับเรื่องนี้
ปล.และจะติดตามผลงานต่อๆไปนะครับคุณเตอิ้ง...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
