หัวข้อ: Memorial~รักแรก รักสุดท้าย [แจ้งข่าวหน้า 516: 29/ก.ย/57]

[papui]

เบบี้ หายไปไหนนนนน

[✪PATTY✪]

น่ารักๆ

ภาษาญี่ปุ่น(? แม่นบ่)

แปลว่าไรค่ะ??

^^

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

 :3123:ตามมาให้กำลังใจน้องเบบี๋ครับ มาเล่าต่อนร้าครับ

[YongaMO]

  เลิฟ ๆ พี่เมตรอ่า

[Tago22]

หลิ่มน่ารักโครต อะ

[ToffeE_PrincE]

 

 

[kuku]

คิดถึง

[ishiya]

คิดถึงพี-ทัวร์...มารอตอนต่อไปจ้า
ปล. เบบี้ทำข้อสอบได้ป่าว...ขอให้ผ่านฉลุยเน้อ

[เบบี้]

ตอนที่108  วรนุช..comes back = พี & ทัวร์

~ทัวร์~

“ปวดหัว”
“ปวดหัว!”
“พี่ทัวร์อ่ะ” ทามบ่นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรผมไม่ได้ ผมคว้ามือมันมาแล้วเขย่าเรียกร้องความสนใจ
“เดี๋ยวทามไปเอายาให้นี่ไง ขี้เมา..บ้า” มันว่าแล้วสะบัดข้อมือหนีผมไป ผมนอนคว่ำหน้ากับหมอนอยู่อย่างนั้นเพราะว่าไม่อยากขยับตัว มันปวดหัวมากๆ พอดีว่าเมื่อคืนเมาหนักไปนิดหน่อย
“คุณคะ..เอ่อ จะอาบน้ำ” ป้าแม่บ้านเข้ามาพูดแต่ก็ดูจะกล้าๆกลัวๆนิดหน่อยที่จะบอกผม
“ทัวร์ไม่อาบ ทามอยู่ไหนเล่า” ผมโวยวายไม่เลิก
“ค่ะๆ” ป้าตอบแล้วรีบเดินออกนอกห้องไป พอป้าออกไปปุ๊บทามก็เดินเข้ามาทันที
“พี่อ่ะ..โวยวายเป็นเด็กไปได้” ทามเดินเข้ามาพร้อมกับถาดที่วางข้าวต้มกับยามาให้
“กินข้าว กินยา” ทามพูดแล้วตีเข้าที่ตัวผมเบาๆ
“ไมเมากลับมาแบบนี้เนี่ย ดีนะแม่ไม่อยู่” ทามบ่นอีก
“อีเจมส์อ่ะ” ผมถามเพราะจำได้ว่าเมื่อคืนกลับมาพร้อมกับมัน
“นอนอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกนู่น แล้วพี่ขึ้นมาได้ยังไงเนี้ย ปล่อยพี่เค้าไว้แบบนั้น” ทามบ่น
“จริงดิ” ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจแล้วนะครับ เพราะว่ามันไม่มีแรงจริงๆ
“แล้วทามไม่ปลุกมันให้ขึ้นมานอนบนห้องล่ะ” ผมพูด
“พี่เค้าไม่ยอมตื่นอ่ะ ทามก็เลยไม่กล้าปลุก..เลยบอกให้ป้าเค้าเอาผ้าห่มไปห่มให้แล้ว” ทามบอก
“อืม ขอบใจ” ผมบอก
“ลุกสิ” ทามพูดเสียงเหนื่อยๆ ผมเลยต้องลุกขึ้นแล้วนั่งอ้าปากรอเป็นสัญญาณบอกให้ทามป้อนข้าวต้มให้ด้วย ทามถอนหายใจนิดหน่อยก่อนที่จะตักข้าวต้มแล้วป้อมให้ผม ผมมีหน้าที่นั่งอ้าปากกินอยู่อย่างนั้นจนหมด กินยาแล้วก็นอนต่อเลยทันที


..............
..............


     นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วที่ผมกลับมาจากฝรั่งเศส ประมาณเก้าเดือนแล้วได้เพราะกลับมาตั้งแต่เดือนมิถุนายนเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้ก็เดือนมีนาคมเข้าไปแล้ว เวลานี่มันไวชะมัด เมื่อวานเป็นวันที่ผมสอบปลายภาคของปีที่ 3 ปีหน้าก็ขึ้นปี 4 แล้วล่ะครับ ใกล้จะจบแล้วก็ตื่นเต้นแปลกๆดีเหมือนกัน แต่ที่แปลกมากกว่านั้นคือเมื่อสองสามวันนี้มีไอ้ตัววรนุชมันย่างกรายเข้ามาในชีวิตผมอีกแล้วอ่ะดิครับ เมื่อคืนเลยทำให้ผมคิดหนักมากกว่าเดิมอีก นานแล้วที่ผมกับมันไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันเลย ประมาณปีนึงเต็มๆได้ แต่ระหว่างนั้นก็มีเจอกันบ้างที่ร้านของพี่เมตรเพราะผมต้องไปงานวันเกิดของพี่เมตรบ้าง งานวันเกิดของสลิ่มหรือแม้กระทั่งไปเที่ยวนั่นแหละ
“เอิ้กกกกกกก~~”
“อีเจ๊ มึงเรอขนาดนี้ มึงอ้วกออกมาเลยดีไหม” ผมพูดทั้งๆที่ตาก็ยังดูหนังสือแมกกาซีนอยู่
“ทำไมวันนี้กูขี้เกียจจัง” มันพูดเสียงเหนื่อยๆ ผมหันไปมองมันเห็นมันมองไปที่ลูกค้ามันที่อยู่เต็มร้าน
“เป็นไร..มึงอ้วนขึ้นรึเปล่าเนี่ย ทำไมปล่อยให้ตัวเองพุงออกขนาดนี้ห๊ะ” ผมพูดบอกมันแล้วเอามือไปจิ้มพุงของมันด้วยที่เริ่มบวมออกมานิดๆละ
“มึงนิ” มันปัดมือผมออกเหมือนไม่พอใจนิดหน่อย
“ไม่ดูแลตัวเองเลย ผู้ชายที่ไหนจะเอามึง” ผมว่ามันพร้อมกับยิ้มแกล้งมันด้วย
“ค่า อีหนังหน้าดี..อีหุ่นดี อีดอกกกกกกก” มันพูดพร้อมกับลากเสียงเหมือนประชดใส่ผมอีก
“หึ..” ผมหัวเราะตอบ
“แล้วมึงมาทำไมเนี่ย” อีเจ๊หันมาถาม
“นัดผัวไว้” ผมตอบตรงๆ พอดีนัดเด็กใหม่ว่าให้มาเจอกันที่ร้านนี้น่ะครับ ผมรู้จักกับน้องเค้าประมาณเมื่อต้นเดือนกุมพาได้ ตอนนั้นผมต้องไปช่วยเรื่องกิจกรรมกับรุ่นน้องอีกมหาลัยนึง แล้วน้องเค้าเรียนอยู่ที่นั่น เป็นรุ่นน้องของรุ่นน้องผมอีกทีก็เลยได้รู้จักกัน มองตารู้ลงใต้สะดือประมาณนั้น กร๊าก น้องเค้าก็น่ารักดี หน้าตาก็พอไปได้ ติดจะขี้อายไปซะหน่อยแต่ก็ตรงสเปคแหละนะ
“ใคร” อีเจ๊หันมาถามทันที
“เดี๋ยวมึงก็เห็น” ผมบอกมัน ที่ให้มาเจอที่นี่เพราะนัดเจอกันง่ายดี เห็นน้องเค้าบอกว่าจะต้องพาแม่มาส่งแถวๆนี้ผมก็เลยให้มารับผมไปด้วยเลย แล้วก็เอามาอวดอีเจ๊โตโต้ให้มันคันเล่นด้วยแหละ หึหึ
“ค่ะ” อีเจ๊กระแทกเสียงใส่เหมือนหมันไส้ผม  ผมนั่งรออยู่สักพักจนอีเจ๊โตโต้ไปช่วยลูกน้องทำงาน
“พี่ทัวร์” เสียงกล้าๆกลัวๆแบบนี้มีคนเดียวแหละตอนนี้
“อ่าว ถึงเร็วนิ” ผมพูดแล้ววางหนังสือลง อีเจ๊โตโต้หันมาเห็นพอดี มันทำหน้าทำตาใส่ผมด้วยความหมันไส้ก่อนที่จะเดินเข้ามาหาทันที
“สวัสดีค่า” มันเข้ามาทัก
“เอ่อนี่พี่โตโต้รุ่นพี่ของพี่เอง ส่วนนี่โซ่รุ่นน้องอ่ะ” ผมแนะนำ อีเจ๊เบะปากให้หน่อยๆกับคำพูดแนะนำว่ารุ่นน้องของผม
“หวัดดีครับ” โซ่ยกมือไหว้เจ๊แก
“หวัดดีจ้ะ ระวังๆไว้บ้างก็ดีนะ เดี๋ยวโดนเขมือบ” อีเจ๊พูดเล่นหน้าเล่นตาทิ้งท้ายแล้วเดินไปเลย อีปลวก!
“อย่าไปฟังเลย” ผมบอก
“พี่กินไรมารึยังครับ” โซ่ถาม
“ยังอ่ะ ก็รอโซ่แหละ” ผมยิ้มตอบแล้วหยิบกระเป๋ามาสะพาย
“ผมเพิ่งไปส่งแม่มาอ่ะ โดนบ่นด้วยเลยมาช้า..ขอโทษนะ” โซ่บอก
“หึ ไม่เป็นไร” ผมบอกแล้วจับแขนโซ่ให้เดินตามออกมา ก่อนออกมาผมก็โบกมือบ้ายบายให้อีเจ๊โตโต้ก่อนด้วยเป็นการเย้ยหยันกันเล็กน้อย
“ดูหนังกันไหม” ผมถาม
“อื้ม” โซ่หันมายิ้มตอบ
“อะไร..เขินไรเนี่ย” ผมแซวเพราะว่าโซ่ดันหน้าแดงซะพอผมหันไปมอง
“เปล่านี่..พี่ก็อย่ามองดิ” มันพูดไปปากก็ยิ้มกว้างไปด้วย
“แล้วไม่ให้มองหน้าจะให้มองตรงไหน ฮึ..ตรงไหนดี” ผมพูดแกล้งแล้วมองลงต่ำก่อนที่จะเงยหน้ามองหน้าโซ่อีกที
“หึ..” โซ่ได้แต่ยิ้มเขินอยู่อย่างนั้นจนถึงร้านอาหาร
“นึกยังไงถึงมากินร้านนี้อ่ะ” โซ่ถาม
“ไมอ่ะ ไม่อยากกินหรอ เปลี่ยนก็ได้นะ” ผมบอกเพราะว่าผมเป็นคนเลือกมากินร้านอาหารไทยเอง เพราะอยากกินข้าวขึ้นมาซะงั้น
“เปล่าหรอก..จะกินข้าวแกงก็บอกดิ เดี๋ยวโซ่พาไปกินข้างล่าง ตรงนี้มันแพง” โซ่บอกหน้าตาจริงจังแล้วมองไปรอบๆร้าน
“บ้า..ร้อนจะตาย” ผมว่า
“เมนูครับ” พนักงานเอาเมนูมายื่นให้
“สั่งได้เลยนะ พี่เลี้ยง” ผมบอกก่อน
“ไม่เอาอ่ะ หารเหอะ” โซ่บอก
“ไม่เป็นไร” ผมเหลือบตามองหน้าโซ่แกล้งต่ออีก
“ไรล่ะพี่ ผมบอกว่าหารก็หารดิ” โซ่ตอบเขินๆแล้วก้มลงมองเมนู
“หึ..ก็ได้ หารก็หาร” ผมพูดยิ้มแล้วเอาเท้าไปเกี่ยวข้อเท้าของโซ่ไว้แต่ก็ไม่ได้เงยหน้ามองว่าโซ่มีสีหน้ายังไง ผมเกี่ยวไว้อย่างนั้นจนพนักงานมารับออเดอร์ไป
“.................”
“พูดหน่อยดิ” ผมพูดขึ้นเพราะโซ่มันดันนั่งเงียบ
“พูดไรอ่ะ” โซ่พูด
“ถ้าไม่พูดแล้วจะให้ทำไร นั่งมองตากันรึไง..ไม่ใช่ปลากัดนะ” ผมพูด
“อ่านะ” โซ่ตอบไปยิ้มไป ผมนั่งจ้องหน้าโซ่อยู่อย่างนั้น ไม่เคยเจอมาแนวนี้เท่าไหร่ เลยยิ่งมองก็ยิ่งชอบ อยากแกล้ง อินโนเซ้นน่ารักอ่ะ
“นอนบ้านพี่ไหม” ผมพูดขึ้นแกล้งไปงั้น เพราะไม่คิดจะเอาผู้ชายวนเวียนเข้าบ้านอยู่แล้ว ไม่ใช่อะไรแค่เกรงใจแม่ก็เท่านั้น แต่ก่อนผมถึงขอแม่ให้ซื้อคอนโดให้เพราะเราไม่รู้อ่านะว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง อย่างเรื่องไอ้พีเป็นต้น ถ้าเอาผู้ชายเข้าคอนโดคงไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเอาผู้ชายไม่ซ้ำหน้าเข้าบ้านนี่เดี๋ยวแม่หัวใจวายพอดีอ่ะ
“.................” โซ่นั่งยิ้มหน้าเริ่มแดงมากกว่าเดิม
“อะไร หน้าแดงไมเนี่ย..คิดไร” ผมแกล้ง
“อะไร เปล่าสักหน่อย..พี่อ่ะ” มันพูดแล้วหยิบช้อนส้อมมาเล่นแก้เขินอย่างเห็นได้ชัด
“งั้นพี่ไปนอนบ้านโซ่ได้เปล่า” ผมถาม
“.................” โซ่เงียบทำหน้าคิดนิดหน่อย
“ก็ได้อ่ะ แต่..” โซ่พูด
“ลูกแง่ติดแม่ว่ะ” ผมพูด
“ไม่ได้ติดสักหน่อย โตแล้วเหอะ” โซ่เถียงทันที
“ปีหนึ่งเนี่ยนะโตแล้ว” ผมพูด
“พี่ก็ไม่ได้โตไปกว่าผมสักหน่อย แค่ปีสามเอง” มันย้อน
“.................” ผมไม่เถียงแต่ยิ้มกริ่มไว้แทนจนโซ่มันหน้าเหวอเหมือนอ่านผมไม่ออก
“ถ้าไม่ให้ไปนอนบ้าน พาเข้าโรงแรมไม่รู้นะ” ผมพูด
“กล้ารึเปล่าล่ะ” มันย้อน
“อยากลองรึเปล่าล่ะ” ผมย้อนกลับบ้างแล้วจ้องโซ่ตาไม่กระพริบ
“พี่ทัวร์นิสัยว่ะ” มันพูดแล้วหลบสายตาผมเหมือนไม่สู้ผมต่อ   ผมนั่งกินข้าวกับโซ่ต่อเกือบชั่วโมง แล้วก็ไปดูหนังกันพอดูหนังจบก็พากันเดินเที่ยวไปเรื่อยจนเย็น ผมก็ให้โซ่ไปส่งผมที่บ้าน
“.................” โซ่หันไปมองบ้านผมก่อนที่จะหันมามองหน้าผมที่นั่งมองโซ่อยู่แล้ว มันกระดิกนิ้วกับพวงมาลัยไม่พูดไม่จาแต่อยู่ดีๆดันยิ้มออกมา
“ยิ้มไร” ผมพูด
“เปล่า” มันตอบ
“ยิ้มอะไร” ผมถามย้ำ
“เปล่าครับ พี่อ่ะ ไม่เข้าบ้านล่ะ” มันพูด
“ไล่หรอ” ผมย้อนหน้างอ
“เปล่า..ก็ถึงบ้านแล้วอ่ะ” โซ่พูดเขินๆ
“หึ..ก็ได้ งั้นไปนะ” ผมบอกแล้วเอื้อมไปหยิบกระเป๋าที่เบาะหลัง
“จุ๊บ” พอหยิบมาได้ผมก็หอมเข้าที่แก้มโซ่อย่างเร็ว เจ้าตัวนั่งยิ้มหน้าบาน
“ยิ้มอะไรนักหนา” ผมพูดแกมหัวเราะ
“................” โซ่หันมามองหน้าผมไม่ยอมพูดอะไร ผมจ้องกลับแล้วหอมเข้าที่แก้มอีกทีด้วยความหมันไส้
“อยากจูบไหม” ผมถามตรงๆ
“หึ..” โซ่หัวเราะแล้วหันหน้าหนี
“พี่จะถามทำไมเนี่ย” มันพูดแล้วขำอีก
“เอ้า ใครจะไปรู้อ่ะ ไม่ใช่แฟนนิ..” ผมพูด
“เฮ้ย ยังไม่ใช่แฟนนะ” โซ่พูดก่อนเลยเพราะโซ่คงคิดว่าผมหมายโยงไปถึงผู้ชายอีกคนที่โซ่ก็ดูๆกันอยู่มาก่อนหน้าผมแล้ว ก่อนหน้านี้ผมก็ถามรุ่นน้องผมแล้วแหละ มันก็บอกว่าโซ่ยังไม่มีแฟนผมถึงไปคว้ามาเนี่ยแหละครับ  เร็วมากมาย กร๊าก
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ” ผมพูด
“แล้วพี่พูดทำไมอ่ะ” มันย้อน
“เปล้า..กลัวไปยุ่งของชาวบ้านเค้า ไม่อยากยุ่ง” ผมพูด
“ไม่ใช่สักหน่อย” โซ่ตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“หรอครับ” ผมพูดแกล้งอีก
“พี่อ่ะ ชอบแกล้ง” มันพูดทำหน้างอนใส่ผมอีก ผมนั่งหัวเราะมองไอ้เด็กนี่อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะจับหน้าให้โซ่มันหันมา มันก็หันมาตามไม่ได้ขัดอะไรผมสักนิด ดูมันจะเกร็งนิดหน่อยแถมมองต่ำเหมือนไม่กล้าสบตาผมอีก ผมหัวเราะให้มันก็เขินหัวเราะตอบผมอีก ผมเลยจูบไปช้าๆจนโซ่มันเริ่มผ่อนคลายก็จูบตอบผมแต่ก็แค่นิ่มๆไม่ได้มีอะไรร้อนแรงมากนัก
“เอ่อ..พี่” มันร้องด้วยความตกใจเพราะจากที่ผมลูบต้นขาโซ่อยู่เมื่อกี้ พอได้จูบมากขึ้นกลับอยากแกล้งมันมากขึ้นจนมือไปอยู่ที่น้องชายมันซะเฉย
“ไม่ชอบหรอ” ผมถาม
“................” โซ่ส่ายหัวตอบ ผมเลยจูบต่อมือก็ทำหน้าที่อยู่อย่างนั้นจนมันเริ่มครุกรุ่นขึ้นมาอีก
“อ๊ะ..” โซ่หายใจแรงขึ้น หน้าก็เริ่มแดงอย่างเห็นได้ชัดทั้งๆที่ในรถนี้มืดมาก รอบข้างก็มืดไปหมด ผมลูบหนักมากขึ้นจนเหมือนโซ่มันจะเริ่มไม่ไหวละ ผมเลยปล่อยมือออก
“ไปละ” ผมยิ้มบอก
“อ๊ะ..เอ่อ” โซ่ร้องอย่างงงๆ เหมือนจะคว้าผมไว้แต่ก็เหมือนไม่กล้า
“ถึงบ้านแล้วโทรบอกด้วยนะครับ เดี๋ยวช่วย” ผมบอกแล้วจุ๊บเข้าที่ปากอีกทีแล้วลงจากรถมาเลย ปล่อยให้เจ้าตัวมันค้างไป กร๊าก สนุกอ่ะ ชอบๆ เด็กมันน่าร๊ากกกกกกกก~ ผมหันไปมองคนในรถอีกครั้งก็เห็นโซ่มันเอาหัวฟุบกับพวงมาลัยไปแล้ว ผมก็ได้แต่ขำอ่ะนะเพราะทำแบบนี้บ่อยๆ แต่คนอื่นมันจะหื่นไม่ซื่อเหมือนโซ่มันก็เท่านั้นแหละ แต่ไอ้พวกซื่อๆแบบนี้แหละพอเป็นเกมมากขึ้น เก่งมากขึ้นทีไรกูเห็นดีแตกทุกที แสรด พวกผู้ชายหัวครวย

ตื๊ดด ๆ  ๆ

“ฮัลโหล ครับ” ผมกดรับทั้งๆที่ไม่รู้ว่าปลายสายเป็นใครเพราะเบอร์ไม่คุ้นเลย
“.................”
“ครับ” ผมพูดซ้ำ
“อยู่ไหน” ง่ะ O_O กู..กูจำเสียงมึงได้
“..................” ฝ่ายที่เงียบตอบกลับเป็นผมแทน
“ถามว่าอยู่ไหน” มันถามย้ำพร้อมกับเริ่มขึ้นเสียงนิดหน่อย
“เอาเบอร์มาได้ไงอ่ะ” ผมรีบถามทันทีเพราะหลังจากที่ผมกลับมาผมก็เปลี่ยนเบอร์และคนที่รู้ก็มีพี่เมตรกับสลิ่มแค่นั้น นอกนั้นจะเป็นเพื่อนผมหมดเลย แล้วสามวันก่อนไม่รู้มันเป็นบ้าอะไร ไปเจอผมที่ร้านเหล้าโดยบังเอิญมันก็ดันเข้ามากวนตีนผมอยู่ได้จนผมต้องรีบกลับนั่นแหละ
“สนหรอ” มันย้อน
“มีไร” ผมถามพร้อมกับตะหวัดหางเสียงด้วยความโมโหนิดหน่อย
“ก็ถามว่าอยู่ไหนไง” มันย้ำถาม
“อยู่ไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงล่ะ” ผมย้อนบ้าง
“หึ..” มันหัวเราะแล้วเงียบไป ผมเงียบใจก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะ ทั้งตื่นเต้น ตกใจ ดีใจ อะไรไม่รู้ปนกันไปหมด
“งั้นแค่นี้นะ” มันพูด
“อะไร..เดี๋ยว” ผมรีบพูด
“ไม คิดถึงรึไง” มันย้อนเสียงกวนใส่อีก
“ใครจะไปคิดถึงคนอย่างมึง หลงตัวเอง..แหวะ” ผมว่า
“พีเร็วๆสิ..จะไปไม่ไปเนี่ยห๊ะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนพูด ผมตกใจและรู้สึกวูบไปเล็กน้อยอีกใจเริ่มคิดไปไกลอีกแล้ว
“ไปครับ แป๊บนึงสิ” มันตอบฝ่ายนั้นไป
“งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ ไว้โทรหาใหม่” มันเล่นพูดซะเพราะแต่ไม่ได้ฟังดูดีไปตามน้ำเสียงด้วยเลย มันเหมือนแกล้งผมชัดๆอ่ะ
“เดี๋ยว..ไอ้บ้า มึงไม่ต้องโทรมาเลยนะ” ผมพูดไปอีกใจนึงก็นึกโมโหเพราะอยากเอาชนะมัน
“หึ เบอร์ใหม่กูเหมือนกัน..บันทึกไว้ด้วยล่ะ” มันพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่กระหยี่อะไรกับคำพูดของผมเลยสักนิด
“ไม่บันทึกโว้ยไอ้บ้า” ผมด่าเสียงดัง
“หึ ฝันดีครับ” มันพูดแล้ววางสายไปเลย ผมกำมือถือไปเส้นเลือดแทบแตก ใจก็โมโหที่มันมาแกล้งผมได้อีกแล้ว อีกใจก็เสือกดีใจที่มันโทรมาซะอย่างนั้น เฮ้อ..อีบ้าทัวร์ บ้าอ่ะ อีบ้า !!

ตู๊ดด ๆ  ๆ  ๆ

“โหล” เสียงห้วนไปนะ ไม่ได้ล่อเมียรึไง TOT
“พี่เมตร” ผมกระแทกเสียงไปทันทีเมื่อพี่เมตรรับ
“ไรมึงเนี่ย” พี่เมตรตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดนิดหน่อย
“พี่เมตรให้เบอร์ทัวร์กับไอ้ห่าพีไปใช่ไหม” ผมพูด
“เอ่อ..เอ่อ อืม เอ่อ” ไอ้พี่เมตรอ้ำอึ้ง
“เออ ให้มันไปทำไมเล่า” ผมกระแทกด่าทั้งๆที่พี่เมตรยังไม่ได้ตอบสักคำว่าให้ไป แต่จากที่ฟังน้ำเสียงดูก็คงใช่อะนะ
“ก็มันขออ่ะ” พี่เมตรพูด
“อ่าว แล้วทำไมมันเพิ่งโทรหามึง” พี่เมตรถามกลับทันที
“ทำไมอ่ะ” ผมถามกลับเพราะงงเหมือนกัน
“มันโทรหามึงวันนี้หรอ” พี่เมตรถาม
“อืมสิ เมื่อกี้นี้เลย” ผมบอก
“แต่ว่ามันขอเบอร์มึงไปตั้งนานแล้วนะ ตั้งแต่วันเกิดสลิ่มมันนู่นอ่ะ” พี่เมตรบอก ห๊ะ..ถ้าวันเกิดสลิ่มก็ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนเมื่อปีที่แล้วนิ นี่มันก็เดือนมีนาเข้าไปแล้ว แล้วมันเอาเบอร์ผมไปดองไว้ทำไมตั้งสามเดือนฟ่ะ
“ไม่รู้ ก็มันเพิ่งโทรมาอ่ะ อะไรก็ไม่รู้” ผมโวยวาย
“เหอะๆ” พี่เมตรหัวเราะเจื่อนๆ
“มันจะมายุ่งกับทัวร์อีกทำไมอ่ะ มันก็รู้อะ..” ผมพูดทิ้งท้ายไว้แต่พี่เมตรเองก็คงเข้าใจ
“อะไรวะ” พี่เมตรบ่นด้วยน้ำเสียงงงเช่นกัน
“แต่ว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะ กูเพิ่งเห็นมันมาร้านพร้อมกับปาล์มอยู่เลยนะเว้ย กูยังงงเลยว่าทำไมมาด้วยกัน” พี่เมตรพูด
“...............” ผมเงียบเพราะเหมือนจะเสียใจเล็กน้อยขึ้นมาอีกละ
“แต่กูไม่รู้นะว่ามันกลับมาคบกันรึเปล่า ก็พอกูถามมันเสือกทำหน้านิ่ง แล้วส่ายหัวตอบ กูก็เลยไม่อยากซักต่อ” พี่เมตรเล่า
“มันจะคบกันหรือไม่คบกันก็ไม่ได้เกี่ยวกับทัวร์นิ” ผมพูด
“หรอ” พี่เมตรย้อนเสียงกวนส้นตีนมาก
“มันก็เหี้ยพอกันแหละผู้ชาย เหมือนกันหมด” ผมด่า
“อ่าว..เกี่ยวไรกับกูเนี่ย” พี่เมตรบ่น
“ก็จริงไหมล่ะ มันก็เลว พี่ก็เลว..พอกันเลย เตือนเพื่อนตัวเองบ้างสิ นิสัย” ผมว่า
“เตือนแล้วมั่งเหอะ มันไม่ฟัง ดื้อจะตายห่า” พี่เมตรบ่น
“ทัวร์ไม่อยากยุ่งกับมันแล้วนะ” ผมพูดเสียงเครือมาอีกละ บ้าจริง
“มันเป็นเหี้ยไรของมันวะ” พี่เมตรบ่นเหมือนด่าไอ้พี่พีด้วยความหงุดหงิด
“เมื่อกี้โทรมาก็มีเสียงผู้หญิงด้วย” ผมพูด
“พี่สาวมันรึเปล่า เจ๊พายเสียงดุๆอ่ะ” พี่เมตรบอก
“ไม่รู้” ผมตอบ
“ไหนบอกไม่สนใจไง” ไอ้พี่เมตรย้อน
“พี่เมตรอ่ะ”
“เดี๋ยวกูถามมันให้แล้วกัน” พี่เมตรบอก
“พี่เมตรอย่าบอกนะว่าทัวร์โทรมาคุยเรื่องมันอ่ะ ไม่อยากยุ่ง” ผมพูด
“ค้าบ ไม่อยากยุ่ง” มันพูดเสียงเหมือนประชดอีก
“แค่นี้นะ” ผมกระแทกเสียงใส่
“เออ” มันก็กระแทกเสียงกลับ  ดีเหลือเกินผู้ชายเฮงซวย  เฮงซวย เฮงซวย!!

...............>>>><<<<...............

เพิ่งสอบเสร็จวันนี้..ขอโทษที่ต่อได้แค่นี้จริงๆ สั้นจุ๊ดจู๋เหมือนจู๋แบคแฮมขอโทษ
เหนื่อยมากๆ สอบเสร็จก็มีแต่เรื่องวุ่นวายทั้งวัน ปวดท้องด้วย บัดซบชีวิต..ถุ้ย !!!  
ปล.อีกเมื่อไหร่ไม่รู้ การบ้านตรึม สั่งก่อนสอบ ให้ส่งวันสอบ..สัดหมา กูนักศึกษานะ..ไม่ส่งแม่งเลย เดี๋ยวจะเอานิยายไปส่งแทน กร๊าก
ปล2. ใครไม่เม้น ขอให้แม่งตูดบึ้ม บาน แหก ใหญ่ เน่า!!
อารมณ์เสีย

[P★RiTŸ]

ห่านนนน กว่าจะโทรมา คิดนานไปไหมเนี้ย
ไม่รออีกสัก 2-3 ปีค่อยโทร สาดดมากกกก
คิดว่าคงจะไม่เป็นเหมือนเดิม สงสารนะเนี้ย
ผู้ชายก๊กนี้แม่งเฮงซวย กร๊ากกกกกก
ปล.เจ๊บี้ ปั่นงานให้เสร็จทันส่งนะเจ๊ 555+

[Jimmeiiii*]

 

ความกวนตีนของไอ้สัดพียังคงเส้นคงวา..
ชอบมากกกกกกก,,

[TOTO_951]

ดีใจที่เขาโทรหาล่ะซิทัวร์ ฮ่าๆ
แบบว่าเก็บอาการไม่อยู่ ไอ้เมตรจับได้ !

[ishiya]

วรนุช...comes back     ชอบชื่อตอนอ่ะ
ลุ้นพี-ทัวร์ ให้ตายกันไปข้างเลย

[golly*]

จู่เบคแฮมไม่สั้นนะ !!!

 


หื่นกว่าเดิมแน่เลยคู่นี้อ่ะ

[Poes]

  แอร๊ยยยส์ ไรเนี่ย อีพี 

[kaporzung]

ไม่อยากยุ่งไม่ได้แระ ยุ่งสิๆ อิอิิ

[aphanite]

ฮ่า ๆๆๆ

เม้นตลอดอ่ะ อย่าแช่งกานเลย

ฮ่า ๆๆ

คิดถึงพีทัวร์มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แต่ สลิ่มแอบมากกว่าาาาาาาาาาาาา

ปล.อยากเห็นรอยสักสลิ่ม แล้วภาษาญุ่ปุ่นว่าอาราย ชื่อพี่เมตรมั้ย อย่าปล่อยให้คิดไปเองนะไรเตอร์

[knightofbabylon]

เห็นชื่อตอนแล้วไม่กดบวกให้ยังไงไหวล่ะนี่  


ลุ้นกันขี้แตกแน่คู่นี้
ลุ้นพอกับเวลาเปิดเกรดว่าจะเอฟไม่เอฟ
(อินี่เวอร์ คิกๆ)


ทัวร์..อย่างนี้มันต้องควงเด็กไปเย้ยพีมัน
เอาให้กระอักเลยอย่าไปยอมอย่าได้แคร์..



 

[เบบี้]

จู่เบคแฮมไม่สั้นนะ !!!

 


หื่นกว่าเดิมแน่เลยคู่นี้อ่ะ

แต่สำหรับบี้ มันสั้นนะ

[kokikung]

คัมแบคแล้วคู่นี้ๆๆๆๆๆ

พีกวนมากไม่ชัดเจนเอาสะเลย

[ishiya]

จู่เบคแฮมไม่สั้นนะ !!!

 
 


หื่นกว่าเดิมแน่เลยคู่นี้อ่ะ

แต่สำหรับบี้ มันสั้นนะ

เพิ่งรู้ว่า สำหรับเบบี้แล้ว เบ็คเเฮมยังไม่พอเลย   

[pattybluet]

ทัวร์กับเด็กน้อย น่ารักดี นานๆจะเห็นทัวร์กรุ้มกริ่ม 
และแล้วยอดชายนายพีก้อกลับมา ทัวร์สู้ๆ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[A-J.seiya*]

พี่พี ยังทำตัวน่าหมั่นไส้เหมือนเดิมนะ
เอาเบอร์ไปดองไว้ทำไมวะ ,,
พี่เมตรดูเป็นคนกลาง ฮ่าๆๆๆๆ
ตลกดีว่ะ !!!!!
ทัวร์สู้ๆ !!

[Little Devil]

เคืองไอ้พี...
+1

[lasom]

ไอ้พีแกเป็นสาวน้อยวัยใสรึไงได้เบอร์มาแล้วถึงไม่กล้าโทรไปเนี้ยฮะ
จะเก็บไว้ดองทำติ่งอะไรหรือซัดเหล้ามากความรู้สึกเลยช้าไป4เดือน
ชื่อตอนเข้ากันมากมาย 5555

[qq_oo]

พี่พียังน่ารักเหมือนเดิม อิอิอิอิ

พีสู้ๆๆๆๆๆๆๆ

[Killua]

ทัวร์ควงโช่น่ารักดี พีแม่งกวนทีนมาก อะไรของมันหนักหนา

[tutu]

นี่ขนาดไอ่พีโผล่มาแค่นิดเดียวยังสร้างความปั่นป่วนให้กับทัวร์ขนาดนี้เลย

[iiดาวพระสุขლii]

อิพี มันเป็นอะไรของมัน...
เกลียดชิบหาย คนที่แม่งทำอะไรไม่ชัดเจน...
เห็นความรู้สึกของคนอื่นเป็นของเล่นไงวะ....


ชิส์,,   กรูอิน....



กอด เบเบ๊ที่ร๊ากกก 
งานหนักพักลงตรงอกพี่มั้ยน้อง 

[ToeyTato]

อย่างงี้แหละเรียนมหาลัย จารย์มักสั่งงานแบบนี้ ส่งวันสอบ สาดดดแล้วหนีงสือไม่ให้อ่านหรืองัยย

มา่อารวดเดียว2ตอน สลิ่มเมตรจะอ่านงัยก็ชอบสลิ่มติสแตกดี ว่าแต่อยากรู้ว่าสลิ่มสักว่าไร หุหุ ส่วนพีทัวร์ลุ้นว่ะ