หัวข้อ: เกลียดตุ๊ด พูดมาได้

[Givesza]

ดูเหมือนจะคล้ายๆ วัณทอง ยังไงไม่รู้นะค่ะ เจ๊จืดข๋า
ระวังใจสอง สองใจนะคะ เห้อ รักทั้งคู่ ตอนนี้เบสก้เจ้าชายคนที่สอง พี่อาร์ทก็เจ้าชายคนแรก (เหมารวมเลยได้ไหมอ่ะ)
รักพี่อาร์ทอ่ะนะ (แต่ก็ห่วงพี่เบสเหมือนกาน)
ลุ้นต่อนะคะ (เป็นกำลังใจให้เจ๊จืดค่ะ)

[A GE]

  ถือคติใจเดียว  แต่พื้นที่เยอะชะมะคับคุณจืด 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

เลือกมันซะเถอะ อย่าต้องให้เจ็บไปนานกว่านี้เลย

 

[[€]ŝĊörŦ]

เหอะๆ...

ผมว่าไม่น่ามีความลับกันเลย

ยิ่งทำตัวลับๆล่อๆ คราวหน้าคราวหลังจะแก้ตัวลำบากนะฮะนั่น

ยิ่งทำแบบนี้จะยิ่งเจ็บไปไม่รู้นานแค่ไหนน๊า 

                   

[a22a]

ฮือ...คนเก่าก็รักคนใหม่ก็แสนดี แล้วคุณจืดจะเลือกใครคับ สงสารเบสจังเลย

[nunyy]

ตอนที่ 34

   วันรุ่งขึ้นยังคงเป็นวันปิดเทอมอยู่ ต้องรออีกสักสามวันถึงจะเปิดเทอม ฉันรีบออกจากบ้านตั้งแต่เช้า บอกกับเบสไว้เมื่อคืนนี้แล้วว่า จะไปหาเพื่อนสาวที่มหาลัย เบสก็ไม่ได้ว่าอะไร (ฉันไม่กล้าบอกความจริง เลยต้องโกหกเบสไป)

   ฉันนัดกับอาร์ทไว้ประมาณ 9 โมงเช้าของวันนี้ ฉันมาถึงก่อนตั้งครึ่งชั่วโมงแน่ะ ทำไงได้ก็รถมันไม่ติดนี่หว่า ฉันเดินไปหาหนังสืออ่านเล่นแถว ๆ นั้นก่อน แล้วก็ค่อยเดินไปยังจุดนัดพบกระหว่างเราสองคน

   พอฉันเดินไปถึงก็เห็นอาร์ทยืนรออยู่ตรงประตูใหญ่ โฮ่ อาร์ทดูดีมาก ๆ เลยอ้ะ เห็นแล้วฉันก็อดใจสั่นไม่ได้ (ทำไงดีเนี่ย จะตัดใจก็ไม่ได้) ฉันเดินเข้าไปหาเขา ซึ่งก็พอดีกับที่อาร์ทมองเห็นฉันพอดี เราสองคนยิ้มทักทายให้กันและกัน

“หวัดดีอาร์ท เพิ่งมาเหรอ” ฉันทักเขาไปก่อน

“อืม แล้วจืดล่ะ เพิ่งมาเหรอ” ฉันพยักหน้า แต่จริง ๆ มาก่อนหน้านี้ตั้งนานและ

“อยากไปไหนเป็นพิเศษมั้ย” เอ๋ ไหงถามแบบนี้ล่ะ

“ก็อาร์ทอยากไปที่ไหนล่ะ เราไปได้ทั้งนั้นแหละ”

“งั้นห้องเรามั้ย” อ่ะนะ เอางั้นเลยเหรอ

“ล้อเล่นน่า ไปดูหนังกันดีกว่า เราไม่ได้ไปดูด้วยกันมานานแล้วนะเนี่ย” เฮ่อ ค่อยยังชั่ว นึกว่าพูดจริงซะอีก ฉันเลยตอบตกลงไป ตอนนี้จะไปที่ไหนก็ได้ แต่ เอ๊ะ เด๋วก่อน ฉันลืมอะไรไปอย่างนึง

“อาร์ท แป๊บนึงนะ เด๋วเราโทรศัพท์หาอั้มก่อน” นั่นแหละ ถ้าลืมล่ะก็ ซวยแน่

“ได้สิ” ฉันกดโทรศัพท์ไปหานังอั้ม แล้วก็บอกว่าถ้าเบสโทรไปถามมันก็บอกไปว่า ฉันมาหามันก็แล้วกัน (เลวจริง ๆ อิฉัน)

   หลังจากคุยเสร็จแล้ว เราสองคนก็ตรงไปที่เมเจอร์ฯทันที หุหุ นานหลายปีแล้วนะ ที่ไม่ได้มาเดทกับแฟนเก่า คิดถึงเหมือนกันแฮะ (แต่ นี่มันแฟนใหม่คนอื่นเค้านี่นา เอาน่า ขอวันนึงจะเป็นไรไป จริงมะ ฮิฮิ)

   ส่วนหนังที่ดู เรื่องอะไรก็จำไม่ได้และ เพราะมันดูหลายเรื่องเหลือเกิน เชื่อมะ ว่า อาทิตย์นึง ดูเกือบทุกวันเลย ช่วงนั้น บ้าสุด ๆ อาร์ทชวนฉันไปนั่งกินเอสแอนด์พีเจ้าเก่า หุหุ อร่อยสิงานนี้ ก็เขาเลี้ยงอ้ะ ของฟรีก็อร่อยหมดแหละฉัน เรานั่งคุยเรื่อยเปื่อย ส่วนใหญ่ก็เรื่องเรียน เรื่องเพื่อนสมัยเรียน และที่สำคัญ เรื่องของอาร์ทที่อยู่ที่นู่น

“แล้วแฟนใหม่อาร์ทล่ะ รู้จักกันได้ไงเหรอ” ฉันก็นะ ถามไปได้ อาร์ทนิ่งครู่นึง แล้วก็ตอบฉันมา

“เราเจอนิดอยู่ที่โรงเรียนเดียวกับเราน่ะ นิดเรียนอยู่ห้องเดียวกับเรา เธอคอยช่วยเหลือเราตอนที่ไปอยู่ใหม่ ๆ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้จักใครเลย มีนิดคนเดียวนี่แหละ ที่เข้ามาทักเราก่อน” อาร์ทหยุดไปพักนึง ก่อนที่จะเล่าต่อ

“แล้วนิดก็เริ่มเข้ามาใกล้ชิดเรามากขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนั้นเรายังคิดถึงจืดมากเลย เราอยากโทรมาหาจืดนะ แต่ก็ไม่กล้า..... (โธ่ เวรกรรม น่าจะโทรมาหาฉันบ้าง ฉันจะได้บอกขอโทษทุกอย่าง แล้วกลับมารักกันอีก เฮ่อ เซ็ง)”

“แล้วไงต่อเหรอ” ฉันนั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ

“แล้วนิดก็ขอคบกับเรา ตอนนั้นเราไม่ได้ชอบอะไรนิดเลย แต่เรารู้สึกสงสารเค้ามากกว่า เพราะเห็นเค้าไม่มีเพื่อนเลย เราก็เลย เอ่อ ตกลงไปน่ะ” เวรกรรม ไม่ได้ชอบเค้า แล้วไปคบกับเค้า ทำไมมาแบบเดียวกับฉันล่ะ เง้อ

“งี้ นิดก็น่าสงสารสิ แล้วตอนนี้อาร์ทรักเค้าบ้างรึยังล่ะ”

“เอ่อ ไม่รู้สิ นิดก็ดีกับเรานะ แต่ถ้าจืดอยากให้เราเลิกคบกับเค้า แล้วมาคบกับ....” ฉันยกมือประมาณว่า หยุดพูดต่อเลย ไม่ต้องคิดเด็ดขาด ยังไงฉันก็ไม่มีทางทำร้ายใครอีกแน่ ๆ

“อย่าพูดเลยอาร์ท มันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทำนะ” ฉันเข้าใจดี เพราะฉันก็ต้องทำร้ายเบสด้วยน่ะสิ

“แล้วเราจะทำยังไงล่ะ” ฉันล่ะกลุ้มใจ

“เราก็ไม่ต้องทำอะไรเลยไงล่ะ คบกันแบบเพื่อนก็ได้นี่นา” อาร์ทมองหน้าเหมือนคนไม่เข้าใจ ฉันเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอกนะ ฉันน่ะอยากกลับไปคบกับอาร์ทเหมือนกัน แต่ทำไงได้ล่ะ ฉันทิ้งเบสไม่ได้ ฉันอาจจะรักเบสแล้วก็ได้มั้ง

“มากกว่านั้นไม่ได้เหรอ” เขาขอมากไปรึปล่าว จะให้คนใจโลเลอย่างฉันตอบยังไงกัน

“ไว้พูดกันทีหลังดีกว่านะ ตอนนี้ใกล้เวลาหนังฉายแล้วล่ะ ไปกันเถอะ” อาร์ททำหน้าผิดหวัง เขาเดินไปจ่ายเงินแล้วก็เดินตามออกมาด้านนอก เราสองคนเดินขึ้นไปถึงชั้นบน แล้วก็นั่งรอพนักงานเรียกเก็บตั๋วภาพยนต์ต่อไป

//////////////////////////////////

   หนังฉายเสร็จราว ๆ บ่ายสองโมง อาร์ทชวนฉันไปดูห้องของเขา ซึ่งอยู่ไปทางสะพานใหม่ ฉันก็ไม่ได้อยากไปเท่าไหร่หรอกนะ (จริงง่ะ) แต่ก็นะ ไปก็ได้ อยากไปดูห้องแฟนเก่าเหมือนกันแหละ อิอิ

   เรานั่งรถไปประมาณสิบห้านาทีก็ถึงละ มันไม่ไกลอย่างที่ฉันคิดเลย แล้วที่เราไม่เคยเจอกันเลยนั้นก็เพราะเรียนคนล่ะที่ แถมยังไปคนละทางอีกตะหาก ถึงจะเจอกันก็น้อยเต็มที พอมาถึงแล้ว อาร์ทก็พาขึ้นไปบนห้องของเขา ที่นั่นมันเป็นแมนชั่นมีอุปกรณ์ให้ครบ มีแอร์ด้วยสิ สบายดีเนอะ

“อาร์ทพักอยู่กับใครเหรอ” อาร์ทเดินไปเปิดตู้เย็น แล้วรินน้ำมาให้ฉันแก้วนึง

“อยู่คนเดียวน่ะ” โห อยุ่คนเดียวเนี่ยนะ ดูห้องนี้ท่าจะแพงน่าดูทีเดียว

   ก่อนที่ฉันจะทันรับน้ำแก้วนั้นมา เสียงโทรศัพท์มือถือเจ้ากรรมของฉันก็ดันดังขึ้นมาก่อนเสียนี่ พอดูเบอร์โทรฯ ก็รู้ว่าเป็นเบสนั่นเอง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

[pongsj]

จืดเองก็ยังมีใจให้อาร์ทใช่ม่ะ เฮ้อตอนต่อไปคงเศร้าสุดๆเลย สงสารนายเบสจิงๆ

[subaru]

  :a4:มาลุ้นการตัดสินใจของจืด...เราก็เชียร์อาร์ทนะแต่สงสารเบส

[ANA]

 

[ifwedo]

แอบเข้าใจจืดน๊า

[@^_^@PeaZa@^_^@]

จืดน่าสงสารนะ แต่เราก็ต้องรับผิดชอบการตัดสินใจของเราด้วย 

[[€]ŝĊörŦ]

 

[nunyy]

  เรื่องนี้ดราม่ามากไปหรือปล่าวเจ้าคะ สำหรับใครที่เคยอกหักรักคุด ตอนหลัง ๆ จารู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจอย่างแรงนะ ต้องระวังไว้หน่อยละกัน จืดเตือนแล้วนา

[wachara]

 

     ตาลาย  ตาลาย   ตามอ่านมา  2  อาทิตย์   แทบแย่เลยครับคุณจืด   ดีใจจังอ่านทันแล้ว


     จะตามอ่านต่อไป

[^ - ^A s A v I n * o *]

อิอิ เจ้จืดนี้ไม่ไหวเลยนะครับบบบบบ

ทำงี้ เบสเสียใจแย่เลย
 

[dekchin]

 

อ่ะ จืด ตกลงเอาไงเนี่ย

อาร์ทมีแฟนใหม่ จืดมีแฟนใหม่

มันจะลงเอยยังไงหนอ

รออยู่นะ

 

[Givesza]

มาลุ้นการตัดสินใจของจืด...เราก็เชียร์อาร์ทนะแต่สงสารเบส

ถูกค่าๆๆๆๆ
เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ   กิฟ๊ชอบพี่อาร์ท (และรักมากด้วย) แต่ก็สงสารพี่เบส เอาไงดีอ่ะ
เชียร์พี่อาร์ทค่าๆๆๆๆๆ ไม่เอา ไม่ยอม อิอิ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ช่างเจ็บปวดดีแท้
โลกนี้มีคนใจดำขนาดนี้ด้วยหรือ

ไม่รักก็อยากมาทำแบบนี้เลย

 

[Poes]

  รักสามเส้า

[อีแบะ]

โหๆๆๆๆ  ยังอ่านไม่ทัน  กำลังตามอ่านอยู่นะจ๊ะ  ถึงตอนไปนอนค้างบ้านวินแระ  คริคริ  จะเสียตัวไหมเนี่ยยยย  อร๊ายยยส์  

ปล. ชอบเว็บบอร์ดที่นี่จัง  มีอีโมชั่นเจ๋งๆ เพียบเยย...   

[Simply Blue]

น้องจืด ถ้ายังไม่ชัดเจนกับหัวใจตัวเอง โอกาสอยู่คนเดียวสูงมากกกกกก  ด้วยความเป็นห่วง

[Givesza]

น้องจืด ถ้ายังไม่ชัดเจนกับหัวใจตัวเอง โอกาสอยู่คนเดียวสูงมากกกกกก  ด้วยความเป็นห่วง

ถูกอย่างแรงเลยค่ะ ระวังจะขึ้นคานนะค่ะเจ๊ข๋า  รอมานานแล้วทามไมเจ๊ไม่ลงซักทีแง่ๆๆๆ
(รักพี่อาร์ทที่สุดน่ะ ร๊ากกกกกก)

[a22a]

คุณจืดอย่าทำร้ายจิตใจเบสนะคับ สงสารเบสยิ่งเป็นคนไม่ค่อยพูดด้วย

[premkoe]

แอบลุ้นให้จืดกลับไปคบก่ะอาร์ทสุดริส
 

[nunyy]

 o1ต้องขอโทษทุกคนนะที่จืดไม่สามารถนำมาลงวันเสาร์กับอาทิตย์ได้ เนื่องจากมีเหตุขัดข้องบางประการ

 :m5:แต่รับรองว่า พรุ่งนี้จะเอามาลง 3 ตอนรวดเลย หุหุ (แบ่งเป็นช่วง ๆ นะจ้า)

 o13รับรองว่าไม่ขาดตอนแน่นอน

 :m26:และสุดท้าย ใครที่บ่อน้ำตาตื้น กรุณาระวังไว้ให้ดีนะ เด๋วจะหาว่าจืดบ่อเตือน คริๆ

และสุดท้าย

ช่างเจ็บปวดดีแท้
โลกนี้มีคนใจดำขนาดนี้ด้วยหรือ

ไม่รักก็อยากมาทำแบบนี้เลย

 

  บลูบลู้ ว่าเค้าแรงมากเลยนะ  o9แง้ ๆ ๆ  ๆ

แล้วตัวเองจะเข้าใจว่า เค้าไม่ได้ใจร้ายสักะหน่อย

[nunyy]

โหๆๆๆๆ  ยังอ่านไม่ทัน  กำลังตามอ่านอยู่นะจ๊ะ  ถึงตอนไปนอนค้างบ้านวินแระ  คริคริ  จะเสียตัวไหมเนี่ยยยย  อร๊ายยยส์  

ปล. ชอบเว็บบอร์ดที่นี่จัง  มีอีโมชั่นเจ๋งๆ เพียบเยย...  

ลืมทักคนนี้ไปเลยอ้ะ ใช่เจ๊แบ๊ะแห่งเวบบอร์ดพันทิพรึปล่าวจ้ะ อิอิ ถ้าใช่ก็ดีใจสุด ๆ เพราะเราก็ติดตามเรื่องของแบะมาตลอดเหมือนกันเน้อ 

[@^_^@PeaZa@^_^@]

ถ้าเจ๊จืดคิดมาก ไม่รู้จะทำไงดี มี2วิธีให้เลือกจะ

1.ให้ใครซักคน โดนรถชนตาย ตกน้ำตาย โดนยิงตายก็ได้ จะได้เหลือ2คน แต่ถ้าเป็นจืดตายอันนี้ไม่รู้
(คำเตือน วิธีนี้มีความเสี่ยงต่อชีวิตผู้แต่งสูงมาก)

2.ตื่นมาแล้วฝันไป (วิธีนี้ก็เสี่ยงอีก)

นี้แหละ2วิธีที่คิดได้ 

[oaw_eang]

ยัยจืด หลายใจ ชิส์ 

[A GE]

  เข้ามารอครับคุณจืด 

[nunyy]

ตอนที่ 35

   ฉันกดรับสายแล้วเดินออกมาคุยด้านนอกระเบียงห้อง อาร์ทนั่งลงบนเตียงนอน มองมาที่ฉันเหมือนจะรู้ว่าฉันคุยอยู่กับใคร

“ว่าไงจ้ะเบส”

“อยู่ที่ไหนอ้ะ” คำถามที่แฟนกันชอบถาม

“เอ่อ อยู่ห้องเพื่อนน่ะ” ฉันจะตอบไงดีเนี่ย

“เพื่อนที่ไหนล่ะ เราโทรไปหาอั้มมาแล้ว เค้าบอกว่าจืดกลับไปแล้วนี่” หวาย ตายล่ะตู ทำไงดีฟะเนี่ย

“อ้อ เพื่อนที่มหาลัยจืดน่ะ มาคุยกันเรื่องตารางเรียนน่ะ เบสไม่ต้องเป็นห่วงนะ เด๋วเราก็กลับแล้ว”

“จริงนะ ให้เราไปรับมั้ย” ง่า อย่ามาดีกว่ามั้ยอ่ะ น่ากลัว

“ไม่เป็นไร เรากลับเองดีกว่านะ ไปถึงบ้านแล้วเราจะโทรไปบอกนะ” เบสก็ว่าตามนั้น กรรมของฉัน มุสาไปกี่ทีแล้วเนี่ย

   ฉันเดินเข้าไปในห้อง อาร์ทก็ไม่ได้ถามอะไร ฉันก็เลยพูดกับเขาไปว่า

“เอ่อ คือว่าเราคงต้องขอตัวกลับบ้านก่อนนะ” อาร์ทเลิกคิ้วสูงขึ้น ฉันก็งงกับท่าทีของเขา

“หืม บ้าน จืดมีบ้านที่กรุงเทพด้วยเหรอ” อ้ะ ตายล่ะ ทำไงดีล่ะ อาร์ทยังไม่รู้นี่นาว่าเราอยู่บ้านเดียวกับเบส

“อ่า คือ เอ่อ” ฉันยืนพูดติด ๆ ขัด ๆ จนอาร์ทชักจะสงสัยมากขึ้นไปอีก เอาไงก็เอากันล่ะงานนี้

“เราอาศัยอยู่ที่บ้านของเบสน่ะ” ฉันพูดไปแล้ว อาร์ทดูตกใจอยู่เหมือน สงสัยจะคาดไม่ถึง

“อ่ะ จริงเหรอ จืดอยู่บ้านมันจริง ๆ เหรอ”

“อืม” ฉันไม่กล้าสบตาอาร์ท เลยยืนมองออกไปทางนอกระเบียง

“ช่วงนั้นเรามีปัญหาเรื่องที่อยู่น่ะ แล้วเบสก็มาช่วยเราพอดี” ฉันหยุดเล่า แล้วก็หันมามองอาร์ท

“เราน่าจะพบกันเร็วกว่านี้...” เสียงนั้นเศร้าจับใจฉันจริง ๆ แต่ทำไงได้ล่ะ เราเจอกันสายเกินไปแล้วนี่นา

“เอาล่ะ เรากลับก่อนดีกว่า แล้วค่อยเจอกันใหม่นะ” ฉันทำเป็นยิ้มร่าเริง แต่ในใจกลับหมองเศร้าไม่แพ้กัน อาร์ทเดินลงมาส่งข้างล่าง แล้วก็พาไปที่รอรถประจำทาง

   เราลากันแล้ว อาร์ทก็เดินกลับไปที่แมนชั่นของตัวเอง ส่วนฉันก็ขึ้นรถประจำทางมาแล้ว ฉันนั่งเหม่อลอยคิดเรื่องที่แสนจะหนักใจตลอดทาง ฉันคิดถึงอาร์ท แต่อีกใจนึงก็อยากอยู่กับเบส ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี แต่แล้ว ความคิดวูบนึงที่ผ่านเข้ามา นั่นก็คือ ถ้าเลือกไม่ได้ ก็ไม่ต้องเลือกใครเลยสิ (น่ากลัวจังกับความคิดอันนี้)

   ฉันว่าฉันทำแบบนั้นไม่ได้แน่ ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อม ฉันยังอยากมีความรักอยู่นี่นา เอาเถอะ เหตุการณ์ในอนาคตข้างหน้า อะไรมันจะเกิด ก็ให้มันเกิดไปละกัน ฉันคงต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้วล่ะ

   รถวิ่งมาจนถึงปากซอยทางเข้าหน้าบ้านของเบสแล้ว ฉันโทรไปบอกเค้าให้ออกมารับที เพราะเดินไม่ไหว มันเมื่อยอ่ะ สักพักเบสก็ขี่รถป๊อบน่ารักออกมารับฉัน พอฉันเห็นเขาแล้ว รู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้

“รอนานมั้ยจืด ขึ้นรถสิ” ฉันกระโดนนั่งซ้อนท้าย ถึงแม้ว่ามันจะแคบไปหน่อยก็เหอะนะ อิอิ

“ไปเล้ย วันนี้มีอะไรกินมั่งอ้ะ”

“อยากกินอะไรล่ะเรา”

“กินอะไรก็ได้ หิวอีกแล้วล่ะ” เราคุยกันไปตลอดทาง จะว่าไปแล้ว อยู่กับเบสมันสบายใจกว่าจริง ๆ นะ เรามาถึงบ้านแล้วก็หาอะไรกินกันแก้หิวไปก่อน เพราะตอนเย็นเรากะไว้ว่าจะออกมาหาข้าวเย็นกินนอกบ้านกัน

“ปีสามนี่ จืดต้องขยันให้มาก ๆ นะ ไม่งั้นเกรดเฉลี่ยไม่ถึง 3 แน่”

“เหอ ๆ ไม่รู้ว่าจะทำได้รึปล่าวนะ แต่ก็จะพยายามเต็มที่เลย” ฉันเคี้ยวขนมกรุบ ๆ แล้วก็พูดไปด้วย

“เอ้า กินให้ดี ๆ หน่ออย เด๋วก็ติดคอหรอก” ไม่มีทางหรอกเพราะฉันดื่มน้ำตามตลอดย่ะ แล้วเย็นนั้นเราก็ออกไปกินข้าวเย็นนอกบ้านกันตามที่คิดเอาไว้

///////////////////////////////

   แล้ววันเปิดเทอมภาคเรียนใหม่ก็มาถึง แล้วปีนี้ก็มีเรื่องรันทดใจฉันตั้งแต่ต้นปีเลยทีเดียวล่ะ นี่ฉันจะต้องเจ็บปวดอีกคราแล้วเหรอเนี่ย แง้ ๆ ๆ ๆ ม่ายนะ (เครียดดดดด)

   อาร์ทโทรมาบอกกับฉันว่า อยากเจอเบสสักหน่อย เพราะไหน ๆ ก็เรียนมหาลัยเดียวกัน ฉันโทรไปบอกเบสว่า อาร์ทอยากเจอ เบสก็บอกว่า ได้ ฉันเลยตกลงนัดทั้งสองคนมาเจอกัน KFC นั่นแหละ แต่งานนี้รู้สึกจะมีคนมาเกินอีกหนึ่งด้วยสิ

   ตอนเที่ยงของวันนั้น อาร์ทกับนิดก็มาตามนัด ฉันกับเบสนั่งรออยู่ก่อนแล้ว พอสองคนนั้นเดินเข้านั่งที่โต๊ะด้วยกัน ฉันก็นั่งมองดูคนที่ชื่อนิด บอกตามตรงว่าไม่สวยเลยสักนิด ดูไม่มีเสน่ห์เอาซะเลย (ว่ากันตามตรงนะ อย่าโกรธฉานเลย)

   ฉันก็พอจะเข้าใจอาร์ทละ ว่าทำไมถึงไปคบกับยัยนี่ เง้อ ยัยนิดก็นั่งมองมาทางฉันกับเบส โดยเฉพาะฉันเนี่ย หล่อนมองเหมือนเคยรู้จักฉันงั้นแหละ อาร์ทเริ่มบทสนทนาก่อนใคร

“ดูดีขึ้นเยอะเลยนี่นาย” ของมันแน่อยู่แล้วล่ะ (ซะงั้นฉัน)

“ขอบใจ นายก็เหมือนกันนี่ สบายดีมั้ยไปอยู่ที่เชียงใหม่มาน่ะ”

“ก็สบายดี อ้อ ดีใจด้วยนะ” ดีใจเรื่องอะไรเหรอ (แจ๋กะเค้าด้วย)

“ดีใจเรื่องอะไร” เบสมันสงสัย อาร์ทก็เลยเหล่มองมาทางฉัน อุ้ย นี่ฉันมีค่าขนาดนั้นเลยหรอ หุหุ (คิดไปเองน่ะสิหล่อน)

“นายก็เหมือนกันนี่ แฟนชื่ออะไรล่ะ”

“อ้อ โทษที นี่แฟนเราชื่อ นิด” ยัยนิดดูหน้าเสียไปนิดนึง แต่ฉันว่ามันมากกว่านั้นนะ

“สวัสดีค่ะ” ชีทักทายเบสกับ ฉัน

“สวัสดีครับ ผมชื่อเบส แล้วนี่ก็ จืด แฟนผมครับ” อ้ากกกก บอกเค้าไปทำมาย จืดยังไม่พร้อมมมม

“เอ๋” ยัยนิดทำหน้างง เอ๋อแดกไปเลยสิหล่อน ฮ่า ๆ ๆ

“เหอะ ประกาศตัวกันขนาดนี้เลยเรอะ” อาร์ทหน้าเคร่งเครียด ฉันเข้าใจน่ะนะ ส่วนยัยนิดก็มองหน้าอาร์ทแล้วก็มองหน้าฉัน นี่ถ้าฉันเดาไม่ผิด อาร์ทต้องเล่าเรื่องฉันให้ยัยนี่ฟังแล้วแน่ ๆ เลย

“เอ่อ คือนิดอยากจะถามอะไรหน่อยน่ะค่ะ” พวกเราหันไปมองดูชีกัน

“ถามอะไรเหรอ” อาร์ทถามชีกลับ

“คือว่า เราจะไม่กินอะไรกันเลยเหรอคะ” แง้ว จริงด้วย ตั้งแต่มาเนี่ย ยังไม่ได้ไปสั่งอะไรมาเลย เวรกรรม ลืมหิวไปเลยเรา

“เออ จริงสินะ ลืมไปเลย งั้นเราไปซื้อกันป่ะ” อาร์ททำท่าหยอกล้อกับยัยนิด มันทำให้หงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้สิ เบสก็ลากฉันออกไปซื้อข้าวด้วยเหมือน นี่ฉันจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้างเนี่ย

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++