ช่วยด้วย ! ผมได้แฟนเหี้ย ไอ้เด็กช่างยนต์ ตอน16..........รถชนผมรึผมชนรถ ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันธรรมดาที่มีแต่เรื่องเดิมๆ ครอบครัวผมไปทำงานเหมือนทุกวัน ไอ้ปอไปทำงานที่อู่ ผมนั่งอยู่บ้านคนเดียวเหมือนไร้ค่ายังไงไม่รู้
“เฮ้ย” ผมถอดหายใจอยู่หน้าบ้านคนเดียว (ไม่ได้ล่ะ กว่าจะไปเรียนก็อีกหลายเดือน)ผมตัดสินใจจะไปหางานทำ ผมเดินขึ้นไปบนห้องใส่กางเกงสแลกซ์กับเสื้อแขนยาวสีฟ้าอ่อน ผมคิดว่าจะไปสมัครทำงานงานบริการก่อนครับ ยังไม่อยากทำงานตรงสายที่เรียนมา เพราะมันจะมีสัญญาแทบทุกครั้งไป อีกอย่างผมคงทำไม่ถึงปีผมก็ต้องไปเรียน ผมขี่มอ-ไซต์คู่ใจของผมออกไป
“ขอให้โชคดีนะไอ้ที” ผมพูดกับตัวเอง จะมุ่งหน้าไปยังห้างสรรพสินค้าก่อน สมัครงานครั้งแรกครับ ตื่นเต้นมาก ผมขี่มอ-ไซต์ย้อนศรไปสี่แยกเพื่อจะได้ไปอีกเลนนึง(บ้านผมอยู่ใกล้สี่แยก แต่ถ้าจะกลับรถต้องไปไกลมาก 2 กิโลได้)ผมขี่ย้อนศรด้วยอารมณ์ดี ผมเห็นอีกฝั่งไฟเขียว รถกำลังจะออกตัว ผมเร่งเครื่องเลยครับต้องไปก่อนที่พวกนั้นจะมา ไม่งั้นรอนาน(เลวได้ใจตำรวจ) ผมบิดมอ-ไซต์ใกล้ถึงแล้วๆ
“โครม” เสียงรถคันนึงมาปะทะกับรถผมครับ ผมโดนรถชนเข้าให้แล้ว จากกลางตัวรถไปหาท้ายรถ ผมไม่เป็นไรมากครับ รถพังมากกว่า เพราะโดนรถเต็มๆ ผมทั้งสั่นทั้งตกใจ เพิ่งเคยโดนรถชนก็อายุ 22 นี่แหละ ดีนะรถที่ชนเป็นรถมอ-ไซต์เหมือนกัน ผมและคู่กรณีถอดหมวกกันน๊อคในสภาพรถล้มทั้งสอง
“ขอโทษครับพี่ๆๆ”ผมพูดย้ำ ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ติดต่อใคร อะไรยังไง พี่ที่เป็นคู่กรณีก็อายุ 30 ปลายๆ40ต้นๆมั้ง
“ขับรถยังไงวะ” พี่คนนตะคอกใส่ผม(คุยกันดีๆก็ได้ไอ้บ้า กูก็ยืนอยู่ตรงนี้ ไม่ได้หนีซะหน่อย) แต่ผมก็ผิดแหละครับ ผิดมาดด้วย กลัวก็กลัว ค่าเสียหายไม่เท่าไหร่หรอกครับ เพราะเป็นมอ-ไซต์ แต่ถ้าพ่อแม่ผมรู้น่ะดิ ต่อไปจะไปไหนมาไหนคงลำบาก ผมไม่อยากให้เรื่องถึงโรงพักเลย
“พี่ผมผิดเองครับ ผมขอโทษ เดี๋ยวผมรับผิดชอบเอง” ผมพยายามพูดให้เสียงปกติแต่มันยังสั่นๆ
“ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว” (เออ กูไม่หนีหรอก)
“อย่าเพิ่งไปไหนนะ เดี๋ยวกูดูรถก่อน” (ไอ้บ้าเอ้ย ถ้ากูจะหนีกูไปตั้งนานแล้ว จะขี่รถทันกูเหรอ) คู่กรณีผมพยุงรถขึ้นสำรวจรถตัวเอง ผมยืนนิ่ง(เออๆโทรหาไอ้ปอ)
“ ปอ กูถูกรถชน” ผมพูดเสียงอ่อยๆ
“อะไรนะ” (แหกปากทำไมวะ)
“มึงเจ็บมากไหม มึงอยู่ไหน” มันพูดเสียงดังมากคนคงได้ยินกันทั้งอู่แล้วมั้ง
“กูอยู่สี่แยกใกล้ๆบ้านกู” ไอ้ปอวางหูเลยครับ มาถึงไม่ถึง 10 นาที รถยังไม่ทันได้ดับเครื่อง มันตั้งรถได้วิ่งมาดูผมทันที (ขอบใจนะที่ยังห่วงกู)
“มึงเป็นอะไรบ้างป่าว เจ็บตรงไหน” มันสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดเท้า แขนขา และหลัง
“ปอ กูไม่เป็นไร” ผมพูดสั่นๆมันจุกที่อกยังไงไม่รู้ เมื่อเห็นไอ้ปอเป็นห่วง น้ำตาซึมๆอีกต่างหาก
“มึงขี่รถยังไงของมึง” มันมองที่หน้าผม ตอนนี้ผมซึ้ง น้ำตาซึมๆ ก็เห็นหน้ามันจริงจังมาก
“กูขอโทษ ปอ” (ขอโทษที่ทำให้มึงเป็นห่วง กูไม่คิดว่ามึงจะห่วงกูขนาดนี้) ผมกอดมัน ผมไม่กลัวแล้วว่าใครจะมอง ก็มันตกใจ แล้วได้เจอคนที่ผมรัก ไม่ว่าจะเป็นไอ้ปอ หรือคนในครอบครัวผมก็ตาม ผมก็จะทำแบบนี้
“กูอยู่กับมึงแล้ว มึงไม่ต้องกลัว ” มันตบหลังผมเบาๆ แล้วมันก็ไปยกรถผมขึ้น สำรวจรถ ด้านที่โดนชนตรงกลางไปหาท้ายรถบุบ ไฟเลี้ยวกับไฟหลังแตก อีกด้านนึงถลอก หลังจากนั้นมันก็เดินไปหาคู่กรณีของผม
“พี่ผมขอโทษแทนน้องผมด้วยนะครับ” (อ้าวกูซึ้งอยู่ดีๆจะทำให้กูโมโหอีกแล้ว)
“รถพี่เป็นไรมากป่าวครับ”
“บังโคลนหน้าถลอก ตะกร้ายุบ ไฟหน้าแตก เป็นไรมากป่าวล่ะ” ไอ้ปอมองหน้าคู่กรณี มันคงโมโหมาก (ต่อยมันเลยปอ)55 แอบคิดลึกๆ ก็คนบอกจะรับผิดชอบอยู่แล้วยังทำหน้ากวนตีน
“พี่เอาไปจอดไว้ที่อู่..............เลยนะครับ เดี๋ยวผมจักการให้”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน้อง” พี่เค้ามองไอ้ปอ ก่อนที่จะมองมาที่ผม
“ทีหลังก็ขับรถให้มันระวังหน่อย จะขับย้อนศรก็ขับช้าๆ”
“ครับๆ ขอโทษครับพี่” ผมจะตอบอะไรได้ล่ะ นอกจากคำนี้
“เดี๋ยวผมดัดตะกร้าให้” ไอ้ปอเดินไปที่รถดับเครื่องแล้วเปิดใต้เบาะรถเอาเครื่องมือ ดัดแป๊ปเดียวก็เสร็จ
“บังโคลนหน้า เดี๋ยวผมถอดเอาไปทำที่อู่ แล้วไฟหน้าเดี๋ยวผมเอามาเปลี่ยนให้ตอนเย็น”
“อืม” พี่เค้าตอบ ไอ้ปอเคลียร์เรียบร้อย พี่เค้าไปแล้ว กลับมาที่รถผมยืนอยู่
“มึงแต่งตัวจะไปไหน”
“กูว่าจะไปหางานทำ” (เฮ้ย...ทุกครั้งที่ให้พูดให้กำลังใจตัวเองเกิดเรื่องตลอด...กูไม่พูดอีกแล้วววววว)
“มึงไม่ต้องไป ขับรถกูกลับบ้าน”
“แล้วมึงล่ะ”
“กูจะเอารถมึงไปซ่อมที่อู่” มันขับรถผมไปพร้องบังโคลนรถคู่กรณี ผมก็ขับรถมันกลับบ้าน
5 โมงเย็นมันมาที่บ้านผม
“รถเค้าเป็นไง”
“เรียบร้อย”
“เฮ้ย รถกูเหมือนเดิมเลยหนิหว่า” ผมมองรถตัวเองด้วยความดีใจ เพราะพ่อแม่ผมจะได้ไม่รู้
“เท่าไหร่ว่ะ”
“ไม่เท่าไหร่หรอก”
“ไม่เท่าไหร่ของมึงน่ะ เท่าไหร่”
“มึงจะถามทำไม กูจ่ายไปแล้ว”
“ จ่ายไปเท่าไหร่ กูจะได้ให้มึง”
“กูให้เค้าหักออกจากเงินเดือนกู แค่ค่าสี ไฟเลี้ยว ไฟหน้า เอง เครื่องไม้เครื่องมือก็ของอู่ ค่าช่างก็ไม่ได้เสีย”
“มึงทำเองเหรอ”
“เออ”
“มึงเคาะเป็นด้วยเหรอ กูนึกว่ามึงรู้แต่เรื่องเครื่องยนต์”
“แค่เคาะให้มันเหมือนเดิม ใครๆก็เคาะได้”
“เหมือนเคาะประตูป่าว55+” ผมแหย่หมาน้อยเล่น(จะกัดกูรึป่าววะ)
“กวนตีนกูเข้าไป ทีหลังกูจะเอาฝาประตูบ้านมึงแหละ แทนกาบรถมึง”
“55+” ผมหัวเราะ(ดุเว้ยเฮ้ย)
“เท่าไหร่ มึงยังไม่บอกกูเลย กูไม่อยากเป็นหนี้มึง”
“มึงเห็นกูเป็นคนอื่นเหรอ ถ้ามึงเอาเงินให้กูนะ กูจะทุบรถมึงให้เหมือนเดิมเลย”
“เฮ้ย” ผมถอดหายใจ “งั้นเย็นนี้กูเลี้ยง มึงอยากกินไร”
“ไปฉลองที่มึงถูกรถชนเหรอ” มันหัวเราะเสียงดัง
“ไปฉลองที่มึงจะปากแตกด้วย”
“ทำไมปากกูต้องแตกด้วย”
“โดนตีนกู”
“ไอ้สาดดด”
“จริงๆกูจะไปเลี้ยงมึงที่มึงซ่อมรถให้กู”
“เหรอ งั้นไปกินหมูกระทะ”
“แดกหมูอีกแล้วเหรอ..อาทิตย์นี้ถ้าไปอีกก็ครั้งที่ 2 แล้วนะ”
“อ้าวแล้วมึงมาถามกูทำไม” (มึงไม่มีปัญญาคิดอย่างอื่นเลยเหรอ)..เป็นประจำครับถ้าถามเรื่องจะกินอะไร คิดไม่ออกทุกที
“โอเค ได้ๆ” (ไม่อยากขัดว่ะ มึงอุตส่าห์ซ่อมให้)
เย็นนั้นก็ไปกินหมูกัน 2 คนกับไอ้ปอ (ไปกินร้านหน้าค่ายฯอักษรย่อ นอจอ ไม่ต้องไปกินนะ ไม่อร่อย)
“มึงขี่รถยังไงให้โดนชน” ไอ้ปอถามขณะกินหมู
“กูก็ขี่ปกติ มันก็มาชนกูเอง”
“แล้วมึงขี่ยังไงล่ะ”
“กูขับย้อนศร”
“ต่อไปมึงไม่ต้องย้อนศร ใครสอนให้มึงย้อนศรกลางสี่แยก”
“อ้าว ต้องมีคนสอนด้วยเหรอ” ผมกวนตีนใช่ย่อย(รู้ตัวเอง)55+
“โลงไงจะสอนมึง ถ้ามึงตาย นั่งแหละเค้าจะมึงไปสอน”
“ไอ้เหี้ย แช่งกู”
“มึงไม่ต้องย่างให้กู ย่างกินมึงเองเถอะ” ผมสังเกตว่ามันไม่ค่อยได้กิน ย่างให้ผมซะส่วนใหญ่
“อ้าว ไอ้นี่ไม่ชอบสบาย”
“มึงมองดู 360 องศารอบๆมึงสิ คนมองซะกูไม่กล้ากินเลย”ไม่ให้เค้ามองได้ไงล่ะครับ โต๊ะสี่เหลี่ยมนั่งได้ 4 คนแต่ผมกับมันนั่งติดกันด้านเดียวกัน (ประหยัดเนื้อที่) แค่นั้นเค้าก็มองกันแล้ว
“ช่างหัวมันดิ”
“น้องๆเปลี่ยนกระทะหน่อย” มันพูดต่อเมื่อเห็นพนักงานเดินผ่าน
“น้องบ้านมึงดิ ระวัง เค้าจะเอาน้ำซุบราดหัวมึงนะปอ” ผมกระซิบข้างหูมัน พนักงานคนนั้นเค้าก็มองมันเคืองๆ (พนักงาน30แล้วมั้ง) มันทำหน้าเฉยๆ
“ถ้ากล้าก็เอาดิ”
“เมื่อไหร่มึงจะหยุดหาเรื่องคนอื่นว่ะ ระวังจะตายเพราะปาก”
“มีแต่คนอื่นเค้ามาหาเรื่องกูก่อนนะเว้ย”
“ก็มึงชอบพูดและทำหน้ากวนตีนใส่เค้า”
“หน้ากวนตีนมันทำยังไงว่ะ”
“แบบมึงทำตอนนี้ เริ่มจะกวนตีนกูอีกคนแล้ว”
กินเสร็จประมาณ 3 ทุ่ม ก็กลับบ้าน มันอาบน้ำแล้วค้างที่บ้านผม
(ขอบใจมึงมากนะปอ ขอบใจที่มาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกู) ผมนอนยิ้มแล้วหลับไป
*************************************************************
...เมนท์ให้กำลังใจทีด้วยน่ะครับ
หัวข้อ: ช่วยด้วย! ผมได้แฟน***ไอ้เด็กช่างยนต์ By ที...60 ฟ้าหลังฝน หน้า 143 (01/28/61) (อ่าน 1284991 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก