อ่านเเล้วเงิบงาบเลย...
ไม่รู้สิตั้งเเต่เริ่มมา ถึงตอนที่กานต์โดนพ่อเลี้ยง...จุด จุด จุด... แอบคิดไว้เหมือนกันว่า คุณแม่จะรู้เห็นรึเปล่า
มาตอนนี้คิดว่า...ถึงเเต่ก่อนไม่เคยรู้เห็น แต่เมื่อตอนนี้รู้แล้วกลับปิดประตูเงียบซะงั้น น่าคิดนะว่าเป็นเเค่ความขี้ขลาด
ของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีความสุขเลยยอมปิดหูปิดตา หรือเป็นแค่ผู้หญิงที่อยากสบายเลยขาดผู้ชายคนนี้ไม่ได้
(หมายถึงผู้ชายช่วยเหลือเลี้ยงดู) เเม่ของกานต์ล่ะคิดยังไง...ถึงยอมให้ลูกชายลูกโทนของตัวเองเป็นเครื่องเซ่นสามี
ใหม่อย่างนี้
กานต์น่ะรักแม่เเน่นอนอยู่เเล้ว ไม่ว่าจะด้วยหน้าที่ลูก เด็กดี หรือมนุษย์คนหนึ่งที่สังคมพึงหวังให้มอบความรักเเก่
ผู้ให้กำเนิด แม้จะปากแข็งอ้างเหตุผลนู้นนี้เป็นบรรทัดฐานในการปฏิบัติ... สุดท้ายกานต์จะเป็นยังไง หลุดจากวงจรนี้
ได้ไหม แล้วพ่อเลี้ยงนี้เลวชัวร์ๆ เลยใช่ไหม หรือว่าคุยกับเเม่ของกานต์ไว้เเต่เเรกแล้ว (แต่ทั้งเเม่เเละพ่อเลี้ยงก็
ชูปี้ดูวับ ปั๊บ กันไปแล้วนี่) แบบนั้นก็ดูนิยายไป ไม่สมจริงเป็นภาพโฟร์ดีเหมือนความคิดกานต์เลย เดาไม่ถูกว่าจะ
จบยังไง