หัวข้อ: ◐ เธอที่ร้าย ◑ THE END

[boonpa]

  เริ่มกันใหม่อีกครั้ง คงมีความสุขกว่าเดิมแน่ ๆ

[QXanth139]

อีพี่คินนี่ที่ดูแลน้องมาตลอดก็แค่หวังฟันน้อง

ยิ้มได้ในช่วงท้ายตอนจริงๆ

ขอบคุณสำหรับนิยาดีๆที่แต่งมาให้เราได้อ่านนะคะ ขอบคุณคุณจิตติมากจริงๆค่ะ

[TachibanaRain]

ก่อนอื่นขอ  ไอ่พี่คินรัวๆก่อนได้มั้ยคือรู้เลยว่าที่ขอคบสิงหานี่หวังแค่เซ็กซ์ล้วนๆอะ พอเขาให้ไม่ได้ก็มาทำโวยวายยื่นเงื่อนไขโน่นนี่นั่น สุดท้ายก็นอกใจไม่ฟัดกับคนอื่น เลวมากนะคนแบบนี้อะเล่นกับความเสียใจของคนอื่น และดีใจที่พี่ภูกลับมาคืออ่านแล้วลุ้นมากว่าพี่ภูจะมาตอนไหนและแล้วพี่ก็กลับมาในวันที่เป็นจุดเริ่มต้นเป็นจุดเริ่มของเรื่องราวระหว่างพี่ภูกับสิงหา เราว่าเรื่องนี้น่าสงสารทั้งสองคนนะเพราะเป็นควาทเศร้าที่เกิดจากสาเหตุเดียวกันเพียงแต่คนละช่วงเวลาเท่านั้นเอง แอบใจหายที่จบแล้วจริงๆอยากให้ยาวกว่านี้อีกสักสองสามตอนก็ยังดี แต่คิดว่าจิตติคงตัดสินใจดีแล้วที่ให้จบแบบนี้ สุดท้ายขอบคุณสำหรับนิยายหน่วงจิตที่ทำเราร้องไห้หนักมากตอนแรกก็ว่าจะย้อนอ่านอีกทีแต่พอเห็นว่าจะรวมเล่มเลยคิดว่ารออ่านตอนได้หนังสือเลยดีกว่า และเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยนะที่พอเราเห็นข่าวจะรวมเล่มแล้วถึงกับจะร้องไห้อะ มันเป็นความรู้สึกตื้อๆในอกปนดีใจอะจริงๆ

[mooobiin]

ร้องไห้หนักมากกว่าจะอ่านจบ เป็นนิยายที่อ่านแล้วว่างไม่ลงจริงๆ ขอบคุณค่ะ (ตามมาจากเรื่องปลาบนฟ้ากับดาวในน้ำ)
 

[angelninae]

เราชอบเธอที่ร้ายมากๆเลยค่ะ
แต่ก่อนจะกดเข้ามาอ่านแต่ละตอนนี้เราต้องทำใจมากๆเลย5555
มันทั้งเศร้าแล้วก็ซึ้งมากๆเลยค่ะ ขอชื่นชมที่แต่งนิยายได้ดีขนาดนี้นะคะเราอินมาก
อ่านไปร้องไห้ไปด้วย เวลาอ่านนี่ก็ต้องเปิดเพลงฟัง
เราฟังเพลง Gravity ของ Sara bareilles แล้วยิ่งอินเลย 

[Coaramach]

ฮือออออ พี่ภูกลับมาแล้วว

[qilarsy39]

ในที่สุดก็แฮปปี้ 

[badbadsumaru]

นึกว่าจะไม่ได้เจอกันแล้ว
อยากรู้ว่าพี่ภูหายไปไหนมา

[double9JH]

คิดว่าจะไม่แฮปปี้ซะอีก ลุ้นเลย 

เริ่มต้นใหม่ซะนะ พี่ภูผากับน้องสิงหา

[Youi_chin]

 

[Zalzah_iP]

ยินดีกับภูผาและสิงหาอีกครั้ง เราคิดว่ามันเป็นการเล่าตอนจบได้สมบูรณ์ที่สุดสำหรับสองคนนี้

แต่บอกตรงๆ เรารู้สึกอึ้งกับเรื่องราวของคินมากๆ ไหนว่ารักมาตั้งนานไง? คนเรามันเปลี่ยนได้ไวขนาดนี้เลยเหรอ?
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เราคงรู้จักความเป็นจริงของโลกนี้ไม่มากพอ เรามักจะจินตนาการถึงความรักที่สวยงามเสมอ
อาจเพราะเรายังเด็ก (แต่ใกล้จะบรรลุนิติภาวะแล้ว ก็ไม่เด็กแล้วนะ...) เด็กสำหรับการใช้ชีวิต

เรื่องราวของสองคนนี้ทั้งประทับใจและเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน เมื่อเรานึกถึง
เราเคยอ่านเรื่องนี้ที่โรงเรียน แล้วร้องไห้ให้กับภูผาจนเพื่อนตกใจว่าเป็นอะไร เพื่อนบอกว่าเราร้องไห้น่าสงสารมาก จนอยากจะอ่านนิยายเรื่องนี้บ้าง เขาบอกว่าอยากรู้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร...
แต่น่าแปลก ที่สองตอนท้ายของเรื่อง เรากลับไม่มีน้ำตาสักหยด ตอนที่ 17 เรารู้สึกอื้ออึง เหมือนมันจะชาชินกับอะไรแบบนี้ (เรื่องไม่ดี) ที่เกิดขึ้นกับชีวิตสิงหาไปแล้ว และในตอนที่ 18 เรารู้สึกยินดีกับสิงหา ที่การรอคอยสิ้นสุดเสียที และอย่างที่บอกตอนแรก รู้สึกทึ่งในความเปลี่ยนของคินเช่นกัน

สุดท้ายนี้ อยากบอกว่าเราติดตามนิยายของคุณจิตติมาหลายเรื่องแล้ว รู้สึกว่าคุณสื่ออารมณ์ของนิยายแต่ละเรื่องได้ดีจนราวกับเราได้เข้าไปอยู่กับตัวละคร และรู้สึกร่วมไปกับพวกเขา เรื่องที่ตลก ฟิน ก็จิกหมอนจนหมอนแทบพัง เรื่องที่บีบคั้น เจ็บปวด ก็ทำเราร้องไห้จนถึงกับเรียนไม่ได้ ซึ่งเราชื่นชมในฝีมือมากๆ และอยากให้พัฒนาต่อไปเรื่อยๆ และเรารอนิยายเรื่องต่อไปอยู่นะคะ

[May@love]

ในที่สุดก็กลับมาพบกัน ดีใจกับภูผาและสิงหา

อ่านตอนที่ 18 ด้วยหัวใจที่ลุ้นระทึกว่าพี่ภูจะกลับมาเมื่อไหร่
สิงหาจะใช้ชีวิตแบบไหน รู้ว่าน้องเข้มแข็ง แต่คนเราเจ็บปวดซ้ำๆมันก็เกินทน
ตอนที่สิงหาตัดสินใจคบคิน เราดีใจที่น้องกล้าเดินต่อ
แต่เสียใจที่คินเป็นผู้ชายสองหน้า รักไม่จริง ที่ทำแค่หวังผล

สุดท้ายแม้เสียใจแต่น้องก็เดินต่อไปแม้ว่าจะต้องอดทนมากขึ้น

วันนี้ที่กลับมาพบกันเราอ่านแล้วรู้สึกถึงแสงสว่างส่องมาที่ทั้ง 2คน
ขอให้ช่วงเวลาต่อไปคือความสุขที่แท้จริง แด่สิงหาและภูผา

ขอบคุณจิตติสำหรับนิยายอีกเรื่อง และข้อคิดมากมายที่แทรกอยู่ในนิยาย
เธอที่ร้ายสำหรับเรา ทุกคนร้าย เพราะมนุษย์ทุกคนย่อมมีความร้ายในตัวเอง
เราเป็นคนดีสำหรับคนดี ขณะเดียวกันเป็นคนร้ายสำหรับคนนั้น

สุดท้ายรักภูผา รักสิงหา รักที่สุดก็จิตติค่ะ 
ขอบคุณมากๆๆๆสำหรับนิยายทุกๆเรื่อง
รอติดตามผลงานเรื่องต่อไปนะคะ

[aiyuki]

เกลียดคิน!! แกเข้ามาตอนเค้ายังไม่ลืมคนรักเก่า แทนที่จะเป็นที่พึ่งให้ ดันมาทำแบบนี้ ผู้ชายแบบคินนี่ใช้ไม่ได้ เลว!!

[AuyAaiz]

ต่อไปนี้ สิงหาคือสิ่งเตือนใจ จบด้วยชมพูมุ้งมิ้ง
อยากด่าคิน เเต่ไม่เอาดีกว่า เสีย ฤกษ์
ขอบคุณค่ะ

[hibarihao]

ในที่สุดทั้งคู่ก็มีความสุขซะที  ขอบคุณค่ะ สำหรับนิยายดีๆเรื่องนี้ ชอบมาก 

[zabzebra]

ไม่คิดว่าคินจะเป็นคนที่เหี้ยขนาดนี้ ทำไมล่ะ

[B52]

ถ้าไม่เห็นคำว่า จบ เราคงไม่กล้าอ่าน 

[snowboxs]

พี่ภูอยากให้โอกาศสิงหา
สิงหาก็ใช้โอกาศนั้นกับพี่คิน
แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็มาให้โอกาศกันและกัน

พี่คินเหมาะกับวงการมายามากๆเลย

[liza sarin]

อึ้ง

[Teaw_HC+MJ]

ขอบคุณ คุณจิตติมากนะคะ ที่แต่งนิยายที่ให้ข้อคิดดีๆมาให้เรา
พี่คินนี่ ร้ายมากเลยนะคะ แหม
ส่วน ภูผากลับมาแล้วก็ช่วยทำให้สิงหามีความสุขจริงๆสักทีเถอะค่ะ
เราสงสารน้อง น้องเศร้ามามากพอแล้ว

[terui]

เรานับถือผู้เขียนมากในเวลาที่ทำให้เราหัวเราะไปกับปลาบนฟ้า คุณก็ทำให้เราร้องไห้อย่างหนักกับเธอที่ร้าย
เราภาวนาให้ภูผาและสิงหามีความสุขให้สมกับที่แต่ละคนต่างรอคอยกันและกัน

ตอนอ่านเรื่องนี้ครึ่งแรกเราเฉยๆคิดว่าเหมือนนิยายทั่วไปพระเอกกลับใจมาง้อจบ!
แต่มันไม่ใช่เลย....ช่วงกลางของนิยายเรื่องนี้สุดยอดมากๆ ทำให้เราทุกข์และเจ็บปวดไปกับภูผา
คุณสะท้อนปัญหาของคนที่เจ็บป่วยได้ชัดเจน การสูญเสียความเชื่อมั่นในตัวเองและสูญเสียคนรอบข้างของภูผาสะเทือนใจ
พอมาอ่านช่วงท้ายเรื่องทรมานไปกับการรอคอยของสิงหา
ถึงไม่เจ็บปวดเท่าตอนของภูผาแต่การรอคอยของสิงหาทำให้เราหน่วงได้

ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายคุณภาพ และสุดท้ายขอบอกว่าอยากอ่านตอนพิเศษ

[hczmtp]

ดีใจที่ภูผากลับมา 

[Ryoooo]

จบดี แบบนี้สุด

[omuya]

จบแล้วววว
เกลรยดพี่คินเลยอะ พออ่านตอนนี้
สงสารสิงหามากตอนช่วงที่ต้องอยู่คนเดียว T^T
ชอบจบแบบอ่ะ เศร้าไปกลัวจะร้องไห้ตาม แค่นี้ก็ร้องตามเกือบทุกตอนแหระ ^____^

[Heisei]

ขอบคุณค่ะ
คุณถ่ายทอดอารมณ์ผ่านตัวละครภูผาและสิงหาได้อย่างน่าประทับใจ
บอกเล่าความคิดอ่านของคนเป็นโรคซึมเศร้าได้เป็นอย่างดี
เราอ่านเรื่องนี้แล้วร้องไห้ มีบางตอนคล้ายกับชีวิตของเรา
เราเป็นdysthymiaหรือซึมเศร้าระยะเริ่มต้น นิยายขอวคุณจะทำให้รักอ่านหลายท่านเข้าใจโรคนี้ได้ดียิ่งขึ้น ขอบคุณมากนะคะ
และขอบคุณอีกครั้งที่นิยายจบแบบนี้ เพราะมันจะช่วยให้เรายังมีความหวังและรอคอยวันพรุ่งนี้ หรืออย่างน้อยก็เติบโตและแข็งแกร่งให้ได้เหมือนสิงหา

[mickeyz.min]

อ่านไปร้องไห้ไป ร้องหนักมากด้วย บีบหัวใจอ่ะ ลุ้นมาก โอ๊ยเครียดมากเลย

[pui]

เริ่มต้นใหม่    จบได้ดีมากๆ
ขอบคุณคะ

[minenat]

อย่างน้อยเขาก็ได้กลับมาเจอกัน

ขอบคุณมากคะ

[arakanji]

หน่วงตับมากกกกก
แต่หยุดอ่านไม่ได้เลย
ขอไปอ่านต่อนะค่ะ

[ศตรัศมี]

!!!...ผลงานดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่านๆๆ...!!! นิยายเรื่องนี้คือดีงามมาก มันนานแล้วนะที่ไม่ได้เสียน้ำตาจากการอ่านนิยาย เรื่องราวความรักที่มีทั้งสุขและเศร้าของภูผากับสิงหาเป็นอะไรที่ตรึงใจสุดๆ อยากบอกว่าอ่านแล้วไม่ได้แค่ความบันเทิงอย่างเดียวแต่ได้ข้อคิดและแง่มุมต่างๆของความรักด้วย ขอบคุณสิงหาที่ไม่เคยหมดรักภูผาเลย ขอบคุณภูผาที่รักสิงหาและกลับมาอีกครั้ง เป็นตอนจบของเรื่องที่งดงามจริงๆ และที่สำคัญต้องขอบคุณ"คุณจิตติดาวมอ"ที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาให้ชาวเล้าได้เสพ
ปล.ขอตอนพิเศษตอนที่พระเอกนายเอกกลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ยอ่าาTT^TT