ตอนที่ 20
สองโมง...
เขายังอยู่ที่ห้อง
ปัดโธ่ ใครมันจะออกไปให้โง่วะ ศึกที่ออกไปรบแล้วรู้ว่ามีแต่แพ้ มันก็มีแต่คนโง่เท่านั้นที่อยากจะออกไปรบ เขานี่บอกได้เลยนายพระแพง ศิษย์สมจิต จงจอหอ ไม่ใช่ ศิษย์บ้านสวน เอ๊ย ไม่ใช่ พอเถอะเลิกเล่นมุก เอาเป็นว่าเขาเจ็บมาเยอะ เวิ่นมาเยอะ เพราะอย่างนั้นคราวนี้เขาต้องคิดให้ดีๆ ค่อยๆคิดไตร่ตรองให้รอบครอบ จะมาเวิ่นแล้ววิ่งไปฉะกับคุณปุยฝ้ายทั้งที่ไม่มีหลักฐานอะไรเลยไม่ได้ เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
ก่อนอื่นเลยเขาขอลำดับเหตุการณ์ซักนิด ตอนนี้สิ่งที่เขารู้แน่ๆ คือคุณปุยฝ้ายเป็นฝ่ายโกหก(ตัวร้ายแน่ๆ) เพราะคุณปุยฝ้ายเผยคำโกหกมาหลายข้อ เช่น
1. เขาไม่ได้โกงเงินบริษัท (เพราะถ้าเขาโกง เขาก็ต้องรู้ตัวสิว่าตัวเองโกง)
2. เขาไม่ได้เป็นชู้ลับหลังคุณปุยฝ้าย (แต่เป็นให้เห็นจะๆ)
3. เอกสาร... ในเมื่อเขาไม่ได้โกง ก็เท่ากับว่าเอกสารในมือคุณปุยฝ้ายต้องเป็นของปลอมด้วย แต่ที่ยังไม่รู้แน่คือเอกสารนี้คุณปุยฝ้ายจัดทำเพื่อใส่ร้ายเขา หรือเสี่ยจัดฉากให้เขาเป็นแพะด้วย
4. เขาไม่ได้เป็นชู้กับไอ้ธันวาแน่ๆ ถึงคุณปุยฝ้ายจะมีรูป แต่แค่รูปใครจะเอามาทำอะไรเขาได้ เสี่ยเองก็คงไม่โง่เหมือนพระเอกในละคร ที่เห็นแค่รูปแล้วจะคิดว่าเขาป่ามป้ามกับไอ้ธันวานอกจากเสี่ยจะแกล้งโง่
5. เรื่องตำรวจกับทนาย ลองคุณปุยฝ้ายบอกว่าจะหาทางแก้ต่างให้ ก็แปลว่าเขาโดนตัดสินความผิดไปเรียบร้อยแล้วว่าเขาโกงเงินแน่ๆ และไม่มีทางที่คุณปุยฝ้ายจะช่วยเขาพลิกสถานการณ์ จนเขากลับมาเป็นฝ่ายถูกเพราะนี่เป็นหมากที่คุณปุยฝ้ายวางแล้วล่อให้เขาเข้าไปติดกับเท่านั้น หากตกลงกันได้ถึงเขาจะไม่มีความผิดและยอมซัดทอดเสี่ย แต่คิดเหรอว่าเสี่ยจะอยู่นิ่งๆ เรื่องนี้ลองผิดแผนขึ้นมา ถ้าเสี่ยพลิกสถานการณ์ได้ ต่อไปเขาก็เข้าหน้าเสี่ยไม่ติดแล้ว อย่าว่าแต่หนีไปทำงานกับไอ้ธันวาเลย เสี่ยไม่จ้างคนอุ้มฆ่าหรือส่งเขาไปให้พี่ธนิตก็ถือว่าเป็นบุญหัวของเขาแล้ว
อีกอย่างขืนเขาเข้าข้างคุณปุยฝ้ายจริง คิดเหรอว่าคุณปุยฝ้ายจะปราณีเขาง่ายๆ หมากที่เป็นเบี้ยพอถูกหลอกใช้เสร็จ สุดท้ายถ้าไม่ถูกกำจัดก็ต้องเขี่ยทิ้งไม่ให้เป็นหอกข้างแคร่ อย่างดีหน่อยก็อาจจะให้เงินเขาซักก้อนแล้วไล่กลับบ้าน แต่ชีวิตเขาในฐานะพนักงานบริษัทก็คงจบลงแล้ว ใครจะกล้ารับคนมีประวัติโกงเงินเข้าทำงานบ้าง ถึงจะมีธันวาหนุนหลังแต่เรื่องนี้มันไม่มีทางจบง่ายๆ ลองมีคนขุดขึ้นมาหน่อยชื่อเสียงเขาก็ป่นปี้แถมยังลามสร้างความลำบากให้ไอ้ธันวาด้วย
และอีกอย่างที่สำคัญที่สุดเลยน่ะนะ ในเมื่อเขาไม่ได้เป็นคนผิดเขาจะวิ่งไปหาคุณปุยฝ้ายให้ถูกใส่ร้ายทำไมวะ ถึงโลกนี้คนชนะ(และมีเงิน) เป็นเจ้า คนแพ้(และถูกใส่ร้าย)เป็นทาส แต่เขาก็ยังมีศักดิ์ศรี เขายอมเป็นคนถูกที่ถูกตราหน้า มีกว่ายอมเป็นหมาแล้วหลบอยู่ในวัด เป็นไง สุภาษิตนี่คิดเอง โคตรแมนอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
พอๆ เริ่มนอกเรื่อง ต่อไปมาวิเคราะในเรื่องของเสี่ยบ้าง
อืมมม
เอาจริงๆ เลยนะ เขารู้เรื่องของเสี่ยน้อยมาก ไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องแผน อาจจะเป็นเพราะเขาเลือกที่จะเชื่อและเลือกที่จะไม่ซัก พอเสี่ยบอกว่าจัดการได้เขาก็เชื่อ แล้วสุดท้ายเป็นยังไงล่ะ ตอนนี้เสี่ยอยู่ในมือคุณปุยฝ้าย เขาไม่รู้ว่านี่ก็เป็นแผนของเสี่ยอีกหรือเปล่า เพราะเสี่ยบอกให้เขาอยู่นิ่งๆ เขายังไม่อยากเป็นนางกากีที่ยื่นดาบผิดฝั่งแล้วทำแผนเสี่ยเสียหมดหรอกนะ แต่ถ้าเสี่ยถูกจับตัวไปจริงๆ....
เอาเถอะเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ ในเมื่อเสี่ยวางแผนมาขนาดนี้แล้วพลาดเองเขาจะช่วยอะไรเสี่ยได้ แถมเรื่องนี้เขาก็ดีแต่เสียไม่มีได้ ไม่ว่าจะเป็นฝั่งคุณปุยฝ้ายหรือฝั่งเสี่ย เขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งเท่านั้น เพราะฉะนั้นครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะเชื่อใจเสี่ย เขาจะให้เวลาเสี่ยแค่สองวัน ถ้าหลังจากนี้เสี่ยไม่โทรมา หรือไม่มีคำอธิบายที่เข้าใจได้ ต่อไปเขาก็จะไม่เชื่อฟังเสี่ย และจะไม่อยู่นิ่งๆ ด้วย เขาจะสู้!
ว่าแล้วก็มาวิเคราะห์ตัวแปรกันอีกรอบ คนต่อไปที่เข้ามามีเอี่ยวในสกการนี้ก็คือไอ้รุต ตอนนี้เขาเชื่อและมั่นใจแล้วว่าไอ้รุตต้องอยู่ข้างเสี่ยและเป็นลูกพี่ลูกน้องเสี่ยจริงๆ แน่ เพราะะเขาเองก็ตงิดๆ มาหลายหนแล้วเรื่องที่มันรู้ข่าววงในไปทั่ว แถมบางทีมันก็สนิทกับคนอื่นตั้งแต่ยามไปถึงแม่บ้าน ทำตัวอย่างกับเป็นสายลับ โดยเฉพาะหัวหน้าแผนกที่หลังๆ ตัวติดกันยิ่งกว่าเป็นตังแม อืมม นี่ถ้าหัวหน้าแผนกไม่ถูกจับไปด้วย เขาจะถือว่าหัวหน้าแผนกเป็นฝ่ายเดียวกับคุณปุยฝ้ายไปแล้วนะ เพราะเอกสารทางการเงินมีอะไรก็ต้องส่งไปที่หัวหน้าแผนกก่อนแล้วค่อยส่งมาให้ลูกน้อง ถ้าจะมีคนโกงพี่แกก็น่าจะต้องรู้เห็นด้วย
เฮ้อ~ จะว่าไป นี่ไม่ใช่ว่าเขาถูกความรักมันบังตาหรอกนะ แต่เขาเชื่ออยู่ลึกๆ ว่านี่ต้องเป็นแผนของเสี่ยแน่ เพราะตั้งแต่เรื่องเอกสารแล้วที่เขาตะหงิดอยู่นิดๆ ไอ้เอกสารเจ้าปัญหาฉบับล่าสุดที่เสี่ยเรียกเขาไปกินตับน่ะ ตอนเอากลับมาอีกครั้ง เขาก็เห็นแล้วว่ามันมีรอยแก้ ถึงเอกสารจะเหมือนเดิมเกือบเป๊ะ (เสี่ยปลอมกระทั่งตำแหน่งไฮไลท์เหอะ) แต่ตัวเลขในเอกสารน่ะมันถูกแก้ ถึงจะเป็นในส่วนจุดทศนิยมแต่เขาก็จำได้เพราะอ่านมาหลายรอบ แต่ตอนนั้นที่เขาเอาเอกสารไปเก็บเขาก็เลือกที่จะเงียบ เพราะคิดว่าเสี่ยจัดการได้ และถ้ามีอะไรซักวันมีเสี่ยก็คงบอกเขาเอง
แต่มาจนถึงตอนนี้ นอกจากสายไม่กี่สายกับไลน์ที่ไม่มีข้อความอะไรสำคัญ จะให้เขาเชื่อใจเสี่ยแบบแต่ก่อนอีกอีกก็คงเป็นไปไม่ได้ จะให้เขาอยู่เฉยๆ โดยที่ไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้มันไม่ใช่แค่เรื่องของเสี่ยแล้ว เสี่ยลากเขาเข้ามาเอี่ยวด้วย เพราะงั้นเขาจะไม่ยอมอยู่นิ่งๆ ให้ถูกเชือด เขาจะดิ้นรนเพื่อตัวเองด้วยเพียงแต่การดิ้นรนของเขาจำกัดอยู่ในคอนโดเท่านั้น แล้วถ้าเขารู้ว่าเสี่ยตั้งใจหลอกใช้เขานะ เขาจะ... เขาจะขายหุ้นเสี่ยที่อยู่ในมือทิ้ง จะเอาไปให้คุณปุยฝ้ายด้วย เขาจะโกรธเสี่ยจริงๆ ด้วย
ว่าแล้วเขาก็ตรวจสอบสถานะหุ้นของตัวเองก่อนเลย ไอ้ขิมบอกว่าเขามีหุ้นอยู่ 7% แล้ว อืมมม เข้าระบบหุ้นทางคอมก็เห็นว่าเขามีหุ้นอยู่ในมือแล้ว 7% นี่ถ้าขายคงรวยเละ แต่เอาเป็นว่าขายทิ้งเขาขอเก็บไว้เป็นทางเลือกสุดท้ายดีกว่า
ไหนต่อไปขอดูรายชื่อผู้ถือหุ้น ณ ตอนนี้หน่อยสิ อืมม ความจริงส่วนนี้เป็นความลับของบริษัท พนักงานต๊อกต๋อยแบบเขายังเข้าถึงฐานข้อมูลส่วนนี้ไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรเขามีรหัสเสี่ย... เฮ้ๆๆ อันนี้ไม่ใช่ว่าเสี่ยบอกเขานะ อย่างเสี่ยน่ะนะจะไว้ใจเขา(คิดแล้วก็เศร้า) โปรดให้เครดิตกันด้วย เขานี่ไม่ได้อยู่เป็นชู้ที่เอาแต่อยู่บนเตียงนะ สมองเขาก็มีด้วย
เพราะอย่างนั้นเวลาเสี่ยทำงานใช้คอมเขาเลยชะแวบๆ โฉบไปโฉบมาแอบจำรหัสเสี่ยเล่น จำทีละตัวสองตัว ขึ้นแคร่ (กด Shift) ตรงไหนเขาก็จำได้ แถมบางทีวันไหนเขาหน้าด้านอยากดูหลังจาก DVD เขาก็ขอเสี่ยใช้คอมดื้อๆ เพราะคอมเขาเก่าแล้ว เสี่ยก็ใจดีบอกรหัสให้แต่คงเป็นคนละรหัสกับที่เสี่ยใช้ทำงาน คอมเสี่ยเป็น imac จอใหญ่มาก เวลาดู AV ทีเสียงอย่างแหล่ม นมเป็นนม เห็นชัดหมดทุกท่วงท่า...
อะแฮ่ม! ไม่ใช่ว่าเขาหื่นนะ! ใครๆ เขาก็ดูหนังโป๊ ไม่เชื่อถาม.. ถาม ผู้ชายทุกคนบนโลกดูก็ได้ ไม่ว่าใครก็ต้องผ่านประสบการณ์(กาม)กันมาก่อนทั้งนั้น ไม่ใช่ยุคหินนะครับที่หลับตาก็จินตนาการออกมาเองได้ มันต้องจิ้น! ภาพเสียงมันต้องมาให้ครบ หูฟังต้องมีให้พร้อม แล้วสาวๆ ญี่ปุ่นก็โคตรน่ารัก อกอึ๋มแถมข๊าวขาว ถ้าได้สะบาราฮึ่ม(?) กันนะคงมันส์แน่ พอๆๆ อย่านอกเรื่อง อย่าบอกเสี่ยด้วย! เขาแอบดูมาหลายหนเสี่ยยังไม่เคยจับได้ ถ้าถูกจับได้... เอาเป็นว่าเขาไม่คิดดีกว่าเพราะเขาแอบใส่กล่องเรียบร้อยแล้ว เรามาดูรายชื่อผู้ถือหุ้นกันดีกว่าเนอะ (เปลี่ยนเรื่องเลย ฮ่าๆๆๆ)
ไหนดูสิ หลังจากลองสุ่มรหัสมั่วๆ จนเข้าฐานข้อมูลในชื่อเสี่ยได้ ดีนะที่เสี่ยคา username ไว้เขาเลยไม่ต้องงมเยอะ เข้ามาได้เขาก็กดดูรายชื่อผู้ถือหุ้น ความจริงมันมีฐานข้อมูลอีกเยอะแต่ต้องใส่รหัสผ่านใหม่ แถมไม่ใช่รหัสเดียวกันด้วย เขาที่กลัวซอร์ฟแวร์จะเด้งออกเพราะระบบมันนึกว่าถูกแฮกก็ได้แต่รามือ เลือกดูแต่รายชื่อผู้ถือหุ้นที่ไม่เป็นความลับมาก
อืมม ถ้าดูจากรายชื่อผู้ถือหุ้น ณ ปัจจุบันนี้ก็สรุปได้ว่า
เสี่ยมีหุ้นอยู่ 27% พ่อเสี่ย 14% แม่เสี่ย 8% คุณปุยฝ้าย 13% (มี 8% ที่เพิ่งได้จากเสี่ยเมื่อวานนี้) ถัดมาก็หัวหน้าแผนก 10% เขา(นายพระแพง) 7 % ผู้บริหารคนอื่นรวมกันอีก 16% (คนที่ถือเยอะสุดมี 6%) ผู้ถือหุ้นรายย่อยหรือหุ้นของพนักงานมีอีก 2% รวมเป็นหนึ่งร้อย
อ่อ ระหว่างที่เขาตรวจสอบรายชื่อผู้ถือหุ้นนี่น่ะ โทรศัพท์ของเขาก็ดังตึ๊งๆ สลับกับไลน์ที่ดังติ้งๆ เรียกว่ารำคาญหูมาก เขาเลยปิดเสียงแม่งเลยรู้แล้วน่าว่าไม่ไปตามนัด ไม่ต้องโทรมาจิกมาก เขาไม่ไป รูปก็ไม่ต้องส่งมาด้วย!
เหออออ คุณปุยฝ้ายส่งรูปมาทางไลน์ด้วย! ท่าทางจะเป็นรูปที่จะส่งมาแบล็คเมล์ เล่นเอาต่อมอยากรู้เขากระดิกดิ๊กๆ จากที่ว่าจะใช้ความสงบสยบความเคลื่อนไหว แต่... แต่ไม่ไหวแล้ว ตรูอยากรู้!
ว่าแล้วเปิดดูรูปโปรไฟล์คุณปุยฝ้ายดูก่อนเลย นมหกใส่บิกินี่... ไม่ใช่แล้ว! เซฟๆ... เอ๊ย ไม่ใช่! ดูรูปที่คุณปุบฝ้ายส่งมาแบล็กเมลล์นี่!
เขาดู
ดู
ดู....
ดูแล้วอยากจะวิ่งไปกราบคุณปุยฝ้ายขอไฟล์คืน รูปเขาแม่ง อย่างเ-ี้ย! เมาหยำเปอย่างกับหมา แล้วไอ้รูปนี่คืออะไร มีรูปตอนเขาเต้นรูดเสาด้วย! แม่เจ้าโว้ยยยย ทำไมช๊อตนี้เขาจำไม่ได้! แล้วนั่น.. ไอ้ธันวาที่ติดอยู่ในขอบรูปนั่น มันเอามือถือมาถ่ายรูปเขาด้วย! จุด จุด จุด เอ๊ยย เขาสาบานได้เลย ชาตินี้เขาจะไม่เข้าเฟสบุ๊ค! สภาพเขาหมาขนาดนี้ ไอ้ธันวามันต้องประจานเขาแล้วแน่นอน!
โอย เห็นแล้วอยากจะอ้วก นี่เขาบ้าได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ! หาความเซ็กซี่กับความหล่อไม่เจอ คราวนี้ไม่ต้องรอถูกใส่ร้ายว่าเขามีชู้ แค่เสี่ยเห็นรูป เสี่ยก็เฉดหัวเขาออกจากห้องแล้ว สภาพเขาทุเรศมาก!
เฮ้อ ยังดีที่รูปหลังๆ มาค่อยดีหน่อย เป็นรูปเขากับไอ้ธันวาในร้านอาหาร เออ อันนี้เขาค่อยดูเข้าท่า ใช้มุมกล้องจัดฉากให้เหมือนเขากับไอ้ธันวาดูดปากกันจ๊วบๆ (อี๋) อีกรูปที่เด็ดกว่าคือรูปที่เขาถูกไอ้ธันวาซับน้ำตา กับตอนที่มันพยุงเขากลับเข้าคอนโด แล้วก็จบลงแค่นั้น ไม่มีฉากส่งเขาเข้าห้อง ไม่มีฉากสะบาลาฮ้าม(?) หรือตัดต่อเขากับธันวาในเรท 18+ หรือฉาก xxx
ดูแล้วอยากจะบอกว่า โถ แม่นางละครน้ำเน่า ดูละครหลังข่าวมากไปหรือยังไงไม่ทราบ ถึงกล้าส่งรูปแบบนี้มาขู่ด้วย นี่ถ้าเสี่ยยอมเชื่อ เขาก็คงจะกราบงามๆ ก่อนจะหนุมานถวายไปซักหนึ่งรอบ คนนะไม่ใช่อีตัว เห็นเป็นเด็กเลี้ยงหน่อยอย่าคิดว่าเขาจะง่าย ถึงเขาจะเป็นขู้แต่เขาก็เลือก!
ว่าแล้วก็ปิดมือถือแม่งเลย โครตน่ารำคาญมีแต่รูปกับคำขู่ไร้สาระ ถ้าเสี่ยอยากติดต่อมาก็โทรเข้าเครื่องในห้องก่อนก็แล้วกัน หรือถ้าไอ้รุตอยากจะติดต่อมามันก็คงขอเบอร์มาจากเสี่ยนั่นแหละ ส่วนไอ้ขิม... เอ็งรอข้าไปก่อนนะแม่นางขิมหมูน้อย ไว้ข้าขุดหลักฐานหาทางเอาตัวรอดได้เมื่อไหร่ข้าจะเหาะไปช่วย ตอนนี้ข้ายังเอาตัวเองไม่รอด จะลากเจ้าให้ลงน้ำทั้งที่ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็นก็ใช่ที่ และอีกอย่างคนดีผีคุ้ม มึงไม่ผิดเพราะงั้นมึง ช่วยตัวเองไปก่อนแล้วกัน แล้วกูค่อยตามไปช่วย
เฮ้อ~ คิดถึงไอ้ขิมแล้วก็เป็นห่วง เขาขอเปิดหนัง AV ดูแก้เครียดดีกว่า...
ไม่ใช่แล้ว! เอาเป็นว่าเขาขอดูรายการผู้ถือหุ้นก่อน แล้วพอเขาดูเสร็จเขาก็สามารถวิเคราะห์สถานการณ์ตอนนี้ได้แบบนี้
1. หุ้นที่เสี่ยเพิ่งโอนให้คุณปุยฝ้าย 8% ถ้าเดาไม่ผิดเสี่ยต้องให้คุณปุยฝ้ายในฐานะสินสมรสแน่ เพราะถ้าจะแต่งงานมันก็ต้องมีสินสอดทองหมั้น ซึ่งเขาเดาว่าคุณปุยฝ้ายต้องเป็นคนขอเพราะสินสอด เป็นสินส่วนเจ้าสาวที่ถึงจะยกเลิกงานหมั้นสาวเจ้าก็ไม่ต้องส่งคืน เพราะถือว่าฝ่ายเจ้าสาวเสียหายแล้ว
2. หุ้นที่ที่เสี่ยโอนมาให้เขาเพิ่มอีก 7% นี่ เสี่ยโอนมาเขาในวันศุกร์ที่เขาถูกกินตับ แค่กๆ เอาเป็นว่าเขาเดาว่านี่ก็เป็นแผนเสี่ย แต่จะเป็นแผนรวบหุ้นแล้วชิ่งหรือแผนหลอกล่อศัตรูค่อยมาว่ากันอีกที
3. ที่นี้มาว่ากันด้วยสัดส่วนผู้ถือหุ้น
3.1 ถ้ามองในแง่ของเปอร์เซ็นต์ผู้ถือหุ้นแบบองค์รวม สรุปได้ว่าฝั่งเสี่ยมีหุ้นอยู่ 66% (เสี่ย พ่อ แม่ หัวหน้าแผนก เขา ไอ้ขิมก็พูดซะเวอร์ 70% ด๋อยอะไรล่ะ) ส่วนฝั่งคุณปุยฝ้ายจะมี 29% (รวมในกรณีที่ผู้บริหารคนอื่นถือหางคุณปุยฝ้ายทั้งหมด)
เอ... ถ้ามองแบบนี้คุณปุยฝ้ายก็ดูไม่น่าจะมีโอกาสที่จะชนะฮุบกิจการเสี่ยได้เลยนี่นา แต่ดูคุณปุยฝ้ายท่าทางจะมั่นใจในชัยชนะมาก ถ้าอย่างนั้น...
3.2 ถ้าเขาลองคิดสัดส่วนใหม่ ในกรณีที่หัวหน้าแผนกเป็นนกสองหัว ( คิดซะว่าเป็นแผนซ้อนแผน เพราะประมาณว่ายอมถูกจับด้วย จะได้ไม่ถูกเสี่ยสงสัยอะไรแบบนี้) แบบนี้ก็เท่ากับว่าฝั่งเสี่ยก็เหลือหุ้น 56% ส่วนฝั่งคุณปุยฝ้ายมี 39% ก็ยังไม่น่าจะเป็นไปได้...
3.3 งั้นเอาใหม่อีกรอบ ถ้าหักหุ้นในของเขาออกอีกคน สัดส่วนก็จะเป็นเสี่ย 49 ต่อ 51 (ในกรณีที่เขารวมหุ้นกับคุณปุยฝ้ายหักหลังเสี่ยเพราะหมั่นไส้แ-่งเลย) เออ ถ้าคิดแบบนี้ก็เข้าค่อยเข้าท่า เขาอาจเป็นตัวแปรสำคัญในสมการจริงๆ ของเสี่ยจริงๆ ก็ได้ (โคตรหลงตังเองอ่ะ)
แต่ๆๆๆ แต่ในศึกที่ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะชนะ 100% แบบนี้ คุณปุยฝ้ายก็ไม่น่าจะออกตัวแรงขนาดนี้นี่นา
อืม อื๊มม อืม
คิดแบบเสี่ย
คิดแบบเสี่ย
คิดแบบเสี่ย
อ๋อ! นึกออกแล้ว! เรื่องนี้มันจะต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ ถ้ามองในแง่ลบชของเสี่ยอยากหาหนอนบ่อนไส้ เรื่องทั้งหมดนี่มันจะต้องเป็นแผนของเสี่ยอย่างแน่นอน
เอาล่ะ เขาจะเริ่มอธิบายจากเอกสารเจ้าปัญหาที่เสี่ยเอามาติดเบ็ดไว้ล่อหนอนให้ออกมางับ คือถ้ามองในแง่ของผู้บริหารแบบเสี่ยน่ะ เสี่ยไม่มีทางที่จะได้เห็นข้อมูลดิบเพียวๆ อยู่แล้ว ของอย่างนี้มันต้องผ่านพนักงาน ลากยาวไปถึงหัวหน้าแผนกแล้วค่อยส่งมาถึงเสี่ยที่เป็นหัวหน้า ซึ่งตรงนี้น่ะถือเว่าป็นเป็นจุดบอดเจ้าปัญหาของบริษัทใหญ่ๆ เลยก็ว่าได้ เพราะไม่ว่าจะตั้งมาตราการเข้มงวดหรือกวดขันขนาดไหน แต่คนก็คือตัวแปรที่ทำให้เกิดการทุจริตหรือการยักยอก เพราะว่าคงไม่มีผู้บริหารคนไหนว่างงานถึงขนาดมาตรวจสอบรายรับ-รายจ่ายด้วยตัวเองที่มีเป็นพันๆ หมื่นๆ หรืออาจเป็นแสนต่อปีในกรณีบริษัทใหญ่บิ๊ก
ของแบบนี้มันต้องมีตัวแทนอย่างหัวแผนกหรือไม่ก็ผู้ตรวจการแอบเข้ามาตรวจสอบอยู่บ่อยๆ อยู่แล้ว ซึ่งไอ้ตำแหน่งผู้ตรวจสอบเนี่ยก็ต้องวัดใจกันหน่อย เพราะต้องมั่นใจว่าเป็นคนที่สามารถเชื่อใจได้และไม่หักหลังแน่ๆ อย่างตอนนี้ถ้าสมมติฐานเขาถูกต้อง ไอ้รุตคือผู้ตรวจสอบของเสี่ยในแผนกบัญชีตอนนี้ และหัวหน้าแผนกที่เป็นญาติ(แบบไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือด) ก็เป็นฝ่ายตรวจสอบอีกรอบ ประมาณว่ามีผู้ตรวจสอบทั้งที่จับต้องได้(เห็นหน้าและรู้จักชื่อ)และจากที่อยู่ในเงามืด(ที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ว่าง่ายๆก็คือสารวัตรนักเรียนนอกเครื่องแบบนั่นเอง)
ที่นี้ก็วนมาที่เอกสารเจ้าปัญหาอีกรอบ เขาว่าเสี่ยจะต้องเดาอะไรออกจากในเอกสารแน่ๆ เพราะอย่างที่เคยบอกว่าถ้าข้อมูลมันถูกต้อง เขาที่อยู่ระลับล่างคีย์ข้อมูลลงไปยังไงก็ต้องถูกต้อง แต่นี่มันมีข้อผิดพลาด เขาที่แก้แล้วแก้อีก ตรวจสอบแล้วตรวจสอบอีกก็ทำให้มันตรงไม่ได้ ก็โยนงานไปให้เสี่ยซะเลย เสี่ยที่ไม่เคยเห็นข้อมูลดิบก็คงเอาไปเช็ดไปว่ามันมีความผิดปกติที่ไหนบ้าง ไล่ไปตั้งแต่รายงานการซื้อ เงินส่วนไหนที่อาจจะถูกยักยอก ซึ่งส่วนนี้เสี่ยคงมีลูกน้องหลายคนเพราะเสี่ยเอาเอกสารมาคืนเร็วมาก ถึงมันจะเป็นฉบับที่แก้แล้วแต่เขาที่ยังงงๆ ก็ยังอุตส่าห์มั่นใจในตัวเสี่ย และก็ได้แต่ปล่อยผ่านไปเพราะสืบอะไรไม่ได้
ที่นี้ไอ้แผนการหาเหยื่อมาล่อหนอนชุดใหญ่ของเสี่ย มันคงเริ่มจากเอกสารชุดนี้ และการที่เสี่ยไปบ้านเขาก็คงเป็นจุดเริ่มต้นของแผนที่เสี่ยจะใช้เขาเหยื่อล่อด้วย เพราะเท่าที่เขาจำได้เสี่ยจะไม่ค่อยยุ่งกับเด็กเลี้ยง เรื่องไปบ้านเด็กนี่เมินได้เลย ถึงเสี่ยจะรีโนเวตบ้านให้แต่นี่มันต้องเป็นหนึ่งในแผนของเสี่ยแน่ๆ
คิดแล้วก็แอบเศร้า เขานึกว่าเสี่ยจะใจดีจริงๆ ปรับปรุงบ้านให้เขาเป็นของขวัญจริงๆ ซะอีก ที่ไหนได้มันมีวาระแอบซ้อน เขาที่ดีใจเพราะได้บ้านใหม่ก็เหมือนกับเป็นคนคนโง่ คิดว่าเสี่ยรัก... นึกว่าเสี่ยเอ็นดู ที่ไหนได้...
ช่างเถอะๆ ยังไงเรื่องบ้านเขาก็ไม่ได้ขาดทุนเพราะยังเขาก็จะจ่ายเงินคืนเสี่ยอยู่แล้ว นี่เขาก็แค่ยืมเงินเสี่ยมาก่อนเท่านั้น ฮึก
ไม่เอาๆ ไม่เศร้า ทีนี้พอเขากับเสี่ยกลับเข้ามาถึงที่คอนโด คุณปุยฝ้ายที่โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้ (แต่เขาเดาว่าคุณปุยฝ้ายคงมาคอนเฟิร์มเรื่องของเขากับเสี่ยแน่ๆ) และหลังจากนั้นที่เสี่ยกลับไปกับคุณปุยฝ้าย เสี่ยคงไปคุยกับคุณปุยฝ้ายแน่แล้วว่าจะเก็บเขาไว้ ถ้าอยากแต่งงานก็ต้องรับสภาพเสี่ยที่มีเด็กเลี้ยงได้ด้วย ซึ่งตรงนี้เขามั่นใจแล้วล่ะว่าทั้งสองคนต้องแต่งงานทางการเมืองแน่ๆ แต่ไอ้ตรงที่เสี่ยรู้ว่าคุณปุยฝ้ายเป็นหนอนตั้งแต่เมื่อไหร่นี่เขาไม่รู้ แต่เอาเป็นว่าเสี่ยกำลังล่อหนอนตัวแรกอย่างคุณปุยฝ้ายโดยใช้เขาเป็นเหยื่อล่อ
และต่อมาก็มาถึงวันเกิดคลับมาม่า เอ๊ย คลับฟรายเดย์ เขาก็เดาว่า(เดาเองอีกแล้ว) ที่คุณปุยฝ้ายกับเสี่ยยอมลงมาด้วยกัน เสี่ยคงวางแผนไว้แล้ว และกะจะบอกคุณปุยฝ้ายเป็นนัยๆ ว่าถึงเขาจะเป็นเด็กเลี้ยงแต่เขาก็จะไม่สร้างปัญหาให้กับเมียหลวงอย่างคุณปุยฝ้ายแน่ๆ ประมาณว่าเขารักเสี่ยมาก(เหรอ) เสี่ยบอกให้เขาเชื่อฟังเขาก็เชื่อ ยอมอยู่ในฐานะผัวน้อยอย่างว่าง่าย ดูจากที่เขายอมไปถือน้ำมาให้ก็รู้แล้ว เสี่ยเองก็ปรายตามามองประมาณว่าอย่าให้เขาพูดมาก แล้วอย่างเขาเหรอจะพูดมาก ยอมโง่ถูกหลอกต่อไปสิ (ถึงขนาดออกไปเมาด้วย โง่จริง)
ที่นี้ก็กลับมาว่าด้วยเรื่องเอกสารเจ้าปัญหาอีกรอบ (ฮึก) คราวนี้เขามั่นใจแล้วว่าเสี่ยต้องเอาเอกสารตัวนี้มาเป็นเหยื่อล่อบอสหนอนในแผนกแน่ๆ เพราะการที่เสี่ยเรียกเขาไปหาพร้อมกับเอกสารอย่างโจ่งแจ้ง นั่นหมายความว่าเอกสารที่เขาทำมันมีปัญหาเกิดขึ้นจริงๆ หรืออย่างน้อยถ้าไม่จริงคนที่มีชะงักติดหลัง ต่อให้การตรวจสอบงบประจำไตรมาสผ่านไปแล้ว แต่คนถ้ามันเล่นไม่ซื่อ ยังไงก็ต้องวนกลับมาดูเอกสารอีกรอบ ที่นี้ก็แจ็คพ็อต เสี่ยอาจจะตรวจจากกล้องวงจรปิดดูว่ามีใครมายุ่งกับที่โต๊ะเขาบ้างหลังจากที่เขาเอาเอกวารมาคืนที่ แต่เสี่ยที่ตรวจสอบหาคนเป็นหนอนได้แล้วก็ยังหุบปากเงียบ คงกะลากฝูงหนอนออกมาทั้งฝูงโดยที่ไม่ทำให้หนอนตัวใหญ่สุดรู้สึกตัวก่อน
แล้วต่อมาก็เรื่องหุ้นที่เป็นเหตุการณ์ทับซ้อน อันนี้เขาไม่มั่นใจว่าเสี่ยปั่นหุ้นหรือทางฝั่งคุณปุยฝ้ายปั่นหุ้นกันแน่ ข้อมูลส่วนนี้เขาเข้าไปดูในฐานข้อมูลของเสี่ยไม่ได้เพราะฐานข้อมูลมันล็อกไว้ แต่ช่างเถอะ เอาเป็นว่าเมื่อรวมกับที่เสี่ยบอกว่าผิดแผนบวกกับที่คุณปุยฝ้ายท้อง เขาเดาว่าเสี่ยต้องหมดความอดทนแล้วแน่ๆ เพราะดูท่าเสี่ยจะอยากกำจัดคุณปุยฝ้ายเต็มที่ แถมเสี่ยก็สามารถโอนหุ้นให้คุณปุยฝ้ายได้อย่างเปิดเผยด้วย ส่วนเรื่องผู้บริหารที่ไอ้ขิมพูด เขาเดาว่านั่นแหละลาสบอสของลาสบอสที่เสี่ยยังลากคอมาตั้งแต่ก่อนหน้าไม่ได้
จำได้ใช่ไหมที่เขาเคยบอกเรื่องมาตรการคีย์การ์ดระหว่างชั้นเพื่อป้องกันคนยักยอก(ตอนที่เขาเพิ่งเข้ามาทำงานน่ะ) ไอ้เรื่องคีย์การ์ดนี่ก็ช่วยได้ส่วนหนึ่ง แต่เอาเข้าจริงมันก็กันคนโกงที่อยู่ในแผนกเองไม่ได้ แถมสมัยนี้ยังมีมือถือโทรมากริ๊งเดียว ไม่ต้องเดินมาหาก็สั่งความกันได้ แล้วของอย่างนี้น่ะนะถ้าไม่มีปลาใหญ่ ปลาน้อยที่ไหนมันจะกล้า มันต้องมีผู้สั่งการมาเป็นทอดๆ แล้วก็แบ่งกันกินจนอิ่มท้องทั่วหน้า แต่ไอ้ผู้บริหารที่ว่านี่เขาไม่แน่ว่าก็คุณปุยฝ้ายสั่งการมาอีกทีหรือฝั่งนั้นสั่งการคุณปุยฝ้ายมาอีกรอบ
แต่เอาเป็นว่าตอนนี้พวกบอส(หนอนตัวใหญ่ๆ)ออกมาหมดแล้ว และเสี่ยคงกะรวบแน่ๆ ที่เดียวแน่ๆ ส่วนเรื่องหุ้น....
อื่ม อื้ม อืม เอาเป็นว่าเขาข้อยึดข้อ 3.3 (จากที่กล่าวมาข้างต้น) คือหัวหน้าแผนกเป็นคนของเสี่ยแต่แอบเนียนว่าอยู่ฝั่งคุณปุยฝ้าย ที่นี้หัวหน้าแผนกก็จะคอยเป่าหูคุณปุยฝ้ายและบอกความลับของเสี่ย(ตามที่เสี่ยสั่ง) และการที่คุณปุยฝ้ายออกตัวแรงเรื่องหุ้น หัวหน้าแผนกก็คงเป่าหูคุณปุยฝ้ายไปแล้วว่าสามารถจัดการให้เขาโอนหุ้นให้คุณปุยฝ้ายได้แน่ เรื่องหลักฐานปลอมหัวหน้าแผนกก็คงจัดการ(และเสี่ยอาจจะร่วมมือด้วย) ส่วนเรื่องที่เขาเคยเป็นเลี้ยง เดาว่าเสี่ยก็คงมาบอกหัวหน้าแผนกอีกทีเพื่อป้อนเป็นข้อมูลให้กับคุณปุยฝ้ายขู่เขาง่ายๆ ส่วนข้อกล่าวหาของเสี่ยที่บอกว่าเสี่ยจะรวบหุ้น มันก็คงจะเป็นข้ออ้างเพื่อบีบให้เสี่ยออกจากตำแหน่งง่ายขึ้น เพราะถึงเสี่ยจะไม่ได้กะรวบหุ้นจริง แต่บอกแล้ว่าโลกนี้เป็นของผู้ชนะ ลองเสี่ยเสียสัดส่วนผู้ถือหุ้นหลัก ตาอไปเสี่ยจะเถียงอะไรได้(ต่อให้มันไม่จริงกฌเถอะ) และต่อไปเสี่ยก็คงได้แต่ถือหุ้นที่อยู่ในมือให้แน่น ไม่ก็ต้องหนีไปอยู่เมืองนอกเพราะใครจะทนอยู่ในบริษัทของตัวเองที่ถูกเปลี่ยนไปอยู่ในมือคนอื่นได้
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นนี่ก็เป็นแค่สิ่งที่เขาคาดการน่ะนะ ถ้าหากเสี่ยกะจะรอบหุ้นแล้วหนีจริงเขาจะทำอะไรได้ เขาก็ได้แต่ขายหุ้นคืนให้เสี่ยแล้วลาออกไปทำงานกับไอ้ธันวาเท่านั้น
ส่วนในกรณีที่เกิดเหตุการเลวร้ายที่สุด ถ้าเสี่ยพลาดท่าจริง... เสี่ยก็อาจจะแค่เสียหุ้นในส่วนที่คุณปุยฝ้ายอมไว้ ส่วนผู้บริหารคนอื่น ลองโผล่หางมาขนาดนี้ไม่มีทางที่เสี่ยจะยอมปล่อยง่ายๆ เพราะต่อให้เขาไม่รวมหุ้นกับเสี่ย แต่เขาก็คงไม่โอนหุ้นให้คุณปุยฝ้าย ที่นี้สัดส่วนของหุ้นก็จะเป็น 49 ต่อ 39 เสี่ยก็ยังถือว่ามีหุ้นมากกว่าอยู่ดี
ดังนั้นเรื่องทั้งหมดที่ว่ามานี่ต้องถือว่าคุณปุยฝ้ายพลาดมาก ไม่ว่าจะเพราะเสี่ยหลอกหรือถูกผู้จัดการเป่าหู แต่เรื่องนี้คุณปุยฝ้ายถือว่าเสียเปรียบแล้ว มิน่าล่ะเมื่อกี้ถึงโทรมาหาเขาอยู่ยิกๆ และที่เสี่ยสั่งเขา(ผ่านไอ้รุต) ก็คงเป็นเพราะไม่อยากให้เขารู้เรื่องจนตกหลุมพลางคุณปุยฝ้าย
เอาจริงๆ นะเรื่องนี้เขาก็โกรธที่เสี่ยไม่ยอมบอกไม่ยอมพูด หลอกใช้เขาไม่พอยังปล่อยให้เขาเป็นคนโง่ที่เพิ่งรู้ว่าทุกอย่างเป็นเรื่องหลอกลวง เสี่ยวางไว้ทุกอย่างและเขาก็เป็นแค่หมากตัวหนึ่งในแผนของเสี่ยแต่เท่านั้น แต่ก็ช่างเถอะ เขาบอกแล้วว่าเสี่ยไม่ได้บอกให้เขารัก แต่เป็นเพราะเขาโง่ไปตกหลุมรักกับความใจดีของเสี่ยเอง
เพราะอย่างนั้นเขาจะให้โอกาสเสี่ยอีกแค่สองวันเท่านั้น ถ้าภายในสองวันนี้เสี่ยไม่ติดต่อมา เขาจะออกไปแรด!
ไม่ใช่! เขาจะโอนหุ้นคืนให้เสี่ยแล้วหนีออกไปซบอกไอ้ธันวาต่างหาก และต่อไปเขาก็จะไม่วนกลับมาหาเสี่ยอีกแล้ว ต่อให้เสี่ยมาง้อ หรือมีเหตุผลดีแค่ไหนเขาก็จะไม่กลับมาคืนดีด้วย เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เสี่ยหลอกและทนรอเก้อเสี่ยอีกต่อไปแล้ว!
>>> ปั่นไม่จบเอาไปแค่ตอนเดียวก่อนนะคะ พรุ่งนี้ไม่ก็มะรืน มาต่อบทจบแน่ๆ ToT
>>>> ส่วนเรื่องที่พระแพงมโน เป็นเรื่องจริงเกิน 80% นะคะ คราวนี้พระแพงไม่ได้เวิ่นเล่นๆ ส่วนตอนจบนี่ Happy แน่นอนไม่มีธันวาเป็นม้ามืด แต่บทจบมีลาสบอสอีกคนแน่นอน 55555
หัวข้อ: Sugar daddy เด็กเลี้ยง :: ตัวอย่างตอนพิเศษในเล่ม (อ่าน 185769 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก