EP.1ุ6 ครูลินดาพูดทำให้เขมคิด
Part’ s ครูเขมชาติ ผมจับได้ว่านายคริสหลอกผมอีกแล้ว นั้นหรอกให้ผมไปนอนเบียดกับเขาและสุดท้ายผมเองก็ทนไม่ได้ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน ผมสองคน สำเร็จความใคร่แม้เพียงจะภายนอกก็ตาม แต่ก็รู้สึกผิด ตรงที่ผมเป็นครูเขา ตอนนี้ผมสองคนก็ออกไปหาอะไรทานเป็นร้านคาเฟ่เล็กๆ มีพวกขนมปังคุกกี้และยังมีไข่กระทะ ผมเลยสั่งไข่กระทะมาทานกันและ เราคุยกันทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องตอนผมเด็กๆ ชีวิตวัยเด็กของผมกับพี่ๆ ของผม เขาก็ฟังแต่เรื่องของผมแต่แปลกเขากลับไม่ค่อยมีเรื่องวัยเด็กให้น่าจดจำเขาเลยไม่ได้เล่าอะไรให้ผมฟังมากจนกระทั่งผมสองคนทานเสร็จ
"กลับเข้าโรงเรียนกันดีกว่าครูจะได้เดินไปดูว่าครูโจ้มาหรือยังจะได้ซ่อมห้องน้ำให้ครูก่อน" ผมบอกคริสโตเฟอร์เพราะว่าตอนนี้ก็เกือบจะสิบโมงเช้าแล้ว
"และหากต้องซื้ออะไรเพิ่มเติมจะได้ไปหาซื้อมาให้เพื่อว่าวันอาทิตย์ร้านค้าบางร้านจะที่ปิดเร็ว" ผมพูดคริสโตเฟอร์ลุกขึ้นผมดึงเสื้อเขาไว้ส่งธนบัตรให้
"ครูจ่ายเองคริส" ผมพูดทำน้ำเสียงดุ ผมเดินไปจ่ายชำระเงินคริสโตเฟอร์ก็เดินมายืนใกล้ๆ กับผมแบบสนิทสนม คนที่กำลังทอนเงินให้ผมก็หันมามองผมกับคริสอยู่หลายรอบจน ผมต้องเอาศอกกระทุ้งคริสโตเฟอร์แต่ผมก็เดินออกจากร้านด้วยกัน
ในระหว่างที่ผมยืนรอคริสโตเฟอร์อยู่เพราะว่านายคริสโตเฟอร์เขาเดินเข้าไปเอารถที่จอดไว้ด้านข้างของร้าน ผมก็หยิบมือถือขึ้นมากดเบอร์โทรหาณัฐกานต์ แต่ทะว่ามันกลับเข้าสู่ระบบฝากข้อความเสียง ผมเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นมีรถมอเตอร์ไซค์ สกูปปี้จอดมองผมอยู่ฝั่งตรงข้ามสายตาเขาแสนจะอาฆาตผมมากผมเพ้งมองดีดี นั้นมันเด็กผู้หญิงที่่ชื่อแก้มพอเขารู้ว่าผมเห็นว่าเขามองผมอยู่เขาก็ขับรถออกไปทันที
"ครูครับ" คริสโตเฟอร์เรียกผม ผมขึ้นไปนั่งคร่อมรถมอเตอร์ไซด์ ผมชอบรถของโป้งนะแต่ว่าเบาะมันสั้นไปหน่อยเป็นรถมินิสตรีทไบค์รุ่นใหม่รูปทรงความทันสมัยและมันก็เข้ากับคนขับรถหน้าตาหล่อๆ อย่างคริสโตเฟอร์สังเกตได้จากตอนขับผ่านสาวๆ เขาหันมาเลี้ยวมองกันเป็นแถว คริสโตเฟอร์จับมือผมไปกอดเอวเข้าไปไว้ อันนี้แหละที่จะทำให้เรทติ้งนายตกคริสโตเฟอร์!
ทันทีที่คริสเลี้ยวรถเข้ามาจอดด้านในโรงเรียน ผมก็หันไปเห็นครูลินดาเธอน่าจะมาอยู่เวรโรงเรียนวันนี้ พอดี ครูลินดาหันมาเห็นผมเข้า เธอก็ทำท่าจะรีบเดินไปขึ้นตึกแสดงว่าเธอคงโกรธผมแน่ๆ เรื่องณัฐกานต์ต่อว่าเธอเมื่อวันศุกร์
"คริสครูขอไปคุยกับครูลินดาก่อนนะ" ผมพูดคริสโตเฟอร์มองหน้าผมด้วยสีหน้ากังวล
"ครูแค่อยากขอโทษ...เมื่อวันศุกร์แฟนครูพูดไม่ดีกับเขา" คริสโตเฟอร์พยักหน้าที่อย่างนี้ละยิ้มออกเชียวนะ ผมรีบกึ่งเดินกิ่งวิ่งตามครูลินดา จังหวะที่ครูลินดาหยุดพูดคุยกับนักเรียนพอดีเลย ผมวิ่งไปหยุดครูลินดา เขาหันมองหน้าผมและเด็กนักเรียนหญิงสองคนนั้นก็มองหน้าผมสลับกับครูลินดา เขาสองคนก็หันมายิ้มให้กันเอง
"ครูค่ะ ..พวกเราออกไปซื้อพวกกระดาษสีเพิ่มก่อนนะคะครู เพราะที่มีมันไม่พอนะคะ "นักเรียนหญิงสองคนที่มาทำงานอะไรสักอย่างกับครูลินดา
"อืม..... ไปซิแล้วกลับมาทำให้เสร็จนะ" ครูลินดาบอกเด็กผู้หญิงสองคนเขาเดินส่วนผมออกไป ก่อนจะเดินไปหันมามองผมยิ้มๆ คงคิดว่าผมจีบครูลินดานะซิ ผมมาได้ไม่กี่วันและผมก็มักจะไปทานข้าวกับครูลินดาประจำในฐานะเพื่อนแต่ก็ไม่วายโดนเมาส์ว่าผมกับครูลินดากำลังดูใจกันอยู่บ้าง
"ครูลินดาครับผม...จะมาขอโทษเรื่องวันศุกร์ที่กานต์" ผมพูดครูลินดาหันมามองหน้าผม
"แฟนคุณมาว่าลินดาพยายามจะเข้ามาเป็นมือที่สามนะเหรอคะ" ครูลินดาพูด ผมพยักหน้าแต่ผมไม่รู้หรอกว่าณัฐกานต์พูดอะไรไม่ดีกับครูลินดาบ้าง
"ช่างมันเถอะค่ะครูเขม...ลินดาไม่ถือโทษโกรธเธอแล้ว"
"แต่จะว่าไปครูเขมเป็นเกย์เหรอคะ" ครูลินดาถามผม ผมพยักหน้าเบาๆ
"ลินดาเองก็มีเพื่อนเป็นแบบครูหลายคนนะคะ...ลินดาไม่เคยนึกรังเกียจเลยนะคะครูเขม"
"ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกครูลินดาตั้งแต่แรกว่าแฟนผมเป็นผู้ชาย"
"แล้วนี่มีปัญหากันหรือเปล่าคะ...ดูท่าทางแฟนครูจะหวงครูมากนะคะ"
"ครับค่อนข้างหวงและค่อนข้างจะมีปัญหากับคนรอบข้างผมอยู่บ่อยๆ " ผมพูดครูลินดาพยักหน้า ทำท่าจะเดินเข้าไปในห้องพักครู
"ไม่ว่าเพศไหน ทั้งผู้หญิงและผู้ชายแหละครับ" ผมพูด ครูลินดาปิดปากขำผม
"ครูลินดาครับ...ผมไม่รู้ว่าผมเข้าใจผิดไปเองไหมแต่ถ้าผมเข้าใจผิดผมขอโทษนะครับ...คือผมอยากจะบอกว่าผมอยากเป็นเพื่อนกับครูลินดานะครับ...เราเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหมครับ " ผมพูด ผมว่าเธอเข้าใจความหมายของผมดี จากการที่มีคนเอาเรื่องผมจีบเธอไปพูดกันกระฉ่อนทั้งโรงเรียน
"ได้ซิคะ...ลินดายินดีค่ะ ..ว่าแต่ทำไมครูมาเร็วจังละค่ะ..มาแต่เช้าตรู่เลย"
"คือส่วนใหญ่จะเดินทางกลับมากันตอนเย็นวันอาทิตย์กันทั้งนั้นแหละค่ะ" ครูลินดาพูดผมพยักหน้า ที่จริงผมก็ตั้งใจแบบนั้นแต่เพราะนายตัวดีของผมนี้แหละ ผมยิ้มๆ ให้ครูลินดา
"ผมมาตั้งแต่เมื่อวานนะครับ"
"อ้าวเหรอคะ...แล้วนี่ออกไปไหนมาคะ"
"ไปทานข้าวกับ...คริสโตเฟอร์นะครับ" ผมบอกครูลินดาว่าผมไปทานข้าวกับคริสโตเฟอร์สีหน้าครูลินดาก็เปลี่ยนไปในทันที เธอดูกังวลใจ
"ครูเขมค่ะ...ครูคิดอะไรกับคริสโตเฟอร์หรือเปล่าคะ" ครูลินดาถามผมนำเสียงเธอกังวลใจอย่างมากเช่นกัน ผมก็มองหน้าเธอ
"ครูมีอะไรหรือเปล่าครับครูลินดา...ผมเห็นสีหน้าครูกังวลมาก" ผมถามครูลินดากลับทันที ครูลินดามีสีหน้าเหมือนอยากจะบอกผมแต่ก็เหมือนมันจะพูดยากยังไงก็ไม่รู้
"เราเข้าไปคุยกันในห้องดีกว่าไหมคะ...ครูเขม" ครูลินดาพูดพยักหน้าให้ผมเข้าไปในห้องพักครูก่อน
"ได้ครับ" ผมพูด ผมเดินเข้าไปในห้องพักครู ครูลินดาเปิดพัดลมเพดานก่อนจะลากเก้าอี้ครูท่านอื่นมานั่งลงตรงข้ามกับผม
"ครูเขมค่ะ...ครูใหญ่อาจจะไม่เห็นด้วยแน่ๆ นะคะ ถ้าครูกับคริสโตเฟอร์คิดแบบนั้นกันจริง...ลินดารู้ค่ะว่ามันห้ามยากความรักประเภทนี้แต่ที่นี้เพิ่งจะเกิดเรื่องไปก่อนที่ครูจะมา" ครูลินดาพูดว่าเพิ่งจะเกิดเรื่อง
"เกิดเรื่องอะไรครับ" ผมรีบถามกลับในทันที
"นักเรียนชายของเราหายไปหนึ่งคนและครูที่เพิ่งมาบรรจุก่อนหน้าครู...ก็หายไปด้วย เขาเป็นครูสอนภาษาอังกฤษเหมือนกับครูเขมค่ะ"
"เขาชื่อครูมิ้งหรือเปล่าครับ" ผมถามกลับอย่างรวดเร็ว
"ครูรู้ได้ยังไงคะ...ลินดาคิดว่ายังไม่มีใครบอกครูเลยมั้งค่ะเรื่องนี้ " ครูลินดาถามผมด้วยนำเสียงประหลาดใจ
“ผมได้ยินนักเรียนพูดกับนะครับ โดยเฉพาะห้องม.3/1 ที่ผมไปสอนแทนครูลิมาเพราะว่าครูมิ้งเขาสอนเอาไว้” ผมพูดบอกครูลินดา
“เด็กที่หายไปอยู่ที่ห้องนั้นค่ะครู เขาชื่อแชมป์”
“ครับผมทราบตอนที่ผมเช็คชื่อและชื่อของเขาถูกขีดคาดยาว ผมก็ถามจากเพื่อนๆ เขาก็บอกว่าเขาหายไปกับครูมิ้ง”
“ดังนั้นครูก็ควรระวังไว้หน่อยนะคะ ลินดาเป็นห่วงเพราะว่าเรื่องนี้ค่อนข้างดัง ก็คุณป้าของแชมป์เขาเป็นดังของแถวนี้ เขารวยมีที่มีตึกเยอะค่ะ และพอหลานหายเขาก็พูดไปทั่วว่าเป็นความผิดของครูทุกคนค่ะ ใครๆ ก็เลยรู้กันไปทั่วค่ะครูเขม” ครูลินดาพูด ผมก็ยิ้มแหยๆ อะไรมันจะประจวบเหมาะแบบนี้วะเขมชาติ บ้านพักก็บ้านหลังเดียวกัน เป็นครูสอนภาษาอังกฤษเหมือนกัน และตอนนี้นายนั้นก็มาบอกว่าเขารู้สึกดีกับผมอีก
“ลินดาก็พอจะได้ยินเด็กๆ เขาคุยกันอยู่นะคะเกี่ยวกับครูและที่เด็กๆ พูดกันคงเพราะว่าครูมาสอนแทนแถม หน้าตาดีและแต่งตัวแนวเดียวกับครูมิ้งอีก...เด็กๆ ก็เลย ...”
“เข้าใจผมแบบนั้น “ผมพูดเหมือนจะขำนะ แต่ไม่ขำเท่าไหร่
“นี้ครูอยู่เวรเหรอครับ” ผมถามครูลินดา
“ค่ะครู”
“ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะครับ เพราะว่าห้องน้ำผมท่อน้ำมันแตกนะครับ ผมจะให้ครูโจ้ไปซ้อมให้ผมหน่อย”
“อ้อ... ลินดาเห็นครูโจ้เพิ่งจะเลี้ยวรถเข้ามาก่อนหน้าลินดาค่ะ ครูโจ้คงอยู่ที่บ้านพักนะคะ” ครูลินดาพูด ผมพยักหน้าและจะหันหลังเดินออก
“ครูเขมค่ะ ..” ครูลินดาเรียกผมไว้ เหมือนจะพูดอะไรกับผม
“เอาไว้คุยกันวันจันทร์ดีกว่าค่ะ ดูครูจะรีบ นายคริสก็รอครูอยู่ ลินดามีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ ตอนบ่ายก็ได้ค่ะ เพราะว่าลินดาไม่อยู่ช่วงเช้าค่ะ “ครูลินดาบอกผม ผมก็พยักหน้า และเดินลงมาจากตึก ผมเห็นนายคริสกำลังเล่นมือถืออยู่
“คริส ...ครูจะขับรถครูไปนะและเราไปหาครูโจ้ให้ครูที เพราะว่าครูลินดาเขาบอกครูว่าครูโจ้มาแล้ว” ผมบอกนายคริส เขาก็พยักหน้าและขับรถมอเตอร์ไซด์ออกไป ผมก็เข้าไปในรถเก๋ง ผมสังเกตเห็นครูลินดาที่ยืนมองผมและยิ้มให้ผมจากด้านบนตึก เหมือนเขามีอะไรอยากจะขอร้องผมยังไงก็ไม่รู้ และผมก็ถอยรถออกทันที
ผมขึ้นไปบนบ้านผมและเข้าไปดูในห้องน้ำ พื้นก็ยังคงเปียกอยู่และดูท่าคงต้องซ้อมเปลี่ยนพวกฝักบัวหมดแน่ๆ เลย ตอนเย็นผมก็ต้องออกไปซื้อของพวกจานชามมาไว้ และพวกหม้อมาบ้างไม่เยอะ ผมว่าจะดูเตาอบแบบไมโครเวฟเตาอบมาไว้ใช้ เพื่อว่าผมจะทำอะไรไว้ทานกัน (กับนายคริส) แอบจิ้นอยู่คนเดียว
“อ้าวเหรอ หักมาหมดเลยเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็เปลี่ยนไปเลย ดีนะที่มีของสำรองอยู่นะ “ผมได้ยินเสียงครูโจ้เดินคุย อยู่ด้านนอก น่าจะมากับนายคริส ดูท่าจะสนิทกันน่าดู สักพักทั้งคู่ก็เดินขึ้นมาบนบ้านพัก
“ครูเขม น้ำแตกเหรอครับ!” ผมถึงกับสะบัดหน้าไปมองครูโจ้และนายตัวดี แบบว่าเลิกบอกใครๆ สักทีว่าผมน้ำแตกมันฟังแล้วกำกวม!
“โทษทีครับครู ไอ้นี่มันบอกผม เออ ห้องน้ำครูท่อน้ำแตกเหรอครับ” ครูโจ้รีบขอโทษผมทันทีแต่หันไปหยักคิ้วกับนายคริส แสดงว่าครูโจ้กับนายคริสนี้น่าจะสนิทกันพอสมควร
“ใช่ครับครูโจ้ ผมคงต้องให้ครูซ่อมให้ผมหน่อย” ผมบอกครูโจ้ และครูโจ้ก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมหันมามองนายตัวดี ที่ถืออุปกรณ์มาพร้อม เขายิ้มและหยักคิ้วให้ผม ผมก็ยืนเอามือล้วงกระเป๋า
“ตอนเย็นไปซื้อของไหมพี่เขมและเราจะได้ซื้ออะไรมาทานด้วยกัน “คริสโตเฟอร์ถามผม
“หึ” ผมเลิกคิ้วเป็นคำถาม
“ไอ้โป้งมันไม่กลับคืนนี้มันกะมาเช้าเลยครู เพราะว่ามันบอกว่าอยากอยู่กับแฟนต่ออ่ะครู ไอ้ปันปันก็คงไม่กลับถ้าไอ้โป้งไม่กลับ” คริสโตเฟอร์บอกผม ผมก็พยักหน้า
“แต่เธอนอนบ้านพักครูไม่ได้นะ “
“ผมรู้ครับ ผมแค่อยู่จนกว่า...”
“หึ?” อันนี้คือคำถามว่าจนกว่าอะไร
“ครูจะง่วง”
“ก็ได้” ผมพูดและครูประโจ้ก็เดินออกมา
“ไม่ได้เสียหายเยอะสักหน่อย ทำไมมึงไม่ซ่อมให้ครูเขาคริส มึงซ่อมได้” ครูโจ้หันไปพูดกับคริสต์ ผมหันไปมองนายตัวดี ที่ยืนเอามือเกาหัว เขาซ่อมได้ทำไมไม่ซ้อมให้ผมและให้ผมไปนอนบ้านพักนักเรียนทำไม
“เขาซ่อมได้เหรอครูโจ้”ผมถามครูโจ้
“มันซ่อมเองบ่อยไปไอ้นี่ บ้านพักมันเองมันก็วิ่งมาเอาเครื่องมือไปซ่อมเอง เด็กๆ ในหอพักนะรู้กันดี เรียกมันไปซ่อมให้ตลอดและตอนนี้ผมยกให้เป็น มือขวาผมเลยครับครูเขม ช่างประปาประจำโรงเรียน” ผมหันมาพยักหน้า มิน่าล่ะเมื่อวานอาร์ทเหมือนจะบอกผมแล้วแหละว่านายนี้ก็ซ่อมได้!
“เหรอ! มือขวาแบบพี่หนุ่ยไมโครเลยไหมครับ!” ผมถามครูโจ้กลับและหันไปเหล่มองพ่อตัวดีที่ยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“แม้ครูนี้ออฟชั่นครบ หน้าตาดีและตลก เด็กรักตายเลยครับครู และโจ้ก็ชอบครับครู ฮาๆ “ครูโจ้พูดแต่ผมยังคงหันมาเหล่มองพ่อตัวดีข้างๆ ผม สองเรื่องแล้วนะที่นายนี่หลอกผม ตั้งแต่เตียงนอนโป้งแล้วนะ
“ครูโจ้ ครูลืมหยิบเทปพันเกลียวมาอ่ะครับ” คริสโตเฟอร์หันไพูดกับครูโจ้ หลบสายตาผมละซิ นายนี่จริงๆ เลย
“เออวะ เพิ่งซื้อมาอยู่หลังรถนะ ไปเอาดิ และบอกเมียสุดที่รักของครูด้วยว่าอีกสิบนาทีไป “ครูโจ้หันไปบอกคริสและนายนั้นก็เดินลงจากบ้านพักไป
“เมียผมนะ จะไปหาหมอ ช่วงนี้กิ๊กกับหมอหรือเปล่าก็ไม่รู้หมอนัดทุกอาทิตย์เลยครู ผมเลยต้องไปดู ถึงจะท้องโตผมก็หึงครับครู” ครูโจ้พูด ผมว่าปกตินะ ก็คนใกล้คลอด
“ว่าแต่ครูอยู่ได้ยังไงครับไม่มีน้ำ” ครูโจ้ถามผม
“ผมเหรอ ผมไปนอนบ้านพักกับนายคริสเมื่อคืนครับครูโจ้” ผมบอกครูโจ้
“อ้อ! ไปนอนบ้านพักนักเรียนเมื่อคืน...อะจ๊าก!” ครูโจ้พูดและเขาก็ร้องออกมาดังๆ ผมก็ตกใจซิครับ
“ครู ...ไปนอนบ้านพักนักเรียนมา ...ครูไปนอนไม่ได้นะครับครู! มันผิดกฎครับ!” นั้นผมก็ต้องตกใจที่สุดเพราะว่ากฎเป็นสิบๆ หน้าผมยังอ่านไม่หมดเลย
“เออ คือผม...” ตกใจหน้าถอดสีเลยครับผม มันผิดกฎ! เมื่อเช้าลุงแช้มก็บอกว่าผมอาจจะอยู่ได้ไม่นานอยู่ด้วย เวรแล้วเขมชาติ!
“เอานะ น่าจะยกเว้นได้ เพราะว่ามันสุดวิสัยจริงๆ ว่าแต่ ครูได้ของดีมาไหมครับ” ครูโจ้พูดและหันมากระซิบถามผมถึงของดี ผมก็หันไปเหล่มองว่าของดีอะไรของครูโจ้
“หนังโป้ครับ มีภาคใหม่มาใหม่ครับ ผมนะแอบได้จากนักเรียนมันมาดูหลายเรื่องเลย มันดูแล้วก็เบื่อ ผมเลยขอมาดูต่อ ถือว่าผลัดกันชม “ครูโจ้ถามผม ผมหันมามองหน้าครูโจ้ที่รอคำตอบจากผม
“ไม่ครับ เพราะว่าผมไม่ชอบดูแบบนั้นครับครู” ผมตอบครูโจ้ไป
“อ้าว! แล้วครูชอบแบบไหนละครับ”
“ผมเออ..ไม่ชอบแบบไหนเลย “ผมพูด
“ครูไม่มีความรู้สึกทางเพศเลยเหรอครับครู!”
“ครูโจ้ ผมก็รู้สึกแต่ผมไม่ต้องดูหรอกมั้งครับ” ผมบอกครูโจ้และนายคริสโตเฟอร์ก็เดินขึ้นมาพอดี ครูโจ้หันไปมองและ
“โอเค งั้นผมให้นายคริสซ่อมให้นะครูนะ ผมต้องรีบไป เพราะว่าเมียผมจะด่าเอา มันด่าเช้าด่าเย็นแต่ยกเว้นก่อนนอน ถึงได้ท้องป่องแบบนี้ไงครู ผมไปนะครับครู” ครูโจ้พูดผมก็พยักหน้าและหันมายืนมองนายคริส เขาเดินเข้าไปซ้อมเปลี่ยนให้ผมอย่างชำนาญการ ผมยืนกอดอกมองเขา
“ทำไมนายซ่อมได้ละคริส” ผมถามนายคริส
“ฟิลิปส์แฟนใหม่แม่เขาสอนผมและเขาก็เคยให้ผมติดตามเขาไปรับจ๊อปซ้อมประปาตามบ้านที่ภูเก็ตนะครับพี่เขม ตอนนั้นผมก็ถูกพักการเรียนและเขาก็ให้ค่าขนมผมบ้าง” คริสโตเฟอร์พูด จะว่าไปพ่อเลี้ยงนายคริสก็ดีนะ คือเขาสอนให้คริสรู้จักทำนันทำนี้ให้ได้ด้วยตัวเอง และไม่นานนายคริสโตเฟอร์ก็เปลี่ยนฝักบัวให้ผมใหม่เป็นที่เรียบร้อย
“แล้วทำไมนายไม่ซ่อมให้พี่ตั้งแต่เมื่อวาน” ผมถามนายคริส นายคริสค่อยๆ หันมายิ้มให้ผม
“ก็..ผม..อยากให้..พี่..ไปนอนกับผม..ผมอยากรู้..อะไรบางอย่างกับตัวเอง ว่าผมแค่สับสนหรือว่าผม..” นายคริสพูด ผมก็ยืนมองเขา
“ผมค้นเจอแล้ว ว่า ผมรู้สึกแบบนั้นกับพี่เขมจริงๆ ผมรู้สึกดีที่สุดอย่างไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อน” ผมก็ยิ้มให้เขาอ่อน เหตุผลนี้ทำให้ผมโกรธเขาไม่ลงจริงๆ ที่หลอกให้ผมไปนอนค้างกับเขา ทั้งที่มันผิดกฎ
“เสร็จแล้วเราไปหาซื้อของใช้กันคริส” ผมเอ่ยปากชวนเขา
“ผมขับรถไอ้โป้งไปเก็บก่อนนะพี่เขม และพี่ไปรับผม แต่..ผมจะขับพาพี่ไปนะที่ตลาด” คริสโตเฟอร์บอกผม ผมก็ส่ายหัวว่าไม่ดีกว่าเขาไม่มีใบขับขี่
“ให้ผมขับดีกว่าผมขับในนี้บ่อยและพี่ก็ไม่ชำนาญเส้นทางเชื่อผม ผมขับได้” นายคริสพูดและเขาก็จัดการเก็บอุปกรณ์เพื่อเอาคืนให้กับครูโจ้
ผมเดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์ ผมเปิดมันออกมา รูปคู่ของผมกับณัฐกานต์ตอนที่ผมรับปริญญาณัฐกานต์จบก่อนผมหนึ่งปี เพราะว่าเขาเป็นรุ่นพี่ผม และณัฐกานต์ตอนจบก็ได้เกียรตินิยมอันดับสาม ผมเลือกที่จะหยิบมันออกและสอดเก็บไว้ในลิ้นชัก ตอนนี้กระเป๋าสตางค์ของผมมันว่างเปล่าไม่มีรูปคู่รักใดในนั้น
TBC....
กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก