เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

มาร่วมประนามกัน ว่าใครสุดยอดของความน่ารัก 55

ไอ้ลุงกอล์ฟ
161 (36.8%)
น้องปอร์ผู้สวยและรวยมาก
216 (49.4%)
พี่เอกวิศวกรก้อยดิบ
25 (5.7%)
บักเดชเพื่่อนเลิฟ
28 (6.4%)
นนท์ดาราเจ้าบทบาท
7 (1.6%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 239

ผู้เขียน หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ  (อ่าน 1202515 ครั้ง)

ออฟไลน์ kazhiki

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-2
Re: เด็กเสิร์ฟปากũ
«ตอบ #5580 เมื่อ09-05-2010 18:20:45 »

รอออออออออออออออออออออ  เสมอ


ยินดีด้วย  จุดพลุๆๆๆ

ออฟไลน์ rellachulla

  • iiRita♥World Behind My Wall♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1606
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-8
เย้วววว เรื่องของสวยและรวยมาก 1 ปีแล้วเหรอนี่
ยินดีด้วยจ้า
ขอให้สวยและรวยมากตลอดไป คริคริ

คืนนี้จะนั่งรอ... .... รออิลุงเอาอากาศมาให้
เพราะคนสวยจะทำให้เราหายใจมิออก
 
กร๊ากกกกก

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
 :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: :mc4: ร่มฉลองขวบปีนิยายรักแบบอิเดียอาย :m20: :m20:

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16

 :L1:

ร่วมฉลองนิยายความรักอึดทน

ครบปีด้วยคน


 :3123: ปอร์ครับ

koroto

  • บุคคลทั่วไป
 :mc4: :mc4: :mc4: ร่วมด้วยช่วยฉลอง  :mc4: :mc4: :mc4:

mecon

  • บุคคลทั่วไป

 :L1:

ร่วมฉลองนิยายความรักอึดทน

ครบปีด้วยคน


 :3123: ปอร์ครับ
^
^
มิสยูวววววววววววววววววววววววววววว


ลัฟยู สวยและรวยมวกนะเคอะ อากาศร้อนทำให้สมรรถภาพทาง...เสื่อมลง กีซซซซซซซซซซ

Xfish

  • บุคคลทั่วไป
เค้าจา  ปอกะดั่นรออยู่นะ  5555  มาแว็วๆ นะไอ่ลุงกะหนูปอร์

pay-it-forward

  • บุคคลทั่วไป
 :mc4:
รวมฉลองด้วยคน
รอตอนใหม่คืนนี้นะสวย
 :L2:

ออฟไลน์ luvY

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +70/-0
ร่วมฉลองทู้สวยและรวยมากครบรอบ 1 ปี ด้วยคนค่ะ  :L2:

 :110011: รอตอนใหม่   :z7:

ออฟไลน์ bluesky

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0

        :mc4:ขอฉลองกับสวยด้วยคน...(รอฟังเหตุผลตาลุงอยู่นะ )

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






MaeMoo

  • บุคคลทั่วไป
ฉลองครบรอบ 1 ปีกับเรื่องราวของสวย.....จอมค้าง

และมาเตรียมอากาศหายใจ สำหรับเรื่องต่อไป

ท่าทางจะแกว่งหัวใจอีกแล้ว

 :กอด1: คนสวยจ๊ะ

+1 ให้สวยด้วยจ๊ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2010 20:41:55 โดย MaeMoo »

ออฟไลน์ HydrA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-2
เริ่มเครียดเลย ยาดมค่ะขอด่วนเลย

jedi2543

  • บุคคลทั่วไป
รออยู่จ้า ค้างกับตาลุงตั้งนาน

ออฟไลน์ nbee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 849
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
ฉลองครบรอบ 1 ปีครับสวย

แล้วก็นั่งรอเวลาฉลองคืนนี้

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
เข้ามารอดูคนสวยปากแข็ง  หนีความจริงในใจตัวเองตลอด

Aprilkung

  • บุคคลทั่วไป
รอเวลาแห่งความจริงที่จะถูกเปิดเผย  :L2:

ออฟไลน์ pu4755

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 181
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
มาฉลองครบ 1 ปีด้วยคนครับ

และมานั่งรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ 

ออฟไลน์ j4c9y

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2820
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-7
รอคร้าบบบบ

katsuya

  • บุคคลทั่วไป
รอด้วย รอด้วย :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ wowhaha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
มาให้ด่วนเลยนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






หัดดิน เอ้ยหัดกิน

  • บุคคลทั่วไป
ดีใจด้วยกับกระทู้ครบรอบปีครับ
แต่งต่อเน้อ
จะรออ่านครับ พี่ปอร์

ออฟไลน์ oa_ko

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-0
ตอนใหม่อยู่หนายยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ POR_KA_DUN

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +601/-0

รถของเขาจอดสนิทอยู่บทฟุตบาท ของสะพานครับ
เขาเดินออกจากตัวรถไปแล้ว
ส่วนผม ยังคงอยู่ในรถ ไม่คิดที่จะตามเขาออกไป
เพื่ออะไร .. เพื่ออะไร ... คำนี้ยังคงผุดขึ้นมาเรื่อย ๆ
พร้อมกับค่อยๆเรียกตัวเองให้ตื่นขึ้นมารับความจริงที่กำลังรออยู่ตรงหน้า

******43*******

เขาใช้สองแขนพาดบนราวสะพาน
มองไปยังสายน้ำยามค่ำคืนที่กระทบกับแสงไฟสิ่งประกายระยิบระยับ

*
*
ผมใช้สองแขนพาดราวสะพานข้าง ๆ เขาครับ  
หลังจากพาร่างที่เหมือนไร้การทรงตัวออกมาจากรถ
ลมเย็นสบายพัดมากระทบยังใบหน้าของผม
เส้นผมอันเบาบาง พัดปริวตามแรงลม
เสียงรถด้านหลังวิ่งไปมา
*
*
“รู้สึกดีใจจังครับ   ที่ได้กลับมาที่ตรงนี้  มีคุณอยู่ข้างๆๆ อีกครั้ง” เขาพูด
แต่สำหรับผมแล้ว ไม่รู้ว่าควรจะดีใจเหมือนเขาไหม
สิ่งที่เขาพูด  มันทำให้รู้สึกว่าเขากำลังพยายามพาผมกลับมาเริ่มตรงจุดเดิมอีกครั้ง
อึดอัดจัง  …
กำลังจะตาย …
หายใจไม่ออก ….
เหมือนกับมีอะไรมาบีบรัดคอเอาไว้ในสถานการณ์แบบนี้
เพราะสิ่งที่ผมกำลังรอจากเขา ไม่ใช่อยากรู้ว่าสบายใจ ดีใจ เสียใจ
หรือลมเย็นๆที่กำลังพัดเข้าใส่
สิ่งที่ผมต้องการมันมากกว่านั้น
ความจริง หรืออะไรก็แล้วแต่
*
เวลาผ่านไป
*
“ชีวิตที่นั่นสบายดีไหม” ผมเลือกที่ถามก่อน
อย่างน้อยผม ผมก็ควรจะได้รู้บ้าง
ในฐานนะคนเคยรักกัน  ....จริงไหม
เขาปล่อยเวลาดำเนินไปเหมือนไม่ใยดีที่จะตอบ คำถามผมแม้แต่น้อย
*
*

“ไม่มีวันไหนที่เป็นวันที่สบายดีสำหรับผมเลยครับ”
คำตอบนั้นแทรกอากาศผ่านเข้ามาให้ผมได้ยิน
และมันก็ทำให้ผมสงสัยว่าทำไม เมื่อไปแล้วไม่สบาย ทนอยู่ได้ยังไงเป็นหลายๆปี
มันคงมีอะไรมากกว่านั้น  ผมเริ่มขัดแย้งกับสิ่งที่ผมได้ยิน
*
*
*
“ทำไมคุณไม่ไปกับผมครับ ปอร์”
คำถามนี้
คำถามนี้...
ผมเคยตอบ เมื่อ5ปีที่แล้ว
ผมควรตอบมันอีกครั้งเหรอ
ในเมื่อผมยืนยันอย่างชัดเจนไปแล้ว
 “ทำไมครับ” เขา ถาม  และผมเลือกเงียบ  ลมยังพัดมาเอี่อยๆ
“ผมคงทำให้คุณอึดอัดมากเลยนะครับถ้าจะให้คุณตอบเหตุผลนั้นอีกครั้ง
เหตุผลที่คุณเลือกรอผมที่นี่  ถึงมันจะนานแค่ไหน คุณบอกผมว่าคุณจะรอ” เขาตอบแล้วเขาเงียบไป
*
*
ภาพเก่าๆเริ่มลอยขึ้นมากลางอากาศ
เขาเปลี่ยนจากทอดสายตามองแม่น้ำสายยาวนั้น
หันกลับมามองถนนที่รถกำลังวิ่งสวนกันไปมา..แต่แขนทั้งสอง ยังพิงอยู่ราวสะพานเช่นเดิม
“ที่ตรงนี้ยังสวยเหมือนเดิมนะครับ ไม่ว่าจะผ่านมาแล้วกี่ปี” เขาเปลี่ยนประเด็น
อารัมภบท หายไปแล้ว
ภาพเก่า ๆยังลอยมาตลอดเวลา ตามสิ่งกระตุ้นที่ออกจากปากเขา
ภาพที่ผมซ้อนท้ายมอไซด์คันเล็กๆ กอดเอวเขาไว้แน่น
ภายใต้ฝนที่กำลังโปรยปรายลงมา
ไม่รู้สิครับ ผมไม่เลือกที่จะยิ้ม กับสิ่งที่ผมคิดถึงมันในอดีต
ถึงมันจะเป็นความจำที่ดีในช่วงหนึ่งของชีวิต
หรือว่ามันอาจผ่านไปนานแล้ว  นานจนผมรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นไม่ได้
*
*
*
“ปอร์ครับ”
อึดอัดจังกับการเรียกชื่อสั้นๆ แบบนี้
เพราะสิ่งที่มันจะต่อจากตรงนี้ มันทำให้ผมลุ้นจนตัวจะโก่งอยู่แล้ว
“ถ้าเหตุผลที่ผมกำลังจะบอกคุณไปนี้
มันคือเหตุผลเดียวกับที่คุณเคยบอกผมไว้ คุณจะเชื่อผมไหมครับ”
ภาพที่ผมสร้างไว้ในอากาศหลุดหายไป สิ่งที่เข้ามาแทนคือความสงสัย
ว่ามันเหมือนกันตรงไหน
รอเหรอ   ผมสิเป็นคนรอ
ผมต่างหากเลือกที่จะรอ แต่เขาเลือกที่จะไปให้ห่างจากผม
นี่คือความจริง
มันเหมือนกันตรงไหนครับ  คำว่ารอ กับคำว่า พยายามหนีห่าง   ตอบผมที..ใครก็ได้
เขารอให้ผมไปหาอย่างงั้นเหรอ
หรือรอเวลากลับมาหาผม
น่าจะอย่างแรกมากกว่า  น่าจะเป็นไปได้มากกว่า
แหม๋ ผมรู้สึกผิดจัง ที่ไม่ไปกับเขา
เหมือนเขากำลังบอกว่า ผมเองล่ะที่ทำให้ระยะห่างระหว่างเรา ไกลออกไป
ทั้งๆที่ผมก็อยู่ตรงนี้ ตรงที่เดิม
อย่ามาพูดให้ตัวเองดูดีเลย
ยิ่งนายพูดมา ยิ่งทำให้นายแย่มากขึ้นไปเรื่อยๆในความคิดของผม    ผมแย้งในใจ
*
*
“ไม่มีวันไหนที่ผมไม่รอ  ไม่มีวันไหนที่ผมไม่คอยนับวัน ว่าจะได้กลับมาเจอคุณ”
เขาตอบพรางหันกลับไปมองแม่น้ำสายยาวเหยียดนั้นอีกครั้ง
“คุณอาจไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด ว่าผมก็รอไม่ต่างจากคุณ”
ใช่ครับ ผมไม่เชื่อเลย
ผมไม่เชื่อลมปากที่มันสวนทางกับสิ่งที่เขาทำ
“ผมขอโทษครับที่ทำให้คุณรอถึงสองครั้ง   ผมขอโทษครับ ”
*
เวลาเดินช้า ๆ
*

“คำว่ารอของคุณมันอาจเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น ความเชื่อใจ ความซื่อสัตย์
 ว่าคุณจะรอผมอยู่ตรงนี้จริง ๆ
ปีแรกที่ผมจากคุณไป  ผมเริ่มไม่มั่นใจในตัวเอง เพราะมีเขาอยู่ข้างๆ
ผมจึงต้องใช้เวลาอีก4 ปีพิสูจน์ตัวเอง เมื่อผมได้ทุน
เพราะปีเดียวที่ผมจากคุณมาครั้งแรกมันคงไม่พอเพื่อหาความหมายของคำว่ารอ
 รอเพื่อพิสูจน์ตัวเอง ว่าเมื่อผมห่างคุณไปแล้ว  ผมยังจะมีแต่คุณคนเดียวหรือเปล่า
และผมก็รู้คำตอบแล้วว่าทุกวันคือวันที่ผมจะรอกลับมาเจอคุณ
 ผมจึงรีบกลับมาหลังจากเรียนจบ เพราะผมมีคนสำคัญรอผมอยู่”
เขาเงียบไปชั่วขณะ  ผมเช่นกันครับเงียบไปเพราะไม่เข้าใจความหมายที่เขาพูดมา
เขาคงพยายามพูดให้มันสวยงาม ตามประสาคนเรียนมาเยอะ
ส่วนคนคนธรรมดาอย่างผมไม่มีทางเข้าใจได้
ไปหาความหมายของคำว่ารอ ไกลขนาดนั้นเลยเหรอ
“4 ปี ที่ผมจากไปอีกครั้ง ผมพยายามถามตัวเองทุกวันครับ  ผมจะยังยึดมั่นในตัวคุณได้ไหม
เมื่ออะไรต่างๆมันพยายามที่จะทำให้ผมแขว
เมื่อถึงวันนั้นมาถึง  ผมจะยังเป็นคนเดิมไหม ” เขาเงียบไป
ไปเพื่อพิสูจน์ตัวเอง อย่างงั้นเหรอ  นายคงใช้ทฤษฏีความห่างของระยะทางพิสูจน์
โดยมีนนท์เป็นตัวแปรต้น ตัวแปรตาม คือความมั่นคง อย่างงั้นเหรอ
“ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ติดต่อคุณมาเลย เพราะเหตุผลโง่ ๆ  ของผมเองที่ทดสอบตัวเอง
จนลืมไปว่ามันทำร้ายคุณแบบนี้   ผมขอโทษครับ” เขาหันมามองผม
ขอโทษ   สำหรับ 5 ปีที่ผมรอโดยไม่รู้ว่ารอไปทำไมนะเหรอ
นายดูดีจังเลย   ผลรับที่ออกมามันขัดแย้งกันจังเลยนะ
มันจะน่าเชื่อ ถ้านายไม่มาบอกเราอยู่แค่คนเดียวแบบนี้
และเราจะไม่สงสัย ถ้า นายกับเขา ไม่กลับมาในเวลาไล่เลี่ยกัน
*
*
“และวันนี้ ผมรู้แล้วครับ  ว่าผมต้องการคุณจริงๆ  คุณคือคนที่ผมจะใช้ชีวิตไปตลอดชีวิต  แต่คุณ..”
เขาน้ำเสียงสั่นเคลือ
จะโทษกรูใช่ไหมว่ากรูมีคนอื่น ไม่รอ อย่างที่กรูบอกไว้  เห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่า
“ผมไม่โทษคุณหรอกครับปอร์ ถ้าจะโทษก็โทษผมเองที่ไม่บอกคุณไป
ผมขอโทษครับ ผมขอโทษ” เขาเอื้อมมือมาแตะมือผม
และผมก็เลือกที่จะสลัดมันให้หลุดจากพันธนาการนั้น
ไม่รู้สิครับ  เราคงไม่ใช่แม่เหล็กต่างขั้วกันแล้วมั้งที่ต้องวิ่งเข้าหากันในทางตรงข้าม
สีหน้าเขาดูตกใจ มือเขากลับไปอยู่ในที่เดิมอีกครั้ง
“ผมขอโทษครับ” ความสุภาพยังมีมาให้ผม  

เหตุผลของเขามันทำให้ผมแทบหยุดหายใจไป….
และผมเองเป็นคนผิดที่ไม่รอตามที่สัญญากับเขา
ถ้าแบบนั้น คนเลวคือผมเองเหรอครับ
ผมเลวใช่ไหม ครับ

*
*
แต่เมื่อ ชื่อนนท์ได้ปรากฏเข้ามาในหัวผม
ความคิดที่ว่าผมผิดกลับหายไปไหนต่อไหน

“พูดจบหรือยัง”เขาหันมามองผม เหมือนไม่แน่ใจว่า มันจะออกมาจากปากผม
“ถ้าจบแล้ว  ผมถือว่าผมรับฟังเหตุผลที่คุณต้องการจะพูดแล้ว”
“คุณยังโกรธผมอยู่”
“ไม่แล้วล่ะครับ  ที่คุณพูดมาผมเข้าใจดี เหตุผลมันน่าฟังมาก น่าฟังจนผมแทบจะกลับมารักคุณเช่นเดิมไม่ไหวแล้ว” ผมเริ่มประชด
“ อย่าประชดผมเลยครับ    ผมขอโทษครับ”
“จะมาขอโทษทำไมในวันนี้ วันที่ผมมีคนใหม่แล้ว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ทุกวันคือโอกาสที่คุณจะขอโทษผม
ทุกๆวันคือ วันที่ผมรอการติดต่อจากคุณ”
“ขอโทษครับ  ส่วนเรื่อง ของนนท์ ไม่มีอะไรมากไปกว่าเพื่อน จริง ๆ”
เหรอ ง่ายแบบนี้เลยเหรอ  นอกจากผมจะสงสารตัวเองแล้ว
ผมยังสงสารนนท์อีกคน ที่พยายามเหลือเกินที่จะให้ตัวเองได้มาซึ่งความรักนั้นอีกครั้ง
ถึงจะต้องไปไกลถึงอังกฤษก็ยอม
แต่สิ่งที่นนท์ได้กลับมา คือคำว่าเพื่อนเท่านั้น
การศึกษาสูง ทำให้คนเห็นแก่ตัวมากขึ้นเหรอ

http://www.youtube.com/v/XTkB90c0c9Y&hl=en_US&fs=1&
           ( กดฟังเองนะครับ)

“พูดจบแล้วใช่ไหม เหตุผลที่อยากให้ผมรู้” ผมย้ำอีกครั้ง
พร้อมดึงตัวออกมาจากราวที่ผมพิง  เดินออกจากที่ตรงนั้นด้วยขาที่หมดแรง
ตัวเบาหวิว  และแล้ว

“กลับใช้ชีวิตด้วยกันอีกครั้งนะครับปอร์  ” นี้คือสิ่งที่ผมได้ยินพร้อมๆกับรู้ว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว
*
*
เขาก้มลงซบไหล่ผม
“คนที่เขาจะใช้ชีวิตร่วมกัน เขาไม่ทำร้ายกันแบบนี้ ปล่อยผมเถอะ”
“ไม่ครับ  ผมจะไม่ให้คุณจากผมไปไหนอีกแล้ว ผมกลับมาหาคุณแล้วครับ ผมกลับมาแล้ว”
“กลับมา หรือไม่กลับมา มันต่างกันตรงไหน” ผมตอบ
“คุณลืมผมได้จริงๆเหรอครับ ปอร์ ”
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้    รู้เพียงแค่ว่ามันไม่เหมือนเดิมและ ผมมีคนใหม่แล้ว”
“คุณรักเขาได้หมดใจจริง ๆ เหรอครับปอร์ ”
*
*
“ผมจำเป็นต้องตอบไหม”
“กลับไปเถอะครับ  ผมมีคนที่รออยู่ และนนท์ก็คงเช่นกัน”
เสียงร้องไห้จากเขา พร้อมร่างกายที่ปราศจากพันธนาการ
ระยะห่างระหว่างผมกับเขาเกิดขึ้นอีกครั้ง
ผมเดินจากไปยังคนไร้น้ำหนักครับ
เหมือนตัวกำลังลอย เท้าไม่ติดพื้น
สิ่งที่ได้ยิน คือเสียงเรียกจากเขา
ปอร์

ปอร์

ปอร์ ครับ

และมันก็เบาลงเรื่อยๆ จนผมไม่ได้ยิน
*
*
*
แสงไฟแยงเข้าตาผม ตลอดเวลาที่รถวิ่งบนถนน
คำพูดของเขายังตามผมมา
และมันก็ยังวนเวียนอยู่แบบนี้
ไปเพราะพิสูจน์ตัวเอง อย่างงั้นเหรอ
นายเอาอะไรคิด
แล้วกลับมาเพราะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการคืออะไร อย่างงั้นเหรอ
ยิ่งผมคิดเท่าไร ผมก็ยังไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาพยายามบอกผมนั้นมันคืออะไร
ผมสับสน ไปหมดแล้ว
มันยากเกินกว่าที่คนจิตใจวุ่นวายแบบผมจะเข้าใจมันจริงๆ

ผมกำลังจะไปไหนเหรอ
เมื่อคนขับแท็กซี่ถามผม
ผมพยายามเรียกสติตัวเองกลับมา
*
*
*
ไม่รู้สิ  ผมไม่ได้ตอบอะไร
เขาขับวิ่งไปเรื่อยๆ ผ่านที่ผมไม่คุ้นเคยเลย
แล้วผมจะไปไหนดี
กลับไปเริ่มต้นใหม่ที่เดิมอีกครั้งกับคนที่ผมเพิ่งหันหลังให้เขา
หรือจะเดินไปต่อ  กับใครอีกคนที่เขาไม่เคยทำให้ทฤษฏีระยะห่าง คือตัวแปร
ที่กำหนดความสัมพันธ์ของเราเลย

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2010 23:57:04 โดย POR_KA_DUN »

ออฟไลน์ shiro_niji

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
 :z13:คนสวยก่อน

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด :m31:
เรียนสูงซะเปล่า
คิดถึงอีกคนบ้างซิ ไม่ใช่คิดถึงแต่ทำตามบทพิสูจน์ของคุณ :angry2:
เชิญทดสอบตัวคุณเองตลอดชีวิตที่เหลืออยู่หละกัน ชิ

เหตุผลไม่เพียงพอ :z6:
ไม่ผ่านการพิจารนา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-05-2010 23:54:27 โดย shiro_niji »

mecon

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ: :เฮ้อ:
ปลงอนิจจากับเหตผลของอิลุง คนเราจะปล่อยให้เวลาฆ่าใจตัวเองได้อยู่
ทุกวี่วันด้วยเพราะรอ..หรือหวังว่าใครอีกคนจะมาหางั้นเหรอ
อยากพิสูจน์ใจตัวเอง....ว่ารักจะไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆ เวลามันไม่ได้ฆ่าตัวเองอย่าง
เดียวนะเว้ย มันฆ่าคนที่แกเคยพร่ำบอกรักด้วยว่าโคดจะรักเลย แต่ก็ปล่อยเวลาที่
ไม่สามารถเรียกร้องคืนกลับได้ มาหวังเอาอะไรลมๆแล้งๆจากอดีตแฟน อดีตคนรักของแกกันอิลุง
เวลามันเดินผ่านมานานเนิ่นนานแล้ว แผลเจ็บแล้วเจ็บอีก คนด้านชา คนเลิกเจ็บแล้ว
จะมาเรียกร้องสิทธิ์อะไรกันตอนนี้ เหตผลโคตรสวยหรู แต่ก็โคตรสมน้ำหน้าในการกระำทำนั้นจริงๆ
รักกันถึงรักกันมากแค่ไหนแต่มันไม่ใช่การทดลองทางวิทยาศาสตร์ ที่ล้มเหลวก็ทำให้ได้
แต่นี่มันจิตใจคน มีเลือด มีเนื้อ เจ็บเป็น ล้มแล้ว เลิกล้าง ห่างไกลแล้วมันไม่สามารถเรียกร้องอะไร
คืนกลับมาได้แล้ว ไว้อาลัยให้กับการรอของอิลุง สะใจมั๊ยคนเก่ง

สวยเจ็บมากชิมิคนอ่านรู้สึกได้ น้ำตาคลอสงสารสวยเป็นที่สุด
ไปๆมาๆที่สวยไม่รอมันแล้ว เป็นความผิดอีกสิท่า
อิลุงบรรยากาศไม่ช่วยอะไร แถมการกระทำของแกคือการปิดฝาหลุมของตัวเอง
สวยถ้ากลับไปหาคนที่รอหนะ จะทำให้เค้าเสียใจไปกับเราด้วยรึป่าว
สวยควรอยู่กับตัวเองนะ ณ เวลานี้อ่ะ ไม่มีใครบอกให้เราเข้มแข็งได้เท่าตัวเราเองนะ

นอกจากผมจะสงสารตัวเองแล้ว
ผมยังสงสารนนท์อีกคน ที่พยายามเหลือเกินที่จะให้ตัวเองได้มาซึ่งความรักนั้นอีกครั้ง

>>ทั้งสวยและ นังนนท์ เสียใจมามากพอแล้วสินะ ถึงเวลาที่เค้าคนนั้นจะต้องเสียใจบ้าง

หรือจะเดินไปต่อ  กับใครอีกคนที่เขาไม่เคยทำให้ทฤษฏีระยะห่าง คือตัวแปร
ที่กำหนดความ สัมพันธ์ของเราเลย

>>ถ้าไม่แน่ใจตัวเอง อย่ายื้อใครให้ใจเค้าและเราเจ็บนะคะสวย

+1คะ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ wowhaha

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-3
ไอ้ลุง ไอ้คนเห็นแก่ตัว 5 ปีที่แกพิสูจน์ตัวเอง แกไม่สนใจปอร์เลยใช่มั้ย ว่าเค้ารู้สึกอย่างไร
คนอย่างแกสมควรที่จะไม่ได้รับความรักจากใครเลย  :angry2:
ขออย่าให้ปอร์กลับไปรักกับไอ้ลุงอีกเลยนะครับ  :L2:

ออฟไลน์ oa_ko

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 643
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-0
 o7

ไม่มีคำบรรยาย

CYPINUS

  • บุคคลทั่วไป
อิลุง เห็นแก่ตัวที่สุด  :z6:  :beat:  :beat:
คนแบบนี้ไม่น่าคบเลยอ่ะ  :angry2:

ออฟไลน์ POR_KA_DUN

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +601/-0
:เฮ้อ: :เฮ้อ:
ปลงอนิจจากับเหตผลของอิลุง คนเราจะปล่อยให้เวลาฆ่าใจตัวเองได้อยู่
ทุกวี่วันด้วยเพราะรอ..หรือหวังว่าใครอีกคนจะมาหางั้นเหรอ
อยากพิสูจน์ใจตัวเอง....ว่ารักจะไม่เปลี่ยนแปลงจริงๆ เวลามันไม่ได้ฆ่าตัวเองอย่าง
เดียวนะเว้ย มันฆ่าคนที่แกเคยพร่ำบอกรักด้วยว่าโคดจะรักเลย แต่ก็ปล่อยเวลาที่
ไม่สามารถเรียกร้องคืนกลับได้ มาหวังเอาอะไรลมๆแล้งๆจากอดีตแฟน อดีตคนรักของแกกันอิลุง
เวลามันเดินผ่านมานานเนิ่นนานแล้ว แผลเจ็บแล้วเจ็บอีก คนด้านชา คนเลิกเจ็บแล้ว
จะมาเรียกร้องสิทธิ์อะไรกันตอนนี้ เหตผลโคตรสวยหรู แต่ก็โคตรสมน้ำหน้าในการกระำทำนั้นจริงๆ
รักกันถึงรักกันมากแค่ไหนแต่มันไม่ใช่การทดลองทางวิทยาศาสตร์ ที่ล้มเหลวก็ทำให้ได้
แต่นี่มันจิตใจคน มีเลือด มีเนื้อ เจ็บเป็น ล้มแล้ว เลิกล้าง ห่างไกลแล้วมันไม่สามารถเรียกร้องอะไร
คืนกลับมาได้แล้ว ไว้อาลัยให้กับการรอของอิลุง สะใจมั๊ยคนเก่ง

สวยเจ็บมากชิมิคนอ่านรู้สึกได้ น้ำตาคลอสงสารสวยเป็นที่สุด
ไปๆมาๆที่สวยไม่รอมันแล้ว เป็นความผิดอีกสิท่า
อิลุงบรรยากาศไม่ช่วยอะไร แถมการกระทำของแกคือการปิดฝาหลุมของตัวเอง
สวยถ้ากลับไปหาคนที่รอหนะ จะทำให้เค้าเสียใจไปกับเราด้วยรึป่าว
สวยควรอยู่กับตัวเองนะ ณ เวลานี้อ่ะ ไม่มีใครบอกให้เราเข้มแข็งได้เท่าตัวเราเองนะ

นอกจากผมจะสงสารตัวเองแล้ว
ผมยังสงสารนนท์อีกคน ที่พยายามเหลือเกินที่จะให้ตัวเองได้มาซึ่งความรักนั้นอีกครั้ง

>>ทั้งสวยและ นังนนท์ เสียใจมามากพอแล้วสินะ ถึงเวลาที่เค้าคนนั้นจะต้องเสียใจบ้าง

หรือจะเดินไปต่อ  กับใครอีกคนที่เขาไม่เคยทำให้ทฤษฏีระยะห่าง คือตัวแปร
ที่กำหนดความ สัมพันธ์ของเราเลย

>>ถ้าไม่แน่ใจตัวเอง อย่ายื้อใครให้ใจเค้าและเราเจ็บนะคะสวย

+1คะ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

เจ็บปวด....

Aprilkung

  • บุคคลทั่วไป
เหตุผลไม่เข้าท่าเอาสะเลย เชื่อตายแร่ะ  :fire:

พี่ปอร์ก้าวต่อไป  :L1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด