หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[MaeMoo]

น้องปอร์คนสวย มัวไปเล่นสงกรานต์อยู่รึเปล่าจ๊ะ
รีบมาให้โอกาสเจ้าลุงได้อธิบายหน่อยเร้ว 

ช่วงนี้สวยอาจไม่ค่อยได้มาต่อนะจ้า
รับแขกบ้านแขกเมืองที่ไม่คิดจะกลัวตาย
มาเที่ยวสงกรานต์ที่สีลม555
สิงโป ไต้หวัน มาเล
โอ้ยๆๆๆ เห็นสวยเป็นสวยนานาชาติเหรอ5555
ว่าแต่ไต้หวันนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

แขกบ้านแขกเมือง ช่างกล้าซะจริง
อย่างนี้ น่าส่งไปเล่นสงกรานต์ที่แยกราชประสงค์นะ อยากรู้ว่าไต้หวันจะยังน่ารักมั้ย ชิส์

หมั่นไส้เบน เชียร์ลุงกอล์ฟ ออกหน้าออกตามากเรา

[olar74]

ชอบใจจังตรงทีอีลุงกอล์ฟจะมาขอกอบกู้กิจการคืน

แล้วสวยกำลังรับรอง หรือ รองรับ แขกบ้านแขกเมืองกันจ๊ะ!!!!

หรือหลังๆ นี้รับ(รัก) แต่กับนานาชาติซะแล้ว .....

อย่าลืมของไทยแบบอีตาลุงกอล์ฟละกัน 

[4559]

คิดดีๆก่อนตัดสินใจนะปอร์

[diedfoxx]

มาสาดน้ำพี่ปอร์คับ
  คิดถึงจัง

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

มาสาดน้ำพี่ปอร์คับ
  คิดถึงจัง

^
^
สาดด้วยคน...รสชาติแม่งขมขื่น

น้องปอร์คนสวย มัวไปเล่นสงกรานต์อยู่รึเปล่าจ๊ะ
รีบมาให้โอกาสเจ้าลุงได้อธิบายหน่อยเร้ว  

ช่วงนี้สวยอาจไม่ค่อยได้มาต่อนะจ้า
รับแขกบ้านแขกเมืองที่ไม่คิดจะกลัวตาย
มาเที่ยวสงกรานต์ที่สีลม555
สิงโป ไต้หวัน มาเล
โอ้ยๆๆๆ เห็นสวยเป็นสวยนานาชาติเหรอ5555
ว่าแต่ไต้หวันนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

^
^
^

พี่ปอร์...พูดอย่างนี้แสดงว่าพระเอกของเรื่องไม่ใช่อิลุงของน้องอ่ะดิ!???

ใช่มั้ย? น้องจุกไปเลยนิ

((แล้วไม่ทราบว่าพี่ปอร์ไปสีลมวันไหน น้องแอบไปชะเง้อหาพี่อยู่ที่หน้าเบอร์เกอร์คิง(แอบหวังว่าจะได้เห็นคนสวยในตำนาน ถึงแม้จะไม่รู้จักเคยเห็นหน้าก็ตามที =,.=) หน้าซอย2 แม่งโคตรดงข้าวหลาม กร้ากกก ทั้งมาเลฯ สิงคโปร์ ไต้หวันถือปืนใหญ่มาก 555 คือแอบหวังว่าจะเห็นดาราในเรื่องบ้างไรบ้าง เห็นแต่เด็กผู้ชายใส่กางเกงนักเรียนงี้ รองทรงต่ำงี้ เอาใจพี่ไปเลยป่ะ ไม่อยากจะกลับบ้านเว้ย อยากไปเที่ยวกับน้องแทน เด็กไรอ่ะ น่าจูบหัวเล่นจัง  ))

[POR_KA_DUN]

มาสาดน้ำพี่ปอร์คับ
  คิดถึงจัง

^
^
สาดด้วยคน...รสชาติแม่งขมขื่น

น้องปอร์คนสวย มัวไปเล่นสงกรานต์อยู่รึเปล่าจ๊ะ
รีบมาให้โอกาสเจ้าลุงได้อธิบายหน่อยเร้ว  

ช่วงนี้สวยอาจไม่ค่อยได้มาต่อนะจ้า
รับแขกบ้านแขกเมืองที่ไม่คิดจะกลัวตาย
มาเที่ยวสงกรานต์ที่สีลม555
สิงโป ไต้หวัน มาเล
โอ้ยๆๆๆ เห็นสวยเป็นสวยนานาชาติเหรอ5555
ว่าแต่ไต้หวันนี้ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

^
^
^

พี่ปอร์...พูดอย่างนี้แสดงว่าพระเอกของเรื่องไม่ใช่อิลุงของน้องอ่ะดิ!???

ใช่มั้ย? น้องจุกไปเลยนิ

((แล้วไม่ทราบว่าพี่ปอร์ไปสีลมวันไหน น้องแอบไปชะเง้อหาพี่อยู่ที่หน้าเบอร์เกอร์คิง(แอบหวังว่าจะได้เห็นคนสวยในตำนาน ถึงแม้จะไม่รู้จักเคยเห็นหน้าก็ตามที =,.=) หน้าซอย2 แม่งโคตรดงข้าวหลาม กร้ากกก ทั้งมาเลฯ สิงคโปร์ ไต้หวันถือปืนใหญ่มาก 555 คือแอบหวังว่าจะเห็นดาราในเรื่องบ้างไรบ้าง เห็นแต่เด็กผู้ชายใส่กางเกงนักเรียนงี้ รองทรงต่ำงี้ เอาใจพี่ไปเลยป่ะ ไม่อยากจะกลับบ้านเว้ย อยากไปเที่ยวกับน้องแทน เด็กไรอ่ะ น่าจูบหัวเล่นจัง  ))

พี่ไปทั้ง3 วันเลย ส่วนมากก็จะอยู่้ตรงเบอเกอร์คิงครับ แต่อยู่ฝั่งตรงข้ามนะ
คอยต่อสู้กับหนุ่มๆที่ออข้างๆซอย2  ที่ฉีดน้ำมาด้วยปืีนอันใหญ่ๆจ้า
สนุกสนานมากมาย หรือว่าเราเจอกันแล้ว อิอิิอ
ปล.พี่ไม่ปูนะ

[┗◎┗◎]

เปลี่ยนหัวแล้วๆๆๆ 

[POR_KA_DUN]

ดอกไม้ช่อเล็กๆ ถูกวางบนโต๊ะทำงานผมครับ
ช่อดอกไม้ปริศนา
และมันก็หาแหล่งที่มาไม่ได้เช่นเดิม
ผมหยิบดอกกุหลาบสี ขาว แดงสลับกันเป็นช่อขึ้นมาดม
แปลกจังทำไม กลิ่นมันทำให้ผมคิดถึง สวนหลังบ้านของคุณย่าจังเลยครับ
ผมคิดถึงต้นกุหลาบเหล่านั้นที่ชูดอกอยู่เรียงราย   ดอกมะลิพุ่มสีเขียวๆ
ทางเดิน   ม้านั่งสีขาว กิ่งไม้ที่กำลังลู่ลม
ผมคิดถึงมันจริงๆๆ
*************39*************


วันนี้ทั้งวันยังจดจ่ออยู่กับดอกไม้ช่อนี้ทั้งวันครับ
และไม่รู้จะเก็บไว้ตรงไหน บนโต๊ะก็กลัวคนถาม
เก็บไว้ในลิ้นชัก  ก็เปิดดูมันบ่อยเหลือเกิน
จนไม่เป็นอันจะทำงาน
จะให้ฉันทำอย่างไร   ฉันมีทางเลือกไหม555 อยากร้องเป็นเพลง
*
*
*
ผมกลับถึงบ้านก็ตรงเข้าบ้านทันทีครับ
ไม่อยากตกอยู่ในสายตาของใครเช่นหลายๆวันที่ผ่านมาครับ
แต่ยิ่งหนีก็ยิ่งเจอครับ
เพราะทุกคืนหลังจากวันนั้นเป็นต้นมา
กริ่งหน้าบ้านผมยังดังอยู่เหมือนเดิมครับ
แต่ผมไม่ได้คิดจะลงไปเปิดแต่อย่างใด
อยากกดก็กดไป  นอนปิดไฟให้มันมืดๆเหมือนคนไม่อยู่บ้าน
หรือถ้าไม่อยากได้ยินเสียงกริ่งก็เปิดเพลงจากมือถือฟัง อารมณ์ดีจะตายครับ
หรือถ้าเพลงมันเริ่มซ้ำกันแล้วก็โทรหาเบนครับ
เบนก็แปลกใจไม่น้อยเลย ว่าทำไมช่วงนี้โทรหาเขาครับ
เพราะปกติแล้วเบนจะโทรมาเอง
ไม่เป็นไร  โปรเหลือเยอะ555
เรื่องต่างๆจึงพยายามที่จะขุดขึ้นมาคุยครับ
เป็นการฝึกภาษาขั้นสูงให้กับเบน
แต่ยังไงเรื่องเขาคนนั้นก็ยังชะแว๊บแอบเข้ามาให้หัวอยู่ดีครับ
พยายามสลัดสะบัด ยังไงก็ยังเข้ามาอยู่ดี
อะไรจะขนาดนี้
ผมรู้ครับว่าผมพยายามเก็บความรู้สึกตัวเอง แต่ทำไงได้ละครับ
ผมไม่อยากกลับไปเป็นแบบนั้นอีกแล้ว
ทางที่ผมทำได้คือหนี แล้วก็หนี
ถ้าทำได้นะครับหนีให้ไกลไปจนสุดขอบฟ้าก็จะไปครับ
ถึงแม้ว่าความจริง  มันจะไม่เป็นแบบนั้นก็ตาม
*
*
*
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อีกไม่นานจะสอบแล้วเหรอนี่
สวยมัวแต่เล่นเกม  ตอบปัญหา  IMC และวิ่งข้ามเขาหนีผู้ชายเหมือนหนังแขก
แป็บเดียวฉันจะสอบแล้วเหรอ

*
*
เพื่อนขับรถมารับผมแต่เช้าครับ เพราะวันนี้เรามีสอบ
มหาลัยจึงเป็นที่เดียวที่เราจะไปติวกันก่อนสอบช่วงเย็นๆครับ
พอถึงที่หมาย เราก็สุมหัวกันครับ
ไม่ใช่ติวอะไรหรอก แต่เม้าท์มอยกันมากกว่าครับ
ที่อ่านๆอยู่ตอนนี้ก็ใช่ว่าจะทำได้
บุญเก่าที่สั่งสมมาจากที่บ้านสิจะช่วยท่านได้55555
ว่าแต่อย่ามี IMC  อะไรอีกเลยสาธุ  สยองถ้ามีอีก สงสัยจะได้เอครับ
เพราะมันจำฝังใจเหลือเกินครับ
*
เวลาทั้งวันเช้าผ่านไปอยู่กับการสุมหัว
*
*
เจ้าหน้าที่เดินแจกเอกสารให้กับนักศึกษาผู้มุ่งหวังมาหาอนาคตทีละคนครับ
ทุกครั้งที่สอบจะตื่นเต้นเป็นธรรมดาครับ
ยังกะมงกุฎ จะหล่นลงบนหัวครับ55
ไม่หรอกครับ กลัวทำไม่ได้ เกร็งข้อสอบไม่ตรง หรือสอบไม่ทันเวลามากกว่าครับ
อีกอย่าง เทอมนี้ใครเป็นอาจารย์ผมละครับ55
กลัวความพิสดารของข้อสอบครับ
*
*

ผมอ่านคำสั่งในข้อสอบครับหลังจากที่กางมันออกวางตรงหน้า
ดูว่าอาจารย์แต่ละคนมีข้อสอบคนละกี่ข้อ
แต่ละข้อมีกี่คะแนน
เวลาที่ใช้กี่ชั่วโมง
แค่ทำความเข้าใจกับรายละเอียดก็กินเวลาไปครึ่งชั่วโมงแล้วครับ
ผมก้มลงอ่านรายละเอียดที่มีอย่างใจเย็นครับ
เพราะถ้าพลาดตรงนี้ไปจะทำให้เสียเวลามากๆ
หลังจากอ่านเสร็จผมพลิกกระดาษคำถามดูครับ
แต่ทำไม ข้อสอบที่ผมต้องทำ มันไม่ตรงกับโจทย์ที่มีในคำสั่ง
อาจารย์อีก2คนก็ตรงนะครับ
แต่พอมาท่านอาจารย์คนนั้น ในคำสั่ง
กับโจทย์ที่แทรกอยู่มันไม่ตรงเลย
สรุปแล้วฉันต้องแบ่งเวลาอันน้อยนิดที่มีค่ามาให้ข้อนี้ด้วยใช่ไหม
*
*
แล้วนักปั่นน่องเหล็กก็ในห้องสอบก็เกิดขึ้นครับ
โดยมีผมนำหน้าชาวบ้านไปก่อนใครครับ
เขามี6 ข้อ ส่วนผม7 ข้อ  แบบนี้กรูทำเกินชาวบ้านมา1ข้อ กรูจะได้Aไหมนะ
*
*
เวลาผ่านไปอย่างช้าครับ นักปั่นบางคนเข้าเส้นชัยไปแล้ว
ส่วนผม  อีกนิดเดียว
ผมอ่านคำถามข้อสุดท้ายอยู่หลายๆรอบครับ
อ่านแล้วอ่านอีก ทวนไปมา ก็ยังคิดไม่ออกครับ ว่ามันจะตอบยังไงให้โดนใจเขาคนนั้นครับ
แต่ก่อนที่จะเขียนให้โดนใจคนอื่น
โจทย์ที่อ่านมันโดนใจตัวเองอยู่ก่อนแล้ว



คุณยังรักผมอยู่ไหมครับปอร์



โจทย์สั้นๆ ไม่มีคะแนนต่อในตอนท้ายครับว่าข้อสอบ
 ผมยังอ่านโจทย์ข้อนี้ อ่านแล้วอ่านอีก อ่านแล้วอ่านอีกครับ
ผมควรจะตอบยังไงดี
เอาความจริงที่อยู่ในใจของผม
หรือเอาจริงๆในสถานะการณ์ที่เป็นอยู่
ถ้าผมเอาความจริงจากใจ ผมคงได้คะแนนข้อนี้เต็ม
แต่ถ้าผมเอาความจริงตามสถานการณ์ที่เป็นอยู่ ผมคงตก เพราะไม่ได้คะแนนข้อนี้เลย
เพื่อนๆ เริ่มทยอยออกจากห้องสอบกันแล้ว
เหลือไม่กี่คนครับ
ผมมองไปทั่วบริเวณ นักปั่นน่องเหล็กยังพยามยามกันต่อไปตราบใดที่ยังไม่ถึงเส้นชัย
*
*


ถ้าหัวใจผมยังว่างเหมือนกระดาษคำตอบแผ่นนี้ก็ดีสินะ
มันคงง่ายที่จะตอบคำถามข้อนี้

นี่คือข้อความที่ผมเขียนมันไว้บนกระดาษคำตอบแผ่นนี้ครับ
ก่อนที่ผมจะแนบมันเข้าไปรวมกับโจทย์และคำตอบข้ออื่นๆๆ
วางมันไว้บนโต๊ะก่อนเดินออกจากห้องสอบไป

*
*
*
“หุยอะไรก็ไม่รู้แก ยากชิบหาย  มั่วสุดๆๆ”  เสียงจากเพื่อนผมครับ
“ทำไมออกช้าจังแก  สงสัยจะเจอข้อสอบพิเศษ” ครับ   หลังจากที่มันมั่วกับข้อสอบ
แล้วมันก็มามั่วกับผมอีกคน 
“แกทำข้อสอบได้กี่ข้อวะ” ผมถาม
“ได้ทุกข้อละ แต่เดาๆๆเอา”
“กรูได้แค่6ข้อเอง” ผมตอบครับ
“6ข้อ    กับทุกข้อ มันต่างกันตรงไหน” เพื่อนผมตอบ
แต่ใครจะรู้ล่ะครับว่าได้ข้อสอบถึง 7 ข้อ
*
*
เบนเปิดประตูออกมายืนบนฟุตบาทครับหลังจากที่เรามาถึงร้านผมแล้ว
จากนั้นทุกคนก็ทยอยออกมายืนข้าง ๆ เบน
เป้าหมายของเราครั้งนี้คือ แดก ยัด สวาปาม โซ้ย จก
อะไรก็ตามที่ร้านผมขาย เพื่อเป็นการฉลองเกรดA ที่เราจะได้กันหลายๆคน555
เพิ่งสอบเสร็จเสือกรู้แล้วได้A ปลวกมากครับ
ผมบอกเบนครับว่านี่คือร้านที่ผมทำงานอยู่ในตำแหน่งเด็กเสิร็ฟครับ
เบนมองไปรอบๆแล้วหันกลับมายิ้มให้ผม
เหมือนกำภูมิใจในตำแหน่งหน้าที่การงานของแฟนตัวเอง5555
ความจริงเบนก็อยากมาหาผมที่ร้านหลายรอบแล้วละครับ
แต่อย่างที่บอกไว้ว่า ไม่อยากเอาอะไรมากวนใจคนที่บ้านอีก
เดี๋ยวเขาจะไม่สบายใจไปด้วยครับ
แต่นี่ มาด้วยกันหลายๆคน  มันคงพอจะทำให้พี่ไม่สงสัยได้บ้าง
ไม่มากก็น้อย5555
*
*
ผมถือเมนูมาให้เพื่อนๆได้เลือกครับ
ส่วนคุณเบนอะไรก็ได้ครับ
ขอเผ็ดเปรี้ยว   คอนเซ็ป เขาเลยละ แดรกเผ็ดเก่งมากกว่ากรูอีกนะ
ไต้หวันผลัดถิ่นเอ๋ย 5555
และไม่นานเครื่องบรรณาการที่คิดมูลค่าก็มาถึงจนล้นโต๊ะครับ
เชื่อได้เลยครับ ล้นไปโต๊ะข้างอีกโต๊ะ เราจัดการได้สบายไม่เหลือแม้จานและถ้วย ถ้ามันกินได้นะ
แต่ละคนดูจะมีความสุขกับการกินเหลือเกินครับ
เพราะไม่ต้องห่วงว่าจะกลับบ้านกันดึก เพราะแต่ละคนบ้านก็ฝั่งธนเหมือนกันทั้งนั้น
ถือว่าโชคดีมากครับ จะมีก็อีกคนที่ไกลมากถึงรัชดา 
แต่ก็ส่งเธอลงไต้ดิน ให้เป็นขอมดำดินกลับบ้านไป5555555

*
*
หลังจากที่เป็ด  วัว  ความ  เขียด  ตายไปหลายตัวทุกคนก็พร้อมที่จะสลายม็อบครับ
บ้านใครบ้านมันนั่นเอง
ผมส่งทุกคนขึ้นรถข้างร้านๆๆและมองเพื่อนขับออกไป
จึงเดินไปยังป้ายรถเมล์ครับ
ความจริงเรียกแถวนี้ก็ได้ครับ
แต่คิดว่า เบนคงมีอะไรคุยกับผม
*
*
*
“เป็นไงบ้าง  อร่อยไหม” ผมถามเบนครับ
“อร่อยมากๆครับ”
เบนพยายามที่จะจับมือผมครับ
แต่ผมก็พยามยามที่จะสะบัดมันออกไปทุกครั้งเช่นกัน
ไม่ใช่เพราะอะไรนะครับ
แถวนี้มันเสี่ยงเกินไปกับการตกอยู่ในสายตาคนรู้จัก
อีกอย่างหญิงไทยอย่างเรา ๆเปิดเผยมากไม่ได้55
ถ้าเป็นที่ลับหูลับตาว่าไปอย่างครับ มากกว่าจับก็โอเค
เราสองคนนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ มองรถวิ่งไปมาครับ
“ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะครับ  ”
ผมเงียบ
“อืมๆๆ อีกนิดเดียว รออีกนิดเดียว  จะจบแล้ว  ”
“ครับ  ” เบนตอบพรางก้มหน้าครับ
“ต่อไปคงเจอกันบ่อยขึ้น”
“จริงๆ นะครับ ” เบนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจ
“อืมๆๆ กลับบ้านเถอะครับ ดึกละ”
ผมพูดเสร็จก็ลุกขึ้นยืนครับ ออกไปโปกแท็กซี่
“กลับบ้านดีๆนะครับ เบน  ”
“love  U  POr”
นี่คงเป็นครั้งแรกมั้งครับ พี่ผมได้ส่งเบนขึ้นรถ และมองจนรถหายไปรวมกับรถคนอื่น
เพราะส่วนมากแล้วเบนจะเป็นคนส่งผมขึ้นรถเสมอ
*
*
*
ผมเดินเข้าบ้านเพียงลำพังเช่นเดิมๆครับในมือยังถือเอกสาร
สองตาเห็นใครคนนึง กำลังยืนรออยู่ที่เดิม
ในใจยังลังเลที่จะเดินกลับ
อีกใจมันขัดแย้งกันว่า เดินไปเถอะ
อย่างน้อยอะไรจะเกิดมันก็คงต้องเกิด
เมื่อคิดแบบนั้น
สองเท้ายังคงก้าวต่อ
“ส่งเขาเสร็จแล้วเหรอครับ”เสียงจากคนที่รอผมอยู่หน้าบ้าน
ผมหยุดเมื่อได้ยินเสียงทักนั้น
“นี่ใช่ไหมครับ คือคำตอบของคุณ” เขาพูดขณะที่เขายังพิงกำแพง
สองมือยังล้วงกระเป๋า
“นี่ใช่ไหมคือสิ่งที่ทำให้หัวใจของคุณไม่ว่างแล้ว”
ผมยังคงยืนเงียบต่อไป ไม่คิดที่จะอธิบาย ว่ามันไม่ใช่ความจริง
“ทำไมคุณไม่ให้โอกาสผมได้พูดบ้างครับปอร์” ความเศร้าผ่านน้ำเสียงมาให้ผมได้รู้
เวลาผ่านไป
*
*
“อย่าเลย  ผมไม่อยากฟังคำแก้ตัวจากคุณอีกแล้ว”
“เพราะคุณรักเขามากใช่ไหมครับ ใช่ไหมครับ ถึงไม่มีที่ว่างแล้ว”
“เพราะตัวคุณเอง  แล้วจะไปโทษคนอื่นทำไม”
“ผมมีเหตุผลของผม และผมกำลังจะบอกคุณนี่ไงครับ”
“ผมไม่อยากฟัง  คุณกลับไปหาคนของคุณได้แล้ว อย่าให้ผมเอาเวลาทั้งชีวิตไปผูกติดกับคนเห็นแก่ตัวแแบบคุณอีกเลย ผมเจ็บปวดพอแล้ว”
“ไม่ครับ  ไม่คับปอร์ ผมจะไม่ยอมกลับไปไหนทั้งนั้น”
แล้วร่างผมก็ถูกพันธนาการด้วยคนๆนั้น จนผมไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย นอกจากยืนอยู่แบบนั้น
กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ในแบบเดิม ๆลอยเข้ามาให้ผมได้สัมผัสอีกครั้ง
อ้อมกอดเดิมๆมันกลับมาหาผมแล้วเหรอ
คำพูดที่ฟังเมื่อใดมันยังคงเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
ใช่ครับผมกำลังใจอ่อน
เวลาผ่านไป เขายังคงกอดผมอยู่แบบนั้น
*
*
*
เสียงมือถือผมดังขึ้น
ผมรู้ทันทีครับว่าใคร แต่ผมรับสายเขาไม่ได้
แล้วมันก็ดับไป  พร้อมกับดังขึ้นมาใหม่
“เบน  “  ผมพูดขึ้นเบา ๆ และมันก็ทำให้ใจที่กำลังอ่อนตามคำพูดเขา
กลับมาเข้มแข็งเหมือนเดิม
“ปล่อยผมไปเถอะครับ   แฟนผมโทรมา  คุณกอดผมไว้แบบนี้ผมรับสายเขาไมได้นะ”
เมื่อเขาได้ยินผมพูดชัดเจนแบบนี้
ผมจึงหลุดจากพันธนาการที่ผมติดอยู่ครับ
ผมกดรับสายเบนครับแล้วแนบโทร..ไว้ข้างหู
“ผมรักคุณครับปอร์  ผมรักคุณได้ยินไหมครับ” เสียงจากคนข้างๆผม

“เบน” ผมพูดขณะรับสาย พรางหันไปมองเจ้าของเสียงที่เพิ่งส่งถึงผม
เขามองมาที่ผมเช่นกัน
“Por  I think u  busy  talk to u later”เสียงจากมือถือ
“ไม่นะเบน  ไม่นะครับ  เบน เบน  โหล ครับ เบน ฮะโหล”
แล้วผมก็ถูกพันธนาการอีกครั้งด้วยคนๆเดิม

[iiดาวพระสุขლii]

มารอคนสวย....


ดิทๆๆ


อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงเพลงนึง....ที่ร้องว่า...

"อย่าบอกกันว่า รักเลย  วันนี้....
มันทำให้กลั้นน้ำตา ไว้ไม่ไหว

หากมีใจให้กัน แต่ทำไมจึง ละเลย
ทิ้งความรักคนคุ้นเคย....  ปล่อยเวลาให้ล่วงเลย...


จน....  สายไป......."    



เม้นได้แค่นี้จริงๆ  ปวดตับ ไต ไส้ พุงจัง...

[diedfoxx]

ผมรักคุณ ๆๆๆๆ  
แล้วไง หา!!! มาบอกอะไรตอนนี้
 
  พี่ปอร์ก่อนขาดใจ
...
 
พี่เบนนนนนนนนนนน T^T

ปล . อีกสักนิด
"ผมมีเหตุผลของผม"
... แล้วคนอื่นไม่มีเหตุผลหรือยังไง ถึงตอนนี้ พี่ปอร์ก็ฟัง ๆ พี่เขาไปเถอะนะครับ
จะได้จบ ๆ กัน
ฮึกกก ๆๆๆ
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!
สับสนแทน!!!

[mecon]

ปวดตับไม่ิคิดว่าอิลุงมันจะทำแบบนี้
เบนไม่ได้หูหนวก เบนไมไ่ด้ฟังภาษาไทยไม่ออก
แต่เบนกำลังรับรู้ทุกๆอย่างด้วยสิ่งที่ได้ยินก็เท่านั้นเอง
 
ทำไมเป็นแบบนี้วะ ทำไมถึงได้คิดมาทวงตำแหน่งตอนนี้
ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ สวยไม่ต้องหนีอะไรอีกแล้วนะ ชนไปเลยเหอะไหนๆก็ไหนๆล่ะ
ร้องไห้อีกสักสองตุ่มสามตุ่มเอาให้คุ้มไปเลยนะทั้งอิลุงทั้งเบนอ่ะ  
เสียใจแทนเบน รู้สึกเศร้าแทนเบน รู้สึก..อยากร้องไห้แทนเบน

ส่วนอิลุงสะใจแกแล้วใช่มะ...ตอนนี้ก็อธิบายมาเลยนะ
 

สวยกว่าเศร้าที่สุด  

[tamtam]

แอร๊กกกก ลุงงงงงงงงง สู้ ๆๆๆๆ

[┗◎┗◎]

เอร้ยยยย อ่านแล้วจะขาดใจตาย
ทำมายยยลุง ทำแบบนี้

สงสารเบนมากมาย เบนงอลไปแล้ว 

[aorpp]

โอ้ มายบุลด้า ค้างได้อีก 

“ผมรักคุณครับปอร์  ผมรักคุณได้ยินไหมครับ” เสียงจากคนข้างๆผม

เอิ่มมม รักแบบไหนง่ะ คุณลุง ข่าวคราวเงียบหายไปหลายปี
ถ้าพี่เป็นสวยคง  ไปแล้ว

แต่สวยให้อิลุงมันพูดออกมาเหอะ จะได้รู้ดำรู้แดงรู้แจ้งแถลงไขกันไป อ้ำๆอึงๆประหนึ่งคนท้องผูกมาหลายตอนแล้ว

สวย   

[naiin]

  อิลุงมันหยุดกินหญ้าแล้ววุ้ย กล้าพูดใส่โทรศัพท์ให้ปลายสายได้ยินว่“ผมรักคุณครับปอร์  ผมรักคุณได้ยินไหมครับ”   :m20:ปลายสายอึ้งคับ

[pko2]

 พี่ปอร์สุดสวย

 ยิ่งอ่านยิ่งปวดตับ ปวดม้าม ไร้ซึ่งคำบรรยายอย่างเเท้จริง

 เป็นครั้งเเรก (เรื่องเเรก) ที่ทำให้รู้สึกว่า คำบอกรัก สามารถทำให้น้ำตาคลอได้จริงๆ

 เเต่มันดันไม่ได้คลอเเบบสุขสมนี้สิ มันเป็นความรู้สึกที่ยังไงดีล่ะพี่ปอร์ เหมือนกับว่า

 คำบอกรัก ที่ไอ้ลุงบอก มันทำให้สุดสวยพร้อมที่จะ บอกลา ได้ยังไงยังงั้น

 เป็นเรื่องที่ไม่อยากเเสดงความคิดเห็นว่าอยากให้เป็นยังไงต่อไป
 เพราะ อยากให้เป็นอย่างไรก็ได้ที่สร้างความสุขให้แก่สุดสวยมากที่สุด

 ปล. รอตอนต่อไปน่ะค่ะ


 

[Huo_To]

"ผมมีเหตุผลของผม"
“ผมรักคุณครับปอร์  ผมรักคุณได้ยินไหมครับ” เสียงจากคนข้างๆ

มันเป็นอะไรที่เห็นแก่ตัวตลอดตลอด 

[j4c9y]

Bennnnnn

ที่รัก

อย่าเสียใจ

[PEENAT1972]

เรื่องที่เกี่ยวกับหัวใจ จะมีคำว่าสายไปด้วยหรือ

+1 จัดไป   ปอร์ 20 ที เพื่อปลอบใจ

[POR_KA_DUN]

Bennnnnn

ที่รัก

อย่าเสียใจ

ยกเบนให้ แต่แลกกับกางเกงในตัวที่ใส่อยู่ตอนนี้ได้ไหม 

[pay-it-forward]

สงสารเบน อยากให้เบนฟังภาษาไทยไม่ออกจัง
อิลุงก็ยังคงเห็นแก่ตัวเหมือนเดิมแหละ
ยอมรับว่าแกคงมีเหตุผลที่แกคิดว่ามันสมควร และเราก็ยังอยากให้สวยได้รู้เหตุผลนั้น
แต่ตอนนี้สวยมีเบนแล้ว เค้าคบกันเป็นแฟน แฟนสวยคือเบน ไม่ใช่แกแล้วนะลุง
แกไม่ควรพูดแทรกเข้าไปแบบนี้เลย
เบนแมนกว่าลุงจริงๆว่ะ
  เบน+สวย

[naja]

"ผมมีเหตุผลของผม"

เหตุผลของกอลฟ์ แต่ทำให้ปอร์เจ็บปวดเนี่ยนะ
ฟังแล้วอยากจะกระโดดถีบจริงๆ
 

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน

เศร้าเอี้ยๆ ทำยังไงดีฟร่ะ? 

((พี่ปอร์ น้องยืนอยู่ตรงตอม่อสะพาน เกาะกางถนน = =\\\\ ถ้าพี่ปอร์หน้าตาดีจริง...ก็คงต้องผ่านมือน้องไปแล้ว กร้ากกกกก ))

[torto]

ไม่อยากบอกเล้ยว่าอิจฉามาก  ถึงมากที่สุด   จะมีสักครั้งไหมในชีวิตคนที่จะมีฉากเหมือนในหนังแบบนี้


แต่เราว่าเบนลำบากแล้วงานนี้   เราว่าอย่าทำร้ายเบนต่อไปเลย   แค่นี้เขาก็เริ่มรู้สึกว่าคนสวยเปลี๊ยนไป


แล้วรีบกลับมาต่อนะ  เราจะรอฟังเหตุผลอ้ายลุงว่ามันมีน้ำหนักพอไหมที่ปอร์จะให้อภัย

[kboom]

มารอคนสวย....


ดิทๆๆ


อ่านตอนนี้แล้วนึกถึงเพลงนึง....ที่ร้องว่า...

"อย่าบอกกันว่า รักเลย  วันนี้....
มันทำให้กลั้นน้ำตา ไว้ไม่ไหว

หากมีใจให้กัน แต่ทำไมจึง ละเลย
ทิ้งความรักคนคุ้นเคย....  ปล่อยเวลาให้ล่วงเลย...


จน....  สายไป......."    



เม้นได้แค่นี้จริงๆ  ปวดตับ ไต ไส้ พุงจัง...

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับพี่น้อง

ปวดตับ!!!

เครียดลงม้าน!!!!

[DexTunG]

เฮ้อ    เหนื่อยใจจริง ๆ กับความรัก




 

[ken_krub]

เป็นกำลังใจให้เสมอครับ

[ja ne]

ทำตัวไม่ถูกเลย กับอารมณ์ และสถานการณ์แบบนี้
หากทำตามอารมณ์ และความรู้สึก คงออกมาแบบนึง
หากยึดติดกับความโกรธ ผลคงออกมาอีกแบบหนึ่ง

up to u

[เจ้าชายรองเท้าแตะ]

คุณยังรักผมอยู่ไหมครับปอร์

^
^
^
หลังจากที่ได้สติแล้วฟื้นคืนชีพ
เลยกลับมาเม้นท์อีกครั้ง

อยากบอกว่าถ้าเป็นอิลุงก็คิดแบบนี้เหมือนกัน
สงสัยเพราะลุงคิดแบบนี้รึเปล่า? ลุงถึงไม่ยอมอธิบายให้พี่ปอร์เข้าใจซะที
ลุงเขาคงรู้ตัวอ่ะ เลยหมดความมั่นใจ
จากที่คิดว่าตัวเองเคยเป็นคนที่พี่ปอร์รัก เป็นที่หนึ่งของพี่ปอร์
แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว
ถ้าลุงพูดไปถามไป...พี่ปอร์จะยังอยากฟังอยู่รึเปล่า
เพราะท่าทีของพี่ปอร์เฉยชาต่อเขามาก เปลี่ยนไปไม่เหมือนเมื่อก่อน

บายเดอะเวย์ ไม่ว่าใครจะเป็นตัวพ่อสำหรับพี่ปอร์...ยังจะอ่านเรื่องนี้ต่อไป

รับได้เสมอ 

[jedi2543]

สงสารเบนค่ะ สงสารมากๆ สงสารสวยด้วย ส่วนอิลุง เหอะเหอะ อย่าเพิ่งใจอ่อนนะคะ