เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

มาร่วมประนามกัน ว่าใครสุดยอดของความน่ารัก 55

ไอ้ลุงกอล์ฟ
161 (36.8%)
น้องปอร์ผู้สวยและรวยมาก
216 (49.4%)
พี่เอกวิศวกรก้อยดิบ
25 (5.7%)
บักเดชเพื่่อนเลิฟ
28 (6.4%)
นนท์ดาราเจ้าบทบาท
7 (1.6%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 239

ผู้เขียน หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ  (อ่าน 1202582 ครั้ง)

ออฟไลน์ POR_KA_DUN

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +601/-0



ผมเตรียมหนังสือ เรียน พาวเวอร์พ้อยท์  อุปกรณ์ต่างได้ เตรียมลงกระเป๋าเรียบร้อย
สำหรับไปเรียนพรุ่งนี้  โดยที่สมองของผม ไม่ได้คิด หรือจินตนาการ
ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับผมและเบนเลย5555
จนในที่สุดผมก็ หลับไป.....จากความเหน็ดเหนื่อย
ไม่ใช่จากซีรี่ย์เกาหลีนะครับ  แต่กลับเป็นจากอย่างอื่นแทน 55555555555555555555
คิดเองนะครับ……………..


................ตอนที่ 4.......................

ชีวิตแต่ละอาทิตย์ของผมหมดไปกับการทำงาน   การเรียน
และการรอคอยที่เจ็บปวด  แต่ยังไงมันก็ไม่ชินอยู่ดี
ถึงจะเคยรอมาเป็นปีๆ
และตอนนี้  จะครบ 2 ปีแล้ว  ผมก็ไม่ชินสักที
ถึงผมจะย้ายออกมาจากที่ๆผมและมันเคยใช้ชีวิตด้วยกัน
แต่ที่ๆทำงานใหม่ของผม มันมีเรื่องราวที่ทำให้เราหวนคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ
ที่เกิดขึ้นระหว่างเราเสมอ
เพราะมันคือที่เดิมๆ  มันคือสีลมเหมือนเดิม

คุณเคยรออะไรบ้างไหมครับ
แล้วคุณใช้เวลารอยใครคนนึงนานแค่ไหน
สำหรับผมเหรอครับ
ปีที่2  กำลังจะครบแล้ว
3ปี
4 ปี หรือจะ5    6  ปี
เมื่อถึงวันนั้นผมจะเป็นยังไงบ้างนะ
ชีวิตหลาย ๆ คนก็คงจะเป็นแบบนี้เหมือนกันกับผมใช่ไหมครับ
ผมว่าชีวิตผมเหงาเกินไปแล้ว
ถึงจะมีอะไรทำ
ที่ร้าน  ที่บ้าน
แต่เมื่อเราจดจ่ออยู่กับสิ่งใดมากเกินไป
มันยากที่หลุดออกจากโลกใบเดิมๆที่ผมสร้างขึ้นไว้เลย
ด้วยเหตุนี้มั้ง
ผมจึงตัดสินใจหางานอีกครั้ง
และตัดสินใจเรียนต่อในคราวเดียวกัน
เพื่ออะไรเหรอครับ
เพื่อให้เวลาตัวเองหลุดพ้นจากสิ่งที่ตัวเองสร้างไว้
เจอผู้คนบ้าง ดีกว่าอยู่คนเดียว คิดอะไรคนเดียว
แต่บางครั้งถึงจะพยายามดึงตัวเองให้หลุดพ้นแค่ไหน
ความเหงาก็ยังเข้ามาเป็นเพื่อนเราอยู่ได้ตลอดเวลา
มีหลายคนถามว่า คนนั้นหายไปไหน
คนนั้นอยู่ส่วนใดของหัวใจผม
เขายังอยู่ที่เดิมครับ
เขาไม่ได้หายไปจากชีวิตผมหรอกครับ
เพียงแค่ผมปล่อยเขาไปทำตามความฝันของตัวเขาเอง
แต่ความฝันของเขาคนนั้นช่างอยู่แสนไกลจัง
ไกลจนมันทำให้ผมพยายามถามตัวเองว่า


เขา..คนนั้น
คือฝันของผมหรือเปล่า
ถ้าใช่  แล้วผมทำไมไม่ไปตามฝันของผมบ้างล่ะ
เหมือนที่ใครคนนั้นทำ

ถึงตอนนี้
เราไม่ได้หยุดความสัมพันธ์ของเราทั้งสองลงนะครับ
ผมแค่รู้สึกเหนื่อยกับการรอคอยตามลำพัง
มันจะทำให้ผมเหมือนคนบ้า
และจินตนาการอะไรไปเอง
ผมไม่ต้องการแบบนั้นอีก
นี่คือเหตุผลที่ผมต้องออกจากโลกที่ผมสร้างไว้
ผมจะรอเขาอย่างมีสติ
ทำอะไรไประหว่างรอ
ผมก็มีความฝันเหมือนกัน
ผมก็อยากได้ปริญญาโท
ผมอยากมีประสบการณ์ในการทำงาน
ผมยังอยากมีสังคม
ครับ และผมยังอยากมีความรัก
มีความทรงจำที่ดีกับไอ้ลุงเช่นเดิม
*
*
แต่ถ้าวันนั้นมาถึง
เราสองคน ยังคงเหมือนเดิม
คนๆนั้นยังอยากกลับมาหาผมหลังจากที่เขาตามฝันของเขาแล้ว
และผมก็ยังไม่มีใคร
ผมคงได้กลับบ้านทรายทองอีกครั้ง  5555
*
*
*

ผมกับเบน นับจากวันนั้น ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
ชีวิตผมยังคงเหงาๆเหมือนเดิม555
เชอะแล้วใครจะสนใจล่ะ
 แค่เพื่อนของเพื่อน เขาฝากดูแลเท่านั้น
หมดหน้าที่แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเจอกัน55
เอ๊ะ อาจเป็นเพราะเบนเริ่มงานที่ใหม่  บรรยากาศใหม่ ๆ
เพื่อนร่วมงานใหม่ ๆ  และภาษาใหม่  ๆ
คงต้องใช้เวลาสักระยะหรือเป็น ปีๆ  ในการปรับตัว
เจอกันบนเอ็มก็ไม่ได้ทักทายกัน....ตามประสาคนไม่มีเวลา
เหมือนแต่ก่อน
ไม่ใช่กลัวเสียหน้าถ้าเขาไม่ตอบกลับมา นะครับ
ผมขอยืนยันนะครับ ว่าผมมีมนุษยสัมพันธ์ดีเด่นแค่ไหน
เวลาผ่านไปเกือบร่วมครึ่งปีเห็นจะได้นะครับ
อะไรๆ ก็เร็วไปหมด ภายใต้การกำหนด
ของเข็มวินาที  
ชีวิตผมก็ยังคงเหงาเหมือนเดิม
ถึงเวลาจะเปลี่ยนไปยังไง  เข็มวินาทีจะเดินถี่แค่ไหน
 ผมก็มีชีวิตแบบเดิมๆ ของผมไป
เป็นยังไงก็เป็นอย่างงั้น
เคยนั่ง รถไฟฟ้า ไปทำงานยังไงก็นั่งอย่างงั้น
ถึงจุดหมาย ปลายทาง ก็ลงจากสถานี
อาจเปลี่ยนขบวนบ้าง แต่เส้นทางก็ยังเหมือนเดิม ๆ
ใครบางคนจะคิดถึงเราบ้างไหมนะ  ..............

 เขียนแค่ 3 ตอนก็ผ่านไปครึ่งปีแล้วเหรอ
ไวเหมือนโกหก จริง  ๆ  แต่ผมไม่ได้โกหกผู้อ่านนะครับ  
นี่เรื่องจริงที่เกิดขึ้นครับผมครับ      5555555555555เชื่อได้ไหม
ช่วงไหนไม่ได้มีความสำคัญอะไรก็ ไม่อยากนำมาเล่า หรือเขียนสู่กันฟัง
แต่ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่รอการติดต่อกลับมาจากใครบางคนนะครับ
ผมก็ยังรอต่อไปเรื่อย  ๆ รอต่อไปอย่างมีความหวัง  ( หวังไรนี่ )


คุณร๊อบกับผมยังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเหมือนเดิมครับ
เขายังพยายามติดตามผลงานของตัวเองตลอดเวลา
ร๊อบพยายามถามผมเสมอ ว่า เจอกับเบนบ้างไหม
คำตอบที่ร๊อบได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า คือ........ ไม่  ไม่  
และเขาถามผมอยู่อย่างงั้นไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน    ขยันจริงนะ พ่อคิวปิดตาสีฟ้า
โดยผมก็รู้ตัวตลอดเวลา ว่าร๊อบ พยายาม จับคู่ผมกับเบน
และถามความรู้สึกผมที่มีต่อเบนเสมอ
คำตอบที่ผมมีในใจ ก็คือคำว่าไม่  ทุกครั้งที่เขาถามเช่นกัน
แต่ร๊อบจะถามความรู้สึกที่เบนมีกับผมไหม อันนั้นผมไม่ทราบได้
และมันก็คงเป็นเรื่องที่ผมไม่ควรรจะถามด้วย

มันก็คงยากนะ ที่เจอกันแค่ครั้งเดียวและจะรักกันได้เลย  คนนะครับ ไม่ใช่ปลากัด....
เจอกันครั้งเดียวกัดกันเลย...555

วันนี้ก็เช่นเคยครับ หลังจากเลิกงาน ถึงบ้าน....
 กิจกรรมทุกอย่างก็เรียงหน้ามาให้ผมได้ทำเหมือนเดิม
เริ่มตั้งแต่เปิดประตูบ้าน  เปิดแอร์ จนถึงเปิดคอมพิวเตอร์  
แต่จะว่าเหมือนเดิมทั้งหมดคงไม่ใช่   แล้วมันอะไรล่ะ555
มีลุ้น
ผมอาบน้ำ อยากปกติเช่นเคย ร๊อบก็ยังมาทักผมตามเดิม พร้อมกับรอยจูบ
อันใหญ่ ๆ ที่ผมไม่ชอบ เกลียดจริง ๆๆ

“สวัสดีครับคุณพอล”...... หน้าต่างสนทนา อีกอันเพิ่มขึ้นมา
 พร้อมกับเสียงที่เป็นสัญลักษณ์เฉพาะของโปรแกรมเอ็มเอสเอ็น
ผมดูให้แน่ใจว่าใคร ส่งสารรักมาหา55
 เบนทักผมมาเป็นภาษาคาราโอเกะ  นั่น.. เริ่มสานสัมพันธ์แล้ว55555555555 ผมคิดในใจ...
ผมกรอกข้อความลงไปในหน้าต่างนั้น
“สบายดีครับ”  แล้วคุณเบนล่ะ
“SABYE  MA MA.


“ร๊อบเบนทักทายมา”  ผมบอกร๊อบครับ
“โอเคพอล ไม่กวนแล้ว”  ข้อความตอบกลับ
ผมเข้าใจครับ ว่าร๊อบพยายามจะทำอะไร
*
*

บทสนทนาของเราสองคนเงียบไปสักพัก
เพราะผมกำลังคิดว่าเป็นพยายามจะบอกอะไรผมด้วยภาษาที่เขาเข้าใจเอง
ผมอดขำไม่ได้ เพราะจินตนาการไปถึงเวลาที่เบนพูดภาษาไทยสำเนียงจีน
คงตลกน่าดู.................
อ่อสบายมาก มาก นั่นเอง
“งานเป็นยังไง บ้าง เพื่อนร่วมงานน่ารักไหม แล้วพูดภาษาไทยได้หรือยัง”  ผมถามแลดูใส่ใจมาก555
“NID NOY “  มาอีกแล้วครับ คำตอบจากเบน
เบนบอกผมว่า ตอนนี้งานเขาก็เข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว
แต่ติดตรงที่ยังสื่อสารกับที่ทำงานไม่ค่อยได้
เพราะไม่มีคนไทยคนไหนพูดภาษาอังกฤษและ ภาษาจีน กับเบนได้เลย
ภาษาที่ใช้จึงเป็นภาษาจีน โดยเพื่อน ของเบนแปลเป็นไทยให้อีกที

 วันนี้ที่เบนยังไม่กลับที่พักเพราะรอเพื่อนที่กำลังประชุมฝ่ายการผลิต
เวลานั้นสองทุ่มเห็นจะได้  มันจึงทำเขาว่างและสามารถคุยกับผมได้
เขาบอกว่าเขายุ่งทั้งวัน ไม่มีเวลาคุยอะไรกับใครเลย


เขากล่าวขอบคุณผมอีกครั้งกับการต้อนรับที่อบอุ่น    .....ยังจำได้เหรอ ผมคิดในใจ
และตามด้วยคำขอโทษ
 ที่เขาเสียมารยาทไม่ได้ติดต่อกลับไปเลย
แล้วผมจะตอบอะไรได้นอกจาก ตอบ.............ว่าไม่เป็นไร  ครับ เบน    
แล้วเบนก็ทิ้งท้ายว่าแล้วคุยกันใหม่.............   แล้วเมื่อไรล่ะ  ผมคิดในใจอีกครั้ง555
ก่อนที่เขาจะออกจากโปรแกรมสนทนา
*
*
*
ผมก็ทำกิจกรรมที่เหลือๆของผมต่อ  วันนี้  เจ้าหญิงดื่มไวน์ เจ้าชายพี้ยา จบไปแล้ว
เรื่องใหม่ๆเข้ามาแทนและผมก็ดูไปตามปกติของผม

เสียงโทร..ผมก็ดังขึ้น
 ผมรีบกดรับ เพราะมันเป็นเบอร์ผมคุ้นเคยดี
555 ลุ้นเชียวนะครับ555 ว่าเป็นชายหนุ่มที่ไหนใช่ไหม55
“ว่าไง เพื่อน สาว”.....  ( คำว่าสาวผมพูดในใจ )

“ยังสวยเหมือนเดิม”           เพื่อนผมตอบ
ใช่ครับ มันสวย จริงๆ อันนี้ยอมรับโดยไม่มีข้อโต้แย้ง
ผมยอมรับความจริงได้เสมอ
“แล้วแกล่ะ” .
“หล่อกว่าแฟนมึง”...............ผมตอบ
คราวนี้มันเถียงมาเลย เป็นชุดๆๆ
ยอมรับครับว่า เบื่อ พวกรับความจริงไม่ได้55555
“เออ เพื่อนมีจะบอก ห้ามด่านะ”           ผมพูดขึ้นมาก่อนที่จะโดนชุด ต่อ ๆไปจากมัน
“อะไร”
“คือว่าเพื่อนมีสายเข้า  เดี๋ยวนะ.”
ผมจ้องไปที่มือถือ  มันเป็นเบอร์ที่ผมไม่รู้จัก
และไม่ได้อยู่ในสารบบ ในมือถือของผมแต่อย่างใด ครับ

มือถือผมเปลี่ยนโหมดรอสายสำหรับเพื่อนสาว
ไปรับอีกสายทันที
“สวัสดีครับ”  ผมทักคู่สายด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะ
“สวัสดีครับ”  เสียงตอบกลับ เป็นภาษาไทย สำเนียงกลับไม่ไทยเลย
ผมรู้คำตอบ เลยว่านั้น คือเบน
ผมบอกเบนรอสักครู่ ............... เข้าโหมดรอสาย

“มึงๆๆๆ อยู่ไหม”   ผมทักทายเพื่อนสาวอีกครั้ง
“กรูต้องวางแล้วใช่ไหม”  แหมเพื่อนผมมันรู้หน้าที่
“ฉลาดแล้วนี่”         ผมตอบ
“เคเค”   แล้วคุยกัน
สายของเบนถูกเปลี่ยนโหมดอีกครั้ง
ผมและเบน ถามถึงความเป็นอยู่ของแต่ละฝ่ายอยากสนใจใคร่ที่จะรู้555
เรื่องงาน เรื่องการปรับตัว เรื่องส่วนตัว   ทุกเรื่องที่อยากรู้
แต่ก็ไม่ให้น่าเกลียดจนเกินไป บอกแล้วครับ ผมมีมารยาท5555555
เบนบอกว่ามันเสาร์นี้จะเข้ากรุงเทพ
มีธุระต้องทำนิดหน่อย


และถามผมว่า ว่างไหม อยากเจอ  จะได้เลี้ยงข้าวเป็นการขอบคุณ
ผมยังไม่ได้ตอบ รับหรือปฏิเสธ ตั้งแต่แรก
เพราะวันเสาร์ผมมีเรียน บวกกับเล่นตัวนิดหน่อยแต่พองาม55
จะเจอได้ก็ ช่วงหลังเลิกเรียนคือ 5โมงเย็นไปแล้ว
“แล้วจะเจอกันที่ไหน”   ผมถามเบน
สีลม เป็นคำตอบแรกและสุดท้าย
เพราะเบนไม่รู้สถานที่อื่นๆเลย
ผมบอกเบน เจอ 6 โมงได้ไหม
“ครับ” เบนตอบ
จ๊ากแลดูใจง่ายเกินไปใหมครับ ที่ตอบรับเร็วขนาดนี้
แล้วหนูจะเสียตัวไหมครับ
คิดแล้วสยิวเป็นที่สุด555

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-12-2009 02:15:10 โดย POR_KA_DUN »

mecon

  • บุคคลทั่วไป
 :sad4: สงสารคนสวย ใจของคนรออ่ะ มันโคตรทรมาน
 :z3: :z3:

ส่วนพ่อหนุ่มตี๋นั่น หึหึ ไปเดท เอ้ย ไปทานข้าวด้วยก็ไม่น่าเสียหายอะไรนี่นา
เพื่อนๆกันถึงแม้ว่าพ่อคิวปิดจะเชียร์เป็นปอมๆเกริลซะออกนอกหน้า อิอิ

+1 คะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-12-2009 02:13:40 โดย mecon »

Huo_To

  • บุคคลทั่วไป
+1 ไว้ก่อนไปทำงาน

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
ของฟรีอย่าพลาดซิคร้าพี่คนสวย  :z1:
พี่ปอร์ก็เก่งนะนี่  รอพี่ลุงมาตั้งสองจะสามปีแระ
เป็นหนูเนี่ยขี้เกียจจะรอ 
แต่ยังไงก็ยังรอเชียร์พี่ลุงเหมือนเดิมอ่ะแหละ :-[
 
+1 ขอบคุณที่มาต่อคร้า :L2:

ออฟไลน์ ┗◎┗◎

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2899
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +734/-7
เปิดโอกาสให้ตัวเองบ้าง  :กอด1:

pay-it-forward

  • บุคคลทั่วไป
อิลุงหายต๋อม
เอาหนุ่มตี๋แก้ขัดไปก่อนละกันสวย
 :L2:

+1 ให้สวยฟาดนะจ้ะ

ออฟไลน์ astral

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3470
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +156/-5
มีหนุ่มๆเข้ามาพอให้จิตใจสาวน้อยกาชุ่มกาชวย  :-[

ออฟไลน์ NCJung

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 988
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-5
พี่ปอร์ อย่าลืมพี่ลุงนะคะ

CaroL

  • บุคคลทั่วไป
อารมณ์แรกที่อ่าน
วันๆเดิมๆ ที่เดิมๆ ชีวิตเดิมๆ
ความเหงาเดิมๆ
อาจคิดว่าอยู่คนเดียว
ครับ
อาจไม่มีใครสักคนอยู่ข้างๆ รู้สึกตัวอีกทีกินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว ไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้น เหตุผลเพียงเพราะ หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ
ครับใครก็เป็น ผู้คนมากมาย ใช่ว่าจะรู้จักกันไปหมด
แต่...เมื่อไหร่ท้อใจลองมองดีดีอาจรู้สึกถึงความอบอุ่น ที่คุณมี มีมันมานานแล้ว
คนที่คุณรัก คนที่รักคุณ
อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด
แต่ก็ไม่ได้หมายความ ความสำคัญที่พวกเขาให้คุณจะลดลง
รัก และความอบอุ่น จากคนที่รักคุณ

ออฟไลน์ ปี้ปี้ปี้~PalmY

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2427
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +273/-1
ไอ้คนที่ไม่อยากเอ่ยก็ปล่อยมันไปเหอะ :z1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nidnoi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 558
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-0
"การรอคอยที่ไม่มีจุดหมาย มันเป็นความทรมาน"


ถ้าเค้าเลือกทางที่เค้าต้องการ

สวยก็ควรจะเลือกบ้างนะจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 :ped149:


ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ใครใครยังถามเรื่องเธอกับฉัน
นานแล้วที่เราจากกัน
ทุกวันที่มีคนถาม
วันเวลาเก่าเก่า
กลับมาเตือนย้ำคำ
ใครสักคนใจดำ
มาละกันไปมาลืม
ใครใครบอกฉัน
เธอไม่กลับมา
บอกฉันไม่ต้องห่วงหา
แต่ฉันก็ยังแอบหวัง
ใจของคนคอย
นานเท่าใดก็คอย
อยู่รออย่างเลื่อนลอย
แม้นอนยังคอยในฝัน
ใจของคนคอย
รอเธอมาพักพิง
หนึ่งคนที่ฮักจริง
ยังฮักด้วยใจที่กอย
ใครใครบอกฉัน
เธอไม่กลับมา
บอกฉันไม่ต้องห่วงหา
แต่ฉันก็ยังแอบหวัง
ใจของคนคอย
นานเท่าใดก็คอย
อยู่รออย่างเลื่อนลอย
แม้นอนยังคอยในฝัน
ใจของคนคอย
รอเธอมาพักพิง
หนึ่งคนที่ฮักจริง
ยังฮักด้วยใจที่กอย
ใจของคนคอย
นานเท่าใดก็คอย
อยู่รออย่างเลื่อนลอย
แม้นอนยังคอยในฝัน
ใจของคนกอย
รอเธอมาพักพิง
หนึ่งคนที่ฮักจริง
ยังฮักด้วยใจที่กอย
ใจของคนกอย
ฝากไปตามน้ำปิง
ฝากส่งความฮักจริง
อย่าทิ้งหัวใจที่กอย

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้ครับ

ออฟไลน์ HydrA

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-2
สงสารคนสวยอ่ะ กว่าจะผ่านไปแต่ละวันคนสวยคงทรมานน่าดู สิ่งที่คนสวยทำน่ะดีแล้วค่ะ คนสวยก้อมีความฝันของตัวเอง ทำมันให้สำเร็จเนอะ
ช่วงนีเป็นช่วงที่แต่ละคนต่างก้อไปตามหาความฝันของตัวเอง ไปเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ ถ้าคนมันจะเป็นคู่กันมันก้อจะไม่แคล้วกันหรอก
อดทนหน่อยเนอะคนสวย คนสวยน่ะดีจากข้างใน ถ้าลุงยังบื้อไม่เห็นค่าก้อปล่อยมันไป

ออฟไลน์ StillLoveThem

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +295/-10
...น้องกอล์ฟ ไม่ติดต่อมาเลยเหรอ ทำไมปอร์ถึงได้มั่นคงอย่านี้
...จะเสียใจไหม ถ้าการรอคอยของน้องปอร์...สูญเปล่า  
...แปลกเนอะ แล้วได้ไปถามคุณย่าบ้างหรือเปล่า ว่าน้องกอล์ฟเป็นอย่างไรบ้าง
...ไม่สนับสนุนให้หาใหม่นะ ถ้าการรอคอยนั้น ยังมีความหวัง แต่ครั้งนี้เหมือน..ไม่มีความหวังเลย
:กอด1:

ออฟไลน์ pukpra

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1997
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-0
หัวอกคนรอ  :o12: ลุงกลับมาไวๆ น้า

CaroL

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ POR_KA_DUN

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +601/-0
ฝันดีครับ  :man1:

ยังไม่ได้นอนครับ
ฝันคงไม่ได้55 :fire: :fire:

CaroL

  • บุคคลทั่วไป
^
^
^
จิ้มคนสวย ฉลองงงง

อรุณสวัสดิ์วัน...

Christmas Eve

Merry Christmas Eve!  :mc4:

ครับ คนสวยยยย


jedi2543

  • บุคคลทั่วไป
แอบคิดว่าสวยควรมีใหม่อ่ะ ไม่รู้สิ กอล์ฟมัวแต่ตามความฝันของตัวเอง เราว่าสวยเองก็ควรคิดถึงตัวเองมากกว่านี้นะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ a_tapha

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4981
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +397/-1

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
หนึ่งนาทีของเราไม่เท่า กัน เธอจะทำร้ายฉันอีกนานไหม คนที่ขอให้รอ กับคนที่ท้อหมดใจ รู้ไหมว่าเหนื่อยใจไม่เท่ากัน  / การรอที่แสนทรมาน สวยฟาดสู้ๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-12-2009 23:35:55 โดย Ak@tsuKII »

andy_kwan

  • บุคคลทั่วไป
สวยจะเดทกับหนุ่มเบน   ระวังลุงกอล์ฟแอบสะสมกิ้กนะ

DexTunG

  • บุคคลทั่วไป
 :เฮ้อ:  การรอคอยนี้เป็นเรื่องที่น่าเบื่อจริง ๆ


คอย คอย คอย แล้วก็คอย


ทรมานนะแล้วก็น่าเบื่อที่สุดเลย


สงสารคนสวยจังที่ต้องรอคอยมานาน








 :undecided: :undecided:



bixzz

  • บุคคลทั่วไป
 o18 ฮั่นแน่...น้องปอร์จะแอบนัดเดทกับหนุ่มเบนซะแว้ว
แต่ก็นะ...การรอคอยอย่างยาวนานโดยไม่รู้จุดหมายนี่ก็ช่างทรมานจริงๆ
เอาใจช่วยนะครับ  :bye2:

CaroL

  • บุคคลทั่วไป
Merry Chrismas na krub   :L2:

and then have a good dream :man1:

ออฟไลน์ POR_KA_DUN

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 719
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +601/-0



สีลม เป็นคำตอบแรกและสุดท้าย
เพราะเบนไม่รู้สถานที่อื่นๆเลย
ผมบอกเบน เจอ 6 โมงได้ไหม
“ครับ” ผมตอบไป
จ๊ากแลดูใจง่ายเกินไปใหมครับ ที่ตอบรับเร็วขนาดนี้
แล้วหนูจะเสียตัวไหมครับ
คิดแล้วสยิวเป็นที่สุด555


**********5************

“น้องปอร์ครับ”  เสียงเรียกจากชายรูปงาม
เขาเรียกผมมาจากด้านหลังครับ
ผมกำลังจะขึ้นบันไดบีทีเอส
เสียงคุ้นๆ
“ อ้าว  พี่ นพ สวัสดีครับ” ผมทักทาย
“สบายดีนะครับน้องปอร์” 
“สบายดีครับ” ผมตอบ
“กำลังจะกลับบ้าน เหรอครับ”
“ครับ ” ผมตอบ 
เราสองคนเลือกไปยืนข้างๆบันไดบีทีเอสแทนครับ
เพราะคนเดินผ่านไปมา ไม่สะดวกคุยและขวางทางคนอื่นเขา
“คุณย่าท่านสบายดีนะครับ”ผมถาม
“ช่วงนี้  เห็นป้านวลบอกว่าไม่ค่อยสบาย”
“เป็นอะไรมากไหมครับ” ผมถาม
“คงโรคคนแก่ครับน้องปอร์ ท่านอายุเยอะแล้ว
แล้ว น้องปอร์จะรีบกลับบ้านไหมครับ”  พี่นพถามต่อ
“เปล่าครับ” ผมยิ้ม
“งั้นไปทานข้าวกันหน่อยไหมครับ”
*
*
*
เมนูถูกวางบนโต๊ะหน้าผมและพี่นพครับ
พนักงานถามผมและพี่นพอย่างสุภาพ
เมื่อเธออยากได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วเธอเดินจากไป
*
*
*
“แล้ว”
พี่นพยิ้ม มองผมตามเสียงที่ผมส่งออกไป
“แล้วพี่นพ………….”
พี่นพยังยิ้มให้ผมเหมือนเดิมครับ
“เปล่าครับครับ ไม่มีอะไร” ผมยกน้ำเปล่าขึ้นดื่ม
ผมหลบสายตาจากที่นพ    มองยังแก้วน้ำเปล่าที่เพิ่งวางลงบนโต๊ะเช่นเดิม
“ถามมาเถอะครับ  ถ้าพี่ตอบได้พี่จะตอบครับ  อย่าเกรงใจเลย”
*
*
*
“เดินทางบ่อยไหมครับช่วงนี้”
“เพิ่งกลับมาถึงเมืองไทยเมื่อวานครับ  ”
“ไปไหนมาครับ พี่”  ผมถาม
“เพิ่งกลับจากอังกฤษครับ”
งึ 
“แล้ว………..” ผมอยากถามในสิ่งที่อยากรู้
แต่มันจุกเกินกว่าที่จะถามออกมา
เวลาผ่านไป
*

“พี่ไปเจอกอล์ฟมาครับ อยากรู้ข่าวคราวเขาใช่ไหม” 
ผมเงียบไป ไม่ได้บอกในสิ่งที่พี่นพถาม
*
*
*
“เขาคงสบายดีนะครับพี่”
“เขาสบายดีครับ”
“แล้ว..........” คำถามมากมายที่ผมอยากถามถึงเขา
มันคงจุกอยู่ที่ปากเกินกว่าจะถามออกไปได้
เล่ามาเถอะครับพี่นพ บอกผมมาเถอะ
ผมเชื่อว่าพี่นพรู้ว่าผมอยากรู้แค่ไหน
อย่าให้ผมถามเลยครับ อย่าให้ผมถามออกมาเลย
“เขาไม่ติดต่อปอร์มาบ้างเหรอครับ” พี่นพถาม
*
*
*
“เขาคงยุ่งมากมั้งครับ ถึงไม่มีเวลา”
พี่นพเงียบไป
“ อะไรจะยุ่งจนไม่มีเวลา ติดต่อมาเลย  ไม่ไหวแล้วนะ ครั้งหน้าพี่เจอพี่ต้องต่อว่าเขาแล้ว”
“อย่าเลยครับ  ถ้าเขาอยากติดต่อมา  เดี๋ยวเขาคงติดต่อกลับมาเอง”
“ทานเถอะครับพี่นพ”
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้พยายามจะถามพี่นพถึงกอล์ฟอีกเลย
ผมบอกพี่นพเกี่ยวกับชีวิตของผม
ว่าอะไรเกิดขึ้นกับผมบ้าง
เผื่อบางครั้งข่าวคราวของผม จะไปถึงใครบางคน
และเขาก็คงอยากรู้   เหมือนที่ผมอยากรู้เช่นกัน
*
*
*
แสงไฟบนท้องถนนสาทรยังสวยงามเสมอในเวลากลางคืน
ผมมองออกไปนอกตัวรถครับ
พี่นพเปิดเพลงเบาๆ ขณะเราสองคนติดอยู่บนถนน
*
*
“ทริปหน้า  ไปกับพี่ไหม” พี่นพถาม
ผมเงียบ
“ไปเห็นด้วยตาดีกว่าไหม” รถค่อยๆขยับไปทีละนิด
พี่นพมือจับพวงมาลัย  มองไปบนถนน
“ต่างกันเหรอครับพี่ ไป กับไม่ไป”
พี่นพเงียบไป
“ถ้าไปถึง เขาคงไม่มีเวลามาต้อนรับผมหรอก”
“อย่าคิดแบบนั้นสิครับ”
“แค่เวลา1 นาที  เขายังไม่มีให้ผมเลย”
“ถ้า.....”   
“ถ้าไป........”
“ถ้าผมไป                 เขาคงไม่มีเวลามาดูแลหรอกครับ
อย่าให้เขาลำบากเลย” ผมพูดไปมองออกนอกตัวรถ
“อย่าคิดมากเลยครับ น้องปอร์   พี่แค่อยากให้เราไปเห็นอะไร ๆ กับตาตัวเองเท่านั้น
เผื่อว่าอะไรๆ จะได้เคลียร์กันไปเลย”
ผมปาดน้ำตาที่คลออยู่ แล้วมองไปทางพี่นพ
ความสงสัยเข้ามาแทนครับ ว่าทำไมพี่นพพูดแบบนี้
หรือว่า มันมีอะไรมากกว่าสิ่งที่ผมไม่รู้
มันมีอะไรมากกว่าที่มันบอกผม
*

ระหว่างทางจึงเต็มไปด้วยความเงียบงัน
ผมเดินเข้าบ้านภายใต้ความมืดของซอย
หลังจากที่พี่นพส่งผมลงปากทาง
จากปากซอย เข้าบ้านผม
ทำไมดูเหมือนมันไกลแสนไกล
เดินเท่าไรก็ไม่ถึงบ้านสักที
สองขาผมยังก้าวเดินต่อไปเรื่อยๆ
ภายใต้หัวใจที่อ่อนล้าอีกครั้ง
อย่านะ อย่าร้องไห้ออกมานะ ผมบอกตัวเอง
เดี๋ยวถึงบ้านก็แล้ว  อะไรก็จะดีขึ้น
ไม่มีเขา เราก็อยู่ได้
เห็นไหม เรายังอยู่ได้มาเป็นปี
แล้วทำไมเราจะอยู่ต่อไปไม่ได้
ผมพยายามบอกตัวเองอีกครั้ง

อีกครั้ง

อีกครั้ง...

คนเรา เมื่อมีอะไรมาสะกิดแผลที่มันทำให้เราเจ็บช้ำครั้งแล้วครั้งเล่า
มีเหรอครับที่มันจะไม่เจ็บปวด
ผมคนนะครับ
ผมมีความรู้สึกนะ
ถึงผมจะพยายามดึงตัวออกมาจากตรงนั้นแค่ไหน
เชื่อเถอะครับ มันไม่ได้ง่ายเลย
นายโหดร้ายมากเลยนะ
นายโหดร้ายกับความรู้สึกที่เราให้กับนายไปจริงๆ

*
*
*
ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดิมๆ ผืนที่มันกอดผมให้กายผมอบอุ่นทุกคืน
แต่ใจผมสิ ทุกๆวัน
และตอนนี้  ไม่ต่างกันเลย
ผมเหงาครับ   ผมรู้สึกเหงาจัง
เวลา ของเขาเดินเร็วกว่าผม
หรือเวลาของผมหยุดอยู่กับที่แล้ว
ทำไม
ทำไมผมรู้สึกว่าเขาค่อยๆเดินห่างเขาออกไปเรื่อยๆ
ห่างออกไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกระยะห่างระหว่างเรามันไกลออกไป
1 ปี
2 ปี แล้ว
ความมืด แพร่กระจายภายในบริเวณห้อง
แต่มันเทียบกับความมืดมนภายในใจผมไม่ได้เลย แม้แต่น้อย
ถึงภายนอกผมจะทำเป็นสดใส สวย
แต่ทุกครั้งที่ผมอยู่คนเดียว ทุกเวลาทุกนาทีเป็นกลางคืนเสมอ
นายโหดร้ายมาก นายโหดร้ายจริงๆ
*
*
เสียงมือถือดังขึ้น
ดับลง
ดังขึ้นอีกครั้ง
และดับลง
ผมเหนื่อยเกินกว่าที่จะหยิบมันขึ้นมาดู
ว่าใครยังต้องการที่จะติดต่อคนจมอยู่กับความทุกข์ อมโลกทั้งโลกไว้คนเดียว
และในที่สุดมันก็ดับไป
เปลี่ยนเป็นเสียงข้อความแทน
*
*
*
ความมืดในคืนที่ใจเราเงียบเหงามันช่างยาวนานเกิน
เสียงหายใจที่รวยรินเบาๆ
ยังดำเนินไป ตราบใดที่ร่างกายผมยังทำงาน
ความรักของผม เหมือนดวงตาที่เปิดกว้าง
แต่เปิดกว้างภายในความมืดมน
หนทางเหรอ...หาไม่เจอ
เขาเดินจากผมไปไกลเหลือเกิน
*
*
*
ผมหลับไปด้วยความเมื่อยล้าของสมองที่จดจ่ออยู่กับเรื่องเพียงเรื่องเดียว
ตลอดเวลาที่ผมอยู่บนเตียงนอน
ขอเถอะ  ขอให้ผมเจ็บปวดแค่ในชีวิตจริง
ส่วนความฝัน ขอเป็นที่ๆ ผมกำหนดได้เองบ้างเถอะ
นะครับ
คำขอจากผม
คำขอจากคนที่รอ
คนที่คำว่ารอ คือหน้าที่ๆต้องทำ



http://www.youtube.com/v/gHHyloKGlS8&hl=en_US&fs=1&autoplay=1&loop=1



ปล. x mas ครับ

mecon

  • บุคคลทั่วไป
 :m15:  :angry2: :serius2:
ทำไมพีนพถึงได้พูดแบบนี้อ่ะ ....บอกให้ไปเห็นด้วยตาตัวเอง บอกว่าตัวเองจะเป็นอีกแรงเตือนน้องตัว
ทั้งๆที่ เวลาเป็นปีๆ มันโคดจะเร็วแสนเร็วสำหรับใครบางคน แต่ก็เดินโคตรๆช้าสำหรับการรอคอยแบบ
ไม่มีจุดหมายของใครอีกคน ทำไมนะทำไมกันถึงใจร้ายมากๆ คำสัญญาหรือความรู้สึกรักที่มีให้กันอ่ะ
มันหมดไปแล้วรึไง ....ถึงเจียดเวลาน้อยนิดหันมาใส่ใจไม่ได้เลย
...ไม่อยากจะเดาหรอกนะว่าตัวไกล ใจก็ไกลด้วย มันก็เป็นแค่ข้ออ้างของคนเห็นแก่ตัวทั่วๆไปที่หาได้ตามท้องถนนสินะ ใจร้ายโคดดดดดด :z6: :beat: :z6:

“อย่าคิดมากเลยครับ น้องปอร์   พี่แค่อยากให้เราไปเห็นอะไร ๆ กับตาตัวเองเท่านั้น
เผื่อว่าอะไรๆ จะได้เคลียร์กันไปเลย”
>>พี่นพอยากให้ แฟนน้องชายพี่ตัดใจรึคะ เห็นภาพอะไรชัดเจนขึ้นจะได้ตัดใจง่ายๆใช่มั๊ยคะ
ถ้าทำได้แบบนั้นจริงๆ ไม่ต้องเห็นด้วยตาจำนนต่อหลักฐานหรอกคะ ถ้าสวยเค้าหมดรักแล้วหรือรักง่ายหน่ายเร็วเหมือนน้องชายพี่
....คนสวยจะต้องเข้มแข็งกว่านี้คะ ยิ้มได้สดใสแบบยิ้มมาจากข้างในทั้งตาและริมฝีปากอ่ะคะ

“ถ้าไปถึง เขาคงไม่มีเวลามาต้อนรับผมหรอก”
“อย่าคิดแบบนั้นสิครับ”
“แค่เวลา1 นาที  เขายังไม่มีให้ผมเลย”

>>น้องชายพี่นพยิ่งกว่าพ่อมดอีกนะคะสาปให้หัวใจของคนๆหนึ่งถูกกักขังมานานถึงสองปีหรืออาจจะมากกว่านั้นเพราะ
ต้องรอไปเรื่อยๆอยากไม่มีจุดหมายปลายทาง
อิลุงกอล์ฟนายโคตรใจร้ายเลยวะ

+1 คะ เมอร์รี่คิส...มาร์คเหมือนกันนะคะ คนสวยและรวยม๊ากมาก :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-12-2009 03:01:57 โดย mecon »

CaroL

  • บุคคลทั่วไป
Re: เด็กเสิร์ฟปากũ
«ตอบ #4168 เมื่อ25-12-2009 03:04:00 »

ถึงภายนอกผมจะทำเป็นสดใส สวย
สวย ประโยคนี้ ...รู้สึกเหงาจังครับ
เพลงก็....เสียงหัวเราะบนความอ่อนไหว.....
อย่าคิดมากนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
ปล.เพลงเพราะเรียกอารมณ์เหงาเหลือเกินครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-12-2009 03:20:04 โดย CaroL »

ออฟไลน์ shiro_niji

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เบื่ออิลุงแหละ นิสัย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด