หัวข้อ: เด็กเสิร์ฟปากร้าย2 ...อัพเดท 11/04/16 สวัสดีประเทศไทย 13 นี้เจอกันที่สีลม เจอกันก็ทักกันได้นะครับบ

[sek-sy]

รอเจ้ปอร์คนสวย
จงลง จงลง

[POR_KA_DUN]

รถไอ้ลุงค่อยแทรกตัวผ่านอากาศ บนถนนอีกฝั่งครับ หลังจากที่เลี้ยวรถออกมาจาก
ที่ๆแห่งนั้น  ที่ๆทำให้ผมรู้ความจริงว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้ลุง
มือของไอ้ลุงยังกุมมือของผมไม่ยอมวางตลอดระยะเวลาที่มันขับรถเพื่อตรงไปยังบ้านคุณย่า
ที่ๆ เราจะใช้กอบโกยความสุขกับวันที่เหลืออยู่ก่อนที่ไอ้ลุงจะจากผมไป  
ผมทอดสายตาออกไปยังนอกตัวรถ รอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้า
และผมก็เชื่อว่าคนข้างๆผมก็คงเช่นกัน5555  ใช่ไหมครับที่รัก....

**************74***************


เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกันนั้นมันสั้นลงเต็มทีแล้วครับ
ไอ้ลุงลาออกจากที่ทำงานแล้ว แรดคริส หรือชะนีออฟฟิศแถวนั้นจึงอดแดรกไปตามๆกัน555 สม
ผมยังเหมือนเดิมครับ คือสวยๆไปทำงานปกติ เย็นๆ
มีคนขับรถมารับกลับบ้าน หรือบางครั้งจะออกนอกเส้นทางบ้าง
ก็เพื่อเติมความหวานให้กับชีวิต55
ร้านอาหารแถวที่ผมทำงาน แถวสาทร  ช่วงนี้เราใช้บริการบ่อยครับ
โรงหนัง เหรอครับ ถ้าเลิกงานไม่เย็นมาก ผมและไอ้ลุงก็มักจะไปเยี่ยมชม บ่อยขึ้น
พอความหวานที่เราต้องการได้ที่แล้ว
ค่อยวกกลับเข้าทางเดิมที่เคยใช้เดินทางกลับยังบ้านทรายทองแห่งนี้
ที่ๆเราสองคนใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน เฉกเช่นสามีและสามี5555

ผมช่วยจดรายการต่าง ๆ ที่คิดว่าจำเป็นที่ต้องใช้ให้มันครับ
เท่าที่คิดออกนะครับ มันคงไม่ต่างจากเดินทางไปต่างจังหวัดเท่าไรหรอก ผมคิดแบบนี้
เสื้อผ้า  อะไรอีกนะ.............ว่าแล้วก็ตะโกนถามไอ้ลุงไปด้วยซะเลย
มันอาบน้ำอยู่ ส่วนผมนอนอยู่บนเตียง
เมื่อตะโกนถามแล้วไม่ได้ความอะไร ก็ไปเปิดตู้เสื้อผ้าซะเลย
หยิบตัวนั้นตัวนี้ พลิกไปมา ดูว่ามันพอจะใช้ได้อีกนานไหม
กางเกงใน  เปิดลิ้นชักดู.............เปล่าเอามาดมนะครับ55
กางเกง...... ดูไปจดไป ว่ามีอะไรขาดเหลือบ้าง
อ่อที่ขาดไม่ได้ คือ...
ปลาร้าอัดเม็ด
ส้มตำแยกน้ำ ให้มันมีกินครบทั้งปี555
ว่าแล้วก็หยิบมือถือโทรสั่งพี่ซะเลย55…เปล่าหรอกครับ
มันเปิดประตูห้องน้ำออกมา
มีผ้าพันตัวผืนใหญ่พร้อมผ้าเช็ดหัวที่มืออีกข้างกำลังขยี้ดูดซับน้ำที่เกาะอยู่บนเส้นผม
“ทำไรครับ” มันเอื้อนเอ่ย
“กำลังคิดว่าจะต้องเตรียมอะไรบ้าง” ผมตอบมันครับ สายตายังเพ่งไปที่เจ้ากระดาษสีขาวแผ่นนั้น
“อะไรกันครับปอร์ ผมไม่ได้เดินทางพรุ่งนี้นะ  อีกเป็นเดือนเลย”
“ไม่ได้หรอก ต้องเตรียมตัวเนิ่นๆ จะได้รู้ว่าขาดอะไรบ้าง”  ผมตอบ
“แล้วคิดว่าจะเอาอะไรไปบ้างละ” ผมถามต่อ
“แล้วที่จดไว้มีไรบ้าง”  มันตอบหรือมันถามกันแน่ผมเริ่มงง
“กางเกง เสื้อ กางเกงใน รองเท้า   บลา บลา”  บลา บลา นี่ไม่ใช่เสื้อชั้นในนะครับ555
ผมตอบมัน ขณะที่มันย้ายร่างของมันไปหน้ากระจก
“เสื้อกันหนาวเอาไปกี่ตัวดี” ผมถามมัน
“ตอนนี้ที่นั้นยังไม่หนาวนะครับ ไปซื้อที่นั้นก็ได้นะ”
คำตอบที่ได้รับมั่นช่างแสดงความรวยออกมา
จนน่าจับมันเป็นอาหารเย็นเลยดีไหม
ไอ้ลุงผัดเผ็ด
เปรี้ยวหวานไอ้ลุง
ไอ้ลุงทอดกระเทียมพริกไท
อุ๊ย คงน่ากินมิใช่น้อย555
“ซื้อไปเผื่อบ้างก็ดีนะ จะได้ประหยัดตังค์” ผมเสนอความคิดอย่างภรรยาแสนดี ที่เขาควรทำกัน
“ปอร์” เสียงป้านวลเรียกหลังจากที่เคาะประตู
“ครับป้านวล”
“ทานข้าวเย็นจ้า  เสร็จแล้ว”
“ครับเดี๋ยวลงไป”ผมตอบแล้วพรางหันหน้าใช้หางตาที่ปัดมาสคาร่าสีดำเข้ม
พิฆาตไอ้ลุงหนึ่งครั้ง555 เพื่อกระตุ้นให้มันรีบใส่เสื้อผ้า
เพื่อจะได้ลงไปกินข้าวเย็น สวยไม่อยากให้คุณย่ารอนาน
เมื่อมันรู้ว่าผมเร่งมันแล้ว มันก็รีบซะจน.................
คุณเคยเห็น หรือเคยเป็นไหม อาการที่เร่งรีบจนเกินไป
ใส่ผิดใส่ถูกเลยครับ เจ้าบ๊อกเซอร์ตัวเก่งของมัน
หน้าสลับหลัง ข้างหลังสลับมาหน้า
จนต้องมันต้องถอดแล้วใส่ใหม่อีกครั้ง
ตัวเอียงเหมือนจะกำลังล้ม เสียการทรงตัว
ผมนอนอยู่บนที่นอนก็ขำๆกับ อาการเร่งรีบของมัน
ต้องให้มันได้แบบนี้ครับ555อาการกลัวเมียเริ่มปรากฏแล้ว
แบบนี้ค่อยปกครองกันง่ายหน่อย
ไกลหูไกลตาจะได้อยู่ในโอวาท555
“ป้านวลครับมาผมช่วย”
ป้านวล ส่งทับพีตักข้าวให้ผมตามคำขอ พร้อมรอยยิ้ม
ผมตักให้คุณย่า  ไอ้ลุง และตัวเองตามลำดับ
“ไงจ๊า  เจ้ากอล์ฟเตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว” เสียงหม่อนย่าแห่งบ้านทรายทอง
“ยังไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยครับ  ส่วนเอกสารกำลังจะเสร็จแล้วครับคุณย่า” มันตอบคุณย่าหลังจากที่ตักข้าวใส่ปาก
“ยังไงก็ช่วยเจ้ากอล์ฟมันด้วยนะปอร์ เรื่องแบบนี้ เจ้าคนนี้เขาไม่ค่อยใส่ใจหรอก”
“ครับ” ผมตอบ
“อะไรกันครับคุณย่า ผมไม่ได้เดินทางพรุ่งนี้นะ  อีกเป็นเดือนเลย”มันพูดจบก็ตักข้าวใส่ปากต่อ
“ไม่ได้หรอกจ๊า ต้องเตรียมตัวเนิ่นๆ จะได้รู้ว่าขาดอะไรบ้าง” คุณย่าตอบ
“ครับ คุณย่ากับ ปอร์นี้ตอบเหมือนกันเลยนะครับ
เมื่อกี้ปอร์ก็พูดแบบนี้กับผม”
“จริงเหรอจ๊าปอร์”  ผมไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มๆรับความดีความชอบไป555
“ปอร์เขารอบคอบดีนะ  กอล์ฟดูไว้”  ตอนนี้ผมลอยขึ้นไปติดอยู่บนเพดานห้องทานข้าวเรียบร้อยแล้วครับ
ใครก็ได้ช่วยดึงผมลงไปที มันสูง ผมหนาว55555
หลังจากที่คุยกันสักพักหลังจากทานข้าวเสร็จ
ผมและไอ้ลุงก็ขอตัวขึ้นมาบนห้องต่อครับ
ไม่ได้ช่วยป้านวลเก็บโต๊ะแต่อย่างใดครับ55555
ปกติไม่เป็นคนแบบนี้นะครับ
แต่ว่าเวลามันเดินไปเรื่อยๆนี่
ของเวลาหวีดกันเยอะหน่อย
ไหนก็จะจากกันแล้ว ขอใช้เวลากับซะมี(สามี)ให้เต็มที่หน่อยนะครับป้านวล สวยขอโทษ
ผมตรงไปยังมุมแดง
และมันก็แยกไปยังมุมน้ำเงินครับ555
ไม่ได้พร้อมที่จะต่อสู้กันอย่างเช่นนักมวยนะครับ
อย่าเข้าใจผิดและดีใจไป
55
แต่ละมุมนี่หมายถึงที่นอนแต่ละข้างของใครของมันต่างหากครับ
มิได้จำกัดอายุคนอ่านแต่อย่างใดนะครับ
อายุน้อยกว่า18 ปี ยังอ่านตอนนี้ได้อยู่
ผมยังหยิบปากกากับกระดาษที่กองอยู่บนเตียงมาจดต่อครับ
ว่าต้องเตรียมอะไรเพิ่มอีก จดไว้จะได้ไม่ลืม
“อะไรอีกนะเสื้อผ้าก็แล้ว กางเกงก็แล้ว ถุงเท้า  กางเกงใน
เสื้อกันหนาว  ของใช้ส่วนตัวต่างๆ  ขาดไรอีกนะ”ผมยังง่วนอยู่กับสิ่งที่ผมทำอยู่
ส่วนมันเหรอครับ นอนจ้องมายังผมตลอดเวลา
แทบไม่กระพริบตาเลย
“ไปเปิดเน็ตดูดีกว่า” ผมอยากทราบว่าคนเดินทางไปต่างประเทสเขาเตรียมอะไรบ้าง
เผื่อจะเป้นประโยชน์
“ปอร์ ๆ ครับ อย่าเพิ่งเลย” มันดึงแขนผมไว้ ขณะที่ผมกำลังลุกขึ้นจากที่นอน
ด้วยแรงของมันนี่ละครับตัวผมจึงลงไปกองบนเตียงนอนอีกครั้งครับ
แต่ไม่ใช่มุมแดงของผมแล้วสิครับ5555
แหมคิดไปไกลแล้วสิ
ครับใช่...... มันต้อนผมเข้ามุมน้ำเงินของมันแล้วสิครับตอนนี้
เอาแล้วสิครับ คราวนี้มันจะงัด..............................555
งัดท่าไม้ตายท่าไหนมาปราบผมอีกนี่ ..ผมก็คิดไปโน้น
ในเมื่อมันได้เปรียบผมขนาดนนี้แล้ว
หรือว่าจะเปลี่ยนจากมวยไทย มาเป็นมวยปล้ำดี
เลือกไม่ถูกแล้วสิเรา55555555555
ครับก่อนที่ผู้อ่านจะเสียใจครับ
ผมชิงตัดหน้าเสียใจไปก่อนแล้ว55
มันดึงปากกาและกระดาษในมือผมออกไป
ใจผมเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วสิครับ
ตุ๊บ บ้าง ตั๊บบ้าง บนกันไป55
ตาผมเริ่มหลับลงอย่างช้าๆ
ปากอันเล็กๆเรียวบางเริ่มเผยอ รอการสัมผัสจากใครคนนั้นที่อยู่ตรงหน้า
ตุ๊บๆ ตุ๊บๆ ตุ๊บๆ   หัวใจแทบหลุดออกมาจากนอกร่างกาย
ไม่ใช่ไรหรอกครับ เพราะห่างหายมานาน กับกิจกรรม เข้าจังหวะแบบนี้555
“ไหน...ให้ผมดูสิว่ามีอะไรบ้าง” เสียงแรกที่ผมได้ยินจากมัน
สมองที่มีแต่ฉากเลิฟซีนของผมเริ่มทำงานขึ้นมาทันทีครับ
คิดตามในสิ่งที่มันพูดบัดนาว

ไหน...ให้ผมดูสิว่ามีอะไรบ้าง

ตาที่กำลังหลับพริ้มอยู่ ค่อยๆ ลืมขึ้น

ก้มลงไปดูอะไรสักอย่างที่อยู่ในมือมัน
คำตอบที่ได้คือกระดาษแผ่นที่มันเพิ่งดึงไปจากมือผมนั้นละครับ
สองตามันก็จดจ้องอยู่ที่กระดาษเช่นกัน
ตายละ สวยหน้าแตก  จินตนาการไปไกลแสนไกล ว่าใครบางคน มันจะทำอะไรต่อมิอะไร
มันละสายตาจากกระดาษแผ่นนั้นมามองที่ผม
“อะไรเหรอครับ หือ” มันถามและยิ้มให้ผมเหมือนคนที่ไม่รู้ว่าผมคิดอะไรอยู่
หน้าแดงสิครับ ถามได้  แหม ไอ้เราก็นึกว่าจะทำอะไรต่อมิอะไรเสียอีก
ทีไหนได้มึงดูสิ่งที่กรูเขียนชิมิ ว่าขาดอะไรบ้าง
งั้นมึงเขียนเพิ่มไปเดี๋ยวนี้เลย
นอกจากเสื้อผ้าแล้ว เขียนเพิ่มไปเลย
ว่าการบ้าน5555555555555555 และทำดอกจันทร์เน้นย้ำลงไปหลายๆอันว่า อันนี้จำเป็นอันดับต้นๆ
ขาดไม่ได้ ขาดแล้วหายใจไม่เข้า เอ้ย หายใจไม่ออก
เมื่อผมไม่ตอบมัน มันก็ก้มลงไปเขียนรายการเพิ่มเข้าไปอีก
“เสื้อ กางเกง  ถุงเท้า  เสื้อกันหนาว อะไรอีกนะ”
มันไม่พูดอะไรต่อจากนั้น แต่มือมันยังเขียนต่อ ปากก็ฮัมไปด้วย
“อ่อคิดออกแล้วครับ”
ท่าไหนใช่ไหม555555555555ผมคิดในใจ
มันเขียนในสิ่งที่มันคิดลงไปบนกระดาษครับ
“ปอร์ห้ามดูนะครับ”
ตายละ มันจะเขียนท่าที่มันจะเล่นไว้ก่อนแล้วค่อยปฏิบัตตามท่าที่มันเขียนไว้แน่ๆเลย
ฉลาดจริง จะได้ไม่ลืมชิมิ เลิศมากคุณสามี 55
ผมปล่อยให้มันขีดๆเขียนๆขอมันงตามแต่ว่ามันอยากทำ
เวลาผ่านไป
“เสร็จละครับ’
ตายแล้ว ถึงเวลาปฏิบัติแล้วเหรอ นานจัง5555
สงสัยคงไม่ได้นอนแน่ๆคืนนี้.กร๊ากคิดไปนั่น
“ไหนเอามาดูสิ”  ผมมองหน้ามันแล้วหยิบกระดาษที่อยู่ในมือมันมาอ่านครับ

เสื้อ
กางเกง  
ถุงเท้า  
เสื้อกันหนาว

ปอร์
ปอร์
ปอร์
ปอร์
ปอร์
ปอร์
ปอร์
ปอร์
ผมอ่านแล้วเงยหน้าขึ้นมองหน้ามันครับ
มันก็สบตาผมไม่ยอมหลบหน้าไปไหน
สายตาผมกลับลงไปมองยังบนกระดาษแผ่นนั้นสลับกับมองหน้ามันอยู่แบบนี้
ใจหวิวๆ เริ่มมาแทนที่แล้วสิครับ
ความหมายของมันคืออะไรกันแน่
ผมพยายามคิดตามว่าทำใมมันถึงเขียนชื่อผมลงไปบนกระดาษแผ่นนั้น
ไอ้ลุงมันจะสื่ออะไร และมันจะตรงกับที่ผมคิดไว้ไหม
“อันนี้ไม่มีให้ซื้อนะ  มีชิ้นเดียวในโลก และมันก็มีเจ้าของแล้วเสียใจด้วย”
ผมพยายามที่จะพูดให้ติดตลกออกมาครับ กลบเกลื่อนความรู้สึกตัวเอง
ครับ... ไม่มีเสียงหัวเราะจากมัน  แสดงว่ามันไม่ขำ55555
หรือขำไม่ออกกับความหมายที่มันเขียนบนกระดาษนั้น
ผมมองหน้ามันอีกครั้ง คราวนี้ความหมายที่ผมคิดไว้มันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
สองตาผมเริ่มมีน้ำตาคลอ  มันไม่ได้มาจากความรู้สึกแบบเดิมที่เพิ่งผ่านไปครับ
ครับใช่ มันอาจจะเสียใจเหมือนกันแต่คนละแบบ คนละเวลา
สายตาที่กำลังรอคำตอบ ยังมองผมอย่างไม่ละสายตา
คำตอบที่ตอบไม่ได้ ไม่ใช่ไม่อยากตอบ
ผมทิ้งตัวลงนอนในส่วนของผม
ปราศจากคำพูดใดๆ น้ำตาเริ่มไหล
เวลาผ่านไปช้าๆ
เตียงนอนยวบลงอีกครั้งในมุมของผมเอง...ทำให้ผมรู้ว่าใครคนนั้นข้างผมพยายามที่จะเลื่อนตัวเข้ามาหา
ไอ้ลุงเอื้อมมือมาแตะบนไล่ผมแล้วลูบเบา ๆ เหมือนกำลังขอโทษในสิ่งที่มันขอ
เพราะมันยากเกินกว่าที่ผมจะทำได้
ยากเกินกว่าคนที่แสนธรรมดาอย่างผมไม่แม้แต่จะคิดเลย



ปล.มาต่อให้อย่างเร่งด่วนครับ
เพราะต้องเดินทางไปอีกแล้วคืนนี้
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับ
ขอบคุณที่ช่วยโหวตให้เป็นนายเอกที่สุดสวย
และขอบคุณที่โหวตให้เป็นเรื่องที่สุดยอดของความฮา55
ชิส์ นิยายเราออกจาแดรม่า 55555
เพิ่งรู้ว่ามีการโหวตด้วย เชยมากเรา

 ปล.2 พิมพ์ตกหล่อนอะไร หวังว่าคงไม่ถือนะครับ
รีบมากกลัวFCรอ
อีกอย่างเพราะทนกลิ่นธูปไม่ไหว55
เจอกันที่เชียงใหม่ครับ

[Cha Ris Ma]

  คนสวย

เขียนแบบนี้แสดงว่าลุงจะพาคนสวยไปด้วยใช่ป่าว

[mecon]

^
^
 

ปวดใจปวดตับปวดม้าม
ทรมานกับประโยคสุดท้าย

"คำตอบที่ตอบไม่ได้ ไม่ใช่ไม่อยากตอบ"
"เพราะมันยากเกินกว่าที่ผมจะทำได้
"ยากเกินกว่าคนที่แสนธรรมดาอย่างผมไม่แม้แต่จะคิดเลย"
>> พจมานของจริงสินะ กระซิกๆ ซู้ดดดดดดด(เสียงน้ำมูก)

+1 จัดให้คะ ถ้ามาช้ากว่านี้ สงสัยโรคหอบกำเริบแน่ๆคระ กลิ่นธูปคละคลุ้งไม่หมด5555555555555

[a_tapha]

 


คนสวย


รอตั้งนานมาได้ซะที

แต่ตอนนี้เศร้าอะ

[LEO]

..."สามี" ..หึหึ...เต็มปากเต็มคำเลยน่ะ 
...ปอร์ สวยเท่า เหม่ยลี่ ป่าว...ไอ่ลุงคงสับสน

[pukpra]

อ่านแล้วก็ เวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันเหลือน้อยลง
แต่ความรักของลุงกับคนสวย มันมากขึ้นทุกวันเลย
+1 เอาใจช่วยคนสวยกับลุงให้ผ่านพ้นเหตุการณ์นี้ไปด้วยกันนะจ๊ะ จุ๊บบบบบ

[milphinnejj]

งื้อออออ ........

คือตามความเข้าใจของเค้านี่คือ ลุงอยากจะให้พี่ปอร์ไปด้วยใช่ม่า ..
แต่ว่าทำไมคนสวยต้องร้องไห้ล่ะคะ T_____________T~

ฮึกๆ .. ตอนนี้แอบเศร้า(ตามพี่ปอร์)อ่า ..

ปล. คิดถึงเรื่องพี่ปอร์ .. มาต่อให้แล้วดีใจจัง อิอิ~

[POR_KA_DUN]

..."สามี" ..หึหึ...เต็มปากเต็มคำเลยน่ะ  
...ปอร์ สวยเท่า เหม่ยลี่ ป่าว...ไอ่ลุงคงสับสน

ความขาวอาจไม่เท่า
แต่ความคม หนูกินขาดแน่ๆ
ที่สำคัญครับ เหม่ยลี่กับปอร์
มีแควนหล่อ พอๆ กัน55

555

[astral]

เชื่อว่าความคมของฝีมือและสายตาคนสวยกินขาดอิุลุงอยู่แล้ว คิคิ

ลุงอยากพาปอร์ไปเรียนต่อด้วยเหรอ หรือยังไง เอ๊ะ

[pay-it-forward]

สวยมาแล้ว เย้ๆๆ  

ลุงคงอยากให้สวยไปด้วย
แต่ถ้าสวยไปไม่ได้ก็ดีไปอย่างนะ
ห่างกัน 1 ปี จะได้เป็นบททดสอบถึงความรักของสวยกับลุง

ออนทัวร์โดยปลอดภัยนะ
 :กอด1:สวย+ลุง

[broke-back]

 
"ไปครับ" ---- ตอบไปเลยปอร์

ได้ขึ้นเครื่องบิน.....ได้ขี่ไอ่ลุง
ไปกับกอล์ฟเลยครับ ปอร์


 :L1:ขอบคุณครับ +1 ให้ปอร์ 

[Ak@tsuKII]

ต้องให้มันได้แบบนี้ครับ555อาการกลัวเมียเริ่มปรากฏแล้ว
แบบนี้ค่อยปกครองกันง่ายหน่อย
ไกลหูไกลตาจะได้อยู่ในโอวาท555

>>แอร๊ยยยยยยไอลุงเกลียมัว   

เราเป็นซะมีต้องเป็นช้างเท้าหน้าสิค้าาา

แต่ภรรเมียเป็นอย่างสวยควาญช้างนะ

โหยยย ลุงเขียนชื่อสวยลงไป

โรแมนซ์(?) ดีจัง

ุถ้าสวย เซย์เยสสส  ไปนะ เยี่ยมเลย

แต่ก็นะ เข้าใจ ความจำเป็น  

อยากให้สวยไปด้วย

[gboy]

 
คนสวยไมไม่ไปอะ

[j4c9y]

คำถามที่ลุงถามเนี่ย

ตอบยากเหมือนกันนะครับ

เห้ออออ

รอตอนต่อไปคร้าบบ

+1

[BeeRY]

ตามไปเลยคร้า พี่ปอร์คนสวย
เดี๋ยวพี่ลุงเลี้ยงเอง อิอิ

[FriendShip]

พี่ปอร์ เซย์เยส ไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

[HydrA]

อย่าเพิ่งเศร้านะ ยังไม่อยากเศร้าเลย
เวลาที่คนสวยจะได้อยู่กับลุงเหลือน้อยแล้วอ่ะ ใจน่ะอยากให้ปอร์ไป
ด้วยแต่คนสวยก้อต้องมีภาระ
หน้าที่ที่ต้องทำ เฮ้อ

[Huo_To]

อิจฉาคนมีแควนหล่อ แบบพี่เคน   
อร้ายยสวยมาแป๊ปเดียว คืนนี้จะไปอีกแล้ว   
เดินทางปลอดภัยนะค่ะ

[sek-sy]

เจ้ปอร์สุดสวยเนี่ยรอบคอบดีจัง
แต่ลุงก็คงอยากให้ปอร์ไปด้วย้ลยเขียนอย่างนั้นไป
มีความสุขมากๆนะคร้า
มาแต่เร็วๆด้วยน้า

[andy_kwan]

ลุงกอล์ฟจะพานู๋ปอร์ไปด้วย
สงสัยลุงจะแอบขอผู้ใหญ่ทางนู๋ปอร์ไว้แล้ว
แต่ไม่บอกให้รู้  กะจะไว้เซอร์ไพรซ์

[shiro_niji]

ไปนี่ อิลุงเลี้ยงเป่า?

[PeeraDHa]

 

[DexTunG]

        






ทำไมต้องจากกันนะ





           

[ปี้ปี้ปี้~PalmY]

ทำไม

เราไม่เข้าใจความหายอยู่คนเดียว 

[kunnyppk]

หวัดดีค่ะ เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้านทรายทอง ตามอ่านมาหลายวันกว่าจะทัน วันนี้อ่านทันแล้วค่ะ
ตอนแรกอ่านแล้วสนุกมาก นั่งขำน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล จนน้องข้างๆบอกว่า พี่เป็นไรๆ บ่อยๆ
พออ่านไปเรื่อยๆ ก้อเริ่มขำไม่ออก จากน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล กลายเป็นน้ำตาซึม  ::สงสารน้องปอร์คนสวย ฮืออออ
ปวดใจ อยากให้น้องปอร์ไปกะลุงจัง แต่...
คนสวยเดินทางอีกแล้ว ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะและ :pig4:ที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันอ่าน จะติดตามต่อไป


รอสวยเสมอ

[mist]

มารอคนสวย

[bixzz]

ปอร์ออนทัวร์อีกแล้ว...อิจฉาจริง ได้ไปเจอหนุ่มเชียงใหม่ด้วย 
.....
ตอนที่อ่านตอนก่อนหน้านี้ก็เคยคิดนะว่าปอร์น่าจะไปกับกอล์ฟซะเลย ลาออกจากงานแล้วค่อยกลับมาหาใหม่ก็น่าจะได้
...แต่ที่สุดแล้ว ก็อยู่ที่การตัดสินใจของปอร์แหละ

รออ่านต่อ พร้อม +1 ให้แล้วนะครับ

[tanutchai]

มารออ่านคราบ

[kunnyppk]

รอคนสวยด้วยคน อิอิ