ผมสูดลมหายใจเข้าปอดยังกะจะปล่อยพลังกลับไป5555
“นายจะเชื่อเราไหมกอล์ฟ ถ้าเราจะบอกว่านาทีที่เพิ่งผ่านไปนั้น เราหลอกนาย”
ไอ้ลุงมันเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยความดีใจ สองมือมันดึงตัวผมเข้าไปกอด หน้าไอ้ลุงซบที่หน้าท้องผม
“เราพร้อมแล้ว ที่จะเดินไปข้างๆกับนาย” ผมตอบ สองมือผมลูบหัวมันเบาๆ
น้ำตาไอ้ลุงไหลริน
“ขอบคุณมากครับปอร์ ขอบคุณครับ” เสียงสะอื้นนั้นกลับไม่ได้มาจากผมแล้วในตอนนี้
ตอนพิเศษ ( เรื่องบนเตียง 1)
สองแก้มผมถูกพันธนาการไว้ด้วยสองมือไอ้ลุง
ความอบอุ่นแทนที่จะส่งผ่านด้วยสองมือนั้น แต่ผมกับรับรู้มันด้วยสายตาที่ไอ้ลุงมองผม
ผมใช้มือขวาจับมือไอ้ลุงที่อยู่บนแก้มของผม แล้วลูบที่ใบหน้าไปมา
ไอ้ลุงก้มลงมาจูบผม จูบแล้วจูบอีก จูบแล้วจูบอีก อยู่บ้างนี้ไม่รู้จักพอ
สองมือไอ้ลุงเปลียนมาเป็นลูบผมที่ปิดอยู่บนหน้าผากออก
แว่นตาผมถูกถอดออกวางไว้บนหัวเตียง เผยให้เห็นรูปหน้าที่ชัดเจนยิ่งขึ้น
ไอ้ลุงเปลี่ยนจากจูบปากมาบรรจงจูบที่หน้าผากแทน
ผมหลับตาลงช้าๆ รับสัมผัสจากแรงจูบนั้น เหมือนกับคนที่เพิ่งเคยจูบครั้งแรกในชีวิต
ตอนนี้คำพูดใดๆคงไม่สำคัญมากว่าการกระทำอีกแล้ว
ถึงแม้ว่าผมเพิ่งได้ยินจากไอ้ลุงใน10นาทีที่ผ่านไป มันจะมีความหมายกับเราสองคนในวันนี้
ส่วนพรุ่งนี้จะเป็นยังไงผมและไอ้ลุงไม่สามารถตอบได้ เพราะมันยังมาไม่ถึง
ไอ้ลุงเปลี่ยนจากที่หน้าผากมาเป็นที่ซอกคอ ใบหูอันบางๆ ของผม
ทำให้อารมย์ผมกระเจิดกระเจิงไปไหนต่อไหนยากที่จะเรียกกลับมาแล้ว
ผมสนองตอบไอ้ลุงด้วยการใช้มือแทรกเข้าไปที่ผมไอ้ลุง บีบดึงเบาๆ ตามแรงจูบนั่น
แผ่นหลังผมโค้งงอขึ้นลงจากเตียงนอนสลับไปมา มืออีกข้าง บีบกำที่ผ้าปูเตียงเป็นรอยยับ
ปากส่งเสียงคราง ราวกับว่า ตัวตนไร้น้ำหนัก กำลังลอยจากเตียงนั่นแล้ว
เสื้อยืดสีขาวที่ใช้ปิดคลุมร่างกายถูกเปิดออกอย่างช้าๆ ด้วยมืออีกข้างของไอ้ลุง
เผยให้เห็นหน้าท้องที่ขาวเนียน ของผมกำลังขยับขึ้นลงเป็นคลื่น ตามแรงจูบนั่น และแรงลูบนั้น
ไอ้ลุงลูบไปมาทั่วบริเวณหน้าท้อง ไม่เว้นแม้แต่จุดที่เรียกความเสียวซ่านให้กับผมได้ไม่น้อย
อารมย์ที่ว่ากระเจิดกระเจิงแล้วนั้น เทียบกันกับตอนนี้ไม่ได้เลย ไอ้ลุงบีบเค้นที่หน้าอกทั้งสองของผมเบา ๆ
แต่แรงตอบสนองนั้นกลับไม่เป็นเช่นนั้น แผ่นหลังผม โค้งงอขึ้นจากที่นอนถี่ขึ้น ถี่ขึ้น
ปากส่งเสียงครางไม่ยอมหยุด
ผมเปิดดวงตาทั้งสองขึ้นจากโลกแห่งฝันที่กำลังจะเป็นจริงอีกครั้ง เมื่อไอ้ลุงหยุดการกระทำทุกอย่าง
ไอ้ลุงถอดเสื้อที่ปิดร่างกายอันผอมบางของผมออกด้วยความเต็มใจ เผยให้เห็นร่างกายครึ่งบนอย่างชัดเจน
ไอ้ลุงถอดแว่นตาขอบหนาๆ ของตัวเองวางไว้ข้างแว่นตาผมที่อยู่บนหัวเตียง
แล้วจัดการถอดเสื้อตัวเองอย่างไม่รู้อาย เผยให้เห็นหน้าอกที่ผายกว้าง ผิวขาวเนียน หัวนมสีชมพู ฐานนมเล็กๆ
พอดีคำ มีไรขนบางๆ ทั่วแผงอกเป็นทางยาวลงไปถึงเจ้าสะดือและต่ำลงไปกว่านั้น
ตอนนี้ผมและไอ้ลุงเราต่างเสมอภาคกัน เพราะเหลืออีกแค่ไม่กี่ชิ้น
กายของเราก็จะเป็นอิสระจากสิ่งที่พันธนาการไว้แล้ว
ไอ้ลุงเปลี่ยนจากนั่งที่ขอบเตียงขึ้นมาคุกเข่าข้างตัวผมที่นอนเหยียดยาวบนเตียง
ปลายจมูกไอ้ลุงสัมผัสที่หน้าอกผมอีกครั้ง สองมือลูบไล้ตามเนื้อตัว
มือผมยังไม่ระไปจากหัวไอ้ลุง บีบเค้นเบาบ้าง แรงบ้าง ตามตามจังหวะที่ไอ้ลุงส่งมา
ไอ้ลุงใช้ปากไล่ลงไปต่ำเรื่อยๆ หยุดที่หน้าท้องแบนราบของผม
อีกมือสอดเข้าไปไนสิ่งที่ปิดร่างกายผมชิ้นสุดท้าย
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนบุกรุกถึงจุดสำคัญแล้ว
น้องปอร์น้อยๆ ตอดรับมือไอ้ลุงอย่างรู้งาน สร้างความภาคภูมิใจให้คนที่เป็นเจ้าของ
เพราะอย่างน้องไอ้ลุงก็คิดว่าผมพอจะเรียนวิชาเพศศึกษามาบ้าง ถึงจะไม่เทิร์นโปรก็ตาม
ตอนนี้น้องปอร์น้อยๆถูกล้อมรอบด้วยนิ้วทั้งห้าของไอ้ลุงครับ ไม่ต้องบอกว่าใครเสียเปรียบ
คำตอบคือไอ้ลุงนั้นเอง เพราะมันเป็นฝ่ายกระทำผมเพียงคนเดียว
ผมมีหน้าที่เพียงแค่ตอบสนองในสิ่งที่มันกระทำเท่านั้น
ตกลงใครได้เปรียบเสียเปรียบครับ 555 เขียนเองก็ยังงง
กางเกงตัวสุดท้ายค่อยถูกเลื่อนลงไปอย่างช้าๆ ด้วยน้ำมือไอ้ลุง
ขนบางๆ ที่เป็นไรของผมค่อยๆ ชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อกางเกงได้ล้นลงมาอยู่ที่เข่าตามแรงมือไอ้ลุง
และในที่สุด น้องปอร์น้อยๆก็ได้ออกมาทักทายเจ้าของมันในอนาคต
พร้อมทั้งสูดอากาศบริสุทธิ์ในบ้านริมทะเลอย่างเต็มปอด ค่อยๆ พองขึ้น 5555
ไอ้ลุงมันมองยังกับว่าไม่เคยเห็นน้องปอร์น้อยๆ มาก่อน ก็ใช่ครับ มันไม่เคยเห็นจริงๆ
ผมสิที่อยากแทรกแผ่นดินหนี เข้าไปประเทศเพื่อนบ้านของเรา เพราะอายมากเมื่อตกอยู่ในสายตาผู้ชายหล่อ ๆ
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยที่จะมีชายใดได้ล่วงล้ำอาณาเขตบริเวณแห่งนี้ น้องจากมือผมเอง55
ไอ้ลุงคะแนนตามผมแล้วครับคุณผู้อ่าน
เพราะตอนนี้ผมถือว่าใครเหลือน้อยที่สุดเป็นผู้นำ ส่วนใครเหลือมากที่สุดเป็นผู้ตาม
แล้วผมไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้นเลย จึงเป็นผู้นำครับ555
ผมใช้มือซ้ายปิดหน้าตัวเองเหมือนเป็นการบอกไอ้ลุงว่า กรูอายนะ มึงจะจ้องอีกนานไหม
ไอ้ลุงมันกลัวเสียเปรียบผมอย่างแรงครับ หรือกลัวตามไม่ทันก็ไม่รู้
มันค่อยๆถอดกางเกงขาสั้นตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ออกแล้ววางมันทับบนกางเกงของผม
สังสัยมันจะถือเคล็ดที่จะข่มผมให้อยู่ในอำนาจเป็นแน่แท้
อุแม่เจ้า ตอนนี้คะแนนเราเสมอกันครับ ไม่มีใครนำ ไม่มีใครตาม
ไอ้ลุงก้มมาจูบที่ปากผมอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
“ปอร์” เอาอีกแล้วเมิง เสียงเรียกแห่งความหายนะที่ไอ้ลุงมันเอ่ยขึ้น
หลังจากที่เราสองตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลายาวนาน
“ไม่ต้องอายครับ” ผมถอนหายใจเมื่อไม่เป็นอย่างที่ผมคิด มือที่ปิดอยู่ที่ใบหน้าเริ่มคลี่ออก
หน้าตาอันน่ารักของผมเด่นขึ้นมาอีกครั้ง เราสบตากัน
ผมใช้สายตาสำรวจทั่วทุกอนูของไอ้ลุงตั้งแต่หัวต่ำลงไปเรื่อยๆ
ผ่านไรขนตามสะดือ หญ้าในสนามกอล์ฟที่ตัดไว้อย่างสวยงาม เท่า ๆ กัน ไม่มีเส้นไหนสั้นหรือยาวกว่าเส้นอื่น
ลูกกอล์ฟสองลูกถูกวางอยู่ข้างล่างไม้กอล์ฟไซด์ขนาดใหญ่ที่พร้อมใช้งานแล้ว
ผมรวบรวมความกล้าขออาสาเอื้อมมือไปหยิบไม้กอล์ฟขนาดใหญ่นั้นแทนผู้อ่าน
โห................ไม่นะ มันโคตรยะยะ....