สวัสดีครับพี่หมอติ๊บ พี่หมอไม้ ผมเพิ่งได้เข้ามาอ่านไม่นานมานี้ราวๆซักหนึ่งเดือนเห็นจะได้ เรื่องราวน่ารักดีครับ พอดีผมเรียนที่มอนอสายวิทย์สุขภาพเหมือนกันและปัจจุบันก็ยังทำงานอยู่ที่รพ.ของมหาวิทยาลัยเลยทำให้อ่านสนุกและเห็นภาพได้ชัดเจน
แม้ว่าหลายสิ่งที่พี่หมอไม้เขียนไว้จะมีเปลี่ยนแปลงไปบ้างก็ตามแต่ก็ยังพอให้เหลือร่องรอยไว้ให้ได้จินตนาการตามได้ไม่ยาก เช่นร้านอีทมีที่ตอนนนี้ไม่มีแล้ว คลินิกที่พี่หมอติ๊บเคยทำงานก้ไม่มีแล้ว ห้องกรอสก็ย้ายจากตึกMDไปแล้ว และอะไรๆๆอีกหลายอย่าง แต่ผมก้พยายามถามจากพี่ๆที่ทำงานถึงสถานที่ที่เปลี่ยนไปเพื่อให้เห็นภาพมากขึ้น
แต่ตอนนี้ยังคิดไม่ออกว่าหอพักของพี่ทั้ง2คนพักคือหอไหนก็ตาม เหมือนว่าตอนนี้เป็นนักสืบอย่างไงอย่างงั้น
อ่อ...มีอีกอย่างนึงคือผมได้ก๊อบเรื่องราวทั้งหมดไปรวมมเป็นหนังสือ ทำสารบัญและหน้าปกเรียบร้อยพร้อมทั้งใส่ภาพถ่ายสถานที่ต่างที่ยังหลงเหลืออยู่เข้าไปด้วย ตั้งใจจะเอาเก็บไว้อ่านเองเพราะเรื่องราวน่ารักดีและได้ข้อคิดการใช้ชีวิตจากพี่หมอติ๊บเยอะมากเลยทำเป็นหนังสือ
แต่ก็คิดเผื่อไว้ว่ามีคนอื่นๆที่สนใจอยากอ่านโดยที่ไม่ต้องมาจ้องจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทั้งนี้ก็เลยยากจะถามความคิดเห็นพี่ทั้ง2คนว่าถ้าผมจะทำออกมาเป็นไฟล์ .pdf แล้วเอาไปฝากไว้บนเว็บฝากไฟลืเพื่อให้คนที่อยากเอาไปปริ้นทืแล้วพกติดตัวไปอ่านพี่มีความคิดเห็นว่าไงครับบอกได้เลยครับ (ถ้าพี่อนุญาตผมจะปรับเป็น2-3เล่มเพื่อให้มันไม่หนาเกิน//8ร้อยกว่าหน้าเยอะจริงๆ )
สุดท้ายนี้ผมก็ขอบคุณเรื่ื่องราวของพี่ทั้งสองคนมากนะครับที่ทำให้เห็นว่ารักแท้มีอยู่จริงไม่ว่าจะในรุปแบบไหนก็ตาม