“แต่อย่าพยายามหาเหตุผลเลย ปวดหัวเปล่าๆ รู้แค่ว่าพี่รักมากก็พอแล้ว พื้นที่ตรงนี้พี่ยกให้จินคนเดียว..สัญญา”
โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ปาหมอนทิ้ง ตายเกลื่อนช็อตนี้
หวานน หวานมากกก แต่ไม่รู้สึกเลี่ยนเลย ไม่ได้บอกว่ารักพร่ำเพรื่อออกมาตรงๆ แต่ทุกถ้อยคำคือรู้ว่าเขารักกันมาก เราชอบแบบนี้ ชอบตอนเขาสองคนอยู่ด้วยกันที่สุดแล้ว ♥
จบแล้วก็ใจหายนะ พอคิดว่าจะไม่มีพี่ชาติกับจินมาปลอบประโลมใจอีกแล้วก็... ฮือ ถึงไม่มีเอ็นซีแต่ดีต่อใจแบบนี้ก็ฟินได้เนอะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ นะคะ เราชอบมากเลย
ชอบทุกอย่างในเรื่องนี้ ชอบพี่ชาติ เอ็นดูน้องจิน รักพี่โก๋ โอ๋ต้นตระกาล เลิฟคนเขียน รักส์
ปอลิง. จะตามติดเป็นวิญญาณทุกเรื่องเลย คึ