จุดอ่อนของตี้หลงมีอยู่ที่เดียวคือหัวใจ
เพราะเฮียธัชคือหัวใจของตี้หลงน่ะสิ
ถ้าดูจากวิธีแล้วศัตรูคงคิดไม่ถึงแน่ๆ
ว่าได้ปล่อยมังกรเข้ามาฉกเสือขาวไป
แต่แหม ตี้หลงช่างเป็นคนที่ใช้เวลาคุ้มค่าจริงๆ
หน้าสิ่วหน้าขวานแท้ๆยังแทะโลมเฮียธัชได้อีก
ถ้ามีเวลานานกว่านี้อาจจะถึงขั้นลวนลามได้
ไม่ได้ๆ มันยังไ่มถึงเวลา เฮียธัชอย่าเผลอเชียวนะ
เจ้าหมาน้อยจ้องจะขย้ำอยู่ จบเรื่องนี้แล้วไม่น่ารอด
ขอให้เรื่องราวอย่าได้ร้ายแรงมากเลยนะ ลุ้นๆ
ขอบคุณพี่มาศมากค่ะ
+1 และเป็ดแทนคำขอบคุณค่ะ
ป.ล. ที่บ้านขาดหมอนข้างพอดี ตี้หลงก็น่าสนนะ