หัวข้อ: นิยายรักผู้พิทักษ์สันติราฎษร์: คดีรัก ตอน ผู้กองธงรบชักธงรัก

[the_pooh9]

 

[wan]

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษ ที่ทำให้ไม่ค้าง

แต่ไอ้ที่ทิ้งท้านเรื่องเฮียสุริยะน่ะ ตกลงจะแต่งเรื่องต่อไปใช่เปล่าครับ พี่นาย

+1 ให้ดูเหมือนเป็นการติดสินบน 

[m_pop91]

ขอบคุณนะครับที่ทำให้อาการค้างหายซะที
555

[kasarus]

เย้ เย้ เย้ หายค้างกันแล้ว
ยาแก้แฮงค์ของคุณวุดนี่ได้ผลชะงัดเลยนะครับ

[Little Devil]

 
มารอตอนพิเศษของท่านรองโฆษก

[teenza]

ก่อนอื่นก็
ให้รางวัลคุณนายก่อน
บทส่งท้ายถูกจวยมากๆ
เป็นบทอัศจรรย์ที่พูดมากที่สุดเลยมั๊ง
อยากอ่านตอนสารวัตรฝ่าด่านเฮียสุริยะอะคุณนาย
อะ
ไม่ต้องกลัวเปลืองถุงยางเลยคับ
เดี๋ยวผมจัดให้

ขอบคุณสำหรับบทส่งท้ายนี้ เป็นของขวัญปีใหม่ที่ให้กับคนอ่านเลยคับ

[โน๊อา]

แวะมา + ให้กะพี่นาย สำหรับตอนส่งท้าย

[RomeO_C_Leng]

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ขอบคุณมากคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


หายค้างเลยยยยยยยยยยยยยยยย


555555555555

[mecon]

คิดตึ๋งอาทิ๊ตตตตตตต
คิดตึ่งคุณนุ
คิดตึ๋งคนแต่ง
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

[ลูกหมีน้ำแดง]

 :pig4:สำหรับบทส่งท้ายที่ทำให้หายค้างงงงงงงง

+1 แต่ขอรีเควสตอนพิเศษนะค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

[ToRMoR]

ก็คงต้องฝ่าฟันกันไปอีกในอนาคต แต่คนอื่นก็ดูจะยังไม่เคลียร์เนอะว่าตกลงเป็นอะไรยังไงกันบ้าง ชีวิตธงรบคงมีแต่เรื่องวุ่นที่เจ้าัตัวก็คงแก้ปัญหาได้เท่านี้(จริงๆ) สงสัยจะเป็นตอนจบแบบปลายเปิด ว่าแต่น้องโจ้เป็นไงบ้างT-T สงสารเด็ก

[morrian]

  ในที่สุดก็ไม่ค้างแล้ว ^^ ไม่เปลืองcondom ด้วย เพราะสารวัตรไม่นิยมใช้ 

สนับสนุน ตอนพิเศษตอนกลับไทยนะค้าบ อยากอ่านการฝ่าด่านเฮียสุริยะด้วยเหมือนกัน

ว่าจะหมู่หรือจ่า ก็ยอมจริงหรือเปล่า อิอิ

......... น้องโจ้ ก็เป็นพระจันทร์ที่ดับมืดมิดไปตลอดกาล แล้วไงคับรีบน เหตุการณ์ที่น้อง

โจ้ฆ่าตัวตาย ทำให้สารวัตร แทบถอดใจจากตี๋น้อยกันเลยทีเดียว น่าสงสารโจ้จริงๆ T_T

[kasarus]

ในที่สุดพระอาทิตย์ก็ขึ้นมาอยู่เหนือเสาธงซะที อิอิ

[aimaim]

โอ๊ะ คุณ นาย หายตัว ไม่โผล่มาเลยอ่ะ งุงิ

อยากรู้แค่ว่า เฮียใหญ่รู้ว่าน้องเล็กรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่คนที่ตัวเองคิด จะเป็นยังไงอ่ะ แล้วเรื่องของโจ้ล่ะ สรุปฆ่าตัวตายสำเร็จไปแล้วใช่ไหม เล่ามาให้ระเอียลๆๆๆ ด้วยนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ

สวสัดีปีใหม่เจ้าค่ะ ระวังโดนเสือกัดนะเจ้าค่ะ ^^

[kimagain]

  หวานได้เลือดท่วม

[a420094a]

จบแบบ รวบรัด จริงๆๆ . . . 

[yunlovejae]

ลืมถามคุณ katawoot ว่า จะมีภาคต่อพิเศษ อีกหรือป่าว
เพราะอยากรู้ว่า ถ้าอธิคมรู้ว่า มีคนมาจีบเมียตัวเอง เป็นนายทหารด้วย จะทำอย่างไร
อยากอ่านตอนนี้มากๆๆเลย   

ช่วยรับไว้พิจารณาหน่อยนะ......

[melody]

ชอบจังเลย
จบแบบเลิฟ ๆ กับแบบนี้
แล้วจะมีภาคสองมันหน้อ

[RomeO_C_Leng]

แวะมาดูเผื่อมีภาคพิเศษอิอิ

[Nanzari]

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน

แบบว่ายังอ่านไม่ถึงไหนเลยอ่ะ ^6^

แต่จะพยายามต่อไป...

[Little Devil]

มาตามภาคต่อของทั้งสองสารวัตรเลย
อย่าลืมเพื่อนๆ และน้องนนท์ด้วยนะ
ยังไม่เคลียร์เลย
หวังว่าคงได้อ่านอีกหลายภาค 
เห็นด้วยกะรีฯ บนโน้น
เรื่องนายทหารหนุ่มหล่อ
คิดถึงสารสัตรอธิคมกะคุณนุ

 

[emmybblood]

ย่องมาเผื่อเจอภาคพิสดาร เอ๊ย พิเศษ       

[นางมารร้าย]

บรรยายความรู้สึกเป็นตัวอักษรไม่เก่ง  ขอกด+1 เป็นการขอบคุณนะคะ

[katawoot]

บทส่งท้าย 2

อาวุธเดินเข้าไปในห้องทำงานของพลตำรวจเอกคฑาวุธผู้เป็นบิดา ยกมือขึ้นวันทยหัตถ์แล้วนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะ รอให้รองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติเซ็นเอกสารเสร็จแล้วจึงพูดขึ้นว่า
“วันนี้ผมไปเยี่ยมคุณแม่"
“มีอะไรอีกล่ะ" ผู้เป็นบิดาถาม
“คุณแม่อยากจะให้คุณพ่อช่วยน้อง"
“แม่แกจะให้พ่อใช้เส้นอีกแล้ว แกก็รู้ใช่ไหมว่าพ่อไม่ชอบ" พลตำรวจเอกคฑาวุธพูดทั้งที่ยังก้มหน้า
“ทราบครับ" อาวุธพยักหน้า "ผมก็แค่เป็นคนส่งสาร"
“เออๆ เดี๋ยวพ่อจัดการเอง เอาเรื่องที่พ่อเรียนเชิญแกให้มาพบก่อน" รองอำนวยการสำนักงานตำรวจแห่งชาติเน้นเสียงคำว่า 'เรียนเชิญ'
“เรื่องอะไรครับ"
“ทำไมแกไม่ค่อยอยากจะมาหาพ่อวะ กว่าจะมาหาได้แต่ละทีแทบต้องส่งคนไปตาม" พลตำรวจเอกคฑาวุธโยนปากกาลงบนโต๊ะแล้วเอนตัวพิงเก้าอี้ก่อนจะยกมือประสานท้ายทอย "แกรู้ใช่ไหมว่าโผ ผ.บ. ต.ร. ครั้งนี้พ่อมีสิทธิ์กว่าคนอื่นๆ"
“ทราบครับ" อาวุธพยักหน้า
“พ่ออยากให้แกไปทำงานโปรเจ็ค ENSU ที่นิวยอร์ค สร้างผลงานเด็จๆ ซักหน่อย กลับมาพ่อจะดันให้แกเป็นรองโฆษก พ่อวางแผนเอาไว้ว่า...”
“ไหนว่าคุณพ่อไม่ชอบใช้เส้น" อาวุธพูดแทรก
“แต่แกมีศักยภาพนี่หว่า แล้วนี่เป็นเรื่องกิจการตำรวจ น้องแกเป็นนักธุรกิจการเมืองหน้าเลือด พ่อไม่อยากยุ่ง แกเป็นลูกพ่อนะวุธ บัลลังค์ ผ.บ. ต.ร. จะแน่นปึ๊กถ้ามีคนที่พ่อไว้ใจได้เป็นปากเป็นเสียงให้พ่อ"
“ผมขอคิดดูก่อน"
“อย่าคิดนานนัก พ่อมีเวลาไม่มาก" รอง ผ.บ. ต.ร. รีบพูด "มีเวลาไม่ถึงปี พอพ่อเป็นผู้บัญชาการแล้วจะเรียกตัวแกกลับมา ที่นี้พอได้เป็น พ.ต.อ. ซักครึ่งปีพ่อจะตั้งแกทันที"
“พ่อจะใช้เส้นให้ผมได้ พ.ต.อ. หรือครับ"
“ตอนแกได้เป็น พ.ต.ท. พ่อก็ใช้เส้นโว้ย เลิกเถรตรงซะทีเถอะ แกยอมรับไหมล่ะว่า ยศของแกทำให้แกทำงานตามอุดมการณ์ของแกได้ง่ายขึ้น แล้วที่พ่อดันก็เพราะฝีมือ พ่อไม่ซี้ซั้วดันใครไม่ดูตาม้าตาเรือหรอก ไม่แน่ ในอนาคตแกอาจได้เป็น ผ.บ. ต.ร. ถ้าปล่อยให้แกไต่บันไดมาเรื่อยๆ ตอนนี้แกก็อยู่ขั้นเดียวกับไอ้คมหรือไม่ก็ไอ้ธง"
อาวุธเมินออกไปมองนอกหน้าต่างเมื่อได้ยินชื่อเพื่อนทั้งสอง ผู้เป็นบิดาจึงเปลี่ยนมาพูดเสียงเรียบว่า "แล้วนี่เรื่องอะไรกัน มีเรื่องอะไร"
“อธิคมมาคุยกับพ่อหรือครับ" อาวุธเลิกคิ้ว ถามเสียงเรียบ
“ไม่ใช่ พ่อไอ้คมบ่นให้ฟัง มันบอกว่าเสียดายสามทหารเสือ พ่อยังนึกนะว่าถ้าพ่อได้แกสามคนมาทำงานด้วยต้องรุ่งแน่ ให้ไอ้คมเป็นฝ่ายบู๊ แกเป็นฝ่ายบุ๋น แต่ไอ้ธงนี่สิ น่าเสียดาย"
“ถ้าธงรบมาร่วมทีมด้วย พ่อจะให้เป็นอะไรครับ" อาวุธเผลอถอนหายใจเบาๆ
“อืม อย่างเจ้านี่ให้มันเป็นอะไรดี ลูกล่อลูกชนมันเยอะ" รอง ผ.บ. ต.ร. เอียงหน้าคิด
“ผมกับเพื่อนผิดใจกันนิดหน่อย แตไม่นานคงเคลียร์ได้ครับ" อาวุธตอบเสียงเรียบ
“รีบๆ เคลียร์เข้า พ่อไม่อยากให้เพื่อนบาดหมางกัน"
“เรื่องไปนิวยอร์ค เมื่อไหร่ครับ" อาวุธถามเพื่อเป็นการรวบรับ
“ง่ายๆ ยังงี้เลยเหรอ"
“ถึงยังไงพ่อก็คงต้องให้ผมไปอยู่แล้วไม่ใช่หรือครับ"
“แกนี่เคยเป็นยังไงก็ยังเป็นยังงั้น" ผู้เป็นพ่อส่ายหน้า "ก็เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ เดี๋ยวพ่อจะให้หน้าห้องโทรไปบอก ระหว่างนี้แกก็รีบเคลียร์งานเคลียร์อะไรให้เสร็จ"
อาวุธพยักหน้าแล้วลุกขึ้นวันทยหัตถ์พลตำรวจเอกคฑาวุธแล้วเดินตรงไปยังประตูห้อง แต่เมื่อกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูก็ต้องชะงักเมื่อบิดาพูดตามหลังมาว่า
“ลืมเค้าซะเถอะวุธ"
ภาพของคนในอดีตฉายวาบขึ้นมาบนประตูห้องราวกับเป็นจอภาพยนต์ ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคนที่เขารักแบบยังมีลมหายใจนั้นไม่เคยหายไปจากความคิดคำนึง ณ ตรงนี้ที่เขายืนอยู่คือที่สุดท้ายซึ่งเขาเห็นนทีแบบมีลมหายใจ ตอนนั้นพ่อเขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน นทียืนอยู่ที่ประตู มือจับลูกบิดดันประตูเปิดออกช้าๆ เขายืนกอดออกมองนทีเดินออกไปจากห้องด้วยสายตากังวล ไม่เคยนึกเลยว่านั่นคือครั้งสุดท้ายที่เห็นนทีมีชีวิต เพราะครั้งต่อไปที่เขาเห็นชายหนุ่ม นทีอยู่ในอ้อมแขนของเขา ตาปิดสนิท
สิ้นลมหายใจ...
“วุธ พ่อไม่อยากเห็นแววตาแบบนี้ของแกอีกแล้ว หาแฟนซักคนเถอะ พ่ออยากเห็นแกมีความสุข"เสียงรองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติพูดขึ้นอย่างอ่อนโยน
“ขอบคุณครับ" อาวุธพยักหน้า กล่าวเสียงเรียบ แล้วเอื้อมมือไปหมุนลูกบิดประตู วินาทีนั้นเขารู้สึกราวกับได้สัมผัสไออุ่นจากรอยมือของนทีซึ่งทิ้งไว้มานานหลายปีแล้ว
...นที คือสายน้ำแห่งชีวิตของเขา แต่นทีได้จากเขาไปโดยไม่มีวันกลับ...
...สำหรับเขา ความรักคือสายน้ำเสมอ เพราะสายน้ำให้ความชุ่มชื่นแก่ชีวิต แต่สายน้ำก็มักจะไหลผ่านเขาไป ครั้งแล้วครั้งเล่า...

--- จบ (จริงๆ แล้วล่ะ) ---

[mecon]

ู^
^
 

*********************

  อาวุธ คนดี๊ คนดี 
ยังไงก็ปักใจรักนที คนเดียวอย่างมั่งคนสินะ ถึงแม้ว่าจะมีคุณนุมาทำให้สั่นคลอนก็ตาม

+1 เจ้าคะ ขอบคุณมากๆคะ รอคอยเรื่องต่อไปเมื่อคุณคฑาวุธพร้อมนะคะ

[alterlyx]

นั่นน่ะ!!! ... แอบมาเรียกเรทติ้งคืนให้ อาวุธ ... นึกว่าจะได้มาเป็นพระเอกเรื่องต่อไปซะอีก
อ่อ ... ลืมไป คุณอาวุธ เป็นคนดีเกินไปหน่อย ไม่ใช่ สไตล์คุณคฑาวุธ 

[amito]

ถึงสายน้ำจะผ่านไปไม่ทวนกลับ แม้จะลับล่วงไปนานนักหนา
แต่ภาพเธอยังตรึงและตรึกตรา นทีจ๋า วุธยังรัก รักนที

แด่อาวุธ :L2:คนที่แสนดี

[kasarus]

แปะชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยมาอ่าน

[the_pooh9]

เศร้าจังเลยพี่นาย

 

[Ak@tsuKII]

บวกหนึ่งจ้า 

อยากให้อาวุธมีคู่กะเค้าเหมือนกันจะ แอร๊ยยย 
จะได้เลิกเศร้าหมองซะที

อาวุธไม่สนตะวันของเจ๊เหรอ  อุอุ 

5555  ยังเชียร์ไม่เลิก