หัวข้อ: I'm pregnant เมื่อผมท้อง เเจ้งข่าว +ประกาศ !!!!! 18/05/15 p.68

[patee]

แม้จะสั้นไปหน่อยแต่ก็เข้าใจคนแต่งนะคะ

อ่านหนังสือเยอะๆนะเวลาสอบจะได้ผ่านฉลุย สู้ๆๆๆๆ

รอน้องจีกับน้องกันต์เสมอค่ะ

[sirikanda28]

เบื่อพ่อแม่แบบนี้
จริง ๆ

[Ryoooo]

แม่เอฟน่ารักมากเลย
ยอดศรีภรรยา
อยากให้พ่อแม่พี่ทอสรู้บ้าง

พ่อตาออกหน้าแล้ว
งานผ่านชัวร์เลน

[Sohso]

ก็ยศพ่อเอฟไม่ธรรมดานิน่า ตอนมาครั้งนั้นส.ส.ก็มาทักนิน่า

[yokky34]

มาต่อเหอะน้า สนุกมากๆ เลย คิดถึงน้องจี น้องที แม่เอฟ พ่อทอส แล้วค่า

[waiman]

พึ่งเข้ามาอ่านค๊า สนุกดี อ่านไม่เบื่อเลย
รออ่านต่อจ้า

[caramel]

ในที่สุดก็อ่านทันแล้ว

รออ่านอยู่นะคะ สู้ๆ   

[Veesi3]

สนุกมากจ้าาาา เพิ่งได้มาอ่าน ชอบ ไม่มาม่าอย่างที่คิดไว้ น้องจีน่ารักมากเลยอ่าาา สู้ๆ นะครอบครัวนี้

[sang som]

พี่ทอสสู้ๆ

[papark]

อ่านรวดเดียวจบเลยฮะ ชอบนะเรื่องนี้ แม้ภาษาคุณจะชวนงงงวยเพราะพิมพ์ผิดบ้างก็ตาม

ได้เวลาแสดงความเห็นแล้ว

ตอนแรกที่อ่านไม่มีฉากพี่ทอสเลยแต่เป็นคุณหมอแทน ทำให้คิดว่า เฮ้ย พระเอกปะวะ

พอฉากพี่ทอสปรากฏตัวตอนแนนพามาหาคุณหมอ ในใจนี่อวยเลย... อยากให้คนนี้เป็นพระเอกว่ะ

5555555 อ่านไปยาวๆ ก็เลยแบบ เออ ดีที่พี่ทอสเป็นชายที่คนเขียนตั้งใจให้เป็นพระเอกแต่แรก

เราเข้าใจเหตุผลในเรื่องทุกๆ อย่างนะ ที่ทอสไม่ตามหาเอฟเอย ที่เอฟหนีไปเอย ที่กลับมาอยู่ด้วยกันเอย บลาๆๆๆ

แต่ไม่เข้าใจตรงน้องจีกลายเป็นเด็กอารมณ์ร้ายไปนี่ดิ 55555 เพราะพ่อตามใจหรือยังไง รู้สึกแก่แดดก้าวร้าวจัง

สงสารเอฟนะ ปรามลูกไม่ค่อยอยู่แล้วอ่ะ น้องจีฟังแต่พ่อ โอยยย

...........

หวังจะให้พ่อตาลูกเขยร่วมมือกันมานานละ รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ ขอให้สอบได้นะ

[BeauBeeiiz]

น้องจีนี่ออกตัวแรงแต่เด็กเลยวุ้ย

พี่ทอสสู้ๆ คุณตาสู้ๆ พ่อทอสแอบแกล้งป่าวอ่ะ

[merciewrio]

รอรอ

[fondue1]

 

[rayaiji]

ขอแบบพี่ทอสซักคนนนนนน

[mawmeawmimo]

สู้ๆๆๆๆๆ  พี่ทอส

[tarkung]

รออ่านต่ออยู่นะ

[snuksnan]

ประกาศ!!!!!!!!!!!!!
.
..
...
....
....
......
.......
........
.........
..........
..........
>>>ตามหาคนเขียน

คนเขียนหายไปไหนนนนน
คนอ่านค้างมากกกกกกกกกกกกกก
รีบมาเหอะ 

[B52]

อยากอ่านแล้วน้า

[Mouse2U]

อยากอ่านต่อแล้วน้า~

[ชัดเจนกาบ]

สงสัยคนเขียนยังสอบไม่เสร็จละมั้ง คิดถึงเอฟแล้ว หลบลูกปืนไอ้พี่ทอส

[lemonpreaw]

รอๆๆๆอยู่น้า คิดถึงน้องจี น้องกันต์

[nixnix]

  คนเขียนมาต่อได้แล้วนะคร้า....เข้ามาดูวันละหลายรอบเมื่อไหร่คนเขียนจะอัพ....มาเร็วๆนะคร้า..

[patee]

 

[merciewrio]

ลืมแล้วมั้ง นักเขียนพากันลืมคนอ่านกันหมดแล้ว 

[เต่าตุ่น]

ตอนที่24


“เอกสารทั้งหมดอยู่ในนี้ครับ”ผมรับเอกจากทนายก่อนจะเปิดตรวจสอบดูถึงความเรียบร้อย


“คิดว่าจะได้ผล?”ผมถามทนายเมื่อตอนนี้เราเข้ามาในกรมเพื่อยื่นเรื่องขอทำการก่อสร้างต่อ


“อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับฝั่งโน้นแล้วก็คนฝั่งเราว่าจะตกลงกันยังไง ส่วนเรื่องระเบียบการและเอกสารต่างๆทางเราทำถูกทุกขั้นตอนไม่น่ามีปัญหาครับ”ผมพยักหน้ารับก่อนจะเดินเพื่อเข้าไปในห้องโถงขนาดกลางหลังจากที่ทนายติดต่อเรื่องเรียบร้อย ด้านในมีคนนับ20น่าจะเป็นคนที่กำลังยื่นเรื่องทำธุระทำนองเดียวกัน แต่ผมก็ไม่คุ้นหน้าเท่าไหร่นัก


“นั่งรอก่อนครับ เพราะอีก10นาทีกว่าเข้าจะเรียกเข้าพูดคุย”ทนายบอกก่อนที่ผมจะนั่งลงที่เกาอี้นวมสีเข้ม


เมื่อเช้าผมได้รับโทรศัพท์จากพ่อตาตั้งแต่เช้าบอกว่ามาถึงแล้วไม่ต้องไปรับแล้วก็ตัดสายไป


“555มึงนี่นะ”เสียงหัวเราะดังสนั่นเปิดประตูเข้ามาเรียกสายตาทุกคนในห้องให้หันไปมองรวมถึงผม


“อย่าพูดมากน่ารีบๆเลยมึง”และอีกเสียงที่ดูจะติดรำคราญดังตามมาและเป็นเสียงของพ่อตาผมเอง เดินคู่มากับผู้บัญชาการทหารบก พร้อมกับอีก2คนที่มักจะพบเห็นได้ในทีวีตามมา


“เอ่อๆ ไหนอ่ะลูกเขยมึง”


“นั้นไง รีบๆเลยมึง เพราะมึงนั้นแหละปล่อยให้ลูกน้องทำงานเหี้ยๆแบบนี้ คนอื่นเขาถึงเดือดร้อน”พ่อตาพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ส่วนผมก็ยืนขึ้นแล้วไหว้ตามมารยาท


“เป็นไงมึงไอ้พัฒ หาเรื่องจริงๆ”พลเอกหันไปบอกกับอีกคนที่เดินตามมา ตอนนี้ผู้เข้ายื่นเรื่องหลายคนมองมาที่กลุ่มพวกเขาอย่างสนอกสนใจ


“ต้องขอโทษด้วยครับท่านพอดีเรื่องเกิดที่ฝั่งใต้ ผมเลยไม่ได้ตรวจสอบ”เขาว่าอย่างนอบน้อม


“หึ เห็นแก่ได้  กูเข้าใจว่าเรื่องพวกนี้มันเรื่องธรรมดา แต่ก็อย่างสักแต่ว่าเอาจนไม่ดูอะไร เดือดร้อนมาครอบครัวจะอยู่ยาก พวกที่ขนแต่เงินมายัดก็คิดบ้างคนเขาอยากรับไหมไม่ใช่ดีแต่มีเงินมีอำนาจแล้วจะทำอะไรก็ได้”พ่อตาผมพูดอย่างจริงจัง ภายใต้ชุดเสื้อผ้าธรรมดา แค่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าอ่อนกับกางเกงทรงสบายแต่กลับพูดจาแสกหน้าเสียงดังจนหลายคนในห้องถึงกับก้มหน้าก้มตา


“เอาน่าใจเย็นๆ มึงก็รู้ระบบมันเป็นไงกว่าเรื่องจะมาถึงพวกกูก็แทบจะไม่มีอะไรผิดปกติแล้ว”ผู้บัญชาการว่าพร้อมตบบ่าลูกน้องเบาๆแล้วหันมาพูดกับพ่อตา


“จะเกิดกับใครกูไม่รู้แต่ถ้าหลานกูลูกกูลำบากอีก กูส่งไปผู้ตรวจการแน่น และกูจะไปยืนให้ไอ้เดชเอง”ว่าอย่างไม่สบอารมณ์ จนลูกน้องต้องก้มหัวขอโทษอีกครั้ง


“คุณทศวรรต พ่อตาคุณเป็นใครกันแน่นครับ ที่พูดนั้นหัวหน้าพูดตรวจการเลยนะครับ”ทนายสะกิดผมยกใหญ่พร้อมมองไปที่พ่อตาผมอย่างหวาดระแวง


“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่คิดว่าเรื่องคงง่ายแล้วใช่ไหมครับ”ผมถามกับทนายผมพยักหน้ารัวๆ


“ไอ้หนู เอาเอกสารมา พรุ่งนี้พร้อมก็ดำเนินการก่อสร้างต่อได้เลย ส่วนเรื่องฟ้องค่าเสียหายจะทำก็ได้แล้วแต่”ผู้บัญชาการขอรับเอกสารจากผมผมจึงยื่นให้ท่านแล้วยกมือไหว้ขอบคุณเอกสารถูกส่งตอไปยังลูกน้องทันที


“ที่เหลือผมดำเนินเรื่องต่อเองครับ”คุณทนายว่าก่อนจะเดินตามเข้าห้องๆหนึ่งไป


“พ่อจะกลับกับผมไหมครับ”ผมถามยังไงเรื่องก็คลีคายแล้วน้องจีกับเอฟไม่รู้เรื่องที่พ่อตามาก็จึงแต่ผมคิดว่ายังไงก็ควรพาท่านกลับไปเจอ


“ไม่ เดี๋ยวจะกลับเชียงใหม่เลย แล้วอย่าบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้ ถ้าจะให้ดีบอกพ่อแม่แกด้วย ว่าอย่าหาเรื่องทำให้หลายฉันลำบาก”ผมไม่เคยบอกว่าเรื่องพวกนี้เป็นฝีมือพ่อกับแม่ของผม ผมก็อดทึ่งไม่ได้ที่ท่านรู้เรื่องราวต่างๆมากมายจนหมด


“ครับ”ผมก็ได้แต่ตอบรับก่อนที่พ่อตากับผู้บัญชาการจะเดินออกไปด้วยกันอีกทาง ส่วนผมวันนี้คิดว่าจะกลับไปหาน้องจีเพราะหลายวันมานี่แทบไม่ได้คุยกับลูกเลย


เรื่องราววันนี้จบลงง่ายด้ายจนผมเองยังอดตกใจไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงสนิทสนมกับคนระดับผู้บัญชาการได้ แต่ที่แน่นๆเรื่องที่ไอ้คินเคยเตือนตอนครั้งแรกที่ผมตามหาเอฟคงจะไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ


“โชคดีที่สี่ปีก่อนไม่ถูกดักยิง หึ”ผมได้แต่พูดกับตัวเองเบาๆ


ก่อนกลับผมแวะซื้ออาหารจีนร้านดังพร้อมกับขนมเค้กเจ้าประจำของเอฟและน้องจี และโทรบอกเลขาเรื่องจะไม่เข้าโรงแรมวันนี้


เสียงรถพี่ทอสดังที่หน้าบ้านทำให้ทั้งผมและน้องจีรีบวิ่งออกไปดู


“ลืมของหรอครับ”ผมเดินเข้าไปหาพี่ทอสที่โรงรถน้องจีวิ่งเข้ากอดพ่ออย่างเร็ว


“เปล่าแค่งานเสร็จก็เลยกลับบ้าน”พี่ทอสว่าพร้อมกับหอมแก้มน้องจีเบาๆซึ่งน้องจีจากเมื่อวานที่ดูซึมๆก็ร่าเริงขึ้นมาทันตา


“นี่เพิ่ง11โมงเองนะครับ”ผมว่าพร้อมช่วยแบ่งถุงอาหารที่พี่ทอสถือไว้มากมายด้วยมือข้างเดียวเพราะอีกข้างอุ้มน้องจีอยู่ มาถือเอง


“เยเย้ น้องจีอยากเล่นกับพ่อทอส”น้องจีร้องดีใจก่อนปีนลงแล้ววิ่งเข้าบ้านแล้วกวักมือเรียกผมกับพี่ทอส ดูๆไปก็ตลกดู


“ซื้อมาเยอะเลยนะครับ”ผมว่าเมื่อวางถุงอาหารต่างๆลงบนโต๊ะ


“กินได้ไหม”พี่ทอสถามเพราะผมมีอาการแพ้ท้องบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร


“ทานได้ครับ”ผมว่าพร้อมเอาอาหารแกะใส่จานเพราะใกล้จะเที่ยงแล้ววันนี้ทานเร็วหน่อยคงไม่เป็นไร


“พ่อนี่ๆๆ ลุงหมอให้มา”น้องจีวิ่งไปเอาแผ่นอันตราซาวด์ที่ผมไปตรวจมาเมื่อวาน”จุดๆนี่น้องทีล่ะ”เจ้าตรวจอธิบายอย่างภาคภูมิใจ เมื่อวานยังนั่งงงยกใหญ่ว่าทำไมน้องเป็นจุด จนคุฯหมอนนต์ต้องมานั่งอธิบายมากมายให้เจ้าตัวเล็กฟังจนเหนื่อย


พี่ทอสหยิบขึ้นมาดูอย่างทึ่งๆก่อนจะใช้มือลูบไปมาตรงตำแหน่งที่น้องจีบอก แววตาดูปราบปลื้มอย่างเห็นได้ชัด


“ครั้งหน้าไปด้วยกันนะครับ”ผมว่าพร้อมลูบท้องตัวเองเบาๆ  น้องทีแม่หวังว่าหนูจะทำให้พ่อมีความสุขกว่านี้นะครับ



วันนี้เป็นวันสมัครเข้าเรียนอนุบาล ทั้งผมและพี่ทอสพาน้องจีมาโรงเรียนแต่เช้าเพราะตัวเล็กลงทุนเดินมาปลุกพ่อเองโดยที่ผมไม่ต้องบอก


“แม่ๆกันต์ล่ะ”น้องจีถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้องรับรอง โรงเรียนที่มาสมัครเป็นโรงเรียนนานาชาติชื่อดังโรงเรียนเดียวกับน้องกันต์ การรับรองผู้ปกครองจึงค่อนข้างดีสมกับค่าเทอม

“น้องกันต์เรียนอยู่ครับ น้องจีอย่าเสียงดังรบกวนคนอื่นเขาเห็นไหม”ผมว่าเพราะน้องจีตื่นเต้นเกินไปจนเสียงดังทำให้ผู้ปกครองคนอื่นมองมาหลายครั้งแล้ว


“บู้ๆ”น้องจีทำปากยื่นๆก่อนจะเดินไปเล่นของเล่นที่เขาเตรียมให้เด็กในระหว่างรอ เล่นได้ไม่ถึง3นาทีเจ้าตัวก็ทำเรื่อง


“ปล่อยนะ”น้องจีว่าก่อนจะดึงหนังสือภาพจากเด็กผู้ชายที่ขนาดตัวพอๆกันอีกคนแต่เด็กคนนี้มีสีผิวค่อนข้างเข้มตาสีฟ้าน่าจะเป็นลูกครึ่ง


“ปล่อยตั้ว ห้วย! สูอ่านนานแล้ว”ผมกับพี่ทอสหันมองหน้ากันทันที เมื่อสำเนียงเด็กลูกครึ่งฟังดูแปลกกว่าที่คิด


“พูดไม่รู้เรื่อง”น้องจีปล่อยทันทีจนเด็กคนนั้นที่กำลังดึงล้มหงายหลังจนผมกับพี่ทอสต้องรีบเข้าไปดู


“น้องจี !”ผมว่าดุเจ้าตัวกับไม่สนใจเดินไปหยิบหนังสือเล่มอื่นแทน


“เป็นไรไหมครับ”ผมถามเด็กคนที่ล้ม


“บ่ เป็นหยัง แค่เนีย บ่ สะเทือน”ผมหันมองพี่ทอสอีกครั้งอย่างขอความคิดเห็นแต่พี่ทอสกลับนิ่งแทน


“บักเนว เฮ็ดหยังอีกหนอ อยู่ซื่อๆแน่”ผู้หญิงรางท้วมวัยกลางคนเดินตรงเข้ามาหาน้องเนวพร้อมบ่น ผมก็พ่อฟังออกครับเพราะตอนเรียนผมก็มีเพื่อเป็นคนอีสานมันก็พูดภาษาบ้านบ่อยๆ


“บ่ ได้เฮ็ดหยังเล้ย”น้องเนวบอก


“พ่อทอสอันนี้อ่านว่าอะไร”น้องจีหยิบหนังสือภาพต้นไม้มาหาพี่ทอสพร้อมถาม


“ขอโทษนำแน่เด้อบักเนวมันดื้อ บอกอาหยังมันกะบ่ ฟัง”เธอว่า


“ไม่เป็นไรครับ”คงจะเป็นคุณแม่เพราะหน้าตาส่วนหนึ่งก็คล้ายกันยกเว้นสีตากับสีผมที่ไม่เหมือน


“เชิญผู้ปกครองด้านนี้เลยค่ะ เราจะพาชมโรงเรียน ส่วนน้องๆเดี๋ยวทางเราจะให้พี่เลี้ยงดูแลเองค่ะ”เสียงของประชาสัมพันโรงเรียนเรียกทำให้ทั้งผมและพี่ทอสต้องลุกขึ้นเดินตามไป


“ผัวบ่ ปาดคือว่าหล่อคักหล่อแน่”แม่ของน้องเนวสะกิดผมพร้อมพูดเสียงไม่ดังนักแต่ทำเอาผมสะดุ้งกับคำว่าผัวของเธอ


“เอ่อ.”ผมนี่ไม่รู้จะตอบกลับยังไงเลยครับ


“บ่ ต้องอายดอก ลูกซายคนโตของข่อยก็มี เห็นจังซิหัวทันสมัยเด้อ”เธอว่าอย่างเป็นมิตร นี่คงเป็นเอกลักษณ์ของคนอีสานเพราะจะดูสนุกสนานและเป็นมิตรกับทุกคน เหมือนๆเพื่อนของผมเลย


 หลังจากนั้นผมก็เดินชมโรงเรียนพร้อมกับพูดคุยกับคุณชมพู่ไปด้วย โรงเรียนนี้มีถึงระดับม.ต้น แต่ละโซนแยกออกจากกันอย่างชัดเจนเป็นสัดส่วนระบบรักษาความปลอดภัยก็ค่อนข้างดูแทบทุกมุมมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ หลังจากพูดคุยแล้วเขียนใบสมัครพร้อมจ่ายค่าแรกเข้า6หลักแล้วผมก็เดินกลับมารับน้องจีที่ตอนนี้สนิทกับน้องเนวเรียบร้อยแล้ว


“สนุกไหม”พี่ทอสถามน้องจี เจ้าตัวพยักหน้ารัวๆ แต่ตาก็ยังมองรถไขลานในมือที่ได้มาเป็นของแถม


“ก็ดี เนวพูดไม่รู้เรื่องดี น้องจีขำ”น้องจีว่า ผมกับพี่ทอสถึงกับหลุดหัวเราะเลยครับ ยังไงกัน พูดไม่รู้เรื่องแต่ก็เล่นกันได้นานสองนาน


“ต้องเอาชุดไปปักรหัสนักเรียนก่อนด้วยเดี๋ยวพี่ทอสแวะหน้าปากซอยให้ผมหน่อยนะครับ”ผมว่าเพราะได้ชุดนักเรียนกับของต่างๆมาเรียบร้อยแล้วค่าเทอม6หลักสำหรับผมถือว่าสูงมากสำหรับเด็กอนุบาลแต่พี่ทอสก็ยืนยันว่าจะให้เรียนโรงเรียนนี้แล้วน้องจีเองก็อยากเรียนกับน้องกันต์ด้วยผมจึงปฏิเสธไม่ได้


“ตั้งใจเรียนหึคุ่มค่าเทอมนะครับ”ผมว่าพร้อมขยี้หัวน้องจีไปมา


“ฮะ”น้องจีเงยหน้ามายิ้มรับ


TBC

ตอนหน้านี่เดือนหน้าเลยนะ สอบเสร็จสิ้นเดือนเลย

[pui]

 

[fay 13]

 

[Mouse2U]

น้องเนวพูดอิสานน่ารักจังเลยค่ะ

[iceman555]

น้องจีมีเพื่อนนานาชาติเร็วจัง อิอิคนอีสานน่ารัก นิสัยดี 

[wwss2220]

 :impress3:สู้ๆๆนะค่ะ ชอบอ่ามากค่ะ...ชอบเอฟกับพี่ทอส