สงสารนัยภุ TT
พอวัชหายดีเเล้วจะทำยังไงกันละเนี่ย ไม่มีทางอื่นจริงๆหรอ ><
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณต้นข้าวนะค๊าา!!~ +1 ยาชูกำลังให้ อิอิ ^^
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและบวกที่กดให้ครับ วัชหายดีกคงเป็นไปตามนั้นละครับ เศร้าหน่อยเนอะ ^^
สงสารนัย...ภุต้องตายจริงๆ หรอเนี่ย
อ่า สงสารเหมือนกัน แอบร้องไห้เลย
เฮ้อ...อ่านแล้วปวดใจ
ตอนนี้ปวดใจกว่าเยอะครับ เตรียมทัมใจ TT
หว่า ทำคนอ่านเฮิร์ทหรือเนี๊ย ขอโทษคร้าบบบบ ( เพี้ยนเพื่อเสียง )
อ้าว มาอีกแล้ว ดราม่าหน่อยเเต่อย่าเพิ่งทิ้งกันนะครับ
เศร้าจังเลยค่ะ
เเบบนี้สู้ให้ไม่เจอกันอีกครั้งจะดีกว่าไหม สงสารทั้งคู่เลย
เอาใจช่วยนะคะ ทุกอย่างต้องลงเอยด้วยดี ฮิ้ว
เจอกันอีกครั้งเพื่อย้ำความรักที่ตัวเองมี ผมว่าทั้งคู่คงไม่เสียใจหรอกครับ เนอะ ^^
สงสารนัย ทำยังไงจะได้อยู่ด้วยกันอีก
ชอบ happy ending
+1
แฮปปี้ เอนดิ้ง นี้รอเรื่องหน้าเลยครับ เรื่องนี้ทานมาม่าไปก่อนนะครับ^^
:m15:นักทั้งภุ และวัช ทำยังไง พระเอกราสองคนจะสมหวัง
ภุเจ็บไปแล้ว รอวัชนะครับว่าจะจบยังไง ^^
คือว่า วัชแอบชอบนัย ซึ่งภูก็ไม่ได้หึง โอเค ไม่ใช่ประเด็น
แต่วัช เปลี่ยนใจมาชอบรัฐเร็วจังเนอะ
นอกจากจะรักษาบาดแผลตามร่างกาย
จะช่วยรักษาแผลในใจ (เพราะแอบรัก)ด้วยเรอะ
เฮ้อ
สงสารนัยเนอะ
ไม่เป็นไร 3P ไปเลย นับ วัช รัฐ << ไม้หันอากาศเหมือนกันหมด โอะ ลงตัว
คนแต่งบอก : จัด 2P ต่างหากเล่า
อันนี้เป็นความผิดของข้าวเองครับที่พยายามเดินเรื่องไวๆ เลยดูข้ามไปหน่อย แต่พยายามใส่คีย์เข้าไปครับ อยู่ด้วยกันมาหลายวันเเล้ว
ทั้งที่เมื่อคืนก่อนยังพาเขาออกจากกรง พาเขาขึ้นไปบนบ้าน ถึงจะเป็นช่วงเวลาเพียงเล็กน้อยแต่เขาก็รู้สึกดี แล้วมีอะไรน้าที่บอกว่าเมื่อมีคนมาช่วยเราตอนอยู่ในอันตรายเราจะรู้สึกดีกับคนนั้นอะครับ เอามาจากนิยายในบอร์ดนี้เเหละครับเเต่จำไม่ได้เเหละ แหะๆ
น่าสงสาร เศร้ามากกกกกกกกก
อ่า อีโมเยอะสุด เศร้าจริงหรอ ข้าวขอโทษครับบบบบ
คือยอมรับนะครับ อยากให้นาคา กลับมารักกับนัย จะด้วยวิธีใดก็ได้ แต่ถ้าให้เป็น ครึ่งร่างกับ วัชก็ไม่ไหว คือขอให้คนเขียน (อย่าว่าเค้านะ)
เขียนเรื่องให้จบด้วยมนต์เเห่งความรัก ทั้งสี่คน (ขอได้ไหมหว่า ตรูไม่ได้เขียน) แต่แบบนี้มันเศร้า (เค้าไม่กินมาม่าอ่ะ)
คือ จะบอกว่าในเรื่องนี้ไม่ได้อ่าครับ เเต่เรื่องหน้า happy ending ชัวร์ๆครับ กฤตนัยมีคู่เเน่นอน ^^
เฮ้อ น่าสงสารจังเลยอ่ะ ! แบบนี้สู้ให้รู้ว่าจากกันดีกว่าแล้วมาเจอกันทีหลังอย่างนี้มันไม่ทรมานแย่เลยหรอ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ
อย่างน้อยก็ยังได้เจอกันนะครับ บางทีคนเรายังเคยอยากเจอกับใครที่ไม่อยู่เเล้วเลย เเค่เวลาเพียงนิดเดียวก็ยอม
ทรมานหน่อยก็ยอมครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
เศร้าจัง นัยต้องพรากจากคนรักถึงสองครั้้งเลยหรอ ฮือๆๆ
หว่า ร้องไห้เลยหรอ ขอโทษครับ แหะๆ
คืนครับ ^^
“ รักภุ ”
“ รักภุ ”
......อย่างน้อยภุก็เข้าใจความรู้สึกของนัย
ใช่เเล้วครับ นี่ละที่กฤตนัยฝันไว้ ขอบคุณที่อ่านนะครับ^^
พลัดพรากจากสิ่งที่รัก...เป็นทุกข์ แต่คุณกฤตนัยที่ต้องสูญเสียสิ่งนั้นไปถึง 2 รอบ จะทำใจอย่างไงเนี่ย ?
รอบแรกว่าเจ็บปวดแล้ว รอบสองคงร้าวรานยิ่งกว่า เพราะ เป็นการนับถอยหลัง เวลาหมดลงไปเรื่อย ๆ
น่าสงสารเเทนกฤตนัยครับ ข้าวเเต่งไปร้องไห้ไป อินจัด ๕๕๕๕ ขอบคุณที่อ่านนะครับ
สงสารทั้งภุทั้งนัยเลย
อ่า ชะตา(คนเเต่ง)สั่งมาอย่างนี้เราขัดมันไม่ได้ครับ แหะๆ ขอบคุณที่อ่านนะครับ