(แก้ไขคำส่อติดเรท: 15-01-2011)
ลมเหนือที่รัก
ตอน3/2
------------------------------
yeaw's
อีก 15 นาทีจะ 4 ทุ่ม ร้านปิด
พนักงานเก็บของตึงตังตั้งแต่สามทุ่มครึ่งแล้ว ผมเดินออกไปที่จอดรถ พวกมึงให้กูรอแต่ตอนนี้ไม่มีที่ให้รอแล้วโว๊ย! ...ผมสบถในใจ
“อยู่ไหนวะ!” เจฟฟรี่โทรมา ผมกดรับไม่รอให้มันพูดก่อน
“อยู่โรงแรม FFF”
“แม่ม...ปล่อยให้กูรอเก้อเหรอวะ” หางตาปะทะคนร่างผอม ยืนเก้ ๆกัง ๆ เหมือนรอใครซักคน ดูคุ้น ๆ..เด็กนั่นนี่หว่า
“กูทำเพื่อมึงเลยนะเว๊ย ไอ้สัตว์ปีก สมองควาย..ย” เสียงโจ๊กตะโกนแทรกเข้ามาแทนเจฟฟรี่
“มึงออกมายัง ไปต่อมั้ยวะ?” เจฟฟรี่
“ช่าง... ไม่แล้ว แค่นี้นะเว้ย!” หมดอารมณ์ จะกลับเลย
-------------------------------
“พี่...เอ่อ คุณ ..คุณครับ ผมขอบคุณที่ให้โอกาสแต่ผมไปไม่ได้จริงๆ ครับ ขอ...”
ไม่สนแล้ว เวลานี้ ถึงรถได้ปิดประตูปึงใหญ่ระบายอารมณ์ โมโหแม่ม...บิดสตาร์ทรถดังกระหึ่ม ทุบพวงมาลัย—ปึ่ก!!!
หงุดหงิดว่ะ ไอ้น้องพอลนั่นก็หายหัว โทรไปก็อ้ำอึ้ง บอกยุ่งเรื่องสอบมาเป็นอาทิตย์ เจอเบี๊ยวนัดนี่อีก…ขัดใจ!
เสียงเคาะกระจก
ก๊อก ๆ ๆ !!!
หันมอง ...นึกได้ เด็กขาย ...เอาวะแก้ขัด ผมตัดสินใจ
เปิดประตูลากลิ่วพามันขึ้นรถ เจือกพร่ำขอโทษอยู่นั่น
ทีในร้านเห็นหน้าตาดีทำกูเคลิ้มหน่อย ตอนนี้จะเล่นตัว ซิงแค่ไหนก็หยั่งว่า จะอะไรนักหนาวะ!
--------------------------
ขึ้นรถมาได้ มันปิดปากเงียบ กอดเป้เก่า ๆ แน่น ตราโรงเรียนดูคุ้น ๆ คงหวังอัพค่าตัวล่ะซิ
ไอ้กายโทรมา ...
“ไรวะ?”
“...กูเอง” รู้แล้ว ถ้าเป็นสองตัวนั่น ผมกดปิดไม่รับ...ทำกูแสบนักนะ เพื่อนพวกนี้
“มึงมีไรพูดมา กูขับรถอยู่” .....
“โจ๊กจะต่อคลับ Zee มึงไปต่อมั้ยวะ” เสียงไอ้โจ๊กโวยให้ได้ยิน ชิ... พวกมันอยู่ด้วยกัน
“เออ ...กูไม่ไป กูมีธุระ” เหลือบมองเด็กหน้าขาว นั่งคอเกร็ง ประเดี๋ยวเหยียบเร่งให้เยี่ยวราดน่องเล๊ย!
“ไม่ออกมาแน่เหรอวะ เด็กเยอะนะมึง”
“ตาม’บายโว๊ย” ใจลิงโลด อยากแกล้งตุ๊กตาหน้ารถตะหงิด ๆ อารมณ์เริ่มดีขึ้น
“เฮ่ย...ยังไม่ถึงเวลานอน เหยี่ยวราตรีอยู่ได้ไง รึมึงมีไร?”
“ชิ..ธุระของกูซิวะ!”
“งั้นก็ได้ พรุ่งเอางานไปบ้านกูด้วย” กายเรียนวิศวะโยธาเหมือนกัน งานกลุ่มเช้าวันจันทร์มีพรีเซนต์หน้าห้อง
“เออ แค่นี้”…. จบข่าว หึ ๆ ๆ
....................
..........................
ตอนนี้ ผมอารมณ์ดีขึ้นตามลำดับ ชายตามองแก้มเนียนจาบจ้วง
“เท่าไหร่...? “ลดเสียง ถาม กลับหันหน้ามาหา ทำตาโต อารมณ์ขุ่นดีดผึงกลับคืน
“อยู่กันแค่นี้เป็นใบ้รึไง...!”
“พี่..ลิซ่า...ว่าไงครับ?” ยังมีหน้ามาย้อน แล้วลิซ่าไหนวะ ถามกลับ เลยรู้ว่าไอ้กระเทยปากแดงตัวมะเมื่อม เสริฟ์โต๊ะข้าง ๆ ชายตามองผม ให้ท่าจนรำคาญ
ผมบอกราคา 2 มันคือ 2,000 บาท ปากสวยนั่นสวนทันควัน 5 !
ว๊าเว๊ย 5,000 เชียว!!!
ราคาไม่เท่าไร ถ้าสดซิงจริงอย่างแม่เล้าตุ๊ดนั่นบรรยายสรรพคุณ ...ผมจ่ายได้ แต่ไอ้ต่อปากต่อคำนี่สิ ขัดใจคนไม่อยู่ใต้อาณัติว๊อย!
..................
.......................
เงียบปรับขุ่นให้คลาย
“...ครั้งแรกเหรอ?”
“อะไรนะครับ!?” หันมาถาม หน้าตาตื่น เล่นเอาผมใจเต้นตูมตามไม่รู้สาเหตุ เป็นบ้าอะไรวะตู
“กูถาม... ยังไม่เคยใช่มั้ย!?” เอาช้า ๆ ชัด ๆ
“....ครับ” หน้าแดงก่ำ ก้มหน้างุด ค่อยน่ารักขึ้นมาหน่อย
“รู้ใช่มั้ยต้องทำไง” ตัดสินใจ-ลุย
ผมกดปุ่มเปิดเพลง
---------------------------
ซักพัก มันหน้าตื่น เสียงโทรศัพท์สั่น
แอบเหลือบมองผมนิด ๆ ยังดีที่เห็นกูอยู่ในสายตา
“สวัสดีครับ” .......บรรยากาศชวนหมั่นไส้
“.......”
ดูมันยังอึ้ง ๆ นั่งอยู่กับกูแท้ ๆ เสือกคุยกับคนอื่น เห็นเป็นมอไซค์วินรึไง
“ใคร!?” ผมตวาด
“...พี่ลิซ่าครับ” ไอ้กระเทยไทยที่น้าแจ๊คหมายหัว
ร้านสะดวกซื้ออยู่ข้างหน้า...เลี้ยวรถปาดชิดซ้ายเข้าจอดทันที เทียบฟุตบาทหน้าร้านตรงประตูพอดีเป๊ะ
“เอามานี่... ลงไปซื้อเบียร์ยี่ห้อ Hein แพ็คนึง” โยนกระเป๋าสตางค์สีดำหรูใส่หน้าตักมัน
คว้าฉวยแย่งโทรศัพท์ รอปิดประตูรถก่อนกรอกเสียงเหี้ยม
“นั่นใครพูด...กูพูดสายกับใครอยู่!?”
“ไม่ได้นะคะ ทำแบบนี้พี่เสียหายหลายแสน ....เอ๊ะ...ไม่ใช่น้องลมนี่ น้องลมอยู่กับใครคะ?” ดัดจริต
“กูชื่อเหยี่ยว ...เหยี่ยวขาว”
“ต๊าย...นี่หล่อน! .....เอ๊ะ รึว่าคุณพี่เหยี่ยวสุดหล่อลาก...ที่ร้าน...”
“เออ... กูเอง บอกไว้ก่อนถ้ามึงยังขืนยุ่งกับเด็กกูอีก กูไม่เอาไว้แน่!!!” กรอกเสียงเหี้ยมได้ใจ
“อ๊าย อกอีแป้นจาแตก น้องหนูลมนี่เด็กของคุณเหยี่ยวรึค๊า ลิซ่าขอโทษค่า ลิซ่าไม่รู้จริง ๆ ขอโทษค่า ๆๆๆ” ระล่ำระลักยาว ผมรีบตัดบท
“อย่าให้กูเห็นมึงที่ร้านอีก แล้วจำไว้ ใครหน้าไหนก็ห้ามยุ่งกับเด็กคนนี้”
“ขะ... เข้าใจแล้วค่า..”
“ดี!!!” ตัดสายฉับ ...จบเรื่อง..ง่ายยิ่งกว่าง่าย
...................
มองเข้าไปในร้าน ...ตาสบตา มันแอบมองผมอยู่ !
อ้าว...หลบหน้า ถ้าชิ่งหนีผมมิแย่เหรอ กระเป๋าสตางค์อยู่ในมือสวยนั่น
ก้าวตามเข้าไปในร้าน ตัวสูง ผอมบางกำลังจะจ่ายตังค์ มีเบียร์ตามสั่ง ....หยิบถุงยางโยนเพิ่ม มันผงะถอยชนหน้าอกผม กรุ่นกลิ่นหอมจาง ๆ ลอยแตะปลายจมูก ...กลิ่นกายเด็กนี่เหรอ ทำงานครัวจริงเปล่าวะ !
“ไปหยิบอะไรกินได้มา!” ผอมกระหร่อง ขุนให้อ้วนท่าจะน่ากอดกว่านี้
ชิ...มึงคิดอะไรกับเด็กกะโปโล
แบบนี้ไม่ใช่มึงแน่ เคยเล่นแต่ตัวท็อปไม่ใช่เหรอ
มองตาม ดูจะหยิบอะไร เลือกอยู่นั่นดีแต่เมียงมองเมื่อไรจะได้ของ... รำคาญ ชิ่งไปกวาดทุกอย่างใส่ตัว ดันมือไม้หกอีก
...เอาเข้าไป
**********************
ถึงคอนโด ผมปล่อยให้หิ้วของคนเดียว ปกติไม่ใช่ …ผมสุภาพบุรุษตัวพ่อครับ จะเด็กออฟ รึควงกันมาแบบเต็มใจ ผมมิสเตอร์ไนซ์กายเต็มที่
พามาคอนโดนี่ก็มันคนแรก น้องพอลที่ว่าคบนานเกือบจะครบเดือนยังไม่เคยพามาเลย
....กะอยากแกล้ง
ทำไมน่ะเหรอ เห็นท่าทางจ๋อง ๆ ทำตามผมสั่งต้อย ๆ แต่ขอโทษ... แววตามันฟ้องไม่ชอบหน้าผมชัด ๆ
ไปทำไรให้โกรธเกลียดกันแต่ชาติปางไหน
อวดดีอย่างนี้ต้อง...โดน!!!
“เข้าไป” วิสาสะผลักไหล่ อยากอวด เห็นห้องกูแล้วจะหนาว
คอนโดผมออกไอเดียเอง ลงทุนสร้างเองเอาแบบที่ชอบ ไฮเอนด์สุด ๆ ไฮโซโคตร ปิดการขายตั้งแต่เดือนแรก ยังไม่เริ่มลงเสาเข็ม สร้างปรากฏการณ์ใหม่ในวงการอสังหาริมทรัพย์
.....ใครว่าคนไทยไม่มีกะตังค์
ใหม่ล่าสุด เพิ่งตกแต่งเสร็จ ย้ายเข้าอยู่ได้ไม่ถึง 6 เดือน จะพ้นโปรร่อมร่อ
อดเก็กไม่ไหว ฟอร์มเข้มจะแตก
...มันแค่ชะงัก นิดเดียว!?
นิดเดียวจริง มองไปรอบ ๆ สีหน้าเรียบเฉยมาก ที่ฟูเหี่ยวแฟ่บ ยิ่งจ้องโต๊ะทำกับข้าวกลางครัวยิ่งทำผมไม่ชอบใจ
นั่นผลงานมาสเตอร์พีชเชียวนะ ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยยย!
ยังไม่เคยทำครัวแค่ได้มองก็อิ่ม เฟอร์นิเจอร์ชิ้นโปรด รักมากพอ ๆ กับปลาสิงโตในห้องข้างบน
....................
...........................
สั่งให้แช่เบียร์ในตู้เย็น ดันขอจะเข้าห้องน้ำ ช่างยังทำไม่เสร็จ รอกระเบื้องจากอิตาลี
ตัวเล็กง่วนกับตู้เย็นยังไม่เสร็จเหมือนกัน
“ให้ไว อย่าช้า จะได้เสร็จๆ ไป...ชักรำคาญเต็มทน”
อารมณ์บ่จอยขึ้นไปรอข้างบน
----------------------
เจฟฟรี่ โทรมา
“ว่าไง...มึง
“โจ๊กบอกให้กูโทรมาง้อมึง”
“ทำไรนะ ง้อกู...เชี่ย 555” เพื่อนสนิทกูจะอยู่ใต้อาณัติไอ้โจ๊กหนักข้อขึ้นทุกวัน
“มันบอกมึงงอนกู”
“เฮ้ย...ไอ้โจ๊กอยู่ไหน อย่าบอกมันเริ่มเมาแล้ว” ตัวเล็ก หน้าทะเล้น เมาแล้วร้องไห้ฟูมฟายนิสัยโวยวายปากหมาเน่าคงเดิม แต่เพิ่มความหวานอ้อนซบมากขึ้นหน่อยแค่นั้น
“กายก็อยู่นี่ มันบอกไม่ต้องโทรหามึงว่ะ/ ...ไม่ต้องพูดมาก มึงวางเลยเจฟฟรี่” เสียงไอ้กายแว่ว ๆเข้ามาในสาย
“555 แล้วไงวะ” เสียงโจ๊กโอด "พวกมึงไม่สนใจกู...ร...ฮือ..อ...อ"
“ง้อแล้วนะเว๊ย” เจฟฟรี่ปากหนัก คงเริ่มเมาพอกัน ไม่งั้นไม่พูดจ้อ
อ้าว...กำลังสนุก ปิดปากซะงั้น
รังสีมาคุแทงหลังคอ เด็กอวดดียืนเงอะงะหน้าประตู อ้อ..รอจะเข้าห้องน้ำ หน้ามันแดงเขินอ่ะดิ เจอห้องอาบน้ำเปิดโล่งเห็นท้องฟ้ายามราตรีข้างในสุดนั่นก่อนเหอะ เหอ ๆ ๆ...อารมณ์ดีขึ้นตามลำดับ
ในสาย---โจ๊กคว้ามือถือไปโวต่อ ไอ้ตัวเซ็นซิทีฟโวยวายตามประสา ไม่ได้ฟังเพราะสายตาสะดุดร่างขาวใสในห้องน้ำ
กดตัดสัญญาณไม่รู้ตัว ...
เงาร่างคนในกระจก ถอดเสื้อยืดพ้นตัวช้า ๆ เซ็กซี่จนต้องค่อย ๆ แอบเลื่อนบานประตู
ดูตัวเองในกระจกเงาแบบเหม่อๆ ลูบคลำผิวกายช้า ๆแค่เล็กน้อย ทำผมหวิวหวั่นเผลอกลืนน้ำลาย
เปิดน้ำชุบผ้าผืนเล็กเช็ดเนื้อตัวก่อนจะวักน้ำล้างหน้าบ้วนปาก เปลือกตายังปิดหยดน้ำเกาะพราว ควานหาเสื้อที่เพิ่งหล่นลงพื้น
เร้าเพลิงอารมณ์ชิบ กลืนน้ำลายอีกเฮือกใหญ่ น้องชายข้างล่างเต้นปวดตุบ ก้าวล่วงเข้าใกล้ไม่รู้ตัว
ยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กให้ มันหลบวูบเขินจนอยากขย้ำมิดเขี้ยว
เท้าแขนมองคนเช็ดหน้า สันจมูกโด่งเกินคนไทย ผิวแก้มใสกระจ่างตา ริมฝีปากแดงอิ่มชุ่มชื่น ...อยากสัมผัสผิวบางนั่นเต็มทน
แค่เด็กถอดเสื้อธรรมดา ๆ ปกติ มึงต้องโดนจู่โจม เล้าโลมระลึกชาติก่อน
...เสียชื่อว่ะ นึกด่าปฏิกิริยาร่างกายตัวเอง ร้อนจนแอร์ฉุดไม่อยู่
“ครืด ๆๆๆ” อีกแล้ว..ว...ว
กูไม่ไหวแล้วว๊อย!!!
ภูเขาไฟระเบิดจากอก คว้าของก่อนคว้าคน ลากออกมาจากห้องน้ำ
“เฮ้..นั่นโทรศัพท์ผม!?” ของขึ้นง่ายด้วยแฮะ
“ลีลาจัดนักนะ” ดึงตัวปลิวมาปะทะร่าง กลิ่นกายหอมผสานกลิ่นน้ำชวนหลงไหลใจเต้นถี่
“อ๊ะ…” กดจูบจาบจ้วงลิ้นเล็กไม่ประสา กระหวัดสะเปะสะปะในโพรงปาก ผมยิ่งรุกไล่...
สนุก ..ตื่นตัว
กองไฟปรารถนาคุกโชนลุกอาบร่าง โชติช่วง
“อือ...” คนโดนจูบครางเคลิ้มน้ำตาคลอ เนื้อตัวสั่นระริก โอนอ่อนซบลงแนบชิด สัมผัสผิวเนียนเรียบลื่นนิ้วยิ่งทวีความรู้สึกวาบหวาม
รสจูบหวานอย่างไม่คาดคิดว่าจะเจอ !!!
เสมือนคนแห้งแล้วเจอบ่อน้ำกลางทะเลทราย ...โอเอซิสของผม
เสมือนโจรสลัดค้นพบกล่องมหาสมบัติ ...สมบัติล้ำค่าของผม
ดูดกลืนความหวานหิวกระหายโดยแรง ...ไม่อยากปล่อยแต่จำใจ
ปากบวมแดงเจ่อสูบอากาศเข้าปอดเอาเป็นเอาตาย
เยี่ยม!!!... ท่าทางไม่เคยถูกจูบมาก่อน 555
---ความบริสุทธิ์ยั่วยุให้อยากเป็นเจ้าของ
---อยากครอบครอง
---อยากได้อีก !
มือเรียวสวยรีบยกมือปิดปาก ปัดป้องผมเป็นพัลวัล
“ดะ เดี๋ยว นี่มัน... ยัง..งะ... ผมแค่มาถ่ายรูป!” ยังปากเก่ง หน้าตา หัวหูแดงก่ำขนาดนั้น...เสียงดังใส่หน้าผม
“ถ่ายรูปอะไร?” ซุกไซร้ซอกคองับใบหู เลาะเล็มฟัดแก้ม
หยุดไม่ได้ ห้ามตัวเองไม่อยู่
“ระ รูป แคสติ้ง” อะฮ้า ผมตะโกนก้องในใจ ร่างอ่อนปวกเปียกซบแนบอก
ยิ้มปีศาจร้าย...
“มุกใหม่นะเนี่ย ...โรคจิตก็ไม่บอก” บีบคาง แทงลิ้นร้อนลิ้มชิมรส กระหายเท่าไรไม่เคยพอ
“มะ...ช่าย..ย....” ดีดตัวดิ้นหนี ผมล็อคแน่นเข้า อีกมือควานหามือถือ ตามองลอดไหล่กดฟังก์ชั่นวีดีโอ
“ดิ้นแบบนี้ กูชอบ..บ....ว่ะ 555 ”
“อ๊ะ…อาร์” ดูดดุนทิ้งรอยจูบที่คอ เน้น ๆ คน ๆ นี้ ต้องเป็นของผม
กำลังเพลิน เกือบโดนเตะผ่าหมาก
แต่...หลบทัน
พิษสงร้ายใช้ได้ ปลุกสัญชาตญาณดิบไล่ล่า
“จะไปไหน... แบบนี้พี่โดนมาเยอะแล้วน้อง ...เด็ก ๆ ว่ะ 555”
“ไม่นะ ไม่เอา…ช่วยด้วยคร๊าบ..บ ช่วย.ย..ดะ ..โอ๊ย..ย” โวยวายแหกปากลั่น แบบนี้ไม่ดีแน่ ห้องเก็บเสียงจริงแต่ประตูห้องเปิดค้างอยู่ ต้องรีบเผด็จศึก
ผลักล้มบนเตียงโครมใหญ่ เงียบปลิดทิ้ง ใบหน้าซีดคงเจ็บจนจุก...ตัวงอซะขนาดนั้น
ชิ ... น่าจะเบามือ! ด่าตัวเองในใจ
“พูดดี ๆ ไม่ชอบ เด็กขายซะเปล่า กูจ่ายให้เต็มที่อยู่แล้วน่า” รวบข้อมือเล็กเหนือศรีษะ อีกมือรุ่มร่ามกับกางเกง
“หยู๊ด..ด...ด...ผะ..ผมไม่ได้ขายตัว!” เถียงออกอีก ยังไม่หมดฤทธิ์
“แน่ใจเหร๊อ”
“คะ..คุณเข้าใจผิด ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย ชะ..ช่วย...”
“ฮื่ย....ปากดี” จะจูบปิดเสียง ส่ายหน้าหนีไม่ยอมง่าย ๆ ขอโทษ ...สู้แรงผมไม่ได้หรอก มือคนละชั้น
“งั่ม /โอ๊ย.. หู..กู” ไม่เคยมีใครสร้างประวัติเลือดตกยางออก แต่ไอ้เด็กแสบนี่คนแรก---บ้าชิบ!
ผงะชะงักแต่ยังนั่งทับร่างบางไว้
“ปล่อยผมไปนะครับ ผมจะไม่บอกใคร อะ ...อาร์” พูดเร็วปรื๋อน้ำตาคลอ จัดการเนื้อผ้าตัวขัดขวางข้างล่างออกพรวดเดียว
ห่านเอ๊ย... ขาสวยเป็นบ้า ไม่มีขนหน้าแข้งซักเส้น
แทบทุกคนที่ผ่านมา ติดตาที่ใบหน้าอันดับแรกแต่เรียวขาต่างหากที่ดึงดูดผมของจริง
ทอมปล่าวหว่า ...กูตาถั่วเอาใครมาร่วมเตียงฟะ!!!
“ทำเป็นพูดดี น้องชายมึงแข็งโด่ออกอย่างนี้” หลักฐานร้อนในอุ้งมือผมทนโท่
“ ไม่นะครับ มะ... ไม่... ใช่...” เสียงพร่าพริ้วดึงดูดผมจมดิ่งทะเลลึก คลื่นปรารถนาถาโถม
บีบกำรวบข้อมือบางแน่นเข้า ลูบไล้ฝ่ามือลงกับแผ่นผิวเนียน เม็ดยอดอกไม่ต้องเบียดบี้ก็แข็งเป็นไตสู้
“งั้น...กูจะให้มึงร้องทั้งคืนเลย”
ก้มลงละเลงลิ้นร้อนชิมรสเม็ดยอดอกก่อนจูบไซร้ทำรอยทั่วผิวขาวเย้ายวน ล้วงมือกอบกุมส่วนล่าง เค้นคลึงแค่เล็กน้อยน้ำหล่อลื่นใส ๆ ก็ปรี่ล้นจนชุ่ม
“มะ..ไม่ ไม่นะครับ ปล่อย ปะ...ปล่อย ผม” แต่ร่างกายแอ่นรับสัมผัสเต็ม ๆ 555 ให้มันได้งี้ซิวะ
เร่งมือรูดชักเร็ว เค้นเน้น ๆ อยากดูปฏิกิริยา...
“อ๊า..ส์ ไม่นะ อา...” ร่างบิดเกร็ง เล็บสะอาดจิกเนื้อจนเจ็บ แขนข้างอิสระจิกทึ้งที่นอนยับยู่ยี่ ใบหน้าสวยเหยเก ผิวแดงก่ำลามลงมาถึงคอ ไม่ซิขึ้นสีชมพูทั้งตัวเลยต่างหาก
ระล่ำระลักน้ำตาไหลเป็นทาง
“มะหวาย..ย อา..ร์ ไม่ไหว...แล้ว” กระเส่าเบาเซ็กซี่ ศรีษะส่ายน้อย ๆ เส้นผมสั้นระที่นอน เนื้อตัวแอ่นเกร็งรับสัมผัสจากมือผม
คนใต้ร่าง ...ไต่ทะยานถึงจุด
สุดยอด...แค่ใบหน้ามันตอนนี้ ได้อารมณ์โคตร ๆ
ผมรุกฆาตเร่งมือ แขนเรียวเหวี่ยงเปะปะแผ่นหลัง เสียววาบก่อนจะเจ็บจี๊ด รอยนิ้วแดงที่ผิวเนื้อพร้อม ๆ กับของมันพ่นน้ำรักร้อนพรั่ก พุ่งออกมาเลอะเต็มล้นฝ่ามือ
---อั้นไว้มากล่ะซิ
---อย่าบอกว่านี่โดนครั้งแรก
เหม่อมองร่างระทวยข้างใต้อย่างหลงไหล ปล่อยตัวโอนอ่อนฟุบลงกับฟูกนุ่ม ผิวขึ้นสีจัดทั้งตัวตอนนี้ยิ่งส่งรอยจูบที่ทิ้งไว้ปรากฎเด่นชัด
555 ฝีมือผม!!!
ลิ้มเลียชิมน้ำสีขาวข้น วูบกลิ่นน้ำนมจาง ๆ เหมือนเด็กอ่อน รสชาดในปากหวานจนอยากกลืนกินทั้งหมด ได้แต่ยั้งใจไว้ ...นี่แค่ออเดริฟ จานหลักต้องต่อจากนี้ต่างหาก
ตาปรือฉ่ำน้ำตา ใบหน้าเชื้อเชิญให้ร่วมเกมรักที่ล้ำลึกกว่า
อยากได้ร่างตรงหน้าเป็นของกูคนเดียว
จะครอบครองทั้งหมด
เพลิงความใคร่คุโชน
ไม่ไหว...คุมสติไม่อยู่
ปาดป้ายน้ำรักเข้าพื้นที่อ่อนไหว ดวงหน้าหวานยิ่งกว่าตื่นตระหนก คิ้วขมวดยุ่ง
ร่างสั่นสะท้านด้วยสำนึกรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขั้นต่อ... แม้อ่อนแรงแต่พยายามบิดหนีแค่แผ่วเบา ไร้พละกำลัง
...กูจะบ้าตายให้ได้!!!
จับยึดสะโพก บีบเอวคอดไม่ให้ดีดดิ้น รอไม่ไหวต้องเอาเข้าไปเดี๋ยวนี้ ---ฟักกิ้งฮีโร่ของกูจะระเบิดอยู่แล้ว!
มือช้อนใต้เข่า ยกขาสวยพาดบ่า น้องชายจรดจ่อกับต้นสายความต้องการ คนตัวเล็กดิ้นหนีสุดแรง จะได้ซักกี่น้ำ เนื้อตัวสั่นระริกริมฝีปากเผยอ ได้ยินเหมือนเพ้อกระซิบ
“ไม่ มะ... ม่าย.ย...ย”
เสือกทิ่มความร้อนระอุเข้าไปทั้งที่ไม่ได้ใช้นิ้วเตรียมพร้อม คนข้างใต้จิกกล้ามเนื้อหัวไหล่แน่น น้ำตาไหลพร่างพรูนองหน้าก่อนแหงนหงายไปด้านหลัง
“อ๊า ...ส์.../อะ” เสียงประสาน ก่อนทุกอย่างจะวูบหาย
‘ฟุ่บ..’ เบา ๆ แค่นั้น!!!
มือสวยหล่นจากไหล่ผม ทิ้งแขนทิ้งร่างลงบนเตียงทั้งหมด อาการขมวดเกร็งคลายออกฉับพลัน หัวใจผมหยุดเต้น…
เชี่ย... สลบ!!!
มันนอนแน่นิ่งจนผมลืมหายใจ
ความเร่าร้อนเมื่อครู่ถูกกระชากออกเสมือนถูกถอดปลั๊ก
เฮ้ย..เด็กกู!
สิ้นสติ ทิ้งค้างเติ่งเพิ่งจะเริ่ม …แค่ส่วนหัวที่เข้าเสียบคา
รู้สึกเหมือนเห็นช่องทางด่วนขาดถล่มต่อหน้า ยิ่งกว่าหนังไอดี4 อินดิเพนเดนซ์เดย์
กูค้างทั้งที่เพิ่งจ่ายตังค์กับด่านเนี่ยนะ …
โว๊ย...ประเทศชาติ!!!
เอาไงดี...ก้มลงสำรวจ ส่วนเชื่อมต่อเข้้าแค่เล็กน้อยนั้นมีเลือดไหลเปรอะเปื้อน ผืนผ้าขาวทิ้งรอยด่างดวง หัวใจกระตุกวูบ...ผมรังแกคนที่น่าทะนุถนอมที่สุดเท่าที่เคยเจอมางั้นหรือ!?
ค่อย ๆ ถอนออก คนนอนสิ้นสติเผลอครางเบาอย่างเจ็บปวด ขดตัวงองุ้มได้เพียงเล็กน้อย ใจผมคล้ายฉีกกระชาก
นั่งขอบเตียงกุมขมับ น้องชายยังกึ่ม ๆ เอาไงแน่...จะเปรี้ยวต่อหรือไร จะแข็งไปไหน อารมณ์เพศรสแปรปรวน ถูกพัดกระเจิงแต่สัญญานดิบในกายยังฟ้อง
เอาวะ...ชีวิตของเหยี่ยว!
เดินเข้าห้องน้ำจัดการปลอบเหยี่ยวน้อยให้สงบ ภาพร่างบนเตียงยังวาบหวามตามติดเข้าไปหลอกหลอนจินตนาการ...
***********************************TBC by puppyluv
อีก2-3 วันเจอกัน
happy new year...ผู้อ่านทุกท่านนนนนน