อ่านแล้วร้องไห้เลยตอนนี้ เราเข้าใจแม่พี่เอย์นะ เพราะรักลูกมาก อยากให้ลูกได้แต่สิ่งดีๆ
อยากให้ลูกไม่ต้องเป็นที่ครหานินทาของสังคม แต่เรื่องมันขึ้นอยู่กับเจ้าตัวของพี่เอย์เอง
เรื่องความรักมันบังคับกันไม่ได้ คุณแม่พี่เอย์ยังไม่เข้าใจตรงนี้นะเราว่า
คุณแม่พี่เอย์มองแค่ว่าอยากให้พี่เอย์ได้สิ่งดีๆ จนลืมถามความต้องการที่แท้จริงของพี่เอย์ไป
เรื่องเลยเดินมาถึงจุดนี้ สงสารคุณแม่พี่เอย์นะ ลูกที่เฝ้าดูแลถนุถนอมมาตลอดมาเดินจากไปแบบนี้
หัวอกคนเป็นแม่ต้องเจ็บมากอยู่แล้ว ทีนี้ก็อยู่ที่คุณแม่แล้วล่ะว่าจะยอมรับเรื่องของพี่เอย์กับปิงได้ไหม
ถ้ายอมรับได้คุณแม่ก็จะได้ลูกชายกลับคืนมา ตอนนี้ขึ้นอยู่ที่ตัวคุณแม่แล้วล่ะ
ส่วนคุณแม่ของปิงเป็นแม่ที่รักลูกมาก รักของแม่ปิงคือการได้เห็นลูกมีความสุขในสิ่งที่เลือก
คอยดูแลอยู่เคียงข้างลูกในทุกช่วงเวลา
ร้องไห้กับตอนนี้เลย
ขอให้ผ่านช่วงเวลาเหล่านี้ไปได้นะเอย์ปิง
ขอให้คุณแม่พี่เอย์ยอมรับได้เร็วๆ คุณแม่จะได้ลูกชายสุดที่รักกลับคืนอ้อมกอด