มาและครับบ อัปเดทตอนจบกันเถิด....ขอโทษที่ให้รอนะครับ
พอดีช่วงนี้แอบทำตัวขี้เกียจ555 นอนเช้ามืดตื่นบ่ายๆตลอด
มาครับวันนี้มาอัปตอนจบกัน....
.......................................................
ตอนที่แล้วน้องยื่นแขนมาเบาแอร์ให้ แล้วก็กำลังจะหันกลับไปนั่งที่เดิม......ตอนนั้นน้อง แบบหันไปหน้าตรงแล้วนะครับ เหมือนว่า
บทสนทนาเราจะหยุดลงเพียงแค่นั้น.........................ม่ายย
พูดต่อสิพูดต่อ........ในใจผมคิด.....เอาจีงๆในโลกใบนนี้
นะมีบทสนาตั้งมากมาย ง่ายๆเจอกันบนขนส่งมวลชล ก็น่าจะถามว่าไปไหนมา อะไรยังไง แต่เชื่อไหมตอนนั้นผมแบบคิดบทพูดไม่
ออกเลยจริงๆอะ
เหมือนมันตื่นเต้นเกินไป เหมือนเราอยากจะตอบคำถามหน้าห้องแต่กลัวว่าจะตอบผิด......ทำให้ไม่กล้า
จะพูดอะไรออกไป.........ใน ณ นาทีนั้น คงจะเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วถ้าไม่พูดตอนนี้ อีกสิบถึง15 นาที เครื่องก็จะต้องลงแล้ว ถึง
ตอนนั้นไม่น่าจะทันแล้วนะ.............ยังไงก็ต้องพูดวะอะไรก็พูดไปก่อน......................
"น้องคับ" !!! พูดไปแล้วววว
"คับ" น้องหันมาครับ...................เชี่ยะหันมาแล้วกูจะถามอะไรต้อถามอะไรต่อออออออออออออ
"น้องฟังเพลงบนเครื่องบินหูไม่อื้อหรอครับ?" !!!!!!!!! เชร้ดเขร้ นี่มันสคริปเดิมชัดๆๆ
แล้วน้องเค้าไม่ได้ฟังเพลงแล้วด้วยไง
เค้าถอดหูมาชาติเศษๆแล้ว
แต่ ณ ตอนนั้นหัวสมองมันคิดไม่ออกจริงๆ ครับ ด้นสดได้แค่นี้ก็ดีแล้น
"อ่อไม่ครับ ผมกลืนน้ำลาย กลืนน้ำลายช่วยได้ครับ" อ่อจ้า คำตอบ ซุเปอร์เบสิกจิงๆ แต่เอาวะ เค้าก็ยังตอบละ
"อ่อคับ พี่กลืนก็ไม่หายนะ หลังๆเลยไม่ฟังละ" ตามสคริป แผน ก่อนหน้านี้เป๊ะๆ
"น้องฟังแต่เพลงภาษาอังกฤษเนอะ แอบเห็น" ถึงตอนนี้บทสนทนาเริ่มลื่นไหลแล้วครับ เหมือนความตื่นเต้นจะค่อยๆลดลง เราจะ
ต้องพลิกมาเป็นฝ่ายคุมเกมส์ให้ได้
"ครับผมไม่ค่อยฟังเพลงไทยแล้วครับเดี๋ยวนี้ ฟังแต่เพลงอังกฤษ เลิกฟังเพลงไทยไปตั้งแต่ ม2 แล้ว"
"โห เก่งเนอะตอนพี่ยุ ม2 ฟังแต่เพลงไทย" อันนี้อวยครับ
จริงๆ ตอน ม2 ฉัน ฟัง Avril Britney ละว้อย ฮัชช่า แต่อวยให้
เด็กมันไปก่อนมันจิได้ชอบเราไง
"ครับฟังภาษาอังกฤษแล้วตอนพูดมันจะคล่องครับ ฟังรู้เรื่อง เปะ เปะ " หรอ= = ไหงฉันตรูก็ยังไม่รุเรื่องเลยวะ .... เอาเหอะ น้อง
ว่ายังไงพี่ว่าตามครัช พี่รักน้อง
"อ่อครับ หือ แบบนี้เรียน EP ปะเนี่ยะ "
"ช่ายคับ"
"ถึงว่า ชอบฟังเพลงอังกฤษ โรงเรียนไรอะ yyy รึป่าว"
"ใช่ครับ.....(ยิ้มคืนมานิดหน่อย กรี๊ด
).....แล้วพี่บ้านอยู่ที่นี่หรอครับ" เยสสสสสส เด็กถามกลับละเว้ยยยยยย
"ครับช่ายพี่เรียนอยู่ ม.xx ครับ"
"พี่ไปทำอะไรที่ กทม ครับ" มีถามต่อด้วยอิอิ
"พอดีพี่ไปเยี่ยมเพื่อน กับน้องสาว น้องพี่เรียนอยู่ มxx ครับ"
"แล้วเราไปทำอะไร ?" ถึงตอนนี้บทสนทนาก็เริ่มไหลลื่นแล้วครับ ความกลัวน้อยลง แต่ Mission ยังไม่ Complete นะแจ๊ะ ยังไม่
ไม่ได้เบอร์
"ผมไปเรียนพิเศษครับ พอดีใกล้เปิดเทอมแล้วก็เลยกลับ" ถึงช่วงแถวๆผมคิดว่าน่าจะถึงกาลอันสมควรที่เราจะรุกคืบไปอีกนิดแล้ว
"เอ่อแล้วน้องชื่ออะไรคับ ?" รุกละนาาาา
"ชื่อ ไนซ์ ครับ แล้วพี่หละคับ ? "
"พี่ชื่อ ไอซ์ ครับ "
"ชื่อคล้ายกันเลยนะพี่"
นั่นสิสงเราจะเป็นเนื่อคู่กันนะ
มะโนในใจไม่ได้พูดหรอก555
"ครับ" หลังจากนั้นเราก็พูดเรื่องเกี่ยวกับ การเรียนน้องเค้านิดหน่อย ได้ความว่า ไปเรียน กทม ปรับพื้นฐานเฉยๆ เพราะน้องเพิ่งขึ้น
ม4 !!!!!!!!!
ถึงตรงนี้ผมค่อนข้างตกใจ เพราะคิดว่าน้องน่าจะ ม5 ขึ้น ม6 แล้วไม่คิดว่ายังเด็กขนาดนั้น Cook Cook Cook
Cookie run รึป่าาอะงานนี้
แต่รุกมาถึงขนาดนนี้แล้วกลับลำคงไม่ทันแล้วอะเราา
คุยกันมาถึงตอนนี้ไฟห้อง
โดยสารก็ถูกหรี่ เครื่องก็ใกล้ Landing แล้วผมก็ยังไม่กล้าขอเบอร์ซักที................
คุยต่อคับ
"ว่าแต่เราก็เก่งนะ อายุแค่นี้ไปไหนมาไหนเองคนเดียวแล้ว สมัยพี่ยังไม่กล้าเลย"
"ครับพอดีที่บ้านอยู่แบบอยู่ใครอยู่มัน ก็เลยต้องดูแลตัวเองไม่ให้เป็นภาระ" ถึงตรงนี้ ต่อม เผือก ก็มาสะกิดและๆ
อัลลัย
เป็นเด็กมีปัญหาหรอเราอะ ต้องการความอบอุ่นหรือเปล่านะ
"อ่าวยังไงหรอครับ? คุณพ่อคุณแม่ทำงาน ตจว หรอ?" ได้ความว่าคุณพ่อน้อง บวช ตลอดชีพ ไม่สึกแล้ว
อินดี้จุง ส่วนคุณ
แม่ทำงานอยู่อารมณ์ ศูนย์เกษตร ประมาณนั้น ยุบนดอยตลอด นานๆลงมาที น้องก็เลยอยู่กับ ปู่ ย่า
ปูมหลังแบบนี้
มีโอกาสเป็นเกย์สูง
ก็มะโนไปฮะวิเคราะห์กันไป
คุยกันไปๆ จากเรื่องครอบครัวก็มาต่อเรื่อง คอมคับ ก็ได้รู้ว่า
ไนซ์ เป็นเด็กเก่งคอมมาก อายุ แค่ 15 เข้า 16 แต่เป็นช่างคอมประจำให้ร้านในเมือง คือเค้าจะส่งเคสมาให้น้องซ่อม ครับ ค่าแรงก็
หารครึ่ง ก็เป็นจ๊อบพิเศษ ทำไม้เก่งจังหว่าเด็กสมัยนี้
สมัยเรานั่งเล่นแต่เกมส์ เล่นRag เล่น Dota อย่าง
เดียว........คุยกันไปกันมาๆๆ..................เฮ่ยเครื่อง แลนด์ แล้ว
ตอนนั้นงงมากครับ ผมคุยกับน้องจนไม่รู้เลยว่าเครื่อง
Land แล้ว จนล้อแตะพื้นถึงจะมารู้ตัว.........แล้วเบอร์หละ
ต้องหาเรื่องขอเบอร์ซะแล้ว ในช่วงเครื่องแลนด์ ผมก็ยังชวน
คุยต่อไปเพราะเครื่องบินต้องต้องไปจอดเทียบท่าก่อน ผมก็เริ่ม บ่นครับ " คอมพี่ก็เป็นอะไรไม่รู้เพิ่งซื้อมาได้ปีเดียวช้ามากเลย"
หราาาาาาาาาาา คอมเมิงช้าตรงไหนออกเร็วนะ
ตอนนั้นแค่หาเรื่องอะครับ จะให้เด็กมาซ่อมให้ ก๊ากๆๆ
น้องก็เลยบอกว่ามันมีโปรแกรม โปรแกรมนึงชื่อว่า Baidu ไอ่โปรแกรมนี้ ลบ ยาก แถมทำลายคอมอีก บิงโกสิครัชงานนี้
.............ผมก็เลยบอกว่าเอ่ย เครื่องพี่ติดโปรแกรมนี้อยู่ ลบไม่เป็นไม่รู้จะทำยังไง
จริงๆแล้วโปรแกรมนี้ดูตามเวปก็จะมี
วิธีลบอยู่ หรือเวลาเคลม คอม ก็ให้ช่างลบได้แต่หาเรื่องอยากเจอน้องครับ เลยรีบพูดเลย
งั้น
"ไนซ์เอาออกให้พี่หน่อยได้ไหมพี่จ้าง" ออกอาวุธออกอาวุธ ที่พัฒนามาเป็นชุด เดินเกมส์รุกแล้วนะครัชชชช
"เดี๋ยวผมให้เพื่อนทำให้ดีกว่าครับพี่"
ทำมน้องปฏิเสธหละ
ไม่ด้ายยยต้องตื้ออออ
"ให้เพื่อนทำ ทำม้าย เราทำได้ก็ทำเองไปเลยสิ จะได้ไม่ต้องหารค่าแรง กลัวทำคอมพี่พังหรอ?"
"ก็............ครับเดี๋ยวผมทำให้ก็ได้ครับ"
มันต้องอย่างนี้เสะ
พอพูดจบ เครื่องบินก็จอดและก็เริ่มลุกออกจากที
นั่งผมก็เลยลุกให้น้องออกก่อนครับ ทำตัวเป็นพระเอก
น้องก็เดินนำหน้าไป......................เดี๋ยว เบอร์หละ
ผมก็เลยเริ่มควักมือถือ ออก มา ครับ ทำทีเป็น ดูเวลา โห 4 ทุ่มกว่าแล้ว ไนซ์กลับยังไงครับ ? ใครมารับ?
"แท็คซี่ครับ" ถ่อลูก น่าสงสาร ลุงอยากไปส่งหนูจริงๆนะ..........แต่บ้านน้องกะ มอ ลุง คนละทาง.......
คือ ประมาณว่า
สนามบินยุตรงกลางพอดี จริงๆผมก็อยาก อาสา ไปส่งจายจะขาด แต่กลัวจะดูจงใจเกินไป เพราะมันคนละทางจริงๆ.....ก็เลยได้แค่
เออ อออ รับรู้ไป
.............แล้วเบอร์หละ
.......เร่งจังโว้ยยยย
ตอนนั้นแถวกำลังเริ่มเดินแล้วหมด
จากนี้ก็จะไม่มีเวลาได้คุยแล้ว............................................................ต้องขอแล้วสินะ......................................
1
2
3
"เออ ไนซ์ พี่ขอเบอร์หน่อยสิ เดี๋ยวจะได้เอาคอมไปให้ซ่อม" รุกฆาตตตตตตตตตตตตตตตตตตตต
ผลเปนไงๆ
"อ่อครับ 08xxxxxxxx ครับ " Mission Complete
ผมจัดแจงเม็มไว้ในใจ เอ่ย!! ในมือถือเสร็จ แถวก็ขยับมาถึง
ตรงผมพอดี น้องก็เดินนำหน้าไป อย่างเร็ว ฉิวววววว เลย
หรือมันจะรู้ตัวแว้ ก็ไม่รู้ครับ ผมก็รีบ เดินซอยๆ ขาตามไป แต่
ระหว่างเดินก็ไม่ได้คุยอะไรกัน จนออกมาข้างนอกก็เจอเพื่อนมารอรับ.......................
ผมโบมือทักเพื่อนที่มารับครับ
ผมเดินไปหาเพื่อน แล้วก็เจอ น้องยืน เหมือนกำลังโทรศัพท์เรียกรถ อยู่ ด้วยความเป็นห่วงกลัวกลับไม่ได้ก็เลยเดินเข้าไปหา
"ไนซ์" ผมเรียก ทำให้น้องก็หันมา ผมโบมือแล้วก็เดินเข้าไปหา
"ไง กลับได้ไหมมี รถกลับรึเปล่า"
"ครับ Taxi กำลังจะถึงแล้วครับ"
ผิดหวังนิดหน่อย อยากให้น้องหาไม่ได้จะได้ไปส่ง
"โอเครงั้นกลับดีๆครับ"
"ครับพี่หวัดดีครับ" พูดพร้อมยกมือไหว้ 1 ที...................เดี๋ยวนะ ยกมือไหว้เลยเรอะะะ
อัลลัยกั้ล ตรูแก่ขนาดนั้นเลยหรอ
ม่ายยยยยยยยยยยยยยย เศร้าในใจT__T
ผมยิ้มให้น้อง โบกมือลา
แล้วก็เดินไปหาเพื่อนที่รออยู่ ในใจ พองโต...........................อมยิ้มกับตัวเอง...............
เหมือนจะภูมิใจลึกๆในเหตุการครั้งนี้ ในที่สุด เราก็ได้ทำความรู้จักกับคนที่เรารู้สึกดีด้วยซักที...........................ทั้งที่ไม่เคยทำ
อะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต ผมขึ้นนั่งบนรถ ให้เพื่อนเป็นคนขับ........ใจลอยออกไปนอกหน้าต่าง......แล้วผมกับน้องเค้าจะเป็นไง
นะ เราจะชนะใจเค้าได้หรือเปล่า ไอซ์กับไนซ์ จะได้คู่กันไหม แล้ว อายุหละ เราก็เข้า 23 แล้วน้องเพิ่งจะ 15 เข้า 16 เราจะแก่เกิน
ไปหรือเปล่านะ........................ผมครุ่นคิดไปตลอดทางที่เพื่อนขับรถมาส่ง............................เพื่อนขับรถของผมมารับครับ
ผมก็เลยไปส่งมันที่บ้าน บอกขอบคุณ และขับรถออกมา..........พอถึงหอ ผมก็กดโปรแกรมเขียวๆที่ชื่อว่า Line ดู มี New Friend
ขึ้นมา หน้าตาที่ผมยังจำได้ไม่ลืมและคิดถึงตลอดทาง....ชื่อที่พิมพ์เองกับมือ "ไนซ์" ...............................ในใจผมรู้ Happy
มันก็เป็นความ สุข ปน ภูมิใจเล็กๆของคนที่แอบชอบใครคนนึง ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรมากมาย แต่ก็เป็นอีก หนึ่งวันที่ทำให้เรามีรอยยิ้ม
ผมบรรจง พิมพ์อักษรลงในโปรแกรม ทีละตัวเพื่อไม่ให้ผิดพลาด ผมก็ไม่รู้ว่ามันจะออกมาดีมาแย่ยังไง ไม่ใช่คนเราจะชอบใครแล้ว
จะจีบเค้า ติดไปซะทุกคน แต่ถ้ามีโอกาส ก็ควรจะลองดูซักครั้ง เพราะถ้าได้ลองดู ก็ยังมีโอกาสเกิดขึ้นได้ แต่ถ้าไม่ลอง โอกาสก็
เป็น 0% แน่นอน................................กดปุ่ม Send...
"
23.06 สวัสดีครับ ไนซ์"
...................................................................END...............................................................................
จบแล้วจ้า เรื่องนี้ไม่ได้หวือหวาอะไรอย่างที่บอกครับ เป็นความสุขความภูมิใจเล็กๆของกระผมเอง ขอบคุณทุกคนดูอ่านติดตามกัน
นะครับ