ตอนที่สี่สิบ ความจริงในใจของ…….พล
วันนี้ไอ้พีไม่ได้ร่วมวงเขม่นด้วยครับ….ดูมันแปลกๆยังไงชอบกล….. แถมพูดดีกะไอ้พลมากขึ้น……. ไปๆมาๆบรรยากาศในโต๊ะก็เลยเริ่มเปลี่ยนแปลง…… เกร็งๆกันไปหมดเลยครับ……. หลังๆกลายเป็นเริ่มเงียบ….. อะไรกันอีกฟะเนี่ย………….แต่สำหรับผมไอ้พีก็ยังเอาอกเอาใจดีเหมือนเดิมครับ คอยตักกับข้าวให้เป็นระยะ
ทานข้าวกันไปซักพักไอ้พีก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำครับ ไอ้ชาร์คก็ตามไปด้วย…… เลยเหลือผมกับไอ้พลสองคน
“พลถามจริงนะ ชอบผู้ชายปะ” ผมถามพลตรงๆ…….. ไอ้พลแทบสำลักข้าวตาย
“เฮ้ยย อยู่ๆถามอะไรขึ้นมา”ไอ้พลตกใจครับ
“ก็ถามดู….. ก็ตั้งแต่กลับมาเจอกันอีกที…..เรากับพลยังแทบไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลยนี่…..เห็นคุยแต่กะไอ้สองคนนั้น” ผมพูดพร้อมกับยิ้มใสซื่อให้
“อ้าว ก็เริ่มคุยเรื่องอื่นก่อนก็ได้นี่ คุยกันทีเปิดประเด็นซะอลังการเลยนะ”ไอ้พลย้อน
“เออนั่นแหละ………สรุปคำตอบคือ” ผมไม่ยอมให้เปลี่ยนเรื่อง…… ไอ้พลพยักหน้าแทนคำตอบ……
“……..…คิดยังไงกะไอ้สองคนนั้นหละ……….” ผมถามต่อ…..….ช้อนหล่นจากมือมันเรียบร้อย……..อึ้งไปเลยสิครับมรึง……คิดไม่ถึงอะดิว่ากรูจะถามตรงขนาดนี้………พลนิ่งไปแป๊บนึงก่อนจะตอบต่อ
“………..ตอนแรกเราก็แค่อยากแหย่ไอ้สองคนมันเล่นน่ะ ……ก็มันดันมาจีบเอกนี่หว่า…..แล้วแถมยังเสรือกมาทำเป็นหึงอีก ก็เลยช่วยสนองโดยการทำตัวเป็นอุปสรรคให้พวกมันซะหน่อย …..แต่แหย่ไปแหย่มาเลยชักจะเริ่มติดลมน่ะ แหะๆ………”ไอ้พลค่อยๆสารภาพออกมา…….ผมก็ฟังพร้อมกับรินน้ำส่งให้มัน
“…..แหย่ไปแหย่มาก็เลยเริ่มมีใจอะดิ”………พรวดดดดดดดดดดดดด……………..ผมยิงตรงเป้าเลยครับ
“…..เฮ้ยยยยย พูดอะไรเนี่ยยยย”ไอ้พลหน้าแดง
“……นั่นไง ปิดเราไม่มิดหรอก……… เวลาพลมีอะไรในใจ มีเหรอที่เราจะไม่รู้ หึๆ……..ก็มาหาเราแต่ละที ก็มัวแต่ขลุกกันอยู่กันสามคนนั่นแหละ ไม่ค่อยเห็นจะมาสนใจเราเลย ……ไม่ได้คิดอะไรกับเราเกินเพื่อนแบบที่ไอ้สองคนมันเข้าใจใช่ปะ…..เรารู้นะ……..พูดถูกใช่ปะหละ ”ไอ้พลช็อกไปเลยสิ…... ผมใส่เป็นชุด…….รู้สึกตัวว่าเป็นผู้ชนะยังไงก็ไม่รู้ครับ
“……….ก็ไม่ถูกทั้งหมดซะทีเดียวหรอกนะ……ถ้าถามว่ารู้สึกดีเกินเพื่อนกับไอ้สองคนนั้นมั๊ย……..ก็…….ใช่อะ……”นั่นไงๆ มันยอมรับแล้ว……กรูว่าแล้วเชียว……ซื้อหวยก็ถูกแน่กรู…………มันเงียบไปพักนึง…….. อ้าวไอ้สองคนเดินมาพอดี…….เดี๋ยวต้องแซวซะหน่อย…… เสียดายประโยคเมื่อกี้พวกมันไม่ทันได้ยินไม่งั้นได้เขินกันสุดขีดแน่เลย
“…….แต่ตอนนี้เราก็เริ่มๆคิดกับเอกเกินเพื่อนด้วยแล้วสิ……ทำไงดีอะ….แหะๆ”ไอ้พลอยู่ๆก็พูดต่อ … เจี๊ยกกกกกกกก………มันไม่รู้ครับว่าไอ้สองคนนั้นมาแล้วเพราะพวกมันเดินมาจากทางข้างหลังตอนประโยคสุดท้ายพอดี
“เฮ้ยยย มาฉวยโอกาสสารภาพรักตอนพวกกรูไม่อยู่เหรอวะ” ไอ้ชาร์คโวย……. ไอ้พลตกใจรีบหันไป
“ไหนเมื่อคืนเอกบอกว่าไม่มีอะไรไง…….เห็นมะมันจีบเอกจริงๆด้วย”ไอ้พีกลับมาโหมดปกติ วีนไอ้พลต่อ …………… ว่าแต่กรูไปพูดอะไรกับมันเมื่อไหร่ฟะ กรูจำไม่เห็นได้เลย
“เราบอกเรื่องอะไรอะพี” ผมถามงงๆ
“เฮ้ออออ…..สงสัยเพราะเมาอะดิ เมื่อคืนดันมาบอกเราว่าไอ้พลมันชอบคนอื่นไม่ใช่เอก…….เราก็เลยเกือบหลงวางใจเลยเห็นมะ ” พีต่อว่า……….นี่กรูเผลอพูดอะไรไปตอนเมาบ้างวะเนี่ย…. แต่ตอนแรกก็คิดอย่างงี้จริงๆอะ
สรุปทุกอย่างมันก็กลับสู่สภาพเดิมครับ ไอ้สองคนก็กลับมาเขม่นไอ้พลต่อไป…….. ส่วนไอ้พลก็ดูมีความสุขดีครับที่ได้มีกิจกรรมทำกับพวกมันสองตัว……….จะว่าไปอย่าให้พวกมันรู้ดีกว่านะครับเนี่ย ว่ากำลังตกเป็นเป้าหมายของไอ้พลอยู่เหมือนกัน……อิอิ
ทานข้าวเสร็จก็กลับมานั่งเล่นกันที่บ้านผมครับ…..ว่าแต่พวกมรึงไม่กลับบ้านกลับช่องกันมั่งเหรอไงครับเนี่ย….
“พรุ่งนี้เอกทำไรปะ”ไอ้พีถามขณะพยายามจะนอนหนุนตักผมครับ
“เปล่า ไมอะ”ผมถามต่อ…..ผมไม่ต้องลงมือจัดการไอ้พีเองครับ ไอ้ชาร์คพยายามถีบไอ้พีให้อยู่
“อ๋อ ถ้าไม่ได้ไปไหนเราจะได้ขอค้างด้วย พรุ่งนี้จะได้อยู่กับเอกทั้งวัน” ไอ้พียิ้มให้แต่เท้ากะลังถีบสู้ไอ้ชาร์ค
“เฮ้ยยย มรึงเกรงใจเอกมันบ้าง………” ไอ้ชาร์คปราม……ดีใจจังมีคนเกรงใจกรูด้วยครับ……
“……… คืนนี้กรูค้างแล้วมรึงมาอีกคนก็เบียดกันแย่ดิ”ไอ้ชาร์คพูดต่อ…….อ้าว ใครอนุญาตไม่ทราบเนี่ย
“เราไงก็ได้นะ” ไอ้พลแทรกขึ้นมา
“มรึงไม่เกี่ยว!!”ไอ้สองคนพูดพร้อมกัน…….ไอ้พลยิ้มมีความสุข……. ผมว่าจริงๆมันต้องเป็นมาโซคิส แน่ๆเลยครับ ชอบถูกทำร้ายอะไอ้เนี่ย
“ไม่ต้องเถียงกันนะครับคนดี…..”ผมรำคาญเลยต้องเริ่มพูดบ้าง…….ได้ผลๆ ชะงักกันหมด
“ไม่มีใครได้นอนทั้งนั้นแหละครับ….. เพราะคืนนี้กรูจะไปงานเลี้ยงกับแม่โว๊ย ฮ่าๆๆๆ” สะใจๆ ผมฟังพวกมันทะเลาะกันจนใกล้บ้าแล้วครับ ฮ่าๆ……. จริงๆก็ขี้เกียจไปไหนทั้งนั้นแหละอยากนอนอยู่บ้าน…….. แต่งานนี้ยกเว้นเพราะเป็นงานเลี้ยงของท่านยายสุดที่รัก อิอิ ……. พวกมันนิ่งกันไปเลยครับ
“……….ไรอะ งอนแล้ว…….” อยู่ๆไอ้พีก็พูดขึ้นแล้วก็เดินออกจากห้องผมไปเลยครับ……….. เฮ้ยยยย มันจะงอนอะไรขนาดนั้น……..พวกผมที่เหลือก็ตกใจกันดิครับ
“เฮ้ยยย……………เดี๋ยวเราไปตามเองเอกอยู่นี่นะ” ไอ้ชาร์คมันสะดุ้งเหมือนนึกอะไรได้ก็เลยรีบวิ่งตามออกไปอีกคน……………………… มันอะไรกันนักครับ……………….. ผมก็ได้แต่มองหน้ากะไอ้พลงงๆ
“งานเลี้ยงไรอะเอก” พลถาม
“อ๋อ งานเลี้ยงของยายเราน่ะ นานๆเพื่อนๆของยายเค้าจะจัดให้ที” ผมตอบ
“เลี้ยงเรื่องไรเหรอ” พลถามต่อ
“…………..เอ่อ…………….”ผมก็นึกอยู่ครับว่าจะอธิบายให้มันฟังยังไงดี ก็เพราะว่ามันเป็น…….
“ฮ่าๆๆ กลับมาแล้ว” ไอ้พีเปิดประตูเข้ามาหัวเราะร่า………ตามหลังมาด้วยไอ้ชาร์คที่ยิ้มปากแหกไม่แพ้กัน……… พวกมรึงบร้ากันไปหมดแล้วเหรอไงเนี่ย ……..ออกไปกะเข้ามานี่คนละเรื่องกันเลยนะ
“เราได้นอนกะเอกแล้ว” พีบอก “เราด้วย” ไอ้ชาร์คบอกตาม
“อ้าวก็บอกแล้วไงว่าไม่อยู่”ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงพวกมรึง
“ก็พวกเราออกไปขออนุญาตแม่เอกแล้ว ว่าจะไปงานเลี้ยงคืนนี้ด้วยไง” พีตอบ………….เคี๊ยกกกกกกกกกกกก
ตอนหน้าละกัน แบร่