ตอนที่๓๙ พี่อั้มกะพี และการXXX
“เอาน่า อย่าคิดมากเลย ก็แค่เรื่องนิด.....เอ่อ....แค่.....เอ่อ.....นั่นแหละ ช่างเถอะ ไปอาบน้ำเหอะไป”ไอ้ชาร์คพยายามจะพูดปลอบผมครับ........ แต่ก็จบด้วยการเปลี่ยนเรื่อง.......ใช่สิ.....ไอ้ที่กรูทำไปน่ะมันอัศจรรย์ยิ่งนักอะดิ๊.............ฮือๆๆๆๆ
“เฮ้ยยย เดี๋ยว..... คอโดนอะไร”ไอ้ชาร์คถามผมขึ้นมาตอนกำลังจะเดินเข้าไปอาบน้ำที่ห้องพี่อั้ม........... อิบอายแล้ววววว…… ลืมซะสนิท ทำไงดีวะ
“....เอ่อ..... ไหนเหรอ ไม่มีนี่” ปฏิเสธไปก่อนครับ...... เหงื่อเริ่มแตก
“ก็นี่ไง เห็นอยู่ชัดๆ..... โดนไรใครทำบอกมา”ไอ้ชาร์คคาดคั้น
“เหรอๆ...จำไม่เห็นได้เลย เดี๋ยวไปส่องกระจกดูก่อนนะ”กะว่าพูดเสร้จก็จะชิ่งเข้าห้องน้ำเลยครับ.....แต่ไอ้ชาร์คก็ดึงมือผมไว้ก่อน............. เคี๊ยกกกกกกกกก อะไรอีก..................เฮ้ยยยยยยย.................ครับ ไอ้ชาร์คทำแบบไอ้พีครับ มันฉุดผมไปดูดคอซ้ำที่เดิม
“อะ....ทีนี้ก็เป็นรอยเราละ ไปอาบน้ำได้ เดี๋ยวหาเสื้อให้”ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็ยิ้มจูงผมมาส่งที่ห้องน้ำ..............ไอ้เด็กโรงเรียนนี้มันทำงี้กันทุกคนเลยเปล่าวะเนี่ย เซ็งโว๊ยยยย
ผมอาบน้ำเสร็จก็มาใส่เสื้อผ้าที่ไอ้ชาร์คหยิบให้..... มันเป็นชุดของชาร์คที่สำรองไว้หลังรถครับ.......โชคดีจังไม่ต้องใส่เสื้อเลอะอ้วกกลับบ้าน อิอิ......... เหวอออออ......ตกใจครับตอนมองตัวเองที่กระจก........ก็ไอ้รอยดูดของไอ้สองคนนั้นมันชัดมากเลยครับ .........ดีหน่อยตรงที่มันอยู่ต่ำๆพอใส่เสื้อคอมีปกแล้วมันพอบังได้บ้าง......เฮ้ออ .... ใครเห็นจะคิดยังไงเนี่ย…………….พอผมออกมาจากห้องน้ำก็เจอไอ้ชาร์คยืนยิ้มแฉ่งอยู่ครับ
“มานี่ๆ....เรามีเรื่องสนุกๆให้ดู”ไอ้ชาร์คพูดพร้อมกับดึงผมไปดูที่เตียง..........อะไรวะ..........เฮ้ยยยย......ตอนนี้กลายเป็นไอ้พีกะไอ้พี่อั้มนอนกอดกันอยู่...........สงสัยฝีมือไอ้ชาร์คแน่เลยครับเพราะผ้าห่มกลับมาอยู่บนเตียงแล้ว.........แต่ยังไม่ทันที่ผมจะทำอะไรไอ้ชาร์คก็
“เฮ้ยยยยยยย พี่อั้มทำไรพี” ไอ้ชาร์คตะโกนใส่ไอ้สองคนด้วยเสียงแบบตกใจสุดๆครับ
“เฮ้ยย อะไรๆ”ไอ้พีสะดุ้งตื่น
“.........เฮ้ยยยย พี่ทำไรผม........”ไอ้พีตกใจที่อยู่ในอ้อมแขนพี่อั้ม
“อืมมมม......เฮ้ยยยย มรึงมานอนอะไรตรงนี้ เฮ้ยยยยยย กรูเปล่านะเว้ย” พี่อั้มตื่นตามมาตกใจด้วยคน
“เฮ้ยยย เอกเราเปล่านะเว้ยไม่ได้มีอะไรอย่างที่คิดนนะ”ไอ้พีแก้ตัวเสียงสั่นเมื่อหันมาเจอผม
“เฮ้ยยยย พี่เปล่านะเอก เฮ้ยยยยย” ไอ้พี่อั้มร่วมปฏิเสธด้วย
“โว๊ยยยย กรูจะนอน โวยวายอะไรกันอยู่ได้” ไอ้พร้อมโผล่พรวดออกมาจากผ้าห่ม...#!%@$^%#@%^%@ %^#$ .......... ไอ้พีกะพี่อั้มร้องกันไม่เป็นภาษาเลยครับ....ส่วนไอ้ชาร์คก็ยืนหัวเราะงอหายไป........ กว่าไอ้สองคนจะตั้งสติให้ผมเล่าได้ก็ปาเข้าไปพักนึงครับ
“เชรี่ยยยยยชาร์คเล่นอะไรของมรึงเนี่ยยย กรูช็อคนะโว๊ยยยย” ไอ้พีโวย……ส่วนพี่อั้มหนีเข้าไปอาบน้ำ
“นิดหน่อยเอง ฮ่าๆ …เผื่อมรึงจะเปลี่ยนใจ”ไอ้ชาร์คหัวเราะใส่
“กรูมีเอกคนเดียวเว้ย”ไอ้พีโต้
“คงไม่ได้ละ เพราะเอกของกรู”ไอ้ชาร์คไม่ยอมเสียงเริ่มดัง…………..ตุ๊บบ!!!
“เชรี่ยยยยย.....รำคาญโว้ยยยย....ไปกัดกันที่อื่น กรูจะนอนนนน” ไอ้พร้อมว๊ากหลังจากปาหมอนใส่ไอ้สองคนครับ......... พวกผมก็เลยรีบเผ่นลงมาข้างล่างก่อนที่ไอ้พร้อมจะอาละวาดไปมากกว่านี้....... ไอ้ชาร์คกับผมรออยู่ในห้องนั่งเล่นส่วนไอ้พีแยกไปอาบน้ำห้องข้างล่าง
“แหวะ ทำไมมันเหม็นงี้อะ”ผมบอก...... แต่พอมองไปรอบๆ.....เออ....ก็สมควรแล้วหละครับ.....เพราะคราบอ้วกกระจายให้เห็นเป็นหย่อมๆ สลับกับขวดเหล้าเปล่า......นับๆดูประมาณสิบกว่าขวดได้.......นี่พวกกรูกินกันกี่คนเนี่ย
“เอกน่ะยังดีที่นอนข้างบน แต่เราดิถูกปล่อยให้นอนอยู่ข้างล่างเนี่ยทั้งคืน เช้ามาทนนอนต่อไม่ไหวเลยต้องรีบตื่น” ไอ้ชาร์คบอกแบบปลงๆสลดๆ....... จะว่าไปก็น่าสงสารจริงๆด้วยครับ…… มิน่าถึงได้ตื่นแต่เช้าเลย………..ระหว่างที่รอไอ้พีอาบน้ำ ผมกับไอ้ชาร์คก็ช่วยกันเก็บกวาดกันไปพลางๆก่อน....... สภาพไอ้เพื่อนๆพี่ๆแต่ละคนตอนนี้ดูกันแทบไม่ได้เลยครับ
“เสร็จละ ไปไหนกันดี”ไอ้พีอาบน้ำแต่งตัวเสร็จออกมาครับ.......มันก็มีชุดสำรองไว้เปลี่ยนที่รถเหมือนกัน.......ดีจัง ......เดี๋ยวคราวหน้าผมเอาไปฝากรถพวกมันด้วยดีกว่า เผื่อกรณีฉุกเฉิน
“บ้านเอกไม่ไกลนี่นา ไปบ้านเอกกันเถอะอยากนอนต่ออีกหน่อยอะ”ไอ้ชาร์คบอก.....ผมกับไอ้พีก็เห็นด้วยเพราะว่ามันยังง่วงๆกันอยู่หน่อยๆอะครับ นอนกันไปไม่กี่ชั่วโมงเอง....ว่าแล้วก็ไปเก็บเสื้อผ้าชุดเก่าจากนั้นก็ไปลาพี่อั้ม...... ตอนแรกพี่แกจะขอตามไปด้วยแต่ถูกไอ้ชาร์คกันไว้ครับ ด้วยเหตุผลที่ว่าเจ้าของบ้านจะไปได้ยังไงในเมื่อต้องอยู่ดูแลแขกที่เหลือก่อน..........ก็จริงครับ ยังนอนเกลื่อนกันอยู่เลยเนี่ย........... พี่อั้มเลยยอมจำนนแต่โดยดี
พอมาถึงบ้านผมไอ้สองคนก็รีบเข้าไปสวัสดีพ่อแม่ผมอย่างสนิทสนมคุ้นเคย ดูเป็นกันเองอย่างกะรู้จักกันมานานงั้นแหละครับ....... ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันไปถึงไหนแล้วด้วย...... น่าสงสัยจริงๆ....... พอทักทายกันเสร็จก็ทานข้าวเช้ากันครับจากนั้นก็ขึ้นมานอนที่ห้องผม
พวกผมหลับไปตื่นมาอีกทีก็เที่ยงพอดี...... แน่นอนครับว่าตอนตื่นมาก็เห็นสภาพตัวเองถูกพวกมันเอามาใช้แทนหมอนข้างอยู่คนละด้านครับ...... แต่เอาเหอะครับชินละ
“รับสายหน่อยๆ”ไอ้พลโทรมาครับ
“ว่าไงพล”ผมรับสาย.................. “ทำไรอยู่เอก” พลถาม
“อ๋อ พึ่งตื่นน่ะ เมื่อคืนเมา” ผมบอก
“เฮ้ยยยย แล้วมีใครเป็นไรเปล่า” ไอ้พลส่งเสียงตกใจ.........เออ....กรูมันสัตว์ประหลาด......ไม่ห่วงกรูเลยนะมรึง
“ไม่มีหรอก(มั้ง) แล้วเมื่อคืนเป็นไง”ผมเปลี่ยนเรื่อง
“ก็เมาพึ่งตื่นเหมือนกัน วันนี้ว่าจะนอนสักหน่อย”พลพูดไปหาวไป
“เออ...งั้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวเราก็จะพาไอ้พีไอ้ชาร์คไปกินข้าวเที่ยงด้วย”
“เฮ้ยยย อยู่นั่นกันด้วยเหรอ........งั้นเดี๋ยวเราไปกินด้วยนะร้านไหนอะ”…….เออ......พอบอกว่าไอ้สองคนไปด้วยนี่ รีบมาเลยนะมรึง........ ผมว่าที่ผมสงสัยน่ะต้องใช่แน่ๆเลยครับ หึๆๆ............. ผมอธิบายร้านกับทางไปเสร็จก็วางสายไปครับ
พวกผมนั่งรถไอ้ชาร์คมากันครับ.... ระหว่างทางผมก็บอกว่าเดี๋ยวไอ้พลมากินด้วยนะ...... เท่านั้นแหละครับไอ้ชาร์คก็บ่นอุบอิบขึ้นมาใหญ่ หาว่าจะมีก้างมาเพิ่มอีกหนึ่ง....... แต่ไอ้พีไม่พูดอะไรเลยครับเหมือนมันกำลังคิดอะไรอยู่....... ผิดปกติแฮะ
พวกผมสั่งข้าวกันได้แป๊บนึงไอ้พลก็มา..... มาถึงมันก็เริ่มกวนตรีนไอ้สองคนเลยครับ..... ไอ้ชาร์คก็ปฏิบัติหน้าที่กวนตรีนตอบเหมือนทุกครั้ง...... แต่ไอ้พีสิครับมันทำหน้าแปลกๆ ดูเกร็งๆไงก็ไม่รู้ ..................... รึว่า
ต้องต่อตอนหน้าจริงๆด้วย