ตอนที่๓๖ เมื่อผมจะถูกXXX
“….อึกๆๆๆๆๆ…..”
ครับ….ภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือไอ้เต้ถูกพี่ๆกรอกเหล้าเข้าปากอยู่ครับ….แม้จะเป็นแค่เหล้าชงแต่กรอกกันซะขนาดนั้นผมว่าเดี๋ยวได้เมาแน่ๆ……ตอนนี้ผมนึกสภาพตอนที่ตัวเองถูกไอ้คุณเพื่อนๆกรอกเหล้าเมื่ออาทิตย์ก่อนออกแล้วครับ…..เพียงแค่เปลี่ยนแก้วในกรณีไอ้เต้เป็นขวดในกรณีผมแทน……… แค้นนี้ต้องชำระครับ เดี๋ยวไว้มีโอกาสก่อน ฮึ่มๆ
ตอนนี้ไอ้เต้เพื่อนผมมันก็เสร็จไปหนึ่งแล้วครับ…..สักพักมันก็เมาได้ที่…..กรณีไอ้เต้ จากเดิมที่มันเป็นคนเงียบๆขรึมๆ แต่พอเมาปุ๊บมันกลายเป็นหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่คนเดียวตลอดเวลาเลยครับ….. แบบว่าเห็นอะไรก็ตลก….เหล้าเปลี่ยนนิสัยได้จริงๆด้วยครับ
พวกพี่ๆตอนนี้มันก็สนุกกันใหญ่เลยสิครับ นั่งดูไอ้เต้เมากัน …แถมทำท่าเหมือนกำลังเล็งว่าจะจับใครกรอกต่อดี……ผมก็เริ่มร้อนๆหนาวๆแล้วสิครับไม่รู้ว่าจะรอดไปได้อีกซักกี่น้ำ…….สำหรับผมตอนนี้พูดตรงๆว่าไม่ได้อายหรอกครับถ้าจะต้องเมา…..แต่กลัวมากกว่าสิครับ กลัวว่าถ้าเมาจริงๆแล้วดันไปทำอะไรใครขึ้นมานี่ งานยาวแน่กรู
“เอก กินไม่ได้พี่”เสียงไอ้ชาร์คดังขึ้น ผมรีบหันไปดู….ปรากฏว่ามันกำลังปฏิเสธการชนแก้วของพี่อั้มให้ผมอยู่
“นิดเดียวเองนะโว๊ย หวงอะไรกันนักวะ” พี่อั้มเริ่มหงุดหงิด
“เอาน่าๆ ชนกันพี่” ผมรีบเรียกพี่แกมาชนแก้วด้วยเพราะไม่อยากให้เกิดการทะเลาะกัน……แต่ผมก็แอบบีบมือให้สัญญาณไอ้ชาร์คแล้วครับว่าไม่ได้กินจริงแค่ทำท่าแตะๆ
“เชรี่ยยยยย แค่นั้นได้ไงวะไอ้เอก แดรกเยอะๆดิวะ” ไอ้พี่เอ็มตะโกน….พร้อมกับลุกขึ้นมาจะเทกรอกผมบ้าง……แต่ก่อนที่ผมจะสำลักเข้าไป ไอ้ชาร์คก็เข้ามาแย่งแก้วไปจากมือไอ้พี่เอ็มครับ
“ผมแดรกเองครับพี่”ไอ้ชาร์คพูดเสร็จก็ดื่มเข้าไปอั่กๆๆๆทีเดียวหมดแก้ว…..ไอ้ชาร์คดูไม่สะทกสะท้านเลยครับ…..ส่วนเพื่อนๆกับไอ้พี่ๆที่เหลือก็เฮกันลั่น…….
“ผมแดรกแล้วพี่เอ็มก็ดื่มมั่งสิครับ….เอ…..หรือว่าเป็นพวกคออ่อนครับ”ไอ้ชาร์คย้อนพร้อมกับยิ้มท้าทาย…….
“เชรี่ยยย มรึงดูถูกกรูเหรอวะ ได้เลยมรึง”พูดเสร็จไอ้พี่เอ็มก็กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดเหมือนกันครับ ……ท่ามกลางเสียงเชียร์ลั่นห้อง…….ไอ้สองคนมันก็พลัดกันกระดกหมดไปทีละแก้วๆ….รวมๆคนละสิบแก้วได้มั้งครับ แถมแก้วหลังๆยิ่งแทบไม่ได้ผสมเลยด้วย……สุดท้ายไอ้พี่เอ็มก็พ่ายไปครับ นอนหลับเมาแอ๋อยู่บนโซฟา…….เยี่ยมมากชาร์คกำจัดไปได้หนึ่ง ฮึๆ
“เฮ้ยยเอก ถ้าคืนนี้กรูสลบ…ช่วยลากกรูกลับไปนอนกอดเป็นรางวัลด้วยนะเว้ย”ไอ้ชาร์คมันกระซิบข้างหูผมเบาๆครับ……เอ่อ…..มรึงเริ่มเมาแล้วนี่หว่าไอ้ชาร์คคคคคคค
หลังจากนั้นไอ้ชาร์คมันก็เดินไปท้าชนพี่ๆคนที่เหลือให้ครับ…..มันคงกะว่าจะล่อกันให้เมาไปให้หมดเลยมั้งครับ….ส่วนไอ้พีก็มาคอยนั่งกันผมจากการชนแก้วของพวกปีหนึ่งคนอื่นๆให้………ซึ้งน้ำใจมากเลยเพื่อนๆ
“….อุ….อุ๊บบ”เสียงมาจากไอ้ชาร์คครับ…. ตอนนี้มันกำลังเอามือปิดปากอยู่…..สงสัยคงอยากจะอ๊วกน่ะครับ……ผมเลยรีบพาไอ้ชาร์คไปห้องน้ำ…..ระหว่างทางมันเดินเซมากเลยครับ สงสัยฝืนกินไปเยอะ……พอถึงห้องน้ำมันก็รีบถลาไปอ๊วกใส่ชักโครกทันที….ส่วนผมก็คอยลูบหลังมันอยู่ใกล้ๆ
“ห้ามกินแล้วนะชาร์ค เมามากแล้ว” ผมบอกมันขณะลูบหลังให้ไปด้วย
“ไม่ได้…หรอกเดี๋ยว…เอกโดน…กรอก...กรูเป็น….ห่วง”ไอ้ชาร์คพูดแบบเมาสุดๆ…ซึ้งจังอุตส่าห์เป็นห่วง
“กรูกลัว….ไอ้พวก…พี่ๆ….โดน….กระทืบตาย….”ชาร์คพูดจบ…หมดซึ้งเลยกรู….ขอเปลี่ยนไปสลดแทน ....นี่กรูโหดขนาดนั้นเลยเหรอฟะ......
“…เออๆ….ยังไงก็ขอบใจละกัน”ผมตอบ
การยืนมองมันอาเจียนก็ดำเนินต่อไปอีกสักพักครับ.... พอไอ้ชาร์คอ๊วกเสร็จมันก็ยืนขึ้นแต่การทรงตัวมันยังไม่ดีครับ ผมเลยต้องคอยช่วยพยุง
“เอก…..หยิบ น้ำยาบ้วน….ปากให้หน่อยดิ”ชาร์คพูดพร้อมชี้ไปที่ขวดน้ำยา
“อ๋อ ได้ดิ”ผมเดินไปหยิบให้…...........…แกร๊ก…….............เอ๋..เสียงไรอะ…..ผมหันไปดู….ไอ้ชาร์คมันล็อกกลอนห้องน้ำครับ………………แว๊กกกกกกกกกกกกกกก
“เฮ้ยย ล็อคทำไม”ผมงง
“ก็จะได้…ไม่มี….ใครมากวน…เราอีกไง”ชาร์คตอบตะกุกตะกักแต่สายตาแน่วแน่…..
“เอก…ขอ…หน่อยดิ”แว๊กกกกกกกกกกกกพูดอะไรของมรึง…..ขออาร๊ายยยยยย......อ้อ….มันชี้มาที่ขวดน้ำยาบ้วนปากครับ แหะๆ
“อะ”ผมยื่นให้….มันก็พยายามเดินไปที่อ่างล้างมือครับ แต่เพราะทรงตัวไม่ดีผมก็เลยต้องคอยประคอง...ตลอดเวลามันจับมือผมไว้ครับ….สงสัยกลัวผมหนี
“สะอาด…แล้ว”ชาร์คพูดพร้อมกับยิงฟันให้ดู…….น่ารักแฮะ
“อืมมมม อะไรติด…ที่ …ปากเอกอะ”ชาร์คบอก
“เหรอ ตรงไหนอะ”ผมถามพร้อมกับเอามือลูบปาก
“นี่ไงๆ …ชัดออก”มันพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆและเอามือแตะที่ปากผม……แล้วก็จูบผมครับ…..เฮ้ยยยยยยยย……..
ผมตกใจพยายามดันตัวออกแต่ไอ้ชาร์คตอนนี้ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนครับ….กอดซะผมดิ้นไม่หลุด…. จูบของชาร์คนั้นต่างกับพีครับ…..ของพีดูนุ่มนวลและน่าค้นหา….แต่ของชาร์คนั้นดุดันแต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น……
“……เราไม่เคย….อยากจูบใครเหมือน….จูบเอก…..เลยนะ” คำพูดของชาร์คทำให้ผมออกจากภวังค์…….เฮ้ยยยย กรูเคลิ้มไปด้วยเหรอเนี่ยยยย
“…..ใช้ได้เปล่า…..จูบแบบที่เอกสอน…แล้ว….น้า”ชาร์คอธิบาย…….อ๊ากกกก กรูจูบมันแบบนี้เองเหรอ
“……เงียบก็แปลว่า….ไม่แน่ใจใช่ปะ….งั้นอีกที”ไอ้ชาร์คมันเห็นผมเงียบไปก็เลยจูบผมซ้ำอีกที……นี่มรึงจะไม่ให้กรูตั้งตัวเลยช่ายยยม๊ายยยยยยยย
ไอ้ชาร์คไม่ใช่แค่จูบเปล่าๆครับ.... มันค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมทีละเม็ด...ทีละเม็ด....ผมรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากตัวผู้ชายตรงหน้า.....จากริมฝีปาก.....ตอนนี้ ชาร์คค่อยๆเลื่อนหน้าไล่ลงมายังซอกคอผม...
“......เรา...เฝ้าคิด...ถึงแต่เอก...มาตลอดสอง...ปี....พอได้เจออีกที....เราถึง..ได้รู้ตัว...ว่า...เอกเป็น..เพื่อน..เราไม่ได้......”ชาร์คมันค่อยๆรวบรวมคำพูดออกมา....ผมตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน....กรูไม่ใช่เพื่อนมรึงงั้นเหรอ......แล้วสองปีมันคืออะไร
“....เพราะ....เรา....รักเอก....”ชาร์คมันพูดต่อพร้อมกับน้ำตาไหล............ ผมไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดีครับ....มันสับสน ทั้งตกใจ ดีใจ ไม่เข้าใจอะไรสารพัด.......... ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายตรงหน้า...และตัวผมเอง
ชาร์คพูดเสร็จ ก็กลับมาจูบผมต่อ.....ตอนนี้ผมตัวชาทำอะไรไม่ถูก.....มือของชาร์คค่อยๆสัมผัสไปตามแผ่นหลังของผมแล้วกระชับแน่บเหมือนอยากจะดึงตัวผมให้เข้าไปแนบชิดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้.........ผมสะดุ้งเมื่อชาร์คเริ่มขบติ่งหูผมเบาๆแล้วกลับมาไซร้ซอกคอผมอีกครั้ง...........
“……อุ....อ......อุ๊บบ...”เอาอีกแล้วครับทุกท่าน ตอนนี้ไอ้ชาร์คเริ่มกลับมาจะอ๊วกอีกแล้วครับ....ผมต้องรีบประครองมันไปที่ชักโครก แล้วก็ยืนลูบหลังมันเหมือนเดิมในท่าเดิม.....ดีนะที่เมื่อกี้ไม่มาอ๊วกใส่ปากกรู....แหวะ
ตอนนี้ไอ้ความรู้สึกงงเมื่อกี้มันหายไปหมดเลยครับ กลายมาเป็นสงสารปนขำมันแทน......ไอ้ชาร์คอาเจียนต่ออีกพักใหญ่.... จนผมเริ่มแน่ใจแล้วว่าหมดแค่นั้น ก็เลยพยุงชาร์คขึ้นมา.....ทุลักทุเลกว่าตอนแรกอีกครับเพราะตอนนี้เฮียแกเริ่มหลับแล้วด้วย.....
“….เฮ้ยย เอก.............”เสียงนี้ได้ยินทันทีที่ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา.......
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต่อตอนหน้า แบร่ๆๆๆๆๆ